آموزش در بسکتبال تاریخچه بسکتبال
زادگاه بازی بسکتبال آمریکاست . این بازی در اوایل پاییز سال 1891 میلادی توسط شخصی به نام جیمز نای اسمیت پایه ریزی و ابداع شد . اما ، از قرن ها پیش در میان ساکنان نقاط مختلف قاره آمریکا ، به ویژه آمریکای مرکزی و جنوبی انواعی از بازی و مسابقه رایج بوده که کم و بیش به بسکتبال شباهت داشته است .
در کشور آرژانتین ، نوعی بازی سنتی و قدیمی در میان گله دار ها متداول است که آن را (پاتو) (PATO ) می نامند . در این بازی ، دو تیم سوار بر اسب در میدانی وسیع به تاخت و تاز می پردازند و هر تیم کوشش می کند توپی را که شش حلقه (مانند دستگیره) بر بدنه آن هست ، با پرتاب کردن و پاس دادن به یاران خودی ، به آن سوی میدان برساند و از حلقه و توری سبدی که در انتهای میدان بر روی ستونی چوبی نصب شده ، عبور دهد . این بازی تا حدی شبیه بسکتبال است اما شباهت بازی پوک تاپوک با ورزش بسکتبال بیش از پیش است . پوک تاپوک ، در میان اقوام متمدن قاره آمریکای جنوبی و مرکزی رواج بسیار داشت به ویژه اقوام مایا و تولتک (در ناحیه مکزیک کنونی) این بازی را کهن با توپ و حلقه های ثابت در میدانی وسیع انجام می شد ، با علاقه و هیجان زیادی برگزار می کردند
آدمی در مراحل تمدن به درجات عالی رسیده و اندیشه و فکر او بسیار تابناک شده و حاصل کار و اندیشه و هوشمندی انسان یعنی علوم و معارف بشری نیز روز به روز وسعت یافته است . هر یک از دانش ها و فروغ معرفت های انسانی در قرن بیستم به صورت دریای پهناور درآمده است به طوری که در هر یک از رشته های علوم باید سال ها وقت صرف کرد تا در آن تخصصی یافت یا در آن تخصص یابد و به مقامی شامخ برسد ، نه تنها ناگزیر است از برگزاری مسابقه آن علم یا فن در جهان آگاه گردد و از بزرگان آن رشته تاسی جوید و پیش برود ، بلکه همین فرد باید علاقه مند به این رشته هم باشد و همین موارد لزوم داشتن اطلاعات کلی و یا معلومات عمومی را ایجاب می کند .
امروز هیچ کس حتی کسانی که فقط ورزش را بخاطر ورزش نه بخاطر اهداف قهرمانی در رقابت های رسمی انجام می دهند . نمی توانند منکر ارزش روش های علمی در بالا بردن سطح تکنیک ، تاکتیک و بطور کلی کیفیت تیم ها در هر نوع ورزشی باشند . در این ورزش ، اجرای صحیح مهارت ها وابسته به رعایت اصول و قوانین علمی متکی بر اصول مکانیکی و بیو مکانیکی است . دقت و سرعت نیز از عواملی هستند که در این رشته نقش مهمی ایفا می کنند . وقتی رقابت ها در سطح حتی صدم ثانیه ها کشیده می شود صرف نظر از تلاش شخصی ورزش کار در پیروزی بطور دقیق ارزش تمرینات و نحوه ی استفاده حداکثر از قدرت و توان ورزش کار در تمرینات توسط یک مربی آگاه و با استفاده از روش های علمی و سایر خصوصیاتی که یک مربی موفق باید داشته باشد از جمله اصول علمی تربیت بدنی ، برنامه ریزی صحیح تمرینات به نحوی که ورزشکار در روز مسابقه در حداکثر کیفیت بدنی و توان مسابقه باشد به طور کامل روشن و غیر قابل انکار باشد .
به همین منظور بر کلیه ورزش کاران ، به خصوص مربیان و معلمان ورزشی به طور کامل ضروری است . با افزودن به اطلاعات و معلومات خود ، این علایق را در راهی صحیح و منطقی هدایت کنند . باید سعی شود مهارت ها و قابلیت های دانش آموزان تکامل یابد و در هنگام بازی ، یا شرکت در کلاس های توجیهی در رده های مختلف ، اشکالات آنان کشف و برای رفع آنها راه حل مناسب پیش بینی شود . در ضمن تشخیص داده شود که در چه مواردی ضروری است تا شکل های تمرینی و آموزشی مهارت ها بر مبنای آنها ساخته شود . این رشته ورزشی طی چند سال گذشته در کشور ما نیز مانند سایر کشور های جهان طرفداران زیادی پیدا کرده و از مقام و ارزش والایی به خصوص در برنامه ی تربیت بدنی مدارس برخوردار شده است . یا چندان که از طرف دانش آموزان برای فراگیری و پرداختن به این رشته علاقه زیادی به چشم می خورد .
در ادامه ، آموزش بسکتبال را برای کلیه علاقه مندان به این رشته ورزشی که می خواهند اصولی و پایه ای بسکتبال بیاموزند شرح می دهیم باشد که موررد توجه قرا گیرد :
دریبل کردن در بسکتبال
دریبل کردن از اصول و مهارت های اولیه بازی است.اگر می خواهید بازیکن خوبی در زمین باشید ابید یاد بگیرید که چه موقع دریبل کنید.و هر وقت که توپ را دریافت کردید نباید دریبل کنید چون موجب توقف بازی موثرتیم می شود.
از دریبل کردن برای حرکت توپ به بالای زمین, از خط دفاع تا حمله و جاگرفتن در نقطه مناسب برای شوت زدن و فرار از مدافعین تیم مقابل و پیدا کردن جای خالی و پاس دادن به یار هم تیم استفاده کنید.
اصول دریبل کردن
در هنگام دریبل از انگشتان و مچ دست برای کنترل توپ استفاده کنید.
می توانید از یک دست برای دریبل کردن استفاده کنید و هر وقت بخواهید مجاز هستید توپ را به دست دیگر داده و دریبل کنید.
با استفاده از مچ بازو و انگشتان توپ را محکم به زمین بزنید و یاد بگیرید که چگونه ارتفاع و سرعت توپ را پس از برخورد با زمین کنترل کنید.(از زیر زانو تا سینه). سعی کنید بیاموزید که در هنگام دریبل کردن حرکت کنید و ضمن حرکت تغییر جهت داده و دست هایتان را عوض کنید.
1) موقعی که شروع به دریبل کردن می کنید باید توپ را قبل از حرکت پای چرخشی خود به طرف زمین رها کنید.در هنگام دریبل کردن سعی کنید توپ را با انگشتان خود لمس کنید و از تماس ان با کف دست اجتناب کنید.
2) توپ را در حالی که با انگشتان و مچ دست هدایت می کنید به طرف زمین فشار دهید و به ان ضربه نزنید.
مچ و انگشتان باید انعطاف پذیر باشد.
3) موقعی که توپ از زمین بالا می اید انگشتان خود را باز کنید تا سطح بیشتری از توپ را لمس کنید.ابتدا در حالی که ثابت ایستاده اید دریبل کردن را تمرین کنید تا بهتر بتوانید توپی را که از زمین بطرف بالا می اید حس کنید.
4) حالا خودتان را ازمایش کنید و ببینید می توانید بدون نگاه کردن به توپ با ان دریبل کنید.این ضروری است که شما این کار را یاد بگیرید چون می توانید موقعیت دیگر بازیکنان را در حین دریبل زدن ببینید.
دریبل کردن برعکس
از دریبل بالعکس موقعی استفاده کنید که مدافع تیم حریف راه را برای شما بسته باشد.با یک حرکت سریع تغییر جهت داده و در حالی که دریبل می کنید دستتان را عوض کنید و پشتتان را به طرف مدافع کرده به سمت دیگر بروید.
1) گر با دست راست دریبل می کنید و مدافع در سر راه شما قرار گرفت توپ را با زدن به زمین به دست چپ داده و پشت خود را به طرف مدافع نمایید.
2) موقعی که توپ به دست چپ شما رسید روی پای چپ چرخیده و در حین چرخش به سرعت به سمت راست گام بردارید.شما حالا پشتتان به طرف مدافع خواهد بود.
3) دریبل کردن با دست چپ را ادامه داده و به سوی سبد بروید و مدافع را پشت سر بگذارید.
حمله برای کسب امتیاز
وقتی که توپ را در اختیار داریدو بازیکن تیم مقابل نزدیک شماست ابتدا سعی کنید در تظاهر به حمله و سپس حمله کنید.تظاهر به حمله به این صورت است که وانمود می کنید می خواهید یک حرکت انجام دهید و وقتی که بازیکن حریف گول خورد شما حرکت دیگری را انجام می دهید.برای مثال شما می توانید وانمود کنید که می خواهید شوت کنید و سپس با دریبل کردن به سمت سبد بروید.
به این ترتیب:
1) وقتی که توپ به دستتان رسید بایستید تا بدنتان تعدال پیدا کند بهترین حالت ایستادن در بسکتبال به این صورت است که پاها به اندازه عرض شانه باز , زانو ها خم , باسن کمی به عقب خم شده , پشت مستقیم , سر بالا و وزن بدن بطور مساوی روی پاها قرار گرفته باشد.
2) با گام نهادن به یک جهت وانمود کنید که قصد دریبل کردن و گذشتن از مدافع را دارید(این گام باید کوتاه باشد همچنین مطمئن باشید که توپ را تحت کنترل دارید.). مدافع به جهتی که شما گام برداشته اید خواهد رفت تا جلوی حمله شما را بگیرد.
3) موقعی که مدافع به سمت راست حرکت کرد با همان پایی که تظاهر به حرکت کرده بودید به سمت چپ او بروید (این یک گام بلند خواهد بود.) در حین این که تظاهر به برداشتن گام خود می کنید توپ را برای شروع حمله به سمت زمین رها کنید.مطمئن شوید که از کنار بازیکن مقابل گذشته و به سمت سبد بروید.
4) حمله را ادامه داده و مستقیما به سمت سبد بروید و به خاطر داشته باشید که دیگر مدافعان می توانند سر راه شما قرار بگیرند.در حین دریبل کردن سرتان را بالا نگه دارید تا بتوانید سبد و حرکت بازیکنان را ببینید.
پاس دادن
همان طور که می دانید برای یک بازی خوب باید یاد داشته باشید که چطور پاس دهید و چگونه ان را دریافت کنید و می توان گفت سریع ترین راه برای رساندن توپ به بالای زمین پاس دادن است.
پاس بالای سر
1) اگر بازیکن تیم مقابل نزدیک شماست و راه را برای شما بسته است بهترین راه پاس دادن از بالای سر است به خصوص اگر بازیکن تیم مقابل کوتاهتر از شما باشد.(بدین گونه که توپ را باید بالاتر از پیشانی و بالای سر با هر دو دست نگه داشته شود و ان را به سمت هدف متمرکز کنید.)
2) پاس را با قدرت و حرکت تند مچ دست و انگشتان بدهید تا توپ در مسیری مستقیم به بازیکن خودی برسد.
پاس از ناحیه سینه
این نوع پاس دادن پاسی دو دستی است و موقعی انجام می شود که مدافعی بین شما و دریافت کننده پاس نباشد.
با نگه داشتن توپ یا هر دو دست در ناحیه سینه و زیر چانه پاس را شروع می کنید.به این وضعیت تهدید سه گانه نیز می گویند.
چون در این خالت شما می توانید یکی از این سه کار را انجام دهید توپ را شوت کنید, دریبل کنید, یا پاس دهید.