مقدمه
مقالهاى که با عنوان «اندیشه» در اینجا ترجمه شده یکى از مقالههاى مهم و تاثیرگذار فرگه است. فرگه این مقاله را در 1918 یعنى حدود شش سال پیش از مرگش نوشت و منتشر کرد. منظور فرگه از اندیشه، (Der Gedanke) معناى یک جمله کامل است، بدون توجه به صدق و کذب آن جمله یا تصدیق و تکذیب آن. موضوع اصلى این مقاله برشمردن ویژگیهاى این معنا یا اندیشه است. به نظر فرگه اندیشه عینى است و بنابراین وجود آن وابسته ذهن یا آگاهى ذهنى افراد نیست. آنچه در این مقاله در طرد ایدئالیسم به تفصیل گفته شده بدین منظور است که اندیشه را از ایده یا وجود ذهنى که امرى شخصى و وابسته به ذهن فرد است جدا کند. دیگر اینکه اندیشه، به دلیل عینىبودن، وجودى مستقل از اذهان دارد و بنابراین اندیشه ابداعکردنى نیست، بلکه کشفکردنى است و به اصطلاح فرگه اندیشه را فراچنگ مىآوریم. از ویژگیهاى دیگر اندیشه این است که صدق و کذب آن ابدى است و با زمان تغییر نمىکند. و دیگر آنکه اندیشه در ذات خود انتقالپذیر است. به نظر پیترگیچ، ویتگنشتاین در بحث از زبان فردى و خصوصى، ( private language) و رد آن متاثر از همین نظر اخیر فرگه بوده است. از بحثهاى دیگر این مقاله رد نظریه مطابقت و طرد انتولوژى امور واقع، (facts) است. ویتگنشتاین در رساله فلسفى - منطقى خود معتقد به انتولوژى امور واقع بود و جهان را مجموعهاى از امور واقع مىدانست. هنگامى که ویتگنشتاین این نظر را با فرگه در میان مىگذارد فرگه سؤالى از او مىکند که به نظر ویتگنشتاین سؤالى بىمایه به نظر مىرسد. اما سالها بعد اهمیتسؤال فرگه را که در واقع طرد انتولوژى امور واقع بوده است، درمىیابد و از نظر خود برمىگردد.