دانلود تحقیق نرمتنان و سخت پوستان

جانوران بسیار گوناگونند.

توانایی آنها با سازگاری در محیط های مختلف سبب شده است که این موجودات در سراسر کره زمین در شرایط گوناگون محیطی به شکل های متفاوت زندگی کنند.

دانشمندان عقیده دارند که هنوز نیمی از انواع جانوران بر روی کره ی زمین شناخته نشده اند.
برای مطالعه گوناگونی جانوران در این فصل از طبقه بندی ساده زیر استفاده می کنیم.
َنرم‌تَنان شاخهٔ بزرگی از جانوران هستند.
در این شاخه رده‌های جانوری شکم‌پایان، دوکفه‌ای‌ها، سرپایان، ناوپایان، گهواره‌های دریایی (کیتون‌ها) و غیره قرار دارند.
۱۱۲ هزار گونه از نرم‌تنان شناخته شده‌است.
جانوران مهم در رده‌های نرم‌تنان

بخش نرمتنان یکی از ارکان اصلی بخش بی مهرگان در هر موزه تاریخ طبیعی است.

زیرا این جانوران زیبا نه تنها مورد توجه و علاقه جانورشناسان که مورد علاقه افراد غیر علمی نیز می باشد وشاید کمتر کسی را بتوان یافت که بعد از بازگشت از سفر به نواحی دریایی تعدادی از آنها را جمع آوری نکرده باشد.

سخت پوستان:
این گروه از بدن پایان شامل خرچنگهای آب شیرین٬ خرچنگهای دریایی٬ خرچنگهای معمولی و میگوها می شوند.

اکثر آنها دارای بدنهایی با 3 قسمت مختلف می باشند.

سر-سینه-شکم اما در بعضی از گونه ها سرو سینه به هم متصل هستند.

همه آنها در آب زندگی می کنند به استثنا خر خاکیها (شپشه چوب) و خانواده اش.

بزرگترین سخت پوستان جهان٬ خرچنگهای عنکبوتی بزرگ اقیانوس آرام شمالی می باشند.

آنها بدن نسبتا کوچکی دارند٬ اما پاهای آنها تا (8 پا) 4/2 متر کشیده می شوند(باز می شوند).

این گروه از بدن پایان شامل خرچنگهای آب شیرین٬ خرچنگهای دریایی٬ خرچنگهای معمولی و میگوها می شوند.

بزرگترین سخت پوستان جهان٬ خرچنگهای عنکبوتی بزرگ اقیانوس آرام شمالی می باشند.

عکسی که در سمت چپ تصویر مشاهده می کنید متعلق به خرچنگ آب شیرین است این خرچنگ هم مثل خرچنگ دریایی دارای 8 پا برای راه رفتن و دو پنجه بزرگ می باشد او برای شنا کردن دمش را تکان می دهد.

میگوهای آخوندکی خرچنگها و حلزونها را بوسیله کوبیدن پاهای چماقی شکل خود بر سر آنها٬ می شکند.

میگوهای آخوندکی دارای ضربه های پای خیلی نیرومندی هستند٬ که آنها را به شکننده شیشه آکواریوم معروف کرده است.

در حدود 32000 گونه مختلف از سخت پوستان شناخته شده اند٬ آنها در سراسر دنیا یافت می شوند.در حدود 3/1 تمام سخت پوستان یک پایی هستند.

بیشتر سخت پوستان در آب دریاها زندگی میکنند و بعضی از آنها در آبهای شیرین و تعداد محدودی از آنها در خشکی زندگی می کنند.

خرچنگهای معمولی مثل خرچنگهای دریایی ده پایی هستند.

بیشتر آنها در آب یا نزدیکی آب زندگی می کنند.

بعضی از آنها تا زمانی که تخم گذاری کننند روی خشکی باقی می مانند.

اغلب این خرچنگها لاشخور هستند.

آنها از راه خوردن حیوانات مرده و گیاهان زنده می مانند.

خر خاکی خرچنگ دریایی رنگ سنگی خرچنگ ساحلی خرچنگ گوشه گیر قرمز کریل بطور خلاصه گونه ای از سختپوستان آبزی هست که دارای رژیم غذایی همه چیز خوار میباشه و در آبی با درجه حرارت 17-23 درجه سانتی گراد زندگی میکنندو و انواع و اقسام گوناگونی از نظر اندازه و شکل و رنگ دارند دارای 5 جفت پا و 2 چنگک میباشند برای رشد بهتر به آبی با PH6-7.5 نیازمندند دارای مراحل تکاملی تخم-لارو به بچه کرب و کرب یا خرچنگ ماهی هستند دوره لاروی حدود 9-10 روز میباشد کرب ها میتوانند عمری معولا 5-6 سال تا گاهی 100 سال بسته به نوع گونه و طرز و شرایط نگهداری داشته باشند کرب های معمولی معمولا برای رشد خود پوست اندازی میکنند با ماهیان گوشتخوار در صورتیکه این ماهیان آنها را نخورند و اندازه قابل قبولی نسبت به کرب فیشها داشته باشند به خوبی سازگاری دارند تقریبا همه چیز خوار میباشند اما از هر گونه به گونه دیگر کمی رژیم غذایی متفاوت میباشد من به کرب خودم کرم خونی و قلب بدون چربی میدم که 10 دقیقه طول میکشه تا 1 تیکه قلب کوچیکو با آروارهاش بجوه و بخوره راستی مواظب حلزوناتونم باشید اغلب در طول شب به فعالیت میپردازند در طول روز اگر بهشون دقت کنید میبینید گاهی ورزش میکنند 1 2 3 4......

دراری 1 مغز 1 قلب و 2 رگ اصلی عصبی میباشند و همچنین دارای چشمانی مرکب با پایه های تلسکوپی هستند و درای 2 انبر به نامهای پینسر یا chelipeds و کرشر هست در گرفتن یا غذا دادن بهشون دقت کنید اینم عکس کری فیش بومی کالیفرنیا هستش آرتمیا یکی از انواع مهم و نسبتاً گسترده سخت پوستان است که از آبهای لب شور تا آبهای شور که میزان املاح آنها ممکن است تا چند برابر آب دریا باشد زندگی میکند .

اسم علمی این سخت پوست به زبان لاتین با توجه به شکل ظاهری آن آرتمیا ( به معنی گوشواره آبی ) می باشد .

قدیمی ترین نوشته ها در بارهٔ این آبزی به سال ۱۷۵۵ میلادی بر می گردد .

که توسط Schlosser و Bass Beking تهیه شده بود .

در این گزارش آمده است که برخی از قبایل آفریقایی از آن به عنوان غذا استفاده می کرده اند و حتی سرخپوستان و لیبیایی ها از آن به عنوان خوراک انسان استفاده کرده اند.

این محققان آبزی مذکور را برای اولین بار در آبهای شور منطقه Lymington انگلستان شناسایی و نامگذاری علمی آن در سال ۱۷۵۸ توسط دانشمند سوئدی لینه به نام Artemia Salina انجام گرفت .

آرتمیای دریاچه ارومیه برای اولین بار در سال ۱۸۹۹ توسط شخصی بنام Gunther شناسائی شد و در سال ۱۹۷۶ توسط : Clark و bowen تحت گونهٔ جداگانه ای بنام Artemia Urmiana نام گذاری شد .

از آنجائیکه ارزش غذایی و کار برد آرتمیا در تغذیه آبزیان در سال ۱۹۳۳ ، به وسیله Alvin seale در امریکا و در سال ۱۹۳۹ توسط Rollebson در نروژ بیان شد .

با روشن شدن ارزش غذایی و کار بردی آرتمیا در تغذیه ماهیان پرورشی ، برای اولین بار آکواریوم عمومی سانفرانسیسکو موفق به جمع آوری و خشک کردن تخم مقاوم آن که اصطلاحاً سیست نامیده می شود گردید.

و از نیمه دوم قرن ۱۹ به بعد مطالعات و تحقیقات وسیعی در رابطه با مورفولوژی ، اکولوژی ، هیستولوژی ، ژنتیک ، بیوشیمی ،توکسیکولوژی و بیولوژی مولکولی و بسیاری از موضوعات دیگر آغاز گردیده و سال به سال گسترش بیشتری یافته است ، در حال حاضر تحقیقات و پژوهش در مورد موضوعات مختلف آرتمیا توسط مرکز رفرنس جهانی آرتمیا در دانشگاه ژنت بلژیک ، مرکز آرتمیای یونان و مرکز رفرنس کالفرنیا و مرکز رفرنس آرتمیای دانشگاه ارومیه در حال انجام می باشد .

مطالعات اولیه بر روی دریاچه ارومیه توسط دکتر احمدی و دکتر آذری تاکامی در سال ۱۳۶۶ آغاز گشت و هم اکنون دکتر آق و دکتر نوری ، و کارشناسان متخصص در مرکز رفرنس دریاچه ارومیه بررسی های تخصصی دراین خصوص را هدایت می کنند .

● ارزش غذایی آرتمیا اورمیانا آرتمیا اورمیانا یکی از هفت گونه شناخته شده آرتمیای دو جنسی در جهان است .

ارزش غذایی آن در حد مطلوب است و دارای بیش از ۵۲ در صد پروتئین و ۴ درصد چربی است و ترکیب و میزان اسیدهای آمینه و اسید های چرب آن در حدی است که نیاز های آبزیان آبهای شیرین را به طور کامل بر آورده می سازد .

از آن می توان مستقیماً یا پس از منجمدکردن و یا خشک کردن به عنوان یک خوراک پروتئینی مغذی برای پرورش انواع ماهیان ، میگو ها و خرچنگهای آب شیرین استفاده نمود و یا می توان پس ازغنی سازی برای پرورش ماهیان و میگو های آب شور بکار برد .

تراکم آرتمیا در دریاچه ارومیه در وضع بسیار خوبی است و سالانه براحتی می توان صد ها هزار کیلو آرتمیا و تخم مقاوم آنرا بدون اینکه به اکوسیستم لطمه ای بخورد از دریاچه ارومیه صید نمود .

تخم های مقاوم آرتمیا را می توان پس از صید خالص سازی ، خشک و بسته بندی کرد و جهت مصارف آتی و یا فروش آماده نمود .

تخم آرتمیارا در هر زمان که لازم باشد در طی ۲۴ ساعت می توان به لارو تبدیل نمود و به عنوان غذایی زنده در اختیار لارو ماهی و میگو قرار داد .

در ابتدا از این موجود به عنوان غذای ماهیان اکواریومی استفاده می شد ولی بعداً با پی بردن به اهمیت آن در تغذیه لارو تازه تفریخ یافته انواع آبزیان ، کار برد آن در این زمینه به طور جدی مورد توجه قرار گرفت به طوریکه امروزه در صنعت آبزی پروری خصوصاً پرورش میگو به صورت اجتناب ناپذیری با آرتمیا پیوند خورده است و آرتمیا علاوه بر اینکه یک منبع غذایی با ارزش است دارای خصوصیات و ویژگی های فراوانی است که هم برای پرورش دهنده و هم برای آبزیان بی نهایت مهم است .

از نظر بیولوژیک آرتمیا عاری از بیماری است ، برای آبزیان قابل قبول است ، براحتی توسط آبزیان دیده می شود و به سهولت شکار می شود ، غذایی لذیذ و مطبوع است ، قابل هضم بوده و مغذی است .

از نظر مزایای آن برای پرورش دهنده نیز می توان گفت ، به سهولت قابل دسترس است و قابلیت نگهداری برای مدت طولانی را دارا است ، روند کشت آن بسیار آسان بوده و براحتی سیست ها ضد عفونی می شوند و مهمتر از اینها از آرتمیا می توان به عنوان حامل انواع مواد غذایی ، ویتامین ها ، آنتی بیوتیک ها و واکسن ها برای تغذیه آبزیان استفاده نمود .

(Sorgeloos, ۱۹۸۷) آنالیز های انجام شده بر روی ماده خشک آرتمیا ( پیش از آنکه به روش انجماد خشک گردد ) و بدنبال آن انجام آمالیز های دیگر نشان داد که قابلیت تبدیل غذایی بالایی دارد ( بیش از ۴۰% ) و ماده خشک آن ۶ برابر حالت طبیعی پروتئین دارد .

(Ronsivalli .

۱۹۸۷) آرتمیا را می توان به عنوان یک منبع پروتئینی برای انسان نیز بکار برد .

زیرا که نسبت اسید های امینه اصلی در آرتمیا بکل اسید های آمینه بالاتر از مقادیری است که پزشکان علوم تغذیه برای انسان توصیه کرده اند .

از آرتمیا می توان به عنوان خوراک دام و طیور نیز استفاده کرد .

بیومس آرتمیا به کمک صنایع جانبی به خوراک قابل قبول دام و طیور تبدیل می گردد .

با توجه به نرخ افزایش سالانه جمعیت جهان و ضرورت تأمین پروتئین خوراکی برای آنها ، بهره برداری از منابع طبیعی آبزیان نیز به شکل بی رویه ای افزایش یافته تا حدی که در سال ۱۹۹۳ میلادی سهم صید از دریا ها و اقیانوس ها به ۷۲ میلیون تن رسید و البته در کنار آن سهم ابزی پروری نیز تا ۱۸ میلیون تن افزایش یافت ولی با رشد جمعیت در سالهای آتی و کم شدن ذخایر طبیعی آبزیان پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۱۰ میلادی سهم صید از دریا ها و اقیانوس ها حد اکثر به۶۰ ولی سهم پرورش آبزیان به ۳۰میلیون تن افزایش یابد تکثیر و پرورش آبزیان ارتباط تنگاتنگی با تأمین خوراک مناسب و مغذی برای خود آبزیان در طی رشد و بخصوص در اوایل دورهٔ لاروی آنها دارد .

کشت و تولید آرتمیا از غذا های زنده دیگر بسیار راحت تر است و با صرف هزینه و نیروی کار کمتری می تواند انجام گیرد .

جانوران شاخهٔ نرم‌تنانجانوران شاخهٔ نرم‌تنانردهنمونهٔ جانورانشکم‌پایانحلزون | حلزون سیب | لیسه | لیسه دریایی | پروانه دریایی | خاره‌چسبسرپایانهشت‌پا | ناتیلوس| سپیداج | سرپاور | سرپاور دم‌کل | سرپاور جهنمی | تانینگیای ایرانیناوپایانعاجک لیز | عاجک نرم‌شیارسپرپایانلیمیفوسوریدا | کاذب‌دنداندوکفه‌ای‌هاگوش‌ماهی | حلزون دوکفه | صدف خوراکی | صدف مرواریدگهواره‌های دریاییگهواره دریایی | تونیسیابی‌صدفیانپولک‌پوست | شیارشکمتک‌پاره‌صدفیانلاوی‌پیلینا | تک‌صدف‌پوش | نئوپیلینابس‌صدفیانکیتون خاردار | لپیدوپلورینا