عاشورا تابلویی است به وسعت اندیشه عرفان که هر کس از منظری و به فرا خود ظرفیت وجودی خود می‌تواند از آن بهره‌مند شود.
ما نیز از روزنی و یا پیمانه‌ای فقیرانه بر ساحل این اقیانوس سرخ بی‌کران و ناپیدا گام نهاده‌ایم.
تا شاید ساقی کوثر باده پیمای عشق بر این مسکین نظری افکند و قطره‌ای از خم شهادت در کام خشکیده بچکاند و قلب مرده را حیاتی دوباره بخشد که یأس از جنود ابلیس است.
درک فرهنگ انتظار تابعی از انس با فرهنگ عاشورا است.
آنکه با عاشورا آشنا نیست چگونه می‌تواند با انتظار آشنا شود انتظار برای چه پاسخ چرایی انتظار در عاشورا است.
و منتظر واقعی کسی است که از کربلا عبور کرده باشد که کربلائیان نخستین منتظرانند مانند خون حسین(ع) هنوز و همیشه تاریخ در رگهای شیعه جوشان است و کسی را که این خون در رگ نیست منتظر تنوان خواند چه می‌گویم که شیعه نیست عاشورا و انتظار حسین و مهدی(عج) دو رویا هستند اما دو رویای صادقه که یکی تعبیر شده است و دیگر به زودی بافرج وجود مقدسش تعبیر خواهد شد نام نخست حسین(ع) شورآفرین است و نام دیگری مهدی(عج) – جهت بخش بارالها ما را عاشورایی کن.
یا منتظر هر دو یکی است.
هر چند دریغ است که عنان تلم از کف توسن عشق ربوده و به دست بی‌کفایت عقل سپارم اما چه میشود که در عصر توسعه به سر می‌بریم و یا برای معرفی آسمان از آئنه غبارآلود زمین مددی سازیم بارالها پرودگارا معبود را هر چه زودتر صبح عشق را برسان و توفیقی ده تا دولت کربلا و انتظار را دریابیم.
عصری که به جای سخن از خاک فریاد رب‌الارب بر زبان‌ها نخواهد بود و جز هوس توسعه عشق هوسی در سرها نه اصلاً سر نه و اصلاً سر نه که حسین آموخت.
با تن بی‌سر هم می‌توان در بیابان بلا سجده کرد و نرد عشق باخت و تاریخ را عشق آلوده و سرخ نمود.
خدایا فرج کربلایی ما زا برسان که کربلائیان را کاسه صبر لبریز است.
((هدف از نهضت عاشورا)) به موجب سخنان امام حسین(ع) هدف از نهضت عاشورا احیاء دین و اصلاح امور اجتماعی مسلمین می‌باشد.
در وصیت‌نامه حضرت آمده است که: من برای خودسری و خوش‌گذرانی فساد و ستمگری از مدینه خارج نشدم بلکه برای اصلاح امور امت جدم قیام نمودم می‌خواهم امربهمعروف و نهی‌از منکر نمایم.
پس برنامه و انگیزه قیام حضرت عبارت است از: اصلاح امور امت اسلامی امربهمعروف و نهیازمنکر احیای روش جدش پیامبر و پدرش علی‌بن‌ابی‌طالب.
در نامه‌ای که امام حسین(ع) برای بزرگان بصره نوشته است فرمود: من شما را به کتاب خدا و سنت رسول خدا(ص) فرا می‌خوانم که به راستی سنت مرده و بدعت زنده شده است.
نهضت مقدس عاشورا دارای نتایجی است که برخی از آنها اشاره میشود: الف: ادای وظیفه دینی در برابر حاکم فاسد که در صورت عدم انجام وظیفه بر خداوند است که او را با حاکم فاسد محضور نماید.
ب: معرفی ماهیت کریه و زشت بنی‌امیه.
ت: پیدایش نفرت عمومی علیه حکومت یزید.
از همان روز یازدهم عاشورا به عنوان یک گروه از امربهمعروف و نهی‌از منکر در آمدند و تا پایان امر ماجرا هر جا که بودند امربهمعروف و نهیازمنکر کردند آنها هرگز به صورت یک جمعیت شکست خورده درنیامدند آنها هم مثل خود ((اباعبدلله)) پایان کار را زنده ماندن یا کشته شدن می‌دانستند.
نمی‌توانستند که بگویند مطلب این بود که چنین زنده بماند یا کشته‌شدن می‌دانستند.
نمی‌توانستند که بگویند مطلب این بود که چنین زنده بماند و به خلافت برسد یا حداقل در گوشه‌ای برود و زندگی کنند.
پس حالا که چنین کشته شد مطلب تمام شد نه آنها دنبال همان هدف حسینی بودند کشته شدن اباعبدلله از یک نظر برای آنان آغاز کار بود نه پایان کار و چقدر زیبا و جالب توجه است.
وضع اهل پیغمبر و به راستی وقتی انسان زندگی اینها را تجزیه و تحلیل می‌کند در مقابل عظمت و زیبایی در مقابل این همه قدرت روح این همه ایمان و یقین در مقابل این همه شجاعت روجی غرق حیرت میشود و جز اینکه در مقابل اینها سر تعظیم فرود آورد کار دیگری نمی‌تواند بکند.
تا آخرین لحظه تبلیغ کردند نهیازمنکر و امربهمعروف کردند و به اسلام دعوت کردند.
امربهمعروف و نهیازمنکر برای رسیدن به نتیجه است برای این است که نیرو را حفظ‌کنیم و نتیجه بگیریم.
صاحب کتاب شریعت مکیال‌المکارم در بخشی شباهت‌های حضرت به انبیاء و ائمه در فصل سوم می‌نویسد.
شباهت به حضرت سید‌الشهدا امام‌حسین در امور بسیار شباهت دارد.
شدت و اهتمام در یاد کردن آنها در قرآن کریم و سنت پیغمبران و کتاب آسمانی.
تمام پیامبران گذشته به گریستن برای امام حسین و پیروان مجالس سوگواری و گریستن پیش از شهادت آن جناب که نظیر اهتمام امامان گذشته است در دعا کردن برای فرج مولی و طلب ظهور بر آن بزرگوار پیش از وقوع غیبت.
شدت و اهتمام هر دو امام حسین و امام عصر در امربهمعروف و نهیازمنکر چنانچه سالار شهیدان ((حسین‌بی‌علی)) این امر ملاحظه و تقیه نکرد و این از ویژگیهای آن حضرت است ولی حضرت نیز همین طور است.
نبودن بیعت طاغوت زمان بر آن در که در اوصاف امام حسین آمده است که روز عاشورا به آن عرض شد: به حکم عموزادگانت سر فرود‌آور و فرمود: نه به خدا قسم دستم را از روی خواری و ذلت به شما ندهم و مانند بردگان فرار نمی‌کنم.
سپس فرمود: ای بندگان خدا من به پرودگار خود و پروردگار شما پناه بردم اگر قصد آزار و سنگساز مرا دارید به پرودگار خود شما پناه می‌برم.
از هر متکبری که به روز حساب ایمان نداشته باشد.
امام حسین فرمود: مرگ در حال عزت بهتر از زندگی با ذلت است.
فرشتگان هر دو بزرگوار امام حسین و امام قائم به اذن خداوند متعال به آسمان بروند.
آرزوی این که ای کاش روز عاشورا بودیم تصمیم به یاری کردن آن حضرت داشتن ثواب شهید شدن با آن حضرت را دارد.
آرزوی بودن با امام قائم در زمان ظهور و قصد یاری کردن آن حضرت و جهاد با دشمنان نیز ثواب شهادت دارد.
چنانچه درباره هر دو روایت آمده است.
امام حسین ترسناک از مدینه بیرون رفت در مکه نزول کرد و سپس به سوی کوفه حرکت کرد.
حضرت حجت نیز همین اتفاق برایش می‌افتد در جز صحیحی از امام ابوجعفرباقر(ع) آمده است.
پس سفیانی عده‌ای را به مدینه می‌فرستد و مهدی از آنجا به سوی مکه کوچ می‌کند.
به ارتش سفیانی خبر می‌رسد که حضرت مهدی به مکه رفت و لشگری در تعقیب آن حضرت می‌فرستد ولی به او نمی‌رسند.
تا اینکه ترسناک وارد مکه میشود به جهان روش.
موسی‌بن‌عمران لشگر سفیانی در یبداء فرود آید.
پس منادی از جانب آسمان ندا می‌کند ای یبداء این گروه را نابود کن پس زمین آنها را فرو می‌برد و فقط 3 نفر از آنها باقی می‌مانند که خداوند صورت‌هایشان را به عقب برمی‌گرداند و آنها از قبیله کلب هستند.
مصیبت بر آن دو سخت‌ترین مصیبت‌ها است و در مصیبت امام حسین که در گفتگوی آدم و جبرئیل آمده است که گفت: بدانید که خداوند شما را حفظ می‌کند از شر دشمنان ایمن می‌دارد و شما محترمانه به حرم جدتان برخواهید گشت.
از این ساعت به بعد بدبختی دشمنان شما است.
در روز عاشورا اباعبدلله نقطه‌ای را مرکز قرار داده بود و حمله می‌کرد اول جنگ تن‌به‌تن عده‌ای آمدند ولی تا آمدند اباعبدلله به آنها مهلت نداد به طوری که رعب در دل دشمن قرار گرفت.
عمربن‌لعد گفت باکی دارید جنگ می‌کنید این فرزند علی است این فرزند همان کسی است که عرب را کشت می‌خواست تعصب عربیت را علیه حضرت تحریک کند.
حمله را همه جانبه کنید.
اباعبدلله به هر طرف که حمله می‌کرد فرار می‌کردند ولی مواظب بود که از خیمه‌ها دور شوند و نزدیک نشوند غیرت حین نیز هست صبر و شجاع است صبورات راضی به رضای الهی نیز هست مخلص است مولی غیرت امر هم هست غیرتش هم به او اجازه نمی‌دهد که زنده باشد و کسی نزدیک حرم او بیاید.
خدایا حسین هر چه نیروی روحی و جسمی دارد از تواست.
اباعبدلله اجازه نداد که جنگ از سوی خود و اصحابش شروع بشود.
برای خیانت از تقوا بایستی امربهمعروف و نهیازمنکر را احیا کنیم و امربهمعروف و نهیازمنکر متقابلاً باید ما را احیا کند و خواهدکرد در نهضت حسینی امربهمعروف و نهیازمنکر عملاً صورت گرفت وجود مقدس حسین‌بن‌علی در این نهضت عملاً یک امربهمعروف و نهی‌از‌منکرات و از نظر شیعه بعد از شهادت اباعبدلله اهل بیت بزرگوار آن حضرت از بعد از روز عاشورا اصحابش را بیند در حالی که سرهایشان از بدن‌هایشان جدا شده است و این مقدار قوت قلب داشته باشد این جریان خیلی عجیب است شوخی نیست جریانی که همیشه اعجاب مرا برمی‌انگیزد.
اباعبدلله در روز عاشورا چنان قدم برمیداشت که انگار آینده‌ای روشن یعنی آثار نوارانی نهضت خودش را به چشم می‌بیند.
او شک نداشت که با همین شهید شدن پیروز میشود.
شک نکرد که روز عاشورا پایان این است که باید هر چه دارد در راه خدا بدهد یعنی پایان کشت است و از عاشورا آغاز بهره‌برداری از این نهضت است همان‌گونه که همین‌طور نیز هست که ما می‌بینیم.
ما می‌بینیم که کشته حسین(ع) همانا و بیدارشدن جنبش‌ها و حرکت‌ها و همدردیها و همدلی‌ها و طغیان‌ها علیه دستگاه اموی همان اولین کسی که این کار را کرد یک زن بود زن یکی از لشگر کفار در عصر عاشورا وقتی دید که لشگر می‌خواهد به طرف خیمه های حرم حسین‌بن‌علی برود و حمله کند دوید و چوب خیمه‌ای را برداشت و در جلوی خیمه ایستاد و اهل قبیله خویش را صدا کرد در جایی اباعبدلله با اهل بیتش واداع می‌کند که دیگر احدی از کسانش زنده نبود آن وداع هم خیلی جانسوز و جانگداز است.
فرصت را مغتنم شمرد و بار دیگر زن‌ها و بچه‌ها را جمع کرد این حالت شکوه و جلال روح حسین‌بن‌علی پیدا میشود اول فرمود: اهل بیت من خودتان را آماده سختی‌ها کنید و می‌خواست روح آنها را آماده کند از این ساعت شما سختی و شدت می‌بینید ولی ذلت نخواهید دید.
امر به معروف و نهی از منکر یعنی آن دین است روح امربهمعروف و نهیازمنکر این است لزوم استفاده از هر وسیله‌ای شروع برای پیشرو اهداف اسلامی.
این اصل که از ارکان تعلیمات اسلامی یکی از ارکانی است که به نصر صریح متون اسلامی و گفته پیغمبر اکرم: اگر از بین برود تمام تعلیمات اسلامی از بین رفته است.
اگر این اصل مسنوج شود جامعه اسلامی به صورتی که باید وجود داشته باشد هرگز وجود نخواهد داشت.
به گفته پیغمبر اکرم(ص): امربهمعروف و نهیازمنکر تمام شما مسلمانان به منزله حافظ و نگهبانان و شبان دیگران هستید و تمام شما نسبت به خودتان مسئول هستید یعنی ایجاد نوعی تعهد تمام افراد مسلمانان و مسئولیت مشترک میان افراد.
مسلمانان برای حفظ نگهداری جامعه اسلامی بر مبنای تعلیمات اسلامی چنین وظیفه‌ای اولاً آگاهی و اطلاع زیاد می‌خواهد: ثانیاً: قدرت و امکان می‌طلبد این را که امربهمعروف و نهیازمنکر بود که ارزش نهضت حیسینی را بالا برد و همچنین نهضتی که به امربهمعروف و نهیازمنکر را ارزش و اعتبار و آبرو داد.
امربهمعروف و نهیازمنکر یعنی: همدردی- همبستگی- همگامی- تعرف (شناسایی) و نیز فردی نیست.
عنصر امربهمعروف و نهیازمنکر در نهضت حسینی یک عامل بزرگ که حسین را به حرکت و داشت او را از جا تکان دارد.
حسین‌بن‌علی(ع) به امربهمعروف و نهیازمنکر ارزش داد اگر امربهمعروف و نهیازمنکر نباشد سایر تعلیمات نیز نمی‌تواند کار کند.
روز عاشورا: روز معراج حسین‌بی‌علی است.
روزی است که ما باید از روح حسین از غیرت حسین از شجاعت و دلیری از چنین پرتویی درس بگیریم.
بلکه ما هم ذره‌ای آدم شویم.
بیدار شویم.
یکی از نویسندگان بسیار معروف به نام عباس‌بن‌محمود‌عقاد جمله‌ای درباره اباعبدلله دارد که می‌گوید: در روز عاشورا مثل این بود که یک نوع مسابقه میان خصلت‌های (خصلت) حسین برقرار شده بود یعنی فضائل حسینی هر کدام بر یکدیگر (دیگری) مسابقه می‌داد.
صبر می‌خواست از سایر صفاتش جلو بیفتد.
رضای حسین به آنچه که رضای خداوند است می‌خواست از صبرش جلو بیفتد اخلاص حسین می‌خواست از همه اینها پیشی بگیرد.
شجاعت حسین می‌خواست گوی سبقت را از دیگر صفات او برباید.
چیزی که در روز عاشورا پیش از همه چیز دیگر جلوه‌گر و نمایان است طبانیه حسین اطمینان حسین و آرامش و استقامت حسین است.
این سختی نیست که حسین می‌گوید سختی است از همان روزها درک کردند یکی که آنجا حاضر بوده است جمله‌ای دارد تعبیر او مطابق عصر و زمان و فهم خودش خیلی عالی است من سراغ ندارم مرد دل شکسته‌ای مرد تحت فشار قرار گرفته‌ای را که فرزندانش (اهل بیتش) جلوی چشمش قلم‌قلم شده باشد (قلع و قلم).
طول عمر امام مهدی- انتظار- وظیفهء انسان منتظر حضرت محمد در سحرگاه نیمه شعبان 255 هجری قمری در زمان حکومت غاصبانه حکمرانان عباسی در اختفاء پنهانی در خانه امام حسن‌عسکری(ع) که در محاصره لشگریان کفر بود از مادری به نام نرجس‌خاتون زاده شد.
علیرغم کنترل شدید دشمن مبنی بر کشتن آخرین ذخیره آسمان ولایت حضرت دیده به جهان گشود.
با تلاش مذبوحانه و مفتصحانه عباسیان بی‌ثمر شود.
و امام که عدالت او ویرانگر باطل‌ها و تباهیها و طمأنیه می‌باشد.
برای غیبت امام زمان 3 حکمت است: غیبت طولانی امام زمان باعث امتحان و آزمایش است، البته مسلمانان.
اینکه محبت خدا بایستی در زمین همیشه باقی باشد.
اینکه غیبت امام زمان به مسلمین جهان می‌گوید که هیچ‌گونه بیعتی با مشرکین و کفار معنا ندارد.
طول عمر امام مهدی(ع) یکی از خصایص نوح در قائم وقوع خواهد یافت و یافته‌است و آن طول عمرش می‌باشد عمر انسان حد و مرزی ندارد که بیشتر از آنان غیر ممکن باشد آزمایشات دانشمندان نشان داده است.
مرگ مانند بسیاری از بیماریها معلول و علتی یا عللی باشد که اگر شناخته و یا کامل شناخته شود و یا به تأخیر انداخت.
انتظار (قُلْ کُل مُتربِصُ مْتربِصو ) سوره طه ص(135) بگو هر کس منتظر است پس انتظار بکشد زود باشد که بدانید راه راست پویان و کسانی که هدایت یافته کیانند.
معنای انتظار چیست؟
به معنای آمادگی کامل برای جانبازی در رکاب امام زمان(عج) تهیه تصرفات انقلاب جهان محمدی موعود می‌باشد انتظار مکتب اصلاح تربیت است انتظار امید می‌بخشد و روحیه یأس و ناامیدی را از جان آدمی می‌زداید و روح تلاش و مبارزه و خودسازی و فداکاری به انسان می‌دهد حرکت انتظار در کنار هم و با هم می‌باشند اگر بشر امید به آینده نداشته باشد نمی‌تواند حرکت کند.
این انتظار مثبت بود که علیرغم فشارها و تجاوزها و شکنجه‌ها مسلمانان را در میدان های نبرد برد و فاتح و سربلند ساخت و ایران اسلامی انتظار حکومت اسلام بود که در مردم حرکت ایجاد کرد و مردم برخاستند و به امید حکومت قرآنی انقلاب نمودند و پیروز شدند.
امروز دیگر انتظار قیام جهانی امام مهدی(ع) در توده مستضعفان دنیا تحرکی نوین ایجاد کرده است و می‌رود که این انتظار سازنده ابرقدرت جنایتکار به زانو بیشانند.
قال رسول الله: (اَفْضَلُ العِبادهٍ انتظار الفَرج) بهترین عبادت انتظار فرح است.
منتظر ظهور امام زمان بوده و خواهد بود.
انتظار در مکتب اسلام: شخص را متعهد و مسئول می‌سازد که برای تحقیق هدف‌های اسلام و عملی شدن برنامه‌های دین بدون هیچ یأس و ضعف و سستی و ناامیدی شب و روز کوشش نماید.
انتظار به دو گونه است: انتظار مثبت: عامل خوش‌بینی به جهان خلقت و حرکت آفرینی است.
انتظار مثبت ایمان به پیروز و اجرای عدالت نابودی حتمی ظلم و ستم است و نفی ارزشهای طاغوتی و نه گفتن به آنچه که ضد توحید است.
(به نقل از بحار‌الانوار جلد 52 علامه مجلسی) کسانی که در انتظار دولت قائم درگذرند چون آنانند که در خدمت حضرت قائم باشند.
آنگاه پس از درنگ مختصری فرمودند بلکه چون آنانند که در رکاب مهدی(عج) شمشیر زده باشند.
پس دنبال تأملی دیگر فرمودند به خدا سوگند ایشان جون آنکسانند که درخدمت پیغمبر(ص) به شهادت رسیده باشد.
امام صادق(ع) فرمودند هر که شور یاوری قائم را دارد باید انتظار بکشند و در حالت انتظار پرهیزکاران عمل کند در رفتار شایسته و نیکویش گیرد.
این چنین کسی اگر هم مرگ را در آغوش بکشد و قائم پس از مرگش قیام کند پاداشش هم چون یاران حضرت خواهد بود.
پس بکوشید و منتظر باشید و این کوشش و انتظار گوارایتان باد ای گروه آمرزیده.
انتظار شیعه: انتظاری است محرک و توان بخش و همین انتظارات که شیعه را 1400 سال زنده موفق نگاه داشته باشد است و سراسر تاریخ او را افتخار آفرین نموده است.
آن کسی منتظر امر ماست همانند کسی است که در راه خدا در خون خویش غوطه‌ور باشد.
وظیفه انسان منتظر چیست؟
امام زمانش را بشناسد.
از رسول اکرم(ص) است که فرمود هر کس از دنیا برود امام زمانش را نشناسد مانند کسی است که در دوران جاهلیت مرده باشد.
اطاعت و پیروی از امام بنماید.
امام صادق(ع) فرمود: کسی که ما را دوست می‌دارد بایستی عمل ما را الگو قرار دهد.
در خط ولایت فقیه باشد حرکت کند((در زمان غیبت کبری)) امام صادق(ع) می‌فرماید: فقیه کسی است نفس خود را در دست داشته باشد و غالب بر نفسش باشد.
حافظ این مخالف هوای نفس مطیع امر مولایش باشد و همچنین برای مردم عادی مقلد باشد.
فقط از طریق ائمه کسب فیض نماید.
حضرت امام باقر فرمود: ما خزانه‌دار علم خداییم ما مترجم وحی خداییم ما محبت‌رسان بر هر که در زیر آسمان و روی زمین است.
امام صادق می‌فرماید: (ماییم راسخون) در علم و ما تأویل قرآن می‌دانیم.
همیشه فرج امام زمان مهدی(ع) از خدا می‌خواهد در دعای فرج می‌گوییم.
((بار الها در این هنگامه در تمام اوقات برای ولیت حضرت محمد‌بن‌الحسن که درود خدا بر او باد و پدارانش.
سرپرست و نگه‌دار و رهبر و راهنما و نگهبان باش تا گیتی را به فرمان او در آمدی و او را مدتی طولانی در زمین برخوردار گردانی.
علاوه بر اینها گفته شده منتظر بایستی از نظر اعتقدی خود را بسازد و طرز استفاده از سلاح‌خای مدرن زمان را یاد بگیرد تا بر علیه دشمنان اسلام بکار برده آمادگی رزمی پیدا کند.
با ستمگران مبارزه کند و مبارزه جدی را آغاز نموده و نام مقدس حضرت مهدی و عشق و شناخت او را تبلیغ نماید.
احکام اسلام را مو به مو اجرا نماید صدقه بدهد.
از مستضعفین با تمامی امکاناتش پشتیبانی نماید و انتظار بکشد و بداند آنانکه در انتظار ظهور فرج مصلح خود باید صالح باشند و ما که اینک منتظریم وظیفه‌مان چیست؟
سوره انعام آیه 53 و این است راه راست از آنان پیروی کنید و از راههای دیگر که موجب تفرقه و پریشانی شما است جز از راه اسلام و خدا متابعت نکنید این است سفارش خدا به شما که پرهیزگار باشید.
سوره حشر آیه 57: و شما آنچه را که رسول خدا (حق) دستور دهد بگیرید و هر چه نهی کند واگذارید.
سوره نساء آیه 59: از خدا و پیامبر و پیشوایان دینی اطاعت و پیروب کنید.
باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام بر عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور فراهم شود.
(حضرت امام خمینی) انتظار فرج انتظار قدرت اسلام است.(امام خمینی رضوان‌الله) امیدواریم که ما به مطلوب حقیقی برسیم متصل شود این نهضت به نهضت بزرگ اسلامی و آن نهضت ولی عصر(عج) است.
امام خمینی ندای حضرت صاحب الزمان بین رکن و مقام: در روایت است آمده است که چون قائم(عج) ظاهر شوند بین رکن و مقام ایستاده چنین ندا می‌کنند: ای اهل عالم آگاه باشید که من امام قیام کننده‌ام.
ای اهل عالم آگاه باشید که من شمشیر انتظارگر هستم.
ای اهل عالم آگاه باشید که جدم حسین را تشنه شهید کردند.
ای اهل عالم آگاه باشید که جدم را مردمان رها کردند.
ای اهل عالم آگاه باشید که بدن جدم حسین را از روی دشمنی خرد (تکه‌تکه) کردند.
اول:اً در زیارت ناحیه مقدسه بدان اشاره شده است و ثانیاً: در زیارت سوم شعبان که از حضرت صاحب امر نقل شده است بدین معنا شفا در تربت او است.
ثالثاً: مرحوم محدث در خطبه الحاوی می‌نویسد: شیخ ابراهیم کفعمی در کتاب البلدوالامین گفته از حضرت مهدی روایت شده است هر کس این دعا را در ظرف با تربت حیسن بنویسد و آنرا بشوید و بنوشد از مرض خود شفا می‌یابد.ای آدم این فرزند تو به مصیبتی دچار می‌گردد که مصیبت‌های در کنار آن کوچک است خواهد بود و امام قائم مصیبتش طولانی و محنتش شدید است.
وظایف منتظران در عصر غیبت چیست؟
وظایفی که شیعیان در عصر غیبت بر عهده دارند مهمترین آنها است؟
شناخت به محبت خدا و امام عصر اولین و مهمترین وظیفه‌ای که هر شیعه منتظر بر عهده دارد.
کسب معرفت نسبت به وجود امام و محبت زمان خویش است هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است.
شناخت باعث میشود که در امان ماندن از شبه‌های ملحدان و مایهء نجات ما از اعمال گمراه کننده مدعیان دروغین باشد و این چنین شناختی جز به دو امر حاصل نمی‌شود شناخت شخص امام زمان به نام و سبب شناخت صفات ویژگیهای او و به دست آوردن این دو از واجبات است.
البته دومی در زندگی ما در عصر کنونی بسیار بااهمیت است چرا که در زندگی فردی و اجتماعی منتظران متحول می‌شوند.
زیرا کسی به حقیقت به صفات و ویژگیهای امام عصر و نقش آن حضرت در عالم هستی و فقر و نیاز خود (فرد) نسبت به او واقف نشود هرگز از یاد و نام آن حضرت غافل نمی‌شود.
شناخت و معرفت حقیقی جر با عنایت حضرت مهدی(عج) و حق حاصل نمی‌شود و بایستی از درگاه خداوند توفیق شناخت را درخواست تا از گمراهی و سرگردانی نجات پیدا کنیم.
تهزیب نفس و کسب فضائل اخلاقی وظیفهء دیگر تهذیب نفس و آراستن خود به اخلاق نیکو است.
موضوع تهذیب نفس و دوری گزیدن از گناهان و اعمال ناشایست است و اعمال ناشایست و گناهانی که از شیعیان سر می‌برند یکی از اسباب و زیان‌ها طولانی شدن غیبت و دوری شیعیان از لقای آن بدر منیره شمرده است.
حفظ و تقویت پیوند قلبی بر انجام واجبات صبر کنید و با دشمن‌تان پایداری کنید و پیوند قلبی خود را با امام عصر.
از امام صادق: بر واجبات صبر کنید و یکدیگر را بر مصیبات به صبر وادارید و خود را بر پیوند با امامان ویاری آنها ملزم بسازید.
در روز و حتی بعدازظهر و حتی بعد از هر نماز واجب دعای عهد را بخوانید و این نشان از اهمیت و پیوند با امام عصر دارد.
کسب آمادگی برای ظهور محبت حق منظور آمادگی‌های نظامی و مهیا کردن تسلیهات مناسب هر عصر برای یاری و نصرت امام غایب است.
در حال حاضر به خاطر وجود حکومت شیعی و حاکمیت فقیه جامع الشرایط در سرزمین اسلامی این وظیفه در درجه اول بر عهده حکومت است که در هر زمان قوای نظامی در بالاترین حد آمادگی نظامی قرار می‌دهد.
وظایف شیعیان در عصر غیبت: در کلام امام رضا: دعای مخصوص برای حفظ حضرت صاحب الزمان عمل به تقلید و پیروی از جانشین حضرت فقها (علما) رعایت تقوا.
دلبستگی و محبت به امام دیدار و زیارت کردن شیعیان و حفظ کرامات و بزرگواری خود.
مداومت در انجام امور جز بیزاری جستن از دشمنان امام.
آشنایی با رمز و راز عشق‌آموزی.اسوه قرار دادن امام.
دفاع و یاری شیعیان واقعی.
خالص کردن حب و بعضی‌ها دیدار و زیارت کدن پاداش کسی که منتظر امام زمان است و برقراری دولت حق و عدالت است.
مانند کسی است که در تمام عمر بر عبادت قیام کند و پیوسته روزهای عمر را روزه بگیرد و پیوسته انتظار گشایش داشته باشد و از فرج و رحمت مایوس نشوید زیرا که محبوب‌ترین اعمال در پیشگاه خدا انتظار فرج است.
آثار انتظار انتظار فرج از آن جهت بوده و تاکید و توصیه اهل بیت قرار گرفته است که در انسان منتظر امید به آینده ایجاد خواهد کرد و همین امید نقش بزرگی را در سعی و کوشش ایفا می‌کتد امیر‌المؤمنین و امام عارفان (علیه‌السلام) توصیه می‌فرمایند: که انتظار فرح و گشایش از جانب خدا داشته باشید و از رحمت او ناامید نشوید که محبوب‌ترین اعمال نزد خدای عز‌وجل انتظار فرج و گشایش است.
سید ساجدان(ع) می‌فرماید: انتظار فرج داشتن خود از بزرگترین فرج‌ها است سرش آن است که اگر اندیشه کسی این باشد که هیچ تلاشی برای اصلاح امور ثمر ندارد و به نتیجه نمی‌رسد انگیزه‌ای برای مبارزه با طاغوتیان و مقاومت در برابر دشواری‌ها نخواهد داشت.
اما اگر کسی به آینده امیدوار باشد و بداند که دیر یا زود حکومت زمین به صالحانی خواهد شدهحق به صاحبانش خواهد رسید.
ظلم و ستم و بیداد رخت برخواهد بست.
برای رسیدن به چنان جامعه‌ای نه تنها خودسازی خواهد بود بلکه تلاش می‌کند تا با زمینه تشکیل آن دولت کریمه را فراهم آورد.
از این جهت منتظر واقعی مصلح جهان نه تنها خودش صالح است بلکه در حد توان مصلح نیز خواهد بود.
او هموراه در دعا با اقتدا به مولای خود می‌گوید: خدایا ما خواهان دولت کریمه‌ای هستیم که در آن اسلام و مسلمین عزیز شوند و نفاق و منافقین ذلیل و خوار گردند و ما در آن دولت از داعیان به طاعت تو و رهبران به راه تو باشیم.
سیدبن‌کادوس نقل می‌کند: وقتی در حضور امام(ع) از غیبت امام عصر(علیه‌السلام) سخن به میان آمد.
یکی از حاضران گفت: وظیفه شیعیان شما چیست؟
فرمود: دعا و انتظار فرج و ذکر.
اگر فرضاً دعا به جنبه فردی و خودسازی تنها نظر داشتن باشد چنانکه از دعای منقول در دنباله روایت چنین استنباط میشود.
انتظار فرج قطعاً به هر دو جنبه خودسازی و دگرسازی نظر دارد.
انتظار واقعی انسان از چیزی یا کسی پاسداری می‌کند یا انتظار آن را می‌کشد که او را بشناسد و نسبت به او معرفت داشته باشد.
اگر شناخت و معرفت صحیح و شایسته باشد انتظار واقعی خواهد بود از این جهت انسان در عصر غیبت یا منتظر واقعی است یا گرفتار جاهلیت و عدم شناخت معرفت صحیح زیرا: در بسیاری از روایات آمده است زمین از محبت خدا خالی نخواهد شد حتی در برخی روایات آمده است اگر زمین از محبت الهی خالی گردد زمین اهلش را فرو خواهد برد.
از صادق آل‌محمد(ع) نیز رسیده است از زمانی که خدای سبحان زمین خلق کرد تا هنگامی برپایی قیامت زمین از محبت خدا خالی نبوده و نخواهد بود چون اگر او نباشد عبودیت خدا تعطیل خواهد شد لیکن این جهت گاهی ظاهر و شناخته شده و گاهی غیبت و مستور است.
از خود امام عصر نیز رسیده است که: من مایه‌ی امنیت اهل زمین هستم.
چنان که ستارگان مایه‌ی امنیت برای اهل آسمان هستند.
بنابراین در تمام اعصار از جمله این عصر محبت الهی در میان بندگان او حضور دارد از این رو شیعه معتقد است که عصری موعود متولد شده و زنده و محبت عصر است.
این که گاهی تعبیر به مهدی موعود موجود می‌کنیم.
سرش این است و گرنه اصل موعود بودن مهدی مورد قبول بسیاری از فرق است آنچه که شیعه اثناعشری را از دیگران متمایز می‌کند اعتقاد به بوجود بودن مهدی موعود است.
شیعه و سنی از رسول خدا نقل کرده‌اند هر کس که بدون شناخت امام زمان خودش بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است.
سفارش همه انبیای الهی این است که سعی کنید مسلمان بمیرید چنان که قرآن کریم از زبان خلیل حق تعالی و یعقوب(ع) نقل کرده که به فرزندان خو سفارش کنید سعی کنید که مسلمان بمیرند.
خدای السبحان به مؤمنان نیز سفارش می‌کند تا می‌توانید تقوا پیشه کنید و همت شما این باشد که مسلمان بمیرید.
پس همه موظفند که مسلمان بمیرند.
از آنجا که مرگ عصاره زندگی است و هر کسی آن گونه می‌میرد که زندگی کرد اگر مرگ کسی جاهلی باشد معلوم میشود زندگی او جاهلانه باشد چون ممکن نیست کسی زندگی عاقلانه داشته باشد ولی به مرگ جاهلیت بمیرد.
بنابراین اگر کس امام زمانش را نشناسد نه تنها مرگش جاهلی خواهد بود بلکه حیات او نیز اگر کسی امام زمان خودش را درست بشناسد می فهمد تمام کارها در دست او است که مظهر هو قائم علی کُلِ نفسٍ بما کسبت است قرار دارد.
در نتیجه از زندگی و حیات جاهلی رهیده به حیات معقول رسیده.
منتظر واقعی آن حضرت خواهد بود.
تذکر: منظور از شناخت امام زمان(ع) تنها شناخت شناسنا‌‌‌‌مه‌ای و تاریخی آن حضرت نیست که انسان بداند نامش چیست و فرزند کیست در چه عصری زندگی می‌کرده و بکلهه مراد شناخت امامت اعتقاد به ولایت و معرفت به شخصیت اما است و افزودن بر آن اطاعت نیز لازم است وگرنه حاکمان برخاسته از طاغوت شام فاجعه آفرینان انسانیت کش کربلا هارون‌الرشید، مأمون و .....
پیش از هر کس دیگری امامان عصر خویش را می‌شناختند.
جلوه‌های انتظار وجود گرامی حضرت ولی عصر(عج) ذخیره عالم و عصاره خلقت است از این رو تحقق بخشنده آمال و اهداف تمام انبیای الهی در طول تاریخ بشریت خواهد بود.
آنچه را که انبیا برای رسیدن به آن تلاش و تبلیغ کردند آزار و اذیت و شکنجه کشیدند و برخی هم در این راه شهید شدند او پیروزمندانه به انجام برساند.
سیره مشترک همه انبیای الهی این بود که برای رسیدن به اهداف رسالت خویش از زبان تبلیغ در شرایط عادی و زبانهء تیغ در حال ضرورت بهره می‌جستند.
نظامی هم مضمون را به شعر درآورد: محیطی چه گویم چو بارنده تیغ به یک دست گوهر به یک دست تیغ بر گوهر جهان را بیاراسته به تیغ از جهان داد این خواسته این دو عنصر در برنامهء حضرت ولی‌عصر به عنوان تعقیب‌گر و تکمیل کنندهء اهداف رسالت مشاهده میشود.
از این جهت منتظر واقعی کسی است که آثار هر دو بخش انتظار (تیغ و تبلیغ) در زندگی او جلوه‌گر باشد و اگر در یک بخش یا هر دوی آن کوتاه بیاید به همان مقدار انتظار او مشوب و مخدوش است.
بعد فرهنگی انتظار در بخش فرهنگی انتظار کسی منتظر است که علاوع بر خودسازی به دگرسازی نیز بپردازد تا از این طریق زمینه ظهور آن حضرت را فراهم کند.
حضرت باقر(ع) به عبدالحمید واسطی که از شیعیان آن حضرت بود و گویا از طولانی شدن انتظار ملول و دلتنگ شده بود فرمود به خدا قسم مخ خودش واقف در راه خدا کند.
خدای سبحان برای او گشایش قرار می‌دهد.
خدا رحمت کند بنده‌ای را که خود را واقف ما کند.
خدا رحمت کند بنده‌ای را که او ما را احیا گرداند.
عبدالحمید که این فضائل را شنید گفت پس اگر قبل از درک قائم شما مردی چه میشود؟
امام فرمود اگر کسی که از شما بگوید تصمیم داشته باشد اگر قائم آل‌محمد را درک کنم یاریش خواهیم کرد مانند کسی است که با شمشیر خود در کنار آن حضرت نبرد می‌کند و اجر شهید را دارد اما کسی که در رکاب او به فیض شهادت نایل میشود اجر دو شهید دارد.
اجر شهادت و اجر انتظار.
بنابراین منتظر واقعی کسی است که در محور خودسازی و خویشتن‌داری در محدوده امر ائمه(ع) منحصر کرده از قلمرو دستورشان بیرون نرود و در محور دگرسازی تلاش و کوشش او این باشد که امور معارف با اثر و آثار آنان نشر بر دیگران بیاموزد و بدین طریق مکتب آنها را احیا کند کسی می‌تواند جان خود را در محدوده امر ائمه(ع) منحصر و محدود کند و برای احیا امرشان کمر همت ببیندد که دلش خدا را بشناسد و معرفت او در این زمینه کامل شده باشد آن وقت است که فیوضات الهی از باطن او نشئات می‌گیرد.