اتاق عملی را در نظر بگیرید که قرار است تا دقایقی دیگر مریضی برای پیوند عضو وارد آن شود، در این لحظه تمامی وسایل اتاق عمل، استریلیزه، بهداشتی و بدون از هر گونه آلودگی است.
انسانهایی که وارد این اتاق می شوند و در پیوند این عضو همکاری می کنند، انسانهای مریض و آلوده ای نیستند و فضای اتاق فاقد هر گونه آلودگی است؛ خلاصه در یک محیط آلوده پیوند عضو که هیچ، حتی ساده ترین جراحی ها هم صورت نمی گیرد که مبادا بر روی نتیجه تاثیر سوء بگذارد.
یکی از مقدسترین پیوندها که پیوند دلها، جسمها و سرنوشتهاست ازدواج می باشد که خداوند هر یک از طرفین را تنها و بدون دیگری نمی پسندد؛ پیامبر آن را سنت خویش و راه رسیدن به رضای الهی و صیانت بخشیدن به نیمی از دین معرفی می کند، که متاسفانه بین آنچه که خدا می خواهد و پیامبر اکرم را راضی می نماید با آنچه که ما انجام می دهیم فاصله بسیار است.
چه بسیاری با این بهانه که « یک شب هزار شب نمی شود» و «در مراسم عروسی باید شاد بود» در آغاز زندگی مشترک خود، مرتکب گناهانی چون استفاده از موسیقی حرام، اختلاط زن ومرد، پوشش نامناسب، مزاحمت برای دیگران، اسراف، چشم و هم چشمی، فخرفروشی به یکدیگر، پوشیدن لباسهای گرانقیمت و برگزاری مجالس پرهزینه، تمسخر دیگران، بی توجهی به واجباتی مثل نماز و امثال آن می شوند و از راه گناه و معصیت می خواهند به شادی دست یابند؛ غافل از اینکه هیچگاه با گناه و معصیت نمی توان به عمق شادی رسید و زندگی که با گناه و معصیت خداوند شروع شود برکت آن از بین خواهد رفت یا به قول معروف: «خشت اول چون نهد معمار کج تا ثریا می رود دیوار کج» به بهانه انجام عادات و رسوم، آبروداری، حفظ حیثیت و ارزش نهادن بر دختر وپسر، ازدواج این شیرین ترین حادثه زندگی جوانان را به راهی ناهموار تبدیل کرده ایم و حتی رد پای سختگیری های جاهلانه و رسوم نابخردانه را در جای جای این سنت اسلامی میتوان دید.
در مرحله ی انتخاب همسر، شرایط عجیبی که هرگز دخالتی در کفو بودن و همتایی دختر و پسر برای آغاز زندگی ندارند به جای دین و تقوا و اخلاق قرار داده ایم ؛ مهریه را که هدیه ای است به نشانه ی مهر و راستی و در سنت پیامبر اعظم ارزش مالی آن مورد توجه نبوده بلکه کم بودن آن نشانه ی خوش قدمی عروس شمرده شده است به قیمت گذاری برای دختر تبدیل کرده ایم ؛ جهیزیه را که هدیه ی خانواده ها برای سهل کردن آغاز زندگی و نشان محبت و دوستی پدران و مادران در زندگی فرزندان عزیزشان است به سد راه زندگی و مصیبت بزرگ خانواده ها مبدل ساخته ایم به نام خرید عقد چه هزینه های گزافی را به جوانان و خانواده ها تحمیل کرده ایم ...
و باید اعتراف کنیم که هرچه شرع مقدس بر انجام صمیمانه و آسان ازدواج تاکید کرده است ، ما در مقابل بر سخت کردن و انجام تکلیف آمیز آن همت ورزیده ایم و به جای اقتدا به خاندان پیامبر از سنتهای جاهلانه تقلید کرده ایم.
برای شکستن این ساختارهای غلط، با ید همه وارد میدان شوند؛ از نخبگان قوم گرفته تا خود زوجهای جوان ؛ و نقش عروس و داماد در این بین بیش از همه است چر که در این راه قدم به قدم باید مدیریت کنند.
برای یک ازدواج موفق، شاید معیارهای زیر در اولین نگاه به چشم بخورد: 1- ایمان و اعتقاد: نشانه های عملی این مورد به اعتقاد من ، سستی نورزیدن در واجبات و اصرار نکردن بر محرمات، طهارت، عفت، پاکدامنی، گذشت، ایثار، شجاعت و عدم وسواس می باشند.
2- اخلاق حسنه: اخلاق خوش و گشاده رویی، مهربانی، داشتن شرم و حیا(شرم و حیا با خجالتی بودن تفاوت اساسی دارد.
معیار فرق گذاشتن بین این دو به اعتقاد من، انجام کارهای ضروری شخص توسط خودش می باشد و کسی که کارهای ضروری خودش را انجام ندهد حتما خجالتی است.) 3- اصالت خانوادگی: اصالت خانوادگی که تاثیر به سزایی در انتقال خصال و ویژگیهای مثبت و منفی دارد.
4- کفویت:تناسب زوجین در سن، سواد، جمال، کمال، مال، حسب و نسب.
5- زیبایی: به این معنا که نگاه به چهره همسر، رضایت خاطر و آرامش را در شوهر ایجاد کند و او را شاد سازد.
6- هماهنگی در باورهای فکری: معمولا تصمیم گیری های افراد بستگی به باورهای فکری و پیش فرضهایی دارد که او در قبل از خود ایجاد کرده است.
7- سلامت جسم وتن: عدم سلامت بدنی موجب منع ازدواج نمی شود ولی در تداوم زندگی مشترک تاثیرات منفی خود را نشان خواهد داد.
...
و کلام آخر اینکه خانواده می تواند محکم ترین پایگاه برای زمینه سازی ظهور منجی عالم بشریت باشد به شرط آنکه موقعیت آن را تمام و کمال بشناسیم.