دانلود مقاله رفتار کودکان

مقدمه

جادویی برای آینده

     در لحظه لحظه زندگی روزمره ، زمان کار و تفریح ، آنجا که به کودکستان مهر می ورزید و اجازه می دهید دوستتان داشته باشد ، این « شما » هستید که نشاط ، آرامش ، آینده ی او را با رفتار خود انتخاب می کنید .

اکنون جادوی آینده کودکتان در دستان شماست و سرنوشت اویی که دوستش دارید و موجب افتخار شماست ، موکول به باورهای شما ، اعتماد به نفس ، دانستن ، خواستن و توانستن شماست . بیائید بزرگترین جادوی عالم را راه  به اندازیم و با انتخاب آئین نشاط ، محبت ، عزت ، کرامت سرنوشتی زیبا برای کودکمان بسازیم ، بیائید او را باور کنیم و سرنوشتی عاری از زشتی ها برای او رقم بزنیم که جادوی واقعی آینده در دستان ماست .

 مدیرگروه کودکیاری نیشابور

چگونه با کودکان خود صحبت کنیم ؟

( مهارت برقراری ارتباط مؤثر ) انسان موجودی است پیچیده وچند بعدی با قابلیت یادگیری و تربیت پذیری بسیار زیاد . غالب رفتارهای  نامطلوب در اثر یادگیری است . لذا با شیوهای صحیح  تربیتی می توان در بسیاری از رفتارهای نامطلوب تغییرات  مناسب ایجاد نمود .چگونگی برخورد والدین به عنوان اولین  الگوی یادگیری کودک نقش و جایگاه ویژه ای در این امر دارد .- آیا به نظر می رسد کودکان شما درخواست هایتان را نمی شنوند ؟اگر این طور است به خاطر ضعف شنوایی آنها نیست بلکه نشانه  بی توجهی به حرفهای شما است .آنها تا هنگامی که صدایتان به حدی بلند شود که احساس کنند خیلی جدی هستید به این  کار ادامه می دهند .

         رفع این مشکل دو جزء ضروری را می طلبد :

الف: والدین باید چیزی بگویند که هدفی از آن دارند و سپس آن مطالب را جدی بگیرند .

ب: کلمات خود را با دقت انتخاب کنند سپس آنها را با صداقت به کودکان انتقال دهند.

کودک بزودی یاد می گیرد که در اولین لحظه ای که شروع به صحبت می کنید به شما گوش فرا دهد .

          برای نیل به این منظور به نکات زیر توجه کنید :

از کودک بخواهید به چشمهایتان نگاه کند :

از آنجایی که حواس کودکان به آسانی پرت می شود اطمینان حاصل کنید که هنگام صحبت کردن به شما نگاه می کنند شاید این مهم ترین عامل در پیروی کودک از دستورات یا گوش دادن به شما باشد . نشان دهید که منظور شما از  طلاقی نگاه چیست ؟ این روش را از طریق یک بازی به کودک بیاموزید (چند متر دورتر از هم بنشینید و به چشمهای هم نگاه کنید ، هر کس زودتر به اطراف نگاه کند بازنده است ). گاهی برای جلب توجه کودک لازم است تماس جسمی با او داشته باشیم به آرامی دستتان را روی شانه اش بگذارید یا در صورت لزوم دو تا دستتان را روی شانه هایش قرار دهید و با ملایمت صورتش را به طرف خود نگه دارید . وقتی که کودک هنگام صحبت کردن به شما نگاه می کند ,او را تشویق کنید و در صورتی که علاوه بر نگاه کردن از دستورات شما پیروی می کند او را تحسین کنید .

آرام ولی محکم صحبت کنید :

اگر هنگامی که کاری از کودکان می خواهید  صدایتان را بلند کنید، کودک می آموزد تا هنگامی که صدایتان به حداکثر نرسیده به شما بی توجهی کند. اگر متوجه شدید که صدایتان لحظه به لحظه بلندتر می شود ، صبر کنید ، یک نفس عمیق بکشید ، به چشمهای کودک نگاه کنید و با آهستگی و بسیار شمرده سخن بگوئید و در حالی که به هم نگاه می کنید بین گفتن هر کلمه مکث کنید .

با جملات ساده صحبت کنید :

از کلماتی که کودکتان آن ها را نمی فهمد استفاده نکنید ساده و روشن حرف نزنید و صحبت را طولانی نکنید توضیحات طولانی ممکن است باعث فراموش شدن بخش های اصلی صحبت شما شود . گفتگوهای کوتاه و ساده همراه با یک عکس العمل طبیعی بهتر از یک سخنرانی طولانی ، درک و به خاطر سپرده می شود .

از جملات پرسشی اجتناب کنید :

وقتی از جملات پرسشی استفاده می کنید (می آیی با هم لباسهایت را جمع کنیم؟) به کودک فرصت می دهید که اگر در آن زمان آمادگی برای انجام کاری ندارد در پاسخ شما بگوید «نه» در این  مواقع از جملات واضح تری استفاده کنید تا دقیقاً کودک بداند که چه کار باید بکند ، چه ، موقع ،کجا و چگونه .

5-      احساستان را به کودک بگویید :

بدون آنکه به طور مستقیم از کودک انتقاد کنید ، به او بگوئید که در مورد اعمال و رفتارشان چه احساسی دارید (برای مثال وقتی به موقع خونه نمی آیی واقعاً نگران می شم ) از جملاتی استفاده کنید که به جای کودک به خودتان اشاره کند .

بدین ترتیب کودک یاد می گیرد در اولین لحظه ای که شروع به صحبت کردن می کنید به شما گوش فرا دهد

منبع : پمفلت مرکز بهداشت                                                                                              صدیقه غفرانی

(چرا بچه ها دروغ می گویند ؟)

  راستی چرا بچه ها دروغ می گویند ؟ آیا ذاتاً دروغ گو هستند ، یا دروغ گفتن  را از ما بزرگ ترها یاد می گیرند ؟ آیا  رفتار ما طوری است که آنها را مجبور به دروغ گفتن می کند یا از دروغگویی خوششان می آید ؟ در واقع هیچ بچه ای دروغگو به دنیا نمی آید ، بلکه آن را مثل بقیه کارها و رفتارهای دیگر کم کم از ما یاد می گیرند . اگر چه کودکان می دانند که دروغ گفتن بد است وبه قول خودشان دروغگو دشمن خداست ، اما باز به علت های مختلف دروغ می گویند .

مهمترین علت های دروغگویی کودکان :

خشونت با کودکان به خصوص کتک زدن آنها باعث می شود که بچه از والدین خود بترسد و از ترس به آنها دروغ بگویند .

تقلید کودکان از بزرگسالان علت دیگر دروغ گویی آنهاست . پدر ومادری که خود دروغ می گویند ، چگونه انتظار دارند فرزندشان راستگو باشند بچه ها بیش تر از آن که حرف های بزرگ تر ها را گوش کنند ، از کارهای آنان تقلید می کنند .

توقع ما از کودکانمان اگر از حد توانایی آنان بیش تر باشد ،چون نمی توانند انتظار ما را برآورده سازند باعث دروغ گویی آنها می شود .

کمبود محبت و بی توجهی به کودک علت دیگر دروغ گویی کودکان است وقتی به حد کافی به فرزندانمان محبت و توجه نمی کنیم آنها برای جلب نظر ما دروغ می گویند .

ملامت و سرزنش زیاد و مقایسه دائم بچه ها با کودکان دیگر باعث می شود کودک احساس تقصیر ، خود کم بینی  و حقارت می کند .

و بر سرپوش گذاشتن روی این احساس ها ، به دروغ خود را بهتر از آنچه هست ، نشان دهد .

6)مخالف با کودک و امر ونهی زیاد به او و جلوگیری مداوم از کارهایی که می خواهد انجام دهد، باعث لجبازی او می شود و لجبازی ، دروغگویی کودک را به دنبال دارد .

چه کنیم که بچه ها دروغ نگویند ؟

اگر کودکی دروغ می گوید به جای اینکه عصبانی و ناراحت شویم ، بهتر است آرامش خود را حفظ نمائیم و سعی کنیم بفهمیم که چرا دروغ می گوید ؟ کدام یک از این علت ها باعث  دروغگویی او شده است ؟ پیدا کردن علت هر کار ، شرط اصلی و مهم درمان و پیشگیری از آن است .

بنابراین بهتر است به نکات زیر توجه کنیم :

با کودکان خشونت نکنیم و رابطه خود را با آنها بر اساس ترس قرار ندهیم .

از آنها بیشتر از حد توانشان انتظار نداشته باشیم .

به اندازه کافی به آنها محبت و توجه کنیم .

آنها را سرزنش و ملامت نکنیم و از مقایسه آنها با دیگران خودداری ورزیم .

در راستگویی برای آنها الگو باشیم ، به خصوص  به آنها و در حضورشان دروغ نگوئیم .

با امر و نهی دائم خود ، کاری نکنیم که آنها با ما لجبازی کنند .

با استفاده از قصه ، نمایش ، نقاشی و بازی خیال پردازی آنها را پرورش دهیم و آن را در جهت مثبت هدایت کنیم .

منبع : نشریات شبکه بهداشت                                                                 لعبا بوستان

درسی از پیامبر

   گویند روزی پیامبر (ص) برای شرکت در نماز جماعت عازم مسجد بودند . در راه کودکانی را دیدند که مشغول بازی بودند. آنها با دیدن پیامبر دست از بازی کشیدند و به سوی او شتافتند .

پبامبر با محبت و مهربانی ازآنان استقبال کرد . کودکان از سرو کول پیامبر بالا می رفتند وبا هلهله و  شادی به او می گفتند : کن جملی یعنی شتر من باش، پیامبر نیز با فروتنی و مهربانی خم شده آن ها را بر دوش و پشت خود سوار می کرد و با آنان همبازی می شد . چون رسیدن پیامبر به مسجد به تاخیر افتاد، یاران آن حضرت که در انتظار آمدن ایشان و اقامه نماز جماعت بودند نگران شدند .

بلال برای آنکه خبری از پیامبر بگیرد به دنبال ایشان رفت ، ناگاه در کوچه دید که کودکان دور پیامبر را گرفته اند وبا او مشغول بازی هستند ، خواست آنها را پراکنده کند اما پیامبر اورا از این کار بازداشت و فرمود : برای من تنگ شدن وقت نماز از دلتنگی و رنجیدن این کودکان خوشایندتر است . کودکان حاضر نشدند دست از پیامبر بردارند ،پیامبر از بلال خواست تا به خانه ایشان برود و چیزی بیاورد  که آن حضرت بتواند به وسیله آن بچه ها را راضی کند ، بلال پس از جستجوی زیاد در خانه پیامبر ، هشت عدد گردو پیدا کرد و به حضور پیامبر آورد . پیامبر در حالی که لبخندی بر لب داشت خطاب به کودکان فرمود : آیا شترتان را به این گردوها می فروشید ؟ کودکان شادی کنان گردوها را گرفتند و دست از پیامبر برداشتند!                                            

منبع :    راهنمای پدران و مادران .  تالیف :  محمد علی سادات                    طیبه ناصری

پدر بزرگ مهربان

بهار بود . بچه ها خواب بودند مادر مشغول کار بود

 . پیامبر ( ص) به او کمک  می کرد . صدای گریه ای  آمد پیامبر ( ص) بلند شد رفت . نوه اش آب می خواست  . پیامبر ( ص) پیاله را آب کرد . می خواست به حسن آب بدهد که نوه کوچک ترش بیدار شد . حسین هم آب   می خواست . پیامبر با مهربانی گفت :" گفت صبر کن  عزیزم !"مادر آمد ببیند چه خبر است . مادر گفت :" پدر  ، حسن را . بیشتر دوست داری ؟"و به اتاق  پیامبر به طرف

 حسین رفت . او را در آغوش گرفت و به او . آب دارد بعد  به دخترش   گفت :" نه فاصله جان ! هردو  پیش من مساوی هستند . اول حسن آب می خواست ."فاطمه لبخندی زد . حسن و حسین روی زانوهای پدر یزرگ نشسته بودند و می خندیدند .

مجله سنجاقک

زری فکری

 چگونه دستشویی رفتن را به کودکان بیاموزیم ؟

مامان ! بازم شلوارم خیس شد

پروین نظری نژاد :

تمام کودکان غیر از کسانی که مشکل جدی روانی

 یا فیزیکی دارند، دیر یا زود توالت رفتن را می آموزند.

 حتی بسیاری از کودکانی که عقب ماندگی شدید

 ذهنی دارند، می توانند عادتهای اجابت مزاج خود

 را تحت کنترل در آورند. البته برخی کودکان سخت تر

 از دیگران این مساله را می آموزند ، ولی به یاد داشته  باشید که این موضوع به تفاوت کودکان با یکدیگر مربوط  است و اصلاً نگران کننده نیست. برخی کودکان زودتر راه

 می روند ، زودتر حرف می زنند و .....

 در خصوص آزردگی روحی کودک در اثر آموزش توالت

 رفتن نیز، تجربه نشان داده است که این کار تنها در صورتی می تواند برای سلامت کودک مضر باشد که شما معلم بد اخلاق و سخت گیری باشید و کودک را به این علت زیاد تنبیه کنید. در غیر این صورت آموزش توالت رفتن سنگ بنای ساخته شدن