مادهٔ ۴۶۸
در اجارهٔ اشیاء، مدت اجاره باید معین شود والاّ اجاره باطل است.
مادهٔ ۴۶۹
مدت اجاره از روزى شروع مىشود که بین طرفین مقرر شده و اگر در عقد اجاره، ابتداى مدت ذکر نشده باشد از وقت عقد محسوب است.
مادهٔ ۴۷۰
در صحت اجاره، قدرت بر تسلیم عین مستأجره شرط است.
مادهٔ ۴۷۱
براى صحت اجاره باید انتفاع از عین مستأجره با بقاء اصل آن ممکن باشد.
مادهٔ ۴۷۲
عین مستأجره باید معین باشد و اجارهٔ عین مجهول یا مردد باطل است.
مادهٔ ۴۷۳
لازم نیست که موجر، مالک عین مستأجره باشد ولى باید مالک منافع آن باشد.
مادهٔ ۴۷۴
مستأجر مىتواند عین مستأجره را به دیگرى اجاره دهد مگر اینکه در عقد اجاره خلاف آن شرط شده باشد.
مادهٔ ۴۷۵
اجاره مال مشاع، جایز است لیکن تسلیم عین مستأجره موقوف است به اذن شریک.
مادهٔ ۴۷۶
موجر باید عین مستأجره را تسلیم مستأجر کند و در صورت امتناع، موجر اجبار مىشود و در صورت تعذر اجبار، مستأجر خیار فسخ دارد.
مادهٔ ۴۷۷