راه های خدمت گزاری چیست؟
همانگونه که همه میدانند راه خدمت گزاری فقط رفع نیازهای مادی روزمره نیست بلکه...توجه به نکات جزئی بیش تر می تواند باعث رضایت عموم مردم شود .
در نتیجه دولت باید سعی کند بیش تر به نیازهایی توجه کند که بیش تر مورد نیاز مردم است مانند نیازهای فرهنگی ، ورزشی ، آموزشی ، امکانات تفریحی و...
امکانات فرهنگی : متاسفانه به این نیاز مردم کمتر توجه می شود و محدودیت های زیادی برای افراد پیش می آورد برای مثال کمبود کتابخانه ها ، سرعت بسیار پایین اینترنت کشور(همچنین قیمت بالای آن) ، دسترسی نداشتن کتابخانه های عمومی به کتاب های الکترونیک و کمبود کتاب از جمله ی این محدودیت های ضربه زننده به ریشه های علمی و فرهنگی کشور به حساب می آید که امیدواریم دولت جمهوری اسلامی ایران در سایه ی عدل حق تعالی بتواند هر چه زود تر کمبود های این بخش اساسی جامعه را برطرف کند.
ورزش: خوشبختانه در این بخش کمبود زیادی احساس نمی شود وجود سالن های متعدد ورزشی تازه ساخت در سراسر کشور که اکثرا برای عموم مردم رایگان نیز می باشد باعث رضایت جوانان شده است.
همچنین موفقیت های نوجوانان کشور ما در مسابقات بین المللی بیانگر این موضوع می باشد.
آموزشی:این بخش تقریبا در حال پیش رفت می باشد .
بافت های قدیمی مدارس عوض شده و یا مرمت شده اند ، اما هنوز در بعضی از روستاهای کشور پسران و دخترانی هستند که به دلیل نداشتن مدرسه و دور بودن آن از نعمت تحصیل محروم اند !!!.
امکانات تفریحی : در این بخش نیز تلاش های فراوان صورت گرفته اما فقط در بعضی از شهرهای مطرح کشور و باز هم شهرهایی وجود دارند که از نظر تفریحی در جایگاه خوبی هستند اما توجهی به آنها صورت نمی گیرد.
خدمت گزاری در جامعه جامعه ی خدمت گزار دولت خدمت گزار نتیجه ی خدمت گزاری چیست خدمت در راه عدالت نقش دانش آموزان در خدمت گزاری عدالت و خدمت خدمت گزاری یعنی چه چگونه خدمت گزار خوبی باشیم پرسش مهر 9 تاثیر خدمت گزاری فرهنگ خدمت گزاری روحیه یخدمت گزاری دمت گزاری در جامعه جامعه ی خدمت گزار دولت خدمت گزار نتیجه ی خدمت گزاری چیست خدمت در راه عدالت نقش دانش آموزان در خدمت گزاری عدالت و خدمت خدمت گزاری یعنی چه چگونه خدمت گزار خوبی باشیم پرسش مهر 9 تاثیر خدمت گزاری فرهنگ خدمت گزاری روحیه یخدمت گزاری مقدمّه مقصود از «الگو» و «اسوه»پذیری حالتی است که انسان به هنگام پیروی از غیر خود پیدا میکند.
فردی که از او پیروی میشود، ممکن است اسوه نیک یا بد باشد.
در قرآن کریم، گاه به صراحت و گاه بدون تصریح، به پیروی از کسی سفارش میکند.
از جمله حضرت ابراهیم علیهالسلام الگو معرفی شده است: «قد کانت لکم اسوه حسنه فی ابراهیم والذین معه» (ممتحنه: 4)؛ قطعا برای شما در (پیروی از) ابراهیم و کسانی که با اویند، سرمشقی نیکوست.
در مورد پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله نیز میفرماید: «لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه ٌ لمن کان یرجوا اللّه و الیومَ الاخر و ذَکَر اللّه کثیرا» (احزاب :21)؛ برای شما در (زندگی) رسول خدا الگوی نیکویی است، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد میکنند.
امام علی علیهالسلام ؛ الگوی خدمت رسانی تاریخ و شرح حال بزرگان عالم و شخصیتهای آسمانی برای هرکس بهترین سرمشق و عالیترین الگوی زندگی است.
در این میان، شرح زندگی امام امیرالمؤمنین علیهالسلام ، دوّمین شخصیت جهان انسانیت، از اهمیّت خاصی برخوردار است؛ چه اینکه بررسی زندگانی ایشان روح فضیلت، پاکی، ایمان، تقوا، فداکاری، استقامت، شجاعت، فتوّت، و پیروی از حق را در خواننده تقویت میکند.
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله در شأن امام علی علیهالسلام میفرماید: «ما عَرَفَکَ حقَّ معرفتک غیرُاللهِ و غیری»؛(1) غیر از خدا و من هیچ کس دیگری حق معرفت تو را نشناخت.
آری، ابعاد گوناگون آن شخصیت بیهمتا، قابل وصف و شمارش نیستند.
یکی از ابعاد زندگانی آن بزرگوار، خدمترسانی و توجه به نیازمندان است.
آن حضرت در این راه یک لحظه آرام نداشت و در این راه، تمامی سعی و تلاش خویش را به کار میبرد و دیگران را نیز بدین امر مهم تشویق مینمود.
در این متن کلمات خدمت به رنگ زرد نشان داده شده اند درنگی در مفهوم خدمت اگر عبادت بزرگترین فلسفه آفرینش است که: «و َما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالاِْنْسَ اِلاّ لِیَعْبُدُونِ»(1)؛ «جن و انسان را خلق نکردم، مگر به خاطر این که عبادتم کنند»، برگزیدگان الهی، عابدترین بندگان خدا خواهند بود و اگر از والاترین مظاهر عبادت، «خدمت به خلق» است که: «مَنْ سَعی فی حاجَه ِ اَخیهِ الْمُؤْمِنِ فَکَأَنَّما عَبَدَاللهَ تِسْعَه َ آلافِ سَنَه ٍ صائِما نَهارَهُ قائِما لَیْلَهُ؛(2) هر فردی که در برآوردن نیاز برادر مؤمنش تلاش کند، گویا نُه هزار سال خداوند را عبادت کرده، در حالی که روزها را روزهدار و شبها را شب زندهدار بوده است.» برگزیدگان الهی، انبیا و معصومان، خدمتگزارترین افراد به مردم خواهند بود؛ زیرا آنان اسوه و شاخصاند و درخت کمال در وجودشان به بالندهترین شکل سر به فلک کشیده است.
آیه الهی خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را به یاد آوریم که میفرماید: «وَاخْفِضْ جَناحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ»(3)؛ پر و بال خود را برای مؤمنانی که پیرو تو هستند، بگستران.» واژه «خفض جناح» که سه بار در قرآن کریم به کار رفته است، به کنایه از کمال مهرورزی، عطوفت و خدمتگزاری خالصانه و متواضعانه حکایت میکند.
خدمتگزاران واقعی، انبیا و اوصیا و مؤمنان به آنان هستند؛ چه بیپرده و صریح میتوان این ادعا را در حدیث آسمانی امام صادق علیهالسلام یافت که فرمود: «ما آمَنَ بِاللهِ وَلا بِمُحَمَّدٍ وَلا بِعَلِیٍّ مَنْ اِذا اَتاهُ اَخُوهُ الْمُؤْمِنُ فی حاجَه ٍ لَمْ یَضْحَکْ فی وَجْهِهِ فَإِنْ کانَتْ حاجَتُهُ عِنْدَهُ سارَعَ اِلی قَضائِها وَ اِنْ لَمْ یَکُنْ عِنْدَهُ تَکَلَّفَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِهِ حَتّی یَقْضِیَها لَهُ فَإِذا کانَ بِخِلافِ ما وَ صفْتُهُ فَلا وَلایَه َ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُ؛(4) به خدا و محمد صلی الله علیه و آله و علی علیهالسلام ایمان نیاورده است کسی که هنگامی که برادر دینیاش به خاطر حاجتی نزد او آید، با خوشرویی برخورد نکند.
پس اگر توان دارد، نیاز او را به سرعت برطرف کند و اگر توان ندارد با کمک دیگری حل کند، اگر بر خلاف آنچه توصیف کردم باشد، پس بین ما و او ولایتی نخواهد بود.» به خدا و محمد صلی الله علیه و آله و علی علیهالسلام ایمان نیاورده است کسی که هنگامی که برادر دینیاش به خاطر حاجتی نزد او آید، با خوشرویی برخورد نکند.
پس اگر توان دارد، نیاز او را به سرعت برطرف کند و اگر توان ندارد با کمک دیگری حل کند، اگر بر خلاف آنچه توصیف کردم باشد، پس بین ما و او ولایتی نخواهد بود.» با این دیدگاه، کسانی نزد خدا دوست داشتنیتر خواهند بود که نسبت به دیگران گامی به این هدف نزدیکتر باشند.
این سخن قدسی را به یاد آوریم که: «اَلْخَلْقُ عِیالی فَأَحَبُّهُمْ اِلَیَّ اَلْطَفُهُمْ بِهِمْ وَ اَسْعاهُمْ فی حَوائِجِهِمْ(5)؛ مردم خانواده من هستند.
پس محبوبترین آنها نزد من، مهربانترین و کوشاترین آنها در رفع نیازهای مردم است.» اینک خدمت را در سیره و سخن حضرت جواد علیه السلام مرور میکنیم.
1.
بایدها و نبایدهای خدمت رسانی اخلاص شرط پذیرش هر عملی، از جمله خدمت به مردم، اخلاص است و مؤمن باید به انگیزه جلب رضایت الهی خدمتگزار عیال الله باشد و هر چه ناخالصی در عمل بیشتر باشد، درجه مطلوبیت آن هم پایینتر خواهد آمد.
علاوه بر دخالت اخلاص در اصل عمل،(6) از دیدگاه امام جواد علیهالسلام در تداوم اعمال نیز باید اخلاص جاری باشد.
چه بسا عملی که انجام آن با خلوص است، ولی عامل به آن بعد از عمل، آن را به ریا و ناخالصی آلوده و از درجه مقبولیت الهی ساقط میکند؛ لذا امام جواد علیهالسلام فرمود: «اَلاْبْقاءُ عَلَی الْعَمَلِ اَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ(7)؛ بقای بر عمل سختتر از خود عمل است.» و آنگاه که پرسیدند بقای بر عمل یعنی چه؟
فرمود: «یَصِلُ الرَّجُلَ بِصِلَه ٍ وَیُنْفِقُ نَفَقَه ً لِلّهِ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ فَکُتِبَ لَهُ سِرّا ثُمَّ یَذْکُرُها و تُمْحی فَتُکْتَبُ لَهُ عَلانِیَه ً، ثُمَّ یَذْکُرُها فَتُمْحی وَ تُکْتَبُ لَهُ رِیاءً(8)؛ مردی هدیهای میدهد و برای خدای یگانه بیشریک انفاقی میکند، پس برایش به عنوان «عمل پنهانی» نوشته میشود.
سپس او کارش را یادآوری میکند، در این وقت عنوان قبلی محو میشود و «عمل آشکار» برایش نوشته میشود.
آن مرد دوباره عملش را یادآوری میکند پس عنوان قبلی محو میشود و برایش "عمل ریایی" نوشته میشود.» پرهیز از اذیت فرد خدمترسان علاوه بر اخلاص، باید از هر نوع رفتاری که موجبات رنجش مددجو را فراهم آورد، پرهیز کند.
همچنین باید به خاطر خدمت خود به یک مؤمن، به منتگذاری و یا اذیت دیگر مؤمنان هم نپردازد.
حکایتی از امام جواد علیهالسلام در اینباره راهگشا است: مردی نزد امام جواد علیهالسلام آمد که بسیار خوشحال و مسرور به نظر میرسید.
امام از علت خوشحالیاش پرسید.
او گفت: یابن رسول الله، از پدرت شنیدم که میفرمود: «شایستهترین روز برای شادی بنده، روزی است که در آن انسان توفیق نیکی و انفاق به برادران مؤمنش یابد.» و امروز ده نفر از برادران دینی که فقیر و عیالوار بودند از فلان شهرها به نزد من آمدند و من هم به هر کدام چیزی دادم، برای همین هم مسرورم.
امام جواد علیهالسلام به او فرمود: «لَعَمْری اِنَّکَ حَقیقٌ بِاَنْ تَسُرَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ اَحْبَطْتَهُ، اَوْ لَمْ تُحْبِطْهُ فیما بَعْدُ؛ به جانم سوگند!
شایسته است مسرور باشی، اگر کار خود را بیاثر نساخته باشی و یا بعدا حبط و بیاثر نسازی.» او با شگفتی پرسید: با این که از شیعیان خالص شمایم، چگونه عمل نیک من پوچ میشود؟
از دیدگاه امام جواد علیهالسلام در تداوم اعمال نیز باید اخلاص جاری باشد.
چه بسا عملی که انجام آن با خلوص است، ولی عامل به آن بعد از عمل، آن را به ریا و ناخالصی آلوده و از درجه مقبولیت الهی ساقط میکند؛ لذا امام جواد علیهالسلام فرمود: بقای بر عمل سختتر از خود عمل است.» و آنگاه که پرسیدند بقای بر عمل یعنی چه؟
فرمود: مردی هدیهای میدهد و برای خدای یگانه بیشریک انفاقی میکند، پس برایش به عنوان «عمل پنهانی» نوشته میشود.
آن مرد دوباره عملش را یادآوری میکند پس عنوان قبلی محو میشود و برایش "عمل ریایی" نوشته میشود.» فرمود: «با همین سخنی که گفتی، کارهای نیک و انفاقهای خود را حبط کردی.» او توضیح خواست و امام فرمود: این آیه را بخوان «یا اَیُّها الَّذینَ آمَنُوا لاَ تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَالاَْذی»(9)؛ «ای مؤمنان بخشش های خود را با منت و اذیت باطل نکنید.» فرمود: «با همین سخنی که گفتی، کارهای نیک و انفاقهای خود را حبط کردی.» او توضیح خواست و امام فرمود: این آیه را بخوان «یا اَیُّها الَّذینَ آمَنُوا لاَ تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَالاَْذی»(9)؛ «ای مؤمنان بخششهای خود را با منت و اذیت باطل نکنید.» گفت: من که به آن افراد منت نگذاشتم و آزار ندادم!
امام فرمود: «خدا فرموده: بخششهای خود را با منت و آزار باطل نسازید، نفرموده تنها منت و آزار بر آنان که میبخشید، بلکه خواه بر آنان خواه بر دیگری.
آیا به نظر تو آزار به آنان شدیدتر است یا آزار به فرشتگان مراقب اعمال تو و فرشتگان مقرب الهی و یا آزار به ما؟» مرد گفت: البته آزار به فرشتگان و شما.
امام فرمود: تو فرشتگان و ما را آزردی و عمل خود را باطل کردی.
مرد پرسید: چرا باطل کردم و شما را آزردم؟
فرمود: این که گفتی: «چگونه باطل نمودم با این که از شیعیان خالص شما هستم؟» وای بر تو!
آیا میدانی شیعه خالص ما کیست؟
شیعه خالص ما «حزبیل» مؤمن آل فرعون و «حبیب نجار» صاحب یس و ...
و سلمان و ابوذر و مقداد و عمار هستند.
تو خود را در صف این افراد برجسته قرار دادی و ما و فرشتگان را آزردی.
آن مرد بعد از اعتراف به تقصیر و استغفار، پرسید: پس چه بگویم؟
امام فرمود: بگو من از دوستان شما هستم.
دوستان شما را دوست دارم و دشمنان شما را دشمن میدارم.
او چنان گفت و امام جواد علیهالسلام فرمود: «اَلاْنَ قَدْ عادَتْ اِلَیْکَ مَثُوباتُ صَدَقاتِکَ وَ زالَ عَنْها الاِْحْباطُ؛(10) الان پاداشهای بخششهایت به تو بازگشت و حبط و بیاثری از آنها زایل شد.» خدمت در حد توان مردی خدمت امام جواد علیهالسلام آمد و گفت: به اندازه جوانمردیات به من کمک کن.
امام فرمود: اینقدر نمیتوانم.
گفت پس به اندازه جوانمردی خودم، کمک کن.
فرمود: این را میتوانم.
ای غلام!
صد دینار به او بده.(11) نابودی نعمت امام جواد علیهالسلام میفرماید: «اِنَّ لِلّهِ عِبادا یَخُصُّهُمْ بِالنِّعَمِ وَ یُقِرُّها فیهِمْ ما بَذَلُوها فَإِذا مَنَعُوها نَزَعَها عَنْهُمْ وَ حَوَّلَها اِلی غَیْرِهِمْ(12)؛ خداوند بندگانی دارد که نعمتهایش را به آنان اختصاص داده است و مقرر کرده است از آن بذل و بخشش کنند و اگر خودداری کنند، از آنان میگیرد و به دیگران منتقل میکند.» بر این اساس، امام جواد علیهالسلام قرار گرفتن و تمرکز نعمتها در دست برخی افراد را سنّت و خواستهای الهی میداند که امری هدفمند است و هدف از آن هم، واگذاری به دیگران میباشد؛ لذا صاحبان مال و جاه و مقام و موقعیت باید آنچه را به دست میآورند، اولاً نعمت و سپرده الهی بدانند و ثانیا واگذاری و خدمت به مردم را وظیفه خود بدانند و ثالثا مطمئن باشند که در صورت ترک وظیفه، همان خدایی که این نعمتها و امکانات را به آنان سپرده است، توان بازپسگیری و واگذاری آن را به افراد دیگر دارد.
امام جواد علیهالسلام در حدیثی دیگر، به طبیعی بودن این وضعیت و سنت الهی بودن آن چنین اشاره میکند: «ما عَظُمَتْ نِعْمَهُ اللهِ عَلی اَحَدٍ اِلاّ عَظُمَتْ عَلَیْهِ حَوائِجُ النّاسِ، فَمَنْ لَمْ یَحْتَمِلْ تِلْکَ الْمَئونَهَ عَرَضَ النِّعْمَهَ لِلزَّوالِ(13)؛ نعمت خدا بر کسی زیاد نمیشود، مگر این که نیاز مردم هم به او بیشتر میشود.
پس کسی که این زحمت را تحمل نکند، نعمت را در معرض زوال قرار میدهد.» مرز خدمت خدمتگزاری نیز مانند هر رفتار اجتماعی دیگر مرزی دارد و طبعا باید به انسانهایی خدمت کرد که اهلیت خدمت را دارند، نه آن که با ارائه خدمت، در مسیر غیر الهیشان مستحکمتر شوند.
برای همین، اهلبیت علیهمالسلام هرگاه ارائه خدمت به منحرفان، عامل جذب و تألیف قلوب و هدایت آنان میشد، از هیچ نوع خدمت و حتی گذشت از توهینها و ...
دریغ نداشتند.
و در کنار آن، هرگاه هم که تشخیص میدادند خدمت رسانی به یک شخص منحرف موجب تقویت و یا رسمیت وی میشود، از آن پرهیز میکردند.
نمونهای از رفتارهای امام جواد علیهالسلام در اینباره را میخوانیم: * علی بن مهزیار میگوید: به امام جواد علیهالسلام نوشتم: فدایت شوم!
پشت سر کسی که قائل به جسمانیت خداست، نماز بخوانم؟
فرمود: «لا تُصَلُّوا خَلْفَهُمْ وَلا تُعْطُوهُمُ الزَّکاهَ وَابْرَؤُوا مِنْهُمْ بَرِئَ اللهُ مِنْهُمْ(14)؛ پشت سرشان نماز نخوانید و چیزی از زکات به آنها ندهید و از آنان بیزاری بجویید که خدا از آنان بیزار است.» امام جواد علیهالسلام میفرمود: «ثَلاثٌ یَبْلُغَنَّ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: کَثْرَهُ الاِْسْتِغْفارِ وَ خَفْضُ الْجانِبِ وَ کَثْرَهُ الصَّدَقَهِ(16)؛ سه چیز بنده را به مقام رضوان الهی میرساند: استغفار زیاد، فروتنی با مردم و زیاد صدقه دادن.» 2.
آثار خدمترسانی رضایت الهی امام صادق علیهالسلام میفرمود: «مسلمانی نیاز مسلمانی را برآورده نمیسازد، مگر این که خدای تبارک و تعالی به او میفرماید: ثواب کار تو با من است و به کمتر از بهشت برای تو راضی نمیشوم.»(15) امام جواد علیهالسلام میفرمود: «ثَلاثٌ یَبْلُغَنَّ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: کَثْرَهُ الاِْسْتِغْفارِ وَ خَفْضُ الْجانِبِ وَ کَثْرَهُ الصَّدَقَهِ(16)؛ سه چیز بنده را به مقام رضوان الهی میرساند: استغفار زیاد، فروتنی با مردم و زیاد صدقه دادن.» پاداش، مباهات و نام نیک امام جواد علیهالسلام میفرمود: «اَهْلُ الْمَعْرُوفِ اِلَی اصْطِناعِهِ اَحْوَجُ مِنْ اَهْلِ الْحاجَهِ اِلَیْهِ، لاَِنَّ لَهُ اَجْرَهُ وَ فَخْرَهُ وَ ذِکْرَهُ، فَمَهْما اِصْطَنَعَ الرَّجُلُ مِنْ مَعْرُوفٍ، فَاِنَّما یَبْدَأُ فیهِ بِنَفْسِهِ فَلا یَطْلُبَنَّ شُکْرَ ما صَنَعَ اِلی نَفْسِهِ مِنْ غَیْرِهِ(17)؛ اهل نیکوکاری، به کار خیرش بیشتر از نیازمندان به خیر، محتاج است؛ چون پاداش و مباهات و نام آن کار برای نیکوکار است.
پس سه چیز بنده را به مقام رضوان الهی میرساند: استغفار زیاد، فروتنی با مردم و زیاد صدقه دادن.
مردی کار خوبی کرد، از خودش شروع کرده است؛ لذا تشکر بابت کارش را از دیگران نباید بخواهد.» همانا کسانی که یتیمان آل محمد را سرپرستی کنند که از امامشان جدا شدهاند، و در جهل خود سرگرداناند و در دست شیاطینشان و ناصبیهایی که دشمن ما هستند، اسیرند، پس از دست آنان نجاتشان دهند و از سرگردانی و قهر شیطانها با بازگرداندن وسوسههایشان و از قهر ناصبیها با آوردن حجتهای خدایشان و دلیلهای ائمه خویش خارج سازند، نزد خداوند بر عابد به بهترین موقعها برتری داده میشوند؛ بیشتر از برتری آسمان بر زمین و عرش و کرسی و حجابها [بر آسمان] و برتری آنها بر این عابد، مانند برتری ماه شب چهارده بر کوچکترین ستاره در آسمان است.» برتری بر عابد، نتیجه خدمت عقیدتی عمل خدمترسانی ارزشی عمومی دارد؛ اما برخی از خدمات، و از جمله خدمت فرهنگی و نجات دادن کسانی که در معرض گمراهی و انحراف فکری قرار دارند، ارزش افزونتری دارد.
امام جواد علیهالسلام ارزش شگفتآوری را برای خدمت به ایتام آل محمد یادآور میشود و میفرماید: «اِنَّ مَنْ تَکَفَّلَ بِأَیْتامِ آلِ مُحَمَّدٍ الْمُنْقَطِعینَ عَنْ اِمامِهِمْ، الَمُتَحَیِّرینَ فی جَهْلِهِمْ، اَلأَْسْراءِ فی اَیْدی شَیاطینِهِمْ وَ فی اَیْدِی النَّواصِبِ مِنْ اَعْدائِنا فَاسْتَنْقَذَهُمْ مِنْهُمْ وَأَخْرَجَهُمْ مِنْ حَیْرَتِهِمْ وَ قَهْرِ الشَّیاطینَ بِرَدِّ وَساوِسِهِمْ وَ قَهْرِ النّاصِبینَ بِحُجَجِ رَبِّهِمْ وَ دَلیلِ اَئِمَّتِهِمْ، لَیُفَضَّلُونَ عِنْدَ اللهِ تَعالی عَلَی الْعابِدِ بِاَفْضَلِ الْمَواقِعِ بِاَکْثَرَ مِنْ فَضْلِ السَّماءِ عَلَی الاَْرْضِ وَالْعَرْشِ وَالْکُرْسِیِّ وَالْحُجُبِ [عَلَی السَّماءِ] وَ فَضْلُهُمْ عَلی هذا الْعابِدِ کَفَضْلِ الْقَمَرِ لَیْلَهَ الْبَدْرِ عَلی اَخْفی کَوْکَبٍ فِی السَّماءِ(18)؛ همانا کسانی که یتیمان آل محمد را سرپرستی کنند که از امامشان جدا شدهاند، و در جهل خود سرگرداناند و در دست شیاطینشان و ناصبیهایی که دشمن ما هستند، اسیرند، پس از دست آنان نجاتشان دهند و از سرگردانی و قهر شیطانها با بازگرداندن وسوسههایشان و از قهر ناصبیها با آوردن حجتهای خدایشان و دلیلهای ائمه خویش خارج سازند، نزد خداوند بر عابد به بهترین موقعها برتری داده میشوند؛ بیشتر از برتری آسمان بر زمین و عرش و کرسی و حجابها [بر آسمان] و برتری آنها بر این عابد، مانند برتری ماه شب چهارده بر کوچکترین ستاره در آسمان است.» پینوشتها: 1.
الذاریات/56.
2.
بحارالانوار، ج71، ص315.
(قال رسول الله صلی الله علیه و آله).
3.
شعرا/215؛ امام علی علیهالسلام هم میفرمود: «وَاخْفِضْ لِلرَّعِیَّهِ جَناحَکَ وَابْسُطْ لَهُمْ وَجْهَکَ وَأَلِنْ جانِبَکَ وَآسِ بَیْنَهُمْ...» (نهج البلاغه، نامه 46).
4.
بحارالانوار، ج72، ص176.
5.
کافی، ج2، ص199.
6.
قال علی علیهالسلام: «لا یَسْتَقیمُ قَضاءُ الْحَوائِجِ اِلاّ بِثَلاثٍ بِاسْتِصْغارِها لِتَعْظُمَ وَ بِاسْتِکْتامِها لِتَظْهَرَ وَب ِتَعْجیلِها لِتَهْنُؤَ.» (نهج البلاغه، فیض، ص1131).
7.
کافی، ج2، ص296/ بحارالانوار، ج67، ص233.
8.
همان.
9.
بقره/264.
10.
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیهالسلام ، ص314/ بحارالانوار، ج68، ص159.
11.
کشف الغمه، ج2، ص368/ حلیه الابرار، ج2، ص 408، (در روایت آمده است: یا غلام اعطه مائه دینار.
اما بعضی به اشتباه 200 دینار نوشتهاند.) 12.
کشف الغمه، ج2، ص364/ فصول المهمه، ص261/ بحارالانوار، ج78، ص79.
13.
فصول المهمه، ص261/ بحارالانوار، ج78، ص79 و روایتی مانند آن را در نهج البلاغه، حکمت 373 مشاهده نمایید.
14.
امالی صدوق، ص352/ بحارالانوار، ج3، ص292/ مباحثی پیرامون این روایت در بحارالانوار نقل شده است.
15.
بحارالانوار، ج73، ص312.
16.
کشف الغمه، ج2، ص349/ بحارالانوار، ج75، ص81.
17.
بحارالانوار، ج 75، ص 79.
18.
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیهالسلام ، ص344/ الاحتجاج، ج1، ص17.
منبع: مجله مبلغان، ش 61 ، محمد عابدی .
راه های خدمت گزاری چیست؟راه های خدمت گزاری چیست؟