دانلود مقاله صنعت سرمایه گذاری دوطرفه کانادا

صنعت سرمایه گذاری دو طرفه کانادا

به روز آورده (آگوست 2003)

نظر اجمالی:

صنعت سرمایه گذاری دو طرفه یکی از سریع ترین اجزای رشد کننده بخش خدمات مالی در طی دهه 1990 بود. از 25 میلیارد دلار در دسامبر 1990 به 426 میلیارد دلار در دسامبر 2001 ، با بیشترین رشد منتج شده از فروش، افزایش یافت.

بهرحال، تا دسامبر 2002 سرمایه گذاری صنعت با 2/8 درصد به 391 میلیارد دلار کاهش یافت، که معمولا بخاطر بی ثباتی بازار در طول سال این اولین باری است از سال 1981 که سرمایه گذاری در صنعت در مقایسه با سالهای قبل کاهش داشته است.

سهم سرمایه گذاری های خارجی (ثابت) در طول دهه 1990 افزایش یافته، افزایش (رشد) از 17 درصد کل دارایی ها در سال 1990 به 34 درصد در سال 2001 . به هر حال، فروش کمتر و نرخ بازخرید بالاتر در سال 2002 بخصوص در سهام سرمایه گذاران خارجی سهم سرمایه گذاری را خارجی 30 درصد کاهش داده است.

در دسامبر 2002 ، 75 شرکت مدیریت سرمایه گذاری وجود داشت که در کانادا متصدی بودند (مدیریت می کردند ) ، پایین تر و کمتر از 80 تا ی سال قبل. سهم بازار 10 شرکت سرمایه گذاری دو طرفه (از سرمایه ) 7 درصد در بین (فاصله ) سال 1992 تا سال 2002 افزایش یافت، که در پایان سال 2002 73 درصد کل سرمایه محاسبه شد. این صنعت همچنین شامل 111 شرکت دلال مشغول فروش سرمایه گذاری دو طرفه بود. در کل، این صنعت در حدود 000/90 فرد را در سال 2001 استخدام کرده است.

سه نوع اصلی دو طرفه عبارتند از : سرمایه گذاری در بازار پول سرمایه گذاری درآمد ، سرمایه گذاری در سهام در سال 2002، 956 و 1 سرمایه گذاری دو طرفه وجود داشت،‌در کانادا فروخته شدند، که بر 53 میلیون حساب سهامداران شرکت سرمایه گذاری نظارت داشتند.

صنعت می تواند بطور کلی به تولید کننده سرمایه گذرای و توزیع کننده تقسیم می شود، اگر چه بانکها ، اتحادیه های اعتباری و ادارات دولتی در هر دو بخش (جنبه) صنعت درگیر هستند.

تولیدکنندگان و توزیع کنندگان از سه دسته و طبقه اصلی دستمزد (حق الزحمه) ، کسب درآمد می کنند: دستمزدهای (حق الزحمه های ) مدیریت (برای مدیریت سرمایه پرداخت می شود)، دستمزدهای (حق الزحمه های ) فروش (برای خرید و فروش واحدهای سرمایه گذاری پرداخت می شود) و دستمزدهای (حق الزحمه های) خاص (برای هزینه های اداری ویژه و خاص پرداخت می شود).

قوانین اوراق بهادار (ایالتی و محلی بر صنعت سرمایه گذاری دو طرفه ناظر است. همچنین وجود دارد، یک خود تنظیمی وسیع (مقررات وسیع) توسط کمیسیون دلالان سرمایه گذاری کانادا IDA ) کمیسیون دلالان سرمایه گذاری دو طرفه کانادا و بازار خدمات قانونی و منظم. یک سازمان غیر انتفاعی و ملی که مشترکاً به بورس تورنتو (ISX) و IDA تعلق دارد.

مقدمه

صنعت سرمایه گذاری دو طرفه، یکی از سریع ترین اجزای رشد یافته بخش خدمات مالی در دهه 1990 بود، با سرمایه تحت نظر مدیریت، از 25 میلیارد دلار در دسامبر 1990 به 426 میلیارد دلار در دسامبر 2001 بایت افزایش و رشد 1700 درصدی افزایش یافت. بهر حال در دسامبر 2002 ، سرمایه صنعت به 391 میلیارد دلار، پایین تر و کمتر از 2/8 درصد از سال گذشته کاهش یافت. این سرمایه در 1956 سرمایه دو طرفه مختلف و در بیش از 53 میلیون حساب سهامداران شرکت سرمایه گذاری گذاشته شدند، اداره می شوند. (ببینید نمودار 1).

نمودار 1 . سرمایه تحت مدیریت و تعداد حسابهای سهامداران شرکت سرمایه گذاری

تحلیل گران صنعت، رشد خارق العاده دردهه 1990 را به فاکتورهای مختلف نسبت داده اند. اول، ورود بانکها به بازار سرمایه گذاری دو طرفه، که اینها محصولات سرمایه گذاری را در بین مشتریان معمولی دارای وجهه ملی کرده اند،‌بخصوص، چون آنها به آسانی توسط شعب بانک توزیع می شوند. دوم ، مسن شدن جمعیت مانند جمعیت انفجار زاد و ولد که نزدیک می شود به بازنشستگی، ترکیب شده با افزایش انتظارات زندگی که این محبوبیت سرمایه گذاری دو طرفه را بعنوان یک وسیله خصوصی پس انداز کردن سرمایه کافی برای بازنشستگی افزایش داده است. سوم، دهه 1990 ، بطور کلی ، سالهای کمترین نرخ سود و بازارهای با ارزش خالص زیاد بود. کمترین نرخ سود بمعنی کمترین نرخ بازده پس انداز وسایل نقلیه سنتی مثل اسناد و پروانه های سرمایه گذاری گارانتی شده مقایسه می شود با بالاترین نرخ بازده موجود در بازار با ارزش خالص ویژه سرانجام، سرمایه گذاری دو طرفه، مدیریت حرفه ای و تنوع در هزینه کمی پیشنهاد می کند، یک سود ویژه (مزیت ویژه) را برای سرمایه گذاران کوچک.

ساختار صنعت

سرمایه دو طرفه یک شرکت یا تراستی است که ایجاد پول می کند از طریق فروش سهام یا واحدهای سرمایه گذاری دو طرفه به تعداد زیادی سرمایه گذار. در عوض، برای سرمایه گذاری کردن پولها، سرمایه گذاران سهام یا واحدهایی را دریافت می کنند که نسبت سهم آنها را در طبقه بندی سرمایه ها سرمایه گذاری شده نشان می دهد. تراستها، که تشکیل شدند از اکثریت (شرکت های سرمایه گذاری دو طرفه، اهداف سرمایه گذاری ، سیاست سرمایه گذاری ،‌تیم مدیریت، توزیع کننده و نماینده را تدوین و تعیین می کند. سهامداران شرکت سرمایه گذاری همچنین ممکن است حق رأی داشته باشند طبق موافقتنامه تراست و باید جلساتی را تشکیل داد تا چیزهایی مثل تغییرات در اهداف اساسی سرمایه گذاری یا تغییر مدیر یا حسابرس سرمایه گذاری را تصویب کنند. شرکت های سرمایه گذای دو طرفه مدیران حرفه ای را استخدام می کنند تا پول را در چنین راهی سرمایه گذاری کنند بطوریکه به اهداف معین برسند،‌مانند اهداف و سودهای سرمایه گذاری، نقدینگی یا ریسک پایین. سرمایه گذاری دو طرفه، وسایل سرمایه گذاری نقدی بالا هستند، که به معنی این است که سرمایه گذاری جدید می توانند واحدها با سهام را در هر زمانی بخرند، و سرمایه گذاران کنونی می توانند واحدها یا سهام را در هر زمانی که بر پایه ارزش جاری بازار سرمایه گذاری سهام (ارزش خالص سرمایه برای هر سهم) بازخرید کنند، به شرط محدودیت هایی صنعت سرمایه گذاری دو طرفه می توانند به ایجاد کننده سرمایه گذاری و توزیع کنندگان تقسیم شود، اگر چه تعدادی شرکت هستند که درگیر بخش تجارت هستند مخصوصاً بانکها، اتحادیه های اعتباری و ادارات دولتی، عمومی، شرکتها منحصراً در تولید سرمایه گذاری دو طرفه درگیر هستند، تمایل دارند به توزیع سرمایه خود از طریق مشاوران سرمایه گذاری ، برنامه ریزان مالی،‌دلالان سرمایه گذاری دو طرفه و نمایندگان بیمه زندگی، در حالیکه بانکها، اتحادیه های اعتباری و ادارات محصولات سرمایه گذاری خود را از طریق شبکه های خرده فروش خود مثل دلالان پست هوایی، توزیع می کنند.

در دسامبر 2002،‌75 شرکت سرمایه گذاری دو طرفه در کانادا که ایجاد کننده و پایه گذار 1956 سرمایه دوطرفه هستند، هر کدام طراحی می کنند و برنامه ریزی می کنند تا اهداف مختلف سرمایه گذار که متغیر است با توجه به ریسک، نقدینگی ، درآمد و رفتار مالیات مورد توجه قرار دهند. در قسمت توزیع، 111 شرکت دلال درگیر در فروش سرمایه گذاری دو طرفه در 2002 بودند کمتر از 33 درصد از 144 درصد سال قبل. صنعت شامل تولیدکنندگان و توزیع کنندگان می شود که در حدود 90000 فرد در سال 2001 استخدام شدند. (جدول 2002 قابل دسترس نیست).

همانطور که در نمودار 2 نشان داده شده، اکثر سرمایه های سرمایه گذاری دو طرفه بوسیله تولیدکنندگان اداره می شوند، کسانیکه محصولاتشان بوسیله فروشندگان و دلالان (51 درصد) یا بوسیله بانکها و تراستها (32 درصد) توزیع می شود.

مشابه صنعت های دیگر در بخش خدمات مالی، صنعت سرمایه گذاری دو طرفه به ادغام شرکتها ادامه می دهد. برای مثال، وقتی که 75 شرکت مدیریت سرمایه گذاری دو طرفه عمل می کردند در کانادا در دسامبر 2002 (پایین تر از 80 در 2001 ) شرکت سطح بالا، برای 73% از کل سرمایه گذاری دو طرفه (بیشتر از 90 درصد از دسامبر 1997) و 20 شرکت سطح بالا برای 96% دارایی های صنعت در نظر گرفته شد و محاسبه شد.

محصولات سرمایه گذاری دو طرفه

سه نوع اصلی سرمایه گذاری دو طرفه عبارتند از سرمایه گذاری بازار پول،‌سرمایه گذاری درآمدی و سرمایه گذاری سهام در این طبقه بندی های وسیع، تعداد زیادی طبقه بندی کوچک هستند. برای مثال انواع مختلف زیادی از سرمایه گذاری سهام هستند که بخاطر سطح ریسک فرق می کنند. مثل سرمایه گذاری شاخص که یک شاخص بازار خاص (مثل شاخص مرکب S و PXSX ) را تعقیب می کنند. سرمایه گذارای اوراق قرضه و سرمایه گذاری اعتباری نمونه هایی از سرمایه گذاری درآمدی هستند. سرمایه گذاری متعادل شامل ترکیبی از فهرست طبقه بندی بالا هستند و یک ابزار اداره کردن و مدیریت بیشتر ریسک را از طریق تنوع سرمایه گذاری فراهم می کنند.

سرمایه گذاری بازار پول در ابزارهای و نمونه های بازار پول کوتاه مدت مثل حسابهای خزانه داری، اوراق بهادار و اوراق قرضه دولتی کوتاه مدت سرمایه گذاری شود. آنها ریسک پایین و نقدینگی زیاد را نشان می دهند اما تمایل دارند که یک نرخ کمتر بازده را نسبت به اوراق قرضه دیگر بدست بیاورند. سرمایه گذاری اوراق قرضه ، در اوراق قرضه دولت و شرکتهای سهامی با هدف درآمد مولد و حفظ کردن امنیت اصلی سرمایه گذاری می شوند. سرمایه گذاری سهام در موجودی های معمولی سرمایه گذاری می شوند که توسط شرکتها، مقدمتاً با یک چشم انداز کسب سرمایه گذاری مولد منتشر می شود. این سرمایه گذاری نسبت به سرمایه گذاری بازار پول و سرمایه گذاری اوراق قرضه ریسک بالاتری دارند. (ریسک زیادی دارند ) اما بزرگترین پتانسیل را برای بازده های بالا فراهم می کنند. سرمایه گذاری سهام بعنوان سرمایه گذاری خوب بلند مدت بطور تاریخی، موجودهای معمولی که از بیرون اوراق قرضه و نمونه های بازار پول بلند مدت را اجرا و اداره می کنند. سرمایه گذاری سهام در سهام ممتاز و سهام عادی که سود سهام می پردازد صورت می گیرد، برای اینکه سود سهام مالیات اعتباری مثل دستاوردهای پتانسیل سرمایه ای را کسب کند. سرمایه گذاری اعتباری بطور عمده در اعتبارات و واحدهای اقامتی سرمایه گذاری می شود، اما ممکن است همچنین شامل اعتبارات در دارایی صنعتی و بازرگانی شود، در حالیکه سرمایه گذاری سرمایه واقعی در مالکیت هاص خصوصی (شرکتهای خصوصی) تولید درآمد، سرمایه گذاری می شوند. سرمایه گذاری (اعتباری) درآمد و امنیت را پیشنهاد می کند، در حالیکه سرمایه گذاری سرمایه واقعی رشد بلند مدت را از طریق ارزیابی و ارزشهای سرمایه گذاری پیشنهاد می کند.