«جایگاه آزمایشگاه فولاد سازی در فرآیند تولید»
سرلوحه کار آزمایشگاه فولادسازی ارائه آزمون هایی است که ضمن رعایت موازین و استدانداردهای فنی بازتاب دقیقی ازخواسته سیستم تولید باشد.
آزمایشگاه فولادسازی به عنوان یک واحد مستقل وهمچنین مرتبط با زنجیره تولید وبه عنوان مکمل کننده فرآیند تولید عمل می کند.
این واحد به طور کلی تضمین کننده کیفیت تولید وهمچنین بهبود وضعیت تولید ازلحاظ بهینه سازی روشها ، بهبود تجهیزات وارتقاء دقت وسرعت در انجام امور مربوطه می باشد.
آزمایشگاه با دریافت نمونه های ارسالی از سایر واحدها وآنالیز آنها طبق درخواست همان واحد وبا توجه به دستورالعملهای مربوطه نقش مهمی در دستیابی به اهداف سیستم دنبال می کند.
این واحد از ابتدای تولید و در طول مسیر تولید تا دستیابی به محصول نهایی همواره به عنوان هدایتگر سیستم عمل می کند تا محصولات شرکت را طبق خط مشی کیفی وبر اساس استانداردهای جهانی ارائه دهد.
نظام مدیریت کیفیت آزمایشگاه بر اساس نیازمندیهای استاندارد ایران – ایزو – آی ای سی 17025 سال 1381 ( ISIRI – ISO – IEC - 17025 2002 ) طرح ریزی واجرا می شود.
روش انجام آزمونها نیز در این واحد طبق استاندارد ASTM E1009 صورت می گیرد.
« عملکرد آزمایشگاه »
به طور کلی وظیفه آزمایشگاه دریافت نمونه وانجام تعدادی آزمون بر روی آن و اعلام نتایج حاصله می باشد.
هر نمونه بسته به نوع ان وچگونگی آنالیز در خواستی توسط دستگاه مربوطه مورد آزمایش قرار می گیرد.
نمونه های آزمون به طور کلی به دو دسته تقسیم میشوند :
1-آلیاژها 2- فرو آلیاژها
هر کدام از نمونه های فوق توسط وسایل وتجهیزات اولیه آماده سازی میشوند ودر نهایت آزمون اصلی بوسیله دستگاه مورد نظر بر روی آنها انجام میشود که در اینجا هر یک را طور جداگانه مورد بررسی قرار می دهیم.
نمونه های آلیاژی یا ذوبی ) یشتر مربوط به تولیدات خود شرکت می باشد که از واحد های در خواست کننده که شامل واحد کوره القایی ، کوره پاتیلی وواحد ریخته گری می باشد به آزمایشگاه ارسال میشود.
این نوع نمونه ها توسط دستگاهی به نام کوانتومترآزمایش میشوند که برای انجام این نوع آزمایش ابتدا باید بر روی آن عملیات آماده سازی انجام شود.
جهت تست این نمونه ها بوسیله کوانتومتر ابتدا نمونه های ارسالی به علت داشتن دمای بالا بوسیله آب به طور کامل سرد میشوند وسپس سطح نمونه بوسیله دستگاه پولیش سنگ زده میشود باید توجه داشت که هنگام پولیش دادن سطح نمونه بایستی پس از 4 الی 5 ثانیه نمونه را از روی سطح سمباده برداشت تا کربن سطح نمونه در اثر تماس زیاد با سمباده نسوزد زیرا سوختن سطح نمونه باعث خطا در آنالیز آن میشود.