خودروی هیبریدی به طور کلی خودرویی است که همزمان از یک سیستم ذخیره انرژی قابل شارژ (RESS)ا1 و یک نیروی محرکه سوخت فسیلی استفاده میکند. این نوع خودروها، مصرف سوخت بسیار کم و آلودگی پایینی دارند.
«خودروی هیبریدی» اصطلاحی است که معمولاً در مورد خودروهای با سوخت فسیلی - الکتریکی استفاده میشود. همچنین این نوع خودروها خودروهای برقی هیبریدی (HEV)ا2 نیز نامیده میشوند که از یک موتور درونسوز و باطریهای الکتریکی برای راهاندازی موتور الکتریکی استفاده میکنند.
خودروهای مدرن هیبریدی که به تولید انبوه رسیدهاند نظیر «تویوتا پریوس»، انرژی سینتیکی ترمزگیری را در باطریها ذخیره میکنند. هنگامی که موتور توان کمتری مصرف میکند، موتور درونسوز، ژنراتوری را به حرکت در میآورد تا انرژی الکتریکی در باطری ذخیره شود و همزمان یک موتور الکتریکی را به حرکت در میآورد که باعث حرکت خودرو میشود.
تفاوت خودروهای هیبریدی با خودروهای برقی این است که در خودروهای هیبریدی، سیستم درونسوز انرژی الکتریکی را تأمین میکند، اما در خودروهای برقی، باطریها از منابع بیرونی (برق خانگی) شارژ میشوند.
در حال حاضر، تقریباً تمام خودروهای هیبریدی از بنزین به عنوان سوخت موتور درونسوز استفاده میکنند. البته تعدادی خودروی هیبریدی با سوخت هیدروژن و یا اتانول نیز تولید شدهاند که به تولید انبوه نرسیدهاند.
اصطلاح هیبرید در خودروها، کاربردهای دیگری هم دارد. در امریکا از واژه هیبرید برای خودروهایی استفاده میشد که از تکنولوژیهای مختلفی استفاده میکردند، مثلاً موتور امریکایی با سیستم تعلیق ژاپنی و یا خودروهایی که همزمان از سوختهای مختلف مثلاً بنزین و گاز یا بنزین و اتانول استفاده میکردند.