دانلود گزارش کارآموزی مجموعه دولتی گاوداری هنرستان شهید بهشتی

1.عنوان نام محل:
محل کارآموزی مجموعه دولتی گاوداری هنرستان شهید بهشتی میباشد.

2.موقعیت محل:
این گاوداری واقع در منطقه صفادشت شهرستان شهریار میباشد.

هوای منطقه در زمستان و پاییز بسیار سرد بوده و در بهار و تابستان از هوایی معتدل برخوردار میباشد،‌از طرفی چون نژاد هلشتاین به سرما عادت دارد از این رو در این گاوداری این نژاد پرورش می یابد.

میزان بارش سالانه کم بوده و منطقه دارای آب و هوای سرد خشک میباشد.

وزش باد بسیار زیاد بوده به طوری که در ایران به عنوان شهر باد معروف میباشد، ضمن این که وزش باد زیاد است جهتش نیز مختلف بوده و تقریباً‌از تمام جهات باد می وزد.

البته ساختمان ها طوری ساخته شده که جهت غالب وزش باد را پوشش میدهد.

جهت ساخت جایگاه ها شمال شرقی به جنوب غربی میباشد که این امکان را ایجاد میکند تا در فصول سرد استفاده کامل را از نور آفتاب برد.

آب تامینی برای مجموعه آب چاه میباشد، این آب از نظر شاخص T.D.S یا مواد جامد محلول در آب بسیار سنگین میباشد.

این مجموعه در زمینی پست و هموار بنا شده است که نسبت به زمین های اطراف نیز هم سطح میباشد.

این مجموعه به جاده عبوری و شهر فاصله نزدیکی دارد و با مناطق پر جمعیت فاصله کوتاهی دارد.

در مجاورت این گاوداری کارخانه های تولیدی متعددی وجود دارد.

محل مجموعه از نظر پوشش گیاهی بسیار ضعیف بوده و به دلیل سنگلاخ و شن زاری زمین دارای فرو رفت آب به طور گسترده میباشد.

3.بازار مصرف:
این گاوداری دارای دو نوع تولید میباشد یا به عبارت دیگر دو منظوره میباشد:
1-گوساله های نر پرواری: در این مجموعه پس از به دنیا آمدن گوساله های نر اقدام به پرورش و پروار نمودن آنها می کنند، یا در صورت دیگر گوساله پس از رسیدن به سن 6 ماهگی و ابتدای دوره پروار بندی به مجموعه های خصوصی فروخته می‌شود.

2-گوساله های ماده: این گوساله ها پس از به دنیا آمدن پرورش می یابند و پس از رسیدن به سن و وزن مناسب جایگزین گاوهای شیری پیر میشوند.

شیر تولیدی به قیمت لیتری 390 تومان به یکی از ایستگاه های جمع آوری شیر شرکت پگاه فروخته می شود.

3-تولید کود و کود مایع: این گاوداری دو نوع کود تولید میکند که هر دو به مصارف کشاورزی و تغذیه زمین میرسد.

1.کود خشک 2-کود مایع: که حاصل از شستشوی جایگاه ها همراه با کود به دست می آید.

4.تحلیل وضعیت محل: یکی از مزیت های بزرگ مجموعه نزدیک بودن آن به مناطق پر جمعیت و بازار مصرف عالی میباشد،‌از سویی رشد جمعیت و منطقه مسکونی در اطراف گاوداری میتواند برای آینده این مجموعه بسیار مشکل آفرین باشد.

کمبود بارش های سالانه باعث میشود تا آب های زیرزمینی کاهش یافته و از طرفی به دلیل تامین آب از چاه و آب های زیرزمینی در آینده با کمبود آب مواجه میشوند.

وجود کارخانه های متعدد در اطراف این گاوداری میتواند به صورت غیر مستقیم ضرر بزرگی را وارد کند، به این صورت که: این کارخانجات دارای پسماندها و مواد شیمیایی دور ریختنی میباشند که آنها را در چاه هایی که حفر کرده اند دفن میکنند، این کار باعث میشود تا این مواد به آبهای زیرزمینی وارد شود و آنها را غیر قابل مصرف کند.

این مجموعه از گاوداری های بسیار قدیمی منطقه میباشد و تلاش نکردن برای تقویت پوشش گیاهی بسیار تعجب آور است، پوشش گیاهی آن هم در منطقه باد خیز میتواند بسیار مفید باشد و به عنوان یک بادشکن میتواند عمل کند.

5.

مشخصات واحد: این گاوداری در زمینی به مساحت تقریبی یک هکتار بنا شده است.

سیستم جایگاه از نوع باز میباشد ولی در قسمت هایی مثل گوساله دانی از درب کشویی و محیط بسته استفاده شده است.

این گاوداری دارای 160 راس دام به قرار سنی زیر میباشد: 1-تعداد 54 راس گاو شیری دوشا، 2-تعداد 38 راس تلیسه و آبستن سبک 3-تعداد 7 راس گاو خشک و آبستن سنگین 4-تعداد 11 راس گوساله 6-3 ماهه 5-تعداد 25 راس گوساله نر پرواری 6-تعداد 25 راس گوساله شیر خوار زیر سه ماه در این مجموعه شبانه روز دو نوبت دو شش انجام میشود، یکی از دو شش ها ساعت 5 صبح و دیگری در ساعت 5 بعد از ظهر انجام میشود.

دستگاه شیر دوشی به کار رفته در این مجموعه از مارک های بسیار قدیمی به نام آلفالوال میباشد.

جایگاه به کار رفته در سالن شیردوشی استخوان ماهی میباشد که در یک زمان تعداد 14 گاو را در خود جای میدهد، ظرفیت دوشش دستگاه در یک زمان 7 راس میباشد.

کف سالن شیردوشی از سیمان پوشیده شده و دیوارها از کف تا ارتفاع 5/2 متری از کاشی پوشیده شده است.

اطاق شیر مانند بقیه مراکز دارای وسایلی از قبیل: بیدون شیر، سطل های مخصوص برای دادن شیر و آب به گوساله ها و یخچال های شیر سرد کن؛ دو یخچال به ظرفیت های 1 و 5/1 تنی وجود داشت.

در کنار سالن شیردوشی جایگاه گوساله های شیرخوار قرار دارد،‌ این جایگاه به سه قسمت تقسیم شده است.

قسمت داخلی در مکان مسقف جایگاه گوساله های شیرخوار زیر 3 هفته میباشد و دو قسمت جلو گوساله های بالای 3 هفته تا 3 ماه قرار گرفته اند.

در کنار این دو جایگاه گوساله های 6-3 ماهه قرار گرفته اند.

و آخر سر نیز زایشگاه ها تعبیه شده اند.

دو سیلوی زیرزمینی در این گاوداری وجود دارد که ظرفیت یکی 350 تن و دیگری 500 تن میباشد.

هانگار علوفه و انبار کنسانتره در کنار هم بنا شده اند که هر دو دارای سقف شیروانی بدون زاویه میباشند و از کف تا زیر سقف از سیمان پوشیده شده اند، البته یک انبار نگهداری مواد اولیه کنسانتره دیگر نیز وجود دارد.

در سمتی دیگر از سالن شیردوشی جایگاه دو قسمتی گاوهای نر و اتاق مدیریت و اطاق داروها قرار دارد.

در قسمت جلویی جایگاه سه قسمتی گاوهای شیری، گاوهای خشک و تلیسه ها قرار دارد.

وجود یک دستگاه تراکتور، آسیاب میکسر، موتور برق مجموعه را تا حدودی مجهز کرده است.

6.اقدامات انجام شده در همه بخش ها: شروع کار معمولی و روزانه گاوداری از ساعت 5 صبح بود، به این صورت که: در این زمان شروع به دوشش گاوها میشد پس از شیردوشی سالن و دستگاه شیردوشی به طور کامل شستشو میشد، در هنگام شیردوشی و قبل از دوشش فقط به شستشوی سر پستانک ها بسنده میشد.

پس از انجام عملیات شیردوشی شروع به تغذیه گوساله های شیرخوار با شیر، داخل سطل های مخصوص میشد.

در این زمان که ساعت 30/6 بود که شیفت کارگران عوض میشد.

ساعت 30/7 شیفت جدید با تحویل شیر کار خود را آغاز میکرد، سپس نوبت به رسیدن تغذیه دام ها بود که ابتدا به کل آنها خوراک کنستانتره به اندازه ذکر شده می کردند: 1-گاوهای شیری 400kg 2-گاوهای خشک 100kg 3-تلیسه ها 100 kg 4-گاوهای نر 150-100kg 5-گوساله های 6-3 ماهه 40 kg 6-گوساله های شیرخوار 20 kg * مقدار کنسانتره درج شده برای دو وعده در صبح و عصر میباشد، البته به جز تلیسه ها که فقط در صبح تغذیه میشدند.

*مقدار متغیر کنسانتره برای گاوهای نر به دلیل فروش و کشتار تعدادی از آنها میباشد.

پس از تغذیه توسط کنسانتره کمی زمان به دام ها داده میشد تا کاملاً مواد متراکم را مصرف کنند و پس از ‌آن به تغذیه دام ها توسط یونجه پرداخته میشد؛ این وقفه بسیار مهم است زیرا مصرف سریع علوفه پس از کنسانتره باعث ماندن کنسانتره در کف آخور شده و پرت این ماده را به وجود می آورد،‌البته بعضی اوقات نیز سهل انگاری میشد.

مقدار تقریبی مصرف یونجه به قرار زیر میباشد: 1-گاوهای شیری 20 پرس یونجه 2-گاوهای خشک 2 پرس یونجه 3-تلیسه ها 4 پرس یونجه 4-گوساله های 6-3 ماهه 5/1 پرس یونجه 5-گاوهای نر 6-2 پرس یونجه 6-گوساله های شیرخوار 1 پرس یونجه *مقدار مصرف ذکر شده فقط برای یک وعده غذایی میباشد.

*برای تلیسه ها از مخلوط یونجه به علاوه 4 پرس کلش استفاده می شد.(گاهی بجای کلش ، علف باغ داده می شد).

*میانگین وزن پرس های یونجه 25 kg میباشد.

پس از تغذیه دام ها کارگران کمی استراحت کرده سپس مشغول پاک کردن: باکس های انفرادی، جایگاه گوساله های زیر 3 ماه و جایگاه گوساله های 6-3 می شدند و کود حاصله را به محل جمع آوری کود می بردند.

پس از خالی کردن بستر باکس های انفرادی گاهی شعله افکنی شده و پس از آن بستر کلش ریخته میشد.

به مدت 12 ساعت بعد در ساعت 5 بعد از ظهر تمام این کارها به جز پاک کردن جایگاه ها تکرار می شد، این تمام کار ثابت این گاوداری بود کارهایی که باید همه روزه انجام میشد.

شیر نوبت بعد از ظهر در یخچال باقی مانده به همراه شیردوششی صبح به مسئول برنده شیر تحویل داده میشد.

برخی از کارها در چنین مکان هایی فصلی میباشد، در چنین فصلی گاوداران مشغول انبار کردن یونجه میباشند.

هر چند روز یکبار یونجه از شهر همدان تخلیه شده و در هانگار علوفه ذخیره میشد.

برخی از کارها هفتگی انجام میشد، مانند: تخلیه کود از جایگاه گاوهای شیری، تلیسه ها، خشک، نر به تهیه کنسانتره.

7.تحلیل صحیح یا نا صحیح بودن امکانات: حتی در بهترین گاوداری ها نیز میتوان مشکلاتی را پیدا کرد زیرا هیچ زمان بازده کار 100 درصد نمیباشد.

این گاوداری به دلیل قدیمی ساز بودنش نیز بسیار مشکل داشته و بسیار از امکانات آن که در زمان خودش بهترین بوده حالا دیگر بنا به علم روز منسوخ شده است.

برای بیان بهتر مشکلات بخش به بخش آنها را مورد بحث قرار میدهم: 1-هانگار علوفه: سقف جایگاه به صورت شیروانی بدون زاویه میباشد، چنین سقفی برای چنین محیطی کارایی ندارد، به دلیل وزش باد در تمام جهات حال اگر این باد همراه با بارش نزولات آسمانی همراه باشد به طور حتم قسمت اعظم علوفه های هانگار را از بین می برد.

جایگاه از سه سمت کاملاً بسته میباشد و تنها ضلع شرقی آن میباشد که تماماً باز است، در صورتی که چنین جایگاهی پسندیده نیست،‌زیرا در هنگام انبار کردن یونجه ها به طور حتم دارای رطوبت میباشند و جریان نداشتن باد باعث کپک زدگی های فراوانی میشود.

از طرفی باز بودن کامل یک ضلع بدون مانع فیزیکی شاید از نظر انبار کردن یونجه ها سهولتی را به وجود بیاورد، اما در اصل باعث چند مشکل عمده میشود: ابتدا این که باعث ورود موجوداتی از قبیل: سگ، گربه، پرندگان و غیره میشود که میتوانند به راحتی در انتقال بیماری کمک نمایند و در هنگام باد و بارش باعث آب گرفتگی یا خاک گرفتگی یونجه ها شده که یا علوفه کپک می زند و یا از خوشخوراکی آن کم میشود.

اگر علوفه کپک بزند و در اثر سهل انگاری کارگران به مصرف برسد باعث به وجود آمدن بیماری های مختلفی از قبیل: مشکلات گوارشی، سقط جنین، اسهال و غیره میشود.

خاک گرفتگی مشکلات فراوانی را ایجاد میکند، همان طور که می دانیم بسیاری از بیماری ها و هاگ ها از طریق خاک به خوراک به بدن دام راه پیدا میکنند.

2.

انبار ساخت و نگهداری مواد متراکم: این جایگاه در امتداد طولی هانگار علوفه میباشد و بخش ورودی و خروجی آن دارای درب میباشد این مساله از نظر جلوگیری رفت و آمد موجودات بسیار مهم بوده ولی وجود فاصله های خالی بین درب و دیوار باز هم مشکل آفرین میباشد.

این جایگاه به سه قسمت تقسیم شده که یک قسمت آسیاب میکسر قرار دارد و در قسمت های دیگر مواد اولیه نگهداری میشود،‌رها کردن این مواد به صورت آزاد بر روی زمین باعث میشود که موجودات ارزش غذایی این مواد را کاهش دهند.

این مطلب درست است که کف و دیوارها سیمانی میباشند اما گذشت زمان باعث شده که سوراخ های فراوانی به وجود آید و جایگاه زندگی بسیاری از موجودات شود، در ضمن محل تجمع کود مایع نزدیک این جایگاه میباشد که میتواند در رطوبتی که به سطح جایگاه میرساند،‌بسیار موثر باشد.

این رطوبت باعث از بین رفتن مواد اولیه میشود.

این مجموعه یک انبار مواد اولیه دیگر نیز دارد، این جایگاه بدون درب بوده و دیوارها و کف بسیار از بین رفته میباشد که میتواند جایگاه زندگی بسیاری از موجودات بیماری زا باشد.

3.محل جمع آوری کود و کود مایع: جمع آوری کود مایع بسیار فکر ایده آلی میباشد اما نگهداری این دو محصول در کنار انبار دان و هانگار یونجه از نظر انتقال بیماری میتواند بسیار زیان آور باشد.

از طرفی بخش نگهداری کود نزدیک زایشگاه میباشد که همان مشکلات پیش می آید.

در مواقع باد و رها کردن آزادانه کود بر روی زمین در هوای آزاد هوای آلوده را شامل میشود که هم برای دام ها مخصوصاً‌ گوساله ها مشکل آفرین میشود و هم این که سیستم تنفسی کارگران را مختل میکند.

4.ساختمان سیلوهای زیرزمینی: این مکان ها تقریباً از نیمه های شهریور ماه پر میشوند تا در صورت درست انبار شدن در اوایل آبان ماه مورد استفاده قرار گیرند.

وجود سوراخ های فراوان در کل جایگاه و وصل نبودن مسیر کف جایگاه به راه فاضلاب باعث کپک زدگی و حبس اکسیژن در این سوراخ ها میشود و همانطور که می دانیم اکسیژن عمل تخمیر مطلوب را از بین می برد و کپک زدگی زیاد میشود.

طول بیش از حد و شیب زیاد هر یک از سیلوها خود نیز مشکل تخمیر و استفاده مجدد را دو چندان میکند.

شیب زیاد در برداشت سیلو در ماههای سرد سال بسیار مشکل بوده و یخ زدگی سطح مشکل را بیشتر میکند.

چاله ای که کف سیلوها حفر شده بسیار کوچک میباشد که جوابگوی این حجم از سیلو نمیباشد.

برآمدگی ها دور تا دور جایگاه بسیار مناسب میباشد چون اجازه ورود آب های روان را به داخل سیلو نمیدهد، اما مدخل ورودی دارای برآمدگی نبوده و آب های روان از آن قسمت وارد سیلو میشوند.

5.زایشگاه: این مجموعه دارای دو زایشگاه فعال میباشد که محیط مسقف m215 و بهار بند آنها m26 میباشد.

اندازه های به کار رفته در جایگاه میتوان گفت که استاندارد میباشد ولی تعداد از زایشگاه ها با تعداد گاوها همخوانی نداشته و جوابگوی زایش گاوداری نمیباشد.

البته در این گاوداری آن هم درست کنار این زایشگاه ها یک محیط کاملاً بسته وجود دارد که در داخل به سه قسمت 2×2 تقسیم شده است که قبلاً به عنوان زایشگاه از آن استفاده میشد و دارای نقایص فراوانی میباشد، از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: اولین عامل محدود کننده کوچکی بیش از حد باکس ها بود، گاو در حال زایش نیاز به مکانی دارد که بتواند در آن راحت باشد، در حالت زایمان گاو به اندازه کافی دچار استرس میباشد و تنگی جا خود استرس را بیشتر میکند.

دومین نقص تهویه و نور ناکافی میباشد که در زایمان بسیار موثر میباشد،‌حتی زایشگاه های فعال نیز دارای مشکل میباشند، جایگاه دارای سوراخ های فراوانی بر روی دیوار و کف میباشد که خود منبع عوامل بیماری زا و فرصت طلب میباشد.

از تمام این موارد ذکر شده که بگذریم کمبود زایشگاه بسیار مشکل آفرین میباشد مخصوصاً برای چنین گاوداری که از هورمون ها برای همزمان سازی فحلی استفاده میشود.

به عنوان مثال در دوره کارآموزی من به این صورت اتفاق افتاد که: تعداد 30 راس گاو در انتظار زایش داشتیم، حال با فرض این که روزی 3 گاو زایش کنند یک گاو علاوه بر امکانات موجود میباشد که مجبور است در جایگاه گاو های خشک زایمان کند که این عمل باعث خیلی از مشکلات میشود از قبیل: گوساله پس از زایش با بستر کودی جایگاه تماس برقرار میکند همانطور که می دانیم میکروب هایی از قبیل E.coli و سالمونلا در بستر فراوان بوده و باعث بیماری اسهال در گوساله میشود، از طرفی رحم و پستان مادر که در حال زایمان میباشد نیز مستعد بیماری و عفونت میشود.

حال 2 راس از گاوها در زایشگاه زایمان می کنند و حداقل باید 3-2 روز هر گاو زایش کرده در زایشگاه تحت مراقبت باشد در صورتی که در این موقعیت نمیتوان گاو را از زمان پیش از زایمان تا پس از زایمان یعنی 24 ساعت نگهداری کرد که رفتن گاو به میان گله خود نیز خطرناک میباشد رعایت بهداشت زایشگاه از قبیل: جمع آوری بستر کلش، شعله افکنی مجدد و پهن کردن یک بستر جدید بسیار مشکل بوده و بارها سهل انگاری در رعایت کردن این موارد مشاهده شده است.

بنابراین زایش یک گاو بر روی بستر یک گاو دیگر همان محدودیت هایی را به وجود می آورد که گاو در جایگاه گاوهای خشک زایش میکند.

در چنین مواردی انتقال بیماری از گاوی به گاو دیگر یا از گوساله ای به گوساله دیگر حتمی میباشد.

مشکل جدی و پرتنش که در علم امروز ثابت شده است در دور بودن زایشگاه ها از جایگاه گاوهای خشک میباشد،‌ این فاصله و انتقال گاو آبستن سنگین باعث بروز مشکلات متعددی میشود، مهمترین مشکل ایجاد برگشتگی گوساله در رحم، سخت زایی و افزایش احتمال مرگ گوساله، مادر و یا هر دو می شود.

طبق تحقیقات جدید هنگامی که گاوی زایش میکند مخصوصاً در گاوداری های صنعتی بلافاصله پس از لیسیدن بدن گوساله توسط مادرش او را جدا کرده و به باکس های انفرادی برای مراقبت بیشتر میبرند،‌اما گفته میشود که گاو مادر و گوساله اش باید با هم ارتباط دور را دوری داشته باشند.

این امر به رشد گوساله و تقویت مادرش بسیار کمک میکند که این مورد نیز در این گاوداری رعایت نشده است، این مساله بسیار حائز اهمیت بوده که دلایل متفاوتی دارد، از قبیل: احساس آرامش و امنیت را در دو طرف ارضا میکند،‌به شیر دهی بهتر مادر و رشد بهتر گوساله نیز کمک میکند.

وجود سقف بدون زاویه در این قسمت مناسب میباشد زیرا سمت بالای سقف در بهار بند بوده و در مواقع بارش، آب حاصله به سمت سرازیری پشت جایگاه میرود،‌این ویژگی باعث میشود که آب اضافی از سمت سقف به داخل بهاربند وارد نشود و در فصل های سرد سال دچار یخ زدگی نشود، اما نبود درب کشویی بین بهاربند و قسمت مسقف آن هم در فصول سرد سال میتواند باعث بروز مشکل شود.

6.جایگاه گوساله های 6- 3ماهه: این جایگاه در امتداد طولی زایشگاه قرار گرفته است.

گوساله های نر و ماده پس از شیرگیری به این جایگاه وارد میشوند.

ابعاد قسمت مسقف m2 7×5 میباشد و قسمت بهاربند m25×4 میباشد.

قسمت مسقف با جایگاه گوساله های شیرخوار با درب نیمه کاره در ارتباط است، این ارتباط میتواند به ضرر هر دو طرف مخصوصاً گوساله های شیر خوار تمام شود به این صورت که خیلی از بیماری ها هستند که از طریق هوای استنشاقی انتقال پیدا میکنند.

دقیقاً وسط قسمت مسقف مسیر فاضلابی وجود دارد که پر از لجن بوده و هیچ نرده یا محافظ فلزی روی آن قرار نگرفته است، بنابراین جایگاه مسقف را نصف کرده و تراکم را به وجود آورده است،‌زیرا گوساله ها به طرف دیگر نمیروند.

بین قسمت مسقف و بهاربند درب کشویی وجود نداشته و در فصول سرما با بیماری های مختلف روبرو میشوند.

بهاربند این جایگاه به بهاربند جایگاه گوساله های شیرخوار بالای 3 هفته متصل میباشد.

از مشکلات بزرگی که میتواند به طور حتم به انتقال بیماری ها کمک کند وجود آبشخور مشترک بین هر دو جایگاه میباشد.

قسمت آخور از لحاظ اندازه رعایت شده ولی در قسمت نرده اش وجود دو ردیف میله افقی و رشد گوساله باعث شده تا به گردن گوساله ها در هنگام تغذیه فشار وارد شده و در بعضی از گوساله ها آبسه را مشاهده کنیم،‌در ضمن محدودیت دیگر نبود سایبان روی آخور میباشد، این محدودیت مشکل را فراوان میکند به این صورت که: در فصول گرما تابش آفتاب باعث داغ شدن نرده ها شده و از تغذیه گوساله ها جلوگیری میکند و یا استرس زیادی را وارد میکند.

در فصول سرما آب حاصل از بارش داخل آخورها پر میشود و از نظر تغذیه کردن گوساله ها باز هم مشکل آفرین میباشد.

از کف بهاربند مسیر فاضلاب رد میشود که به وسیله یک دریچه چهار گوش به بهاربند راه دارد،‌نرده فلزی روی آن به دلیل عدم درست خالی نکردن کود گرفته که اگر اقدام به تخلیه نشود و ادامه یابد مسیر فاضلاب به طور حتم بسته میشود.

7.جایگاه گوساله های3 هفته الی 3 ماهه: این جایگاه شامل دو قسمت میباشد، به این ترتیب که: گوساله ها پس از گذشت سه هفته از تولد شان به یکی از جایگاه ها وارد میشوند که در این جا پس از گذشت زمانی که رشد جسمی بیشتری کردند به جایگاه بعدی می روند.

هر دو مرحله از سه هفتگی تا سه ماهگی انجام میشود.

هر دو جایگاه در قسمت مسقف با باکس های گوساله در ارتباط است، جایگاه گوساله های درشت تر و نزدیک به گوساله های سه ماهه د ارای دو آخور میباشند آخور در قسمت بهاربند سایبان ندارد که در مواقع سرما میتوان از آخور داخل استفاده کرد.

در قسمت مسیر فاضلاب باز هم دریچه ای با نرده فلزی وجود دارد که کود روی آن را پوشانده و مشکل آفرین میشود.

در جایگاه گوساله های ریزتر فقط در قسمت مسقف است که آخور غذا و آبشخور وجود دارد.

وجود آبشخور در قسمت مسقف اشتباه میباشد زیرا به بالا رفتن رطوبت بستر کمک کرده و در شبها مزاحم خواب گوساله ها میشود.

همچنین فاصله نرده ها در آخور این جایگاه باعث میشود گوساله ها بتوانند به راحتی از میان آنها خارج شوند.

8.باکس های انفرادی: در قسمت مسقف جایگاه گوساله های سه هفته به بالا در خط افقی آخر جایگاه باکس های انفرادی قرار گرفته است.

اولین و مهمترین محدودیتی که در این جایگاه مشاهده میشود کمبود نور و تهویه میباشد.

گوساله ای که تازه متولد شده نیاز زیادی به رسیدگی داشته و از نظر ابتلا به بیماری خیلی حساس میباشد.

وجود وسایل از بین رفته ای مثل، شوفاژ های زنگ زده، سیم های برق جرم گرفته، مگس کش برقی خراب و زنگ زده،‌پنکه های سقفی ضعیف و ناکارآمد تماماً میتوانند منبع خوبی برای بیماری شوند.

گوساله پس از گذشت پنج روز از تولدش باید به طور آزادانه آب آشامیدنی در دسترس داشته باشد،‌اما هیچ یک از باکس های این گونه نبود.

وجود نداشتن آب به خصوص در فصل تابستان استرس زیادی وارد میکند و در رشد گوساله بسیار تاثیر گذار میباشد.

از نظر علم روز باکس ها باید طوری ساخته شوند که گوساله ها با هم ارتباط تماسی نداشته باشند اما به همدیگر دید داشته باشند، این امر باعث میشود که کنجکاوی گوساله حفظ شده و به رشد بهتر گوساله بسیار کمک میکند.

ارتباط گوساله های کوچک با گوساله های بزرگتر حتی دورادور در یک مکان مسقف که تهویه اش بسیار ضعیف میباشد نیز به انتقال بیماری ها کمک میکند.

نبود قسمتی برای گوساله های اسهالی و مریض نیز محدودیت ایجاد میکند به این ترتیب که اگر گوساله ای بیمار شود در همان باکس ها نزدیک گوساله های سالم نگهداری میشود که میتواند در انتقال بیماری ها به سایر گوساله ها کمک کند.

این گاوداری یک جایگاه گوساله دانی متروک و غیر قابل استفاده دیگر را دارا میباشد،‌این جایگاه به صورت طولی ساخته نشده بلکه جایگاه ها به صورت عمود بر روی هم سوار میباشند و بالای هر جایگاه یک پنجره برای تهویه تعبیه شده است که این گونه هوای ورودی از آخرین جایگاه تا اولین جایگاه حمل میشود و در صورت وجود بیماری آن را انتقال میدهد،‌در ضمن از یک طرف دیوار کاملاً بسته ای تعبیه شده است که جلوی تهویه طبیعی را می گیرد، نبود آبشخور آزاد، دور بودن از محیط زایشگاه، بودن جایگاهها در هوای آزاد همگی از مشکلات این جایگاه میباشد.

9.جایگاه گاوهای نر: جایگاه به دو قسمت تقسیم شده، در قسمت اول گوساله هایی که تازه به شروع سن پروار رسیده اند و جثه کوچکی دارند نگهداری میشوند و در جایگاه دوم گاوهایی که در مراحل آخر پروار هستند و برای فروش یا کشتار آماده اند نگهداری میشوند.

وجود تراکم بالا در این دو قسمت شاید باعث استرس شود اما محیط وسیع در رسیدن به وزن زیاد وقفه ایجاد میکند.

برای هر دو جایگاه یک آبشخور در نظر گرفته شده است که تمام گاوها از آن استفاده میکنند که این مسئله خود در انتقال بیماری ها کمک میکند مخصوصاً بین دو گروه سنی کوچک و بزرگ.

10.جایگاه گاوهای شیری،‌خشک، تلیسه ها: به دلیل پیوستگی این سه قسمت با هم بحث میشود: طرز بنا کردن سقف بدون زاویه در تمام قسمت ها به جز هانگار علوفه قابل قبول و یک ویژگی میباشد، چون در این حالت تمام آبهای حاصل از بارش وارد بهاربند نمیشود.

قسمت مسقف در جایگاه تلیسه ها و گاوهای خشک بنا به تراکم موجود استاندارد نبوده و کوچک میباشد، از طرفی قسمت مسقف در جایگاه گاوهای شیری بسیار بزرگ میباشد.

این تقسیم بندی جایگاه نادرست بوده و به تعدادی از گاوها استرس زیادی وارد میکند و در ضمن کمبود جایگاه مسقف در زمستان ضرر فراوانی را وارد میکند زیرا تعدادی از دام ها مجبور به خوابیدن بر روی بستر خیس یا ایستادن در ساعت های طولانی میباشند.

از سویی دام ها مجبور هستند به صورت فشرده در قسمت مسقف جا بگیرند که میتواند صدمات زیادی از قبیل: زیر پا گذاشتن سر پستانک ها، دم و غیره را وارد کند.

در قسمت بهاربند تلیسه ها وجود موانع فیزیکی از قبیل: نرده های فلزی و یک دیوار نیم متری میتواند مشکلات زیادی مخصوصاً‌ در فصول سرد ایجاد کند، در مواقع یخبندان احتمال شکستگی پا،‌لگن و دست آنها برای گذشتن از این مانع زیاد میشود.

آبشخور برای گاوهای خشک و تلیسه ها مشترک میباشد،‌گذشته از این مشکل شیر آب آن خراب بوده و هنگام باز بودن مقداری از آب آن به بیرون می ریزد، همین آب با بستر کود کف بهاربند گاوهای خشک مخلوط شده و حالتی باتلاقی را به وجود می آورد از طرفی مسیر فاضلاب که از بین بهاربندها عبور میکند بدون نرده و محافظ بوده و ضمن خطری که ایجاد میکند که از کود پر شده و مسیر عبور آب را می بندد.

رطوبت بالای جایگاه به خصوص در جایگاه کوچک گاوهای خشک استرس زا بوده و برای تغذیه و زایمان میتواند مشکل آفرین باشد، همچنین مشکلات سم و لنگش را چند برابر میکند.خطر لیز خوردن و سقط جنین زیاد می شود.

سایبان آخورها در قسمت گاوهای شیری و خشک از نظر ارتفاع بسیار کوتاه میباشد،‌این کوتاهی برای کارگران ایجاد سهل انگاری و تنبلی میکند زیرا باید قبل از هر وعده غذایی به خصوص کنسانتره آخورها جاروب شوند و مواد اضافی داخل آخورها مثل: سنگ، خاک،‌چوب و غیره که در بین پرس های یونجه بوده اند برداشته شوند و توسط دام مصرف نگردند.

نرده های افقی آخور کوتاه بوده و گاوها در هنگام تغذیه فشار زیادی روی گردن خود تحمل میکنند که در بسیاری از آنها به آبسه تبدیل شده است.

حالت قوسی مانند کف آخور بسیار ایده آل میباشد.

11.

سالن شیر دوشی،‌سالن انتظار و اتاق شیر: سالن انتظار در امتداد جایگاه گاوهای شیری بنا شده است.

وسعت سالن انتظار از اندازه های تعیین شده برای هر دام بسیار بیشتر است.

این مساحت بیشتر رغبت برای رفتن به سالن شیردوشی در گاوها را کم میکند و اغلب کارگران مجبور به دنبال کردن گاوها و استفاده از زور برای فرستادن آنها به سالن شیر دوشی میشوند.

دنبال کردن حیوانات و استفاده از خشونت استرس آور بوده و به دنبال آن کاهش آزاد شدن شیر از پستان را داریم.

وجود نرده های محافظ مسیر فاضلاب در سالن انتظار پوسیده شده و در جاهایی قطعاتی از بین رفته است، این مسئله باعث میشود هر از چند گاهی دست یا پای دامی در آن گیر افتاده و منجر به خونریزی شود.

کف سالن شیر دوشی دارای مسیر فاضلاب کوچک و کم عمقی میباشد که آب را به مسیر فاضلاب سالن انتظار هدایت میکند، وجود نرده بر روی این مسیر و خیس بودن آن باعث لیز خوردن اکثر دام ها هنگام ورود به جایگاه میشود.

در صورتی که به دلیل شیب خوب به سمت سالن انتظار زیادی به مسیر فاضلاب نمیباشد.

دستگاه شیردوش به دلیل کار خیلی زیاد نیاز اساسی به تنظیم نبض زن یا پولساتور و مکندگی خود دارد، تنظیم نبودن این موارد باعث شده تا شیر گاوها به خوبی تخلیه نشود و کارگران در هنگام نصب خرچنگی ها به پستان گاو دچار اشکال شوند.

به دلیل کمبود خلا گاهگاه خرچنگیها خود به خود می افتند و کارگران به مدت زیادی فشار اضافی به سمت پایین به حالت کشیدگی در پستان وارد میکنند تا شیر کاملاً تخلیه شود.

مشکل دیگر لاینرها میباشند که استاندارد نبوده و به دلیل بزرگی از کناره هوا می گیرند و عاملی برای تخلیه خلا و افتادن خرچنگیها میشود؛ همانطوری که می دانیم هر گله ای یک اندازه میانگین برای سر پستانک ها دارد که باید طبق آن لاینر مورد اندازه خود را خریداری کنند که در این مجموعه رعایت نشده است.

از دیگر مشکلات دستگاه شیر دوش وجود شلنگ های فرسوده انتقال خلا میباشد که خود این مسئله نیز به تخلیه آن کمک میکند.

در چاله شیر دوشی یک محدودیت عمده وجود دارد و آن هم وجود دستگاه های شیردوش دقیقاً در وسط چاله میباشد این عامل برای انجام عمل شیردوشی از سوی کارگران مشکل افرین بوده و کارایی و عکس العمل به موقع را کم میکند.

وجود یک تله شیر بین مخزن شیر و موتور فکر ایده آلی است، زیرا وقتی شیر به طرف موتور برگشت میکند در این مخزن ریخته و پر شدن آن باعث خاموش شدن دستگاه میشود.

از دست رفتن خلا دستگاه شیردوش و باقی ماندن شیر در پستان گاوها باعث به وجود آمدن مشکلات متعددی از قبیل: شیر تولیدی کاهش یافته و باعث بروز ورم پستان میشود.

از طرفی عدم توان دستگاه شیر دوش در تخلیه شیر و کشیدن خرچنگی ها توسط کارگران در هنگام دوشش برای رفع این مشکل، مشکلات دیگری را از قبیل استرس، زخم های سر پستانک و افتادگی پستان ها در دراز مدت را به وجود می آورد.

این مشکلات دامدار را مجبور به حذف زودتر از موعد عمر اقتصادی دام میکند و ضرر زیادی را به مجموعه وارد میکند.

از چاله شیردوشی به مسیر فاضلاب یک راه خروجی وجود دارد که هیچ گونه مانعی برای ورود و خروج حیوانات از قبیل گربه و سگ ندارد.

پوشش کف این سالن از سیمان بوده و دیوارها از کف تا ارتفاع m5/2 از کاشی پوشیده شده است.

این خاصیت باعث شده که بتوان سالن شیردوشی را بطور کامل شستشو کرد.

در اتاق شیر 2 یخچال شیر سرد کن وجود دارد، وجود 2 یخچال میتواند به این امر کمک کند که اگر گاهی یکی از یخچال ها خراب شد شیر باقی مانده خراب نشود.

از مشکلات بارز و خیلی بد این است که فشار آب بسیار ضعیف میباشد باعث میشود که در هنگام شستشوی سالن نتوان این کار را به خوبی انجام د اد.

شستشوی ضعیف باعث میشود که کودهای وارده توسط گاوها به سالن شیردوشی از بین نرفته و در جای خود بچسند، این کودهای باقی مانده خود باعث آلودگی و بالا رفتن بار میکروبی شیر میشود.

همانطور که قبلاً‌گفته شد آب مصرفی املاح زیادی دارد و شستشوی دستگاه شیردوشی با این آب باعث گرفتن جرم های آهکی درون لوله های دستگاه میشود و عبور شیر از این لوله ها خود باعث بالا رفتن بار میکروبی شیر میشود،‌در هنگام ورود گاوها به سالن شیردوشی هیچ گونه حوضچه عفونی سم ها وجود ندارد که خود باعث ایجاد 2 مشکل عمده میشود: 1- باعث ورود کود جایگاه به سالن شیردوشی میشود و شستشو را با مشکل مواجه میکند.

2-از این مسئله مهمتر اینکه اگر حوضچه ضد عفونی وجود داشت و با کات کبود (سولفات مس) پر شود مشکلات سم دام ها را بسیار کاهش میدهد.

وجود سرویس بهداشتی کارگران در اتاق شیر خود به طور غیر مستقیم باعث بالا رفتن بار میکروبی شیر میشود.