دانلود مقاله میکائیل(فرشته خدا)

سپاس خدای را که آفریننده آسمان و زمین است و فرشتگان را رسولان خود گردانید و دارای دو و سه چهار قرار داد و هر چه بخواهد در آفرینش می افزاید که خدا بر همه چیز قادر است .(سوره فاطر آیه 1)
تمام موجودات عالم ماده تحت سیطره عالم ملکوت اند .
تمام موجوداتی که در این عالم هستند به واسطه یک موجود مدبّر الهی اداره می شوند . انسان مادی یک ملک مقربی دارد که او را رشد می دهد و حفظ می کند .هریک از اصناف حیوانات ، نباتات و هر ذره ای از موجودات این عالم اینچنین هستند و بطور کلی تمام عالم شهادت که عالم ظاهر و عالم ملک است در تحت اراده و سیطره یک عالم ملکوت است که آن عالم ملکوت ،عالم حقیقت و معنی و باطن است.
قدرت و عظمت آن عالم از این عالم بیشتر است و می تواند این موجودات را در تحت شرایط خود تربیت کند و سیر دهد ؛ آن موجودات را ملائکه می گویند .
تعداد ملائکه به حساب در نمی آید ، به اندازه ذراتی که در این عالم موجود است در عالم ملک ، خلق شده است ملائکه موجود است ؛ هر قطره از باران که از آسمان می ریزد یک فرشته موکول بر حفظ و حراست و پایین آوردن آن است .
هر دانه گیاهی که از زمین می روید و هر حبه از حبوباتی که بیرون می آید و رشد می کند و می رسد حتی دانه اسپند چنانچه در روایات وارد است ، برای هر کدام از آنها ملکی گماشته شده که آنرا طبق وظیفه و شرط و سنت الهیه ای که به او تفویض شده است حفظ کند ، رشد دهد ، برساند و تا سر حد کمال آن ، آن را مواظبت و مراقبت نموده و از وظیفه پاسداری در برابر جهات حیاتیه و تغذیه و تمنیه آن دریغ ننماید .
باد که می ورد فرشته ای بلکه بادهای مختلف از باد شمال و باد جنوب و باد دبور و باد صبا فرشتگان مختلفی دارند ، بادهای رحمت و بادهای غضب ، بادهای مهلکه و مسموم و نسیم های لطیف و جان پرور و ابرهای آسمان ابر سپید و سیاه و ابر انبوه و پرپشت و ابر کم پشت ، ابر تگرگ و برف و باران هر کدام دارای فرشتگانی هستند ؛ این فرشتگان هر کدام دارای ماموریت های متفاوتی هستند که بر حسب اختلاف قوا و سرمایه هایی که خداوند به آنها داده است متفاوت می کند .
مراتب حیات انسان از قوای هاضمه و تغذیه و رشد دهنده و رفع کننده و جاذبه و دافعه و تبدیل کننده و ماسکه و غیرها همه در تحت تدبیر و اراده ی ملائکه مختلفی هستند .
این یک واقعیتی است بر اساس یک واقعیت فلسفی که : که موجودات عالم طبع و ماده در تحت سیطره موجودات عالم مثال و صورت ، و آنها در تحت سیطره موجودات عالم نفس و ملکوت اعلی ، تا برسد به مقام اسما و صفات الهیه و بالاخره به اسم اعظم حضرت واحدیت و مقام لا اسم و لا رسم حضرت احدیت جل و عز تبارک و تقدس .
میکائیل (میکال) یکی از چهار فرشته ی مقرب است که به موجب روایات اسلامی فرشته ی موکول بر ارزاق خلایق است و حکمت و معرفت نفوس به وی تعلق دارد. به دست میکائیل کیلی است که هرپگز قطره ای باران نبارد و هیچ نبات از زمین نروید و میوه از درختان بیرون نیاید و قطره ای شیر از پستان چارپایان نیاید ، الا که همه به پیمانه ی میکائیل پیموده و شمرده شده باشد و با سنگ او سخته گردد ؛ زیرا او بر روزی بندگان موکول است . از قول کعب الا حبار نقل شده که چون آدم از بهشت هبوط کرد ، میکائیل قدری گندم پیش او آورد و گفت : این رزق تو و فرزندان تست ؛ برخیز زمین را شیار کن و تخم بیفشان و آنگاه طرز پختن نان از گندم بدو آموخت . شاید به همین مناسبت است که در اغلب فرهنگ ها تشتر ( فرشته ی باران در روایات ایرانی ) را به میکائیل ترجمه کرده اند ( یشت ها 1/325 ) .
در توصیف هیئت میکائیل نوشته اند ( عجایب فارسی 58)که عدد بال های او را جز خدای تعالی کس نداند . اگر دهن باز گشاید ، آسمان ها در دهن او چون خردلی باشد در بحری ؛ و اگر ظاهر شود اهل آسمان و زمین از نور او بسوزند و اعوان او در تمام عالم موکول باشند بر نمو و زیادات و نهوض ارکان و مولودات .
میکائیل از جمله فرشتگانی است که سینه ی پیغمبر را پیش از لیله معراج منشرح ساختند . در جنگ بدر نیز به یاری مسلمین شتافت ( اعلام قرآن 609 ) . به موجب قرآن ، میکائیل اولین کسی است که بر آدم سجده کرد و شیطان را به تعظیم و ستایش وی امر کرد .
در عهد جدید میکائیل با شیطان نزاع می کند و به موجب مکاشفات یوحنا ، میکائیل و یارانش با اژدها می جنگند و او را مغلوب می سازند . یهو دیان جبرئیل را فرشته ی ویرانی و فقر و میکائیل فرشته ی نعمت و سلامت می دانند . معروف است که یهود به پیامبر اسلام گفتند : اگر واسطه ی وحی تو میکائیل بود ، به تو ایمان می آوریم ( اعلام قرآن 608 ) . میکائیل ، در کتاب دانیال ، امیر بزرگ و حامی قوم اسرائیل معرفی شده است .