ورود بستنی به ایران
شاید تاریخچه تولید بستنی در ایران به حدود 60 سال پیش برگردد . اما در دهه های 30 و40 بود که بستنی فروش ها برای خود اسم و رسمی پیدا کردند .
در سالهای اولیه تولید بستنی ، شکر و شیر و ثعلب را در استوانه های فلزی که در بشکه های چوبی قرار داشت ، می‌ریختند و اطراف استوانه های فلزی را با نمک و یخ می‌پوشاندند . یخ و نمک باعث می‌شد دما به حدود 20 درجه سانتیگراد زیر صفر برسد . با این روش تولید بستنی حدود هشت ساعت طول می‌کشید . اما تاریخچه ورود دستگاههای بستنی ساز به ایران به اواخر دهه 40 برمی‌گردد .
بتدریج و با گذشت زمان تعداد بستنی فروشیها و به تبع آن مشتریان آنها بیشتر شد . دستگاههای بستنی ساز دیگر کار بستنی فروشها را راحت کرده بود و دیگر نیازی به صرف هشت ساعت وقت برای تهیه بستنی نبود . ظرف های بلوری هم کم کم جای خود را به ظروف یک بار مصرف پلاستیکی دادند . کم کم بستنی های کارخانه ای هم باب شد ، بستنی های یخی و شیری ، با انواع چوبی ، قیفی ، لیوانی و ...
و حالا دنیای از طعم و رنگ در بستنی ها وجود دارد . انواع شکلاتی و زعفرانی ، قهوه ، نسکافه ، قهوه ، پرتقالی و ...که البته تنوع تولید بستنی در ایران در مقایسه با آنهایی که در تولید این ماده خوراکی پیشرو هستند اصلاً قابل مقایسه نیست . جالب است بدانید در ژاپن بستی با طعمها ی ماهی شور ژاپنی ، کاکتوس ، هشت پا ، سیب زمینی شیرین ، زبان گاو ، خرچنگ ، بادمجان و جلبک هم تهیه می‌شود .
البته اخیراً خبر رسیده که در ایران هم قرار است از ماهی فیتوفاک بستنی تولید شود . این روزها بستنی ماهی در جهان فقط در ژاپن تولید و مصرف می‌شود و ایران با تولید این نوع بستنی به دومین تولید کننده بستنی ماهی در دنیا تبدیل خواهد شد . گذشته از این طعمهای عجیب و غریبی وجود دارد که البته هنوز در کشور ما باب نشده ، بستنی ها این روزها با اشکال متنوعی به دست مصرف کننده می‌رسند .
بستنی ها به دو گروه شیری و یخی تقسیم می‌شوند در بستنی های یخی از اسانسها و رنگهای خوراکی و شیرین کننده ها استفاده می‌شود . بستنی های که از شیر تهیه می‌شوند خود بر دو نوع اند یکی از نوع کارخانه ای و دیگر انواع سنتی که داخل مغازه ها تهیه می‌شوند . در این بستنی ها از شیر خشک استفاده می‌شوند ، تنها این مسئله از نظر بهداشتی ایرادی ندارد ، اما عیبی که این بستنی ها دارند ، مربوط به افزودنی های آنها است ، زیرا انواع اسانسهای شیمیایی که باعث خوشرنگی و خوش بویی بستنی ها می‌شوند ، به آنها اضافه می‌کنند . اما بستنی های که با نام سنتی و با زعفران و خامه درست می‌شوند ، اگر ماده ای که به نام زعفران استفاده می‌شود ، واقعاً زعفران باشد ، خوب است ، اما بعضی از بستنی فروشیها از گلرنگ استفاده می‌کنند . گلرنگ در مقایسه با زعفران با قیمت بسیار پایین و در عطاری ها عرضه می‌شود ، این ماده تا حد کمی خاصیت سمی دارد اما زعفران اگر به میزان کم در غذا ها مصرف شود حتی ارزش غذایی هم دارد و مفید است . اما شیر و خامه هایی که به بستنی های سنتی اضافه می‌شود ، اگر پاستوریزه باشد ، باز هم مشکلی لیجاد نمی‌شود ،اکما اگر محل تولید ونحوه نگهداری بهداشتی نباشد این بستنی ها تبدیل به منبع غنی آلودگی میکروبی می‌شوند .
اگر هفته ای دو بار بستنی بخورید ، البته نه به جای وعده اصلی غذا ، مشکلی پیش نمی‌آید .اما مواظب باشید که با بستنی خوردن زیاد چاق نشوید .