USB یک مدار واسطه سریع و قابل انعطاف برای اتصال دستگاهها به کامپیوتر است. همه کامپیوترهای امروزی حداقل یک جفت پورت USB داند. این پورت قابل استفاده توسط تمام ابزارهای جانبی استاندارد از جمله صفحه کلید، ماوس، دیسکگردانها و حتی دستگاههای تخصصیتر، میباشد. USB از ابتدا به منظور ایجاد رابطی راحت و آسان طراحی گردیده است که در آن کاربر نیاز به پیکربندیهای سختافزاری و نرمافزاری ندارد.
به طور خلاصه، USB با مدارهای واسط قبلی بسیار متفاوت است. یک دستگاه USB قادر است که چهار نوع پاسخ دهد که به وسیله آنها کامپیوتر، دستگاه را شناخته و آماده تبادل داده با آن میشود. همه دستگاهها باید بر روی کامپیوتر دارای راهاندازی باشند که به عنوان پلی بین برنامه کاربردی و سخت افزار USB عمل میکند.
برای ارتقا و ساخت یک دستگاه USB و طراحی نرمافرهای ارتباط با آن، شما باید اطلاعاتی درباره چگونگی نحوه کار سیستم عامل کامپیوتر داشته باشید. همچنین باید تراشه کنترلی، کلاس و روشهای ارتقا پروژهتان را معین کنید.
سرآغاز
مطالعه در زمینه سخت افزارهای کامپیوتری معمولاً مستلزم داشتن اطلاعات قبلی در این زمینه است. هر نوآوری در این صنعت باید قابل تطبیق با پدیدههایی باشد که قبل از آن آمدهاند. این مسئله هم در مورد کامپیوترها و هم در مورد وسایل جانبی آنها صدق میکند. حتی وسایل جانبیای که به نوبه خود انقلابی را در زمینه سختافزار ایجاد کردهاند، باید از رابطهایی استفاده کنند که کامپیوترها از آنها پشتیبانی کنند.
اما اگر امکان طراحی یک رابط وسایل جانبی را داشته باشید، چه نکات و خصوصیاتی را مد نظر قرار خواهید داد. در اینجا فهرستی از آنچه که ممکن است مورد نظر شما باشد آورده شده است:
کاربرد راحت: به گونهای که نیازی به آشنایی با جزئیات نصب نخواهیم داشت.
سرعت: به گونهای که رابط باعث پایین آمدن سرعت ارتباط نشود.
قابلیت اطمینان: به گونهای که خطاها کاهش یابد و امکان اصلاح خودکار خطاهایی که اتفاق میافتد وجود داشته باشد.
قابلیت تطبیق: به گونهای که انواع مختلفی از وسایل جانبی بتوانند از این رابط استفاده کنند.
ارزانقیمت: به گونهای که کاربران (و کارخانههایی که از این رابط برای تولیدات خود بهره میبرند) متحمل هزینه زیادی نشوند.