دانلود گزارش کارآموزی عمران شرکت پیمانکاری

کار فرما این پرژه فرد شخصی است که با شهرداری منطقه ( ثامن ) شریک شده است و برلی همین منظور دو مشاور و یک استاد دانشگاه مشاوره این سازه را برعهده دارند مشاور اصلی مشاور طاش است که طراحی اولیه را بر عهده گرفته است و مشاور گام طرح ثامن مشاور شهرداری بوده که که ناظر بر انجام پروژه است که هم کنون با کمک اقای دکتر پویان نژاد بر عملکرد و طرح سازه و تغییرات که در سازه اعمال می کنند بررسی های لازم را لحظه به لحظه انجام می دهند.
در این پروژه از پیمانکاران جزه بهر می گریم که در هر قسمت که لازم باشد از انها دعوت به کار می شود و دستگاه نظارت بر عمکرد تک تک انها نظارت می کند که اکنون در کارگاه پیمانکاران تاسیسات و دیوار های سه بعدی و خاکبرداران و ارماتور بند و … مشغول به کارند
در این سیستم اقای مهندس قمری سر پرست کارگاه و اقا مهندس لطفی مسِول امور اجرایی هستند وکه اینجانب نیز در زیر نظر ایشان مشغول به کار هستم و کارهای نقشه برداری و نظارت بر عملکرد پیمانکاران را بر عهده گرفته ام
ویژگی خاص این پرژه است که ای ساختمان در ارتفاع 9.6+ از سطح زمین دو سازه به وسیله پل واسط ( ساباط ) به یکدیگر متصل مشوند و سقفی بر روی کوچه راد می گذارند که در مشهد ساختمانی نداریم که از روی کوچه به یکدیگر متصل شود و دو سازه با عملرد متفاوت را به یک دیگر متصل کند
سیستم سازه از تشکیل شده است از قاب خمشی و دیوار ربرشی که با توجه به وقت گیر بودن و کند شدن پروژه در سازه جدید در حال ساخت بعضی از دیوار برشی ها را به باد بند تبدیل کرده ایم.
سقف ها بصورت کامپوزیت طراحی شده است و 10 سانتیمتر برای کف سازی در نظر گرفته شده است



آشنایی کلی با مکان کار آموزی
محل کار اموزی وحدت 7 در پنج راه پایین خیابان است که با توجه به ارتفاع پروژه از دید بسیار عالی به حرم و اطراف حرم و راه اهن است این پروژه برای کاربری اقامتی تجاری در نظر گرفته شده است که سه طبقه پارکینگ و سه طبقه تجاری و در طبقه دوم یک رستوران در نظر گرفته شده است و از ان بالا تر تمام طبقات اقامتی پیش بینی شده است
در زیر چند عکس هوای منطقه را نشان می دهد که در این عکس ها تنها خیابانی که در ان تونل انرژی در ان قرار دارد نیز مشخص شده است در زیر چند عکس هوای منطقه را نشان می دهد که در این عکس ها تنها خیابانی که در ان تونل انرژی در ان قرار دارد نیز مشخص شده است دستورالعملهای حفاظتی و ایمنی کارگاه های ساختمانی اجرای کـارهـای ساختمانی شـامـل مراحـل متعددی است که ضمن آن افراد با ماشین آلات ساختمانی، ابزار و مصالح گوناگون سروکار دارند .

این روابط ویژگی ها امکان وقـوع حوادث را بـرای نیروی انسـانی را افـزایش می دهـنـد .

محـافظت از افراد انسانی در قبال حوادث نـاشـی از کـار از اهمیت ویژه ای برخوردار اسـت .

از این رو بـاید ابـزار و ماشین آلات بـه طور مستمر مورد بازرسی کامل قرار گـرفـتـه و از سالم بودن آنها اطمینان حاصل شود .

در بکار گیری ماشین ها نیز باید از افراد با تجربه استفاده شود .

برای تامین ایمنی کارگاه هـای ساختمانی بـاید همه ی کـارهـا بـا دقت و برنامه ریزی دقیق انجام گیرند.

در ضمن باید دقت داشته باشیم و کـه هنگام کار یا تخلیه ی مصالح مزاحمتی برای همسایگان و سایرین ایجاد نشود.

همچنین از انجام کارهای پر سر و صدا در شب خودداری شود .

در صورتی که لازم است کاری در شب انجام شود باید قبلا اجازه ی شهرداری و مقامات مسئول کسب شـود .

گودبرداری و سازه نگهبان به دلیل کمبود وقت و عقب بودن از برنامه زمان بندی سازه نگهبان و گود برداری با هم اجرا می شد که شمع ها به طور معمول 1/3 ان زیر پی است و با توجه به این که عمق خاک برداری 14 متر بوده است شمع های سازه نگهبان حدود 18 است یـک لـودر چـرخ لاستیکی و بیل مکانیکی بـه کـارگاه آورده شد و سپس لودر و بیل مکانیکی شروع به کار کرد.

سپس خاک حاصله را توسط همان لودر و بیل مکانیکی در یک کامیون بارگیری کرده و بـه مکان دیگری انتقال دادیم.

برای عبور و مرور لودر هنگام گودبرداری به محل کارگاه یک رمپ ایجاد کرده بودیم که پـس از اتمام کار لودر آن را توسط کارگران و دست افزار بیل و کلنگ تخریب نمودیم .

کـارگـران به وسیله ی بیل و کلنگ مشغول تخریب و خاک برداری رمـپ گردیدند.

پس از اتمام کـار و پـایان این مرحله سطح کار ــ زمین کارگاه ــ را کاملا آب داده و توسط غلتک دستی کوبیدند.تا سطح کـار کاملا متراکم شود و بعدهـا در اثـر وزن ساختمان نشست نـکـنـد .

البته باید متذکر شوم که قبل از شروع به گودبرداری باید درخت و بوتـه های احتمالی را که در محل کارگاه موجود است از محل کار جمع آوری نمود که به این کار عملیات بوته کنی می گویند.

همچنین باید محل چاه های قدیمی یا تختـه سنگ و موانعی را که ممکن است موجب حادثه شوند شناسایی و نسبت به ایمن سازی آنها اقدام نمود.

و نیز اگر با گود برداری پایداری ساختمان هـای مجاور دچـار مخاطره می شود بـاید از ایمنی آنها بوسیله شمع بندی زیر پایه هـا، سپر و مهار کردن ساختمان هـا بطور مطمئن اطمینان حاصل نمود.

این عوامل حفاظتی باید تـا رفع خطر مرتباً به وسیله ی اشخاص ذیصلاح بـازدید شـونـد تـا موجبات حفاظت مـوثـر ساختمان هـای مجاور و امنیـت جانی کـارگـران و هـمـسـایـه هـا نـیـز تـامیـن بـاشـد.

پیمانکارموظف است تجهیزات ایمنی لازم بـرای حفاظت کارگران را در اختیار آنها قرار دهـد.

در حفاری با بیل و کلنگ کارگران باید فاصله کافی ازیکدیگر داشته باشند.

در گـودالـهـا و شیارهـای عمیق کـه عمق آنها از یک مـتـر بیشتر باشد نباید کارگران را به تنهایی بکار گمارد .

خاکـبـرداری در زمین هـای بـا رطـوبـت طبیعی را می تـوان تـا عمق یک مـتـر، بـرای مـاسـه 25/1 مـتـر، برای ماسه رس دار 5/1 مـتـر، بـرای خـاک رس 2 مـتـر و برای خاک بسیار متراکم را بدون پایه هـای ایمنی، سپر و حائل انجام داد.

در سـایر موارد بـا تـوجـه بـه جنس خاک ، عمق گـودبـرداری و شرایط ترافیکی اطراف تدابیر ایمنی لازم توسط مسئولان اتخاذ می گـردد.

لازم ذکر است که خاک این منطقه از جنس رس می باشد.

پـیـاده کـردن نـقـشـه هدف از پیاده کردن نقشه به معنی انـتـقـال نقشه ساختمان از روی کاغذ بر روی زمین با ابعاد اصلی می باشد.

بطوریکه محل دقیق پی ها و ستون هـا و ابعاد آنها روی زمین مشخص گردد.

در موقع پیاده کردن نقشه از نقشه ی پی کنی استفاده می شـود.

بـرای نقشه ی ساختمان هـای مهم معمولا از دوربین نقشـه بـرداری استفاده می شـود.

برای نقشه ی ساختمان های کوچک و معمولی از مـتـر و ریسمان کـار استفاده می شـود .

کــارگــران بـا حـضـور مهندس نـاظـر بـه پیاده کـردن دقیق نقشه فونداسیون اقـدام کـردنـد.

بـه گـونـه ای که به وسیله ی دوربین نقشـه بـرداری و گچ کاملا ابعاد فونداسیون را مشخص کرده و آن را در زمین پیاده کـردنـد.

بـتـون مگــر بتون مـگـر کـه بـه آن بـتـون لاغر نـیـز می گـویند اولین قـشر پی سـازی می بـاشد.

مقدار سیمان در بتون مگر حدود 100 الی 150kg/m3 است .

بتون مگر معمولا به دو دلیل مورد استفاده قرار می گـیـرد : 1 : برای جلو گیری از تماس مستقیم بتون اصلی فونداسیون با خاک.

2 : برای رگلاژ کف فونداسیون و ایجاد سطحی صاف برای ادامه پی سازی.

کـارگـران پـس از ساختن بـتـون مگر، آن را در جـاهـای مشخص شـده بــه ضخامت حدودا ده سانتی متر ریخته و سطح روی آن را بـا ماله تقریباً صاف کردند .

کارگران پس از ریختن بتون مگر و گذشت حدودا سه الی چهار ساعت به آب دادن مختصر و سطحی آن پرداختند.

لازم به ذکر است که در هنگام ریختن بتون مگـر حدوداً از هر طرف هفت تا ده سانتیمتر بیشتر از ضـخـامـت فونداسیون بتون ریزی کردیم.

که البته این کار برای سهولت در اجرای قالب بندی و کفراژبندی بود.

قـالـب بـنـدی فونداسیون و شمع بندی قـالـب بندی معمولا بـه چـنـد صورت می تواند صورت گیرد.

یـا به صورت فلزی یا به صورت چوبی و یا بـه صورت آجری .

در کارگاه مورد نـظـر از قالب آجری استفاده شد که ذیلاً به آن اشاره می کنیم : در ابـتـدای روز بـعـد کارگـران و بنا مشغول به کار شده ابعاد فونداسیون را کاملا مشخص کرده بـه وسیله ی ریسمان کار جدا کرده سپس به ساختن قالب آجری فونداسیون با ارتفاع مشخص پرداختند پس از ساختن قالب بندی فونداسیون کار کاملا آماده تحویل به گروه آرماتوربند برای اجرای شبکه مش و آرماتور بندی پی بود.

پس از تهیه ی میل گرد بـا شماره هـای مشخص کار را تحویل گروه آرماتوربند دادیم.

آرماتوربندی با توجه به وسعت مانور توسط کارگران، کار گروه آرماتوربند به سرعت انجام می شد گـروه آرماتوربـنـد کـاملا طبق نقشـه مشغـول بـه بریـدن ، انـدازه کـردن و ساختن شبکه آرماتور و مش بندی فونداسیون شـدنـد.

در این مدت همواره یک کارگـر بـه وسیله ی کـارگاه و آچـار گـوساله طبق نقشه مشغول تهیه ی خاموت هـا و تـنگ هـا بـه تعداد و اندازه های مورد نیاز شد.

علت استفاده فولاد و میل گرد در ساختمانها و پی بطور کلی ما از فولاد بکار رفته در بتون انتظار تاب و تحمل نیروهای کششی را داریم زیرا بتون به تنهایی دارای مقاومت فشاری بالا و قابل قبولی می باشد لیکن در مقابل نیروهای کششی ضعیف است.

ما با استفاده از میلگرد در بتون سعی در بهبود این شرایط داریم.

نحوه ی آرماتوربندی فولاد را که گفتیم به صورت میل گرد در بتون استفاده می کنیم باید به صورت یک شبکه و کلاف یک پارچه در آورده تا بتواند به خوبی در مقابل نیروهای وارده از خود مقاومت نشان دهد .

بـه این شبکه میل گرد و آرماتورهای بـه هم بافته شده حصیری می گویند.

میل گردها را معمولا با توجه به قطر آنها می خوانند مثلاً میل گرد 18، میل گردی است که قطر آن 18 میلیمتر می باشد .

لازم ذکر است با توجه به آئین نامه حداقل میل گردی که در ساختمانها مصرف می شـود نـمـره 6 می باشد.

البته قابل ذکر است که ساختمان ما فلزی می باشد و ما از میلگرد بیشتر در فنداسیون( پی ) و شناژها استفاده می کنیم.

مـیـل گـردها معمولا به طول 12 متربه بازار عرضه می شوند.

که با توجه به شکل و ابعاد فونداسیون باید آنها را به اندازه ی دلخواه قیچی کنیم.

بـا تـوجـه بـه توضیح بالا که شبکه آرماتورها باید به صورت یک کلاف یک پارچه عمل کند نحوه ی اتصال آنها بـه یکدیگر بسیار حائز اهمیت است.

کـه مسلماً باید با نظارت مهندس ناظر اجرا شود .

معمولا در کارگاه ها برای اتصال دو نخ آرماتور 40 برابر قطر آرماتور آنـهـا را بـا هــم اورلــب کـرده و بـه وسیله ی مفتول آنـهـا را بـه هـم می بندیم .

کـه البته این نوع اتصال طبق آئین نامه برای آرماتورهای تـا نـمره ی 32 مجاز می باشد .

روشهای دیگری نیز برای اتصال آرماتورها وجود دارد.

بـا تـوجـه بـه خاصیت میل گـرد و عـلت استفاده آن در بتون باید اندازه قطر و نحوه اجرای آرماتورها دقیقاً طبق نقشه و با نظر مهندس محاسبه و اجرا شود، مقدار میزان مصرف میل گرد در بتون با توجه به سطح مقطع آن است .

بـا دقت در شکـل ظاهری فونداسیون و محاسبه می توانیم به این نتیجه برسیم که در سطح بالایی پی نیروهای کششی وارده کم و نیروهای فشاری وارده که بـتـون بـه خـوبـی می توانـد در مقابل آن مقاومت کند زیاد است .

و در سطح پایینی پی نیروهای کششی وارده زیاد و نیروهای فشاری وارده کم است .

پس باید در سطح پایینی پی از تعداد میل گردهـای بیشتر و قویتری استفاده کنیم تـا در مـقـابـل نیروهای کششی وارده به خوبی مقاومت کند .

در کارگاه هـای کوچک مثلا در کارگاه مورد نظر ما با توجه به مشکلات اجرایی و نظر به اهمیت سـطح مقطع فولاد در بتون بـه جای استفاده از میل گردهـای بـا نمره بالاتر در شبکه پایین پی از تعداد بیشتری میل گرد با نمره میل گردهای شبکه بالایی پی البته با نظر مهندس ناظر استفاده می شود.

کارگران پس از آماده سازی شبکه کف پی آن را در ته پی قرار دادند.

چون در کارگاه ما از بتن مگر در سطح کار استفاده شده بود حداقل فاصله خارجی شبکه زیر پی از بتون مگر می باید حدوداً 7 سانتی متر باشد .

برای این کار از تکه ها و نخاله های ساختمانی موجود در کارگاه استفاده شد .

نـکـتـه حـائـز اهمیت در اجـرای کـار این است کـه باید فاصله میل گردهـا و خاموت هـا را دقیقاً طبق نقشه اعمال کنیم کـه البته این فـاصلـه هـا را باید از مرکز به مرکز آرماتورهـا در نظر بگیریم .

فقط در موقع جاگذاری باید دقت لازم انجام گیرد تـا قفسه هـا و مش میل گردی درست در وسط گود قرار گیرد تا در هنگام بتون ریزی از همه طرف توسط بتون احاطه شونـد .

در واقع بتون مثل کاوری دور و اطراف آن را بپوشاند.

معمولاً میلگردهای مصرفی در بتون را از نوع میلگرد آجدار انتخاب می کنند.

خم کردن آرماتور : در کارگاه های کوچک آرماتورها را با دست ــ کارگاه و آچار گوساله خم می نمایند .

ولی در کارگاه هـای بـزرگ خم کـردن آرماتور بوسیله ی ماشین انجام می شود .

مسئول کارگاه آرماتوربندی باید از روی نقشه تعداد و شکل هر آرماتور را تعیین نموده و به کارگران داده و خم کردن هر سری را دقیقاً زیر نظر داشته باشد تا طول آرماتور و محل خم کردن و زاویه ی خم کـردن و طول قلاب ها طبق نقشه انجام شـود .

طول قلاب معمولا نباید از 10 سانتی متر کمتر باشد .

میل گردها باید از نوع ذکر شده در نقشه باشد.

یکی از نکات اجرایی که باید مد نظر قرار دهیم این است که اگر میل گرد خمیدگی موضعی داشت می باید این خمیدگی قبلاً صاف گـردیده بعد اقدام به شکل دادن آرماتور بـشـود.

بـرای صاف کـردن میل گرد چکش کاری مجاز نیست .

بلکه باید بـه وسیله ی کشش این کار را انجام دهیم .

آرماتورها باید طوری بسته شود تا در موقع بتون ریزی از جـای خـود تکـان نخورده و جـابـجـا نـشـونـد .

آرمـاتـورهـای تـا قطـر 12 میلی متـر را می تـوان بـا دسـت خـم نـمـود ولـی آرماتورهای بزرگتر از 12 میلی متر بهتر است با دستگاه مکانیکی مجهزبه فلکه خـم شـود قطر فـلکـه خـم متناسب بـا قطر آرماتور بوده و توسط مهندس محاسب و مهندس کارگاه تعیین می شود .

کـلـیـه آرمـاتـورهـای ساده باید بـه قلاب ختم شود ولی آرماتورهـای آجدار را می توان به صورت گونیا خم نمود.

سرعت خم کردن باید متناسب با درجه ی حرارت محیط بـاشد و باید بـا نظر مهندس کارگاه بطور تجربی تعیین شـود.

این نـکـتـه در کـارگـاه ما با توجه به گرمای هوا در منطقه حائز اهمیت می بـاشد کـه کما کان رعایت می شـد .

باید از خم کردن آرماتورها در دمای کـمـتـر از پنج درجه ی سانتیگـراد خـودداری نمود .

حتی المقدور باید از بـاز کـردن خـم هـای آرماتورهـای شکل داده شده و مصرف آن خـودداری نـمـود.

بولت ها یا آرماتورهـای انتظاری که برای اتصال شالوده بـه صفحه ستون به کار رفت تا سطح آرماتورهای زیرین پی ادامه یافت تا انتهای شمع بندی.

کلیه ی بولت ها درانتها دارای خـم نـود درجه بودند.

این آرمـاتـورهـا بـه وسیله خاموت بـه یکـدیگـر متصل شده و داخل فونداسیون به خوبی مستقر شدند و در داخل پی ادامه داشتند تا انتهای شمع بندی.

قـبـل از بـتـون ریزی یـک بـار دیگـر فاصله محور تـا محـور بولت ها کنترل شد .

کـارگـران به علت سهولت در اجرا جهت خم خاموت ها را در یک جهت قرار داده بودند که توسط مهندس ناظر تذکر داده شد وکارگران مجبور بـه باز کردن تعدادی از آنها شدند و جهت آنها را تغییر دادند.

سپس کارگران با نظارت مهندس ناظر شروع به کار گذاشتن صفحات بیس پلیت بر روی بولت ها شدند .

تمام صفحات را به وسیله تراز دستی و آجر و مهره های نصب شده بر روی بولت ها و صفحه بیس پلیت تراز نمودند .

در این موقع کارگاه جهت بتون ریزی فونداسیون آماده بود.

البته لازم ذکر است که میل گردها را جهت استحکام بیشتر با خال جوش به هم وصل کردیم.

پی سازی و نکات اجرایی .قبل از اقدام به پی سازی ساختمان باید اطمینان حاصل گردد که در طرح و محاسبات نکات زیر رعایت شده باشد  نشست زمین بر اثر تغییر سطح ایستایی الف نشست زمین ناشی از حرکت ولغزش کلی در زمینهای ناپایدار ب نشست ناشی از ناپایداری زمین بر اثر گود برداری خاکهای مجاور و حفر چاه پ ت – نشست ناشی از ارتعاشات احتمالی که از تاسیسات خود ساختمان با ابنیه مجاور آن ممکن است ایجاد شود.

تعیین تاب فشاری زمین برای روشن کردن وضع زمین در عمق، باید چاه های آزمایشی ایجاد گردد این چاهها باید به عمق لازم و به تعداد کافی احداث گردد و تغییرات نوع خاک طبقات مختلف زمین بلافاصله مورد مطالعه قرار گیرد و نمونه های کافی جهت بررسی دقیق به آزمایشگاه فرستاده شود.

برای بررسی و تعیین تاب فشاری زمین در مورد خاکهای چسبنده نمونه های دست نخورده جهت آزمایشگاه لازم تهیه می گردد و برای خاکهای غیر چسبنده آزمایشهای تعیین دانه بندی و تعیین وزن مخصوص خاک و آزمایش بوسیله دستگاه ضربه دار در مح لانجام می گیرد در حین گمانه زنی باید تعیین کرد که آیا زمین محل ساختمان خاک دستی است یا طبیعی و تشخیص این امر حین عملیات خاکبرداری با مشاهده مواد متشکله جدا محل خاکبرداری و وجود سوراخها ومواد خارجی نظیر آجر، چوب، زباله و غیره مشخص می شود به منظور تعیین تاب مجاز زمین می توان از تجربیات محلی مشروط بر آن که کافی بوده باشد استفاده کرد ابعاد پی ساختمانهای ساخته شده قرینه ای برای تعیین تاب مجاز زمین خواهد بود هنگامی که نتایج تجربی در دسترس نباشد و از طرف تعیین تاب مجاز زمین با توجه به اهمیت ساختمان مورد نیاز نباشد، می توان تاب مجاز را با تعیین نوع خاک توسط متخصص با استفاده از جدول شماره .ایران تعیین نمود قراردادن پی ساختمان روی خاکریزهایی که دارای مقدار قابل توجهی مواد رسی بوده ویا به خوبی متراکم نشده باشد صحیح نبوده و باید از آن خود داری کرد در صورتی که پی سازی در این نوع زمین به عللی اجباری باشد، باید نوع و جنس زمین مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفته و سپس نسبت به پی سازی متناسب با این نوع زمین اقدام گردد لغزش زمین : از احداث ساختمان روی شیبهای ناپایدار و همچنین زمینهای که دارای لغزش کلی می باشند باید خود داری نمود، زیرا جلوگیری از لغزش این نوع زمینها تقریبا غیر ممکن است و این گونه زمینها غالبا با مطالعات زمین شناسی قابل تشخیص می باشند.

چنانچه احداث ساختمان در اینگونه زمینه ضرورت داشته باشد باید تدابیری لازم پیش بینی شود تا حرکات لفزشی زمین موجب بروز خرابی در ساختمان نگردد.

بتن و بتن آرمه مصالح سیمان سیمان پرتلند مورد مصرف در بتن باید مطابق ویژگیهای استانداردهای زیر باشد : الف – سیمان پرتلند، قسمت دوم تعیین و یژگیها، شماره 389 ایران.

ب – سیمان پرتلند، قسمت دوم تعیین نرمی، شماره 390 ایران.

پ – سیمان پرتلند قسمت سوم تعیین انبساط، شماره 391 ایران.

ت – سیمان پرتلند، قسمت چهارم تعیین زمان گیرش، شماره 392 ایران.

ث – سیمان پرتلند، قسمت پنجم تعیین تاب فشاری و تاب خمشی شماره 393 ایران.

ج سیمان پرتلند،قسمت سوم تعیین ییدارتاسیون، شماره 394 ایران سیمان مصرفی باید فاسد نبوده ودرکیسه های سالم و یا قمرنهای مخصوص سیمان تحویل و در سیلو و یا محلی محفوظ از بارندگی و رطوبت نگهداری شود.

سیمانی که بواسطه عدم دقت در نگهداری و یا هر علت دیگر فاسد شده باشد باید فورا از محوطه کارگاه خارج شود.

مدت سفت شدن سیمان پرتلند خالص در شرایط متعارف جوی باید از 45 دقیقه زودتر و سفت شدن نهایی آن از 12 ساعت دیرتر نباشد در انبار کردن کیسه های سیمان باید مراقبت شود که کیسه های سیمان طبقات تحتانی تحت فشار زیاد کیسه هایی که روی آن قرار گرفته است واقع نشود در نقاط خشک قرار دادن کیسه ها روی یک دیگر نباید از رده ردیف و در نقاط مرطوب حداکثر از 4 ردیف بیشتر باشد.

محل نگهداری سیمان باید کاملاً خشک باشد تا رطوبت به آن نفوذ ننماید.

شن و ماسه شن و ماسه باید از سنگهای سخت مانند گرانیت، سیلیس و غیره، باشد.

بکار بردن ماسه های شیستی یا آهکی سست ممنوع است.

ویژگیهای شن و ماسه مصرفی باید مطابق با استاندارد های زیر باشد : الف – استاندارد شن برای بتن وبتن مسلح شماره 302 ایران.

ب – استاندارد مصالح سنگی ریز دانه برای بتن و بتن مسلح شماره 300 ایران.

مصالح سنگی بتن را می توان از شن وماسه طبیعی و رود خانه ای تهیه نمود.

به جز موارد زیر که در آن صورت باید مصالح شکسته مصرف گردد : در مواردی که بکار بردن مصالح شکسته طبق نقشه و مشخصات و یا دستور دستگاه نظارت خواسته شده باشد.

هر گاه مصالح طبیعی و یا رودخانه ای طبق مشخصات نبود ه و یا مقاومت مورد نیاز را دارد.

در صورتی که بتن از نوع مارک 350 و یا بالاتر باشد.

چنانچه مخلوط دانه بندی شده با ویژگیهای استاندارد مطابقت نکند ولی بتن ساخته شده با آن دارای مشخصات مورد لزوم از قبیل تاب، وزن مخصوص و غیره باشد، دستگاه نظارت می تواند با مصرف بتن مزبور موافقت نماید.

شن و ماسه باید تمیز بوده ودانه های آن پهن و نازک و یا دراز نباشد.

مقامت سنگهایی که باری تهیه شن وماسه شکسته مورد استفاده قرار می گیرند نباید دارای مقاومت فشار کمتر از 300 کیلوگرم بر سانیتمتر مربع باشد.

دانه بندی ماسه باید طبق اصول فنی باشد.

ماسه ای که برای کارهای بتن مسلح بکار می روند نود وپنج درصد آن باید از الک 76/4 میلیمتر عبور کند و تمام دانه های ماسه باید از سرندی که قطر سوراخهای آن 5/9 میلیمتر است عبور نماید.

دانه بندی ماسه برای بتن و بتن مسلح باید طبق جدول (4 -1-2 الف ) باشد.

جدول شماره ( 4-1-2 – الف ) باقیمانده مصالح بین هر دو الک متوالی جدول فوق نباید بیش از 45 درصد وزن کل نمونه باشد.

حداکثر لای و ذرات ریز در ماسه نباید از مقادیر زیر تجاوز نماید : الف – در ماسه طبیعی و یا ماسه بدست آمده از شن طبیعی 3% حجم ب – در ماسه تهیه شده از سنگ شکسته 10% حجم برای کنترل ارقام فوق باید آزمایش زیر در محل انجام گیرد : در یک استوانه شیشه ای مدرج به گنجایش 200 سانتیمتر مکعب مقدار 100 سانتیمتر مکعب ماسه ریخته و سپس آب تمیز به آن اضافه کنید تا مجموع حجم 150 سانتیمتر مکعب برسد، بعد آنرا بشدت تکان داده و برای سه ساعت به حال خود باقی گذارید.

پس از سه ساعت ارتفاع ذرات ریز که بر روی ماسه ته نشین شده و بخوبی از آن متمایز است از روی درجات خوانده می شود و برحسب درصد ارتفاع ماسه در استوانه محاسبه می گردد درصد رس و لای ذرات ریز که بدین ترتیب بدست می آید نباید از مقادیر مشخص شده در بالا تجاوز نماید.

مصرف شن و ماسه ای که از خرد کردن سنگهای مرغوب و سخت در کارخانه بدست می آید مشروط بر آنکه ابعاد دانه های آنها در جدول دانه بندی فوق قرار گرفته باشند، نسبت به شن و ماسه طبیعی ارجحیت دارد.

شن وماسه بصورت حجمی و یا وزنی با پیمانه ها ویا ترازوهایی که بدین منظور تهیه شده اند اندازه گیری می شوند.

مقدار شن و ماسه مصرفی در بتن جدولی که بعدا خواهد آمد مشخص شده است.

ابعاد شن مصرفی برای بتن باید طوری باشد که 90 درصد دانه های آن بر روی الک 76/4 میلیمتری باقی بماند.

دانه بندی شن نباید از حدود مشخص شده در جدول شماره ( 4-1-2- ب ) تجاوز نماید.

اندازه الک طبق استاندارد شماره 295 ایران خواهد بود.

انبار کردن شن و ماسه باید به نحوی باشد که موارد خارجی و زیان آور به آنها نفوذ نکنند.

مصالح سنگی باید بر حسب اندازه دانه ها تهیه و در محلهای مختلف انباشته شوند.

مصالح درشت دانه ( شن ) باید حداقل در دو اندازه جداگانه تهیه و انباشته گردد.

مصالحی که دانه بندی آنها حدودا بین 76-4 تا 1/38 میلی متر است باید از مرز دانه های 05/19 میلیمتری و مصالحی که دانه بندی آنها بین 76/4 تا 8/50 یا 5/64 میلیمتر است باید از مرز دانه های 4/25 میلیمتری به دو گروه تقسیم گردند.

آب آب مصرفی بتن باید تمیز و عاری از روغن و اسید و قلیایی ها واملاح و مواد قندی و آلی و یا مواد دیگر یکه برای بتن و فولاد زیانبخش است، باشد.

منبع تأمین آب باید به تایید دستگاه نظارت برسد.

آب مورد مصرف باید در مخازنی نگهداری شوند که از آلودگی با مواد مضر محافظت گردد : حداکثر مقدار مواد خارجی موجود در آب بشرح زیر است : الف – حداکثر مواد اسیدی موجود در آب باید به اندازه ای باشد که 10 میلیمتر مکعب سود سوز آور سی نرمال بتواند یک سانتیمتر مکعب آب را خنثی کند.

ب - حداکثر مواد قلیایی موجود در آبباید به اندازه ای باشد که 50 میلیمتر مکعب اسدی کلریدریک دسی نرمال بتواند یک سانتیمتر مکعب آب را خنثی کند.

پ – درصد مواد موجود در آب نباید از مقادیر زیر تجاوز کند : مواد آلی – دو دهم در هزار مواد معدنی – سه در هزار مواد قلیایی – یک درهزار سولفاتها – نیم در هزا ر در حالتی که کیفیت آب مصرفی مورد تردید باشد در صورتی می توان از آن استفاده نمود که تاب فشاری بتن نمونه ساخته شده با این آب حداقل درصد تاب فشاری بتن نمونه ساخته شده با آب مقطر باشدبطور کلی مصرف آبهای آشامیدنی تصفیه شده برای ساختن بتن بلامانع است   محافظت از پی در سال های اخیر ، محافظت از پی به شکل فزاینده ای ، تبدیل به یک تکنیک طراحی کاربردی در سازه ساختمان ها و پل ها در مناطقی که در معرض زلزله قرار دارند ، گشته است.انواع گوناگونی از سازه ها با استفاده از این شیوه ساخته شده اند و بسیاری دیگر نیز در فاز طراحی قرار داشته و یا در حال ساخت هستند.اغلب ساختمان های تکمیل شده و آنهایی که در حال ساخت هستند ، به شکلی از اسباب حفاظتی لاستیکی در سیستم های خود بهره می برند.

تفکر نهفته در پی مفهوم محافظت از پی ، بسیار ساده است.دو دسته سیستم حفاظتی وجود دارند.سیستمی که در سال های اخیر به شکل گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است دارای این مشخصه است که در آن از اسباب الاستومری استفاده شده است ، الاستومری که از لاستیک طبیعی و یا نئوپرن ساخته شده است.در این شیوه ، ساختمان و یا سازه از مولفه های افقی زمین لرزه با استفاده از یک لایه واسط ، که دارای سختی افقی پایینی است و در بین سازه و پی قرار دارد ، جدا می گردد.این لایه برای سازه یک بسامد بنیادی ایجاد می کند که از بسامد پی پایین تر است و همچنین به مراتب از بسامد حاکم بر حرکت زمین نیز کمتر است.نخستین لرزه های ایستای اعمال شده به سازه جداسازی شده ، تنها باعث دگردیسی سیستم جداسازی می گردند و سازه ای که بر روی پی بنا گردیده است ، از هر حیث محکم و استوار خواهد ماند.لرزه های دارای قدرت بیشتر که باعث دگردیسی سازه می گردند ، بر زاویه های موجود در وضعیت قبل و در نتیجه بر حرکت زمین ، عمود هستند.این لرزه های قوی تر بر حرکت کلی ساختمان تاثیر گذار نیستند ، چرا که اگر انرژی بالایی در این بسامد های بالا در حرکت زمین وجود دارد ، این انرژی به سازه منتقل نمی گردد.سیستم محافظت از پی ، انرژی موجود در زمین لرزه را جذب نمی کند ؛ بلکه آن را با استفاده از مکانیک حرکتی سیستم ، منحرف می نماید.این نوع محافظت از پی ، تنها زمانی که سیستم خطی است موثر واقع می گردد ؛ با این وجود ، کاهش میزان لرزه به کاهش تشدیدهای احتمالی بوجود آمده در بسامد حفاظتی کمک خواهد کرد.

شکل دوم سیستم های حفاظتی ، دارای این مشخصه هستند که در آن از سیستم لغزش بهره برده شده است.این امر با استفاده از محدود کردن انتقال لرزه هایی که در امتداد سیستم حفاظتی قرار دارند ، محقق می گردد.تعداد بسیاری سیستم لغزشی تا کنون پیشنهاد گردیده اند و برخی از آنها نیز مورد استفاده قرار گرفته اند.در چین ، حداقل سه بنا وجود دارند که در آنها از سیستم لغزشی ای استفاده می گردد که در آن ، از یک شن ویژه در داخل سیستم استفاده می گردد.یک سیستم حفاظتی که مبتنی بر یک صفحه از جنس سرب-برنز است که بر روی فولاد ضد زنگ در مجاورت یک لایه الاستومتریک می لغزد ، برای ساخت یک نیروگاه هسته ای در آفریقای جنوبی مورد استفاده قرار گرفته است.سیستم آونگ اصطکاک ، یک سیستم لغزشی است که در آن از مواد واسط ویژه ای استفاده گشته است که بر روی فولاد ضد زنگ می لغزند و برای ساخت پروژه های متعددی در آمریکا ، هم پروژه های جدید و هم پروژه های بازسازی ، مورد استفاده قرار گرفته اند.

تحقیقات در EERC تحقیقات بر روی توسعه اسباب مبتنی بر لاستیک طبیعی برای سیستم های حفاظتی مورد استفاده در ساختمان ها برای مقابله با زمین لرزه ، در سال 1976 در مرکز تحقیقات مهندسی زلزله ( EERC ) ، که اکنون به PEER یعنی مرکز تحقیقات مهندسی پاسیفیک مشهور است ، در دانشگاه کالیفورنیا در برکلی آغاز گردید.برنامه تحقیقاتی اولیه ، ثمره تلاش مشترکی از EERC و اتحادیه تحقیقاتی تولید کنندگان لاستیک مالزی ( MRPRA ) بود.این برنامه توسط MRPRA و از طریق اعطا تعدادی کمک هزینه در خلال چندین سال تحقیق ، پشتیبانی مالی گردید که بعدها توسط بنیاد ملی علوم و موسسه تحقیقات برق قدرت نیز ، حمایت مالی شد.استاد James M.

Kelly این تحقیقات را که با کمک های عملی و نظری فراوان دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا همراه بود ، در EERC رهبری نمود.

اگر چه این ایده در دوران خودش ایده کاملا بدیعی نبود – چرا که پیش از آن ، شیوه های مبتنی بر نورد و یا لغزنده ها پیشنهاد شده بودند – ولیکن مفهوم محافظت از پی ، توسط بسیاری از صاحبنظران مهندسی سازه ، غیر عملی ارزیابی شده بود.این پروژه تحقیقاتی ، با استفاده از مقداری اسباب آلات دست ساز از جنس لاستیک که در یک مدل 20 تنی ، تک منظوره و سه طبقه مورد استفاده قرار گرفته بود ، آغاز گردید.آزمایش های لرزه نگاری حاکی از آن بودند که اسباب آلات حفاظتی ، در مقایسه با طراحی های مرسوم ، با ضریبی در حدود ده برابر منجر به کاهش لرزه می گشتند و همانگونه که انتظار می رفت ، مدل دارای ثبات بالایی بود و تمام دگردیسی صورت پذیرفته در مدل ، در سیستم حفاظتی آن متمرکز می گشت.آشکار بود که سیستم تا حدودی ، نیاز به کاهش میزان لرزه داشت و مقیاس مدل هم برای این که امکان استفاده عملی از ترکیبات لاستیک فراهم شود ، بسیار کوچک می نمود.

در سال 1978 ، نمود متقاعد کننده ای از مفهوم حفاظت با استفاده از یک مدل واقع گرایانه چند منظوره و پنج طبقه که دارای وزنی بالغ بر 40 تن بود و با استفاده از اسباب کاهنده ای که بر اساس تکنیک های تجاری ساخته شده بود ، ارائه گردید.توجه اصلی در خلال این تحقیقات که در EERC انجام پذیرفت ، بر روی تاثیر این تکنیک بر روی واکنش تجهیزات و سازه بود که اغلب زمانی که از شیوه های مرسوم در طراحی های مقاوم در برابر زمین لرزه استفاده می شود ، متحمل بیشترین میزان تخریب می گردند و در اکثر غریب به اتفاق ساختمان ها ، دارای ارزش بیشتری حتی در مقایسه با خود سازه هم هستند.یک سری آزمایش های جامع بر روی اسکلت 5 طبقه ، نشانگر این بود که حفاظت با استفاده از اسباب لاستیکی می تواند منجر به کاهش قابل توجه لرزه هایی گردد که بر روی تجهیزات داخلی تاثیر گذار است و میزان این کاهش حاصله ، از کاهشی که سازه موجب آن می گردد نیز ، بیشتر است.با این وجود ، همین آزمایش ها حاکی از این بودند که زمانی که عوامل اضافی ( از قبیل ابزار جاذب انرژی از جنس فولاد ، سیستم های اصطکاکی و یا اتصالات سربی ) به منظور کاهش میزان لرزه به سیستم حفاظتی اضافه گردیدند ، کاهشی در لرزه منتقل شده به تجهیزات مشاهده نگردید ؛ چراکه عوامل اضافه شده در لرزه های شدید ، واکنشی را به سازه القاء می کردند که بر روی تجهیزات تاثیرگذار بود.آشکار گردید که شیوه بهینه کاهش لرزه این است که تغییرات لازم ، در ترکیب لاستیک ایجاد گردد.این شیوه ، بعدها به ترکیبی که توسط MRPRA تولید گشت ، اعمال گردید و پس از آن از این ترکیب در نخستین ساختمانی در آمریکا که در آن از سیستم محافظت از پی استفاده شده بود و در زیر بدان اشاره شده است ، مورد استفاده واقع گشت.

تولید اسباب لاستیکی نسبتا آسان است ؛ این اسباب آلات قسمت های متحرک ندارند ، گذر زمان بر روی آنها تاثیر گذار نیست و نسبت به تغییرات محیطی بسیار مقاومند.

آزمایش های صورت گرفته بر روی اسباب آلات مورد استفاده در ساختمان نمایشگاه مالزی.

این اسباب با استفاده از جوش برقی صفحات لاستیک به صفحات تقویت کننده نازکی از جنس فولاد ، ایجاد می گردند.از آنجا که این اسباب در جهت عمودی دارای پایداری و استحکام بالا و در جهت افقی دارای انعطاف پذیری بالا هستند ، در شرایط زمین لرزه این لایه ساختمان را از مولفه های افقی حرکت زمین جدا می سازد ، در حالی که مولفه های عمودی تقریبا به شکل دست نخورده ای به سازه منتقل می شوند.اگرچه حرکات عمودی بر اغلب ساختمان ها تاثیری نمی گذارند ، این اسباب حتی مانع از وارد شدن لرزه های عمودی ناخواسته ناشی از فرکانس های بالا ، که توسط مترو و رفت و آمد خودروها ایجاد می گردد ، به ساختمان می شود.این اسباب لاستیکی برای ساختمان های مستحکمی که دارای هفت طبقه و یا کمتر هستند ، مناسب است.برای این نوع از ساختمان ها ، جابجا شدن این اسباب لاستیکی رخ نخواهد داد و وزش باد نیز بی اثر خواهد بود.

کاربرد های این شیوه در ایالات متحده نخستین ساختمانی در ایالات متحده که در آن از این شیوه استفاده گردید ، مرکز حقوقی و قضایی انجمن های فوتهیل است که مرکزی است که در بخش سن برناردینو و در شهر رانچو کوکامونگا واقع شده است و یک مرکز ارائه خدمات حقوقی است که دارای ارزشی بالغ بر 30 میلیون دلار است و در 97 کیلومتری ( 60 مایلی ) شرق مرکز لوس آنجلس قرار دارد.این ساختمان که در سال 1985 کامل گشت ، دارای چهار طبقه ، یک زیرزمین سراسری و یک شبه-زیرزمین برای سیستم حفاظتی است که مشتمل بر 98 جداساز چندین لایه از جنس لاستیک طبیعی است که با صفحات فولادی تقویت شده اند.ابر-سازه این ساختمان ، دارای اسکلتی فولادی است که در آن ، اغلب اتصالات با بست تحکیم شده اند.

مرکز حقوقی و قضایی انجمن های فوتهیل این ساختمان در 20 کیلومتری ( 12 مایلی ) گسل سن آندریاس واقع گردیده است.بخش سن برناردینو ، که نخستین بخشی از ایالات متحده است که دارای یک برنامه جامع آمادگی در برابر زمین لرزه است ، تقاضا نموده است که این ساختمان طوری طراحی گردد که توانایی تحمل 3 .

8 ریشتر زلزله را داشته باشد ، که این میزان بیشترین میزان لرزه محتمل برای آن منطقه است.طرح برگزیده برای سیستم حفاظتی ، که در آن بیشترین میزان پیچش نیز لحاظ شده بود ، بیشترین تغییر مکان افقی را برای جداساز های نصب شده در چهار گوشه ساختمان 380 میلی متر ( 15 اینچ ) در نظر گرفته بود.آزمایش انجام گرفته بر روی ابزارآلات نمونه که دارای مقیاس های واقعی بودند موید این ظرفیت بودند.

لاستیک های طبیعی فشرده که از آنها در ساخت جداساز ها استفاده شده است و در برنامه تحقیقاتی EERC بر روی آنها بررسی های جامعی صورت گرفته است ، دارای خصوصیات مکانیکی هستند که آنها را برای سیستم محافظت از پی ، ایده آل ساخته است.بیشترین میزان سختی این لاستیک تحت فشار های پایین ، بالا است ولی این متغیر با افزایش میزان فشار ، با ضریبی در حدود چهار و یا پنج برابر کاهش می یابد تا در نهایت در فشاری در حدود 50 درصد ، به حداقل مقدار می رسد.تحت فشارهای بیشتر از 100 درصد ، میزان سختی مجددا رو به کاهش می گذارد تا در نهایت تحت فشار بسیار بالا ، از لحاظ کارکرد با شکست مواجه می گردد.میزان کاهش لرزه نیز از همین الگو پیروی می کند ؛ ولی میزان کاهش کارآیی آن دارای روند بطیع تری است ، یعنی در ابتدا از مقدار اولیه 20 درصد شروع شده و روندی نزولی را طی می نماید تا به کمترین مقدار خود یعنی 10 درصد می رسد و پس از آن رو به افزایش می گذارد.در طراحی این سیستم چنین فرض می شود که کمینه مقداری برای سختی و کاهش لرزه وجود دارند و فرایند واکنش سیستم دارای رفتاری خطی است.بیشینه میزان اولیه سختی ، تنها برای طراحی ای که در آن فشار باد در نظر گرفته شده است و واکنش بیشینه فشار ، تنها برای زمانی که که کارکرد با شکست مواجه شده است لحاظ می شوند.

سیستم لاستیکی کاهنده لرزه ، همچنین در ساختمان کنترل و فرماندهی اداره آتش نشانی بخش لس آنجلس که در سال 1990 تکمیل گردید ، مورد استفاده قرار گرفته است.( شکل یکسانی از اسباب لاستیکی کاهش دهنده لرزه برای شرکت تلفن ایتالیا ، S.I.P در آنکونا در کشور ایتالیا مورد استفاده قرار گرفته است ، که نخستین بنایی در اروپا است که در آن از سیستم محافظت از پی استفاده شده است.

).ساختمان FCCF جایگاه سیستم های رایانه ای است که برای خدمات اضطراری بخش بکار می روند و از این رو ، باید حتی پس از یک رخداد غیرمنتظره نیز قادر به برآورده کردن توقعاتی که از آنها می رود ، باشند.

ساختمان کنترل و فرماندهی اداره آتش نشانی تصمیم به استفاده از سیستم محافظت از پی از آنجا آغاز گردید که ، مقایسه ای مابین طرح های مرسوم برای حفاظت از ساختمان و سیستم محافظت از پی انجام گرفت.در برخی پروژه ها ، طرح سیستم های حفاظتی پنج درصد هزینه برتر بود.نتنها در این مورد طرح محافظت از پی شش درصد ارزان تر تخمین زده شد ، بلکه برای تمام بناهای دیگری که نیازمند همین مقدار حفاظت در برابر لرزه هستند نیز ، هزینه ها پایین تر هستند.علاوه بر این ؛ این هزینه ها ، هزینه های اولیه هستند.هزینه های نگهداری این سیستم ، آنرا مطلوب تر نیز می نمایند.شایان توجه است که ، طراحی های مرسوم تنها دربرگیرنده کمینه میزان حفاظت هستند ، یعنی تا آن میزان که سازه ویران نگردد ؛ در حالی که طرح سیستم محافظت از پی میزان حفاظت بیشتری را برای سازه در نظر می گیرد.

بیمارستان آموزشی دانشگاه کالیفورنیای جنوبی در شرق لس آنجلس ، دارای یک اسکلت فولادی هشت طبقه است که با بست نیز تقویت شده و توسط 68 جداساز لاستیک-سرب و 81 جداساز الاستومری تحکیم گشته است.این بنا به محض تکمیل شدن در سال 1991 ، توسط برنامه ابزار دقیق کالیفورنیا برای بررسی حرکات شدید ، مورد کنکاش قرار گرفت.سیستم پی ، متشکل از پایه های گسترده و تیرهایی است که در عمق سنگ ها جای گرفته اند.برای برآورده کردن انتظارات کارکردی ، ارزیابی های بعمل آمده از بنا مقید به روال خاصی نبود و طرح ساختمان نیز ، در ارتفاع دارای قدری عقب نشینی بود.دو جناح واقع در دو سمت بنا ، با چیزی که از آن به گردن بنا تعبیر می شود ، به یکدیگر متصل می گردند و در طراحی اولیه ساختمان که در آن از سیستم حفاظتی استفاده نشده بود ، پیکره بندی نامنظم بنا منجر به بهم پیوستن لرزه های جانبی و پیچشی می گشت و نیروی بسیار شدیدی به ناحیه ظریف مابین این دو جناح وارد می شد.( حتی در سیستم محافظت از پی ، نیاز به چوب بست های فولادی داریم تا متحمل فشار وارده به منطقه گردن بنا باشند.

).مسائل مطروحه ، دلایل عمده ای بودند که منتهی به انتخاب سیستم محافظت از پی برای مقاوم سازی بنا در برابر لرزه ، برای این سازه گردیدند.

بیمارستان آموزشی دانشگاه کالیفورنیای جنوبی بیمارستان آموزشی دانشگاه کالیفورنیای جنوبی ( USC ) در 36 کیلومتری ( 23 مایلی ) مرکز زمین لرزه نرث ریج که در تاریخ 6 / 8 / 1994 به وقوع پیوست ، قرار دارد.بیشترین میزان لرزه در خارج بنا 49 .

0 g بود و این میزان در داخل بنا در حدود 10 .

0 الی 13 .

0 g بود.در این زمین لرزه ، این سازه به شکل موثری از حرکات زمین که دارای قدرت کافی برای تخریب شدید سایر ساختمان ها در این مرکز پزشکی بود ، در امان بود.مدارک بدست آمده از بیمارستان USC از آنرو که بیانگر نتایج شدیدترین آزمایشی هستند که تا به امروز بر روی بناهای دارای سیستم محافظت از پی انجام گرفته اند ، بسیار امیدوار کننده هستند.

کاربردهای هسته ای در سیستم حفاظتی مرسوم بکار رفته در نیروگاه های هسته ای ، با مسائل طراحی های زمانبر و پرهزینه ، ارزیابی تجهیزات و لوله کشی ها و تمهیدات در برگیرنده میزان لرزه ای که بنا با آن روبروست ، برخورد ساده انگارانه ای می گردد.علاوه بر این ، زمانی که برای مثال بعلت کشف یک گسل ، حساسیت ها بر روی شاخص های دربرگیرنده تحمل بنا در برابر لرزه افزایش می یابند ، نیازی به طراحی مجدد بنا وجود ندارد ؛ بهبود بخشیدن سیستم حفاظتی کفایت خواهد کرد.

در برنامه تجربی صورت پذیرفته در EERC ، اسباب بکار رفته در سیستم حفاظتی دو نوع از رآکتورهای فلز مایع طراحی ، تولید و آزمایش شدند.در نخستین رآکتور که به PRISM مشهور است ، از ابزارآلات حفاظتی دارای اشکال خاص استفاده می گردد که تنها برای ایجاد استحکام در راستای افقی ، کاربرد دارند.در رآکتور دیگر که به SAFR معروف است ، رآکتور با ابزارآلاتی حفاظت می گردد که در هر دو راستای افقی و عمودی ، استحکام بنا را افزایش می دهند.نتایج این مجموعه از آزمایش ها ، باعث توسعه محدوده انواع جداساز ها گردید و درک بهتری از خصوصیات آنها را نیز فراهم آورد.

سیستم محفاظت از پی در ژاپن پس از یک آغاز آهسته ، تحقیق و توسعه صورت گرفته در ژاپن بر روی این مساله ، روند فزاینده ای داشت.نخستین بنایی که در آن از این سیستم استفاده شده بود ، در سال 1986 تکمیل گردید.با وجود اینکه بنا به قانون مصوب 30 ژوئن 1998 ، ساخت چنین بناهایی در ژاپن نیاز به مجوز از سوی وزارت ساخت دارد ، تا کنون 550 ساختمان این مجوز را دریافت نموده اند.

این سیستم در ژاپن به دلایل متعددی رشد فزاینده ای داشته است.هزینه تحقیق و توسعه دربخش مهندسی بسیار بالا است و حجم زیادی از این هزینه ها به حفاظت پی اختصاص می یابد ؛ شرکت های ساختمانی بزرگ به شکل جدی این فناوری را مورد بررسی قرار داده اند و بازاریابی این سیستم را نیز انجام داده اند ؛ فرایند دریافت مجوز برای ساخت یک بنای مبتنی بر این سیستم ، یک فرایند استاندارد و سرراست است ؛ طبیعت لرزه خیز این کشور ، ژاپنی ها را بر آن داشته است که در تصمیم گیری های خود برای طراحی سیستم های حفاظتی در برابر لرزه ، منافع بلندمدت طرح ها را در نظر بگیرند و در این راستا به امنیت بلندمدت این سیستم و هزینه های پایین نگهداری آن ، توجه خاصی معطوف نمایند.

سیستمی که در گذشته از آن استفاده فراوانی می شد ، شامل اسبابی از جنس لاستیک طبیعی بود که دارای کاهش دهنده های مکانیکی و یا ابزاری از جنس لاستیک-سرب بود.اخیرا ، از جداساز هایی استفاده می گردد که از جنس لاستیک طبیعی هستند و قابلیت کاهش بالای لرزه را دارند.ساختمان های بسیار دیگری وجود دارند که در آنها از این اسباب کاهش دهنده لرزه استفاده شده است : یک نمونه برجسته ، مرکز رایانه شرکت برق قدرت توهوکو است که در شهر سندای از استان میاکو واقع گردیده است.

شرکت برق قدرت توهوکو ، ژاپن بزرگترین ساختمانی در جهان که در آن از این سیستم استفاده شده است ، مرکز رایانه اداره پست غرب ژاپن است که در شهر ساندا و در بخش کوبه پریفکچر واقع گشته است.این سازه شش طبقه ، که دارای 47000 متر مربع ( 500000 فوت مربع ) است ، با استفاده از 120 جداساز الاستومتری و تعدادی کاهنده اضافی از جنس سرب و فولاد ، مستحکم سازی شده است.این بنا ، که دارای نرخ حفاظتی 9 .

3 ثانیه است ، حدودا در فاصله 30 کیلومتری ( 19 مایلی ) مرکز زمین لرزه به تاریخ 1995 در هیوگوکن نانبو ( کوبه ) قرار دارد و لرزه های بسیار شدیدی را شاهد بوده است.بیشینه میزان لرزه در زیر جداساز ها 400 cm / sec square ( 0.41 g ) بود ؛ ولی سیستم حفاظتی این میزان را به 127 cm / sec square در طبقه ششم ، کاهش داد.تخمین بعمل آمده در مورد جابجایی جداساز ها در حدود 12 سانتی متر ( 8 .

4 اینچ ) بوده است.ساختمان مجاور همین بنا که در آن از این سیستم استفاده نشده بود ، دچار تخریب گردید ؛ ولی این ساختمان از گزند هرگونه تخریبی در امان ماند.

استفاده از این سیستم در ژاپن ، خصوصا پس از زمین لرزه کوبه ، روند رو به افزایشی دارد.در پس کارآیی فوق العاده مرکز رایانه اداره پست غرب ژاپن ، شمار مجوزهای صادره برای ساختمان هایی که در آنها از این سیستم استفاده می گردد ، برای نمونه آپارتمان ها و مجتمع های مسکونی ، افزایش چشمگیری داشته است.

خلاصه آزمایش های مداوم ، کارآیی جداساز ها را در کاهش مشکلات پایداری بنا ، تخریب ، خرابی جداساز ها و یا واکنش های غیر منتظره بنا در برابر لرزه و انحراف کاهنده های مکانیکی ، بهبود بخشیده است.علاوه بر این ، مشکلات موجود در برابر تولید جداساز های بزرگ نیز ، مرتفع گشته است.امروزه این امکان وجود دارد که ابزاری با قطری به بزرگی 60 اینچ ( 5 .

1 متر ) ، ساخته شود.70 عدد از ابزارآلات تولید شده از جنس لاستیک طبیعی که برای مرکز آسیب شناسی M.L.

King / C.R.

در ویلوبروک از بخش های کالیفورنیا ساخته شدند ، در زمان تولیدشان بزرگترین آبزارآلات حفاظتی ای بودند که در ایالات متحده ساخته شدند.این جداساز ها دارای قطری برابر 0 .

1 متر ( 40 اینچ ) هستند.ترکیب اندازه بزرگ این ابزار با خواص لاستیک ، منتهی به ساخت سیستم های حفاظتی بسیار قابل اطمینانی می گردد.

سیستم های حفاظتی در برابر زمین لرزه ، دارای کاربردهای داخلی متعددی هستند.شهرداری اکلند در پی زمین لرزه لوما پریتا در سال 1989 در کالیفورنیا ، با 110 جداساز بزرگ بازسازی گردید.یک پناهگاه عمومی در برکلی در حال ساخت است و در آن از این جداساز ها استفاده خواهد گردید.ساختمان مرکز اجتماعی مارتین لوتر کینگ در برکلی ، مانند بنای یادبود هرست در دانشگاه کالیفورنیا در برکلی ، با استفاده از این سیستم حفاظتی بازسازی خواهد گردید.معماری و اسباب داخلی بنای Classic Beaux Arts در فرایند بازسازی ، بدون تغییر باقی خواهند ماند ؛ در حالی که میزان مقاومت این بنا در برابر زمین لرزه به شکل قابل توجهی بهبود می یابد.

تا امروز ، 45 بنا در ایالات متحده ، برای ساخت و یا بازسازی ، بر اساس این سیستم حفاظتی طراحی شده اند ، در حال ساخت هستند و یا ساخت آنها پایان یافته است.استفاده از این سیستم در ایالات متحده ، در حال حاظر در سازه هایی است که دربرگیرنده محتویات پرارزش و یا گران قیمتی هستند ؛ ولیکن تمایل شدیدی به استفاده از این فناوری در ساخت و سازهای مسکونی ، مدارس و بیمارستان ها ، خصوصا در کشور های در حال توسعه که در معرض تخریب های فراوانی بر اثر زمین لرزه قرار دارند و این تخریب ها می توانند دارای خساراتی در حدود کسری از تولید ناخالص ملی باشند ، وجود دارد.تشریک مساعی صورت پذیرفته مابین EERC و MRPRA منتهی به تلاش مشترکی گردید که از طرف سازمان توسعه صنعتی سازمان ملل متحد ( UNIDO ) پشتیبانی می شد و باعث ایجاد سیستم های حفاظتی ارزان قیمتی گردید.در این راستا ، پروژه های متعددی در اندونزی ، جمهوری خلق چین و ارمنستان در حال انجام هستند.برنامه تحقیقاتی EERC ، که در بدو امر توسط MRPRA حمایت می گردید ، وسیله ای گردید تا شیوه حفاظت پی در طراحی های مقاوم در برابر زمین لرزه ، به واقعیت تبدیل شود.