انقلابی در سال ۱۳۵۷ خورشیدی در ایران با شرکت اکثریت مردم، احزاب و روشنفکران ایران انجام پذیرفت.
این انقلاب نظام پادشاهی ایران را سرنگون، و پیشزمینهٔ روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی به رهبری روحالله خمینی در ایران را فراهم کرد.
تفکرات و شخصیتهای اسلامی در این انقلاب حضور برجسته ای داشتند.
روحالله خمینی این انقلاب را انقلاب اسلامی خواند.
[۱] این انقلاب با نام انقلاب ۱۳۵۷ نیز شناخته میشود.بازه اصلی انقلاب از ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ با اولین راهپیمایی عظیم مردم تبریز شروع میشود و تا قیام مردم تهران در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ به طول مى کشد.
پس از آن با تصویب قانون اساسی جدید سید روح الله خمینی به پرنفوذترین رهبر کشور تبدیل میشود.[نیازمند منبع] در این میان، پس از آنکه تظاهرات و اعتصابات مردم کشور را فلج کرده بود، محمدرضا پهلوی به اجبار کشور را ترک کرد (دی ۱۳۵۷) و پس از اعلام بیطرفی نظامیان نسبت به درگیریهای خیابانی، سید روحالله خمینی به ایران بازگشت.
قیام مردم تهران در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ آخرین ضربهای بود که سلسلهٔ پهلوی را متلاشی کرد.در رفراندوم دوازده فروردین ۱۳۵۷ زمانی که ایرانیان با اکثریتی قاطع (٪۹۸٫۲) در قالب یک همهپرسی ملی نظام سلطنتى را نفى و با نوع حکومت جمهوری اسلامی (به عنوان نظام حکومتی آینده) موافقت کردند، پادشاهی ایران رسماً به جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد.سلطنت پهلوى معتقد به حفظ رژیم با کمک ارتش و سرویسهای امنیتی بود؛ انقلاب حکومت سلطنتی را برانداخت و حکومتی دینى برپایهٔ تفسیر خاصی از شیعه به نام ولی فقیه جایگزین نظام قبلى گردید.
پیشینه و علل
انقلاب ۱۳۵۷ ایران بعد از تجربه نهضت مشروطه و کودتای ۲۸ مرداد و به دنبال حوادث ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به وقوع پیوست.
۲۸ مرداد ۱۳۳۲
کودتای ۲۸ مرداد و تانک سواری مخالفان محمد مصدق
نوشتار اصلی: کودتای ۲۸ مرداد
بریتانیا پس از کوتاه شدن دست خود از صنعت نفت ایران، منابع بسیاری را در منطقه و خصوصاً ایران از دست داده بود، با قطع امید از رسیدن به توافق، وارد مطالعه طرح یک کودتای نظامی شد.
۱۶ آذر ۱۳۳۲
از مهمترین حرکتهای سیاسی و دانشجویی در تاریخ ایران، اعتراض دانشجویان در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ به ورود معاون رئیس جمهور آمریکا، ریچارد نیکسون، به خاک ایران پس از کودتای ۲۸ مرداد بود.
دانشجویان دانشکدههای فنی، حقوق و علوم سیاسی، علوم، دندانپزشکی، پزشکی و داروسازی در دانشکدههای خود تظاهراتی علیه رژیم کودتا برپا کردند.
روز ۱۵ آذر تظاهرات به خارج از دانشگاه کشیده شد و مأموران در زد و خورد با دانشجویان، شماری را مجروح و گروهی را دستگیر و زندانی کردند.
این درگیریها منجر به مرگ سه تن از دانشجویان به دست مأموران حکومت پهلوی شد.
از مهمترین حرکتهای سیاسی و دانشجویی در تاریخ ایران، اعتراض دانشجویان در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ به ورود معاون رئیس جمهور آمریکا، ریچارد نیکسون، به خاک ایران پس از کودتای ۲۸ مرداد بود.
این درگیریها منجر به مرگ سه تن از دانشجویان به دست مأموران حکومت پهلوی شد.
۲ فروردین ۱۳۴۲ حمله به مدرسه فیضیه قم در روز ۲ فروردین ۱۳۴۲ شمسی مطابق با روز درگذشت جعفر صادق (از امامان شیعه) روی داد.
پس از این که نظام سلطنتی پهلوی لایحهٔ انجمنهای ایالتی و ولایتی و نیز لوایح ششگانه و انقلاب سفید (شاه و ملت) را مطرح کرد، برخی روحانیون و در رأس آنها آیتالله خمینی نسبت به برخی موارد آن همچون حقّ رای دادن زنان که شاه به زنان ایرانی اعطا کرده بود، اعتراض کردند.
سید روحالله خمینی نوروز سال ۴۲ را عزای عمومی اعلام کرد.
۱۵ خرداد۱۳۴۲ در سحرگاه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، ماموران امنیتی به خانه سید روحالله خمینی در قم حمله کردند و او را که روز پیش از آن در روز عاشورا در مدرسه فیضیه قم، سخنانی بر ضد حکومت گفتهبود، دستگیر و به زندانی در تهران منتقل کردند.
چند ساعت بعد از حادثه گروهی از طرفداران وی در قم به خیابان های تهران و قم ریختند و دست به تظاهرات زدند.
در این روز تعدادی از تظاهرکنندگان کشته شدند.
۴ آبان ۱۳۴۳ سید روحالله خمینی در این روز بر ضد تصویب لایحه کاپیتولاسیون در مجلس شورای ملی در شهر قم به سخنرانی پرداخت، وی در این سخنرانی سعی کرد ضمن تبیین نظرات خود در مورد لایحه مذبور خطر آن برای مردم و استقلال و تمامیت ارضی کشور را گوشزد کند.در طی این سخنرانی وی بارها به آمریکا و شخص شاه حمله لفظی کرد.
۱۳ آبان ۱۳۴۳ در پی سخنرانی آیتالله خمینی در روز ۴ آبان بر ضدّ تصویب لایحه کاپیتولاسیون، حکومت وقت تصمیم به تبعید وی به ترکیه گرفت، در روز ۱۳ آبان ۱۳۴۳ ماموران ساواک (سازمان امنیت و اطلاعات کشور) آیتالله خمینی را در قم دستگیر و با هواپیمای نظامی به ترکیه تبعید کردند.
۲۰ مهر ۱۳۵۰ جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران در تخت جمشید و با حضور سران و سفرای بسیار از کشورها در ۲۰ مهر ۱۳۵۰ آغاز شد.به عقیده بسیاری از ناظران هدف محمدرضا شاه پهلوی از برگزاری این جشنها، یادآوری قدرت و ابهّت باستانی ایران، بهرخکشیدن ثبات، امنیت و قدرت فعلی (خصوصاً برای همسایگان عرب) و همچنین تاریخ پربار ایران بود.
۱۱ اسفند ۱۳۵۳ در ۱۱ اسفند ۱۳۵۳ محمدرضا پهلوی دستور تشکیل حزب سراسری و واحد رستاخیز را اعلام کرد، این نخستین بار در تاریخ نوین سیاسی ایران بود که این کشور به روش تکحزبی اداره میشد.
۲۵ اسفند ۱۳۵۴ در آخرین روزهای سال ۱۳۵۴ دو مجلس سنا و ملّی طرح تغییر تاریخ هجری به شاهنشاهی را مطرح و تصویب کردند، این امر ظاهراً در راستای سکولاریزهکردن حکومت برداشته میشد؛ ولی عملاً آتش خشم مخالفین را برافروخت و مخالفتهایی را نیز برانگیخت.
وقایع سال ۱۳۵۷ فروردین ۱۰ فروردین در روزهای نهم و دهم فروردین مردم یزد طی اعتراضاتی که به خشونت کشیده شد خواستار آزادی زندانیان سیاسی و بازگشت رهبران انقلاب (در راس آنها سید روحالله خمینی) شدند.
اردیبهشت ۲۵ اردیبهشت در پی اوجگیری تظاهرات و درگیریهای مردم با عوامل رژیم پهلوی ، دولت جمشید آموزگار به مأمورین نظامی و انتظامی در برابر آشوبها دستور شدت عمل داد.
خرداد ۱۵ خرداد به مناسبت سالگرد ۱۵ خرداد در تهران و شهرستانها تعطیل و اعتصاب سراسری اعلام گردید.
مرداد ۲۱ مرداد درگیری خونین در اصفهان و اعلام حکومت نظامی در این شهر که توسط فرماندار نظامی شهر به اجرا درآمد.
۲۵ مرداد اعلام حکومت نظامی توسط دولت جمشید آموزگار.
۲۸ مرداد آتش سوزی در سینما رکس آبادان.
(که مصببان اصلی این حادثه مذهبیون طرفدار سید روحالله خمینی بودند شهریور ۵ شهریور سقوط دولت جمشید آموزگار و تشکیل دولت شریف امامی.
۱۷ شهریور این روز (۱۷ شهریور ۱۳۵۷) بعدها به جمعه سیاه مشهور شد، در این روز راهپیمایی و اعتراضات مردم در میدان ژاله (شهدای فعلی) تهران به خشونت کشیده شد و عده زیادی کشته و مجروح شدند.
مهر ۲ مهر منزل سید روحالله خمینی در عراق توسط پلیس این کشور محاصره گردید.
۳ مهر حزب رستاخیز که توسط حکومت پهلوی تأسیس شده بود منحل گردید.
۱۰ مهر به دلیل افزایش فشارها در عراق خمینی تصمیم به ترک این کشور و ورود به کویت گرفت، اما دولت کویت به وی مجوز ورود نداد.
۱۳ مهر در پی جلوگیری از ورود سید روحالله خمینی به کویت و جلوگیری دولت عراق از بازگشت وی به نجف، با تقاضای دولت وقت شاهنشاهی، خمینی به فرانسه تبعید میشود.
۱۷ مهر تغییر مکان سید روحالله خمینی از پاریس به دهکده نوفل لوشاتو.
سید روحالله خمینی در احاطهٔ خبرنگاران ۱۹ مهر اعتصاب کارکنان مطبوعات در سراسر کشور آغاز گردید.
۲۹ مهر اعتصاب کارکنان صنعت نفت.
آبان ۸ آبان آیتالله طالقانی (یکی از رهبران انقلاب) از زندان آزاد شد.
۱۰ آبان ارتش کنترل تأسیسات نفتی کشور را در دست گرفت.
۱۳ آبان تظاهرات دانشآموزان و دانشجویان در مقابل دانشگاه تهران به خشونت کشیده شد.
سید روحالله موسوی خمینی رهبر انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ دی ۲۳ دی به دستور سید روحالله خمینی شورای انقلاب تشکیل گردید.
۲۶ دی محمدرضا شاه پهلوی ظاهراً به منظور معالجات پزشکی کشور را ترک کرد و دیگر به ایران بازنگشت.
بعدها این روز را در تقویم ایران بهعنوان روز فرار شاه نامیدند[۲].
وی در آخرین مصاحبه خود در خاک ایران (در فرودگاه مهرآباد) چنین گفت: محمد رضا پهلوی: یک مدتی است که احساس خستگی میکنم و احتیاج به استراحت، ضمنا هم گفته بودم تا خیالم راحت بشود و دولت مستقر بشود بعد مسافرت خواهم کرد.
خبرنگار:اعلی حضرت چه مدت در مسافرت خواهند بود؟
محمد رضا پهلوی: بستگی به حالت مزاجی من میتوانم بگویم دارد.
خبرنگار:نخستین نقطهای که اعلی حضرت تشریف فرما میشوند کجا خواهد بود؟
محمد رضا پهلوی: فکر میکنم به آسوان (مصر) برای استراحت برویم و اولین نقطه اقامت ما در آسوان خواهد بود.
(در ادامه) :حرفی غیر از حس وضعیت مملکت و انجام وظیفه براساس میهن پرستی ندارم.
بهمن ۳ بهمن شورای سلطنت که برای حفظ نظام سلطنتی در ایران تشکیل شده بود منحل گردید.
۴ و ۵ بهمن: دولت بختیار به منظور جلوگیری از حضور سید روحالله خمینی در کشور به مدت سه روز فرودگاههای کشور را بسته اعلام کرد.
۹ بهمن فرودگاه مهرآباد بازگشایی شد.
۱۲ بهمن آیتالله خمینی در فرودگاه مهرآباد از هواپیما پیاده میشود ساعت ۹ و ۲۷ دقیقه و ۳۰ ثانیه آیتالله خمینی پس از پانزده سال تبعید وارد ایران شد.
فرمانداری نظامی بر اثر فشار مردم راهپیمایی و تظاهرات را برای ۳ روز آزاد اعلام کرد.
نظامیان مستقر در تلویزیون به طور ناگهانی پخش مراسم استقبال را قطع کردند.
آیتالله خمینی در بهشت زهرا حضور یافت و ضمن ادای احترام به شهدای انقلاب به سخنرانی پرداخت.
مسیر تقریبی آیتالله خمینی از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا (قبرستان اصلی تهران) ۱۶ بهمن بختیار گفت: هر کس اکثریت داشت حکومت میکند.
آیتالله طالقانی گفت: ما رهبران اسلامی داعیه حکومت نداریم.
۱۷ بهمن بر اساس پیشنهاد شورای انقلاب، سید روحالله خمینی دولت موقت را به مردم معرفی نمودند.
دولت موقت به ریاست مهندس مهدی بازرگان تشکیل گردید.
۱۹ بهمن نیروی هوایی ارتش با آیتالله خمینی پیمان بستند.[۳] ۲۰ بهمن طرفداران قانون اساسی با تجمع در استادیوم امجدیه (شهید شیرودی) دست به تظاهرات زدند.
ساعت ۹ شب سربازان گارد شاهنشاهی به پادگان نیروی هوایی در شرق تهران (خیابان دماوند) حمله نمودند.
۲۱ بهمن دولت بختیار زمان حکومت نظامی را افزایش داده و حکومت نظامی را از ساعت ۴ بعدازظهر اعلام نمود.
سید روحالله خمینی دستور شکستن زمان حکومت نظامی و حضور مردم در خیابانها را صادر نمود.
۲۲ بهمن با اعلام بیطرفی تمامی نیروهای نظامی، حکومت سلطنتی ایران (پهلوی) پس از ۵۷ سال سقوط کرد.
اسفند ۹ اسفند بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی در ایران تأسیس شد.
به موجب فرمان سید روحالله خمینی، تمام اموال منقول و غیر منقول سلسله پهلوی و مقامات اسبق لشکری و کشوری، در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت.
بختیار در پیام تلفنی به مدرسه با امیر انتظام سخن گفت و تاکید کرد که بعد از ظهر برای دادن استعفا به ملاقات مهندس بازرگان میرود ۱۰ اسفند آیتالله خمینی تهران به مقصد قم ترک کرد ولی ۱۱ ماه بعد به علت بیماری قلبی در ۲ بهمن ۱۳۵۸ به تهران بازگشت.
مدیر عامل شرکت نفت اعلام داشت واژه کنسرسیوم از فرهنگ ایران حذف میشود.
۱۴ اسفند کمیته امداد (یکی از نهادهای انقلابی) به دستور سید روحالله خمینی به منظور انجام امور عامالمنفعه تشکیل شد.
۱۷ اسفند در سرمای سخت و بارش برف هزاران زن در تهران تظاهراتی به مناسبت روز زن بر پا داشتند که در عمل به تظاهرات ضد حجاب تبدیل شد.
این تظاهرات که در دانشگاه تهران بر پا شده بود و به پیشنهاد سخن رانان به راهپیمایی انجامید؛ اما در میدان ولیعصر گروهی از مردان و زنان مسلمان راه را بر راهپیمایان که عموماً بی حجاب بودند بستند و کار به زد و خورد کشید.
وقایع سال ۱۳۵۸ ۱۲ فروردین در این روز مردم ایران در یک همهپرسی به و به دعوت آیتالله خمینی شرکت کردند و با اکثریت قاطع (بیش از ۹۸ درصد) به جمهوری اسلامی (به عنوان نظام حکومتی آینده) رای دادند.
۱۸ فروردین امیر عباس هویدا، نخست وزیر سابق ایران در دوران شاه با حکم صادق خلخالی قاضی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد اما قبل از اتمام دادگاه در وقت تنفس به قتل رسید.
همچنین بیش از ۲۰۰ تن از مقامات بلند پایه رژیم سابق در خلال دو ماه بعد از انقلاب طی حکمهای دادگاههای انقلاب اعدام گشتند.[۴][۵] ۱۳ آبان در این روز دانشجویان پیرو خط امام به سفارت آمریکا در تهران حمله کردند و افراد حاضر در سفارت را به گروگان گرفتند.
۵ بهمن ابوالحسن بنیصدر به عنوان اولین رییس جمهور ایران انتخاب شد و حکم ریاست جمهوری خود را در بیمارستان قلب تهران از آیتالله خمینی، که به علت بیماری در آن بستری بود، دریافت کرد.
برخوردهای ماههای بعد هنگامی که سید روحالله خمینی با یک استدلال حقوقی، مجاهدین خلق را به سبب عدم اعتقاد به قانون اساسی از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران منع کرد، حضور گسترده و نظامی این گروه در سطح شهرها آغاز شد و در پی آن درگیریهای کوچک و بزرگی با گروههای حزباللهی آغاز گشت، این خشونتها و درگیریهای مشابه دست کم ۲۸ ماه به طول انجامید که منجر به خسارات جانی و مالی فراوان شد.[۶] آماری از برخوردهای بین ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ آشوبهای شهری ۳۲۱ مورد، این آشوبها خشونتهایی از درگیری در یک تجمع چند نفره با یکی دو زخمی تا خشونتهای دامنهدار چند هفتهای مانند آشوبهای مربوط به حزب خلق مسلمان یا انقلاب فرهنگی با دهها کشته و زخمی را شامل میشوند.[نیازمند منبع] حمله به کتابخانهها، کتابفروشیها، دفاتر مطبوعاتی، مراکز فروش نشریات و مراکز دولتی ۱۲۹ مورد.
ترور، ۸۰ مورد.[نیازمند منبع] بمب گذاری، ۵۷ مورد این بمب گذاریها غیر از دهها مورد بمب گذاری خوزستان است که بهوسیله دولت عراق و با به کارگیری مزدوران محلی صورت پذیرفته و تعداد آنها از خرداد تا نیمه آبان سال ۱۳۵۸ بالغ بر ۴۵ مورد است.[نیازمند منبع] به اینها باید سه جنگ قومی بزرگ در کردستان، گنبد کاووس و خوزستان را که منجر به دخالت ارتش شدند، اضافه کرد تا مجموعا در اندکی بیش از ۲۸ ماه تعداد خشونتها به ۵۹۰ مورد برسد و رقم بی سابقهای را از نظر تعداد، گستره و تنوع اشکال خشونت ورزی درتاریخ معاصر ایران به ثبت برساند.
صدور انقلاب اندیشهای است امت گرا که بر پایه جهانبینی شکل میگیرد.
هدف آن ایجاد یک اتحاد اسلامی راهبردی و فراگیر است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران و به وسیله انقلابیون اسلامگرا قوت گرفت.
پیش نیازها: زمانی که جهان بینی (در این مورد جهان بینی اسلامی) از کارکرد و اصالت بیشتری برخوردار شود زمینه برای صدور انقلاب محیا است٬که ایجاد این اصالت وکارکرد مشترک نیازمند ایجادآموزههای راهبردی مشترک است.
اهداف: ۱-ایجاد یکپارچگی فکری و سیاسی در بین ملل اسلامی (هم صدایی یا وحدت کلمه) .
۲-اعمال نظر بیشتر و کاراتر در عرصه موضوعات مهم بین المللی.
(برای مثال دارا بودن حق وتوی مشترک برای کشورهای اسلامی) .
۳-ایجاد هویت یکپارچه به منظور تحقق اهداف سیاسی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و...
مشترک.
[۷] [۸] عواقب: اعمال و اجرای این سیاست خارجی (گرچه صرفاً درمنطقه خاورمیانه) مخالفان سرسختی نیز داشته و دارد٬ این مخالفتها تا این حد جدی است که بسیاری معتقدند حمایت اعراب از عراق در هنگام جنگ با ایران به دلیل هراس از عواقب احتمالی سیاست صدور انقلاب بود.
برخورد با مطبوعات در آگوست سال 1979، (مرداد 1358)روزنامه آیندگان تعطیل شد و در ۲۰ اگوست همان سال نیز چهل و یک نشریه ممنوع الانتشار شدند.[۹] قوانین اسلامی پس از انقلاب،مشروبات الکلی ممنوع شد،همچنین جداسازی زنان از مردان در مدارس،استخرها،مناطق ساحلی به مرحله اجرا درآمد.سید روح الله خمینی همچنین پخش موسیقی(به جز مارش های نظامی) را از رادیو و تلویزیون ممنوع ساخت.[۱۰] تظاهرات زنان بر علیه فرمان خمینی پس از فرمان سید روح الله خمینی مبنی بر پوشش کامل برای زنان،تظاهراتی از سوی هزاران زن بدون حجاب برعلیه این دستور، در تهران برگزارشد منابع هفته نامه مُبین/چاپ تهران مجله همشهری دیپلماتیک/شماره یازدهم وبگاه دانشگاه آذربایجان تارنمای (وبگاه) یادمان رئیس جمهور وبگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی روزنامه اطلاعات٬ ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ (ر.ک به بحث این صفحه) بیبیسی فارسی روز شمار انقلاب سال ۱۳۵۷ (فارسی).
رادیو دَری جمهوری اسلامی ایران (در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۰۸).
بازدید در تاریخ ۲۴ دی ۱۳۸۷.