کلمه حجاب هم به معنی پوشیدن است و هم به معنی پرده و حاجب. بیشتر استعمالش به معنی پرده است، این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می دهد که پرده وسیله پوشش است، و شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت هر پوشش حجاب نیست. آن پوشش حجاب نامیده می شود که ازطریق پشت پرده واقع شدن صورت گیرد1.
قرآن در آیه 31سوره نور می فرماید: «زنان مقنعه های خود را بر گریبان های خویش بیفکنند یعنی گردن خود را به مقنعه بپوشانند تا موی و بناگوش و گردن و سینه ایشان پوشیده بماند و ظاهر نسازند زیور و آرایش خود را مگر برای محارم...» از این آیه استنباط می شود که نه تنها بدن، بلکه پیرایه ها و زیورآلات خود را نباید ظاهر نمایند2.
منافع حجاب:
پوشش یا حجاب، به صورتی که زیبائی ها و زینت زن را بپوشانندو او را از چشم چرانی هرزگان و آلودگان به شهوت حیوانی، و حالات شیطانی حفظ کند دستوری قرآنی، و قانونی الهی و تکلیفی انسانی، و برنامه ای اخلاقی است.
براین اساس باید گفت: حجاب و پوشش برای انسان امری واجب و فریضه ای لازم، و بدون تردید منکر آن با آگاهی به اینکه از ضروریات اسلام، و فرمان خدا در قرآن است کافر، و از گردونه اسلام خارج است. جوانی که با این خصوصیات منکر حجاب است، نمی تواند با دختر مسلمان ازدواج کند زیرا این ازدواج باطل، و عقدی که بین آن دو خوانده می شود بی اثر، و رابطه آن دو نامحرم، و فرزندان آنها نامشروع، و عمل آنان زنااست. دختری که با این خصوصیات منکر حجاب است نمی تواند همسر جوانی مسلمان شود زیرا همان احکام در حق او هم جاری است، حجاب حافظ وقار، شخصیت، کرامت، اصالت وعظمت زن و حافظ زیبایی و منافع او برای شوهر است