دانلود مقاله احادیث امام جعفر صادق علیه السلام

آثار تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام در کلام امام جعفر صادق علیه السلام
امام جعفر صادق علیه السلام درباره آثار تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام گوید:
من سبح الله فى دبر الفریضه تسبیح فاطمه علیهاالسلام مائه مره و اءتبعها ب (لا اله الا الله ) مره ، غفر له (1271)
ترجمه :
هر کس پس از به جاى آوردن نماز واجب ، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام - که مجموعا صد مرتبه است - مورد تقدیس ‍ وئ تحمید قرار دهد و آن را با ذکر لا اله الا الله - یک مرتبه - به اتمام برساند، مورد عفو و آمرزش خداوند قرار مى گیرد.
و نیز در جاى دیگر فرماید:
من سبح فاطمه علیهاالسلام قبل اءن یثنى رجلیه ، بعد انصرافه من صلاه الغداه غفرالله له ، و یبداء بالتکبیر (1272)
ترجمه :
هر که بعد از نماز واجب و قبل از آنکه روى از قبله برگرداند، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام مورد تقدیس قرار دهد و تسبیح را با الله اکبر آغاز نماید، خداوند او را مورد عفو و بخشش قرار مى دهد.

سید رضى الدین على بن طاووس (664 ه ) در کتاب فلاح السائل روایت دیگرى را از کتاب محمد بن على بن محبوب ، به نقل از عبدالله بن سنان ، از امام جعفر صادق علیه السلام نقل نموده که آن حضرت فرمود:
من سبح تسبیح فاطمه فى دبر المکتوبه من قبل اءن یبسط رجلیه ، اءوجب الله له الجنه (1273)
ترجمه :
هر که پس از اتمام نماز واجب و قبل از (روى برگرداندن از جانب قبله )، آنکه زانوهاى خود را از حالت (تشهد) نماز تغییر دهد، خداوند را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام تقدیس نماید، خداوند بهشت را بر او واجب مى کند - یعنى او را در بهشت جاى مى دهد.
و قاضى نعمان مغربى (363 ه ) در کتاب دعائم الاسلام ، از امام صادق علیه السلام روایت نموده :
آثار تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام در کلام امام جعفر صادق علیه السلام امام جعفر صادق علیه السلام درباره آثار تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام گوید: من سبح الله فى دبر الفریضه تسبیح فاطمه علیهاالسلام مائه مره و اءتبعها ب (لا اله الا الله ) مره ، غفر له (1271) ترجمه : هر کس پس از به جاى آوردن نماز واجب ، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام - که مجموعا صد مرتبه است - مورد تقدیس ‍ وئ تحمید قرار دهد و آن را با ذکر لا اله الا الله - یک مرتبه - به اتمام برساند، مورد عفو و آمرزش خداوند قرار مى گیرد.

و نیز در جاى دیگر فرماید: من سبح فاطمه علیهاالسلام قبل اءن یثنى رجلیه ، بعد انصرافه من صلاه الغداه غفرالله له ، و یبداء بالتکبیر (1272) ترجمه : هر که بعد از نماز واجب و قبل از آنکه روى از قبله برگرداند، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام مورد تقدیس قرار دهد و تسبیح را با الله اکبر آغاز نماید، خداوند او را مورد عفو و بخشش قرار مى دهد.

سید رضى الدین على بن طاووس (664 ه ) در کتاب فلاح السائل روایت دیگرى را از کتاب محمد بن على بن محبوب ، به نقل از عبدالله بن سنان ، از امام جعفر صادق علیه السلام نقل نموده که آن حضرت فرمود: من سبح تسبیح فاطمه فى دبر المکتوبه من قبل اءن یبسط رجلیه ، اءوجب الله له الجنه (1273) ترجمه : هر که پس از اتمام نماز واجب و قبل از (روى برگرداندن از جانب قبله )، آنکه زانوهاى خود را از حالت (تشهد) نماز تغییر دهد، خداوند را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام تقدیس نماید، خداوند بهشت را بر او واجب مى کند - یعنى او را در بهشت جاى مى دهد.

و قاضى نعمان مغربى (363 ه ) در کتاب دعائم الاسلام ، از امام صادق علیه السلام روایت نموده : من سبح تسبیح فاطمه علیهاالسلام قبل اءن یثنى رجلیه من صلاه الفریضه غفر له (1274) ترجمه : هر کس پس از اتمام نماز واجب و قبل از آنکه حالت نماز را بر هم زند - در همان حالت نشسته و رو به قبله - تسبیح حضرت فاطمه را به جاى آورد گناهان او بخشیده مى شود.

همان طور که پیش از این گفتم ، ذکر - هر چه که باشد - راءسا نمى تواند موجب بخشش گناهان و ورود در بهشت باشد و به نظر نگارنده چنین امرى با مسلمات شریعت همخوانى ندارد زیرا خداوند متعال در قرآن کریم ، براى غفران و بخشش گناهان بندگان ترتیب خاصى معین نموده و در آیات متعدد تصریح کرده است که بعد از تحقق آن امور غفران و بخشش الهى نصیب گناهکاران مى گردد.

برخى از این آیات عبارتند از: من تاب من بعد ظلمه و اءصلح فان الله یتوب علیه ، ان الله غفور رحیم (1275) من عمل منکم سوءا بجهاله ، ثم تاب من بعده ، و اءصلح ، فانه غفور رحیم (1276) الذین عملوا السیئات ، ثم تابوا من بعدها، و آمنوا، ان ربک من بعدها لغور رحیم (1277) ثم تابوا من بد ذلک و اءصلحوا، ان ربک من بعدها لغور رحیم (1278) انى لغفار لمن تاب و آمن و عمل صالحا ثم اهتدى (1279) همان گونه که مشاهده مى کنید در این آیات دو مرحله خاص براى بخشش ‍ گناهان پیش بینى شده است : 1 - توبه 2 - اصلاح اعمال و افعال و در صورت تحقق این دو امر است که خداوند متعال گناهان ما را مى بخشد، مقام ربوبى خودش در همین آیات بر این ترتیب تاءکید و تصریح نموده سپس مى فرماید: (ان ربک من بعدها لغفور رحیم )(1280) و یا مى فرماید: (انى لغفار لمن تاب و...)(1281) بنابراین ملاک غفران و چگونگى آن در کلام قرآن مجید کاملا واضح و مشخص است .

فصل سوم : آموختن تسبیح به کودکان امام صادق علیه السلام فرماید: انا ناءمر صبیاننا بتسبیح فاطمه الزهرا علیهاالسلام کما ناءمرهم بالصلاه فالزمه ، فانه ما یلزمه عبد فشقى (1282) ترجمه : ما به کودکانمان همان طور به ذکر تسبیح فاطمه زهرا علیهاالسلام امر مى کنیم که به نماز امر مى کنیم .

فصل چهارم : زنان و تسبیح حدیث پیامبر رسول خدا به زنان مهاجر فرمودند: علیکن بالتسبیح و التهلیل و التقدیس ، و لا تغفلن فتنسین الرحمه ، و اءعقدن بالانامل ، فانهن مسئولات مستنطقات (1283) ترجمه : بر شما باد اذکار تسبیح و تهلیل و تقدیس و از آن غفلت نکنید تا رحمت شما را فرا گیرد و با انگشتان آنها را شمارش کنید که مورد سؤ ال واقع مى شوید و باید پاسخگوى آن باشید.

سخن امام باقر علیه السلام امام محمدباقر علیه السلام فرماید: اذا سبحت المراءه عقدت على الانامل لانهن مسئولات (1284) ترجمه : هرگاه زنى به تسبیح خداوند مشغول شد آنها را به وسیله انگشتان خود شمارش کند، زیرا درباره کم و زیاد و تعداد آنها مسئول مى باشد.

فصل پنجم : وسیله شمارش اذکار و تسبیحات قدر متیقن از مجموعه روایات این باب آن است که حضرت فاطمه علیهاالسلام در ابتدا به وسیله گره هایى که بر نخى پشمینه زده بود تعداد اذکار را شمارش مى نمود، و بعد از شهادت حمزه سیدالشهداء، از تربت آن حضرت دانه هایى ساخته و با نخى به یکدیگر متصل نموده ، شمارش اذکار را بدان وسیله انجام مى داده است .

پس از شهادت جانسوز امام حسین علیه السلام دوستداران آن حضرت ، براى اظهار محبت خود به آن بزرگ مرد تاریخ بشریت ، وسیله شمارش اذکار را از تربت آن حضرت ساختند.

احادیث امام صادق علیه السلام امام جعفر صادق علیه السلام در این مورد فرماید: من سبح بسبحه من طیق قبر الحسین علیه السلام تسبیحه ، کتب الله اءربعمائه حسنه ، و محى عن اءربع مائه سیئه ، و قبضت له اءربعمائه حاجه ، و رفع له اءربعمائه درجه ؛ ثم قال : و تکون السبحه بخیوط زرق ، اءربعا و ثلاثین خرزه ، و هى سبحه مولاتنا فاطمه الزهراء علیهاالسلام ، لما قتل حمزه علیه السلام عملت من طین قبره سبحه تسبح بها بعد کل صلاه (1285) ترجمه : هر که تسبیح را به وسیله آنچه که از تربت امام حسین علیه السلام ساخته شمارش کند، خداوند چهارصد حسنه براى او ثبت مى کند و چهارصد گناه از او مى بخشد و چهارصد حاجت او را برآورده مى سازد و درجات او را چهارصد مرتبه بالا مى برد.

سپس امام علیه السلام مى فرماید: تسبیح در ابتدا تابیده شده از رشته اى پشم بود که حضرت فاطمه علیهاالسلام گره هایى در آن زده بود ولى هنگامى که عموى پیامبر حمزه بن عبدالمطلب به شهادت رسید آن حضرت از تربت آن شهید تسبیحى ساخت .

سخن امام کاظم علیه السلام امام موسى کاظم علیه السلام فرماید: لا یستغنى شیعتنا عن اءربع : خمره یصلى علیها، و خاتم یتختم به ، و سواک یستاک به ، و سبحه من طین قبر الحسین علیه السلام فیها ثلاث و ثلاثون حبه متى قبلها، فذکرالله ، کتب له بکل حبه اءربعون حسنه ، و اذا قلبها ساهیا یعبث بها، کتب له عشرون حسنه (1286) ترجمه : شیعه ما از چهار چیز بى نیاز مى باشد: سجاده اى که در آن نماز بگزارد، انگشترى که در دست کند، مسواکى که با آن به نظافت دندانها بپردازد، و تسبیحى که از تربت امام حسین علیه السلام ساخته باشد و در آن سى و سه دانه باشد، پس اگر با آن ذکر بگویید براى هر دانه اش چهل حسنه نوشته مى شود و اگر ذکر نگوید و آن را فقط بگرداند، براى او بیست حسنه نوشته مى شود.

سخن صاحب الامر حجه بن الحسن عجل الله تعالى فرجه الشریف ملامحسن فیض کاشانى مى گوید: ففى التهذیب بسند صحیح عن صاحب الامر: (اءن السبحه من التربه الحسینیه ) اءفضل شى ء یسبح به ، و اءن المسبح بها ینسى التسبیح و یدیر السبحه فیکتب له ذلک التسبیح (1287) ترجمه : در کتاب تهذیب تاءلیف شیخ طوسى (460 ه )، به سند صحیح از حضرت بقیه الله الاعظم روایت شده : تسبیحى که دانه هاى آن از تربت امام حسین علیه السلام باشد، بهترین وسیله اى است که مى توان اذکار را با آن شمارش کرد زیرا کسى که آن را در دست داشته باشد، حتى اگر ذکر تسبیح را فراموش کند و آن را در دستانش ‍ بچرخاند، ثواب تسبیح براى او نوشته مى شود.

فصل ششم : تسبیحات حضرت فاطمه علیهاالسلام برخى از تسبیحات منسوب به حضرت فاطمه علیهاالسلام در این فصل گرچه به سند صحیح و معتبر روایت نشده اند و به لحاظ فنى ، درباره صحت انتساب آنها به حضرت فاطمه علیهاالسلام تردید وجود ندارد، ولى با توجه به محتوا و مضامین عالى آنها - نه به عنوان تسبیح حضرت زهرا علیهاالسلام ، بلکه به عنوان ذکرى از اذکار خداوند متعال که مى تواند یاد خداوند را در دلها زنده کند - به جاى آوردن آنها را، در هر حال و موقعیتى که مقدور بود، توصیه مى کنم .

تسبیح اول ابوسعید مدائنى از اصحاب امام صادق علیه السلام گوید: نزد امام جعفر صادق علیه السلام رفته و از آن حضرت خواستم تا تسبیح حضرت فاطمه و على علیهماالسلام را به من بیاموزد، امام فرمود: آن تسبیح عبارت است از: سبحان ذى الجلال الباذخ العظیم ، سبحان ذى العز الشامخ المنیف ؛ سبحان ذى الملک الفاخر القدیم ؛ سبحان ذى البهجه و الجمال ؛ سبحان من تردى بالنور و الوقار؛ سبحان من یرى اءثر النمل فى الصفا و وقع الطیر فى الهواء (1288) ترجمه : پاک و منزه است خداوندى که جلال و بزرگى از آن اوست ؛ پاک و منزه است خداوندى که عزت و سربلندى و سرافرازى از آن اوست ؛ پاک و منزه است خداوندى که بهجت و جمال و زیبایى از آن اوست ؛ پاک و منزه است آنکه نور و وقار تعلق به او دارد؛ پاک و منزه است آنکه ردپاى مورچه را روى سنگ صاف ، و گذر پرنده را در آسمان بیکران مى بیند و همه چیز در محضر و منظر او قرار دارد.

تسبیح دوم این تسبیح جزء اذکارى است که روایت شده حضرت فاطمه علیهاالسلام در روزهاى سوم هر ماه به جاى مى آورده است : سبحان من استنار بالحول و القوه ؛ سبحان من احتجب فى سبع سماوات فلا عین تراه ؛ سبحان من اءذل الخلائق بالموت ؛ و اءعز نفسه بالحیاه ؛ سبحان من یبقى و یفنى کل شى ء سواه ؛ سبحان من استخلص ‍ الحمد لنفسه و ارتضاه ؛ سبحان الحى العلیم ؛ سبحان الحلیم الکریم ؛ سبحان الملک القدوس ، سبحان العلى العظیم ؛ سبحان الله و بحمده (1289) ترجمه : پاک و منزه است کسى که با نیرو و قوت خویش جهان را منور ساخت ؛ پاک و منزه است کسى که در آسمانهاى هفتگانه مستور شده و چشمى قدرت دیدار او را ندارد؛ پاک و منزه است کسى که بندگان را با مرگ ذلیل ساخت و خود را با زندگى جاویدش عزت بخشید؛ پاک و منزه است کسى که باقى مى ماند و هر آنچه غیر اوست فانى مى گردد؛ پاک و منزه است کسى که حمد و ستایش مخصوص اوست و از آن راضى و خشنود مى گردد، پاک و منزه است خداوند زنده دانا به همه اسرار؛ پاک و منزه است کسى که مالک همه چیز و مقدس است ؛ پاک و منزه است خداوندى که برتر و بزرگتر از هر چیز مى باشد؛ و حمد و ستایش فقط مخصوص اوست .

تسبیح سوم سبحان ذى العز الشامخ المنیف ، سبحان ذى الجلال البادخ العظیم ؛ سبحان ذى الملک الفاخر القدیم .

و الحمدلله الذى بنعمته بلغت ما بلغت من العلم به ، و العمل له ، و الرغبه الیه ، و الطاعه لامره .

الحمدالله الذى لم یجعلنى جاحدا لشى ء من کتابه ، و لا متحیرا فى شى ء من اءمره .

و الحمدلله الذى هدانى الى دینه ، و لم یجعلنى اءعبد شیئا غیره (1290) ترجمه : پاک و منزه است خداوندى که عزت و سربلندى و سرافرازى از آن اوست ؛ پاک و منزه است خداوندى که جلال و بزرگى از آن اوست ؛ پاک و منزه است خداوندى که فرمانروایى بزرگ و دیرینه از آن اوست .

حمد و سپاس ‍ براى خداوندى که به سبب نعمتهاى بیکرانش علم پیدا کرده کردم ، به آنها عمل کردم ، و به سوى او رغبت نمودم ، و امر او را اطاعت کردم .

حمد و سپاس براى خداوندى است که مرا از مخالفت با آنچه که در کتابش به آن فرمان داده بازداشت ، و در هیچ امر خود متحیر و سرگردانم نساخت .

و حمد و سپاس مخصوص خداوندى است که مرا به سوى دینش هدایت کرد و از عبادت و پرستش غیرخودش بازداشت .

تسبیح چهارم رسول خدا صلى الله علیه و آله به حضرت فاطمه و على علیهماالسلام فرمودند: سخنانى است که جبرئیل به من آموخته و من آن را به شما مى آموزم و فرمود: تسبحان فى دبر کل صلاه عشرا، و تحمدان عشرا، و تکبران عشرا (1291) ترجمه : پس از اتمام نمازهاى واجب ، ده مرتبه سبحان الله و ده مرتبه الحمدلله و ده مرتبه الله اکبر بگویید.

تسبیح مشهور حضرت فاطمه علیهاالسلام امام على بن ابى طالب و امام جعفر صادق علیهماالسلام گویند: تسبیح فاطمه علیهاالسلام هو: الله اکبر اءربع و ثلاثون مره ، و سبحان الله ثلاث و ثلاثون مره ، و الحمدلله ثلاث و ثلاثون مره (1292) ترجمه : تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام عبارت است از: الله اکبر سى و چهار مرتبه سبحان الله ، سى و سه مرتبه الحمدلله ، سى و سه مرتبه .

تذکراتى درباره تسبیح مشهور حضرت فاطمه علیهاالسلام تذکر اول : در تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام ابتدا از الله اکبر آغاز مى کنیم و سپس الحمدلله و در آخر ذکر سبحان الله به جاى مى آوریم .

و در اکثر روایات خصوصا روایاتى که از طریق امام صادق علیه السلام نقل شده چنین آمده است ، برخى از این روایات عبارتند از: قال الصادق علیه السلام عند السؤ ال عن التسبیح : تبداء بالتکبیر، ثم التحمید، ثم التسبیح (1293) ترجمه : شروع کن با الله اکبر و سپس الحمدلله و بعد سبحان الله .

تذکر دوم : در برخى روایات تعداد هر سه ذکر، سى و سه مرتبه ذکر شده است که به نظر مى رسد ناشى از اشتباه راوى یا ناسخ باشد زیرا اکثر روایات تکبیر را سى و چهار مرتبه ذکر کرده اند و تمام علما نیز تکبیر را سى و چهار مرتبه دانسته اند.

تذکر سوم : در برخى روایات آمده است که ابتدا - پس از تکبیر - حمد و سپس سبحان الله گفته مى شود، در حالى که در برخى روایات دیگر، تسبیح بر تحمید مقدم شده است ، و به نظر نگارنده و با توجه به اینکه در بین هر دو گروه از روایات ، احادیث صحیح و معتبر وجود دارد، لذا فرقى نمى کند که کدام یک از این دو قبل از دیگرى گفته شود.

والله العالم .

تذکر چهارم : توصیه مى شود که به هنگام تسبیح حضور و قلب داشته باشیم تا از آثار پرخیز تسبیح حضرت زهرا بهره مند شویم .

تذکر پنجم : به هنگام تسبیح ، در شمارش تعداد ذکرها دقت شود تا حتما به همان تعدادى که گفته شده ادا گردد.

تذکر ششم : چنانچه پس از اتمام تسبیح شک کردیم که آیا تعداد اذکار را درست گفته ایم یا نه ، با توجه به قاعده فراغ به شک مذکور توجه نکرده و بنا را بر صحت مى گذاریم ، گرچه در برخى از روایات ضعیف توصیه شده که تسبیح تکرار شود.

و خداوند عالم تر است .

تذکر هفتم : در اثناى تسبیح از انجام کارهاى دیگر خوددارى شود تا مبادا تمرکز ما در حال ذکر از بین رفته و فواید ذکر منتفى شود.

تذکر هشتم : توصیه شده است که تسبیح بعد از نماز، بلافاصله پس از سلام گفته شود، و این توصیه در روایات متعدد وارد شده است .

تذکر نهم : در روایات توصیه شده است که بعد از اتمام تسبیح ، ذکر لا اله الا الله نیز گفته شود.

تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام بهترین تعقیب براى نمازهاى واجب امام صادق علیه السلام در این باره فرماید: من سبح الله فى دبر الفریضه قبل اءن یثنى رجلیه تسبیح فاطمه ، و اتبعها ب لا اله الا الله مره واحده ، غفر له (1294) ترجمه : هر که پس از به جاى آوردن نماز واجب خود و قبل از درازکردن پاهایش - یعنى برهم زدن حالت نماز - تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام را به جاى آورد و در انتهاى آن یک مرتبه لا اله الا الله بگوید، مشمول مغفرت خداوند واقع مى شود.

شیخ طوسى گوید: هرگاه پس از نماز واجب ، سلام دادى ، تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام را ترک مکن .(1295) و شیخ بهائى گوید: بهترین تعقیب ها براى نماز واجب ، تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام است .(1296) و نظیر این سخنان از تمامى فقهاى شیعه صادر شده است .

امام صادق علیه السلام در روایت دیگرى فرماید: تسبیح فاطمه الزهرا علیهاالسلام فى دبر کل صلاه اءحب الى من اءلف رکعه فى کل یوم (1297) ترجمه : تسبیح فاطمه زهرا علیهاالسلام بعد از نماز واجب در نزد من محبوبتر است از هزار رکعت نماز در هر روز.

تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام قبل از خواب روایت شده که على علیه السلام به مردى از قبیله بنى سعد به نام ابن اعبد فرمود: آیا مى خواهى مقدارى از حالات فاطمه را در آن زمانى که در خانه من بود، براى تو بیان کنم ؟

او با وجود اینکه از محبوبترین اشخاص در نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله بود ولى خدمتکارى نداشت و خود کارهاى منزل را انجام مى داد، او با مشک آب مى آورد تا آنجا که اثر بند آن در شانه و سینه او باقى مانده بود و آنقدر خانه را جارو کرد که غبار تمام لباسهایش را در بر گرفته بود، و آنقدر در زیر دیگ غذا آتش افروخته بود که لباسهایش رنگ عوض کرده و بوى دود مى داد؛ هنگامى که سختى هاى او بیشتر شد، به او گفتم : چرا نزد پیامبر نمى روى و از او کنیزى نمى خواهى تا در کارهاى خانه به تو کمک کند؟

فاطمه علیهاالسلام به نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله رفت تا در این باره با وى سخن بگوید، ولى از آن جهت که اشخاصى نزد پیامبر بودند، چیزى نگفته به خانه بازگشت .

پیامبر که دریافته بود فاطمه براى عرض حاجتى به نزد وى آمده ، صبح روز بعد به نزد ما آمد و از فاطمه درباره علت مراجعه روز گذشته اش سؤ ال نمود.

و من آنچه را که بین خودم و فاطمه صحبت شده بود، به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کردم .

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: فعلا کنیزى در اختیار ندارم ، اگر خدا بخواهد به زودى به جنگ مى رویم و اگر کنیزى غنیمت گرفتم به تو خواهم داد ولى بهتر از خدمتکار آن است که هرگاه مى خواهید در بستر خویش ‍ بخوابید، سى و چهار بار الله اکبر و سى و سه بار الحمدلله و سى و سه بار سبحان الله بگویید که آن براى شما بهتر است .

در این حال فاطمه سه بار گفت : از خدا و رسولش راضى شدم و چنین خواهم کرد.(1298) روایات مربوط به توصیه به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلامقبل از خواب شیخ بهائى گوید: مشهور است که تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام در دو هنگام مستحب است : 1 - بعد از نمازهاى واجب 2 - قبل از خواب .(1299) امام صادق علیه السلام درباره تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام به هنگام خواب فرماید: من بات على تسبیح فاطمه علیهاالسلام کان من الذاکرین الله کثیرا (1300) ترجمه : هر که به هنگام خواب تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام را به جاى آورد از کسانى محسوب مى شود که خداوند را ذکر کثیر گفته اند.

علت اشتهار این تسبیح به نام حضرت فاطمه علیهاالسلام قاضى نعمان مغربى (363 ه ) گوید: علت اشتهار این تسبیح به نام حضرت فاطمه علیهاالسلام آن است که آن حضرت پس از آموختن تسبیح از رسول خدا صلى الله علیه و آله همواره بر آن مداومت مى نمود و هرگز آن را ترک نمى کرد و همین امر باعث گردید که این تسبیح به نام حضرت فاطمه مشهور شود.(1301) تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام ، براى رهایى از گرفتاریها و فقر از امام صادق علیه السلام روایت شده : من سبح الله کل یوم ثلاثین مره دفع الله تبارک و تعالى عنه سبعین نوعا من البلاء اءدناها الفقیر.(1302) ترجمه : هر کس در روز سى مرتبه خداوند را تسبیح گوید: خداى تبارک و تعالى هفتاد نوع بلا را از او دفع مى کند که کمترین آنها فقر است .

از ابوهریره روایت شده است : فقیران نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله مى آمدند و از نادارى خویش ‍ گلایه مى کردند، پس رسول خدا صلى الله علیه و آله به آنان مى فرمود: بعد از هر نماز سى مرتبه سبحان الله و سى مرتبه الحمدلله و سى مرتبه الله اکبر بگویید.

ابوهریره مى گوید: بین مسلمانان اختلاف واقع شد زیرا برخى از آنها مى گفتند که رسول خدا صلى الله علیه و آله تکبیر را سى و چهار مرتبه فرموده اند.

پس نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله برگشتیم و از ایشان در این باره سؤ ال کردیم آن حضرت فرمود: هر یک از سبحان الله ، و الحمدلله ، و لا اله الا الله ، و الله اکبر، را سى و سه مرتبه بگویید.(1303) تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام به هنگام خروج براى سفر از امام صادق علیه السلام روایت شده است : برادران رسول خدا صلى الله علیه و آله به نزد او آمده و گفتند: قصد کرده ایم براى تجارت به شام عزیمت کنیم ، به ما بیاموز که چگونه بگوییم .

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: در هر شب پس از به جاى آوردن نماز عشا، هنگامى که براى خواب به بستر مى روید تسبیح فاطمه زهرا را خوانده و پس از آن آیه الکرسى را تلاوت کنید تا از همه گزندها در امان باشید.

بردران رسول خدا پس از سفر مى گفتند: با عمل به این آموزش ، از همه آسیب ها نجات یافته و گزندى به ما نرسید.(1304) این روایت طولانى است و ما بخش مورد نیازمان را ترجمه کردیم و تمام متن را براى استفاده محققین در پاورقى مى آوریم .

و سید على بن طاووس (664 ه ) در کتاب الامان من اءخطار الاسفار و الازمان گوید: مستحب است به هنگام خروج از منزل براى سفر، خواندن تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام و قرائت حمد و آیه الکرسى .(1305) تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام بعد از به جاى آوردن نمازهاى نافله در ماهرمضان از امام صادق علیه السلام روایت شده است : بعد از به جاى آوردن نمازهاى نافله در ماه رمضان ، مستحب است که تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام را به جاى آورى ، و آن سى و چهار مرتبه الله اکبر، سى و سه مرتبه سبحان الله ، و سى و سه مرتبه الحمدلله است .

به خداوند سوگند اگر چیزى بهتر از این تسبیح وجود داشت ، همانا رسول خدا صلى الله علیه و آله او را به فاطمه علیهاالسلام مى آموخت .(1306) تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام بعد از به جاى آوردننوافل نماز مغرب در اول هر ماه (هجرى ) امام صادق علیه السلام مى فرماید:(1307) در شب اول از هر ماه ، بعد از به جاى آوردن نماز مغرب و نافله آن ، مستحب است که چهار نماز دو رکعتى به جاى آورى ، و بعد از اتمام هر نماز تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام را بخوانى و سپس این دعا را تلاوت کنى : اللهم اءنت الاول فلیس قبلک شى ء، و اءنت الاخر فلیس بعدک شى ء، و اءنت الظاهر فلیس فوقک شى ء، و اءنت الباطن فلیس دونک شى ء، و اءنت العزیز الحکیم ، اللهم صل على محمد و آل محمد، و اءدخلنى فى کل خیر اءدخلت فیه محمدا و آل محمد، و اءخرجنى من کل سوء اءخرجت منه محمدا و آل محمد، و السلام علیه و علیهم و رحمه الله و برکاته موارد دیگر توصیه شده به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام اول : بعد از نماز عید فطر سید بن طاووس حلى (664 ه ) در اقبال الاعمال ، پس از سخن درباره نماز عید فطر گوید: ثم سبح تسبیح فاطمه الزهرا علیهاالسلام (1308) ترجمه : پس از نماز عید، تسبیح فاطمه زهرا علیهاالسلام را به جاى آور.

دوم : براى رفع سنگینى گوش روایت شده که مردى نزد امام صادق علیه السلام آمد و امام علیه السلام به او چیزى گفت ولى آن مرد نشنید و از سنگینى گوش شکایت کرد، پس امام صادق علیه السلام به او فرمود: چرا تسبیح حضرت زهرا علیهاالسلام را نمى خوانى ؟

آن مرد پرسید: تسبیح زهرا علیهاالسلام چیست ؟

امام علیه السلام فرمود: سى و چهار مرتبه الله اکبر و سى و سه مرتبه الحمدلله ، و سى و سه مرتبه سبحان الله مى گویى که مجموعا صد مرتبه مى باشد.

راوى گفته : پس از مدتى که این کار را انجام دادم ، سنگینى شنواییم از بین رفت و بهبود یافتم .(1309) خاتمه و توصیه همان طور که پیش از این مکرر یادآور شدیم ، تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام از ذکرهاى مجرب و مشهور است که به جاى آوردن آن در همه حال و همه جا مطلوب است و اینکه در برخى از موارد خاص مانند بعد از اقسام نمازها، قبل از خواب ، به هنگام سفر، بعد از به جاى آوردن نمازهاى نافله و غیره توصیه شده است مانع از آن نمى شود که با به جاى آوردن آن در سایر مواقع و در همه حال ، از فواید و آثار مترتب بر تسبیح که همان فواید و آثار مترتب بر ذکر است بهره مند نباشیم ، بنابراین به جاى آوردن تسبیح مشهور حضرت فاطمه علیهاالسلام را در همه حال توصیه مى کنیم .

ضمیمه ششم : دعاهاى حضرت فاطمه علیهاالسلام در تعقیب نمازهاى پنجگانه دعاىحضرت فاطمه علیهاالسلام براى بعد از نماز صبح و مغرب قال النبى صلى الله علیه و آله لفاطمه : اذا صلیت صلاه الصبح فقولى : لا اله الا الله ، وحده لا شریک له ، له الملک و له الحمد، یحیى و یمیت ، بیده الخیر، و هو على کل شى ء قدیر عشر مرات بعد صلاه الصبح ، و عشر مرات بعد صلاه المغرب (1310) ترجمه : پیامبر صلى الله علیه و آله به فاطمه علیهاالسلام فرمودند: پس از نماز صبح و نماز مغرب ، ده بار این ذکر را بگو: لا اله الا الله ، وحده لا شریک له ، له الملک و له الحمد، یحیى و یمیت ، بیده الخیر و هو على کل شى ء قدیر (1311) دعاى تعقیب نماز صبح ، معروف به دعاى حریق اللهم انى اصبحت اشهدک و کفى بک شهیدا، و اشهد ملائکتک و حمله عرشک و سکان سمواتک و ارضیک ، و انبیاءک و رسلک و الصالحین من عبادک و جمیع خلقک ، باءنک انت الله لا اله الا انت وحدک لا شریک لک ، و ان کل معبود من دون عرشک الى قرار الارضین السابعه السفلى ، باطل ما خلا وجهک الکریم .

فانه اعز و اکرم و اجل من ان یصف الواصفون کنه جلاله ، او تهتدى القلوب لکل عظمته .

یا من فاق مدح المادحین فخر مدحه ، و عدا وصف الواصفین ماثر حمده ، و جل عن مقاله الناطقین تعظیم شاءنه ، صل على محمد و آله ، و افعل بنا ما اءنت اءهله - تقول ذلک ثلاثا.

ثم تقول : لا اله الا الله وحده لا شریک له ، له الملک ، و له الحمد، یحیى و یمیت ، و هو حى لا یموت ، بیده الخیر و هو على کل شى ء قدیر - تقول ذلک عشر مره .

ثم تقول : سبحان الله ، و الحمدلله ، و لا اله الا الله و الله اکبر، ماشاءالله ، لا حول و لا قوه الا بالله ، الحلیم الکریم ، العلى العظیم ، الرحمن الرحیم ، الملک الحق المبین ، عدد خلق الله ، و زنه عرشه ، و مل ء سمواته و ارضه ، و عدد ما جرى به قلمه ، و احصاه کتابه ، و رضا نفسه - تقول ذلک احد عشر مره .

ثم تقول : اللهم صل على محمد و اهل بیته المبارکین ، و صل على جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و حمله عرشک ، و الملائکه المقربین ، صل اللهم علیهم حتى تبلغهم الرضا، و تزیدهم بعد الرضا، مما انت اهله ، یا ارحم الراحمین .

اللهم صل على ملک الموت و اعوانه ، و رضوان و حزنه الجنان ، و صل على مالک و خزنه النیران ، اللهم صل علیهم تبلغهم الرضا و تزیدهم بعد الرضا، مما اءنت اهله ، یا ارحم الراحمین .

اللهم و صل على الکرام الکاتبین ، و السفره الکرام البرره ، و الحفظه لبنى آدم ، و صل على ملائکه السموات العلى ، و ملائکه الارضین السابعه السفلى ، و ملائکه اللیل و النهار، و الارضین و الاقطار و البحار، و الانهار، و البرارى و القفار، و صل على ملائکتک الذین اغنیتهم عن الطعام و الشراب بتقدیسک ، اللهم صل علیهم حتى تبلغهم الرضا و تزیدهم بعد الرضا، مما انت اهله ، یا ارحم الراحمین .

اللهم و صل على ابى آدم و امى حواء، و ما ولدا من النبیین و الصدیقیین و الشهداء و الصالحین ، صل اللهم علیهم حتى تبلغهم الرضا و تزیدهم بعد الرضا، مما اءنت اهله ، یا ارحم الراحمین .

اللهم صل على محمد و على اهل بیته الطیبین ، و على اصحابه المنتجبین و ازواجه المطهرین ، و على ذریه محمد و على کل نبى بشر بمحمد، و على کل نبى ولد محمدا، و على کل مراءه صالحه ، و على کل من صلاتک علیه رضا لک و رضا لنبیک محمد، صل اللهم علیهم حتى تبلغهم الرضا و تزیدهم بعد الرضا مما انت اهله ، یا ارحم الراحمین .

اللهم صل على محمد و آل محمد، و بارک على محمد و آل محمد، و ارحم محمدا و آل محمد، کما صلیت و بارکت و رحمت على ابراهیم و آل ابراهیم انک حمید مجید، اللهم اعط محمدا الوسیله و الفضل و الفضیله و الدرجه الرفیعه .

اللهم صل على محمد و آل محمد کما امرتنا ان نصلى علیه ، اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد من صلى علیه ، اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد کل صلاه صلیت علیه .

اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد کل حرف فى صلاه صلیت علیه ، اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد شعر من صلى علیه ، اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد شعر من لم یصل علیه .

اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد نفس من صلى علیه ، اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد نفس من لم یصل علیه ، اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد سکون من صلى علیه ، اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد سکون من لم یصل علیه .

اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد حرکه من صلى علیه ؛ اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد حرکاتهم و دقائقهم و ساعاتهم ، و عدد زنه ذر ما عملوا او لم یعلموا، او کان منهم او یکون الى یوم القیامه .

اللهم لک الحمد و الشکر، و المن و الفضل ، و الطول و النعمه ، و العظمه و الجبروت ، و الملک و الملکوت ، و القهر و الفخر، و السؤ دد و السلطان ، و الامتنان و الکرم ، و الجلال و الجبر، و التوحید و التمجید، و التهلیل و التکبیر، و التقدیس و العظمه ، و الرحمه و المغفره و الکبریاء.

و لک ما زکى و طاب من الثناء الطیب ، و المدح الفاخر و القول الحسن الجمیل ، الذى ترضى به عن قائله و ترضى به ممن قاله ، و هو رضا لک .

فتقبل حمدى بحمد اول الحامدین ، و ثنائى بثناء اول اللمثنین ، و تهلیلى بتهلیل اول المهللین ، و تکبیرى اول المکبرین ، و قولى الحسن الجمیل بقول اول القائلین المجملین المثنین على رب العالمین ، متصلا ذلک کذلک من اول الدهر الى یوم القیامه .

و بعدد زنه ذر الرمال و التلال و الجبال ، و عدد جرع ماء البحار، و عدد قطر الامطار، و ورق الاشجار، و عدد النجوم ، و عدد زنه ذلک ، و عدد الثرى و النوى و الحصى ، و عدد زنه ذر السموات و الارض ، و ما فیهن و ما بینهن و ما تحتهن ، و ما فوق ذلک ، من لدن العرش الى قرار الارض السابعه السفلى ، و عدد حروف الفاظ اهلهن ، و عدد ازمانهم و دقائهم و سکونهم و حرکاتهم و اشعارهم و ابشارهم ، و عدد زنه ما عملوا او لم یعلموا، او کان منهم یکون الى یوم القیامه .

اعیذ اهل بیت محمد صلى الله علیه و آله ، و نفسى و مالى و ذریتى و اهلى و ولدى و قراباتى و اهل بیتى ، و کل ذى رحم لى دخل فى الاسلام و جیرانى و اخوانى ، و من قلدنى دعاء و اسدى الى برا، او اتخذ عندى یدا من المؤ منین و المؤ منات ، بالله و باءسمائه التامه الشامله الکامله التى لا یجاوزهن بر و لا فاجر، و بام الکتاب و خاتمته و ما بینهما، من سوره شریفه و آیه محکمه ، و شفاء و رحمه ، و عوذه و برکه ، و بالتوراه و الانجیل و الزبور، و بصحف ابراهیم و موسى و بکل کتاب انزل الله ، و بکل رسول ارسل الله ، و بکل حجه اءقامها الله و بکل برهان اظهره الله ، و بکل نور اناره الله ، و بکل آلاء الله و عظمته ، اعیذ و استعیذ بالله من شر کل ذى شر و من شر ما اخاف و احذر، و من شر ما ربى تبارک و تعالى منه اکبر، و من شر فسقه الجن و الانس ، و الشیاطین و السلاطین ، و ابلیس و جنوده و اشیاعه و اتباعه ، و من شر ما فى النور و الظلمه ، و من شر ما دهم او هجم ، و من شر کل هم و غم و آفه و ندم ، و من شر ما ینزل من السماء و ما یعرج فیها، و من شر ما یلج فى الارض و ما یخرج منها، و من شر کل دابه ربى آخذ بناصیتها، ان ربى على صراط مستقیم ، فان تولوا فقل حسبى الله لا اله الا هو علیه توکلت ، و هو رب العرش العظیم (1312) ترجمه : پروردگارا، (شب را) صبح کردم و در این صبحگاه تو را شاهد مى گیرم - و مرا شهادت و گواهى تو کفایت مى کند - همچنین فرشتگان ، و حاملان عرش و ساکنان آسمانها و زمینها، پیامبران و رسولان ، بندگان صالح و تمام مخلوقاتت را شاهد مى گیرم به اینکه شهادت مى دهم که معبودى جز تو نیست ، یگانه و بى شریکى ؛ و آنچه غیر از تو عبادت شود همگى موهوم و باطل است .

همانا برتر و بزرگوارتر و بالاتر از آن است که توصیف کنندگان قادر به وصف واقعیت بزرگى و جلالش باشند و یا قلبها عظمت آن را دریابند.

سپس سه مرتبه مى گویى : اى آنکه مدح و توصیف او بالاتر از وصف مداحان ، و اسباب ثنا و سپاسش فراتر از ستایش ستایشگران ، و عظمت و کبریاى او بالاتر از گفتار گویندگان است ، بر محمد و خاندان او درود فرست ، و براى من آن را انجام ده که از چون تویى انتظار مى رود.

و بعد از آن یازده مرتبه مى گویى : نیست معبودى جز خداى یگانه بى شریک ، حکومت مطلق و تمام حمد و ستایش مخصوص اوست ، زندگى مى بخشد و مى میراند، اوست که حیات دائم دارد و مرگ در او راه ندارد، کلید همه خیرها به دست اوست و او بر همه چیز قادر و تواناست .

و سپس یازده مرتبه مى گویى : پاک و منزه است خداوند، حمد و ستایش مخصوص اوست ، نیست معبودى به جز او و بزرگتر از آن است که در وصف آید، هر چه بخواهد همان مى شود، نیرو و توانى نیست مگر به خواست و اراده او که بردبار، کریم ، برتر و بزرگ است .

بخشنده و مهربان است ، همو که فرمانرواست ، حق است و بیان کننده حق و باطل و جداکننده آنها از هم ، به تعداد آفریدگان و سنگینى عرش و تمام آسمان و زمین ، و هر آنچه که قلمش بر آن جارى ، و کتابش آن را شمرده و براى خود پسندیده ، او را تسبیح مى گویم .

و بعد مى گویى : خداوندا!

بر محمد و خاندان بابرکت او درود فرست ، و جبرئیل ، میکائیل ، اسرافیل ، حاملان عرش و فرشتگان مقربت را نیز درود فرست ، خدایا، بر همگى آنان درود و رحمت خود را نثار فرما تا آنجا که آنان را به مقام رضا برسانى و بعد از آن ، به هر اندازه که خود شایسته آنى بر آن بیفزا، اى رحم کننده ترین رحم کنندگان .

خداوندا!

بر فرشته مرگ و دستیاران او، و بر رضوان و نگهبانان بهشت ، و بر مالک و ماءموران دوزخ درود فرست ، خداوندا، بر همگى آنان درود و رحمت خود را نثار فرما تا آنجا که آنان را به مقام رضا برسانى و پس از رضا به هر اندازه که خود شایسته آن هستى بر آن بیفزا، اى رحم کننده ترین رحم کنندگان .

بر ثبت کنندگان اعمال ، و بر نمایندگان و فرستادگان نیکوکار، و نگهبانان فرزندان آدم درود فرست ، و بر فرشتگان آسمان بالا و فرشتگان زمین هاى هفت گانه پایین ، و فرشتگان شب و روز، زمین و کرانه هاى آن ، در دریاها و رودخانه ها، صحراها و دشتها، و بر آن گروه از فرشتگانت که به وسیله پرستش و ستایشت از خوردن غذا و آب بى نیازشان ساخته اى درود فرست ، خدایا، بر همگى آنان درود فرست و رحمت خویش را نصیبشان فرما تا آنجا که آنان را به مقام رضا برسانى ، و پس از رضا به هر اندازه که خود شایسته آن هستى بر آن بیفزا، اى رحم کننده ترین رحم کنندگان .

و بر پدرمان حضرت آدم و مادرمان حوا و پیامبران و صدیقین و شهدا و صالحان درود فرست تا آنجا که آنان را به مقام رضا برسانى که راضى شوند، و پس از رضا به هر اندازه که خود شایسته آن هستى بر آن بیفزاى ، اى رحم کننده ترین رحم کنندگان .

بر محمد و اهل بیت پاک او، و بر یاران برگزیده اش ، و همسران پاکش ، و بر ذریه محمد، و بر هر پیامبرى که به آمدن محمد صلى الله علیه و آله نوید داده ، و پیامبرانى که در سلسله اجداد او قرار مى گیرند، و بر هر بانوى صالحه اى که سرپرستى و کفالت محمد را بر عهده گرفت ، درود فرست و بر آنانى درود فرست که در فرستادن درود بر آنان خوشنودى تو و پیامبرت محمد حاصل شود، خدایا بر ایشان درود و رحمت خود را نثار نما تا آنجا که راضى شوند، و بعد از آن به هر اندازه که شایسته توست بر آن بیفزا، اى رحم کننده ترین رحم کنندگان .

همانند درود، برکت و رحمتى که نثار ابراهیم علیه السلام نمودى ، بر محمد و خاندان او درود فرست ، و همان طور بر محمد و خاندان محمد برکت ده .

و همانند آنان رحمت خود را نثار ایشان فرما همانا تو ستایش شده و بزرگوار هستى .

خدایا، بر محمد وسیله ،(1313)، برترى ، فضیلت و مقام رفیع عطا بفرما.

بر محمد و خاندان او درود فرست و همان طور که به ما دستور داده اى بر او درود فرستیم ، خداوندا!

بر محمد و خاندان او درود فرست به تعداد همه کسانى که بر او درود فرستادند، خداوندا!

بر محمد و خاندان او درود فرست به تعداد همه روزهایى که تو بر او فرستاده اى .

بر محمد و خاندان او به تعداد حروف به کار رفته در درودى که تو بر او مى فرستى درود فرست ، خداوندا!

به تعداد موهاى کسانى که بر او درود فرستاده اند، بر محمد و خاندانش درود خود را نثار نما، خداوندا!

به تعداد موهاى کسانى که بر او درود و صلوات نثار نمى کنند، بر محمد و خاندانش درود فرست .

به عدد نفسهاى کسانى که بر او صلوات فرستادند و به عدد نفس ‍ آنهایى که از صلوات بر او خوددارى مى کنند، بر محمد و خاندانش درود بیکران نثار بفرما، و به تعداد سکون کسانى که بر او درود فرستاده اند و نیز به تعداد سکون کسانى که بر او درود نمى فرستند، بر محمد و خاندانش درود بیکران نثار بفرما؛ خداوندا!

بر محمد و خاندانش به تعداد حرکات آنها و دقایق و ساعاتى که بر آنها گذشته ، و به وزن کارهایى که انجام داده و یا نداده اند، و به اندازه کارهایى که از آنها صادر شده یا تا روز قیامت خواهد شد، درود فرست .

حمد و شکر، تقدیر و تفضیل ، بخشش و نعمت ، بزرگى و شکوه ، فرمانروایى و پیروزى ، شدت و آقایى ، سرورى و سلطه ، بزرگوارى و کرم ، عظمت و قدرت و جبر، توحید و تمجید، تهلیل و تکبیر، پاکى و رحمت ، آمرزش و بزرگى ، همه اش از آن توست ، و هرگونه ثنا و ستایش خالص ، مدح شایسته ، و سخن نیکو که از مدعى و گوینده اش راضى شوى به تو اختصاص دارد.

پس حمد و ستایش مرا بپذیر همراه با حمد اولین ستایشگر، و ثناى مرا بپذیر همراه ثناى اولین سپاسگزار، و تهلیل مرا به همراه اولین گوینده ، و تکبیرم را به همراه تکبیر اولین تکبیرگوینده ، و گفتار زیبایم را به همراه اولین ثناگو و گوینده سخن نیکو درباره آفریدگار عالمیان ، در حالى که از اولین روز تا روز قیامت ادامه داشته باشد، و به تعداد و وزن ذرات شنها و تپه ها و کوه ها، و به تعداد جرعه هاى آب دریاها، و به تعداد قطرات بارانها و برگ درختان ، به تعداد ستارگان و وزن آنها، و به تعداد خاکها و دانه ها و سنگریزه ها، و به تعداد ذرات آسمانها و زمین آنچه در آنها و بین آنها و زیر آنها و بالاى آنهاست از عرش تو تا ژرفاى زمینهاى هفت گانه ، و به تعداد حروف الفاظى که اهل زمین و آسمان به کار مى برند، و به تعداد زمانها، دقیقه ها، حرکت و سکونها و موها و پوستهاى آنان و به تعداد اعمالى که انجام داده و یا نداده اند، یا آنچه از آنان صادر شده و یا تا روز قیامت از آنان صادر مى شود.

خاندان پیامبر صلى الله علیه و آله ، جان ، مال ، فرزندان ، خویشان و اهل بیتم ، و هر فردى از بستگانم که مسلمان شده ، و همسایگان و برادرانم ، و هر که از زنان و مردان مؤ من که براى من دعا کرده ، یا کار نیکى در حق من انجام داده ، یا نعمتى را به من ارزانى داشته ، همگى اینها را به خداوند و به اسماء تامش که کامل و شامل همه چیز است و هیچ خوب و بدى بر آنها راه ندارد، پناهنده مى دارم ، و به قرآن کریم و خاتمیت آن و آنچه که در آن است از سوره شریفه و آیه محکم و شفا و رحمت و پناه و برکت ، و به تورات و انجیل و زبور، و به مصحف ابراهیم و موسى ، و به هر کتابى که خداوند نازل کرده ، و به هر پیامبر که خدا فرستاده ، و به هر حجتى که برپا داشته ، و به هر برهانى که ظاهر نموده ، و به هر نورى که آن را منور نموده ، و به تمام نعمتهایى که عطا فرموده و بزرگى آن به خداوند پناه مى برم ، و پناه مى برم و پناه مى جویم از شر هر شرورى و آنکه از او مى ترسم و هراسناکم ، و از شر آنچه که خداوند از آنها برتر است ، و از شر جن و انس فاسق ، و شیاطین ، و پادشاهان ، و ابلیس و سربازان و دوستان و پیروانش ، و از شر آنچه در نور و ظلمت است ، و از شر آنچه هجوم آورد، و از شر هم و غم و آفت و پشیمانى ، و از آنچه از آسمان فرود مى آید یا به آسمان مى رود، و از شر آنچه داخل زمین شده و از آن خارج مى شود، و از شر هر جنبنده اى که خداوند متعال زمام او را در دست دارد، به او پناه مى برم ، پس به درستى که پروردگارم بر صراط مستقیم است ، پس اگر روى گرداندند بگو: خداوند مرا کفایت کند، معبودى جز او نیست ، بر او توکل مى کنم که او پروردگار عرش ‍ عظیم است .