ابتدای مرحله انسانیت را باید هنگام پیدایش کلمهو کلام دانست و با همین وسیله بود که انسانیت انسان آشکار گردید. در واقع انسانیت از آنروز آغاز شد که موجودی نیم انسان و نیم حیوان در غار با بر روی درختی نشست و مغز خود را برای بافتن و اختراع علاماتی صوتی بکار انداخت که بتواند معرف دسته ایی از اشیا مشابه باشد. مانند کلمه حابه برای همه خانه ها و انسان برای همه انسان ها از آنروز برای پیشرفت عقلی انسانراه جدیدی بازشد که پایان ندارد زیرا کلمه برای فکر منزلت افرار کار را دارد
نظر باینکه تاریخ دورانهای ابتدایی از حدس و تخمین تجازو نمی کند در مورد پیدایش تکلم نیروی خیال می تواند در فضای سیعی بپرواز درآید. شاید بوان فت که نخستین دکل تکلم و زبان گشودن انسان- که می توان آن را ارتباط با دیگران بوسیله علامات نامید- همچون فریاد عاشقانه یک حیان برای حیوانی دیر بوده است. اگر چنین باشد، می توان گفت سراسر جنگلها و بیشه ها پر از لغاتی است که جانوران متعدد بوسیله آنها با یکدیگر سخن می گویند. گارنر در مورد پرگویی تمام باشد بی بوزنتگان لااقل بیست نوع صوت و تعداد زیادی اشاره پیدا کرده است از همین اصواتو لغاب حقیر استکه س از تکمیل سیصد کلمه تشکیل شده که پاره ای از قبایل عقب افتاده با آن سخن می گویند و رفع احساس می کنند.
درنزد مردم ابتدایی برای انتقال فکر، ایما و اشاره مقدم بر زبان و سخن گفتن بوده است توسل باشاره در میان هندیان امریکا باندازه ای حایز اهمیت استه مردم قبیله آراپاهو مانند بسیاری از مردم امروز جهان نمی تانستنددر تاریکی مطاب خود را به یکدیگر تفهیم کنند شاید نخستین کلماتی که انسان به آنها پی برده و ادا کرده فریادهایی مانند صدای حیوانات برای بیان پاره ای عاطف بوده است. پس از هزاران سال تغییرات و بطور آتی که برای لغت و زبان پیش آمدهف هی ربانی نیست ک در حال حاضر صدها لغت تقلیدی در آن موود نباشد مانند خرخر کردن، خش خش کردن، نق نق کردن نظایرآنها شاید ریشه بسیاری از لغات درزبانهای مختلف از همین راه ایجاد شده است.
شک نیست که نسلهای زیادی از مردم پشت سر هم آمده و رفته اند با انسان توانسته است از اسامی خاص اسم کلی و مطلق را استخراج کند در میان بسیاری از قبایل کلماتی که دلالت بر رنگها- بدون سنگی باشیا رنگین- داشته باشد و همچنین واژه های نماینده محردابی مانند: نغمه، نوع مکان، عقل، کمیت و نظایر آنها وجود ندارد . پیدایش این کلمات مجرد ظاهرا نتیجه ترقی فکر نشری ارتباط آنها با تفکر انسانی، ارتباط علت و معلولی است این کلمات همچون افزارها ادواتی هستند که بدقت فکر کمک کرده و در واقع رموز و علایم تمدن بشمار می روند.
کلمات و الفاظ نه تنها وسیله اندیشیدن واضح و روشن بلکه سبب پیدایش بهبودی در سازمان اجتماعی بوده است. با ظهور لغات وسیله جدیدی برای اتصال و ارتباط افراد با یکدیگر پیدا شد. بطوریکه مذهب و عقیده واحدی توانست افراد یک ملت را در قالب متجانس واحدی قالب ریزی کند.
بزرگترین فایده کلمات و الفاظ پس از توسعه فکر، آموزش و پرورش است. درمیان ملتهای ابتدایی تربیت بسیار ساده و بدون پیچ و خم بود و بصورت عملی تعلیم داده می شد این نوع تربیت سرعت کودک را سرحد رشد می رسانید در قبیله اوماها یک بچه ده ساله آنچه را که پدرش می داند تقریبا می داند در قبایل آلئوت بچه ده ساله برای خود خانه می سازد احیانا زن هم اختیار می کند با چنین اوضاع و احوال یک بچه دوازده ساله فردی کامل است و نمی تواند از دوران نسبتا طولانی و اطمینان بخش کودکی عصر جدید استفاده کند.
آن محیط زندگی که انسان فطری در آن بسر می برد، بطور نسبی دارای وضعی ثابت بود، و آنقدر که نیازمند شجاعت و تکامل شخصیت بود، بتوانایی عقلی احتیاج نداشت نهمین جهت همه کوش یک پدر ابتدایی آن بود که شخصیت فرزند خود را خوب بسازد، چنانچه یک پدر امروزی همش مصروف بر آن است که قدرت عقلی کودک خود را سخت پرورش دهد او سعی داشت که مردی بسازد وهرگز در اندیشه آن نبود که دانشمند و محققی تربیت کند. در ضمن این تشریفات آمادگی جوان برای کشیدن بار جنگ مسئولیت زناشویی مورد آزمایش قرار می گرفت.
ملل ابتدایی در تربیت از خط نویسی کم استفاده می کرده و شاید اصلاً از آن بهره نمی گرفته اند. بعضی از قبایل در نتیجه آمیزش با ملتهای متمدنی که باستعمار و استثمار آنان شتافته اند، خط نویسی را فراگرفته و برخی با وجود آنه مدت پنج هزار سال است با ملتهای خط نویس آشنایی دارند، هنوز قادر ننوشتن خط نیستند. این مردم ناچار حافظه ای قوی دارند. آنچه را که می خواهند بفرزندان خود بیاموزند با صدای بلند می خوانند و فرزندان پس از شنیدن در خاطر نگاه می دارند و باین ترتیب تاریخ مختصری قبیله و آداب و سنن فرهنگی سینه به سینه منتقل می شود. بدون شک اختراع خط نویسی در ابتدا با مخالفت شدید رجال دینی مواجه شده و این مردم بعنوان آنکه خط نویسی سبب انهدام اخلاق و تخریف آینده بشر خواهد شد، بمخالفت با آن برخاسته اند.
بدیهی است که مادر خصوص اصل پیدایش این افزار شگفت انگیز جز توسل بحدس و تخمین راهی نداریم. ممکن است ریشه پیدایش خط با من کوزه گری ارتباط داشته و یا با توسعه ارتباط بازرگانی میان قبیله ها، مردم خود را نیازمند وضع رموز و علایم کسی دیده باشید.
قطعا نخستین صروت این نشانه ها و علامتها تصاویری بوده است که کالای رد وبدل شده و حساب طرفین را نشان می داده است. بدون شک علامتهای نماینده اعداد زودتر از سایر نشانه های کتابت اختراع شده و اعداد در ابتدا بصورت خطوط موازی بوده که انگشتان دست را نمایش می داده است. واژه های five (پنج)انگلیسی و fund آلمانی و pente یونانی همه از یک ریشه مشتق شده اند که معنی آن دست است. علامتی که رومیان با آن عدد پنج را نمایش می داده اند صورت V را دارد که دستی را نشان می داده که انگشتان آن از یکدیگر باز شده است خط نویسی در ابتدا نوعی هنر بود و هنوز هم در نزد مردم چین و ژاپن بهمین صورت است. هر کلمه و هر حرف که ما امروز از آن استفاده می کنیم، در گذشته صورت منظره و تصویری را داشته است. بر پایه های تونم ها کتابت تصویری مشاهده می شود و این نوشته ها چنانکه ماسون تصور می کند عبارت از تصاویری است که قبیله ای برای نمیش شخصیت خود وضع کرده است.
گاهگاه نمونه های پیشرفته تری از کتابت در میان ملل اولیه مشاهده می شود چنانکه در جزیره پاک در دریاهای جنوب علایم هیروکلیفی را دیده اند. داستانها چنین روایت می کنند که سران و کاهنان جزیره پاک علم کتابت را بانحصار خود درآورده اند هر سالی یکبار مردم را جمع می کده و نوشه ها را برایشان می خوانده اند. آنچه مسلم است اینکه چیزنویسی در ابتدای امر جزو رموز و غوامض بشمار میرفته و خودکلمه هیروکلیف بمعنی نبیه مقدس است. ادبیات از آوازها و ترانه های دینی و طلسمهای سحری سرچشمه می گیرد که معمولا کاهنان آن را تلاوت می کرده اند. کلمه کارمنا که رومیان قدیم به شعر می گفته اند در آن واحد بمعنی شعرو سحر هر دو بوده است. یونانیان الوین شعری را که در بحرده هجاتی گفته شده است منسوب به کاهنان معبد دلف می دانند. پس از انکه شاعر و خطیب و مورخ همه در این اصل کاهنی و دینی با یکدیگر اشتراک پیدا کردند. رفته رفته از یکدیگر متمایز شده و در هنر خود بامور دنیایی متوجه گردیدند. در اشعار خیلی بندرت ذکری از عشق بمیان می آمدو بیشتر در موضوعهای پهلوانی و روابط ماین پدر و فرزند سخن می رفت. شعری که از آثار قدیم جزیره پاک بجا مانده بضرع پدری است که از دختر خود جدا شدهو از دوری او می نالد و زاری می کند...
هنر
پس از گذشت هزرا سال از عمر هنر مردم از خود می پرسند:
جمال و زیبایی چیست؟ و چارما را مفتون می کند؟ بطور اختصار و بدون قطعیت در پاسخ می گوییم که: اصولاً در ابتدا یک شی از جهت آنکه زیبا است نظر بیننده را جلب نمی کند، بلکه چون بیننده از آن خوشش می آید و آنرا زیبا می نامد.
باین ترتیب است که در نظر شخص گرسنه خوراک زیبا است. ممکن است چیزی که مطبوع طبع واقعی می شود، محبوبهای باشد، در این صورت هر چه شدت و نیرومندی شهوت جنسی و قوه ابداع آن بیشتر باشدمفهوم زیبایی آن قویتر خواهد بود. پس از آن هاله جمال رفته رفته بزرگتر می شود هر چیزی را که با محبوبه تماس درو و نزدیک دارد شامل گردد. ممکن است موجودی که مطبوع واقع می شود یک مرد باشد. در این صورت از جامعه طبیعی که موجود ضعیف را بطرف نیرو می کشد احساس پرستش بزرگی و حلال تولید می شود و از مشاهده قدرت رضایت خاطر فراهم می آید و این احساس عالیترین آیات هنر را خلق می کند. خود طبیعت نیز با مدد مختصری که از طرف ببیند- با شکوه و زیبا می شود واین نه از ان لحاظ است که لطافت زن و نیرومندی مرد هر دو را منعکس می سازد بلکه از آنحیف است که ما احساسات و عشق خود را نسبت بشخص خویش و دیگران در ان وارد می کنیم وآنرا با دوره های جوانی خود در هم می آمیزیم، و در انزوای آن پناهگاهی برای فرار از توفان سهمناک زنگی پیدا می کنیم.
وظیفه اصلی هنر ایجاد و ابداع زیبایی است. هنر فکر با عواطف را بقالبی می ریزد که زیبا و با شکوه جلوه گر می شود و آتش لذتی را که زن و مرد از دیدار یکدیگر پیدا می کنند در وجود می افروزد ممکن است فکر مورد نظر عبارت از اداراک معنایی از معانی حیات باشد. امکان دارد زیبایی قالب هنری از تقارنی باشد که در آن موجود است... همچنین ممکن است صورت هنری از راه رنگهای خود ما را فریفته خویش سازد. در پایان باید گفت که قالب هنری ممکن است در نتیجه مطابقت کاملی که با واقع دارد ما را خرسند کند واین مخصوص هنرها تقلیدی است که هنرمند بهنگام تقلید از طبیعت با واقعیت توانسته است زیبایی زودگذر گناهان با جانواران را بخوبی حکایت کند. از این منابع متعدد است که هنرهای مختلف وجود پیدا کرده است.
اگر احاسسا زیبایی در میان ملتهای ابتدای چندان اشکار نبوده، بدون شک از آن لحاظ است که میان لحظه ای که شخصی شهوت جنسی را احساس می کرده تا وقتی که می توانسته است این شهوت را دور نشاند زمان قابل ملاحظه ای فاصله نمی شده و باین جهت نیروی خیال فرصت آن را بدست نمی آورده است که بر موضوع دلخواه خود چیزهایی اضافه کند و بر زیبایی آن بیفزاید. از طرف دیگر در صورتیک انسان ابتدایی احساسی از زیبایی داشته باشد، بجهت اختلاف دیدی که با نوع احساس ما نسبت به زیبایی دارد، آن احساس از نظر ما محو می شود بلکه مونکوپارک در نتیجه تقریبا چاقی و زیبایی مترادف یکدیگرند: زنی که مدعی مختصری جمال است باید باندازه ای فربه باشد که بدون کمک دو غلام که زیر بازوی او را بگیرند نتواند راه برود.
بگمان بیشتر، مرد فطری هنگامی که بفکر زیبایی می افتد. بیشتر شخص خودش را مقیاس زیبائی قرار می دهد تا یک زن را، و در واقع هنر از خود او آغاز می شود. در میان ملل ساده – دست مانند حیوانات- مرد است که خود را می آراید و بدنش را برای زیبا شدن مجروح می کند ظاهرا رنگ کردن بدن خواه برای جلب توجه زن باشد، یا برای ترساندن دشمن، نخستین شکل هنر است. یک بومی استرالیایی- درتس مانند مهروبان پارسی- همیشه مقدار رنگهای زرد و سرخ و سفید بهمراه دارد یا گاه بگاه در زیبایی خود دستکاری می کند.
در بعضی از قبایل مردان حق رنگ کردن را انحصاری خود قرار می دهند و در قبایل دیگر زنان شوهردار حق ندارند گردن خود را رنگ کنند. با همه این احوال طولی نکشید که زنان راز زیبا شد بوسیله رنگها را دریافتند. زنان در افریقای وسطی هر روز چند ساعت از وقت خود را صرف تزیین خویش می کنند و تمام شب نوک انگشتان دست و پای خود را در برگ حنا می پیچیدند تا سرخ رنگ شود.
نظر باینکه انسانهای ابتدایی- مانند یونانیا زمان پریکلس- از زایل شدن سریع رنگها خرسند نبودند، در صدد برآمدند کاری کنند که زینت بدنشان مدت بیشتری دوام یابد. باین ترتیب بود که خالکوبی و شکافتن پوست و لباس پیدا شد. مردم فیله آمئوکویانن خود را بقسمی می شکافند که پوستشان شبیه پوست سوسمار یا نهنگ یا سگ پشت شود. گوشواره و حلقه بینی چیزی ست که همه جا مورد استعمال است . مردم جپسلند عقیده دارند که اگر کسی بدون حلقه ای در بینی از دنیا برود، در زندگی دیگر دچار عذابی سخت خواهد شد.
ظن غالب آنست که لباس نیز در ابتدا برای زینت بوجود آمده و بیشتر برای آن بوده است که یا از ارتباط جنسی جلو بگیرد و یا آنرا تشدید کند، نه برای آنکه دافع سرما باشد یا عورت بپوشاند.مردم قبیله سبمبر عادت داشتند که لخت و عریان روی برف بخوابند و بلغزند. زنان قبیله ای در اورنوک هنگامی که مبلغان مسیحی بآنان لباس می دادند آن لباس ها را بشکل نوار پاره کرده دور گردن های خود می آویختند و می گفتند که از لباس پوشیدن عار دارند. هنگامی که مقرر شد با لباس علاوه بر زینت جنبه دیگری هم داشته باشد نشانه این گردید که زن لباس پوشیده شوهر دارد و نسبت بشوهر خود وفادار است یا برای این بکار رفت که قالب زنان پیشرفته عصرهای بعد از آن می خواهند. راستی که همه چیز در تغیی راست مگر زن ومرد.
زن و مرد هر دو بیش از انکه بفکر پوشاندن خود بیفتند، در بند زینت خویش بوده اند. بازرگانی ابتدای کمتر به ضروریات می پراخت وعمل عمده آن در خصوص ادوات زینتی و اسباب بازی بود. جواهرات از کهن ترین عناصر مدنیت بشمار می رود. در مقبره هایی که از بیست هزار سال قبل بیادگار مانده است گردن بندهایی از صدف و دندان حیوانات یافته اند. زینت آلات که در ابتدا ساده و کم حکم بوده، رفته رفته بزرگتر شده است. ملکه طایفه وابونیا در کنگو بدور گردن خود حلقه مسینی بوزن ده گیلوگرم داشته و بهمین جهت ناچار بوده است که بیشتر اوقات را بحال دراز کشیده ر روی زمین بسر برد.
بنابر این باید گفت که نخستین علت پیدیش هنر میلی است که انسان بزیبا جلوه داد خود دارد، و این کار در واقع شبیه بعملی است که حیوانات در حین جفت گیری انجام می دهند. حیوان نر بال و پر رنگین خود را در مقابل ماده می گسترداند همانگونه که هر وقت حب ذات و حب محبوب شدید شود و از اندازه بگذرد بدوست داشتن تمام طبعیت منتهی می شود، گایه همانطور هم میل نابجا زیبایی از جهان احساسات ضمیر خود را با قالبهای مجسم مادی تغییر کند بهمین جهت است که رنگ و شلک را وسیله این تعبیر قرار می دهد شاید نخستین مرحله ای که اناسن این احساس خود را لباس پوشانیده و متجلی اسخته مرحله سفال سازی و کوزه گری بوه است.
هنگامی که کوزه گری بر روی ظرفهای ساخته خو نقشهای رنگینی رسم می کرد، در واقع هنر نقاشی را بوجود آورد. بسیاری از قبایل شکارورز آفریقا با اقیانوسیه بر دیوار غارها یا بر روی سنگهای نزدیک مساکن خود تصاویری بسیار عالی از حیوانات شکر شده خود رسم کرده اند که هنوز باقی است.