صنعت سرمایه گذاری دو طرفه کانادا به روز آورده (آگوست 2003) نظر اجمالی: صنعت سرمایه گذاری دو طرفه یکی از سریع ترین اجزای رشد کننده بخش خدمات مالی در طی دهه 1990 بود.
از 25 میلیارد دلار در دسامبر 1990 به 426 میلیارد دلار در دسامبر 2001 ، با بیشترین رشد منتج شده از فروش، افزایش یافت.
بهرحال، تا دسامبر 2002 سرمایه گذاری صنعت با 2/8 درصد به 391 میلیارد دلار کاهش یافت، که معمولا بخاطر بی ثباتی بازار در طول سال این اولین باری است از سال 1981 که سرمایه گذاری در صنعت در مقایسه با سالهای قبل کاهش داشته است.
سهم سرمایه گذاری های خارجی (ثابت) در طول دهه 1990 افزایش یافته، افزایش (رشد) از 17 درصد کل دارایی ها در سال 1990 به 34 درصد در سال 2001 .
به هر حال، فروش کمتر و نرخ بازخرید بالاتر در سال 2002 بخصوص در سهام سرمایه گذاران خارجی سهم سرمایه گذاری را خارجی 30 درصد کاهش داده است.
در دسامبر 2002 ، 75 شرکت مدیریت سرمایه گذاری وجود داشت که در کانادا متصدی بودند (مدیریت می کردند ) ، پایین تر و کمتر از 80 تا ی سال قبل.
سهم بازار 10 شرکت سرمایه گذاری دو طرفه (از سرمایه ) 7 درصد در بین (فاصله ) سال 1992 تا سال 2002 افزایش یافت، که در پایان سال 2002 73 درصد کل سرمایه محاسبه شد.
این صنعت همچنین شامل 111 شرکت دلال مشغول فروش سرمایه گذاری دو طرفه بود.
در کل، این صنعت در حدود 000/90 فرد را در سال 2001 استخدام کرده است.
سه نوع اصلی دو طرفه عبارتند از : سرمایه گذاری در بازار پول سرمایه گذاری درآمد ، سرمایه گذاری در سهام در سال 2002، 956 و 1 سرمایه گذاری دو طرفه وجود داشت،در کانادا فروخته شدند، که بر 53 میلیون حساب سهامداران شرکت سرمایه گذاری نظارت داشتند.
صنعت می تواند بطور کلی به تولید کننده سرمایه گذرای و توزیع کننده تقسیم می شود، اگر چه بانکها ، اتحادیه های اعتباری و ادارات دولتی در هر دو بخش (جنبه) صنعت درگیر هستند.
تولیدکنندگان و توزیع کنندگان از سه دسته و طبقه اصلی دستمزد (حق الزحمه) ، کسب درآمد می کنند: دستمزدهای (حق الزحمه های ) مدیریت (برای مدیریت سرمایه پرداخت می شود)، دستمزدهای (حق الزحمه های ) فروش (برای خرید و فروش واحدهای سرمایه گذاری پرداخت می شود) و دستمزدهای (حق الزحمه های) خاص (برای هزینه های اداری ویژه و خاص پرداخت می شود).
قوانین اوراق بهادار (ایالتی و محلی بر صنعت سرمایه گذاری دو طرفه ناظر است.
همچنین وجود دارد، یک خود تنظیمی وسیع (مقررات وسیع) توسط کمیسیون دلالان سرمایه گذاری کانادا IDA ) کمیسیون دلالان سرمایه گذاری دو طرفه کانادا و بازار خدمات قانونی و منظم.
یک سازمان غیر انتفاعی و ملی که مشترکاً به بورس تورنتو (ISX) و IDA تعلق دارد.
مقدمه صنعت سرمایه گذاری دو طرفه، یکی از سریع ترین اجزای رشد یافته بخش خدمات مالی در دهه 1990 بود، با سرمایه تحت نظر مدیریت، از 25 میلیارد دلار در دسامبر 1990 به 426 میلیارد دلار در دسامبر 2001 بایت افزایش و رشد 1700 درصدی افزایش یافت.
بهر حال در دسامبر 2002 ، سرمایه صنعت به 391 میلیارد دلار، پایین تر و کمتر از 2/8 درصد از سال گذشته کاهش یافت.
این سرمایه در 1956 سرمایه دو طرفه مختلف و در بیش از 53 میلیون حساب سهامداران شرکت سرمایه گذاری گذاشته شدند، اداره می شوند.
(ببینید نمودار 1).
نمودار 1 .
سرمایه تحت مدیریت و تعداد حسابهای سهامداران شرکت سرمایه گذاری تحلیل گران صنعت، رشد خارق العاده دردهه 1990 را به فاکتورهای مختلف نسبت داده اند.
اول، ورود بانکها به بازار سرمایه گذاری دو طرفه، که اینها محصولات سرمایه گذاری را در بین مشتریان معمولی دارای وجهه ملی کرده اند،بخصوص، چون آنها به آسانی توسط شعب بانک توزیع می شوند.
دوم ، مسن شدن جمعیت مانند جمعیت انفجار زاد و ولد که نزدیک می شود به بازنشستگی، ترکیب شده با افزایش انتظارات زندگی که این محبوبیت سرمایه گذاری دو طرفه را بعنوان یک وسیله خصوصی پس انداز کردن سرمایه کافی برای بازنشستگی افزایش داده است.
سوم، دهه 1990 ، بطور کلی ، سالهای کمترین نرخ سود و بازارهای با ارزش خالص زیاد بود.
کمترین نرخ سود بمعنی کمترین نرخ بازده پس انداز وسایل نقلیه سنتی مثل اسناد و پروانه های سرمایه گذاری گارانتی شده مقایسه می شود با بالاترین نرخ بازده موجود در بازار با ارزش خالص ویژه سرانجام، سرمایه گذاری دو طرفه، مدیریت حرفه ای و تنوع در هزینه کمی پیشنهاد می کند، یک سود ویژه (مزیت ویژه) را برای سرمایه گذاران کوچک.
ساختار صنعت سرمایه دو طرفه یک شرکت یا تراستی است که ایجاد پول می کند از طریق فروش سهام یا واحدهای سرمایه گذاری دو طرفه به تعداد زیادی سرمایه گذار.
در عوض، برای سرمایه گذاری کردن پولها، سرمایه گذاران سهام یا واحدهایی را دریافت می کنند که نسبت سهم آنها را در طبقه بندی سرمایه ها سرمایه گذاری شده نشان می دهد.
تراستها، که تشکیل شدند از اکثریت (شرکت های سرمایه گذاری دو طرفه، اهداف سرمایه گذاری ، سیاست سرمایه گذاری ،تیم مدیریت، توزیع کننده و نماینده را تدوین و تعیین می کند.
سهامداران شرکت سرمایه گذاری همچنین ممکن است حق رأی داشته باشند طبق موافقتنامه تراست و باید جلساتی را تشکیل داد تا چیزهایی مثل تغییرات در اهداف اساسی سرمایه گذاری یا تغییر مدیر یا حسابرس سرمایه گذاری را تصویب کنند.
شرکت های سرمایه گذای دو طرفه مدیران حرفه ای را استخدام می کنند تا پول را در چنین راهی سرمایه گذاری کنند بطوریکه به اهداف معین برسند،مانند اهداف و سودهای سرمایه گذاری، نقدینگی یا ریسک پایین.
سرمایه گذاری دو طرفه، وسایل سرمایه گذاری نقدی بالا هستند، که به معنی این است که سرمایه گذاری جدید می توانند واحدها با سهام را در هر زمانی بخرند، و سرمایه گذاران کنونی می توانند واحدها یا سهام را در هر زمانی که بر پایه ارزش جاری بازار سرمایه گذاری سهام (ارزش خالص سرمایه برای هر سهم) بازخرید کنند، به شرط محدودیت هایی صنعت سرمایه گذاری دو طرفه می توانند به ایجاد کننده سرمایه گذاری و توزیع کنندگان تقسیم شود، اگر چه تعدادی شرکت هستند که درگیر بخش تجارت هستند مخصوصاً بانکها، اتحادیه های اعتباری و ادارات دولتی، عمومی، شرکتها منحصراً در تولید سرمایه گذاری دو طرفه درگیر هستند، تمایل دارند به توزیع سرمایه خود از طریق مشاوران سرمایه گذاری ، برنامه ریزان مالی،دلالان سرمایه گذاری دو طرفه و نمایندگان بیمه زندگی، در حالیکه بانکها، اتحادیه های اعتباری و ادارات محصولات سرمایه گذاری خود را از طریق شبکه های خرده فروش خود مثل دلالان پست هوایی، توزیع می کنند.
در دسامبر 2002،75 شرکت سرمایه گذاری دو طرفه در کانادا که ایجاد کننده و پایه گذار 1956 سرمایه دوطرفه هستند، هر کدام طراحی می کنند و برنامه ریزی می کنند تا اهداف مختلف سرمایه گذار که متغیر است با توجه به ریسک، نقدینگی ، درآمد و رفتار مالیات مورد توجه قرار دهند.
در قسمت توزیع، 111 شرکت دلال درگیر در فروش سرمایه گذاری دو طرفه در 2002 بودند کمتر از 33 درصد از 144 درصد سال قبل.
صنعت شامل تولیدکنندگان و توزیع کنندگان می شود که در حدود 90000 فرد در سال 2001 استخدام شدند.
(جدول 2002 قابل دسترس نیست).
همانطور که در نمودار 2 نشان داده شده، اکثر سرمایه های سرمایه گذاری دو طرفه بوسیله تولیدکنندگان اداره می شوند، کسانیکه محصولاتشان بوسیله فروشندگان و دلالان (51 درصد) یا بوسیله بانکها و تراستها (32 درصد) توزیع می شود.
مشابه صنعت های دیگر در بخش خدمات مالی، صنعت سرمایه گذاری دو طرفه به ادغام شرکتها ادامه می دهد.
برای مثال، وقتی که 75 شرکت مدیریت سرمایه گذاری دو طرفه عمل می کردند در کانادا در دسامبر 2002 (پایین تر از 80 در 2001 ) شرکت سطح بالا، برای 73% از کل سرمایه گذاری دو طرفه (بیشتر از 90 درصد از دسامبر 1997) و 20 شرکت سطح بالا برای 96% دارایی های صنعت در نظر گرفته شد و محاسبه شد.
محصولات سرمایه گذاری دو طرفه سه نوع اصلی سرمایه گذاری دو طرفه عبارتند از سرمایه گذاری بازار پول،سرمایه گذاری درآمدی و سرمایه گذاری سهام در این طبقه بندی های وسیع، تعداد زیادی طبقه بندی کوچک هستند.
برای مثال انواع مختلف زیادی از سرمایه گذاری سهام هستند که بخاطر سطح ریسک فرق می کنند.
مثل سرمایه گذاری شاخص که یک شاخص بازار خاص (مثل شاخص مرکب S و PXSX ) را تعقیب می کنند.
سرمایه گذارای اوراق قرضه و سرمایه گذاری اعتباری نمونه هایی از سرمایه گذاری درآمدی هستند.
سرمایه گذاری متعادل شامل ترکیبی از فهرست طبقه بندی بالا هستند و یک ابزار اداره کردن و مدیریت بیشتر ریسک را از طریق تنوع سرمایه گذاری فراهم می کنند.
سرمایه گذاری بازار پول در ابزارهای و نمونه های بازار پول کوتاه مدت مثل حسابهای خزانه داری، اوراق بهادار و اوراق قرضه دولتی کوتاه مدت سرمایه گذاری شود.
آنها ریسک پایین و نقدینگی زیاد را نشان می دهند اما تمایل دارند که یک نرخ کمتر بازده را نسبت به اوراق قرضه دیگر بدست بیاورند.
سرمایه گذاری اوراق قرضه ، در اوراق قرضه دولت و شرکتهای سهامی با هدف درآمد مولد و حفظ کردن امنیت اصلی سرمایه گذاری می شوند.
سرمایه گذاری سهام در موجودی های معمولی سرمایه گذاری می شوند که توسط شرکتها، مقدمتاً با یک چشم انداز کسب سرمایه گذاری مولد منتشر می شود.
این سرمایه گذاری نسبت به سرمایه گذاری بازار پول و سرمایه گذاری اوراق قرضه ریسک بالاتری دارند.
(ریسک زیادی دارند ) اما بزرگترین پتانسیل را برای بازده های بالا فراهم می کنند.
سرمایه گذاری سهام بعنوان سرمایه گذاری خوب بلند مدت بطور تاریخی، موجودهای معمولی که از بیرون اوراق قرضه و نمونه های بازار پول بلند مدت را اجرا و اداره می کنند.
سرمایه گذاری سهام در سهام ممتاز و سهام عادی که سود سهام می پردازد صورت می گیرد، برای اینکه سود سهام مالیات اعتباری مثل دستاوردهای پتانسیل سرمایه ای را کسب کند.
سرمایه گذاری اعتباری بطور عمده در اعتبارات و واحدهای اقامتی سرمایه گذاری می شود، اما ممکن است همچنین شامل اعتبارات در دارایی صنعتی و بازرگانی شود، در حالیکه سرمایه گذاری سرمایه واقعی در مالکیت هاص خصوصی (شرکتهای خصوصی) تولید درآمد، سرمایه گذاری می شوند.
سرمایه گذاری (اعتباری) درآمد و امنیت را پیشنهاد می کند، در حالیکه سرمایه گذاری سرمایه واقعی رشد بلند مدت را از طریق ارزیابی و ارزشهای سرمایه گذاری پیشنهاد می کند.
دو نوآوری که محوبیت زیادی پیدا کرده اند، سرمایه گذاری کلان و حسابهای warp هستند.
سرمایه گذاری کلان برنامه های پس اندازهای بازنشستگی 100% ثبت شده ، هستند (RPSP) سرمایه گذاری شایسته منتخب که شاخه هایی (بخش هایی ) را استفاده می کنند.
بمنظور و انعکاس و برگشت بازده سرمایه گذاری دو طرفه خارجی حسابهای warp حسابهایی هستند که آنجایی که دلالان اداره می کنند گروهی از سرمایه گذاری ها که شامل اوراق قرضه، موجودی های سرمایه گذاری، وجوه نقد و سرمایه گذاری دو طرفه برای دستمزدهایی با دوره سالیانه بیشتر از دستمزدهای دریافتی بر پایه مبادله و داد و ستد هستند.
همانطور که در نمودار 3 نشان داده می شود، سرمایه گذاری در سهام 50 درصد کل سرمایه گذاری دو طرفه را تشکیل می دهند در دسامبر 2002 ، سرمایه گذاری متعادل 17% و سرمایه گذاری در بازار پول 15 درصد را تشکیل می دهند.
در سرمایه گذاری در سهام ، 56 درصد از دارایی های سرمایه گذاری شدند در سهام معمولی و عادی خارجی و سرمایه گذاری متعادل در سهام عادی کانادا.
در حالیکه سرمایه گذاری در سهام از سهام عادی تشکیل شدند، خیلی محبوب بودند در سرتاسر دهه 1990، جریان آرام و کاهشی ، اقتصاد در سال 2001 منتهی به انتقال سرمایه گذاری دو طرفه به نمود ریسک کمتر مثل سرمایه گذاری دو طرفه در بازار پول.
بهرحال، این انتقال در سال 2002 معکوس شد.
در طول آن سال، فروش های جدید سرمایه گذاری در بازار پول بطور رقت انگیزی کاهش یافتند و بازخریدهای خالص ثبت شده 4 میلیارد و 900 میلیون دلار تقریباً یک تغییر کلی 22 میلیارد دلاری از سال قبل داشتند، زمانیکه فروش این سرمایه گذاری بطور دقیق 60 درصد کل فروش خالص محاسبه شد.
سال 2002 ، اولین باری بود که فروش خالص برای صنعت سرمایه گذاری دو طرفه،نه ماه متوالی بازخرید خالص داشته است،حدود 95 درصد از باز خرید، از سرمایه گذاری در بازار پول حاصل شد.
در همان زمان، فروش خالص جدید از سرمایه گذاری در سهام ادامه داشت تا اینکه به خاطر تغییر پذیری (متغیربودن) بازار در طول سال کاهش یافت.
در همان سال فروش خالص سهام و درآمد سرمایه گذاری متقابل به 4/2 میلیارد دلار یا 81 درصد از فروش خالص صنعت رسید.
بطوریکه سرمایه گذاران خواستار درآمد و امنیت ، گرایش به وجوهی پیدا کردند که بر سرمایه های واقعی سرمایه گذاری شده در تراست ها و باندها (شبکه ها ) متمرکز بودند.
جمع فروش خالص صنعت در سال 2002،4/3 میلیارد دلار بود که تقریباً 90 درصد از 6/28 میلیارد دلار سال قبلی کاهش یافت.
شبکه توزیع صرفاً ، شرکتهای درگیر در ایجاد سرمایه گذاری دو طرفه، متمایل به توزیع سرمایه گذاری خودشان از طریق مشاوران سرمایه گذاری برنامه ریزان مالی،دلالان سرمایه گذاری دو طرفه و نمایندگان بیمه زندگی بودند، اگر چه یکی از شرکتها، از ابزار فروش اختصاصی استفاده می کرد،اما دوتای دیگری سرمایه شان را مستقیماً به عموم جامعه از طریق پست ، تلفن و اینترنت می فروختند.
در سال 2002، 111 دلال مؤسسه های سرمایه گذاری دو طرفه وجودداشتند که از طریق اینترنت ،حدود 144 مورد کمتر از سال گذشته سهام و سرمایه خود را فروختند.
بانکهای کانادا، اتحادیه های اعتباری و ادارات عمومی و همچنین آنهایی که در صنعت سرمایه گذاری دو طرفه فعالیت دارند، تولیدات سرمایه خودشان را از طریق بخش (شبکه) خرده فروش ها و شبکه دلالان به فروش می رسانند.
این بانکها همچنین،اخیراً فروش قسمت سرمایه گذاری دو طرفه از طریق بخش خرده فروش هایشان شروع کرده اند که به طور کلی بر روی محصولات تولیدکنندگان بزرگ متمرکز است.
همانطور که در نمودار 5 نشان داده شده است، کل سرمایه، سرمایه گذاری دو طرفه بعنوان نمونه، در دو دهه اخیر از 6/3 میلیارد دلار در سال 1980 به 426 میلیارد در سال 2001 افزایش پیدا کرده است و بیشترین رشد را از سال 1990 به بعد به خود اختصاص داده است.
بهرحال، بی ثباتی بازارها در طول سال 2002 باعث شد دارایی ها با میزان 2/8 درصد به 391 میلیارد دلار در پایان سال کاهش یابند.
این بخش از سرمایه، سرمایه گذاری دو طرفه از سال 1990، در واقع، افزایش یافت، است.
در حالیکه سرمایه گذاری خارجی 17 درصد از کل سرمایه 1990 محاسبه شده است.
در سال 2002 آنها کلاً 30 درصد از دارایی ها سرمایه را تشکیل دادند.
(ببینید نمودار 6 را ) مقداری از این رشد، این واقعیت را منعکس می کند که دولت کانادا حد (محدوده های) ظرفیت خارجی را برای RRSP از 10 درصد در سال 1990 به 30 درصد در سال 2002 افزایش داده است.
در همان زمان، وضع اضطراری سرمایه گذاری کلان خارجی، که بطور افزایشی محبوبیت داشتند در میان سرمایه گذاران RRSP، توزیع در راستای رشد سرمایه سرمایه گذاری خارجی نگاهداشته شده ( ثابت) را ممکن ساخت.
رشد کل سرمایه می تواند بیشتر در رشد و افزایش فروش جدید سرمایه گذاری دو طرفه و رشد و افزایش سرمایه موجود تجزیه شود.
بیشترین رشد سرمایه از سال 1990 تا 2001 منجر به فروش جدید شد.
بهر حال، فروش جدید خالص در سال 2002 ، به عنوان نمونه، به 4/3 میلیارد دلار از 28 میلیارد دلار در سال 2001 کاهش یافت که بطور کلی به تغییر بازارهای سهام در سرتاسرسال 2002 منجر شد.
در همان زمان، دستیابی به ابزار سرمایه گذاری دیگر پیشنهاد شد بوسیله دلالان خرد، فروش، مانند تراستهای درآمدی و تراست های سرمایه گذاری سرمایه واقعی و همچنین محاسبه (حساب) هایی برای کاهش فروش جدید، برای مثال، در حالیکه دارایی های صنعت سرمایه گذاری دو طرفه به 2/8 درصد در سال 2002 کاهش یافت، سرمایه در حسابهای دستمزد پایه، مدیریت شد از طریق دلالان خدمات کلی که باین تخمین و برآورد ها درصدی طی همان دوره افزایش یافت.
ایجاد کنندگان و توزیع کنندگان سرمایه گذاری دو طرفه، از 3 طبقه اصلی دستمزدها (حق الزحمه) ایجاد درآمد کرده اند: دستمزدهای ( حق الزحمه های ) مدیریت، دستمزدهای ( حق الزحمه های) فروش و دستمزدهای ( حق الزحمه های) خاص.
دستمزدهای ( حق الزحمه های ) مدیریت پرداخت می شوند به مدیریت و عملیات سرمایه گذاری و بطور مستقیم از آنها کسر می شود.
این دستمزدها که معمولاً بعنوان یک درصدی از میانگین ( متوسط) دارایی های کل بیان می شود، بعنوان نسبت هزینه ( مخارج) مدیریت یا MER شناخته شده است.
نرخهای اعلام شده از بازده سرمایه گذاری دو طرفه بعد از اینکه MER کسر شد، محاسبه می شود.
دستمزدهای ( حق الزحمه های ) فروش، کارمزدهایی هستند که بوسیله سرمایگذاران به مشاوران مالی و دلالان ( فروشندگانی ) که این سرمایه گذاری را بنمایندگی از شرکتهای سرمایه گذاران دو طرفه می فروشند، پرداخت می شود.
این دستمزدها ممکن است زمانی که یک مشاور، واحدهایی از سرمایه گذاری یا واحدهای از وجه نقدی را می خرد بکار گفته شوند.
دستمزدهای ( حق الزحمه های ) فروش همچنین شامل دستمزدهای ( حق الزحمه های ) خدماتمی شود که کار مزدهای جاری و مداومی هستند که به فروشندگان و مشاوران پرداخت می شود بخاطر خدمات جاری و مداوم آنها.
دستمزدهای خدمات مانند دستمزدهای مدیریت، بطور مستقیم از سرمایه گذاری دو طرفه کسر می شود.
دستمزدهای خاص در مورد هزینه های اجرایی خاص صادق است.
( برای مثال، دستمزد حسابداران، دستمزد حمل و نقل، دستمزد ثبت RRSP) و مستقیماً توسط سرمایه گذاران خاص پرداخت می شود.
سامان دهی ( مقررات قراردادی ) و نظارت بر صنعت سرمایه گذاری متقابل، قوانین اوراق بهادار ایالتی و محلی، قوانین پذیره نویسی، توزیع و فروش اوراق بهادر ناظر است.
اهداف اصلی این قانون، حفظ سرمایه گذاران و تشویق قانونی و بی طرفانه بازارهای موثر و شفاف است.
به همین منظور، تاکید زیادی بر افشاگری اطلاعاتی که سرمایه گذاران باید موردتوجه قرار دهند در رابطه با تصمیمات سرمایه گذاری شده است.
وسایل و تجهیزات افشاگری که مرتبط هستند با سرمایه گذاری دو طرفه، شامل تهیه آگهی و بروشور و انتشار توسط شرکت در آن زمانی که سرمایه گذار واحدهای سرمایه گذاری و حوزه جاری حسابهای مالی را برای سهامداران واحد، می شود.
این قانون همچنین ملزم می نماید فروشندگان و مشاوران اوراق بهادار را که اختیارات قانونگذار ایالت و محلی مرتبط را آنجایی که آنها تجارت می کنند را تعیین کنند.
در حالیکه هر ایالت و محلی قوانین خودش را دارد، قانونگذاران اوراق بهادار، قانوناً به عنوان اعضای مجریان اوراق بهادار کانادا (CSA) معرفی می شوند، یک وجود نهاد رسمی که دارای هدف یکسان سازی و تنظیم بخشیدن به مقررات اوراق بهادار در کانادا از طریق بهبود همکاری ها و روابط بین مناطق و ایالتها صورت گرفته است.
CAS یک سری قواعد و مقررات ملی و قوانین مصوب و سیاستهایی برای صنعت اوراق بهادار تدوین کرد.
در جهت دستیابی به افزایش کارایی فرآیند قانونگذاری برای (شرکت کنندگان) شرکای بازار.
با این حال، شرکتهای سرمایه گذاری دو طرفه باید مدارک و ساناد قانونگذاری را با کمیسیون ارواق بهادار در همه ایالت ها و محل ها که تولیدات آنها برای فروش ارائه و پیشنهاد می شود تنظیم کنند و مقرر دارند.
بعلاوه، همه فروشندگان سرمایه گذاری دو طرفه نیاز به کمیسیون ارواق بهادار دارند تا عضویت سازمان خود تنظیم شناخته شده شوند.
مانند انجمن دلالان و فروشندگان سرمایه گذاری کانادا (IDA) ، انجمن فروشندگان و دلالان سرمایه گذاری دو طرفه کانادا (MFDA) و خدمات قانون و مقررات بازار یا بورس.
انجمن فروشندگان و دلالان سرمایه گذاری دو طرفه کانادا عملیات ها و استانداردهای حرفه و مدیریت تجرات اعضا و نمایندگانشان که صرفاً درگیر فروش سرمایه گذاری ها بودند، مقرر و ساماندهی می کند؟
با نظر به تشویق حفظ سرمایه گذاران و منافع عمومی.
سازمانهای خود تنظیم.
این قدرت را دارند که افرادی را قبول کنند و نظرات ایراد و شکایات را اجراء کنند.
برای مثال.
مشاوران سرمایه گذاری درگیر در فروش سرمایه گذاری دو طرفه.
معمولاً باید در کمیسیون اوراق بهادار ایالتی یا انجمن (فروشندگان) دلالان سرمایه گذاری کانادا مجوز رسمی دریافت کنند و باید برنامه های آموزش بنیانگذاران صنعت را کامل کنند قبل از اینکه اجاز داده شود تا بفروشند سرمایه های دو طرفه اوراق بهادار دیگر را.
سازمانهای ( خود تنظیم ) ساماندهی کننده همچنین این قدرت را دارند تا به اجراء درآوردند و تحمیل کنند مقررات صنعت را در جهت حفظ مصرف کنندگان ( استفاده کنندگان) و تضمین دادن به شرکتهایی که موسسه خودشان را با رفتار و اصول اخلاقی و منصفانه مدیریت و اداره می کنند.
برنامه C-8 ، که در 24 اکتبر سال (200، قابل اجرا شد، یکسری تغییرات مهم را برای شفایفت پرداخت های ملی کانادا و سیستم های تسویه حساب و پرداخت، نشان می دهد.
یکی از این تغییرات، برای گسترش اجازه و حق عضویت در انجمن پرداخت کانادا برای شرکتهای بیمه زندگی، فروشندگان و دلالان اوراق بهادار و سرمایه گذاری متقابل بازارهای پو.
تاکنون هیچ یک از تراست های سرمایه گذاری دو طرفه بازار پول، متقاضی عضویت در انجمن پرداختهای کانادا نبوده اند.
پیشرفتهای اخیر ( تازه) دو ابتکار و نوآوری مهم د سال 2002 پذیرفته شد تا بهبود ببخشید نظارت و مقررات صنعت سرمایه گذاری متقابل را بمانند حفظ سرمایه گذاران.
در مارس 2002 کمیسیون اوراق بهادار اونتاریو (OSC) که قانونگذار اصلی اکثریت سرمایه گذاری دو طرفه کانادا و مدیران آنهاست، که مقرر کرد.
یک طرح توسعه توسط CSA.
این پیشنهاد استقار نمایندگان دولتی و اداری سرمایه گذاری دو طرفه مستقل را ایجاب می کرد تا برفعالیتهای مدیران سرمایه گذاری و بر توسعه دهندگان و کنتراندگان اصول ساماندهی و قوانین مصوب نظارت کنند.
OSC برنامه ریزی کرده بود تا یک طرحی را با یکسری قواعد و مقررات در این سال بکار بگیرد.
نوآوری و ابتکار دوم، استقرار یک داد آور (فریاد رس) جدید برای خدمات بانکی و سرمایه گذاری در آگوست 2002 بود.
خدمت داد آور ( مجری عدالت) جدی که از مسئولیت آزادورها بود ( مسئولیتی نداشت ) و مستقل از صنعت خدمات مالی بود، به شکایات استفاده کنندگان بانکها و مشتریان بانکها و دلالان سرمایه گذرای و دلالان سرمایه گذاری دو طرفه و تراست ها رسیدگی می کرد.
آن اصلاً اهمیت نداشت که فردی از سرمایه گذاری گرایش به سرمایه گذاری و اصول اخلاقی باشد، معمولاً بیشتر به سرمایه های سرمایه گذاری با مسئولین اجتماعی (SRIS ) مراجعه می کردند.
این سرمایه گذاری که تنوع زیادی از مناطق و حوزه های صنعت را نشان می دهد، شرکتها را بر اساس استانداردهایشان و فعالیتهایشان در حوزه هایی مثل سرمایه گذاری، حقوق شبر، روابط استخدامی و اداره مشترک ( گروهی) غربال می کند.
در حالیکه دارایی های SRI فقط یک درصد از دارایی های سرمایه گذاری دو طرفه کل در کانادا را شامل می شود، شهرت این سرمایه گذاری شروع به افزایش کرده است.
بخصوص در میان سرمایه گذاران RRSP در سال 2002، صنعت سرمایه گذاری دو طرفه داخلی ادامه پیدا کرد تا رقابت با شرکتهای خارجی بزرگ را تجربه کند.
به سه شرکت سرمایه گذاری ایالات متحده آمریکا (سرمایه گذاری های آیم تری مارک و حدود ؟؟
سرمایه گذاری های فیدلیتی کانادا و گروه سرمایه گذاری های تلفن فرانک لاین ) که مدیریت 20 درصد از دارایی های سرمایه گذاری دو طرفه کانادا را دارند، این شرکتها که قادر به ترسیم یک برنامه و خط مشی جهانی بزرگ هستند، توقع دارند تا بعنوان بازیگران بزرگ در کانادا باقی بمانند.
در همان زمان ، این صنعت روبرو شد با رقابت جدید و شدید دو شبکه دلال خرده فروشی وتولیدات سرمایه گذاری جانشین،برای مثال، این رشد مدیریت که دارایی ها را در حسابهای دستمزد پایه با دلالان خدمات کلی و پیدایش تراست های درآمد و تراست های سرمایه گذاری سرمایه و مایملک واقعی که تحت تأثیر قرارداد جریان دارایی های جدید در ایالت و محل سرمایه گذاری دو طرفه در سال 2002 آن مورد توقع است که این گرایشها بخصوص برنامه های دستمزد پایه، تداوم داشته باشد تا با صنعت سرمایه گذاری دو طرفه مبارزه و مقابله کند.
تحلیلگران صنعت،از صنعت سرمایه گذاری دو طرفه توقع دارند تا به ادغام ادامه دهد و همچنین رقابت را تشدید کند و از تولیدکنندگان سرمایه گذاری دو طرفه، خواستار کاهش هزینه ها هستند.
آنها همچینن معتقدند که ادغام و یکپارچگی لازم است در میان متصدیان و مدیران شرکتهای متوسط بطوریکه تغییرات در توزیع سرمایه گذاری دو طرفه بطور افزایشی شرکتهای سرمایه گذاری کوچکتر را سودآور کنند.
مخصوصاً توزیع کنندگان و برنامه ریزان مالی بطور فزاینده ای بر روی تولیدات شرکتهای سرمایه گذاری بزرگ متمرکز می شوند، در حالیکه بانکها شروع به فروش تولیدات تولیدکنندگان بزرگ کرده اند در شبکه های خرده فروشی شان در نتیجه این تغییرات تولیدکنندگان سرمایه گذاری دو طرفه شروع به جستجوی میزان و درجه ادغام کردند تا اطمینان دهند که تولیدات آنها در دسترس توزیع کنندگان و بانکهاست.
ضمیمه سرمایه گذاری دو طرفه تحت مدیریت، دسامبر 2002 شرکت گروه سرمایه گذاران مالک شرکت همکاری مالی مک نیز در آوریل 2001 شد.
بهر حال،آنها مجزا و مستقل و متفاوت در توزیع شان باقی ماندند و همچنین در عملیات مدیریت سرمایه گذاری و مارک و نشان هایشان.
CSA.1 یک کمیسیون متشکل از مدیران اوراق بهادار هر محل و ایالت است.
آن قانونی به نظر می رسد که بحث کند در مورد موضوعات مهم ملی و همکاری کند با اجرای سیاستهای ملی.
2- پیشنهاد و طرح CSA ، مشمول یک بالانس و تعادل جدید چشمگیر است (اجازه می دهد یک تعادل جدید جالب را).
یک چارچوبی برای سرمایه گذاری دو طرفه تنظیم شده و ساماندهی شده و مدیران آنها،می توانید در سایت OSC جستجو کنید.
http://www.osc.gov.on.ca/.
شرکتدارایی ها (میلیارد دلار)سهم بازارشرکت گروه سرمایه گذاران375886/9شرکت سرمایه گذاری RBC341537/8شرکت سرمایه گذاری آیتم تری مارک338967/8شرکت همکاری مالی مک نیز307029/7شرکت مدیریت دارایی TD288474/7شرکت حدود و محدوده های سرمایه گذاری فیدلیتی کانادا278751/7شرکت سرمایه گذاری دو طرفه CI278131/7شرکت اوراق قرضه CIBC250444/6شرکت محدوده های و حدود مدیریت AGF229699/5شرکت گروه سرمایه گذاری های تلفن فرانک لاین164472/4کل2853340/73کل صنعت391345100