معجزات وکرامات الهی همواره چراغی بوده اند فرا روی آنها که به قدرت لایزال الهی و وحدانیت او به دیده شک و تردید نگریسته اند .
در خبرها شنیده یا خوانده اید که بیماری لاعلاج یا افلیجی مادرزاد در حرم یا اماکن مقدس دیگر به طرز شگفت انگیزی بهبود یافت . شفا را باید یکی از دلایل و براهین قدرت و عظمت خداوند دانست که به بندگان خود افاضه می کند . اما شاید شما هم از خود پرسیده باشید که براستی حقیقت این راز بزرگ چیست ؟ چرا برخی از این چشمه جوشان معرفت مستفیض می شوند و برخی تشنه کام برمی گردند ؟ بیمار در لحظه شفا چه تصویری دارد؟ علم تجربی چه توجیهی برای این قضیه دارد؟ بین ایمان و شفا چه ارتباطی برقرار است؟ و سوالاتی از این قبیل ... این سوالات را درسه حوزه اعتقادی ، روانشناسی و پزشکی که بصورت مستقیم و غیرمستقیم با موضوع مرتبط هستند ازکارشناسان مربوط پرسیده ایم که خواندن نظرات و مطالبی راکه در پاسخ وسوالات ما عنوان کرده اند ، خالی از لطف نیست با ما همراه باشید : اگر فردی با اعتقاد کامل آمد وشفا نگرفت چه بکند ؟ فکر می کنید چطور می شود که برخی شفا می گیرند و برخی دست خالی برمی گردند .
آیت الله معرفت ( قم ) :
مومن با اعتقاد کامل اگر در خواستی از خدا بکند ، خداوند در اجابت دعا و خواسته اش طبق مصلحت واقعی ، مصلحتش را در نظر می گیرد نه خواسته او را . اگر مصلحت نباشد دعایش مستجاب نمی شود و شفا نمی گیرد ، اما در آخرت دعایش را مستجاب می کند و به او ثواب مضاعف می دهد . که خود این مومن در آخرت می گوید ای کاش هیچ یک از دعاهایم در دنیا مستجاب نمی شد و در آخرت مستجاب می شد