ماشینهای تراش چوب
تعاریف
ماشینهای تراش چوب عبارتند از ماشین گندگی - ماشین کف رنده - ماشین کام و زبانه درآر - ماشین چند کاره.
الف - ماشین کندگی - ماشینی است که برای صاف کردن و پرداخت سطوح و لبههای قطعات چوب بکار میرود. در این ماشین قطعه کار روی یک میز افقی حرکت کرده و پس از عبور از مقابل تیغه رندهها به عرض و ضخامت مورد نظر شکل میگیرد. این تیغه رندهها در شیاری که روی استوانه یا محورگردانی که در قاب کشویی قابل تنظیم نصب گردیده محکم شده است.
ماشینهای کف رنده - تراشهای قابهای در - منبت کاری - زبانه درآری جزء این دسته از ماشینها محسوب میشود.
ب- ماشین فرز نجاری - ماشینی است که برای برش و شکل دادن لبه قطعات چوب بکار میرود در این ماشین قطعه کار با فشار از مقابل تیغه فرز عبور مینماید.
ج - ماشین کف رنده ماشینی است شبیه به ماشین گندگی با این تفاوت که فقط دارای یک محور حامل تیغه رنده در روی میز کار میباشد.
د - ماشین کام و زبانه داری ماشینی است که معمولاً در آن ابزار مخصوص کام با زبانه درآری روی یک محور قائم یا افقی در بالای میز کار سوار گردید و قطعه کار را که به میز متحرکی بسته شده است از دم ابزار عبور میدهند در بعضی موارد عمل کام یا زبانه درآری را با بستن قلمهای مخصوص به روی ماشین فرز و عمل کام درآری را با ابزار زنجیری انجام میدهند.
ه - ماشین چند کاره ماشینی است که با آن میتوان عمل اره کردن، سوراخ کردن، فرز کردن، رنده کردن و کام و زبانه درآوردن را انجام داد.
ماده 31 : سیلندرها و محورهای حامل تیغه رنده باید مجهز به ضامن های باشد که در موقع عوض کردن تیغه از حرکت دستگاه جلوگیری نماید.
ماده 32 : ماشینهای گندگی و فرز چوب بری باید مجهز به سرپوشهای متصل به دستگاه مکنده باشد تا غبار قطعات ریز و تراشههای چوب را از محل تولید به خارج از منطقه عمل ماشین هدایت کند.
ماده 33 : ماشینهای کف رنده و گندگی با محورهای افقی باید در قسمت جلوی هدایت کنندهها دارای حفاظهایی باشد که در ارتفاع و در جهت سطح روی میز قابل تنظیم بوده و قسمت کارگیر تیغهها را طوری بپوشاند که قطعه کار بتواند به سهولت از زیر آن عبورنماید.
ماده 34 : در ماشینهای کف رنده فاصله آزاد بین لبه دهانه و لبه تیغه رنده نباید از 3 میلیمتر تجاوز نماید.
ماده 35 : تیغههای ماشین رنده در قسمت زیر میز باید حفاظ گذاری شود.
ماده 36 : ماشینهای گندگی که مجهز به غلطکهای تغذیه میباشد باید دارای چنگالهایی باشد که از عقب زدن قطعات چوب ممانعت کند.
ماده 37 : کارفرما موظف است دستگیرههای فشاری در اختیار کارگران قرار دهد تا برای بار دادن قطعات کوتاهتر، از نیم متر در دستگاه کندگی از آن استفاده شود.
ماده 38 : دستگاههای تغذیه خودکار در ماشینهای گندگی باید بهوسیله سرپوشها یا حفاظهایفلزی محفوظشده و فقطقسمتی از آن کهمحلعبور قطعهکاراستبازباشد.
ماده 39 : محور حامل ابزار تراش و خود ابزار در ماشینهای کام و زبانه درآری باید بهوسیله سرپوشهایی از ورق فولاد که ضخامت آن حداقل 3 میلی متر باشد یا مصالحی با استحکام مشابه آن محفوظ گردد.
ماده 40 : غلطکهای تغذیه در ماشینهای کام و زبانه درآری باید بهوسیله حفاظهای فلزی که به بدنه حامل غلطکها ثابت شده محفوظ گردد و طوری نصب شود که فقط قسمت محل عبور قطعه کار باز باشد.
ماده 41: زنجیرها و چرخ دندههای تغذیه در ماشینهای زبانه درآری دوبل و ماشینهای مخصوص کام درآری باید بطور کامل در زیرسرپوشی محفوظ شود و فقط قسمتی از زنجیر که برای حمل قطعات بکار میرود میتواند باز باشد.
ماده 42 : محل نصب قلم دستگاه فرز نجاری و ماشینهای مشابه چوب بری باید دارای مهره کنترل با وسایل محکم کننده مشابه باشد تا در موقع کار امکان درآمدن قلم از جای خود و پرتاب شدن نداشته باشد.
ماده 43 : ماشینهای فرز و ماشینهای چوب بری مشابه آن که بار دادن آنها بطور خودکار، انجام نمیشود باید دارای حفاظ قلم فرز باشد این حفاظ باید مسیر تراش بزرگترین قلم فرز ماشین را پوشانده و به تناسب ضخامت قطعه کار قابل تنظیم باشد.
ماده 44 : برای تراش دادن قطعات کوچک چوب یا ماشینهای فرز یا ماشینهای مشابه آن باید از دستگاه هدایت کننده یا گیره دستهدار استفاده کرد.
«این آییننامه که مشتمل بر سه فصل و 44 ماده میباشد به استناد ماده 47 قانون کار در سیصد و دوازدهمین جلسه مورخ 1/2/48 شورایعالی حفاظت فنی به تصویب نهایی رسیده و قابل اجرا است.