دانلود مقاله کیفیت زندگی و انقلاب دیجیتال

پیش درآمد این مقاله سعی دارد، بحث کیفیت زندگی را با توجه به تجربه های موجود جهان معرفی کند.

در تهیه آن، رهیافت نظری اعمال نشده است به این معنا که کیفیت زندگی در چارچوب تئوری های موجود تبیین نشده است.

هدف اصلی مقاله، ایجاد حساسیت و آشنا ساختن خوانندگان با ابعاد مفهومی و تجربی موضوع است مقاله شامل سه بخش اصلی است.

?

در بخش اول نخست شرایط عمومی جهان و وضعیتی که به شکل گیری پارادیم های جدید انجامیده است مورد بحث قرار می گیرد.

سپس انقلاب دیجیتال با تاکید بر شکاف دیجیتال معرفی می شود.

در بخش دوم مفاهیم و تعاریف کیفیت زندگی ارائه شده و با معرفی مهم ترین شاخص های کیفیت زندگی، چند نمونه از تجربه های جهانی در زمینه استفاده از این شاخص ها برای سیاست گذاری و برنامه ریزی توسعه ملی و محلی ارائه می شود.

بخش سوم، نگاه کوتاهی دارد به بحث ایران با توجه به الزامات عصر دیجیتال و کیفیت زندگی.

بخش اول: نگاهی به اوضاع کنونی و انقلاب دیجیتال جهان وارد عصر تازه‌ای شده است.

از نیمه های دوم قرن بیستم ، پایان عمر عصر صنعتی آغاز شد.

تحولات پرشتاب علمی ?

تکنولوژیکی موتور محرک این تحول بوده است.

نخست ، با ورود کامپیوتر به سپهر فنی زندگی دگرگون شد.

سپس با هم گرایی امواج تحول حوزه اطلاعات و ارتباطات، کامپیوتر ها به کمک تکنولوژی های ارتباطی از جمله تلفن به هم وصل شدند و چندی بعد قابلیت های این دو تکنولوژی های پرتوان با توانمندی های تکنولوژی تلویزیون ترکیب شد و باعث پیدایش عظیم ترین ماشین مصنوع دست انسان گردید، یعنی شبکه جهانی ارتباطات و اطلاعات به هم پیوسته ای که نماد آشکار و آشنای آن اینترنت است و به سرعت و پرتوان دارد همه ابعاد زندگی بشر را دگرگون می سازد.

این جریان تحول پرشتاب حول محور تکنولوژی دیجیتال ، باز هم شتاب یافته و راه را برای ورود به عصر دیجیتال هموار ساخته است که همراه است با فرصت ها و چالش ها ، امیدها و بیم هایی بی‌سابقه .

وقتی تحولات شتاب می گیرند ، برپدیده ها پیچیدگی و ابهام حاکم می شود و سیستم ها از حالت تعادل خارج می شوند و وضعیت بحرانی شده و دیگر قانون مندی مرسوم بر پدیده ها حاکم نیست.

عصر دیجیتال ، عصری است بحران خیز و پرآشوب .

دستاوردهای بشر در عرصه مادی سریعتر از توانایی انسان و نظام های اجتماعی مخلوق انسان ، برای انطباق خلاق با این دستاوردها حرکت می کند.

انسان از آفریده های خودش عقب می ماند و آشفته و سردرگم نه حال را درک می کند و نه می تواند به گذشته پناه برد و نه قادر است آینده را پیش بینی کند.

حالت آشفتگی و سردرگمی تعادل ذهنی را به هم می ریزد.

اما ، ذهن انسان ذاتا" گرایش دارد به تعادل جویی و گریزان بودن از آشفتگی و آشوب.

انسان می خواهد در دنیای بی نظمی ، نظمی بجوید ، در فضای پرابهام به درک روشنی دست یابد و در شرایطی که پیش بینی آینده دشوار است ، آینده مطلوب خود را رقم زند.

فضیلت های وجودی انسان که عبارتند از خردورزی ، خودآگاهی ، تامل و بازپس نگری ، تفکر انتزاعی ، تجسم و تخیل ، خلاقیت و نوآوری، یادگیری ، و انطباق خلاق با شرایط پرتحول ، همگی فعال می شوند و انسان فرزانه به سرعت در می یابد که راه حل مسئله ، نه در پناه جستن به گذشته أی است که از دست رفته و نه توقف درحال به شیوه ای سرگردان و درمانده ، بلکه ادامه راه است با نگاهی استراتژیست و آینده ساز همراه با عزمی راسخ برای انتخاب خردمندانه مسیر حرکت و غایت مطلوبی که به کیفیت زندگی اش آسیب نرساند.

این گونه است که در عصر دیجیتال رهیافت ها و رهیافت های امیدبخشی شکل می گیرد که هریک به گونه‌ای بازتابی است از فضائل انسانی که تجهیز شده اند تا اشتباهات گذشتگان را جبران کنند.

اشتباهاتی که هزینه های سنگینی برجامعه بشری تحمیل کرده است و کیفیت زندگی انسان معاصر را تنزل داده است.

پیش از معرفی مهمترین رهیافت های مثبت و سرنوشت ساز اخیر، نگاهی خواهیم داشت به پی آمدهای آشکار این اشتباهات .

بحران زیست بومی و زیست محیطی به معنای نادیده گرفتن این واقعیت که انسان جزیی است از طبیعت که معرف کل هستی است و نظامی است به هم پیوسته با اجزایی که رابطه‌ای سیستمیک با هم دارند و اگر تعادل این نظام مختل شود ، به کل سیستم و اجزای آن آسیب های جدی وارد خواهد شد.

اشتباه بشر در نادیده گرفتن این اصل در فعالیت‌های اقتصادی باعث شده که آسیب‌های زیر بروز کند : ?

برهم خوردن تعادل جوّ و بروز تغییرات ناگهانی آب و هوایی ناشی از آثار گرم خانه‌ای ، نازک شدن و ازبین رفتن لایه اوزون و امثال آن .

از بین رفتن بسیاری از گونه های جانوری وگیاهی .

نابودی جنگل ها .

آلودگی هوا و آب و خاک و طبیعت به طور کلی .

به تحلیل رفتن منابع طبیعی احیاء ناپذیر (سوخت های فسیلی و مواد معدنی) بحران بازارهای مالی: می گویند در جهان پیشرفته ، بازارهای مالی به کازینویی تبدیل شده اند جهانی که روزانه 5/1 تریلیون دلار در آن معامله صورت می گیرد.

(Henderson, 1999) .

خدمات مالی در اقتصادهای پیشرفته 9 برابر رشد داشته است و از راه داد و ستد پول ، سریع تر از فعالیت های دیگر می توان پول دار شد.

این کازینو ، نقدینگی و پس اندازهای کوچک و بزرگ مردم عادی و حتی بازنشستگان را می بلعد.

آسیب پذیری آن در نوسانات بحران زای بازار بورس نیویورک پس از حادثه 11 سپتامبر به خوبی آشکار شد و نیز آثار گسترده آن بر اقتصاد جهانی همه را نگران کرده است.

جهان کنونی تحت سلطه شبکه‌ای از دولت های بزرگ ، شرکت های جهانی و نهادهای سرمایه گذار و البته کازینوی جهانی قرار دارد که با منطقی کار می‌کنند که جهان را به وضعیت کنونی کشانده است.

انفجار بمب در کلوپ های تفریحی جزیره بالی در اندونزی که بیش از دویست نفر کشته بر جای گذاشت و گروگان گیری در آمفی تآتر مسکو توسط شورشیان چچن و البته حادثه 11 سپتامبر و حوادث دیگری که شاید در پیش باشد ، واکنش‌ها و هشدارهایی است درباره خطرناک شدن اوضاع جهان و به بی خردانه بودن منطق حاکم اشاره می کند.

جهان به نگاه کاملا" متفاوتی نیاز دارد .

بحران های سیاسی که ماهیت فرهنگی دارند.

حادثه 11 سپتامبر نقطه عطفی به شمار می آید در تاریخ بین الملل و هشداری است به کشورهای پرقدرت از جمله آمریکا و بیانگر این واقعیت است که هر گاه بنیان تصمیم گیری به ویژه در تصمیم هایی با آثار جهانی ، نگاه سیستمیک و کل نگر نباشد و جوامع کره زمین را عناصر یک سیستم جهانی تلقی نکند ، هزینه های سنگینی خواهد پرداخت .

در هیچ سیستمی یک عنصر و یا معدودی از عناصر نمی تواند به قیمت عقب ماندگی عناصر دیگر رشد کند و آن سیستم در کل متعادل بماند.

نابرابری ، تعادل سیستم را به هم می زند و بقای آن را به خطر می اندازد.

حل بحران سیاسی معاصر در گرو وجود رهبرانی است جهانی که خردورز باشند و با کل نگری سیستمیک ?

اکولوژیک و از روی تدبیر برای خروج از بن بست های کنونی راه حل درازمدت بیابند.

رهبران کنونی جهان پیشرفته ، سیستم جهانی را در جهت معکوس هدایت می کنند و نمونه‌ای ارائه می دهند متضاد این الگوی آرمانی.

در جهان امروز که رهبران کشورهای بزرگ ، مشروعیت جهانی خود را به سرعت از دست می دهند، خلاء رهبری سیاه چال هایی را پدید آورده است که بیش از هرچیز نیروی حیاتی خود جوامع پیشرفته را به درون خود می‌بلعد.

بحران های فرهنگی ?

اجتماعی که در سطوح مختلف بازتاب دارد، از جمله در سطح بین المللی تقابل اسلام ?

مسیحیت که بیشتر از جانب منافع مستقری هدایت می شود که در پی منافع کوتاه مدت هستند و به نجات جامعه بشری از بن بست های کنونی نمی اندیشند .

در سطح فردی این بحران به بهترین وجه خود را در روان آشفته و احساس بیقراری و احساس عدم امنیت درونی و ناامنی محیطی انسان معاصر متجلی ساخته است.

در بیرون ، گروه های انسانی به جان هم افتاده اند و در درون انسان با خود منازعه ای تلخ را به پیش می برد.

مردمان مرفه و پیشرفته برای نخستین بار با انسان های نادار و عقب مانده به درک مشترکی رسیده اند و هر دو دردمند و نگران از خود می پرسند این همه هیاهو از برای چیست ؟

چرا کار به این جا کشیده است؟

غایت زندگی چیست ؟

نیویورکی مرفه و موفقی که تا قبل از 11 سپتامبر آهنگ پرشتاب.

زندگی روزانه به او فرصتی برای ایستادن و از دور به خود نگریستن را نمی داده است ، با مشاهده فروریختن دو برج تجارت جهانی در برابر چشمانش که همواره نماد قدرت پایدار تجاری و رهبری اقتصادی جهان بوده است و ناپدیدشدن چند هزار افراد موفق و پرتحرک مانند خودش ، ناگهان مجبور شده با نگاهی تازه و با فاصله و متفاوت به خودش بنگرد و از خود سوال کند ، معنای این زندگی چیست ، این همه تلاش و کوشش که حاصل آن در یک آن به باد می رود ، چه فایده ای دارد ؟

سرنوشت من دست کیست ؟

و سرنوشت من در کجا هدایت می شود ؟

و ناگهان حس می کند دشمنانی دارد ، قوی تر از رهبرانش ، دشمنانی نامریی و ناشناخته که مجبور است آن ها را بشناسد و انگیزه های آن ها را درک کند.

ناگهان زندگی رنگی دگر می یابد ، ماجراهای پس از 11 سپتامبر ، در سرزمین‌های پررونق اروپا نیز واکنش مشابهی ایجاد کرده است .

حال و هوای دیگری بر زندگی مردمان پرنخوت و آسوده و بی خیال بخش های پیشرفته جهان حاکم شده است.

در هر دو بخش، مرفه و نادار ، مردم حساس شده اند به اشتباهاتی که در گذشته روی داده است.

ولی رهبران، ترجیح می دهند به راه خود ادامه دهند.

افزون برآن، دستاورد های انقلاب دیجیتال همراه با پیشرفت های سایر حوزه های علوم و تکنولوژی ، شکاف های تازه ای را پدیده آورده است و بر نابرابری های گذشته عمق بخشیده است .

شکاف دیجیتال ، شکاف تکنولوژی ، شکاف دانایی و شکاف ژنتیک باعث شده که یک بخش از جهان به سرعت به پیش برود و بخش دیگر عقب بماند.

شاید ریشه اصلی بحران های سیاسی و فرهنگی ?

اجتماعی در بروز همین شکاف های روزافزون باشد.

بخشی از جهان به دلایل بسیار توانسته است با ایجاد زیرساخت ها ، بنیان ها و ظرفیت های لازم در زمینه علم و تکنولوژی به طور مستمر پیشرفت کند، به گونه ای که سهم عمده را در بازارهای تولید و مصرف تکنولوژی، پیشرفته به خود اختصاص داده و در ضمن از توانایی بالایی برای جذب این پیشرفت ها در حل مسائل و توسعه قابلیت ها و ظرفیت سازی برخوردار شده است.

درنتیجه ، سریع تر و بهتر ثروت تولید می کند و دانایی های پیشرفته را در خدمت تولید ثروت به کار گرفته است.

به عکس ، باقیمانده جهان نه سهمی دارد از بازارهای خلق علم و تکنولوژی و نه توانایی آن را دارد که دانایی های موجود پیشرفته دیگران را جذب کند و از آن برای حل مسائل و توسعه قابلیت های خود بهره بگیرد.

بد نیست در این جا نگاه کوتاهی داشته باشیم به شکاف دیجیتال که موضوع بحث مقاله حاضر است .

شکاف دیجیتال شکاف دیجیتال فاصله روزافزون کشورهای توسعه نیافته از کشورهای توسعه یافته است در دسترسی به تکنولوژی های دیجیتال و استفاده از این تکنولوژی ها برای بهبود بهره وری و کارآیی فرایندها ، فعالیت ها ، سیستم ها و کارها در همه بخش های زندگی ، در سطح خرد و کلان و نیز به کارگیری آن در ایجاد زیرساخت مناسب برای مشارکت فعال در تولید دانش و تکنولوژی دیجیتال و مصرف ابزار و کالاها و خدمات دیجیتال .

این شکاف با شاخص های متفاوتی سنجیده می شود ، از جمله دسترسی به تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات (ICT) مانند تلفن ، تلفن سیار و اینترنت و پخش ماهواره أی برنامه های رادیویی و تلویزیونی .

جامع ترین شاخصی که برای مقایسه کشورها و شناخت این شکاف ارائه شده ، شاخصی است که بانک جهانی ارائه داده است (گزارش ISI ، 2001) .

بانک جهانی شاخصی به نام ISI یعنی شاخص جامعه اطلاعاتی ، (Information Society Index) تعریف کرده که شامل 23 متغیر است.

این متغیرها معرف چهار زیرساخت به شرح زیرند که توانایی شهروندان هر کشوری را برای مبادله اطلاعات در داخل و خارج از کشور می سنجند : شکاف دیجیتال فاصله روزافزون کشورهای توسعه نیافته از کشورهای توسعه یافته است در دسترسی به تکنولوژی های دیجیتال و استفاده از این تکنولوژی ها برای بهبود بهره وری و کارآیی فرایندها ، فعالیت ها ، سیستم ها و کارها در همه بخش های زندگی ، در سطح خرد و کلان و نیز به کارگیری آن در ایجاد زیرساخت مناسب برای مشارکت فعال در تولید دانش و تکنولوژی دیجیتال و مصرف ابزار و کالاها و خدمات دیجیتال .

این متغیرها معرف چهار زیرساخت به شرح زیرند که توانایی شهروندان هر کشوری را برای مبادله اطلاعات در داخل و خارج از کشور می سنجند : 1- زیرساخت کامپیوتر - سرانه PC نصب شده - تعداد PC حمل شده برحسب خانوار - PC های حمل شده تجاری و دولتی / برحسب نیروی کار حرفه‌ای - PC های حمل شده آموزشی / برحسب دانشجو و استاد - درصد PC های شبکه شده - مخارج نرم افزار / سخت افزار 2- زیرساخت ارتباطات - حجم تجارت الکترونیکی - تعداد کاربران خانگی اینترنت - تعداد کاربران اینترنت در کسب و کار - تعداد کاربران اینترنت در سازمان های آموزشی 3- زیرساخت ارتباطات - تعداد خطوط تلفن / خانوار - هزینه تلفن های داخلی - سرانه مالکیت گیرنده تلویزیون - سرانه مالکیت گیرنده رادیو - سرانه مالکیت دسنتگاه نمابر - سرانه مالکیت تلفن سیار - مشترکان تلویزیون سیمی 4- زیرساخت اجتماعی - تعداد دانش آموزان متوسطه .

- تعداد دانش آموزان دبیرستان .

- نرخ خواندن روزنامه .

- آزادی مطبوعات .

- آزادی های مدنی .

براساس این متغیرها ، کشورهای جهان به 5 گروه به شرح زیر رتبه بندی شده اند : گروه اول : این گزارش آنان را Skaters نامیده است به معنای کشورهایی که با اسکیت ، تند و پرشتاب در مسیر عصر دیجیتال به راه افتاده اند.

این کشورها در موقعیتی قوی برای بهره گیری از مواهب انقلاب دیجیتال قرار دارند ، زیرا زیرساخت پیشرفته‌ای در هر چهار حوزه اطلاعات ، اینترنت ، ارتباطات و اجتماعی برپا داشته اند.

در این گروه به ترتیب سوئد (رتبه اول) ، نروژ ، فنلاند ، آمریکا ، دانمارک ، انگلستان ، سویس ، استرالیا ، سنگاپور ، هلند ، ژاپن ، کانادا ، آلمان ، اتریش و هنگ کنگ قرار دارند.

در این کشورها ، بخش ICT خصوصی شده است و رقابت موجود باعث کاهش قیمت و امکان بهتر دسترسی به اینترنت و خدمات IT شده است .

گروه دوم: این گروه Striders نام دارند، به معنای کسانی که با گام های بلند و موثر در راه دیجیتالی شدن حرکت می کنند.

کشورهای این گروه هدفمند و با برنامه وارد عصر اطلاعات شده اند و بخش مهمی از زیرساخت لازم را ایجاد کرده اند.

کشورهای زیر به ترتیب در این گروه جای می گیرند.

زلاندنو ، بلژیک ، تایوان ، کره جنوبی ، ایرلند ، فرانسه ، اسرائیل ، ایتالیا ، اسپانیا ، پرتقال ، یونان و چک .

این کشورها درجهت رفع موانع این حرکت گام برداشته اند.

از جمله ، در دهه گذشته بخش مهمی از صنعت اطلاعات و ارتباطات خود را خصوصی کرده اند.

گروه سوم: دوندگان پرسرعت (Sprinters) در این گروه قرار دارند که باتوجه به فشارهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی که تجربه می کنند ، اولویت های خود را تغییر داده‌اند و با تمام نیرو سعی دارند راه را برای دیجیتالی شدن هموار سازند.

اعضای این گروه عبارتند از : امارات ، مجارستان ، لهستان ، آرژانتین ، مالزی ، شیلی ، بلغارستان ، رومانی ، کاستاریکا ، پاناما ، آفریقای جنوبی ، ونزوئلا ، روسیه ، ترکیه ، مکزیک و اکوادور .

در مجموع این سه گروه یک سوم کشورهای جهان را تشکیل می دهند.

گروه چهارم : کشورهای این گروه تفریح کنان (Strollers) به راه افتاده اند.

در بخش مهمی از اعضای این گروه ، محدودیت منابع مالی و جمعیت زیاد باعث شده که حرکت آنان پایدار و استوار نباشد.

عربستان سعودی ، برزیل ، کلمبیا ، تایلند ، فیلیپین ، پرو ، اردن ، مصر ، چین ، اندونزی ، هند و پاکستان در این گروه قرار دارند.

البته کشورهای چین و اندونزی و هند درسال های اخیر برای ایجاد جامعه اطلاعاتی سرمایه گذاری سنگینی انجام داده اند ، ولی به دلیل خصوصی نشدن بخش مهمی از ICT، در این کشورها رقابت هنوز ضعیف است .

گروه پنجم : در کل ، 55 کشور جهان وارد عصر دیجیتال شده اند.

ولی 150 کشور دیگر تازه‌واردان این جریان هستند (Starters ) .

در این کشورها ، هنوز زیرساخت لازم برای بهره برداری از عصر دیجیتال ایجاد نشده است .

این گروه 40 درصد از جمعیت جهان و 4 درصد از GDP جهانی را تشکیل می دهند و سهم آنان از مخارج جهانی ICT کمتر از 1 درصد است.

فاصله این گروه با 4 گروه دیگر است که شکاف دیجیتال را پدید آورده است .

55 کشور 4 گروه اول ، 97 درصد GDP جهانی و 99 درصد مخارج ICT را دارند.

نکته جالب آن که امارات متحد درسال‌های اخیر با نرخ رشد 20 درصد در زمینه ICT از همه کشورها از نظر رشد جلو افتاده است .

سطح دیگری از شکاف دیجیتال نیز در درون کشورها وجود دارد.

در همه کشورها ، بخش هائی از مردم سریعتر و بهتر از دیگران از دستاوردهای تکنولوژی دیجیتال استفاده می کنند و به سرعت درحال پیشرفت اند.

در آخرین گزارش HDI (گزارش 2002) نیز شکاف دیجیتال آشکار است.

در نروژ که در سال 2002 مقام اول جهان را در شاخص HDI کسب کرده است ، به ازای هر هزار نفر جمعیت 532 تلفن و 751 تلفن سیار و 101 میزبان (host) اینترنت وجود داشته است.

این رقم برای ایران که در میان 173 کشور رتبه 97 ام را در HDI دارد ، به ازای هر هزار نفر جمعیت 149 تلفن و 15 مشترک تلفن سیار، برای ایران ، آمار رسمی مربوط به اینترنت موجود نیست ولی گفته می شود که در ایران 2 میلیون نفر کار بر اینترنت وجود دارد که حدود 5/3 درصد جمعیت را در بر می گیرد.

این رقم برای آمریکا ، طبق "گزارش اینترنت" ، دانشگاه UCLA ((UCLA Internet Report، که دسامبر 2002 منتشر شــــده، 75 درصــد جمعیت آمریکا و طبــق گــزارش فوریـــه 2002 وزارت بازرگانـــی این کشـــور (A Nation Online , 2002) برای سال 2000، 47 درصد بوده است .

هستند کشورهای بسیاری که کاربران اینترنت آنان سهمی کمتر از 03/0 درصد جمعیت را دارند و بخش های مهمی از مردم جهان نه تنها به تلفن سیار بلکه به تلفن معمولی نیز دسترسی ندارند.

با توجه به نقش روزافزون ICT در تولید ثروت و توسعه اقتصادی، طبیعی است که کشورهای دارای پایین ترین رتبه در شاخص ISI و یا هر شاخص دیگری مربوط به عملکرد دیجیتال ، در عملکرد اقتصادی نیز در جهان رتبه های پایینی را داشته باشند.

معنای واقعی انقلاب دیجیتال با نگاهی به تاریخ بهتر درک می شود.

در اقتصاد کهن در قرن 19 منبع ثروت زمین بود و ثروتمندترین کشورهای قرن 19 ، کشورهایی بودند که یا خود غنی ترین منابع طبیعی و زمین های حاصل خیز را دراختیار داشتند و یا از طریق استعمار و شیوه‌های دیگر به منابع سرشار کشورهای دیگر چنگ انداختند.

در سطح خرد نیز ، طبق گزارش مجله فورچون ، اول ژانویه 1900 ، ده شرکت بزرگ ،ایالات متحده ، شرکت هایی بودند که در زمینه نفت و فولاد و شکر و تنباکو و سرب و گاز و ذغال سنگ و چرم و لاستیک فعالیت داشتند و تنها GE (جنرال الکتریک) بود که موضوع فعالیت اش در زمینه منابع طبیعی نبود.

به گفته لستر تارو ، امروزه منبع جدید ثروت نیروی فکری است و به همین دلیل میکروسافت در آغاز سال 2000 با ارزش ترین شرکت قلمداد می شود.

بازار بورس ، ارزش دارایی آن را نیم تریلیون دلار یعنی 500 میلیارد دلار برآورد کرده است.

و این درحالی است که ارزش دارایی های فیزیکی میکروسافت یعنی ساختمان و تجهیزات و مبلمان و امثال آن به سختی به 10 میلیارد دلار می رسد !

دارایی های سرنوشت ساز میکروسافت که ارزشی معادل 490 میلیارد دلار خلق کرده اند عبارتند از سرمایه های دانایی و سرمایه های فکری ، توانایی رهبری ، مالکیت معنوی ، ظرفیت سازمانی ، دانایی جمعی کارکنان ، رابطه با تامین کنندگان ، شهرت نزد مشتریان و کنترل سیستم های عملیاتی PC و امثال آن .

اینان دارایی هایی هستند ناملموس که در عصر حاضر ثروت آفرین اند.

هرساله میکروسافت برای حفظ پیشگامی خود ، 3 میلیارد دلار صرف ROD می کند و سخت می کوشد بهترین مغزها را جذب کند .

انقلاب دیجیتال این گونه قاعده بازی را تغییر داده است .

باتوجه به تاثیر گسترده و عمیق انقلاب دیجیتال برهمه حوزه های زندگی فردی و جمعی ، از جمله ، تجارت ، کار ، تولید ، اوقات فراغت ، آموزش ، خرید ، فروش ، توزیع ، جنگ ، مناسبات اجتماعی ، پژوهش و یادگیری و اصولا" همه فعالیت های اجتماعی ، جا دارد که بحث کیفیت زندگی به طور جدی در این چارچوب با طرح این سوال ها مطرح شود که آیا در عصر حاضر بدون بهره گیری از مواهب جامعه اطلاعاتی می توان برای زندگی مردم شرایطی را فراهم آورد که در شأن زندگی انسان باشد ؟

به بیانی دیگر ، کیفیت زندگی بدون بهره گیری از مواهب علمی ?

تکنولوژیکی موجود چگونه قابل تامین است ؟

در زندگی نا امن شده و بحران زده و پرآشوب کنونی ، آیا می توان شرایط مناسب‌تری برای زندگی انسان فراهم آورد ، شرایطی که در آن انسان ها ضمن بهره مند شدن از رفاه مادی و مواهب پیشرفت های علمی و تکنولوژیک احساس کنند که در محیطی امن و ایمن زندگی می کنند و در درون احساس آرامش دارند؟

و آیا به ویژه برای دانشگران، احساس آرامش و لذت از زندگی بدون همگامی با این پیشرفت ها عملی است؟

جالب است که در رتبه بندی اخیر CNN کشورهای نروژ و سوئد و کانادا به عنوان بهترین مکان‌ها برای زندگی انتخاب شده اند.

این سه کشور در دستاوردهای دیجیتال رتبه های بالایی دارند ولی در بحران های اخیر هیچ کدام کانون حمله های تروریستی نبوده اند و سیاست های بین المللی و خارجی آنان خشم و نفرت گروه هایی را تحریک نکرده است ؟

چـــرا ؟

در پایان این بخش بد نیست با رهیافت های امید بخشی که در حال رشد است آشنا شویم.

رهیافت های امید بخش در دو دهه اخیر رهیافت هایی شکل گرفته است که هواخواهان پرقدرت زیادی را به خود جلب کرده است که در سطح جهانی پرانرژی و مصمم به پیش می رانند و با استفاده از هر وسیله ای از جمله اینترنت ، شبکه های پرقدرتی از گروه های فشار را تشکیل داده اند که می توان امید داشت ، که نهادهای مهم از جمله IMF، WTO، بانک جهانی، اجلاس سران و نیز فرآیندهای مهم تصمیم سازی و سیاست گذاری جهان را در جهت منافع عمومی جامعه بشری هدایت کنند.

مهم ترین این حرکت ها به این شرح است : ?

رهیافت اقتصاد نوین، این رهیافت در چارچوب الزامات عصر دیجیتال سعی دارد، مفاهیم، اصول و قاعده بازی اقتصاد را از نو و در چارچوب ملاحظات زیست بومی، اکولوژیکی و انسانی- اجتماعی تعریف کند.

رهیافت اقتصاد زیست بومی ( Eco-Economics و Bio-Economics ) ?

راه اندازی موسسات کارگزاری بورس سبز و اخلاقی که در آن سهام شرکت هایی عرضه می‌شود که در زمینه های اخلاقی و زیست محیطی کارنامه درخشانی دارند و نیز پیدایش موسساتی که سعی دارند عملکرد حکومت ها را با توجه به معیارهای اجتماعی و زیست محیطی و حقوق بشر و دموکراسی و کیفیت زندگی ارزیابی کنند و نتایج این ارزیابی را در معرض داوری افکار عمومی ملی و جهانی قرار دهند.

رواج برچسب های زیستبومی برکالاهای مصرفی مانند Blue Angel در آلمان و Green Seal در آمریکا که معرف تولید کالاهایی است که در آن ملاحظات زیست بومی رعایت شده است و یا استانداردهای جدیدتر اجتماعی مانند CEP SA8000 که استاندارد نیروی کار است .

جنبش هایی که وظیفه خود را آگاه سازی مردم درباره خلاف کاری های شرکت های بزرگ در زمینه کار کودکان ، دستمزدهای استثماری ، دفن پسمانده های اتمی در اعماق اقیانوس ، آلودگی جو ، و امثال آن تعریف کرده اند.

طرفداران استراتژی های برد ?

برد در اقتصاد ، تجارت و سیاست که سعی دارند نسبت به منافع نسل های آینده و الزامات توسعه پایدار حساسیت ایجاد کنند.

گروه های فشاری که خواهان اصلاح معماری مالی جهان از طریق انقلاب حسابداری و تعیین متغیرهای محاسبه مالیات بردرآمد هستند و می گویند حسابرسی اجتماعی ، اخلاقی و زیست محیطی باید اشاعه یابد ، اینان سعی دارند با هدف ازبین بردن نابرابری های موجود و جلب توجه سیاست گذاران به نیازهای 2 میلیارد نفر انسانی که در جهان زیر خط فقر به سر می برند و حفظ محیط زیست، نحوه محاسبه حساب های ملی و شرکتی و نیز محاسبات مالیات بردرآمد را متحول سازند و متغیرهای دیگری را جایگزین کنند.

نفجار تشکل های مردمی در چارچوب NGO ها و گروه های مدنی (CSO ها) در سرتاسر جهان که بسیاری از آنان شبکه های بین المللی تشکیل داده و سخت می کوشند مردم را در تعیین سرنوشت خود مشارکت دهند و رهبران و سازمان ها و نهادهای بین المللی را وا دارند فلسفه ها و سیاست ها و مکانیسم های خود را در جهت تامین منافع عمومی جامعه بشری اصلاح کنند.

حساسیت جهانی به بحث کیفیت زندگی و استفاده از آن در برنامه ریزی توسعه ملی و محلی.

روی آوردن مردم در کشورهای پیشرفته به الگوهای جدید زندگی که بیشتر مبتنی است بر وقت آزاد بیشتر ، درآمد کمتر ، زندگی در مناطق روستایی آرام تر و ارزان تری که آهنگ زندگی در آن کندتر است و روی آوردن به محله هایی که در آن روابط افراد با هم گرم و صمیمانه و نزدیک و غم خوارانه است ، و مردم از محصولات سبز استفاده می کنند.

و در واقع قیامی است برعلیه الگوی مسلط موجود.

درآمریکا این افراد که شمارشان به سرعت در حال افزایش است ، 28 درصد از شهرونــدان آمریکایی را در بر می گیــرند.

Henderson , 1999) ) از طریق حرکت هایی در این سطح است که مردم همه جا از جمله ایران به حقوق خود آگاه می شوند، به ویژه حقوقی که در عصر دیجیتال برای ایرانیان، بیشتر مطرح است از جمله: ?

حق همگامی با پیشرفت های علمی- تکنولوژیکی جهان ?

حق دانستن که الزام شفافیت را به همراه می آورد.

حق برقراری ارتباط با کسانی که فرد نیاز دارد در سطح محلی، ملی، و بین المللی با آن ها ارتباط برقرار کند.

حق برخورداری از حکومت پاسخگو، نهادها و سازمان های پاسخگو و رهبران و مدیران پاسخگو در برابر مردم ?

حق اظهار نظر و مشارکت در فرایندهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ?

حق توسعه و برخورداری از مواهب توسعه پایدار و توسعه انسانی و پیشرفت مستمر ?

حق داشتن نظام حاکمیتی که به تنوع فرهنگی و تنوع زیستی جامعه حساس باشد و آن ها را سرمایه تلقی کند.

حق برخورداری از نظام حاکمیتی که به نسل های آینده توجه داشته و منابع طبیعی جامعه را به گونه ای اداره کند که حق این نسل ها ضایع نشود.

حق برخورداری از نظام حاکمیتی که حساسیت زیست محیطی به ویژه در سیاست گذاری اقتصادی داشته باشد و این حساسیت جدی باشد نه شعاری ?

حق برخورداری از نظام مدیریت کلان جامعه که مدیران آن از شایستگی های حرفه ای لازم برای تضمین کیفیت بهتر همه چیز و در همه ابعاد زندگی، برخوردار باشند و بتوانند شکاف های موجود ایران را با جهان پیشرفته هرچه سریعتر پر کنند.

حق برخورداری از مواهب دموکراسی ?

حق برخورداری از مواهب علوم و تکنولوژی های نوین به ویژه تکنولوژی های دیجیتال ?

و سرانجام حق برخورداری از زندگی خوب و بهبود مستمر کیفیت زندگی در جهانی که مهم ترین مسئله مردمان کشورهای پیشرفته آن، امنیت و ایمنی فیزیکی است و تروریسم که معلول عملکرد نادرست سیاست های کلان دولت های بی خرد این کشورهاست، به دغدغه اصلی مردم و دولت تبدیل شده است، برای ایران شاید کیفیت زندگی مردم در گرو داشتن رابطه ای خردمندانه، سنجیده و کم مخاطره با همسایگان و قدرت های اصلی و تشکل های منطقه ای و قاره ای و حاکمیت نظام شایستگی در سطح مدیریت کلان باشد.

کیفیت زندگی در ایران بهبود نخواهد یافت، اگر مردم نگران آن باشند که روابط با جهان براساس مصالح ملی تنظیم نمی شود و جهان و مردم ایران هر دو نمی دانند که این روابط به کدام سمت و سو در حرکت است.

در جهانی که بر آن ابهام و عدم ایقان روزافزون حاکم است، کیفیت زندگی زمانی بهبود می یابد که مردم بدانند رهبران جامعه شایستگی و توانایی مدیریت شرایط پرابهام را دارند و از فرصت ها در جهت منافع ملی به خوبی استفاده می کنند و دیگر نگران نیستند که ایران همچنان سرزمین فرصت های از دست رفته تلقی شود.[1] بخش دوم: مفهوم کیفیت زندگی کیفیت زندگی مفهومی است بسیار انتزاعی که نمی توان برای آن تعریفی جامع و مانع ارائه داد.

و به طور کلی تعریف مفهومی آن چندان ساده نیست ولی برحسب نیاز می توان برای آن تعاریف عملیاتی ارائه کرد.

بحث کیفیت زندگی به تازگی در ادبیات توسعه پایدار و برنامه ریزی توسعه اجتماعی و مباحث اقتصاد نوین مطرح شده و جایگاه ویژه ای یافته است و دولت ها در سطح ملی و محلی و نیز موسسات متعددی بر روی سنجش و شاخص سازی آن کار می کنند و شاخص های چندی برای سنجش آن معرفی شده است.

در مقاله حاضر، کیفیت زندگی با توجه به تجربه های موجود و مفروضات زیر تحلیل خواهد شد: ?

کیفیت زندگی، مفهومی است چند وجهی و بررسی آن نیاز دارد به اتخاذ رهیافتی میان رشته ای و فرا- رشته ای ?

کیفیت زندگی امری است نسبی و نمی توان برای آن تعریفی ارائه داد که آن را مطلق و جهانی فرض کند.

کیفیت زندگی به شدت از زمان و مکان متاثر است و مولفه ها و عوامل تشکیل دهنده اش با توجه به دوره زمانی و مکان جغرافیایی فرق خواهند کرد.

کیفیت زندگی به مقدار زیاد از ارزش ها متاثر است و در واقع طبق ارزش های فردی و اجتماعی و ملی تعریف می شود.

کیفیت زندگی ضمن دارا بودن ابعاد عینی و وابستگی به شرایط عینی و بیرونی، امری است ذهنی و درونی و متصور و در نتیجه در نهایت به تصورات و ادراک فرد از واقعیت های زندگی بستگی دارد.

کیفیت زندگی مفهومی است که ارزش واقعی آن زمانی آشکار می شود که بخواهیم به سیاست ها و برنامه های توسعه به ویژه در سطح محلی و محله ای جهت داده و پارادیم های منسوخ توسعه اقتصادی- اجتماعی را اصلاح کنیم.