یکی از عجیب ترین خانواده گیاهان گلده در طبیعت ارکیده هستند و همچنین بزرگ ترین خانواده گیاهان گلده که تا به حال شناخته شده است.
ارکیده به علت زیبایی و تنوعشان و سازگاریشان به صورت وسیعی تحت کشت هستند . در واقع سازگاری ارکیده سبب شده است که آنها نه فقط در گلخانه بلکه در آپارتمانهای مسکونی و باغها نیز کاشته شود. البته کشت و پرورش ارکیده در باغها و هوای آزاد مناطق استوایی گرمسیری و نیمه گرمسیری وسیع تر است. ارکیده بیشتر به خاطر تنوع رنگ و شکل گلهایشان کاشته می شوند ولی یک نوع ارکیده به نام Vanilla Plani foliaکه از غلافهای بذری آن برای تهیه وانیل واقعی و طبیعی استفاده می شود.
ارکیده را از جنبه های مختلفی تقسیم بندی می کنند.
ارکیده از لحاظ مکان زیست در طبیعت به 3 دسته تقسیم می شوند.
1- ارکیده اپی فیت : phyte (گیاه) و epi (بالا یا روی) که روی درختان و بوته ها رشد می کنند و در واقع این بدان معنا نیست که آنها پارازیت هستند بلکه آنها رطوبت و غذا را از هوا و هوموس جمع شده در زاویه شاخه و ترکهای پوست درختان به دست می آورند. این ارکیده بومی مناطق گرمسیری
است.
2- نوع دیگری از ارکیده بر روی سنگها و صخره ها زندگی می کنند که به آنها . Lithophyte گفته می شود.
3- نوع دیگری از ارکیده که در سطح زمین زندگی می کنند و اکثراً بومی مناطق معتدله هستند Terrestrial گفته می شوند. از این نوع می توان به دو گونه Caladenia – Calypso bulbosa اشاره کرد.
ارکیده از لحاظ سیستم رشدی به دو رشته تقسیم می شود.
1- Sympodial: در واقع این گیاهان رشد عمودی ندارند و رشد جدیدشان را از انتها یا پایه رشدهای قبلی آغاز می کنند شبیه به اکثر گیاهان علفی چند ساله- اکثر این ارکیده ها Pseudobulb دارند بدان معنی که ساقه صرفاً ضخیم و حجیم شده اند. برای ذخیره آب و غذا و این ساختار گیاه را در طبیعت قادر می سازد تا دوره های خشک را تحمل کند که شکل و اندازه این ساختار در گونه های مختلف با یکدیگر متفاوت است. در این گیاهان ریزومها قسمتهای چوبی از پایه مادری هستند که این پیازها را به یکدیگر متصل می کنند که طول این ریزومها نیز در جنس های مختلف متفاوت است.