دانلود تحقیق پاستوریزاسیون

پاستوریزاسیون مقدمه پاستوریزه کردن، فرایندی است که طی آن مواد غذایی را حرارت می دهند تا میکروب های موجود در آنها همچون باکتری، ویروس، پروتوزوآ، کپک و...

کشته شوند.

پس از آنکه لوئی پاستور، دانشمند فرانسوی این فرایند را ابداع نمود، نام پاستوریزه را برای این فرایند انتخاب نمودند.

لوئی پاستور به همراه کلاد برنارد در بیستم آوریل سال 1862م، برای اولین بار اقدام به عمل پاستوریزه نمودند.

بر خلاف فرایند استریلیزه، در عمل پاستوریزه تمام میکروب های ماده غذایی را نمی کشند؛ بلکه طی فرایند پاستوریزه تعدادی از این میکروب ها را می کشند تا تعداد میکروب های باقیمانده ایجاد بیماری نکنند (به شرطی که فراورده پاستوریزه شده را در یخچال نگهداری کنیم و قبل از رسیدن تاریخ انقضای آن، مورد مصرف قرار گیرد).

معمولاً غذاها را استریلیزه نمی کنند؛ چون اغلب طعم و کیفیت غذا ضمن این عمل از بین می رود.

پاستوریزه کردن شیر معمولاً وقتی صحبت از پاستوریزه کردن می شود، به یاد شیر می افتیم.

شیر را معمولاً به دو روش پاستوریزه می کنند: حرارت زیاد در مدت کوتاه.

حرارت بسیار بالا.

روش اول رایج تر است.

در روش اول، شیر را در دمای 5/161 درجه فارنهایت به مدت 15 ثانیه حرارت می دهند.

در روش دوم، شیر را در دمای 280 درجه فارنهایت حداکثر به مدت دو ثانیه حرارت می دهند.

روش های پاستوریزه را سازمان هایی که کار ایمنی سازی غذاها را بر عهده دارند کنترل می کنند.

روش های پاستوریزه هر نوع ماده غذایی مخصوص همان ماده می باشد.

مثلاً روش پاستوریزه کردن خامه با روش پاستوریزه کردن شیر تفاوت دارد.

همچنین پنیر را به منظور حفاظت از آنزیم فسفاتاز موجود در آن که به نگهداری طولانی مدت پنیر کمک می کند، پاستوریزه می کنند.

روش اول پاستوریزه کردن، به منظور کاهش تعداد یک میلیون از میکروب های موجود در شیر طراحی شده است.

این روش تقریباً برای کشتن تمامی کپک ها و باکتری هایی که سبب فساد شیر می شوند کافی است.

این روش پاستوریزه برای نابودی میکروب های مقاوم در برابر حرارت (مخصوصاً مایکوباکتریوم توبرکولوسیس) مناسب است.

روش اول پاستوریزه باید به گونه ای طراحی شود که شیر را به طور یکنواخت حرارت دهند و هیچ بخشی از شیر را نباید به مدت کمتر یا در دمای پایین تر حرارت داد.

شیری که به روش اول پاستوریزه شده باشد، معمولاً به مدت دو تا سه هفته درون یخچال سالم می ماند؛ در حالیکه شیر پاستوریزه شده به روش دوم دیرتر فاسد می شود و اگر در یخچال نگهداری شود تا دو سه ماه سالم می ماند.

این شیر را می توان با استفاده از دیگر فرایندهای نگهداری طولانی مدت از مواد غذایی، به مدت طولانی تری حتی بیرون از یخچال نگهداری کرد.

دیگر روش های استاندارد پاستوریزه و شیر خام در کنار روش های پاستوریزه مطرح شده در بالا، روش های دیگری هم وجود دارند که زیاد شناخته نشده اند.

یکی از این روش ها، پاستوریزه کردن یکجا است.

در این روش، مقادیر زیاد شیر را به طور یکجا در دماهای پایین تر(معمولاً 155 درجه فارنهایت) حرارت می دهند.

روش دیگری وجود دارد که به دمای بالا تر زمان کوتاه تر معروف است.

این روش از نظر زمان و درجه حرارت، مابین دو سبک اصلی پاستوریزه کردن است که توضیح هر یک در بالا آمده است.

معمولاً روش پاستوریزه یکجا را که برای مقادیر زیاد شیر، روش کم هزینه ای به حساب می آید قبل از پاستوریزه نمودن شیر به طریق استاندارد انجام می دهند.

شیر پاستوریزه به این روش را اغلب شیر خام یا شیر پاستوریزه نشده می نامند.

اگرچه بسیاری از میکروب های این شیر طی این نوع روش پاستوریزه از بین رفته اند، باز هم نمی توان این شیر را پاستوریزه شده نامید.

در سال های اخیر استفاده از شیر خام به دلیل کشف فواید آن برای سلامتی، زیاد شده است.

طرفداران این شیر معتقدند که ویتامین ها و مواد مغذی موجود در شیری که پاستوریزه نشده حفظ می شود.

البته پزشکان ( و حتی بسیاری از طرفداران شیر خام) عقیده دارند برخی افراد (مثل زنان باردار، مادرانی که بچه شیر می ذهند، کسانیکه تحت درمان های ویژه برای بیماری هایی چون سرطان یا پیوند اعضا می باشند و یا کسانیکه مبتلا به بیماری های مربوط به سیستم ایمنی بدن هستند، مثل ایدز) نباید با مصرف شیر خام سلامتی خود را به مخاطره بیندازند.

در واقع، برخی پزشکان توصیه می کنند که نوزادان و مادرانی که بچه شیر می دهند باید از مصرف شیر پاستوریزه شده در حرارت بسیار بالا هم اجتناب نمایند.

آیا استانداردهای امروزی مناسبند؟

در سال های اخیر، با کشف میکروب های جدید که هم به سرعت انتشار می یابند و هم در برابر حرارت مقاوم هستند، استانداردهای پاستوریزه کردن مواد غذایی بسیار مورد بازنگری قرار گرفته اند.

تعداد بسیاری از این گونه میکروب ها حتی پس از عمل پاستوریزه زنده می مانند.

محققان با کشف این میکروب ها و شناخت میزان مقاومت آنها به حرارت و عوامل دیگر، دراستانداردهای پاستوریزه کردن تغییرات لازم را اعمال نموده اند.

مؤسسه ای که در ایالات متحده آمریکا، ارائه استانداردهای پاستوریزه را بر عهده دارد، هنوز استانداردهای خود را جهت صحت عمل پاستوریزه ارزیابی مجدد نکرده است.

این مؤسسه بیان می کند که وجود این میکروب های جدید که از نظر سایرین، نسبت به حرارت مقاوم بوده و ضمن عمل پاستوریزه نابود نمی شوند، اصلاً به خود عمل پاستوریزه کردن مربوط نمی شود؛ بلکه اینگونه آلودگی ها همگی پس از عمل پاستوریزه حادث می شوند (مثلاً آلوده بودن ظرف شیر و یا کسانیکه کار حمل و نقل شیر را انجام می دهند).

با وجود این عقاید، مسئولان این مؤسسه در حال ارزیابی مجدد استانداردهای پاستوریزه هستند.

برخی بیان می کنند که صنعت تولید لبنیات در آمریکا در سرکوبی متخصصین که بحران سلامتی احتمالی را عنوان می کنند، بسیار موفق عمل می کند.

احتمال وجود چنین بحرانی می تواند باعث ترس و نگرانی مصرف کنندگان لبنیات شده و کاهش مصرف آنها را به دنبال داشته باشد.

در هر حال، وجود این میکروب های جدید، چه مربوط به نحوه پاستوریزه کردن باشد و چه به آلوده شدن شیر پس از انجام عمل پاستوریزه مربوط باشد برای سلامتی مضر است و باید جلوی آنها را گرفت.

اصطلاح پاستوریزه کردن سرد معمولاً به کشتن باکتری های موجود در غذا با استفاده از اشعه رادیو اکتیو و یا مواد شیمیایی اطلاق می شود.

همه فراورده های زیر را هم می توان پاستوریزه نمود: - ماءالشعیر - آب میوه - عسل تخم مرغ پاستوریزاسیون یک فرایند حیاتی است که قسمتی از موجودات ذره بینی فعال موجود در موادغذایی یا میکروارگانیسم های بیماری زل را از بین می برد تا حدی که ایجاد بیماری نکنند و یا اینکه آنزیم های موجود در مواد غذایی را به منظور به تعویق انداختن فساد در موادغذایی غیرفعال سازد.

این فرایند در مورد موادغذایی مورد استفاده قرار می گیرد که شرایط نگهداری آنها مانع رشد موجودات ذره بینی باشد.

در بسیاری از موارد مانند شیر هدف اولیه پاستوریزاسیون کشتن موجودات ذره بینی بیماری زا است.

برخی از موجودات ذره بینی رویشی مولد فساد به درجه حرارت پاستوریزاسیون مقاوم هستند که در این صورت باید از درجه حرارت بالاتری استفاده کرد.

روش های دیگری نیز وجود دارند که می توانند همراه پاستوریزاسیون به کار گرفته شوند.

این روش ها عبارتند از: سردکردن، افزودنی های شیمیایی که باعث بوجود آوردن محیط نامناسب رشد موجودات ذره بینی می گردد (مانند شکر در شیر غلیظ شیرین، اسیدهای غذایی در شورو ترشی و آب میوه ها) و همچنین تخمیر به کمک موجودات ذره بینی مفید.

درجه حرارت مورداستفاده در پاستوریزاسیون بستگی دارد به 1) مقاومت گرمایی یک موجود ذره بینی رویشی و یا بیماری زای مشخصی که فرایند حرارتی برای از بین بردن آن طرح ریزی شده است و 2)حساسیت ویژگی های کیفی محصول به گرما.

دو روش عمده در فرایند پاستوریزاسیون به کار گرفته می شود، یکی استفاده از درجه حرارت بالا و زمان کم (HTST) مانند 72 درجه سانتی گراد به مدت 15 ثانیه و دیگری استفاده از درجه حرارت نسبتا پایین و زمان بیشتر مانند 63 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه.

روش های پاستوریزه را سازمان هایی که کار ایمنی سازی غذاها را برعهده دارند، کنترل می کنند.

مثلا روش پاستوریزه کردن خامه با شیر متفاوت است.

روش HTST به منظور کاهش تعداد یک میلیون از میکروب های موجود در شیر طراحی شده است این روش تقریبا برای کشتن تمامی کپک ها و باکتری هایی که سبب فساد شیر می شوند کافی است.

و این روش نیز برای نابودی میکروب های مقاوم در برابر حرارت مثل مایکوباکتریوم توبرکلوسیس مناسب است.

بهینه کردن فرایند پاستوریزاسیون، ارتباط با سرعت نسبی از بین رفتن موجودات ذره بینی در مقایسه با مشخصه های کیفی محصول دارد.

از روش های فوق HTST حداکثر کیفیت را در محصول بوجود می آورد.

ضرورت استفاده از شیر و فراوده های پاستوریزه می دانیم که شیر با داشتن ویژگی ها و صفات ممتاز غذایی، به سرعت در معرض آلودگی های گوناگون قراردارد و اگر بهداشت آن در مراحل مختلف شیردوشی، جمع آوری، حمل و نقل، تبدیل و فرآوری درکارخانه، هم چنین توزیع و مصرف رعایت نشود، می تواند بیماری ها و عوارض مختلفی را از حیوان به انسان و یا از انسان به انسان منتقل کند.

انسان از دیر باز ارزش غذایی شیر و نقش آن را درتغذیه شناخته و در این زمینه تاکنون مقالات و کتاب های زیادی نیز نوشته است.

اما می دانیم که شیر با داشتن ویژگی ها و صفات ممتاز غذایی، به سرعت در معرض آلودگی های گوناگون قراردارد و اگر بهداشت آن در مراحل مختلف شیردوشی، جمع آوری، حمل و نقل، تبدیل و فرآوری درکارخانه، هم چنین توزیع و مصرف رعایت نشود، می تواند بیماری ها و عوارض مختلفی را از حیوان به انسان و یا از انسان به انسان منتقل کند.

مهم ترین بیماری هایی که احتمالاً از طریق مصرف شیر دام بیمار به انسان انتقال می یابد عبارت از: تب مالت(بروسلوز)؛ سل؛ لیستریوز(سقط جنین و عوارض چشمی)؛ اسهال های خونی؛ ناراحتی های گوارشی؛ از سال ۱۹۳۰ که استفاده از دستگاه های پاستوریز اسیون در فرآوری شیر متداول و عرضه ی فراورده های غیر پاستوریزه درکشورهای صنعتی ممنوع شد، شیوع این گونه بیماری ها به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش یافته و با استناد به گوارش های بی شمار، تاکنون شیوع هیچ گونه بیماری ناشی از مصرف شیر و فراورده های آن که به طور صحیح پاستوریزه شده باشد، دیده نشده است.

متأسفانه درکشورهای درحال توسعه هنوز چنین وضع مطلوبی پدید نیامده است و به همین دلیل احتمال بروز بیماری های بسیاری با مصرف شیر و فرآورده های آن وجود دارد.

این درحالی است که به دلیل فقدان یا عدم کفایت شیوه های پژوهشی و گزارشی موجود، وسعت و دامنه ی حقیقی موضوع هنوز درمرحله ی حدس و تخمین باقی مانده است.

درحال حاضر فقط حدود یک سوم شیر تولید شده درکشور به کارخانه های فرآوری شیر تحویل می شود که مشغول استاندار اجباری است و علاوه بر کنترل های لازم بر روی فراورده های تولید شده، مراکز ذی صلاح کشور از جمله اداره کل نظارت برمواد غذایی و مؤسسه ی استاندارد و تحقیقات صنعتی نیز برآن نظارت برمواد غذایی و مؤسسه ی استاندارد و تحقیقات صنعتی نیز برآن نظارت دارند.

اما دو سوم باقی مانده ی شیر تولیدی درکشور، به دلیل تعدد کارگاه های کو چک و ناشناخته در کشور قابل کنترل نیست.

با توجه به این که عرضه ی فراورده های شیری غیر پاستوریزه هنوز درکشور ممنوع نشده است، لذا درصورت عدم استفاده مردم از شیر خام و فراورده های غیرپاستوریزه ، شیربیش تر جذب کارخانه و به تبع آن بهداشت و تن درستی جامعه حفظ خواهد شد.

فرایند تولید شیر پاستوریزه درفرایند صنعتی، شیر قبل از دریافت، به لحاظ کیفی درکارخانه مورد آزمایش قرارمی گیرد و درصورت اسیدیته ی بالا، بارمیکروبی بیش از حد، مواد افزودنی، آنتی بیوتیک و … شیرخام عرضه شده تحویل گرفته نمی شود.

نکته: متأسفانه شیرهای برگشتی و غیرقابل قبول در صنعت، وارد چرخه ی تولید غیرصنعتی شده و به صورت فراورده های شیری سنتی و غیر پاستوریزه دربازار عرضه می شود.

علاوه بر کنترل های فوق، ترکیبات اصلی شیر نیز به لحاظ میزان چربی، پروتئین، آب و بارمیکروبی جهت بهای شیر، دریافت جایزه ی بهداشتی و یا جریمه ی تعلق گرفته مورد آزمایش قرار می علاوه بر کنترل های فوق، ترکیبات اصلی شیر نیز به لحاظ میزان چربی، پروتئین، آب و بارمیکروبی جهت بهای شیر، دریافت جایزه ی بهداشتی و یا جریمه ی تعلق گرفته مورد آزمایش قرار می گیرد.

شیر آزمایش شده، پس ازدریافت و توزین، با عبور از دستگاه های صافی، عاری از اجسام واجرام خارجی شده و به طور کامل تمیز می شود.

سپس با استفاده از دستگاه های تبادل حرارتی تا ۵ درجه ی سانتی گراد، سرد و درمخازن شیر خام ذخیره می شود.

با توجه به این که چربی باید درانواع شیر پاستوریزه ی پرچربی، کم چربی و بی چربی استاندار باشد، ابتدا چربی شیر خام تنظیم و سپس از پاستوریزه اتور عبور داده می شود.

پاستوریزاسیون عملی است حرارتی، برای از بین بردن تمامی میکروب های بیماری زا شیر با حفظ حداکثر ارزش غذایی آن: حرارت پاستوریزاسیون، برمبنای مقاومت مقاوم ترین میکروب بیماری زا شناخته شده و درمدت زمان مشخص تعیین شده است.

میزان دما و زمان در روش های مختلف پاستوریزاسیون تفاوت دارد.

درحال حاضر روش متداول پاستوریزاسیون در بیش تر کارخانه ها روش تند یا مداوم است.

دراین روش، دما، ۷۵ درجه ی سانتی گراد و زمان پاستوریزاسیون به مدت ۱۵ ثانیه است، شیر پس از طی این شرایط، به سرعت تا دمای ۵ درجه ی سانتی گراد خنک می شود.

به منظور جلوگیری از جدا شدن چربی درشیر، غالباً قبل از وارد شدن شیر به دستگاه پاستورایزاتور، آن را هموژن می کنند.

شیر هموژن یا همگن شیری است که با استفاده از دستگاه های مکانیکی، چربی آن به طور کامل ریز و یک نواخت شده باشد.

هموژنیزه با هموژن کردن، عمل سالم سازی نیست و فقط به منظور جلوگیری از جداشدن چربی از شیر و بهبود طعم آن انجام می شود.

بسته بندی شیر پاستوریزه شیر پاستوریزه دربطیری های شیشه ای، پلی اتیلنی، ظروف پاکتی و یا کیسه های نایلونی چند لایه بسته بندی می شود.

چنان چه از بطری شیشه ای برای بسته بندی استفاده شود، ابتدا شیشه ها دردستگاه های بطری شویی با استفاده از سود سوزآور و دمای ۷۵ درجه ی سانتی گراد شسته شده و سپس با آب گرم وسرد به طور کامل تمیز می شوند.

نگه داری و توزیع شیر پاستوریزه پس از بسته بندی به سرد خانه منتقل و درحرارت کم تراز پنج درجه ی سانتی گراد نگه داری می شود و روز بعد پس از بررسی نتایج آزمون ها و اطمینان از صحت و عملیات انجام شده برروی آن ، با کامیون های مجهز در سطح شهر توزیع می شود.

زمان ماندگاری شیر پاستوریزه محدود به چند روز است و باید بلافاصله پس از تولید تا هنگام مصرف در یخچال نگه داری شود.

با مصرف روزانه یک لیوان شیر( یک چهارم لیتر)،تقریباً ۲۵ درصد پروتئین، ۵۰ درصد کلسیم، ۲۰ درصد ویتامین D، ۲۵ درصد ویتامین ۲ B و ۴۰ درصد ویتامین ۱۲B مورد نیاز بدن افراد بالغ تأمین می شود.

استفاده از شیرخام تا قبل از جوشانیدن کانون آلودگی است و پس از جوشانیدن نیز به دلیل تغییر در ترکیبات آن، ارزش غذایی کم تری دارد.

استفاده از شیر خام، به دلیل انجام نشدن آزمایش های لازم و ضروری برروی آن، ممکن است حاوی مواد افزودنی، باقی مانده ی سموم و یا داروهای مختلف باشد.

فرایند تولید شیر استریلیزه یا UHT یکی از روش های سالم سازی شیر به روش صنعتی، استریل کردن آن است.

استریلیزاسیون روشی است حرارتی که طی آن تمام میکروب های موجود در شیر از بین می رود و چنان چه در شرایط مطلوب و استریل بسته بندی می شود.

قابلیت نگه داری نسبتاً طولانی دردمای محیط را دارد.

دمای استریلیزاسیون شیر۱۳۵تا ۱۴۵ درجه ی سانتی گراد به مدت ۲ تا ۴ ثانیه است.

شیر استریل به لحاظ ماندگاری و به منظور جلوگیری از جدا شدن چربی آن در طول زمان نگه داری، باید هموژنیزه شده باشد.

روش تولید ابتدا کیفیت شیرخام از نظرشیمیایی و میکروبی آزمایش و مطابق شیر پاستوریزه، چربی آن استاندارد می شود.

سپس با استفاده از دستگاه های تبادل حرارتی، دما ابتدا به ۸۰ درجه و سپس تا حدود ۵+ ۱۴۰ درجه سانتی گراد می رسد وآن گاه تا ۲۰ درجه خنکی می شود.

پس از آن درظروف پاکتی و کیسه ی نایلونی استریل و مناسب بسته بندی می شود.

برای اطمینان از صحت عمل دستگاه ها و سلامت شیر، تولید هرروز آن، به مدت ۱۰ روز قرنطینه شده تا آزمایش های لازم روی محصول انجام و سپس توزیع شود.

ارزش غذایی شیرUHT یا استریلیزه، مانند شیر پاستوریزه است و به لحاظ سهولت حمل و نگه داری، مقبولیت بیش تری دارد.شیر استریلیزه قبل از بازکردن نیاز به نگه داری دریخچال ندارد.

پاستوریزاسیون وضد عفونی فرآورده های غذایی کشاورزی و تهیه محصولات غذایی سالم و بهداشتی همواره یکی از اساسی ترین نیازهای بشر بوده است.

از آنجایی که روشهای مرسوم پاستوریزاسیون ( با بخار اشباع ) دارای محدودیتهایی از قبیل نا توانی در پاستوریزیاسیون و ضد عفونی کامل محصول ، ایجاد اثرات نا مطلوب در بعضی از مواد غذایی ، نا توانی در کنترل دمای مواد در حین فرایند پاستوریزاسیون و در نتیجه ایجاد نتایج مخرب در پاره ای از موارد ، حضور گازهای مزاحم و قابل واکنش با مواد غذایی در محیط ، کاهش درصد ویتامینهای موجود پس از عملیات پاستوریزاسیون می باشد.پس از مطالعات طولانی و بررسی های مستمر موفق به دستیابی و پیاده سازی شیوه جدیدی از پاستوریزاسیون و خشک نمودن مواد غذایی در شرایط خلا و بخار شدید که اکنون پس از موفقیت عملی و حصول نتیجه مطلوب و مورد انتظار در محیط های کارگاهی ، سیستم آماده تولید انبوه و ارائه به خریداران محترم است.

اساس کار این فناوری نوین که از آن می توان به عنوان انقلابی در صنایع غذایی کشاورزی نام برد بر پایه جنبش های ترمو دینامیک استوار گردیده است.

از ویژگی های منحصر بفرد این دستگاه که آن را حتی در مقایسه با معتبرترین و پیشرفته ترین تولیدات شرکت های خارجی ممتاز نموده است قابلیت پاستوریزاسیون و خشک نمودن کلیه اقلام غذایی کشاورزی خشک ، نیمه خشک ، آبدار با حفظ خواص اساسی هر محصول و کیفیت بسیار بالا و بدون استفاده از گازهای شیمیایی می باشد بطوریکه گستردگی عملکرد و قابلیت های منحصر بفرد این سیستم احتمالا تا بحال در هیچ کجا بصورت عملی و کاربردی در این حجم گسترده محقق نگردیده است.

تواناییهای منحصر بفرد این سیستم از مرحله دود دادن ( در صورت نیاز ) پاستوریزاسیون و ضد عفونی ، خشک کردن ، تهیه پودر و اسانس گیری از میوه ها حکایت از بکار گیری مدرن ترین تکنولوژی روز دنیا در این فناوری منحصر و پیشرفته دارد.دامنه پاستوریزاسیون وضد عفونی فرآورده های غذایی کشاورزی و تهیه محصولات غذایی سالم و بهداشتی همواره یکی از اساسی ترین نیازهای بشر بوده است.

تواناییهای منحصر بفرد این سیستم از مرحله دود دادن ( در صورت نیاز ) پاستوریزاسیون و ضد عفونی ، خشک کردن ، تهیه پودر و اسانس گیری از میوه ها حکایت از بکار گیری مدرن ترین تکنولوژی روز دنیا در این فناوری منحصر و پیشرفته دارد.دامنه فعالیت سیستم شامل فراوری طیف وسیعی از انواع فراورده های غذایی کشاورزی از جمله موارد زیر می گردد: • انواع میوه های تازه • خشکبار • انواع حبوبات و دانه های روغنی • غلات • ریشه های گیاهی و صمغ های نباتی • قارچ • سبزیجات و صیفی جات • انواع پودرها مانند ادویه جات پاستوریزاسیون و خشک کردن بسیار سریع سبزیجات و صیفی جات و حبوبات که این مورد در بالاترین تناژ و کوتاه ترین زمان ممکن منجر به افزایش زمان نگهداری محصولات نیز می گردد.

تهیه پودر طبیعی از میوه های تازه و تهیه اسانس از میوه ها که این مورد به عنوان یک موضوع بکر و با ارزش افزوده بسیار بالا خصوصا در زمینه صادرات اینگونه محصولات شایسته توجه و سرمایه گذاری های گسترده است.

مزایا با توجه به زمان کوتاه پاستوریزاسیون و استفاده نسبتا کم و در عین حال کنترل شده از حرارت در این روش ، سیستم توانایی برآورده نمودن تمامی انتظارات کیفی ، کمی و بهداشتی محصول را دارا می باشد بطوریکه خواص اساسی و خدادادی هر کالا در حین و پس از فرایند بدون تغییر باقی خواهد ماند.

از جمله مزایای استفاده از این فناوری می توان به موارد زیر اشاره نمود : • ضد عفونی و پاستوریزاسیون تمامی کالاهای کشاورزی بطوریکه منجر به کاهش موثر و اساسی در تمامی سطوح آلودگی های موجود بر روی کالا می گردد.

• از بین بردن سالمونلا ، آفات درونی اجرام بیماری زا • متلاشی کردن کفکها ، مخمرها ، حشرات ، لاروها و کرم ها • حفظ طعم ، بو ، مزه و عطر مواد • حفظ ویتامینها و پروتئین های موجود در مواد • کاهش چشمگیر میزان آلودگی های میکروبی و ارتقای کیفیت محصول • عدم ایجاد آلودگی های زیست محیطی • عدم استفاده از مواد شیمیایی و اشعه های خاص در حین فرآوری • افزایش زمان ماندگاری محصول با حفظ خواص اساسی • بومی بودن صد در صد فناوری و توانایی نصب و راه اندازی در حداقل زمان ممکن و با هزینه های بسیار پایین تر از مشابه خارجی