دانلود گزارش کارآموزی الکترونیک واحد پشتیبانی فنی سوییچ مخابرات

انسان از ابتدای خلقت خویش همواره به ارتباط با هم نوع نیاز داشته و این نیاز در گذر سال ها و قرن ها بیشتر شده به صورتی که تبدیل به یک ضرورت انکار پذیر در زندگی انسان ها شده است و همین نیاز باعث شده انسان به دستاوردهای بزرگی مانند پست، تلگراف، تلفن و اینترنت دست یابد و مطمئناً دستاوردهای بهتری نیز در آینده براساس همین نیازها به وجود خواهد آمد و در حقیقت جهان پهناور امروز به واسطه همین ارتباطات ایجاد شده به دهکده جهانی تبدیل شده است.
مخابرات سهم عظیم و به جرات می توان گفت بزرگترین سهم را در برقراری ارتباط بین انسان ها به عهده دارد، که به تنهایی شامل بخش ها و قسمت های مختلفی می باشد.
در این گزارش که حال گذراندن یک دوره 240 ساعته در شرکت مخابرات استان .................

می باشد به طور مختصر توضیحاتی در رابطه با چگونگی عملکرد این شرکت ارائه شده است.
تاریخچه
ایجاد ارتباطات مخابراتی در ابتدا با اختراع تلفن توسط گراهانبل بوجود آمد و از آن پس این ارتباطات گسترش یافت تا اینکه به شکل امروزی درآمده است.

در ابتدای کار ارتباطات کانالیزه نبوده و امنیت نداشت.
و از زمانی که شبکه مخابراتی گسترش یافت نیاز به بخشی جهت ایجاد ارتباط با سایر قسمت ها بود و دیگر این امکان وجود نداشت که هر مشترک به صورت مستقیم با سایر مشترکین در ارتباط باشد.

از این رو از تکنولوژی به نام سوییچ استفاده شد.
سوییچ در لغت به معنی کلیک زدن می باشد.

اما در عمل به معنی دستگاهی است که عملیات پردازش، محاسبه شارژینگ و کلیه کارهای مرتبط با آن را انجام می دهد.
اداره پشتیبانی فنی در ارتباط با سوییچ است.

وقتی دو مشترک به صورت مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند سوییچ هیچ گونه جایگاهی ندارد.
سوییچ را نصب می کنیم و این سوییچ مشخص می نماید که کدام مشترک می تواند با دیگر مشترک از همان مرکز یا از سایر مراکز در ارتباط باشد.

سوییچ را نصب می کنیم و این سوییچ مشخص می نماید که کدام مشترک می تواند با دیگر مشترک از همان مرکز یا از سایر مراکز در ارتباط باشد.

شرح مختصر از خدمات فرآیند خدمات : خدماتی که در این بخش ارائه می شوند عبارتند از : 1- خرابی از سوییچ 2- up grade سوییچ 3- کنترل عملکرد سوییچ (تغییر سخت افزار و نرم افزار) 4- ارزیابی سوییچ و غیره فعالیتهای این بخش به طور کلی به سه دسته زیر تقسیم می شوند : 1- تعمیر و سرویس اساسی کلیه گروه های سالن یک مرکز این بخش وظیفه دارد که به گروه های مختلفی از دستگاه ها که در سالن یک مرکز قرار دارند سرکشی کرده و آنها را تعمیر و سرویس کنند.

2- تعمیر یا تعویض کلیه قطعات فرسوده کلیه قطعات و کارت های فرسوده و خراب از مراکز شهری دیگر در سطح استان و شهر به این بخش آورده شده و تعمیر و سرویس و در صورت لزوم تعویض می شوند در بعضی موارد که امکان جابجایی دستگاه ها نباشد کارمندان این بخش به این مراکز در سطح شهر یا استان می روند و به تعمیر یا سرویس دستگاه خراب در آن محل می پردازند.

3- تعیین استانداردهای کمیت مورد نظر در مورد سرویس قطعات اساسی یکی از اجزاء اصلی دستگاه های سوییچ که امکان فرسوده و خرابی در آن زیاد است و در این بخش سرویس و تعمیر می شوند کارتهای الکترونیکی هستند.

این کارت ها شامل انواع آی سی های Cmos و tTL، میکروکنترلرها، انواع کریستال ها، مقاومت، خازن، رله و غیره هستند که طبق نقشه ها و مدارات از قبل طراحی شده روی گیت هایی نصب و لحیم می شوند و انواع کارتها مثل کارت لاین، بافر، کارتهای سی پی یو و غیره را بوجود می آورند.

فصل دوم ارزیابی بخش های مرتبط با رشته فن آوری اطلاعات و ارتباطات (ITC) موقعیت رشته کارآموز : فناوری اطلاعات امروزه به عنوان ابزاری جهت مدیریت سازمان ها علم جدیدی است که تمامی جهان را در برگرفته است و فن آوری اطلاعات و ارتباطات جامعه ای به وجود می آورد که در آن ارتباطات و زندگی انسان ها براساس وسایل ارتباطی آنها شکل می گیرد و مدیریت اطلاعات از طریق فرهنگ اطلاعات صورت می گیرد.

پس کلیه ارتباطات از طریق مدیریت یک بخش سازماندهی می شود.

همانطور که گفته شد دوره کارآموزی خود را در بخش پشتیبانی فنی مراکز سوییچ گذراندم.

پس در این بخش نیز سوییچ به عنوان عنصر و عامل اصلی در مدیریت ارتباطات نقش عظیمی را بر عهده دارد و کارها و فعالیت های این بخش تنها با بررسی و کنترل و رفع خرابی سوییچ انجام می گیرد.

و آنچه در اینجا مهم است ایجاد ارتباط کلیه مشترکین با هم از طریق سوییچ است.

شرح وظایف رشته کارآموز : در این مورد می توان چنین گفت که کارآموز در طی این مرحله آموزش های لازم جهت ایجاد و برقراری یک ارتباط مطلوب از طریق سوییچ و اجزای داخلی ان و وظایف هر کدام از وسایل ارتباطاتی از جمله کافو و پست که در مسیر برقراری ارتباط هستند داده می شود.

همچنین وظایف هر مرکز مخابراتی و کارهایی که برای ارتباطات مطلوب تر انجام می دهد.

برنامه های آینده سازمان : از برنامه های آینده سازمان می توان به راه اندازی شبکه NGN ، که یک شبکه هوشمند است نام برد.

که این شبکه و استفاده از سرویس های آن امکانات بسیار و ثمربخشی را جهت ارتباط ایجاد می کند که از آن جمله می توان گفت که هر مشترکی که یک خط تلفن ثابت دارد با جابجایی مشترک به شهر منطقه یا ناحیه دیگر، نیازی به تعویض شماره تلفن نخواهد داشت وفقط با انتقال آن می تواند از آن استفاده نماید و نیازی به شماره جدید نمی باشد.

فصل سوم آموخته ها واحد پشتیبانی فنی مراکز شهری مخابرات از قسمتهای مختلفی تشکیل یافته است که به بخش هایی مثل اداری، فنی و غیره تقسیم می شود.

که البته من در طول کارآموزی در قسمت پشتیبانی فنی بودم.

که البته قسمت فنی خود نیز شامل بخش هایی از قبیل نیرو و تاسیسات، کابل، انتقال، شبکه هوایی، سوییچ و غیره می باشد.

عمده فعالیت واحد پشتیبانی فنی سوییچ در ارتباط با سوییچ است.

که این سوییچ در سالن دستگاه قرار می گیرد.

سالن دستگاه در مرکز تلفن است و یکی از عمده ترین بخش ها می باشد.

سالن دستگاه شامل سوییچ، DDF و قسمت های سخت افزار و نرم افزار (توسط کاربر) می باشد.

یک سری از کاشناسان واحد نصب، سوییچ را در سالن دستگاه نصب می کنند و دما و شرایط مناسب برای سوییچ را تهیه می کنند و در واقع در سالن دستگاه قسمتی به نام پکیج وجود دارد که یک دستگاه بزرگ برای خنک کردن سالن دستگاه است و دما را ثابت نگه می دارد.

البته باید به این نکته توجه داشته باشیم که برق سالن دستگاه هیچ وقت قطع نخواهد شد.

سپس کارشناسان واحد راه اندازی سوییچ را راه اندازی می کنند.

به این صورت که توسط نرم افزار سوییچ program می شود و چک کردن کارت ها واز قبیل در این مرحله صورت می گیرد.

بعد از این مرحله عملیات برگردان انجام می شود، که در این مرحله سوییچ زیر می رود ویک مدت زمان مشخص سوییچ زیر بار کار می کند.

در طی این مرحله کارشناسان توسعه مهندسی عملکرد سوییچ را در این مدت بررسی می کنند و به کارشناسان واحد پشتیبانی فنی مراکز گزارش می دهد و در صورت مناسب بودن عملکرد سوییچ، مرحله آزمایش و تحویل انجام می شود.

هر شهر یا روستا بسته به تعداد مشترکین خود به یک یا چند مرکز مخابراتی تقسیم می شود.

مراکز تلفن به دو صورت آنالوگ و دیجیتال پیدا می شوند.

که البته امروزه اکثر مراکز به صورت دیجیتال هستند.

و هر مرکز تلفن نیز همانطور که گفته شد دارای یک سوییچ مخابراتی می باشد که ممکن است این سوییچ ها توسط شرکت های ایرانی ساخته شوند و یا سازنده های خارجی.

شرکت های ایرانی : 1- کارین (کم ظرفیت و پر ظرفیت) 2- کامکار (کم ظرفیت و پر ظرفیت) 3- پارس تلفن کار (کم ظرفیت و پر ظرفیت) 4- پارستل (کم ظرفیت) 5- عصر (کم ظرفیت) 6- OAX (صنایع ارتباطات) شرکت ها خارجی : 1- NEAX (شرکت NEC ژاپنی) 2- S12 (الکاتل آلمان) 3- EWSD (شرکت زیمنس) 4- ZTE (شرکت چینی) سوییچ ها از نظر ظرفیت نیز به دو دسته کم ظرفیت و پر ظرفیت تقسیم بندی می شوند که به مراکزی (سوییچی) که کمتر از 1000 شماره داشته باشد سوییچ کم ظرفیت گفته می شود.

که معمولاً به صورت 256 شماره ای، 512 شماره ای و 768 شماره ای یافت می شوند.

و به مراکز بالای یکصد هزار شماره سوییچ پر ظرفیت گفته می شود.

و به صورت 5000 مشاره ای، 10000 شماره ای، 20000 شماره ای و غیره یافت می شوند.

البته در حال حاضر به علت گسترش مخابرات در مورد سوییچ هایی که حدود 2000 شماره داشته باشند مانند سوییچ های کم ظرفیت رفتار می شوند.

در مراکز پر ظرفیت از سوییچ هایی نظیر EWSD و S12 و ZTE و در مراکز کم ظرفیت از سوییچ هایی نظیر پارستل و کارین استفاده می شود.

توپولوژی شبکه : 1- ارتباط مستقیم بین مراکز 2- استفاده از مراکز واسطه (ترانزیت) مخابرات ایران از هر دو روش برای برقراری ارتباط استفاده می کند.

البته در همه کشور ها به جز کشورهایی که از ماهواره استفاده می کنند بدین روش است.

بین دو مرکز یک مسیر اصلی وجود دارد و یک مسیر Alternative که در صورت بروز هر اشکالی برای جلوگیری از قطع ارتباط از مسیر Alternative استفاده می شود.

البته لزومی ندارد که هر دو مسیر مستقیم باشند و یا از مرکز واسطه استفاده کنند.

می تواند یکی از کابل ها مستقیم باشد و دیگری از مسیر واسطه استفاده کند تا اگر در مسیر مشکلی ایجاد شد ارتباط قطع نشود.

مراکز ترانزیت : اگر دو مرکز به طور مستقیم با هم ارتباط داشته باشند فاصله بینشان نباید از یک حد مشخص (حدود 7 تا 8 کیلومتر) بیشتر باشد زیرا در غیر اینصورت کابل کشی جواب نمی دهد و باید از مراکز واسطه یا ترانزیت بین مراکز استفاده کرد.

ویژگی مراکز ترانزیت : 1- مشترک معمولی ندارد.

2- ورودی و خروجی این مراکز کانال ها هستند.

شکل زیر نشان دهنده مرکز ترانزیت شهری ناحیه ای می باشد.

استفاده از مراکز ترانزیت از کابل کشی اضافی جلوگیری می کند.

در ادامه لازم است توضیحی راجع به شماره مشترک یعنی numvering داده شود و سپس به بحث راجع به ترانزیت می پردازیم.

Numbering : هر مشترک با 4 رقم برای مرکز مربوط به خود معرفی می شود که این رقم می تواند از 0000 تا 9999 باشد که در کل 10000 شماره خواهد شد.

که بنا بر استاندارد مخابرات عدد اول نمی تواند صفر یا یک باشد زیرا رقم اول صفر برای ارتباط بین شهرها تلفن همراه و رقم اول یک برای مراکز خدماتی مثل 118 و 125 و غیره در نظر گرفته شده است.

پس با حذف صفر و یا یک از اول شماره ها ظرفیت به 8000 شماره افزایش می یابد.

اگر تعداد مشترکین بیشتر شود مناسب ترین راه این است که به مراکز اضافه نماییم.

البته باید به این نکته توجه داشته باشیم که هر مرکز تنها قادر است تا یک شعاع مشخصی را تحت پوشش خود قرار بدهد.

دو مرکز را می توان به مانند دو دایره دانست و این دو مرکز توسط خطوطی به نام لینک یا ترانک به یکدیگر متصل می شوند.

خطوط لینک یا ترانک ترانک وسیله ارتباطی بین دو مرکز تلفن است.

و این ترانک ها در سه نوع شهری، بین شهری و بین المللی یافت می شوند.

لینک ها یا خطوط ارتباطی بین دو مرکز از 32 کانال تشکیل شده که می تواند سیگنال صحبت یا غیره باشد.

کارشناسان ترافیک سنجی در 25% حالات زمان پیک ارتباطات را بررسی کرده و تعداد ترانک ها را بررسی کرده و تعداد ترانک ها بین دو مرکز مجزا را مشخص می کنند.

البته درصورتیکه تعداد مراکز افزایش یابد باید یک رقم به چهار رقم قبلی اضافه شود که بیانگر شماره مرکز مربوطه است.

**** * مشخص کننده مرکز این باعث می شود که مشکل صفر و یک برای آن چهار رقم حل شود و هر مرکز می تواند 10000 شماره داشته باشد البته باز هم رقم اول نمی تواند صفر یا یک باشد پس می توانیم 8 مرکز داشته باشیم.

کابل های ارتباطی بین مراکز را از طریق حوزچه های زیرزمینی عبور می دهند.

حال تا اینجا که با مفهوم شماره هر مشترک و شماره مرکز آشنا شدیم لازم است که در ادامه به مرکز ترانزیت بپردازیم.

پس در صورت استفاده از مراکز ترانزیت یک رقم به پنج رقم اضافه می شود که مشخص کننده شماره مرکز ترانزیت است.

در شکل زیر نشان داده شده است.

***** * شماره مرکز شماره مرکز ترانزیت و در اینجا نیز با حذف محدودیت صفر و یک تعداد مراکز به 10 می رسد.

برای ارتباط بهتر در شهرها خیلی بزرگ مثل تهران می توان از ترانزیت level 2 هم استفاده کرد.

اهواز فقط ترانزیت level 1 دارد و 7 رقم مشترکین آن به صورت زیر معرفی می شوند.

این دو شماره کد مرکز هستند **** ** * شماره اول نشان دهنده ترانزیت این سه شماره prefix هستند پس بدین ترتیب تعداد مراکز می تواند تا 100 هم افزایش یابد.

پیش شماره (Prefix): هر مرکز یک عدد سه رقمی را به عنوان پیش شماره یا prefix به خود اختصاص می دهد.

پس اگر شماره تلفن 7 رقمی باشد هر مرکز حداکثر 10000 متشرک می تواند داشته باشد درصورتیکه تعداد مشترکین بیشتر از 10000 باشد باید به تعداد prefix ها اضافه کرد.

تماس های شهری : سوئیچ 7 رقم شماره گرفته شده را دریافت می کند.3 رقم اول را بررسی و با پیش شماره هایی که در همان مرکز وجود دارد مقایسه می کند.

در صورتیکه با هیچ کدام از آنها مطابقت نداشته باشدشماره را به مرکز دیگری یا یک مرکز ترانزیت منتقل می کند.

Prefix ها به صورت نرم افزاری در سوئیچ وجود دارند و هر مرکز باید Prefix های خودش و تمام Prefix هایی را که با آنها به صورت مستقیم ارتباط دارد را داشته باشد.

مراکز ترانزیت اهواز عبارتند از : T2 : مرکز اما (خیابان 24 متری) T3 : مرکز مدرس (امانیه) T4 : مرکز ولیعصر (زیتون کارمندی) T5 : مرکز آزادی (پادادشهر) موارد گفته شده علاوه بر اینکه مراکز ترانزیت هستند مرکز تلفن هستند و مشترک نیز دارند.

همانطور که گفته شد تهران ترانزیت Level 2 هم دارد و مشترکین آن 8 رقمی است به صورت زیر نشان داده می شود.

**** ** * * ترانزیت Level 2 کد مرکز ترانزیت level 1 توجه : اگر همه خطوط ارتباطی (لینک ها) در یک زمان مورد استفاده قرار بگیرند بوق اشغال یا busy tone دریافت می کنیم و این به این معنا نیست که مشترک مربوطه مشغول است.

پس مناطق شهرهای بزرگ را تقسیم کرده و به هر منطقه یک مرکز اختصاص می دهیم و هرکدام از این مراکز با یک عدد کد 3 رقمی که همان Prefix باشد می شناسیم.

مراکز از طریق فیبر نوری و کابل یا ارتباط رادیویی و ماهواره ای با هم در ارتباط هستند که یا ارتباط مستقیم است یا غیر مستقیم (از طریق مراکز ترانزیت).

همانطور که گفته شد هر مرکز می تواند 10000 مشترک را support کند ولی اگر تعداد متقاضیان یک مرکز بیش از 10000 مشترک باشد یک prefix جدید برای آن مرکز تعریف می کنیم.

به طور مثال علاوه بر 551 prefix یک 552 هم به آن مرکز اختصاص می دهیم وتعداد مشترکان را به بیست هزار مشترک می رسانیم.

الببته ممکن است مرکزی نیز 3 نوع prefix هم داشته باشد و بتواند سی هزار مشترک هم داشته باشد.

بعضی از شهرها با توجه به وسعتشان فقط یک مرکز دارند مثل شادگان، ملاثانی و غیره.

تماس های بین شهری : برای ارتباط بین شهرها هم باید یک مرکز ترانزیت دیگر داشته باشیم که همه مراکز باید با آن در ارتباط باشند چه از طریق مستقیم (اگر تعداد مراکز کم باشد) و چه به صورت غیر مستقیم (از طریق مراکز ترانزیت خودشان) که به آن مرکز ترانزیت اولیه یا (primery center) pc گفته می شود.

چون مرکز pc هزینه بر است برای شهرهای نزدیک به هم استفاده می شود مثل دزفول، اندیمشک و شوش.

در ارتباط های بین شهری وقتی کد شهر مورد نظر گرفته شود با ورود صفر سوئیج تشخیص می دهد که ارتباط بین شهری است و شماره را به یک مرکزSTD یا SC می فرستد.

در STD (SC) کد تمام شهرهای کشور وجود دارد.

SC با توجه به کد شهر شماره را به مرکز SC مقصد متصل می کند.

SC مقصد هم با توجه به اینکه در SC پیش شماره تمام مراکز سطح شهر وجود دارد (همه پیش شماره های مراکز سوئیج برای SC تعریف شده است).

شماره را به مرکز سوئیج مربوطه منتقل می کنمد و سوئیج هم به مشترک مورد نظر می فرستد.

تمام PC های کشور باید با هم در ارتباط باشد.

البته بعضی از شهرها به جای PC مرکز (senconary center) SC یا STD دارند مثل اهواز که دو مرکز SC دارد.

SC1 اهواز در زیتون کارمندی و SC2 آن نزدیک استادیوم ورزشی واقع شده است.

پس باید یک PC ، level 2 هم داشته باشیم پس کل کشور را به 8 منطقه تقسیم می کنیم.

منطقه 1 : شمال کشور منطقه 2 : تهران منطقه 3 : اصفهان منطقه 4 : آذربایجان منطقه 5 : خراسان منطقه 6 : خوزستان منطقه 7 : فارس منطقه 8 : همدان توجه : استان خوزستان استان لرستان را نیز support می کند و درکل منطقه 6 محسوب می شوند.

و چون نمی توانیم تمام pc های کشور را به هم وصل کنیم، کشور را به 8 منطقه تقسیم کردیم.

و در نهایت به این نکته باید توجه نمود که پیش شماره 09 هم به تلفن همراه اختصاص پیدا کرده است.

شکل بالا مثالی از مراکزی است که شماره Prefix های آنها مشخص شده است و می توان این را مشاهده نمود که یک مرکز ممکن است دارای بیش از یک Prefix باشد.

کد منطقه (area code) : برای نشان دادن منطقه 4 رقم تعریف می کنیم و به آن area code می گوییم و به صورت زیر نشان می دهیم.

شماره 06 ** pc Area code (4 رقم) برای مثال می توان گفت کد دزفول 0641 است و شماره pc آن 41 است.

توجه: باید به این نکته توجه داشت که شهرهایی که زیر مجموعه sc های شهرهای دیگر هستند شماره انتهایی کد شهر آنها با آن شهر متفاوت می باشد.

به طور مثال می توان شهر خرمشهر را مثال زد که زیر مجموعه sc آبادان می باشد.

0631 : کد آبادان 0632 : کد خرمشهر باید به این نکته نیز توجه شود که شهرهایی که در شماره آخر کد آنها 11 است pc ندارند بلکه مرکزیت sc را دارند.

به طور مثال شهر اهواز که کد آن 0611 است نشان دهنده آن است که دارای دو مرکز sc می باشد.

دلیل استفاده از دو مرکز بالا بردن ضریب امنیت می باشد به این صورت که اگر یکی از دو مراکز به دلیلی از کار افتاد، کل ارتباط شهر قطع نشود.

توجه: برخی از مشترکین اهواز بین مرکز sc1 و sc2 مشترک هستند مثلاً زمانی بودکه برخی مشترکین امکان استفاده از نمایشگر شماره (caller ID) را داشتند و زمانی این امکان قطع می شد و دلیل آن مشترک بودن بین دو مرکز sc اهواز بود.

البته در حال حاضر هر دو مرکز امکان caller ID را دارا می باشند.

مرکز pc برای شهرهای کوچکتر استفاده می شود.

پس بدین ترتیب هیچ دو شماره مشابه ای در کشور وجود ندارد، چه در قسمت area code و چه در قسمت prefix .

تماس های کشوری: اگر دو رقم اول شماره 00 باشد در این صورت سوییچ شماره را به sc منتقل می کند و sc به مرکز isc در تهران راهنمایی می کند و در واقع این مرکز برای ارتباط با خارج کشور درنظر گرفته شده است.

ISC (international service center) در این مرکز کد تمام کشورها تعریف شده است.

در اینجا حالت های ایده آل در نظر گرفته شده ولی معمولاً سوییچ دو رقم اول شماره را آنالیز می کند تا اگر شماره موبایل گرفته شده بود به مرکز موبایل فرستاده شود.

اما گاهی در بعضی از مراکز ابتدا شماره به sc و سپس به مرکز موبایل فرستاده می شود.

در حال حاضر سومین مرکز ISC کشور در حال ساخت در شیراز می باشد.

انواع مراکز از نظر ساختاری : شهری (ترانزیت الویه – ترانزیت ثانویه) بین شهری و بین المللی روستایی (کم ظرفیت) مراکز روستایی توسط لینک ها به مراکز pc متصل هستند.

مرکز مخابراتی : قسمت فنی هر مرکز مخابراتی به صورت کلی به 4 قسمت تقسیم می شود : سالن دستگاه MDF اتاق کابل PCM سالن دستگاه : قسمتی است که سوییچ مخابراتی در آن قرار گرفته است و از نظر دما و رطوبت باید طبق یک استاندارد خاص تنظیم گردد.

معمولاً باید مقدار دمای آن بین 20 تا 30 درجه سانتیگراد و رطوبت آن بین 50 تا 53 درجه باشد.

علاوه بر سوییچ قسمت هایی مثل DDF، تجهیزات نیرو، اتاق مخصوص operator و غیره در سالن دستگاه واقع شده است.

MDF : این قسمت از نظر مساحتی خیلی بزرگتر از سالن دستگاه است و دو سری ترمینال در آن نصب شده است.

به این صورت که ترمینال های افقی به سمت سوییچ قرار گرفته اند.

هر ترمینال دو لبه بالایی دارد و دو لبه پاینی، از سالن دستگاه یک زوج سیم به لبه بالایی ترمینال وصل می شود و از لبه پاینی این ترمینال به لبه بالایی این ترمینال عمودی وصل می شود و از آن یک زوج سیم به سمت مشترک برده می شود.

در اطراف ترمینال ها برای محافظت یک سری فیوز قرار می دهند که از افزایش جریان ولتاژ اضافی و آسیب به سوئیج جلوگیری می کند.

MDF را براساس موقعیت جغرافیایی دسته بندی می کنند و کابل های مورد نظر را به سمت مکان فیزیکی مشخص شده ارسال می کنند.

اتاق کابل : اتاقی شامل کابل های مختلف بطوریکه کابل های مشترک، خارج شده از MDF به این قسمت می آیند و در به قسمت های کوچکتر منشعب می شوند.

زوج سیم ها را مِی توان در این قسمت تقسیم کرد، مثلاً اگر 1200 زوج سیم داشته باشیم و بخواهیم به دو قسمت 600 تایی تقسیم کنیم.

اینکه زوج سیم ها را به صورت صحیح جداسازی و دسته بندی کنیم و به صورت مناسب بسط بزنیم، کاری است که دقت زیادی می خواهد و توسط کارشناسان این کار انجام می شود.

قسمت های منشعب شده همانطور که در شکل پیداست به سمت کافو می روند.

و به جایی که زوج سیم ها منشعب می شوند مفصل می گویند.

1200 کابل مفصل 600 کابل به سمت کافو 600 کابل به سمت کافو PCM : هر ارتباطی که قرار باشد از سوییچ خارج شود و به مرکز دیگری وصل شود توسط اتاق PCM انجام می شود.

برای مثال می توانیم دو مرکز A و B را در نظر بگیریم در صورتیکه مشترکی بخواهد از مرکز A با مشترکی در مرکز B تماس بگیرد، این ارتباط توسط کارت ترانک درون سوییچ صورت می گیرد و این قسمت کابل ها به ADDER های DDf متصل می شود، سپس کابل ها از DDf که در سالن دستگاه واقع است به اتاق PCM مرکز A می روند و بسته به نوع ارتباط بین دو مرکز (کابلی، فیبری، رادیویی و ماهواره ای) ارتباط بین PCM مرکز A و pcm مرکز B برقرار می شود.

پس از ارتباط با PCM مرکز B کابل ها به DDF مرکز B و از آنجا هم به سوییچ آن مرکز و همچنین کارت TRUNK آن مرکز وصل می شود و به این صورت ارتباط برقرار می شود.

و در واقع می توان گفت اتاق PCM چیزی شبیه اتاق MDF می باشد که به جای زوج سیم در آن کابل کواکسیال وجود دارد.

مسیر برقراری ارتباط از مشترک تا مرکز : ابتدا از زوج سیمی که از تلفن مشترک خارج می شود شروع می کنیم که این زوج سیم به جعبه های آلومینیومی به نام پست که در خیابان و در کنار خانه ها واقع اند می روند .

ظرفیت هر پست معمولاً 10 شماره می باشد اگر تعداد مشترکین بیشتر شد می توان پست را با جعبه دیگری به نام سرکابل تعویض کرد که ظرفیت آن حدود 50 تا 70 شماره و بیشتر هم هست.

سپس از آنجا سیم ها به قسمتی به نام کافو می روند.

کافو همان جعبه های سبزرنگی هستند که در خیابان هستند.

کافو به دو قسمت پشت و مرکزی تقسیم می شود که زوج سیمی که از سمت مشترک می آید به قسمت پشت و خروجی کافو از قسمت مرکزی به اتاق کابل مرکز مربوطه می رود.

هر کافو مثل یک MDF کوچک است و یک ظرفیت مشخص دارد.

قست پشتی زوج سیم شکل بالا نشان دهنده مسیر فیزیکی ارتباطی مشترک تا مرکز می باشد.

و همان طور که مشاهده می کنیم ترمینال های پشت کافو به پست وصل هستند.

باید به این نکته توجه داشته باشیم که امکان تعویض شماره تلفن از درون سالن دستگاه صورت می گیرد و در صورتیکه بخواهیم شماره تلفن موردنظر خود را انتقال بدهیم زوج سیم برای مشترک دیگر با شماره جدید خالی می شود.

ممکن است در پست نزدیک محل سکونت ما جای خالی وجود داشته باشد ولی در صورت تقاضای اشتراک از مخابرات پاسخ عدم امکانات فنی را دریافت کنیم که در این صورت مشکل به PCM ACCESS بر می گردد که قسمت مرکزی کافو پر شده است و دیگر امکان واگذاری خط وجود ندارد.

گاز کنترل : درون اتاق کابل یک سری تجهیزات خاص است که به آن گاز کنترل گفته می شود.

اگر به ظاهر کابل ها دقت کرده باشیم دارای یک پوشش پلاستیکی هستند و چون این کابل ها دارای جریان می باشند پس در اطراف خود شار مغناطیسی ایجاد می کنند و چون کابل ها به هم چسبیده هستند پس شارها روی یکدیگر تاثیر می گذارند و مشکل هم شنوایی یا شنود پیش می آید.

پس درون اتاق کابل میزان ظرفیت خازنی مشخص می شود که مقدار و میزان و فشار هوایی که درون پوسته وجود دارد را طوری تنظیم می کنند که مشکل تداخل شارها و در نتیجه هم شنوایی بوجود نیاید.

بعضی مواقع مخصوصاً هنگام بارندگی آب به درون کابل های درون مفصل رسوخ می کند و اگر گوشی تلفن را برداریم ممکن است صدای مکالمات دیگر مشترکان را بشنویم که در اینصورت مشکل از مفصل بندی است و باید آن را رفع کرد.

طبق استاندارد مخابرات هر مرکز مخابراتی باید به 3 طبقه به صورت زیر تقسیم شود.

تبدیل صوت به سیگنال دیجیتال : در یک مکالمه صحبت ما به صورت سیگنال الکتریکی در می آید، بطوریکه باید در مبدا از حالت آنالوگ به دیجیتال تبدیل شود و در مقصد هم از حالت دیجیتال آن به آنالوگ تبدیل شود.

برای اینکه همان سیگنال فرستاده شد هاز مبدا را در مقصد دریافت کنیم باید فرکانس نمونه برداری شده برابر و یا بیشتر از دو برابر پهنای باندش باشد که این در واقع همان قضیه نایکوئیست می باشد سیگنال های صوتی در سیستم تلفن در محدوده فرکانسی 0.3 تا 3.9 انتقال می دهند یعنی هر کانال تلفنی با باند محافظ حدود KHZ می باشد.

2M یا E1 استاندارد اروپایی) : این لینک که استاندارد کشورهای اروپایی می باشد در ایران نیز استفاده می شود و در این لینک 32 شیار زمانی (32 کانال) وجود دارد.

کانال سیگنالینگ همزمانی هر کانال شامل 8 بیت است.

هر 16 تای این 32 کانال به هم متصل می شود که به آن فریم گفته می شود.

کانال 1 برای عمل همزمانی و کانال 16 برای سیگنالینگ و رد و بدل کردن پیام های سیگنال درنظر گرفته اند.

پس به جز این دو کانال، از 30 کانال باقی مانده برای ارسال صحبت (voice) استفاده می شود .

برای فهم این مطلب به مثالی که گفته می شود دقت مِی کنیم.

کانال 1 یک مرکز از مرکز دیگری درخواست می کند که مشترکش با مشترک آن مرکز تماس داشته باشد و این کار توسط ارسال سیگنال که 3 بیتی است صورت می گیرد، که شامل 3 بیت اول از 8 بیت کانال 16 می باشد و بقیه ها، بیت های صحبت هستند.

8khz * 8 = 64k 64k * 32 = 2048 khz ~ 2MHZ پس ارتباط بین 2 مرکز با سرعت 2M برقرار می شود.

ارتباطات بین مراکز به صورت لینکی و کانال می باشد که شامل 30 کانال و دو کانال برای کنترل استفاده می شود که در مخابرات به آن لینک 2M گفته می شود.

کارشناسان ترافیک سنجی بررسی می کنند که کدام مراکز با همدیگر ارتباط بیشتری دارند پس از آن این مراکز را به طور مستقیم به هم وصل می کنند زیرا اگر قرار باشد ارتباط این مراکز هم از طریق ترانزیت انجام شود اکثر خطوط مربوطه را اشغال می کند و ارتباط با بقیه مراکز مشکل پیدا می کند.

فیبر نوری : فیبر نوری یکی از محیط های انتقال داده با سرعت بسیار بالا است که پس از اختراع فناوری لیزر از سال 1966 مورد استفاده قرار گرفت.

این کابل رشته ای از تارهای ساخته شده از آلیاژ شیشه و پلاستیک است که تقریباً هر یک از تارهای آن معادل ضخامت تار مو است.

این محیط انتقال بیشتر برای انتقال اطلاعات در مسافت های دور استفاده می شود.

و دلیل آن میرایی بسیار کمن نور در هنگام شکست آن است.

محیط انتقال از طریق فیبر نوری بسیار ساده تر است زیرا ارتباط از طریق نور است و در طی فاصله هایی مشخص از تکرار کننده استفاده می شود.

همچنین به علت القاء پالس های نور یا فوتون ها مشکلات ذاتی کابل های مسی از جمله تداخل الکترومغناطیسی مشکل هم شنوایی و استراق سمع هم وجود ندارد و چون فیبرها شیشه ای اند مثل کابل های مسی روی یکدیگر اثر تضعیف کنندگی ندارند.

Core (هسته) Buffer cating Clodding مکانیسم پیاده سازی voice روی نور از یک سری پروتکل های خاص تبعیت می کند که اتصالات و پیاده سازی آن کار بسیار دقیقی است و امکانات و هزینه زیادی می برد و باید توسط کارشناسان این کار انجام شود.

فیبر نوری این مزیت را نیز دارد که ارزان تر از کابل مسی است.

در اینجا لازم است پردازش مکالمه را به صورت کمی و کیفی بررسی کنیم.

Call prossesing : پردازش مکالمه یا همان call prossesing تجزیه و تحلیل برقراری یک ارتباط موفق است و دارای مراحلی به شکل زیر است.

1- برداشتن گوشی (off hook کردن) : برداشتن گوشی به مفهوم درخواست مکالمه (call request) می باشد.

در این مرحله یک تن ممتد با یک فرکانس دریافت می کنیم که با این کار درواقع مشترک درخواست مکالمه یا Request call خود را اعلام می کند.

یکی از روش های تشخیص درخواست مکالمه به صورت زیر است .

مرکز مخابرات آمپر متر زوج سیم (مدار الکتریکی) مشترک