ابداع موتورهای دیزلی ۶ زمانه
استفاده از انواع سوخت در موتور کشتی یک مؤسسه تحقیقاتی لهستانی مدعی ابداع نوعی موتور دیزل احتراق داخلی است که تا ۳۰ درصد در مصرف سوخت صفهجوئی میشود. موتور مورد ادعای این مؤسسه موتور پیستون مقابل است (Opposed Piston) که از ترکیبی از موتورهای دوزمانه و چهارزمانه است که به همین دلیل ششزمانه خوانده میشود.
مفهوم موتور با پیستون های مقابل این است که در هر سیلندر دو عدد پیستون در مقابل یکدیگر در حرکت هستند که هر دو براساس دوزمانه عمل میکنند. در این نوع موتورها دو عدد میللنگ وجود دارد که هر دو با یک دور مساوی یکدیگر دوران میکنند و سیلندرها میتوانند افقی و یا عمودی قرار گرفته باشند. در این نوع موتور سرسیلندر وجود ندارد و هر پیستون از مقابل دیگری بهعنوان سریلندر عمل میکند.
در این موتور جدید یکی از پیستونها براساس دوزمانه عمل مینماید در حالی که پیستون مقابل در همان سیلندر براساس چهارزمانه عمل مینماید. به منظور هماهنگ شدن این دو پیستون با یکدیگر سرعت دوران میللنگ پیستونی که براساس چهارزمانه کار میکند دو برابر سرعت دوران و پیستون دوزمانه است. سیلندر این دو پیستون در سمت دوزمانه دارای دوسری دریچه است (Ports)؛ یک سری که به نقطه انتهائی بالائی کورس پیستون نزدیکتر است (TDC (۱ دریجههای ورود هوا است و سری دیگر که در نزدیکی به نقطه انتهائی پائین کورس پیستون قرار دارند ( BDC)(۲) دریچههای خروج دودند. در سمت پیستون چهارزمانه هیچ دریچهای وجود ندارد و هوای موردنیاز این قسمت از همان دریچههای سمت دوزمانه فراهم میشود. بنابراین در کورس برگشت پیستون به پائین ابتدا دریچههای هوا و سپس دریچههای خروج دود باز میشوند به طور یکه یک فرصت مناسب برای ورود هوا و خروج دود وجود دارد.
ورود هوا و یا مخلوط هوا با سوخت به داخل سیلندر بهوسیله یک سوپاپ دوراهی کنترل میشود. در این سیستم، پیستون چهارزمانه موجب بهبود مراحل تخلیه دود و ورود هوا به داخل سیلندر میشود.
موتور پیستون مقابل شش زمانه که علامت شناسائی M۴+۲ برای آن تعیین شده است. دارای مزایای موتورهای دوزمانه و چهارزمانه است. ضمن اینکه نکات منفی هر دو سیستم مذکور را هم کاهش داده است. مبتکران این موتور مدعی هستند برخورداری از دو میللنگ با دو دور مختلف هیچ اثر منفی در عمر مفید موتور ندارد لی در هر حال آنها پذیرفتهاند که قدرت حاصل از احتراق سوخت در داخل سیلندر بهطور یکنواخت به هر دو میللنگ منتقل نمیشود بنابراین بهمنظور بهرهگیری از این سیستم در نظر است به هر میللنگ یک ژنراتور مجزا نصب شود.
این نوع موتور از مزایای زیر برخوردار است:
▪ صرفهجوئی در سوخت به میزان ۳۰ درصد
▪ کاهش مقدار گازهای نیتروژن (NOx) بهعلت طولانی شدن مرحله انبساط گاز
▪ قدرت بیشتر نسبت به حجم کم موتور
▪ راندمان بهتر
▪ قابلیت استفاده از انواع مختلف سوخت ماند گاز مایع، سوختهای متداول و سوختهای گیاهی
▪ استفاده از سیستم کنترل الکترونیکی به منظور نترل نسبت فشار داخل سیلندر و کیفیت سوخت مصرفی براساس مقدار نیروئی که در نظر است برحسب مورد از موتور گرفته شود.
▪ سیستم تزریق سوخت با فشار بالا
▪ صدا و ارتعاشات کمتر
▪ سادگی ساختمان موتور
تاکنون ۲ دستگاه از این نوع موتور ساخته شده است ولی در نظر است خط تولید انواع مختلف برای کاربردهای متفاوت مانند نیروی محرکه کشتیها و همچنین بهعنوان مولد برق ساخته شود.
محصول شرکت Audi از بسیاری جهات قابل ملاحظه است. نه تنها کسب مقام اول در مسابقات افسانه ای و طاقت فرسا از افتخارات این خودرو است بلکه الگویی برای نسل جدید اتومبیل های جاده ای و سوپر دیزل محسوب می شود.
موتور های دیزلی جدید به تازگی در اروپا با استقبال روبرو شده است، شاید این علت تطابق طی مسافتهای بالا با قدرت بالای موتور و صدای کم آن باشد. اگر چه Audi بزرگترین سازنده آمریکایی اتومبیل، هنوز در حال بررسی این موضوع است، Jeep به تازگی از نوع دیزلی خود پرده برداشته است. احتمالاً بخش بازاریابی Audi باید پیش بینی کرده باشد که اگر خودروهای دیزلی در طاقت فرسا ترین مسابقه اتومبیل رانی موفق به کسب مقام اول شود، تنفر از این خودروها ممکن است تغییر کند.
صرف سالیانه 100 میلیون دلار درجهت کارهای پژوهشی ارزشمند به نظر می آید. موتورهای دیزلی توربو شارژر TDI را به عنوان پیش گام عرصه عملکرد خودروهای دیزلی مطرح کرده است. از آنجایی که تمامی پیشرفت های تکنولوژیکی که در اثر تحقیقات حاصل می شود، با استتاعت مالی شرکت همگام نیست. Audi امیدوار است تا این سودها را در آینده ای نزدیک دور کند.
با وجود آن R10 بسیار به نسل قبلی خود R8 مشابه است ( این خودرو به سوخت بنزینی مجهز بود ) اما اتومبیل کاملا متمایزی است. R10 که با موتور U12 تمام آلومینیوم توربو شارژ قدرت می گیرد از بازده 650 اسب بخار گشتاور 1100 نیوتن بهرمند است.
اگر چه توسعه R10 با مبارزه طلبیها همراه بوده است، حفظ کم موتور یکی از دغدغه های شرکت بوده است. از آنجایی که شیوه معمول تزریق مستقیم سوخت فشار زیادی را در اتاقک احتراق تولید می کند، طراحان به منظور بررسی موضوع ترجیح دارند از موتور معمول V12 استفاده کنند. برای آن که موتورهای دییزلی توان رویارویی با این فشار بالا را داشته باشند، باید از آهن استفاده می شد که به این ترتیب موتور آن سنگین تر از همتایان بنزینی آن خواهد بود. به منظور بر طرف سازی این مشکل، مهندسین از قعرهای طراحی سری استفاده بردند تا موتور V12 کاملا آلومینیومی توربو شارژ دو قلو با تزریق مستقیم بنزین را بسازند.
اگر چه این موتور هنوز تا رسیدن به وزن ایده آل خود فاصله دارد ولی بسیار از انواع اولیه پیشرفته تر است. با توجه به از خود گذشتگی Audi در این پروژه از خود نشان داده است جای شگفتی نیست که در آینده ای نه چندان دور یکی از موتور های دیزلی آن در جهان مطرح شود.
چگونه Audi بر Leman پیروز شد