به نام آنکه انسان را با عقل و هوش و درایت آفرید و از این آفرینش به خود تبریک گفت و نماز را پسندیده ترین رابطه بین خالق و مخلوق قرار داد، تا بشر بتواند خود را از خاک به افلاک برساند و تقوی را زیباترین لباس برای ادامهی پاک بودن روح و روانش دوخت تا پلکان تعالی را یک به یک پیموده و خدا گونه شدن را آرمان خود قرار دهد. زندگی اصولی (نه زندگی باری به هر جهت) هر فرد مسلمان بر پایهی نماز و تقوی استوار است. در حقیقت، امر خدای مهربان برای برپایی نماز به بندگانش به این منظور است که انسان را در یک چارچوب تربیتی قرار دهد تا او بتواند توسط این حبل المتین پرهیزگاری خود را امنیت بخشد.
در واقع در پاسخ دوستی که بگوید مگر خدا به نماز خودندن ما احتیاج دارد می گویم:
یقیناً اقامهی نماز هر شخص از روی احتیاج برای حفظ حرمت و کرامت و تعالی خود آن فرد است. والا تمامی فرشتگان و ملاک دائماً در رکوع و سجود حضرت حق هستند. در قرآن کریم به این آیه اشاره شده است (وارکعوا مع الراکعین) معنای ابتدایی این آیه این است ، (رکوع کنید با رکوع کنندگان)