دانلود گزارش کارآموزی سخت افزار کامپیوتر

این سایت از سال 1387 کار خود را با 5 عدد کامپیوتر شروع کرده و به تدریج نسبت به توسعه و ارتقاء سیستمها اقدام شد.
این سایت در ابتدا با نام خدمات کامپیوتری آریانا کار خود را آغاز کرد.
آدرس: نازی آباد خیابان نیک نام خیابان میر فتاح فاطمی‌پلاک 44
در این سایت علاوه خدمات‌رسانی کامپیوتری (آموزش نرم‌افزارها و تمرین مسائل مربوطه که در کلاسهای کامپیوتر دانشگاه ارائه شده است) نسبت به رفع عیوب سخت‌افزاری و نرم‌افزاری توسط اینجانب صورت می‌گرفت.
معرفی قطعات سخت افزاری کامپیوتر
سخت افزار شامل کلیه قطعات کامپیوتر می‌باشد از قبیل:
1- مادر بورد 2- CPU 3- کیس و پاور 4- فلاپی دیسک
5-‌هارد دیسک 6- سی دی رام 7- کارت صدا 8- کارت فکس مودم
9- کارت گرافیک 10- کی بورد 11- مانیتور 12- ماوس
13- پلاتر 14- پرینتر 15- کارت شبکه 16- کارت TV
17- کارت I/O 18- قلم نوری 19- RAM 20- رسیور کارت
21- اسکنر

آشنایی با قطعات سخت افزاری
مادر بورد یا برد اصلی کامپیوتر( Main Board , Mother Board): بردی است که کلیه بردهای کامپیوتر روی این نصب می‌شوند.

بر روی آن محلهایی برای اتصال یا قرار گرفتن کارتهای مختلف‘ کابلهای مختلف و سی پی یو قرار دارد.

ابعادی حدود 25*30 سانتی متر دارد.

چند مدل رایج آن عبارتند از: GIGA، ATC 7010، Asus.

جزء اصلی ترین بردها محسوب می‌گردد.

نوع سی پی یو و ایرادهایش مستقیما روی نحوه کاردکرد سیستم تاثیر می‌گذارد و کوچکترین ایراد آن باعث عدم کارکرد کامپیوتر می‌گردد.
مادر بورد یا برد اصلی کامپیوتر( Main Board , Mother Board): بردی است که کلیه بردهای کامپیوتر روی این نصب می‌شوند.

نوع سی پی یو و ایرادهایش مستقیما روی نحوه کاردکرد سیستم تاثیر می‌گذارد و کوچکترین ایراد آن باعث عدم کارکرد کامپیوتر می‌گردد.

قسمتهای روی برد به شرح زیر می‌باشد: سوکت مخصوص CPU: که در مادر بردهای 486 و پنتیوم به صورت مربع بوده ولی در پنتیوم 2 به صورت کارتی می‌باشد.

نوع سوراخهای سوکتهای 486 موازی بوده و در سوکتهای پنتیوم سوراخها به صورت اریب می‌باشد.

هر دو دارای ضامنی جهت وصل کامل دارند.

اسلاتها( (SLOTیا شیارهای گسترشی: توانایی مادربرد را گسترش میدهند.

اسلاتها به سه صورت می‌باشند: آیزا AISA))- پی‌سی‌آی(PCI) - ای جی پی (AGP)که به ترتیب سریعتر و جدیدتر می‌باشند.

اسلاتها برای نصب انواع بردها یا کارتها روی مادربرد طراحی شده‌اند.

ماژولهای رم: که جهت نصب رم طراحی شده اند و انواع رم‌های 4 مگابایت- 16 مگابایت- 32 مگابایت- 64 مگابایت- 128 مگابایت و ...

در این ماژولهای مخصوص خود نصب می‌شوند که دارای ضامنی نیز می‌باشند.

باطری ساعت و تاریخ: این باطری جهت نگهداری ساعت و تاریخ سیستم در مواقعی که کامپیوتر خاموش می‌باشد گذاشته شده است که به صورت جعبه ای و سکه ای و خازنی قابل تعویض می‌باشد.

خروجی کی بورد: این خروجی که جهت نصب به صفحه کلید طراحی شده به دو صورت معمولی و PS2 می‌باشد.

خروجی‌های :ONBOARD بعضی از مادربردها بردها را به صورت روی برد دارند که خروجی این بردها روی مادر برد خواهند بود.

در روی مادربرد جامپرهایی جهت تنظیم ولتاژ و سرعت و نوع سی پی یو وجود دارد که حتما باید تنظیم شود چرا که در غیر اینصورت ممکن است به سی پی یو آسیب برساند.

یکسری جامپرها در مادر برد دیده می‌شود که به کیس وصل می‌شود جهت نمایش وضعیت روشن و خاموش بودن LED‌های روی کیس و کی بورد می‌باشد.

جعبه مادر بورد معمولا شامل یک کابل IDE جهت اتصال به‌هارد درایو و یک کابل روبان برای اتصال به فلاپی درایو می‌باشد.

یک سی دی شامل درایورهای چیپ ست مادر بورد که در صورت داشتن کارت صدا و کارت گرافیک و کارت LAN به صورت ONBOARD دارای درایورهای آنها نیز خواهد بود.

مادربوردها مجموعه وسیعی از کانکتورها را در پنل I/O فراهم می‌کنند.

به عنوان مثال در مادربورد EPoX 8RDA+ ازچپ به راست داریم: کانکتور داخل رنگ آبی کمرنگ یک کانکتور ماوس PS/2 می‌باشد.

کانکتور داخل رنگ ارغوانی یک کانکتور کی بورد PS/2 می‌باشد.

دو کانکتور داخل رنگ سبز کانکتورهای USB 2.0 می‌باشند.

کانکتور داخل رنگ قرمز کانکتور پورت پارالل (موازی) می‌باشد((LPT .

دو کانکتور داخل رنگ زرد کانکتورهای پورت سریال (COM1,COM2) هستند.

کانکتور داخل رنگ نارنجی کانکتور RJ45 LAN می‌باشد.

دو کانکتور داخل رنگ سبز دو کانکتور اضافی USB 2.0 می‌باشند.

کانکتور داخل رنگ صورتی برای میکروفن می‌باشد.

کانکتور داخل رنگ آبی کانکتور خط ورودی کارت صدای BUILT IN و کانکتور داخل رنگ سبز کانکتور خط خروجی کارت صدای BUILT IN می‌باشد.

اتصال وسایل از طریق کانکتور USB به خاطر راحتی در استفاده روز به روز گسترش پیدا می‌کند و از آنجا که وسایل به صورت گردان می‌توانند به همدیگر زنجیره‌‌ای وصل شوند بنابراین کانکتورهای USB تمام شدنی نیستند.

اما استفاده از یک پرینتر یا سیستم BACK UP درایو نوار در پورت پارالل غیر معمول نیست یا اینکه کانکتورهای PS/2 کی بورد و ماوس جهت استفاده کی بورد و ماوس.

کانکتورهای روی پنل I/O هنگامی‌که مادربورد نصب می‌شود از پشت کیس کامپیوتر برآمدگی دارند بنابراین این کانکتورها بدون باز کردن کیس کامپیوتر قابل دسترسی هستند.

برای کارآیی بهتر سی دی رایتر و‌هارددرایو نباید روی یک IDE نصب شوند.

جعبه مادربورد شامل یک کابل IDE است.

بنابراین یک کابل IDE دیگر باید جداگانه خریده شود.

در شکل زیر یک کابل IDE با طول 18 اینچ استاندارد با کیفیت بالا-BELKIN- دیده می‌شود.

کانکتورهای کابل جهت نشان دادن محل اتصال هر کدام رنگهای متفاوتی را دارند.

آبی برای مادربورد- سیاه برای وسیله MASTER IDE و خاکستری برای وسیله SLAVE IDE.

مادربردهای DDR: نوع جدید مادربوردها که علاوه بر دارا بودن اسلاتهای AGP ماژولهای حافظه DDR را نیز ساپورت می‌کنند.

مادربردهایSDRAM : نوع قدیمی‌مادربوردها که شامل اسلاتهای ISA می‌باشد.

مادربردهای RAID: نوعی از مادربردها که استفاده از دو‌هارددرایو را به صورت parallel فراهم می‌کند.

واحد پردازش مرکزی((CPU: کنترل کننده مرکزی کامپیوتر می‌باشد که به کلیه قسمتهای کامپیوتر رسیدگی می‌نماید و عمل پردازش را انجام میدهد.

این قطعه پردازشگر اصلی کامپیوتر است و در واقع تعیین‌ کننده نوع کامپیوتر می‌‌باشد.

در حال حاضر CPUهای پنتیوم رایج است که انواع آن پنتیوم II، III، IIII می‌‌باشند.

CPUها دارای ابعادی حدود 5 * 5 cm و با ضخامتی حدود 2 mm می‌‌باشند.

CPU بر روی برد اصلی در جای مخصوص خود نصب می‌‌شود.

سرعت CPU با واحد مگاهرتز معرفی می‌شود.

این پردازنده دارای مدار الکترونیکی گسترده و پیچیده است که به انجام دستورات برنامه‌های ذخیره شده می‌پردازد.

بخشهای اصلی CPU حافظه و واحد کنترل و واحد محاسبه و منطق هستند.

در بخش حافظه کار ذخیره سازی موقت دستورها و یا داده‌ها در داخل ثباتها یا registerها انجام می‌شود.

واحد کنترل با ارتباط با بخشهای مختلف سی پی یو کار هدایت و کنترل آنها را بر عهده دارد.

واحد محاسبه و منطق(ALU) کار انجام توابع حسابی و مقایسه ای و منطقی را بر عهده دارد.

از میان انواع سی پی یوهای AMD و اینتل که بازار را در چنگ خود دارند پردازنده athlon از AMD ارزانتر و سریعتر و با کیفیت تر از پردازنده‌های اینتل می‌باشد.

مقایسه پردازنده Athlon و Duron Duron یک پردازنده Bus) 200FSB(FSB:Front Side است (200 مگاهرتز).

پردازنده Duron 1.3 GHz حتی وظایف سخت را به خوبی انجام میدهد.

Athlon XP تا Athlon XP 2600+ یک پردازنده 266FSB است.

از Athlon XP 2500+ به بالا 333FSB است.

از Athlon XP 3000+ به بالا 400FSB می‌باشد( از روی هم افتادنها معلوم می‌شود که دو پردازنده هم سرعته می‌توانند دارای FSBهای متفاوتی باشند).

Athlon XP 1700+ یا 1800+ تقریبا معادل و کمی‌قدرتمندتر از AMD Duron 1.3 GHz می‌باشد.

دو مطلب در مورد اینکه پردازنده با چه FSB ای را استفاده کنیم اهمیت دارد: اول اینکه مادربورد باید کاملا FSB پردازنده را ساپورت کند( هر مادربوردی حداکثر تا یک حد FSB را ساپورت می‌کند).

دوم اینکه RAM باید در همان سرعت FSB پردازنده کار کند.

مثلا: پردازنده 200FSB باید با PC1600RAM استفاده شود.

پردازنده 266FSB باید با PC2100RAM استفاده شود.

پردازنده 333FSB باید با PC2700RAM استفاده شود.

پردازنده 400FSB باید با PC3200RAM استفاده شود.

اما احتمال دارد کامپیوتر با سرعت FSB پردازنده و سرعت RAM غیر مطابق با آن اسمبل شود مانند پردازنده 266FSB با PC2700RAM.

این مجموعه هم کار می‌کند زیرا BIOS به سرعت کلاک حافظه اجازه می‌دهد که به صورت تفاضلی با سرعت FSB پردازنده ست شود.

بنابراین این دو قطعه با هم به خوبی کار می‌کنند.

پردازنده پنتیوم و پنتیوم 4 و پنتیوم 3 پنتیوم 3 و پنتیوم 4 پردازنده‌های بسیار خوبی هستند.

کمی‌قبل پردازنده AMD در مواردی مانند کیفیت خو ب به نظر نمی‌رسید و مشکلات سازگاری داشت.

بخصوص با کارت ویدئوهای مخصوص.

امروزه کیفیت و سازش پذیری AMD Athlon مساوی با پنتیوم 3 و پنتیوم 4 است.

وقتی تمام موارد با هم مساوی اند.

پس بهتر است به سمت خرید AMD Athlon برویم که ارزانتر است.

RAM(READ ACCESS MEMORY): قطعه ایست که در ماژولهای رم نصب می‌شود و وظیفه اش نگهداری اطلاعات به صورت موقتی است تا سی پی یو بهتر بتواند کار خود را انجام دهد.

در واقع به خاطر اختلاف زیاد سرعت بین دیسک سخت و سی پی یو از رم استفاده می‌شود تا این اختلاف سرعت کاهش یابد.

دو نوع رم هست: رم‌های معمولی (SD RAM) و رم‌های سریع (DD RAM).

رم‌ها در انواع 4- 8- 16- 32- 64- 128- 256 مگابایتی در بازار وجود دارد.

یک رم 256 تمامی‌کارها را به خوب انجام می‌دهد و ما را مطمئن می‌کند که رویهم رفته کارآیی سیستم به خاطر مقدار رم سیستم بی جهت از بین نمی‌رود.

مادربردهای خوب امروزی اصولا از حافظه PC2100DDR( برای مادربردهای DDR266) یا از حافظه PC2700( برای مادربردهای DDR333) استفاده میکنند.

همه اینها از نوع DIMM form factor تبعیت می‌کنند( ساختمان فیزیکی).

همه حافظه‌های کامپیوتر اینگونه نیستند.

برای مثال کامپیوترهای قدیمی‌از ماژولهای حافظه SIMM استفاده می‌کنند در حالیکه امروزه ماژولهای حافظه DIMM معمولترند و از آنجاییکه استاندارد JDEC برای حافظه‌های DDR400 به مرحله نهایی نرسیده است همه ماژولهای حافظه PC3200 در همه مادربردهایی که حافظه PC3200 را ساپورت می‌کنند کار نمی‌کنند.

در موقع خرید علاوه بر اینکه باید رمی‌که با کامپیوتر سازگار باشد مد نظر قرار داده شود باید کیفیت رم را نیز در نظر گرفت.

مشکلات بسیاری از کامپیوترها بعلت استفاده از رم با کیفیت پایین می‌باشد.

کمپانی‌هایی مانند KingSton و Corsair اعتبار بالایی دارند و Mushkin بالاترین کیفیت رم را می‌سازد برای کسانی که مایل به پرداخت پول بیشتری هستند.

کارت گرافیک یا VGA: این قطعه رابطی است بین برد اصلی کامپیوتر و مانیتور که وظیفه اصلی آن آماده سازی اطلاعات برای نمایش توسط مانیتور است.

کارت گرافیک بر روی برد اصلی کامپیوتر نصب می‌گردد و فیشی دارد که سیم کابل مانیتور به آن متصل می‌گردد.

بعضی از کارتهای گرافیکی امکانات خروجی TV دارند که قابل نصب به TV یا ویدئو می‌باشند.

چهار جزء کلیدی برای تمام سیستمها مادربورد- پردازنده- رم و کارت گرافیک هستند.

با وجود تمام مطلوبیتی که کارتهای گرافیکی امروزی دارند اما آنها هنوز دارای کاستیهایی هنگام کار با پردازنده‌های بسیار قوی و رم هستند.

کارتهای گرافیک MX بسیار عالی اند هم در کارآیی و هم در ارزان بودن و هم در بسته بندی و هم در نرم افزار.

خرید یک پردازنده خوب همراه با یک کارت گرافیک پایین تر از حد پردازنده، پول دور ریختن است.

رقابت کارتهای گرافیکی ATI و NVIDIA یک رقابت شدید بین دو کارت گرافیک عالی NVIDIA و ATI وجود دارد مانند رقابت بین پردازنده‌های AMD و پنتیوم.

کارت گرافیک NVIDIA GeForce4 Ti 4200 128MB 4x AGP حداقل کارت گرافیکی است که برای یک سیستم گرافیکی سطح بالا لازم می‌باشد که دارای قیمت پایینی می‌باشد.

بعضی از کارتهای گرافیکی دارای توضیحی مانند مدل DirectX 8.1 یا مدل DirectX 9.0 یا مدل تمام DirectXها می‌باشند.

این یک فاکتور برای خریدن کارت گرافیک سطح بالا نیست.

همه کارتهای گرافیکی تمام حالتهای DirectX را ساپورت می‌کنند.

بعضی‌ها فقط کارهای بیشتری را از لحاظ سخت افزاری نسبت به بقیه انجام می‌دهند اما تمام کارتهای گرافیکی سطح بالا به اندازه کافی برای انجام وظیفه قوی هستند.

حالت دیگری که موجب اختلاف قائل شدن بین کارتهای گرافیکی سطح بالا از یکدیگر می‌شود اینست که آیا آنها از لحاظ سخت افزاری AA را ساپورت می‌کنند یا نه.

اما این یک فاکتور برای خریدن کارت گرافیک خوب نیست.

AA پردازشی است که به موجب آن لبه‌های ناهموار و دندانه دار کمی‌نرم تر و صافتر می‌شوند و تا حدی کار و تاثیر دقیق و ماهرانه ای است.

بیشتر کارتهای گرافیکی سطح بالا AGP 8x را ساپورت می‌کنند.

برای گرفتن بیشترین بازدهی AGP 8x، مادربورد نیز لازم است که AGP 8x را ساپورت کند.

یک ترکیب AGP 8x، %5 تا %10 بهبود در اجرا و نمایش را نسبت به همان کامپیوتر با AGP 4x می‌دهد.

مدل‌های Geforce FX NVIDIA از لحاظ فیزیکی بسیار بزرگند به طوریکه آنها دو اسلات کارت را اشغال می‌کنند، اسلات AGP و اسلات PCI مجاورش را.

برای گرفتن بیشترین بازدهی از کارت گرافیکی سطح بالا باید پردازنده سطح بالا و حافظه سریع داشت و گرنه پردازنده قادر نخواهد بود تا کارت گرافیک را با لود کردن مشغول نگهدارد.

باید حداقل از حافظه PC2700 و یک پردازنده Athlon XP 2100+ استفاده کرد تا بیشترین بازدهی را از کارت گرافیک سطح بالا گرفت.

کارت صدا یا Sound Card : برای اینکه کامپیوتر بتواند صدا را نیز پخش نماید به قطعه دیگری به نام کارت صوتی نیاز داریم.

کارت صوتی نیز همانند کارت گرافیکی بر روی برد اصلی نصب می‌شود و در پشت آن چند فیش برای میکروفون و بلندگو قرار دارد.

کارت صدا وظیفه آماده ‌سازی سیگنالها برای پخش و دریافت سیگنالهای ورودی از میکروفون و آماده‌ سازی آنها برای ذخیره در کامپیوتر را بر عهده دارد.

این قطعه اطلاعات کامپیوتری صفر و یک را به اطلاعات صوتی تبدیل می‌کند و انوع رایج آن در حال حاضر عبارتند از: Genius، Yamaha، Vibra و ...

برای کامپیوترهای قدیمی‌تر باید کارت صدا نیز خریده می‌شد، اما همراه با اغلب مادربوردهای امروزی خریدن کارت صدا ضروری نیست چون آنها دارای ساپورت Build-in برای صدا با کیفیت خوب هستند، اما در صورت لزوم می‌توان کارت صدا به طور جداگانه بر روی این مادربوردها نیز نصب کرد.

از بهترین کارت صداها، Creative Sound Blaster Audigy می‌باشد که با انواع mp3 و Gamer قابل دسترسی است که هر دو دارای یک نوع سخت افزار هستند اما شامل بسته‌های نرم افزاری جداگانه ای می‌باشند.

قبل از Audigy، کارت صدای Creative Labs Sound Blaster Live!

5.1 بهترین نوع کارت صدا بود و هنوز هم در انواع mp3 و X-Gamer قابل دسترسی است.

بر خلاف کارت گرافیک Live!، Audigy به دو اسلات PCI برای شکل کاملش نیاز دارد اما اسلات PCI دومی‌در واقع فقط برای فراهم کردن یک کانکتور برای Joystick استفاده می‌شود و در صورت عدم نیاز به آن می‌توان فقط از یک اسلات PCI استفاده کرد.

Audigy همچنین دارای ساپورت FireWire می‌باشد.

کارت فکس مودم (Fax-Modem): فکس مودم کارتی است که در اسلاتهای مادربورد نصب شده و برای برقراری ارتباط بین کامپیوترها استفاده شده و کامپیوترها را مجهز به امکانات ارسال و دریافت فکسهای معمولی با کیفیت بالا و حتی رنگی می‌کند علاوه بر این جهت دریافت و ارسال اطلاعات کامپیوتری مانند فایل صدا و فایل اطلاعاتی و غیره توسط خطوط مخابراتی به کار می‌رود.

انواع مودم‌هایی که از خطوط تلفن استفاده می‌کنند عبارتند از: مودم Dial-up، مودم ISDN و مودم DSL.

یک شبکه تلفن سنتی بر اساس سیگنالهای آنالوگ عمل می‌کند در حالیکه کامپیوترها با سیگنالهای دیجیتالی کار می‌کنند، بنابراین وسیله ای لازم است تا سیگنالهای دیجیتالی کامپیوترها را به سیگنال آنالوگ و سازگار با خطوط تلفن تبدیل نماید(Modulation).

این وسیله همچنین باید سیگنال‌های آنالوگ خطوط تلفن را به سیگنال دیجیتالی تبدیل کند(demodulation).

یک چنین وسیله ای به نام مودم مشهور است.

این نام از دو کلمه Modulation/Demodulation گرفته شده است.

یک مودم همچنین DCE(Data Circuit Terminating Equipment) نامیده می‌شود که برای اتصال یک کامپیوتر یا ترمینال داده به یک شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به طور منطقی یک کامپیوتر شخصی (PC) را DTE(Data Terminal Equipment) نیز می‌نامند.

سه نوع مودم وجود دارد: مودم داخلی(internal modem) که یک برد الکترونیکی است و در گذرگاههای ISA یا PCI بر روی مادربورد قرار می‌گیرد و توسط یک کانکتور Rj-11 به خطوط تلفن متصل می‌شود.

نوع دیگری از مودم‌ها، مودم خارجی(external modem) نامیده می‌شود که برد الکترونیکی آن درون جعبه مخصوصی قرار داشته و در خارج از کامپیوتر قرار می‌گیرد که توسط کانکتور DB-9 به یکی از پورتهای سریال کامپیوتر متصل می‌شود.

نوع سوم که در کامپیوترهای Laptop به کار می‌رود شامل یک کارت است که در شیار PCMCIA قرار می‌گیرد و این کارت در واقع دربرگیرنده کل برد الکترونیکی مودم است.

سرعت انتقال داده‌ها در مودم‌ها با پارامترهای زیر بیان می‌شود: آهنگ باود(Baud Rate) و آهنگ ارسال داده‌ها (Data Rate).

آهنگ ارسال داده‌ها عبارتست از تعداد بیتهایی که یک مودم می‌تواند در یک ثانیه ارسال نماید و آهنگ باود عبارتست از تعداد تغییرات سیگنال که در یک ثانیه اتفاق می‌افتد.

هنگام خرید یک مودم باید مطمئن شد که آیا استانداردهای V.92 و V.44 را ساپورت می‌کند یا نه.

این استانداردها تعدادی از بهبود و پیشرفتها را تضمین می‌کنند از قبیل ساپورت انتقال سریع داده‌ها.

Hard Disk: این قطعه بانک اطلاعات کامپیوتر است و همه اطلاعاتی که قرار است برای مدتی طولانی نگهداری شوند، اغلب در این قطعه نگهداری می‌شوند.‌هارد از طریق یک کابل داده به برد اصلی متصل می‌گردد و یک کابل برق نیز از منبع تغذیه به آن متصل می‌شود.

دو مارک عمده‌هارد Quantum و Maxtor است.‌هارد ابعادی به اندازه 12 * 8 cm دارد.

استفاده از یک‌هارد دیسک با ظرفیت بیشتر از 137.4 گیگابایت می‌تواند بیشتر از درایوهای کوچکتر مشکل ساز باشد.

این‌هارد درایوها احتیاج به استاندارد آدرس دهی 48 بیتی جدیدتری که به وسیله درایورهای چیپ ست مادربورد،BIOS، و بوسیله سیستم عامل ساپورت می‌شود دارد.

در انتخاب یک‌هارددیسک باید به سطح ایجاد نویز و تولید حرارت نیز توجه کرد.

بیشتر‌هارد درایوهای امروزی از استاندارد ATA(Advanced Technology Attachment) استفاده می‌کنند.

همچنین به عنوان IDE(Integrated Digital Environment) شناخته شده هستند.

این یک رابط پارالل است که سرعت انتقال ماکزیممی‌بالغ بر 133 مگابایت در ثانیه را ساپورت می‌کند که این بیشتر از حدی است که کامپیوترهای امروزی می‌توانند استفاده کنند.‌هارددرایوهای SATA (Serial ATA) هم به عرصه ظهور رسیده اند و روزی چیزی عادی خواهند بود.

یک‌هارد درایو که از SATA استفاده می‌کند سرعت انتقال بالغ بر 150 مگابایت بر ثانیه را ساپورت می‌کند.‌هارددرایوهای ATA نمی‌توانند با سرعت انتقال بیشتر از 133 مگابایت در ثانیه ساخته شوند اما‌هارددرایوهای SATA روزی به سرعت انتقال 300 و حتی 600 مگابایت در ثانیه خواهند رسید.

گزارشهای اولیه از مشکلات فراوان استفاده از SATA در قالبهای RAID حکایت می‌کند.

اما سایر مزایای SATA به نظر مطلوب می‌رسد ولی نه زیاد: 1- SATA از کابلهای کوچکتر برای اتصال‌هارد درایو به مادربورد استفاده می‌کند نسبت به کابلهای bulkier ribbon که‌هارددرایوهای IDE آنرا استفاده می‌کنند.

این موضوع مهم است چرا که کابل ریبون IDE به اندازه ای بزرگ است که به راحتی جریان هوا را در داخل کیس مسدود می‌کند و تأثیر فن‌های کیس را تقلیل می‌دهد.

اما می‌توان کابلهای ریبون IDE را خارج از مسیر جریان هوا در داخل کیس عبورداد.

2- کابل SATA می‌تواند تا 39.4 اینچ باشد در حالیکه کابلهای IDE از 18 اینچ تجاوز نمی‌کنند.

اما فقط یک کامپیوتر بلند به کابل بالای 18 اینچ احتیاج دارد.

3- یک کابل SATA احتمال تداخل الکتریکی کمتری که روی اتصال بین‌هارددرایو و مادربورد واقع می‌شود دارد چون سریال است.

در حالیکه IDE پارالل است با 40 سیم در طول اتصال.

با اینکه این مورد از لحاظ تئوری معقول به نظر می‌رسد اما به سختی می‌توان تصور کرد که SATA پیشرفتی حاصل کرده است.

چرا که کسی تا حالا نشنیده است که یک مشکل تداخل الکتریکی در کابلهای ریبون IDE بوجود آمده باشد.

باید به این نکته توجه کرد که یک‌هارددرایو SATA نمی‌تواند همیشه در کامپیوترهای ATA جا بگیرد.

مثلا مادربورد باید رابط SATA را ساپورت کند و ملزومات کانکتور پاور برای‌هارددرایو SATA با‌هارددرایو ATA فرق دارد.

ATA133 محصول جدیدی است که قدم جدیدی در سرعت‌هارددرایو برداشته است اما از لحاظ عملی و کاربردی،‌هارددرایو ATA100 با‌هارددرایو ATA133 یکی است و حتی بهتر هم کار می‌کند.

کامپیوترهای خانگی دارای مشکل کمتری در بکارگیری پهنای باند فول‌هارددرایو ATA100 تحت هر شرایطی هستند نسبت به‌هارددرایوهای ATA133.

Floppy Drive: این قطعه که ابعاد آن تقریباً cm 2×12×8 است، برای خواندن و نوشتن بر روی دیسک نرم (فلاپی) کاربرد دارد.

این دیسکتها قابلیت ذخیره ‌سازی 1.44 مگابایت اطلاعات را دارند.

دیسکتها اغلب برای جابجا کردن حجم کم اطلاعات بکار می‌‌روند.

در حال حاضر فلاپی درایو Teac بیشترین مصرف را دارد.

فلاپی درایو از طریق یک کابل داده به برد اصلی وصل می‌‌شود.

فلاپی درایو‌ها به دو نوع کلی 51.4 اینچ و 31.2 اینچ می‌باشند که مدل 51.4 اینچ استفاده نمی‌گردد.

مدل 31.2 اینچ به سه نوع 740kb ( که به خاطر قدیمی‌بودن استفاده نمی‌شود) و 1.44mb ( که بیشترین مصرف را دارد) و 2.88mb تقسیم می‌شود.

هر کامپیوتر می‌تواند دو عدد فلاپی درایو داشته باشد.

: CDها تکنولوژی نسبتاً‌ جدیدی هستند که اطلاعات کامپیوتری را براساس خواصی ذخیره می‌‌کنند که با تاباندن نور قابل دستیابی می‌‌باشند.

CD‌ها قطعات دایره شکل نازکی هستند که انواع اطلاعات را در خود جای داده‌اند.

یک CD می‌‌تواند محتوی فیلم، تصویر و صوت و یا برنامه‌ها و داده‌های کامپیوتری ‌باشد.

بر روی هر CD می‌‌توان حدود700- 640 مگابایت اطلاعات ذخیره نمود.

CD‌ها اغلب فقط خواندنی هستند(CD-R)، یعنی فقط می‌توان اطلاعات را از روی آنها خواند و فقط یکبار می‌توان روی آنها نوشت ولی برخی از CDها قابلیت چند بار نوشتن را نیز دارند(CD-RW).

CD-ROM قطعه ای است که اطلاعات را از روی CD به صورت نوری می‌خواند و فقط امکان خواندن اطلاعات را دارد.

قطعه دیگری وجود دارد که CD-Writer نامیده می‌شود که علاوه بر خواندن اطلاعات از روی CD قابلیت نوشتن اطلاعات روی CD را نیز دارد.

قطعه نوری دیگری به نام DVD-ROM وجود دارد که جهت خواندن DVDها به کار می‌رود و می‌تواند روی همان IDE که CD-ROM و CD-Writer نصب می‌شوند، نصب شود.

تمام مراحل نصب CD-Writer همانند CD-ROM می‌باشد.

همه CD-ROMها دارای نشانگرهای سرعت می‌باشند که این سرعت به سرعت انتقال داده‌ها مربوط می‌باشد.

سرعت 1x برابر است با 150 کیلوبایت داده در ثانیه.

در CD-Writerها سه شماره نرخ سرعت (مثلا 20x,10x,40x) به ترتیب از چپ به راست برابر است با سرعت نوشتن CD-R ، سرعت نوشتن CD-RW و سرعت خواندن CD.

امروزه سرعت CD-ROM و CD-Writerها از 56x تجاوز کرده است بدون اضافه شدن هیچ گونه مزیتی در تکنولوژی رسانه یا درایو.

ASUS این مدل از CD-ROM از حدود 3 سال و نیم پیش وارد بازار شد و از همان ابتدا پر فروش ترین درایو موجود بازار را که creative بود شکست داد و ظرف مدت کوتاهی تبدیل به پر فروشترین درایو شد.

این مدل از درایو 9 مدل دارد که فقط 3 مدل آن اصلی و بقیه قلابی می‌باشد.

عکسی هم که در بالا نمایش داده شده مدل هفتم قلابی این محصول است که در حال حاضر در بازار به وفور یافت می‌شود.

این مدل دارای کنترولر tc9494 ساخت کارخانه توشیبا و آی سی ba5937 چهار کاناله که 2 کانال از این آی سی برای درایور کویل اپتیک و دو کانال دیگر یکی برای درایور موتور eject و دیگری برای درایور موتور loading استفاده میشود می‌باشد.

آی سی درایور spindle motor هم مدل ba6849 و به احتمال زیاد ساخت کارخانه rohm میباشد .

مشخصه این نوع درایو قلابی وجود 3 شیار موازی در بالای درایو و وجود 6 پیچ در زیر درایو است .

این درایو قلابی ساخت کشور چین میباشد و عیوب متداول این درایو به این شرح است : 1- سوختن آی سی کنترولر اصلی tc9494 به علت بالا رفتن حرارت داخلی و عدم استفاده از گرماگیر مناسب برای این آی سی.

2- این نوع درایو فوق العاده به نوسانات برق حساستر از مدلهای اصلی است و در صورت وجود نوسانات برق بلافاصله کنترلر اصلی tc9494 و آی سی bios که یک ایپرام از مدل 2701 است و در مواردی چیپ mt1103 که وظیفه input/output را دارد خواهد سوخت.

3- موتور spindle این درایو در مقابل استفاده مداوم و بالا رفتن حرارت مانند مدلهای اصلی مقاوم نیست و به تدریج از حالت عادی خارج میشود و بوش زیر محور موتور که کل مجموعه محور و آهنربا‌های دور سیم پیچ و نگهدارنده cd روی آن متصل است به تدریج خورده شده و در نهایت باعث اصطکاک زیاد و قفل شدن کل مجموعه شده و در این حالت به درایور موتور که ba6849 که یک درایور سه فاز میباشد فشار آمده و باعث سوختن آن هم خواهد شد.

4- effect خواندن cd این درایو با وجود استفاده از اپتیک toyobo که دقیقا روی مدلهای اصلی هم وجود دارد نسبت به مدل‌های اصلی پایین تر است و cd‌های خش دار را به زحمت میخواند و با گذشت زمان(حدود ۶ ماه تا یکسال ) پایین می‌آید که احتیاج به تعویض اپتیک میباشد.

نمایشگر یا Monitor: این دستگاه که همانند تلویزیون است، برای نمایش اطلاعات پردازش شده در کامپیوتر و کارت گرافیک بکار می‌‌رود.

مانیتورها دارای اندازه‌های مختلف 14، 15، 17 و 21 اینچ هستند که در حال حاضر اندازه 15 اینچ آن کاربردی ‌تر از بقیه است.

مانیتورها دارای انواع رنگی و تک رنگ می‌باشند که تک رنگ جهت گزارشگیری و نمایش اطلاعات به کار می‌رود که اشعه نداشته و ارزانتر است و نوع رنگی به انواع CGA-SUPERVGA-VGA-EGA یا به ترتیب 4 رنگ، 16 رنگ، 256 رنگ و 65 میلیون رنگ تقسیم می‌شود که امکان پخش تصاویر ویدئویی را دارند البته نوع کارت گرافیک بر مانیتور تاثیر مستقیم دارد.

اگر کارت گرافیک ضعیف و مانیتور قوی داشته باشیم تصاویر ضعیفی خواهیم داشت یا بالعکس.

باید به این نکته توجه کرد که طرف پشت مانیتور اشعه بیشتری نسبت به طرف جلو صادر می‌کند و باید از نشستن در پشت مانیتور خودداری کرد.

هر چقدر صفحه نمایش مانیتور صافتر باشد اشعه کمتری خواهد داشت.

صفحه کلید(keyboard) و ماوس(mouse): صفحه کلید جهت ورود اطلاعات طراحی شده که دارای انواع مختلف (نسل قدیم و نسل جدید) می‌باشد که نسل قدیم 101 و 102 کلیدی بوده و نسل جدید 107 تا 114 کلیدی می‌باشد.

ماوس نیز همانند کی بورد جزو ابزارهای ورود اطلاعات به کامپیوتر می‌باشد که جهت باز کردن منوها و کنترل کردن منوها و انجام بعضی از دستورات به کار می‌رود و به طور کلی کلیه کارهای صفحه کلید را به جز تایپ انجام می‌دهد.

ماوس دارای انواع ساچمه ای و لیزری می‌باشد.

نوع بی سیم آن نیز در بازار یافت می‌شود.

اسمبل قطعات کامپیوتر احتیاط‌ها: قبل از اینکه شروع به نصب اجزا در داخل کیس کنیم، ما احتیاج به آشنا شدن با تعدادی احتیاطات پایه ای در رابطه با استفاده از تجهیزات داریم.

چیپ‌ها- پین‌ها و اتصالات روی قسمتهای مختلف کامپیوتر، ظریف و حساس هستند و بد به کاربردن آنها می‌تواند نتایج تاسف باری داشته باشد.

همیشه باید سعی کنیم که کارتها و سایر بردها را با گرفتن از لبه‌هایشان جابجا کنیم و مورد استفاده قرار دهیم.

نباید اتصالات فلزی طلارنگ روی چیپ‌های حافظه و کارتها لمس شوند، زیرا مایعات استخراج شده از انگشتها مشکل ساز هستند و همیشه قبل از کار بر روی PC، حتما باید آنرا از برق کشید.

همچنین باید نسبت به الکتریسیته ساکن محتاط بود.

جرقه ناشی از جابجایی الکتریسیته ساکن توسط نوک انگشتان، می‌تواند برای همیشه یک چیپ را خراب کند.

تا حد ممکن نباید کامپیوتر را در محیط فرش شده اسمبل کرد.

قبل از آنکه قطعه ای را در کامپیوتر از جای خود برداریم، باید کارهای زیر را دنبال کنیم: پاهای خود را بر جای خود محکم کنیم و حرکت ندهیم با تماس با فلز در تماس با زمین- از جمله پشت کیس کامپیوتر وقتی متصل به سوکت سه پایه ای است- بر زمین تکیه دهیم تا هرگونه حرکت در حال سکون در بدنمان را از بین ببریم بدون حرکت پاهای خود، هر چه را که باید با قطعه مورد نظر از کامپیوتر انجام دهیم را انجام میدهیم اگر احتیاج به حمل قطعه ای از کامپیوتر شخصی خود را داریم، آن را در یک بسته حمل می‌کنیم که قطعه مورد نظر ثابت باشد و حرکت نداشته باشد پاهای خود را محکم می‌کنیم و خود را به زمین ثابت می‌کنیم قبل از آنکه قطعه را از بسته حمل جابجا کنیم.

کامپیوتر شخصی خود را در میز بزرگی اسمبل می‌کنیم.

باید اطمینان پیدا کنیم که فضای کافی برای قرار دادن قطعات بر روی آن داریم.

یک ظرف یا کاسه کوچکی برای پیچ‌ها و ابزارهای ریز دیگر به کار می‌بریم.

برای کار اسمبل احتیاج به انبردست و آچار و پیچ‌گوشتی چهار سوی کوچک و پیچ گوشتی دوسوی کوچک داریم.

همچنین ممکن است به یک آینه کوچک و یک چراغ قوه احتیاج پیدا کنیم وقتی می‌خواهیم در اطراف کیس که قابل رویت نیستند کار کنیم.

مراحل اسمبل کردن: 1- مطالعه کتابچه مادربورد: برای اسمبل کردن باید ابتدا کتابچه مادربورد را مطالعه کنیم.

با مطالعه کتابچه مادربورد قبل از شروع به اسمبل کردن PC، می‌توان مقدار زیادی در وقت خود صرفه جویی کرد و دردسر خود را کم کرد، حتی این مطالعه قبل از خریدن حافظه و cpu نیز می‌تواند بسیار مفید باشد.

همه کتابچه‌های مادربورد، همه اطلاعاتی را که باید داشته باشند ندارند، ولی اکثر قریب به اتفاق شرکتهای معروف ( مانند Asus و Abit) مستندات تشریحی را تهیه می‌کنند.

کتابچه‌ها اطلاعات مهمی‌را به ما میدهند، از جمله اینکه چگونه جامپرها را ست کنیم و کدام اسلاتها برای نصب انواع رم هستند.

هر چند توصیه می‌شود که از مادربورد بدون جامپر استفاده شود، بعضی از مادربوردها ممکن است شامل تعدادی جامپر یا سوئیچهای DIP باشند.

مادربوردهای مبتنی بر چیپ ست VIA KT266 دارای یک جامپر جهت تغییر بین 200 مگاهرتز و 266 مگاهرتز، front side گذر گاه هستند و مادربوردهای RAID معمولا دارای تنظیم سوئیچ‌های DIP هستند.

2- نصب CPU: اگر از یک cpuی سوکت دار استفاده می‌شود: باید cpu را از لبه‌ها یش در دست بگیریم و به گوشه‌های ردیف پین‌های آن نگاه کنیم، یک یا دو تا از گوشه‌ها باید پینهای کمتری از بقیه داشته باشند.

سپس به سوکت روی مادربورد نگاه می‌کنیم و گوشه‌هایی که مشابه با گوشه‌های تک cpu است را شناسایی می‌کنیم.

سپس بازوی کوچک را بلند کرده و به نزدیک سوکت مادربورد برده و به ملایمت و آرامی، با هم خط کردن گوشه‌های مناسب و مقتضی، cpu را در سوکت قرار میدهیم.

در هنگام داخل کردن cpu از فشار استفاده نمی‌کنیم.

Cpu باید به درستی در جای خود بلغزد و قرار گیرد.

اگر این گونه نشد، اطمینان پیدا می‌کنیم که بازوی آزاد سازی سوکت کاملا بلند شده باشد و گوشه‌های تک cpu با گوشه‌های مربوطه در سوکت تطابق داشته باشند.

سپس بازو را به پایین فشار داده و مطمئن می‌شویم که آن را به جای درست خود چفت می‌کنیم.

سپس کولر cpu را اضافه می‌نماییم.

برخی از کولرهای cpu، نوارهای گرمایی از قبل تعبیه شده دارند که در جایی قرار دارد که در تماس با cpu است.

اگر کولر از اینگونه بود، هرگونه پوشش محافظ را جدا می‌کنیم (معمولا نواری از پلاستیک آبی).

اگر کولر نوار گرمایی متعلق به خود را نداشت، مقدار کمی‌از خمیر گرمایی را در وسط cpu پخش میکنیم ( خمیر گرمایی خیلی موثرتر از نوار گرمایی است، بنابراین اگر کولر نوار داشته باشد ممکن است کار بهتر این باشد که آن را جدا کنیم).

کولر cpu را به سوکت همانطور که در دستورالعملهایش توضیح داده شده مرتبط می‌سازیم.

در مکانیزم بستن کولر ممکن است به مقدار زیادی فشار احتیاج باشد، ولی از فشار دادن کولر به طور شدید به طرف پایین بر روی هسته cpu اجتناب می‌کنیم، فشار مستقیم زیاد می‌تواند هسته‌های Athlon را خرد کند.

ممکن است بهتر این باشد از یک سری انبردستهای با سرهای برآمده سوزنی برای متصل کردن کولر استفاده کنیم.

سرانجام، کابلهای تغذیه کولر را به محل سه شعبه ای نزدیک بر روی مادربورد متصل می‌سازیم.