- خداشناسی:
ستایش خدایی را سند است که نبخشیدن بومال او نیفزاید و بخشش او را فقیر نسازد زیرا هر بخشنده ای جز او اموالش کاهش یابد و جز او هرکس از بخشش دست کشد مورد نکوهش قرار گیرد اوست بخشنده انواع نعمت ها و بهره های فزاینده و تقسیم کننده روزی پدیده‌ها مخلوقات همه جیره خوار سفره اویند که روزی همه را تضمین و اندازه‌اش را تعیین فرمود در مشتاقان خویش و خط استادان آنچه در نزد اوست روشن را نشان داد سخاوت او در آنجا که از او بخواهند با آنجا که از او در خطاست نکنند بیشتر نیست خدا اولی است که آغاز ندارد تا پیش از او چیزی بوده باشد و اندکی است که پایان ندارد تا چیزی پس از او وجود داشته باشد مردمک چشم ها را از مشاهده خود بازداشته است زمان بر او نمی گذرد تا دچار دگرگونی گردد در مکانی قرار ندارد تا پندارد جابجایی نسبت به او روا باشد اگر آنچه از درون معادن و کوهها بیرون می آید و با آنچه از لبان پر از خنده صدف های دریا خارج می شود از نقره های خالص و طلاهای ناب (2) دُرهان غلطان و مرجان های دست چین همه را ببخشند در سخاوت او کمتر اثری نخواهد گذشت و گستردگی نعمت هایش را پایان نخواهد داد. در پیش او آنقدر از نعمت ما وجود دارد که هرچه انسان ها درخواست کنند تمامی نپذیرد. چون او بخشنده ای است که درخواست نیازمندان چشمه وجود او را نمی خشکاند و اصرار و درخواست های پیاپی او را به بخل ورزیدن نمی کشاند.