دانلود مقاله هنر متجدد و بازاری

هنر متجدد و بازاری : گرچه هنوز جامعه ی دوقطبی فرهنگی ما، اشاعه دهنده ی سنت گرایی است، لیکن شور و شرر تجدد و مدرنیته نیز گاهی بر دلهای هنرمندان تازه به دوران رسیده ی ما سایه می افکند، هرچند سنت گرایان نادانسته همیشه و هنوز از مقبره ی اشرار مدرن می ترسند و با این وجود از تیر و ترکش آنها در امان نبوده اند.

زیرا همیشه در طولِ تاریخ ثابت شده است که افکار، چشمها و دهان اجتماع را نمی توان بست.

به مدرنیسم و پست مدرنیسم از بالای حصار سنت گرایی خود سرک کشیده ایم و با پیامهایی آنها بوسیله ی کتاب، اینترنت و ماهواره بصورت چاپارخانه ای تا حدودی دست و پا شکسته آشنا گشته ایم، لیکن ما کجا و آنها کجا.

چاپارخانه های کوروش مدتها طول می کشید تا نامه ای را از دولت پارس به بلاد روم و یونان برسانند و باز هم بیش از یکسال به درازا نمی کشید اما هایپررئالیسم های ما حداقل 20 تا 40 سال بعد پا در رکاب لگام گسیختگان مدرن بالد غرب می گذارند و صدای تبانچه ی موج سوم را بعد از این مدت می شنوند و کانسپچوال آرت پس از شنیدن ناملایمات و بد و بیراهه ها از منتقدان لی لی کنان بعد از سالها خستگی، در دوران کهولت پا به میدان هنرمندان قهرمان و همیشه در صحنه ی علم مان می گذارد و جوانه ی بیمار دیگری می زند که روح سنت گرایان کیمیاگرمان را به خود می لرزاند.

براستی چه زمانی از موج چهارم خبری می رسد؟

می گویند در بلاد غرب دوران موج چهارم رو به سراشیبی گذاشته است.

آیا هنوز از پست مدرنیسم خبری هست و رژان بودریار هنوز از امر واقعی (نشانه ها) صحبت می کند؟

گیجی و سردرگمی سبکهای مختلف از کلاسیک گرفته تا شاخه های پست مدرنیسم از کیچ و اشلاک گرایی تا دیکانستکچرالیسم و از پردازهای نگارگری و قلم موی، موگربه ایی گرفته تا رئالیسم کمال الملک، چنان زندگی هنریمان را به هم زده است که شیرجه ی بزرگ هاکنی را از آنِ داوینچی می دانیم.

خدا را شکر که گروهی از روی عمد یا نادانسته یا از روی خیرخواهی و شاید هم خودخواهی طی چند سالی جوی ساخته که مباحث آموزش هنر، یا هنر متجدد و بازاری را براه انداخته اند تا شاید گوشی شنوا و یا دستی توانا پیدا کنند.

هرچند دریغ که این مباحث صرفاً در محافل یا مجلات هنری مطرح و درج شوند و یا از گلیم خود فراتر گذارند که مبادا همین پاره گلیم مندرسئسان را نیز به یغما ببرند.

و اما هنر بازاری که در هر فرهنگ همچون پوشش و لباس لازمه ی جامعه است و تجددگرایی نیز در ذات انسانها نهفته است.

چون اگر آوانگارد (پیشرو) نبود، انسان اولیه از غارهای خود هم بیرون نمی آمد.

البته در سیر تاریخ و در بسیاری از مواقع هنر سنتی ملعبه ی هنر مدرن شده و پیشروها بارها از کاسه ی سنت گرایان دیگ ساخته اند و نادانسته پیداست که هنرمند متجددگرا تا بخواهد حرف خود را به کرسی بنشاند باید زحمت آسیاب رفتن را به خود بدهد و موهایش را آنجا سفید کند.

بله، بدنبال تجدد بودن، یعنی آه در بساط نداشتن، یا بساط را پر از آه کردن و تلاش کردن برای دستیابی به نوآوری و تصرف چند خطی از تایخ، هنر بازاری یعنی ارتزاق به گونه ایی که بتوانیم فقط شکم خویش را سیر گردانیم و این طبیعی است که مدرنیسمهای ما هر کدام برای بدست آوردن قوت لایموت هم شده به هنر بازاری روی می آورند.

مگر اینکه بخت و اقبال یاریشان کند و بلعکس ما، به جای سنگ، از آسمان برایشان سکه تمام بهار آزادی ببارد.

یا اینکه قبلاً پدرش سکه های باریده شده را جمع کرده باشد.

هنرمندان بازاری یا خوشنویس می شوند و پرده ای یا برگی از کاغذ را به الفاظ قشنگ منقوش می نمایند و یا فارسی نویس چلیپا و با پلاتر و پلاتر کاتر رقیب می شوند و یا کمی جلوتر بیاییم و هنرمندان پیرو و مثلاً کوبیسم فویسم و … را بگوییم که بقول بعضی ها دمده شده است و برای اینکه نشان بدهند هنرمندند کوبیسم یا فویسم و یا کنستراکتویسم جدید را، بقول خودشان می آورند و اگر بخواهند ایرانی مدرن شوند، یا زنده رودی می شوند یا عربشاهی و یا روحبخش و فدای را شکر که بینالهای ما هم که پر از اینهاست.

پیروان پروپا قرص دومینیک انگر را مثال بزنیم که در ابتدای انقلاب صنعتی و دوران ناپلئون به سر می برند و به پیروی از لویی داوید، «مرگ ما را»، را دوباره زنده می کنند.

بهتر است قبل از اینکه دست به گریبان یکدیگر شویم و آب در اجاق یکدیگر بریزیم به فکر چاره ای برای برنامه هایی به جذابیت باب راس باشیم.

هرچند که برنامه هایی چون هنرمندان نوگرا در شبکه چهارم آنهم در زمانی از روز که خالی از مسأله نیست، نیز در نظر گرفته شده است ولی آنچه که می تواند جامعه ای را به سوی هنری امروزی و نو بکشاند و قضاوت نو و کهنه را بر عهده آن بگذارد.

متأسفانه بر عهده ی افرادی، غیرمتخصص و ناآگاه که با نشستن بر مسند ناآگاهی خویش چه بخواهند، چه از آن گریزان بشاند سروگارشان با هنر می افتد و ناخواسته مبلغان هنر پیش پا افتاده و هنرمندان زبان درازپا در گود نهاده می شوند و اینچنین ریشه ی ضعیف و خشکیده ی این نهال نورسیده را که از تنه ای کهن همچون نقاشی ها و مفرغ های لرستان، کاشیکاریهای اصفهان، گلیمهای هرسین و ….

جان گرفته است را می خشکانند.

آخر کلام اینکه داس را برنداریم و به برداشت هوا برویم، کاشتن و همیاری و آبیاری می خواهد تا فصل درویی برسد که: هیچ وازر وزر غیری برنداشت هیچ کس ندرود تا چیزی نکاشت پی ساختمان را محکم کنیم سپس طرح را بر پیشانی دیوار نقش بزنیم و باید اعتراف کرد که اینگونه مباحث زمینه ساز حرکتهایی است که بی منفعت نیست چو: به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم «عیسی امیری چولاندیم» از همینگوی تا پترُف ، 100 سال : هنگامی که ارنست همینگوی در 1899 دیده به جهان گشود، این اندیشه به ذهن هیچکس خطور نمی کرد که او در دوران حیات خویش رُمانی را با عنوان پیرمرد و دریا بنگارد و نوبل ادبی 1954 را به خود اختصاص دهد.

همچنین هیچکس این تصور را نداشت که دقیقاً صد سال آینده با اقتباس از یک شاهکار.‌انیمیشنی به جهان عرضه شود تا هم گرامی داشتی برای این چهره ی ادبی باشد و هم اثری ماندگار در تاریخ فیلمهای متحرک.

همینگوی در سال 1917 تحت عنوان راننده ی آمبولانس صلیب سرخ راهی جبهه ی ایتالیا شد.

او در این جنگ متحمل جراحات بسیاری گشت و هنگام بازگشت تجارب و تصاویر زیادی در ذهنش ماندگار شده بود که تا آخر عمر روح و خاطر او را آزرده می ساخت.

برخی معتقدند این تجربه ها دلیل بر دلاوری شگرف آن مرد بود و برخی دیگر بر این عقیده اند که همینگوی چنان در جبهه ترسیده و از خود شرمنده گشته بود که از آن پس در تمام لحظه های زندگی، سخت نیازمند این بود تا دلاوری خود را بیازماید.

پس از انتشار و موفقیت زود هنگام رمان پیرمرد و دریا، برسون در سال 1952 نامه ای در تمجید آن می نویسد که او در پاسخ چنین می گوید: «راز توفیق پیرمرد و دریا در این است که هیچ رمزی در آن نیست.

دریا مساوی است با دریا، پیرمرد با پیرمرد و پسر با پسر» او سرانجام صبح روز اول ژوئیه 1961 با شلیک گلوله به سر خویش خودکشی کرد.

الکساندر پترُف و پیرمرد و دریا : کارگردان: الکساندر پترف متحرک سازی: الکساندر پترف، دیمتری پترف استوری برد: الکساندر پترف تدوین: دِنیس پاپیون موسیقی: مایکل کریوو براساس رمان پیرمرد و دریا : سانتیاگو پیرمردی است ماهی گیر.

او هشتاد و چهار روز است هیچ صیدی نداشته، چهل روز از این هشتاد و چهار روز را پسری همراه او بوده، اما به دستور پدر و مادر، پسر همراه قایق دیگری به صید می رود.

پس از مناظره ای میان پیرمرد و پسر، پیرمرد راهی درای می گردد تا بزرگترین صید خود را به چنگ آورد.

در واقع تمام ماجرا صحنه های جدال بر سر جَبر و اراده است.

آرمان و اراده ی سانتیاگوی پیر که همانا صید بزرگترین ماهی عمر خویش است و نبرد با هر آنچه که مانع از به ثمر رسیدن این آرمان گردد، نبرد با جبر طبیعت و با آنچه را بداقبالی و بدطالعی می نامند، با افتادگی و ناتوانی خویش، نبرد نَه با نیشخندهای اطرافیان که با نفس و زبونی و ضعف خویش و تثبیت دوباره ی اینکه هنوز هم به رَغم پیری و کهولت می تواند هر آنچه را برایش آرمان و آرزوست «بخواهد و بتواند» و با تمام قدرت به چنگ آورد، همان گونه که به روشنی در طول انیمیشن صحنه های جدال و بالیدن به قدرت خویش را در او می بینیم.

از جمله ی سکانس مچ انداختن با مرد سیاه پوست و صحنه های نبرد با کوسه ماهی که آشکارا در می یابیم، آنجا که آرمان و ارزشهای انسان مورد تعدی قرار می گیرد چگونه روح هر انسانی، حتی سانتیاگوی پیر و ناتوان به جدال با آن برمی خیزد و طغیان می کند.

سانتیاگوی پترف، یک ارنست همینگوی دیگر است که پس از رمان پیرمرد و دریا باز هم با ما سخن می گوید، البته همان حرفها ولی با گویشی دیگر و در قالب تصویر متحرک.

پیرمرد تمثیلی از طبع والای انسانیست.

انیمیشن پیرمرد و دریا تحکیم دوباره ی پیرمرد و دریا بود که در رویارویی با این شاهکار بزرگ (انیمیشن و رمان) تنها می توان به احترام در مقابل آن سر تعظیم فرود آورد.

جوایز انیمیشن پیرمرد و دریا : برنده ی اسکار بهترین انیمیشن کوتاه (مارس 2000، لوس آنجلس)، برنده ی جایزه ی بزرگ به عنوان بهترین انیمیشن کوتاه از نظر بازدید کنندگان در فستیوال بین المللی انیمیشن و اَنِسی فرانسه‌ (2000)، جایزه ی اول فیلم های 15 تا 30 دقیقه ای چهاردهمین دوره ی فستیوال جهانی انیمیشن زاگرب (کرواسی، ژوئن 2000)، برنده ی جایزه ی بزرگ ماهی طلایی در جشنواره ی بین المللی انیمیشن فیلم برای کودکان (مسکو، نوامبر 1999)، برنده ی بهترین انیمیشن دوبعدی و بهترین فیلم پردازی در جشنواره ی // (میامی فلوریدا، 2000)، برنده ی جایزه ی جینی (//) از آکادمی سینما و تلویزیون کانادا به عنوان بهترین انیمیشن کوتاه (ژانویه 2000، تورنتو) برنده ی جایزه ی بزرگ فستیوال بین المللی انیمیشن کُرُک (اکراین، اکتبر 1999) و بسیاری جوایز دیگر.

تکنیک و تکنولوژی ساخت و پخش : انیمیشن پیرمرد و دریا اولین انیمیشن رنگ و روغن روی شیشه با استفاده از فیلم های قطع بزرگ (هفتاد میلیمتری 15 سوراخ) می باشد.

با به کارگیری این سیستم برای رسیدن به تصاویری با فشردگی و وضوح مشخص بزرگترین فریم های استفاده شده در تاریخ ساختن فیلم های متحرک تا آن زمان بوجود آمد.

برای جلوگیری از ارزش و وضوح بیشتر تصاویر نهایی از نوعی سیستم حرکتی افقی و موجی شکل فیلم در پروژکتور استفاده شد.

همچنین بهره جستن از سیستم پیشرفته ی پخش صدا یا 6 تا 8 کانال همراه استفاده از فیلم های قطع 70 میلیمتری واقعیت گرایی تصاویر را تا حد بسیار زیادی بالا برد.

سیستم پخش پروجکشن فیلم های قطع بزرگ که به دو شیوه ی پرده ی گنبدی و پرده ی تخت قابل نمایش می باشد، بیننده را به گونه ای در مرکز وقوع حوادث فیلم قرار می دهد و با تصاویر و صداها همراه می سازد که مخاطب آن را به معنی واقعی احساس می کند.

به بیان دیگر نمایش فیلم روی پرده ای به ارتفاع حدود 25 متر نتیجه ی استفاده از فیلم های قطع هفتاد میلیمتری در این فیلم بود همین امر باعث می شود، تمام میدان دید پیرامونی بیننده که در محدوده ی پرده ی گنبدی شکل قرار می گیرد، پوشش یابد و این امر موجب القای هرچه بیشتر فضای انیمیشن بر بیننده می شود.

الکساندر پترف پیش از این برای ساختن دو اثر دیگرش یعنی گاو و پری دریایی نیز نامزد اسکار شده بود.

او برای ساختن پیرمرد و دریا از تکنیک بسیار پیچیده ای استفاده نمود که انگشت شماری از انیماتورها در سراسر دنیا به آن تسلط دارند.

ریجستریشن در فرآیند چاپ : بسیار شنیده می شود که در کارهای چاپی ترام پر شده است و یا ترام چاپ شده بزرگتر دیده می شود و یا جابجایی در رنگها از شفافیت تصویر کاسته است، آیا براستی چنین اشکالاتی وجود دارد؟

اگر بخواهیم با دقت، مراحل مختلف کارهای چاپی را بررسی کنیم، می بینیم که مبحث ریجستریشن می تواند از اهمیت فوق العاده برخوردار باشد، اکنون بصورت اختصار به این مبحث بسیار بااهمیت خواهیم پرداخت.

ریجستریشن یا همان کایل رنگ می تواند بنا به موضوعات و موارد استفاده و یا سلیقه های مختلف به شکلهای گوناگونی ارائه شود.

در طراحی و ساخت ریجستریشن می توان موضوعات متنوعی را در نظر گرفت که با آنها بتوانیم به بهترین شکل ممکن از این کنترل کننده کارهای چاپی در زمان چاپ یک طرح استفاده نمائیم.

البته باید بدانیم که کیفیت تصاویر یک کار چاپی تنها به ریجستریشن و رزولوشن وابسته نیست.

بلکه تمامی حلقه های این زنجیر از ابتدا که اسکن شروع می شود همگی از اهمیت خاصی برخوردارند و ما باید با دقت به تمامی این مراحل رسیدگی نمائیم.

اگر تمامی مراحل پیش از چاپ به خوبی طراحی و ارائه شود، دیگر نیازی به تصاویر اورژینال طرح در هنگام چاپ وجود ندارد و اپراتور با شناخت کافی از کاربرد ریجستریشن می تواند کار چاپی را بصورت صحیح و با کیفیتی عالی و مطابق با استاندارد چاپ نماید.

امروزه، کمتر کاریدارای اورژینال می باشد.

زیرا اکثر کارهای طراحی شده در کامپیوتر خلق می شوند، بنابراین اپراتور چاپ برای یک چاپ صحیح و استاندارد، باید الگو و مبنایی نامتغیر داشته باشد تا بتواند همیشه در حول و محور آن حرکت نماید و بنابراین شناخت این نوار حاوی اطلاعات (ریجستریشن) خود یکی از موارد بسیار مهم و ضروری است.

نشان به اضافه ای که در نوار ریجستریشن بکار رفته است برای انطباق رنگها بر روی هم می باشد.

کلمه (//) معرف // ـ آبی و کلمه (//) معرف // ـ سرخ و کلمه (//) معرف // ـ زرد و کلمه (//) معرف // می باشد.

از هر چهار رنگ اصلی یک تکه 100% در ریجستریشن آورده شده است تا اپراتور به راحتی بتواند غلظت مرکب را در حد لازم بر روی کاغذ محاسبه نموده و رنگ به راحتی بر روی کاغذ بنشیند.

غلظت رنگ مرکب باید با دستگاه دنسیتومتر (غلظت سنج) محاسبه گردد.

در صورت نبودن دستگاه دنسیتومتر می توانید از کتابچه های اطلس رنگ استفاده نمائید.

از هر چهار رنگ اصلی یک تکه 50% در ریجستریشن آورده شده است که از اهمیت بسزایی برخوردار است و اپراتور باید ترام را در همان حد حفظ نموده و اجازه رشد بیش از آن را به ترام ندهد.

رشد ترام می تواند از 1% تا 99% ادامه داشته باشد این عمل بصورت منحنی بوده و بیشترین و چشمگیرترین این رشد در 50% مشاهده می شود.

از هر چهار رنگ اصلی یک تکه ترام 50% درشت نیز در ریجستریشن تعبیه شده است.

این حرکت برای آشنایی چشم غیرمسلح و بدون استفاده از لوپ (ذره بین) و سریعتر دیدن و چک نمودن اپراتور می باشد و دارای خانه هایی مربع شکل (بصورت صفحه شطرنج) است.

بلوکه خاکستری رنگ بالانس، تشکیل شده از ترکیب سه رنگ (//) (//) (//) است که ترکیب آنها باید رنگ کاملاً خاکستری را بوجود آورد و از این جهت در کنار رنگ خاکستری 50% مشکی قرار گرفته است و در صورتی که رنگ خاکستری بوجود آمده بالانس نباشد، سریعاً چشم قادر به تشخیص آن می باشد (لازم به توضیح است که رنگهای زرد و سرخ بنا به نوع ماهیت مرکب در اکثر موارد از رشد بیشتری برخوردار می باشند و به همین دلیل درصد آن را برای ساخت خاکستری و مشکی پائین تر می گیرند.) در هر چهار رنگ اصلی بلوکه ای که دارای اشکال مختلفی است وجود دارد که باید آنها دقیقاً مطابق با شکلی که بر روی زینک ثبت گردیده است بر روی کاغذ اثر گذارد.

خطوط افقی و عمودی کنار هم برای آنست که اگر لرزشی در سیلندر زینک یا لاستیک باشد اثر خود را بصورت سایه بر روی کاغذ گذارد و جهت آن نیز اینگونه مشخص می شود.

دایره های کوچک و ریزی که در وسط آنها بصورت نقاط سیاه و سفید وجود دارد، مقدار پرکردگی کار چاپی و ترامها را به وضوح مشخص می نماید.

بلوکه ای با ترامهای مختلف از ترام 1% تا 6% در ریجستریشن تعبیه شده است.

این بلوکه حساس، با ترامهای ضعیف برای دقت در خروجی فیلم ایمجستروکپی آن بر روی زینک می باشد.

در مرحله کپی زینک با این اعمال به راحتی می توانیم پریدگی ترام را از روی زینک مشخص نمائیم.

گردآوری شده توسط: چاپ و نشر سخنور، مجهز به مشاین آلات چاپ افست، مسطح و لیتوگرافی چاپ کتاب، مجلات، کاتالوگ، جعبه و انواع اتیکت های بسته بندی نیشابور ـ خیابان فردوسی شمالی ـ جنب مخابرات قدیم ـ تلفن: 2225712 فکس: 2224204 همراه: 09151515258 اسطوره و معنا : اسطوره ها را به شیوه های گوناگون می توان تفسیر کرد: می توانند تصویر تجسم یافته نیروهای کیهانی باشند، مانند زمانی که هرج و مرج مقهور نظم می شود، می توانند بازتاب رویدادهای تاریخی از قبیل احداث دیوارهای شهر و بازگشت پیکره های آئینی باشند، می توانند صرفاً در خدمت مقاصد آئینی باشند، به عنوان مثال، بازخوانی در جشن سال نو، و رویدادهای آنها می تواند بازتاب چرخه طبیعت باشد، و به این ترتیب مخاطبان اطمینان حاصل کنند که خدایان ملی را در کنترل قرار دارند.

هنگامی که اسطوره های بین النهرین را مرود توجه قرار می دهیم همه این تفسیرها انکان پذیراند.

همچنین می توانیم مضمون های تکرار شونده ای را مشخص کنیم، از قبیل نبرد با دشمنان عظیم الجثه ناممکن، یا وقایع عجیب و چاره ناپذیر، جستجو برای نامیرایی یا جوانی جاودانه، و سفر به جهان زیرین.

قهرمانان اسطوره مشخصات جهان شمولی دارند: شجاعت، شرافت، وفاداری و زیبایی.

ولادت آنها غالباً معجزه آسا است، یا مادر و یا پدرشان آسمانی است.

شیوه ای که یک اسطوره بر یک اجتماع تأثیر می گذارد، با تأثیرگذاری یک تمدن بر تمدنی دیگر فرق زیادی ندارد، و اسطوره های بین النهرین نشان های آشنایی در زبان ها و زمان های دیگر دارند.

اما از یک جهت استثنایی هستند.

اسطوره هایی که در این کتاب توصیف شدند در زمره نخستین اسطوره های مدرن و ضبط شده قرار دارند.

منشاء آنها در غبار زمان گم شده است، اما احتمالاً به زمان احداث نخستین شهرها طی هزاره های چهارم تا سوم ق.

م.

بازمی گردند، زمانی که خصوصیات خدایان به پادشاهان واقعی نسبت داده می شد، و منزلت خدایانی خاص تعمداً ارتقا داده می شد تا منزلت مراکز پرستش آنها، و به این وسیله ساکنان آنجا ارتقا پیدا کند.

گستردگی دامنه موضوع، شخصیت ها و مکان در این اسطوره ها، در طول هزاران سالی که آنها را از مخاطبان جدیدشان جدا می کند، جذابیت خاصی به آنها بخشیده است.

شاید ما غربی ها چنان غرق در سنت های ادبی و مذهبی نشأت گرفته از دوران کلاسیک یونان و کتاب مقدس باشیم که به پیروی از دیدگاه متأخر و پیچیده خود کیفیت هایی را به آنها نسبت دهیم که برای مردم بین النهرین باستان موضوعیت نداشته است.

شاید صرف درک یک دیدگاه چند خدایی برای ما دشوار باشد، و تازه باید این نکته مهم را نیز به خاطر داشته باشیم که دانسته های ما ناقص است.

آنچه که ما در اختیار داریم فقط تعدادی قطعه کوچک در یک پازل بزرگ است، بدون آن که از طرح کلی آن تصوری داشته باشیم.

و نیز باید به خاطر بسپاریم که این کتیبه ها به هیچ وجه به منظور این که ما آنها را بخوانیم نوشته نشده اند.

با این همه، بررسی دقیق، خصوصیات و الگوهایی را روشن می کند که می تواند ما را به ژرف کاوی بیشتر در این اسطوره ها رهنمون شود.

دیده ایم که چگونه سرعت حوادث همواره باوقار و کند است، چگونه تغییر یک مکان همواره تحت تأثیر رفتن قهرمان اسطوره به مکانی دیگر است.

تمهیدی وجود ندارد که نشان دهد «در این فاصله» در زمان و مکانی دیگر بر سایر شخصیت های داستان چه می گذرد، فقط یک راوی می تواند داستان را در یک زمان بیان کند.

طرح داستان به شیوه های ساده و گوناگون پیش می رود: با رؤیاهایی که رویدادهای آینده را پیش گویی می کنند، با گفتگوهایی که میان طرفین متخاصم درمی گیرد، و با دستورات و اندرزهایی که خدایان می دهند.

دیده ایم که چگونه تکرار، در مقیاسی وسیع، معمولاً کلمه به کلمه، بدون تغییرات ظریف واژگانی مورد استفاده قرار می گیرد.

واقعیت از طریق تکرار تقویت می شود.

بعضی قطعات حماسه آفرینش، چهار بار به طور کامل تکرار می شوند، و هیچ اسطوره ای وجود ندارد که شامل این تکرارها نباشد.

گاهی اوقات از این تمهید برای به اوج رساندن کشش نمایشی استفاده شده است، به عنوان مثال هنگامی که عقاب اتنه را به آسمان نزد انو می برد، یا هنگامی که گیلگمش در سرزمین ظلمات راه خود را می جوید.

همچنین بر اهمیت بعضی قطعات توصیفی تأکید می گذارد و مخاطبی را که به تصاویر بصری عادت ندارد تشویق می کند که چشم ذهن خود را بگشاید و ببیند که مسئله چه بوده است، و برای قهرمانانی که در صحنه درگیرند چه چیز در معرض مخاطره قرار دارد.

به این ترتیب، هنگامی که گروه هیولاهای تیه مت بارها و بارها توصیف می شوند، منظور آن است که مخخاطب دقیقاً ببیند و احساس کند که آنها تا چه اندازه رعب آور و هولناک اند.

این خمیرمایه ای است که قصه گویی از آن ساخته می شود.

یکی دیگر از تمهیدات اسطوره، رسیدن به یک عدد و سپس به اوج رساندن آن با افزودن یک شماره دیگر است.

از این رو است که پس از توفان بزرگ، هنگامی که کوه نیموش قایق را محکم نگاه می دارد، رقم شش روز با هفتمین روز پس از آن به اوج می رسد.

در اولین و دومین روز، کوه نیموش قایق را محکم گرفت و نگذاشت تکان بخورد.

در سومین و چهارمین روز، کوه نیموش قایق را محکم گرفت و نگذاشت تکان بخورد.

در پنجمین و ششمین روز، کوه نیموش قایق را محکم گرفت و نگذاشت تکان بخورد تا آنکه هفتمین روز فرا رسید … به همین ترتیب گیلگمش به خواب عمیقی فرو می رود که شش روز و شش شب طول می کشد، و روز هفتم از خواب برمی خیزد.

نرگل و ارشکیگل با اشتیاق تمام شش روز و شش شب کنار یکدیگر می خوابند.

روز هفتم، زندگی واقعی از سرگرفته می شود.

در حماسه آفرینش، دو خدا به جنگ تیه مت فرستاده می شوند، اما شکست می خورند، و این خدای سوم، مردوک، است که موفق می شود.

در حماسه انزو، سه خدا سعی می کنند و موفق نمی شوند، و این خدای چهارم، نینورته است که توفیق می یابد.

اعداد عموماً اهمیت دارند بخصوص شماره های سه و هفت.

رؤیاها با عدد سه می آیند و بادها و سلاح ها با عدد هفت.

تأثیر تراکمی کشش را افزایش می دهد.

کوشش به منظور ارزیابی ارزش ادبی این متون بی تردید امر خطیری است که در آن فرصت های بی پایانی برای خطا کردن وجود دارد.

تمهیدات ادبی گوناگون باید منعکس کننده ذائقه مخاطبان اصلی باشد مخاطبانی که ذائقه آنها بیشتر با پیچیدگی و مقاصد اخلاقی دمساز است تا نمایش های سوزناک و گزنده.

در زندگانی دنیای باستان خدایان چنان نقش مهمی ایفا می کردند که امروزه به آسانی قابل درک نیست چرا که به نظر می رسد برای هر چیزی یک تبیین علمی وجود دارد.

اما در تلاش به منظور ارزیابی جذابیت این متون، در هر زمینه ای ـ مقاصد سبک یا محتوا ـ باید محدودیت های خود را درک کنیم.

شاید بهتر باشد بگذاریم لذت های ساده ـ از گیلگمشن باشکوه، ایشتر زیبا و جواهرنشان ، انزوی شرور، مردوک مغرور، اِآی خردمند، انیکدوی پشمالو، اوت ـ نه پیش تیم مرموز، ارشکیگل لب سیاه ـ مهمترین عامل باشد.

هنر بازگو کردن اسطوره ها در نهایت فقط یک هدف را دنبال می کند: شعله ور ساختن تخیل کسانی که گوش می دهند یا می خوانند.

آتش اسطوره های بین النهرین هنوز هم شعله ور است.

نقاشی شباهت عجیبی به زندگی انسانها دارد، غیر قابل پیش بینی است.

معلوم نیست چگونه شروع شده است به چه سمتی حرکت می کند، چه اتفاقی می افتد و به کجا ختمی می شود، هیچ نظر قطعی و مشخص نمی توان در مورد آن لحاظ کرد به تعداد تمامی نقاشها شیوه نقاشی وجود دارد و برای همه آنها ناشناخته ها و کشف نشده ها، هر نقاشی احساس می کند که مسیر درست همان است که او انتخاب کرده است، قانون خاصی وجود ندارد و نمی توان آنرا در قانون خاصی گنجاند، اما بی قانون هم نیست، اگر در قانون خاصی می گنجید اینهمه تنوع و زیبایی نداشت، چقدر زیبا و شگفت انگیز است میلیونها تابلو و اثر هنری در دنیا متشکل از رنگ و فرم که هیچکدام شبیه دیگری نیست.

هر کدام بیان خود را دارد و زیبایی خاص خود را، با اینهمه اختلافات آنچه تعیین کننده است نتیجه کار و آنچه مورد تأیید همگانایک اثر ارزنده، هرچند در حیطه فکری آنها نباشد.

یکی خود را به دست نقاشی می سپارد و چیزی را به تصویر می کشد که از آن لذت می برد و زمانی به ایجاز می رسد که واقعاً خسته شده باشد، یکی فضای صمیمی اطراف خود را نقاشی می کند، دیگری مسیری را برای رسیدن به هدفی خاص دنبال می کند و فردینان هودلر مسیرش را از قبیل تعیین می کند او از ابتدا در کارش بدنبال یک هماهنگی دینی است و برای رسیدن به این هدف از هیچ کوششی فروگذار نیست، هودلر موضوع را انتخاب و آنرا با فضاهای رنگی متفاوت و در ترکیبات مختلف به تصویر می کشد.

پس زمینه را از هر عنصر اضافی خالی می کند و عناصری را مورد استفاده قرار می دهد که به بیان کارش کمک کند به ساده گرای نزدیک می شود و سعی دارد رنگ را از ماهیت اصلی اش خارج کند (چیزی که بعدها در بطری های موراندی به خوبی نمود پیدا می کند) و این چنین دلمشغولی دیگری بر پرده ی تصویر نقش می بندد.

در مورد میزان موفقیت یک مسیر از قبل تعیین شده خود به قضاوت بنشینید.

بیوگرافی فردینان هودار: فرینان هودار در شهر برن متولد شد و در سن 18 سالگی به منظور شروع حرفه ی نقاشی به ژنو نقل مکان کرد.

آثار اولیه اش شامل // ، ترکیب بندی فیگورها و نقاشی از چهره ها می شد که با شیوه ای رئال و با تکنیکی پرقدرت و قوی اجرا شده بود.

در دهه ی آخر از قرن 19 آثار هودلر تحت تأثیر چندین شیوه همچون سمبولیسم و هنر جدید قرار گرفت.

او مبدع سبکی شد که خود پاراللیزم [نظیرنگاری] می نامید که از نقاشی مصری و معرق کاری بیزانسی اقتباس و حالتی از گروهی پیکره بطور متقارن و منظم بود که آئین و یا رقصی را تداعی می کرد.

آثار هودلر در آخرین دوره خود به بیانی اکسپرسیونیستی رسید که در این شیوه رنگ ها قوی و جرمی و پیکره هایی هندسی استفاده شده بود.

او در // به نوعی ایجاز بصری دست یافته بود که برخی مواقع شامل قطعه زمین هایی ناهموار میان آب و آسمان می شد که درون مایه های تمثیلی و حقیقت جویانه داشتند.

مشهورترین نقاشی های هودلر صحنه هایی از شخصیت ها را نشان می دهد که به کارهای روزمره می پردازند.

مانند: اثر /// که بانک بین المللی سوئیس آن را پشت اسکناس 50 فرانکی سوئیس چاپ نمود.

در سال 1889 هودلر با خانم برت ژاک ازدواج نمود.

در سال 1914 هودلر فجایع و وحشیگری آلمانها را در // که از توپخانه های آلمان رهبری می شد محکم کرد و همین امر موجب شد آثارش از طرف موزه های هنری آلمان تحریم گردد.آال معشوقه ی هودلر والنتین گود دارل در همان سالها مبتلا به سرطان می شود و هودلر ساعات زیادی را کنار تخت او سپری می کند و نتیجه ی آن مجموعه ی آثاری می گردد که زجر و سختی های معشوقه اش را در دوره ی بیماری به تصویر می کشد.

مرگ او در سال 1915 تأثیر بسیار زیادی بر هودلر گذاشت و هودلر نیز در 19 مِی سال 1988 در حالی که آثار ناتمام بسیار زیادی داشت که شهر را توصیف می کرد دیده از جهان فرو بست.

0000000000 شاید همگی نگاهی هرچند گذرا به مجله ی // و دیگر مجلات روز دنیا انداخته باشیم، بهتر نیست از خود بپرسیم چگونه در یک مجله ی چاپ 2006 این همه تنوع دیدگاه از طبیعت گرایی تا طبیعت گریزی وجود دارد، چه کسی یا چه کسانی کارها را داوری می کنند و ملاک انتخاب آثار چیست؟

آیا جواب جز این دو می تواند باشد که وقتی نقاشی با آگاهی از تمامی ایسم ها، سبک یا شیوه ای برای کار خود برمی گزیند و در آن شیوه شخصیت کاریش شکل می یابد، ممکن است در کارش به نتایجی رسیده باشد که صاحب نظران این مجلات را یارای رسیدن به همه ی آن نتایج نباشد، آنها با آگاهی از این موضوع به هر گوشه سرکی کشدیه و هر هنرمندِ نقاشی را معرفی می کنند.

چه بسا که این آثار در گوشه ای از دنیا الهام بخش نقاشی یا مشکل گشای منتقدی باشد.

آنان حادثه ی تلخ ونگوگ را دیگر بار تکرار نمی کنند.

دیگر اینکه نقاش با اطمینان خاطر از اینکه که روزی منتقدی به سراغش خواهد رفت و کارش مورد نقد قرار خواهد گرفت و ضمن اطلاع از اینکه به کارش اهمیت داده می شود خود را ملزم به نقاشی های مجله پسند و … نمی کند.

امروز بیش از پنجاه سال از عمر هنری حسین ترمه چی می گذرد، در همه ی این مدت هرگز کاری از او در مجله ای بچاپ نرسیده، مصاحبه ای با او صورت نگرفته و در هیچ دانشگاهی از او دعوت به همکاری نشده است.

چه بسا که حضورش در دانشگاه ها و یا نقد کارهایش می توانست برای سالها تلاشش نتیجه ی بهتری به ارمغان آورد، آنچه این نقاش را طی سالها مرارت مورد حمایت قرار داده است علاقه و پشتکار اوست و انگیزه ی خلق یک اثر هنری، بهترین مشوقش بوده است.

به قول سزان لذت پیشرفت او را از درک نشدن توسط دیگران بی نیاز کرده است، اکنون او نقاشی است که رنگ را بخوبی می شناسد.

نقاشی هایش مملو از خاکستری رنگیهای بجاست، تجسمی قوی دارد طبیعت را بخوبی می شناسد و آثار فراوانی در دامان طبیعت پدید آورده است.

اما آشنایی این هنرمند با نقاشان روس عرصه را برای بروز خلاقیت در آثارش تنک کرده است.

اگر تأثیر پذیریش به این شدت نبود و یا اصلاً نبود، امروز در پس سالها کار به یک بیان شخصی ناب رسیده بود و به جرأت ونگوگ زمانه ی خویش بود و یا لااقل اگر آشنایی کافی با هنر روز دنیا داشت بطوری که امثال مندریان را به خوبی رئالیست های روسی می شناخت، اکنون با دیدی نوتر ترکیب بندیی ای منسجم تر و هدف و مسیر مشخص تری در کارهایش روبرو بودیم، با این همه او الگوی یک نقاش واقعی و اسوه ی پشتکار و علاقه است.