معرفی:
یکی از موادرادیواکتیو موجود در طبیعت گاز تریتیم است که یک ماده پرتوزای گسیلنده بتا می باشد. تریتیم به عنوان یک گاز رادیو اکتیو در تهران همواره پرتوهای بتایی را از خود گسیل می نماید.
اولین عنصر شیمیایی جدول تناوبی هیدروژن است که گازی بی رنگ و بی مزه بوده و با نماد H نشان داده می شود. هیدروژن دارای 3 ایزوتوپ می باشد: (ایزوتوپ به ویژه هسته هایی گفته می شود که دارای عدد اتمی یکسان بوده ولی در تعداد نوترونها با هم فرق دارند)
1. هیدروژن با نماد H و جرم اتمی یک که %98/99 این عنصر را تشکیل می هد.
2.دوتریم با نماد D و جرم اتمی دو، دومین ایزوتوپ عنصر هیدروژن می باشد که 02/0% فراوانی دارد.
3.تریتیم با نماد T و جرم اتمی سه، تنها ایزوتوپ رادیو اکتیو هیدروژن است که در حالت طبیعی بسیار کم بوده، اما بطور مصنوعی از طریق واکنشهای مختلف هسته ای در شتابدهنده ها و راکتورها تولید می شود که علت تهیه آن کاربردهای وسیع آن می باشد. تریتیم مانند هیدروژن بصورت دو مولکولی یعنی T2 می باشد و در شرایط عادی گازی شکل است. تفاوتهای T2 و H2 در جدول زیر نمایش داده شده است:
T2
H2
خواص
54/252 -
20/259 -
نقطه ذوب (°C)
12/248 -
77/252 -
نقطه جوش در فشار یک اتمسفر(°C)
333
216
گرمای بخار (cal/mol)
393
247
گرمای تصعید (cal/mol)
از نظر شیمیایی، تریتیم مشابه هیدروژن عمل می کند، اما از آنجاییکه تریتیم جرم بزرگتری دارد، در بسیاری از واکنشها، خیلی کندتر از هیدروژن جایگزین
می شود. با توجه به اینکه تریتیم یک رادیوایزوتوپ است (رادیوایزوتوپ به ایزوتوپهایی از عناصر گفته می شود که به علت ناپایدار بودن ساختار هسته ای از خود فوتون و ذرات مختلف گسیل می کنند) لذا با ساطع نمودن پرتوهای بتای منفی (تبدیل یک نوترون به پروتون) به هلیم با عدد جرمی 3 تبدیل می شود و در این فرآیند به هیچ وجه نشر اشعه گاما رخ نمی دهد. تریتیم ساطع کننده پرتو b با ماکزیمم انرژی
kev 18 (کیلو الکترون ولت = kev) است که این ذرات b توسط لایه ای از هوا با ضخامت mm 7 یا کاغذی با ضخامت mm 01/0 کاملاً متوقف می شوند. نیمه عمر فیزیکی تریتیم 3/12سال می باشد.
گاز تریتیم بطور طبیعی در هوا وجود دارد درحالت طبیعی بصورت گاز(بخار) بوده وقابلیت حل در آب را نیز دارد و به ازای هر 1018 اتم هیدروژن یک اتم تریتیم در اتمسفر وجود دارد که منشاء تهیه طبیعی آن بطور عمده از بمباران نیتروژن در قسمتهای فوقانی اتمسفر توسط نوترون و پروتون حاصل از اشعه های کیهانی مانند واکنش ذیل منشاء می گیرد
البته تریتیم عمدتا به شکل بخار ترکیباتی از اکسیژن (DTO,HTO,….) در هوا وجود دارد.بعد از شروع ازمایشات سلاح های هسته ای در سال 1954 غلظت این گاز رادیواکتیو در اتمسفر افزایش یافت بطوری که قبل از شورع این آزمایشات آب باران تقریباً شامل 10-1 اتم تریتیم در 1018 اتم هیدرژن بود که این مقدار اکنون به حدود 500 اتم تریتیم به ازای 1018اتم هیدروژن افزایش یافته است. به علت کاربردهای وسیع این ماده رادیواکتیو برای تهیه آن از شتابدهنده ها و راکتورها از طریق واکنشهای مختلف استفاده می کنند.
اهمیت اندازه گیری میزان تریتیم:
اندازه گیری تریتیم موجود در هوا وتریتیم موجود درآب از لحاظ مسائل پرتوگیری ومحاسبه میزان آلودگیهای رادیواکتیو که از مهمترین عوامل مضراین مواد هستند بسیار حائز اهمیت می باشد و بسیاری از سازمانهای بین المللی که مرتبط با سلامتی افراد ومحیط زیست و مواد رادیواکتیو هستند برای اندازه گیری آن اقدام
می کنندوقوانین بسیار زیادی را برای تمام مواد رادیواکتیو از لحاظ حد مجاز آنها در محیط (هواو آب و خاک و غیره)وضع کرده اند.بررسی، تهیه و کاربردهای تریتیم،خواص تریتیم ،سمیت تریتیم و اثرات آن (شامل اثرات بیولوژیکی و ژنتیکی) و ....بسیار گسترده و وسیع و خارج از موضوع این بحث است.البته بر روی این موارد تحقیقات بسیار وسیع در سطح بین المللی صورت گرفته که نتایج آنها موجود است.روشهای مختلف اندازه گیری تریتیم موجود در هوا و آب و اثار مختلف تریتیم نیز بصورت تئوری و کاربردی در سطح دنیا موجود است که از آنها استفاده می شود. امروزه برای اندازه گیری گازتریتیم درمحیط وبخصوص دراطرا ف نیروگاهها که غلظت این گازنسبتا زیاداست وممکن است برای پرسنل نیروگاهها خطرناک باشد دستگاههای پیشرفته ای وجود دارد که بااستفاده ازآنها درظرف چند دقیقه مقدارغلظت این گازدرمحیط مشخص می شود.اما اساس کارتمام این دستگاه بصورت مراحل مذکوراست.
روش اندازه گیری :
با توجه به مقدمه فوق و اهمیت اندازه گیری مواد رادیو اکتیو موجود در تمام محیط ها شامل هوا و آب و خاک و ... یک سری آزمایشات برای اندازه گیری مقدارگاز تریتیم موجود در هوا صورت گرفت که البته با توجه به خطای نسبتا زیاد این روش ولی در عین حال نتیجه قابل قبول آن، به شرح آن می پردازیم:
اساس این اندازه گیری برمبنای مکش وسپس حل گاز تریتیم موجود در هوا
( که اغلب به صورت (DTO,HTO,…. درداخل آب و استفاده از روشهای متداول برای تعیین غلظت تریتیم موجود در آب است.
همانگونه که قبلا نیز اشاره شد چون اغلب تریتیم موجود در هوا به صورت ترکیباتی مشابه بخار آب در هوا می باشند لذا این ترکیبات که اساسا هم خانواده با آب H2O می باشند در اثرعبور از آب در داخل آن حل می شوند.در واقع اگر به هر طریق دیگری هم بتوانیم بخار موجود در هوا را بصورت مایع در آوریم باید انتظار داشته باشیم که مقدار تریتیم موجود در هوا را از این طریق هم بتوانیم اندازه بگیریم.
شیوه انجام اندازه گیری بدین صورت است که در ابتدا با برقرار نمودن یک سیستم آزمایشگاهی شامل دو بابلرbubler)) و یک پمپ،شرایط مکش هوا به داخل آب فراهم شد.بابلر اول که Degassing Vessel (ظرف حباب ساز) نام داردیک ظرف شیشه ای استوانه ای شکل کاملآ بسته با حجم cc 200 و شامل یک مسیر ورودی در بالا که هوای ورودی را مستقیمآ به انتهای ظرف هدایت و مسیر خروجی در کناره بالائی آن که هوای خارج شده از آب را به طرف پمپ هدایت می کند .در انتهای لوله ورودی ظرف اول یک فیلتر شیشه ای(glass filter)قرار دارد که جهت ایجاد حباب بکارمی رود.هرچقدر که مش فیلتر (تعدادروزنه ها درواحد سطح)بیشتر باشد حبابهای ریزتری ایجادمی شود که در نتیجه گازهای(و بخارهای)موجوددر هوا در هنگام عبور از داخل آب بهتر حل می شوند به عبارتی احتمال حل شدن آنها افزایش می یابد.بابلر دوم که Security vessel (ظرف ایمنی) نام دارد نیز یک ظرف شیشه ای مشابه ظرف اول اما با طول لوله ورودی کوتاهتر و بدون فیلتر شیشه ای است که به منظور ایمن سازی سیستم به کار می رود.چنانچه در اثر مکش پمپ رطوبت یا آبی از ظرف اول خارج شود در داخل آن به دام می افتد و مانع آسیب رسیدن به پمپ
می شود.مسیر ورود هوا با روشن شدن پمپ در شکل فوق نمایش داده شده است.پمپ مورد استفاده در این آزمایش یک پمپ کوچک مکش با فلوی (مقدار مکش هوا در واحد زمان) حداکثر lit/min 1 است.
پس از برقراری سیستم فوق ابتدا در داخل ظرف اول مقدار cc 100 آب مقطر می ریزیم. سپس پمپ را در فلوی lit/min 5/0 تنظیم نموده آن را روشن می کنیم و همزمان با روشن کردن زمان را نیز یادداشت می کنیم. هر چه مدت زمان مکش بیشتر شود حجم بیشتری از هوا از داخل آب عبور می کند که در نتیجه دقت آزمایش بیشتر می شود. البته رنج این مدت زمان باید در حدود چند روز به طور پیوسته باشد که از جمله عوامل خطا در این آزمایش گسسته و کم بودن زمان به علت محدودیت زمان کاری بوده است.پس از خاموش کردن پمپ می توان اظهار داشت که در حال حاضر آب مقطر داخل ظرف Degassing Vessel ممکن است حاوی گازها و ذرات معلق مختلف موجود در هوا با ضرایب حلالیت مختلف در آب، باشند .
اما با توجه به اینکه تنها گاز رادیو اکتیو بتا زا موجود در هوا تریتیم است لذا اندازه گیری آن مسیر مشخص خود را دارد و وجود احتمالی سایر موارد تاثیری بر اندازه گیری تریتیم ندارد.
در مرحله بعد از نمونه فوق به مقدار CC 2 به عنوان نمونه (ویال شماره 1 ) برداشته شده و در داخل یک ویال(ظرفهای استوانه ای شکل پلی اتیلنی با در پوش که جهت قرار دادن نمونه های مایع مواد شیمیایی به کار می رود) با حجم CC 20 ریخته می شود.چون قرار است نمونه فوق با یک آشکارساز مخصوص شمارش بتا شمارش شود لذا CC 18 از مایع سنتیلاسیون (Liquid Scintillationn) به آن اضافه
می کنیم. مایع سنتیلاسیون مایعی است که از مولکولهای بزرگ آلی شامل حلقه های فنیل و نفتالین و ...تشکیل شده است. این مایع غیر اکتیو است و کار آن به علت ساختارشیمیایی جذب ذرات بتای گسیل شده از نمونه محلول در آن و در مقابل ساطع کردن فوتونهایی در ناحیه مرئی می باشد.علت انتخاب CC 18 مایع سنتیلاسیون و CC 2 نمونه استفاده از نتایج تحقیقات در این زمینه بوده است که با چنین نسبتی بهترین نتایج بدست آمده است.