دانلود تحقیق آموزش و پرورش

با عنایت به اصول بنیادین انقلاب اسلامی وآرمان های بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ایران که در قانون اساسی کشور انعکاس یافته وهمچنین با عنایت به منویات مقام معظم رهبری ،قانون اهداف ووظایف وزارت آموزش وپرورش وبا در نظر گرفتن مفاد سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 هجری شمسی وسیاست های کلان دولت جمهوری اسلامی وبه منظور تقویت وارتقاء جایگاه و حضور فعال نظام جمهوری اسلامی ایران در عرصه های منطقه ای و بین المللی ، اهداف وخط مشی های وزارت آموزش وپرورش در مبادلات منطقه ای و بین المللی به شرح زیر اعلام می گردد.

اهداف :
1- گسترش وتعمیق ارتباطات ، همکاری هاو مبادلات منطقه ای و بین المللی در حوزه ماموریت های وزارت آموزش وپرورش .
2- شناساندن مبانی،راهبردها ، برنامه ها ودستاوردهای نظام تعلیم وتربیت جمهوری اسلامی ایران .
3- حضور فعال وبهره گیری از ظرفیت ها ،تجربه ها وهمکاری های مناسب بین المللی درراستای کسب جایگاه اول علمی – آموزشی منطقه.

4 - مشارکت درپاسداری وگسترش فرهنگ ،زبان وادب فارسی در خارج کشور.

5- پاسداری از حق تعلیم وتربیت کودکان جهان در دسترسی برابر به فرصتهای آموزشی بویژه در مورد دختران وکودکان روستایی

6- توسعه بازار کار آموزشی و فرهنگی در خارج از کشور
7- فراهم نمودن زمینه تعلیم و تربیت مناسب فرزندان ایرانیان خارج از کشور باتاکید بر صیانت فرهنگی آنان
8- همکاری با سازمانهای علمی ، آموزشی و فرهنگی منطقه ای وبین المللی (نظیر آیسسکو و یونسکو ) در راستای اهداف اسلام ومسلمانان
9- توسعه وتقویت فعالیت های کمیسیون ملی آیسسکو در جمهوری اسلامی ایران وگسترش زمینه های همکاری با سازمان آیسسکو و کشورهای عضو
خط مشی ها:
1- برقراری ارتباط با نظام های آموزشی دنیا در چارچوب اصول پذیرفته شده.

2- اولویت دادن به کشورهای همسایه و مسلمان در انعقاد موافقت نامه ها،برنامه های مبادلات وتنظیم یادداشت تفاهم علمی ، آموزشی وتربیتی.
3- برقراری ارتباط و همکاری با کشورها،مجامع وسازمان های علمی،آموزشی منطقه ای و بین المللی ای(دولتی و غیر دولتی ) درزمینه اجرای طرح ها، پروژه ها وتحقیقات منطقه ای و بین المللی .
4- معرفی نظام آموزش وپرورش جمهوری اسلامی ایران و دستاوردهای آن به کشورهاونهادهای ذیصلاح بین المللی
5- تشویق ،ظرفیت سازی ،حمایت وایجادتسهیلات لازم جهت حضور فعال نمایندگان وزارت آموزش وپرورش وصاحبان اندیشه وآثار علمی،آموزشی وتربیتی در مجامع علمی ،آموزشی و فرهنگی بین المللی.

6- تسهیل شرایط استفاده از نتایج تحقیقات آموزشی منا سب بین المللی در کیفیت بخشی به امور آموزش و پرورش.

7- اشاعه طرح ها وبرنامه های آموزشی – تربیتی و پژوهشی موفق به سایر کشورها ، مجامع وسازمان های بین المللی.

8- فعالیت مؤثر در تهیه واجرای طرح ها وبرنامه های نوین برای ارائه به سازمان های آموزشی بین المللی.

8- فعالیت مؤثر در تهیه واجرای طرح ها وبرنامه های نوین برای ارائه به سازمان های آموزشی بین المللی.

9- مشارکت و همکاری با نهادهای ذیربط برای اشاعه زبان وادبیات فارسی وارائه تصویر درست از فرهنگ وتمدن ایرانی – اسلامی به کشورها.

10- ارتباط سازنده وموثر با مدارس و مراکز آموزشی خارجی مستقر در کشور و نظارت برعملکرد آنان.

11- ارائه خدمات آموزشی و تربیتی به دانش آموزان خارجی پناهنده به کشور در چارچوب مقررات وتوافقات مراجع ذیربط.

12- مبادله دانش ،خدمات وکمک های مدیریتی، آموزشی وپرورشی و فناوری با کشورهاو سازمان های منطقه ای وبین المللی.

13- فراهم کردن زمینه های مناسب جهت توسعه کمی وکیفی مدارس ایرانی خارج کشور.

14- توسعه و تقویت فعالیت های کمی وکیفی مدارس بین المللی وتطبیقی وابسته به وزارت آموزش وپرورش 15- ایجاد زمینه لازم برای حضور موسسات،شرکت ها وسازمان های دولتی وغیر دولتی آموزشی داخلی در تدوین و اجرای طرحهای آموزشی در سایر کشورها با هماهنگی مراجع ذیربط.

16- زمینه سازی و حمایت از فعالیت مدارس غیر دولتی در خارج کشور توسط ایرانیان در چارچوب اهداف و ضوابط مربوطه.

17- کمک به استیفای حقوق آموزشی کودکان جهان وانعکاس نتایج آن به مجامع بین المللی.

موضوع: اهداف وخط مشی های وزارت آموزش وپرورش جمهوری اسلامی ایران در مبادلات منطقه ای وبین المللی در هفتصدو شصت و پنجمین جلسه شورای عالی آموزش و پرورش مورخ 17/2/87 به تصویب رسید.

کمیسیون برنامه های درسی و تربیتی: تاریخچه: آیین نامه کمیسیون برنامه های درسی و تربیتی اولین بار براساس رای پانصد و شصت و هفتمین جلسه شورای عالی آموزش و پرورش در تاریخ 8/2/73 تحت عنوان " آیین نامه کمیسیون بررسی محتوای برنامه های درسی " به تصویب رسید، مطابق این آیین نامه، به منظور اجرای مفاد بندهای 3و5 از وظایف و اختیارات شورای عالی آموزش و پرورش (موضوع ماده 6 لایحه قانونی راجع به تشکیل این شورا) مبنی بر "بررسی و تصویب برنامه های درسی و تربیتی کلیه موسسات آموزشی کشور که در حوزه وزارت آموزش و پرورش قرار دارند" و " تایید انطباق مطالب کتابهای درسی با برنامه های مصوب شورا" وبه استناد ماده 14 همان قانون، کمیسیون مذکور تشکیل شد.

عنوان کمیسیون در اسفند ماه 1376 به "کمیسیون برنامه های درسی" تغییر نام پیدا کرد.

در ششصد و هفتاد و یکمین جلسه شورای عالی تاریخ 25/11/1380، پس از ادغام کمیسیون های "برنامه های پرورشی و فرهنگی" و "برنامه های درسی" این کمیسیون تحت عنوان "کمیسیون برنامه های درسی و تربیتی " به تصویب رسید.

مطابق رای ششصد و هشتاد و پنجمین جلسه شورای عالی تاریخ 23/2/1382 شرح وظایف و ترکیب اعضاء کمیسیون برنامه های درسی و تربیتی به شرح زیر می باشد: الف- شرح وظایف: 1.

بررسی مبانی و اصول حاکم برنامه های درسی دوره های تحصیلی و مراکز اموزشی 2.

بررسی سند برنامه درسی ملی 3.

بررسی راهنمای برنامه درسی دوره ها و پایه های تحصیلی (شامل اهداف، روش های یاددهی-یادگیری، شیوه های ارزشیابی از آموخته های دانش آموزان و صلاحیت های حرفه ای معلمان) 4.

بررسی جدول مواد درسی دوره ها و پایه های تحصیلی (شامل عنوان، ساعات هفتگی و نوع درس: عملی، نظری، انتخابی، اجباری و ...) 5.

بررسی مدت (ساعات تدریس) و برنامه های درسی دوره های سواد آموزی و پیش دبستانی 6.

بررسی مبانی و اصول حاکم بر نظام ارزشیابی پیشرفت تحصیلی 7.

بررسی و تایید انطباق محتوای مواد آموزشی و راهنمای برنامه درسی مصوب شورا 8.

بررسی موضوع هایی که از طرف شورای عالی آموزش و پرورش یا دبیر کل شورای عالی معین می شود.

ب- ترکیب اعضا: 1.

یک نفر از اعضای شورای عالی به انتخاب شورا 2.

دبیرکل شورای عالی و در غیاب وی معاون دبیرکل 3.

مدیرگروه برنامه های درسی و تربیتی در دبیرخانه شورای عالی (به عنوان دبیر کمیسیون) 4.

دو نفر صاحب نظر به پیشنهاد وزیر آموزش و پرورش و موافقت شورای عالی 5.

مدیر کل دفتر برنامه ریزی و تالیف کتب درسی 6.

مدیر کل دفتر برنامه ریزی و تالیف آموزش های فنی و حرفه ای و کاردانش 7.

معاون آموزش و پرورش نظری و مهارتی یا یکی از مشاوران یا مدیران کل حوزه وی به عنوان نماینده ثابت 8.

معاون برنامه ریزی و منابع انسانی یا یکی از مشاوران یا مدیران کل حوزه وی به عنوان نماینده ثابت 9.

نماینده وزیر علوم، تحقیقات و فناوری یا یکی از مشاوران یا مدیران کل حوزه وی به عنوان نماینده ثابت 10.

سه نفر از مدیران و معلمان مجرب در رشته های علوم پایه، علوم انسانی، و فنی مهندسی به پیشنهاد وزیر آموزش و پرورش و موافقت شورای عالی 11.

نماینده پژوهشکده تعلیم و تربیت 12.

نماینده وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا یکی از مشاوران یا مدیران کل حوزه وی به عنوان نماینده ثابت 13.

نماینده وزیر جهاد کشاورزی یا یکی از مشاوران یا مدیران کل حوزه وی به عنوان نماینده ثابت تبصره 1- یک نفر از گروه های آموزشی ذی ربط با دعوت دبیرکل شورای عالی و داشتن حق رای عندالزوم در جلسات کمیسیون شرکت خواهد کرد.

تبصره 2- درمورد موضوع هایی که به سایر معاونت ها و سازمانها مربوط می شود، معاون وزیر و یا رییس سازمان با داشتن حق رای در جلسات کمیسیون شرکت خواهد کرد.

تعیین خط مشی ها و عوامل اثرگذار در ارزشیابی درونی گروه های آموزشی: رویکردی براساس پویایی سیستم ارچوب پژوهش حاضر براساس کاربرد روش شناسی پویایی سیستم در ارزشیابی درونی شکل گرفته است.

هدف از این پژوهش پیشنهاد مدلی به منظور بررسی و تعیین خط مشی ها و عوامل اثرگذار در کیفیت گروه های آموزشی با استفاده از روش شناسی پویایی سیستم ها بوده است.

براین اساس، ابتدا عواملی چون عضو هیات علمی، دانشجو، دانش آموخته، پذیرفته شده، پژوهش، تدریس، دوره های تحصیلی، بودجه، امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی و امکانات و تجهیزات رفاهی به عنوان مولفه های اثرگذار بر کیفیت گروه از مطالعات نظری، پژوهش های قبلی و تحلیل عناصر یک گروه آموزشی استخراج و سپس، براساس متغیرهای اثرگذار در هر عامل و روابط بین آنها مدلی کلی برای شبیه سازی رفتار گروه آموزشی طراحی شد.

مدل طراحی شده پس از تعیین اعتبار رفتاری و ساختاری با داده های یک گروه مفروض مورد آزمایش قرار گرفت.

با اجرای مدل در یک دوره چهارساله و با توجه مقادیر اولیه متغیرها و روابط میان آنها در گروه مفروض مشاهده شد که گروه روندی توسعه ای را در پیش گرفته است.

با استفاده از این مدل می توان علاوه بر بررسی نتایج و پیامدهای حاصل از اعمال خط مشی های پیشنهادی تصمیم گیران، میزان تاثیر متغیرها را در کیفیت گروه مطالعه کرد.

در نتیجه، مدیران و تصمیم گیران می توانند از مدل پیشنهادی مانند آزمایشگاهی برای بررسی و آزمون سیاست ها و خط مشی های خود استفاده کنند.

مهمترین سرفصل‌های فنون ارتباط و آموزش و پرورش: ر ذیل به مهمترین عناوین فنون ارتباط و آموزش و پرورش اشاره می شود.

ابتدا به محاسن و سپس به معایب هر کدام پرداخته می شود و در انتها نکات کلیدی که در هر روش می بایستی مدنظر قرار گیرد ارائه می شود: ۱) روش همایش عمومی و سخنرانی: از محاسن این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد: روشی که ترتیب دادن آن به آسانی صورت می گیرد و افراد زیادی هم می توانند در آن شرکت کنند و همچنین اقدام به دعوت از بیش از یک سخنران و برانگیختن علاقه و آگاهی عمومی و آماده کردن زمینه برای بحث های دنباله دار از مزیت های دیگر آن است.

ولی از معایب این روش می توان به منفعل بودن حضار اشاره کرد.

همچنین سخنرانان ممکن است نیازهای حضار را متوجه نبوده باشند و طبیعتا ارزیابی موفقیت در این روش مشکل است.

نکاتی که در این روش باید مدنظر باشد چنین است که بایستی اطلاع رسانی به موقع صورت گیرد و نیز مطالب ارائه شده شفاف باشد.

از وسایل کمک بصری استفاده و تعامل دو طرفه بین سخنران و حضار صورت گیرد.

۲) بحث و گفت وگوهای گروهی: برانگیختن حس آگاهی و هوشیاری گروهی و تعامل دوطرفه برای تبادل نظریات مختلف از ویژگی های خوب این روش است.

ولی معایبی هم بر این روش مترتب است و آن اینکه به دست گرفته شدن روند جلسه توسط عده ای از حاضرین یا عدم کنترل جلسه یا بحث و همچنین عدم تمرکز روی موضوع اصلی ممکن است صورت گیرد.

در این روش پیشنهاد می شود که بحث با یکی از حضار علاقمند یا یک موضوع خاص آغاز شود.

ضمنا دستور کار جلسه بایستی انعطاف پذیر و غیررسمی باشد.

چکیده بحث در پایان ارائه شود و تصمیم نهایی توسط همه اعضا صورت گیرد.

۳) نمایشنامه: اگر موقعیت و آموزش ها در قالب نمایش صورت گیرد گروه ها را فعال می کند و آموزش از طریق نمایش می تواند توجه کثیری را جلب کند.

در این روش لازم است بازیگران آموزشی دقت عمل داشته باشند تا آموزش به نحو مطلوب انجام گیرد، چون تهیه و سازماندهی این نمایشنامه های آموزشی برای کارگردانان به دلیل اینکه مهارت های خاص را می طلبد مشکل است.

بهتر است که نمایشنامه یک موضوع خاص را دنبال کند و اجرای آن پس از تمرین و آموزش های لازم صورت گیرد.

۴) رادیو، تلویزیون، روزنامه: در نقش مهم رادیو، تلویزیون شکی نیست این وسایل ارتباط جمعی هم برای تعلیم بیسوادان و هم باسوادان مورد استفاده قرار می گیرند.

روزنامه ها نیز می توانند اطلاعات را در یک زمان کوتاه برای باسوادان تهیه کنند.

رسانه های جمعی می توانند در مورد موضوعات مختلف به مردم آگاهی دهند و فعالیت ها را در این راستا هماهنگ نمایند.

معایب مترتب بر آن را چنین می توان عنوان کرد: که در رادیو از وسایل کمک بصری نمی توان بهره برد این وسایل در روزنامه ها و تلویزیون مورد استفاده هستند در ضمن برنامه های رسانه ای همیشه کوتاه و یک طرفه هستند در نتیجه ارزیابی تاثیر آن مشکل است.

به دلیل تهیه شدن برای مستمعین ملی، ارتباط حسی با مشکلا ت بومی در آن بسیار کمتر است در این روش نکته ای که باید به آن توجه کافی داشت این است که این برنامه ها بیشتر به مشکلا ت محلی مردم توجه داشته باشند.

۵) استفاده از لوح های فشرده، نوارها ...: براساس علا یق تهیه می شوند و می توانند برای شنوندگان زیادی بیش از یک دوره زمانی به کار گرفته شوند.ولی آماده کردن لوح های فشرده جدید برای همه دوره ها و سنین مختلف که جوابگوی همه نیازها بوده باشد و همچنین پر هزینه بودن آنها از معایب عمده این روش است.

این مواد آموزشی بایستی درست نگهداری شوند با توجه به نیازهای مخاطبین آماده شوند و برنامه های انتخاب شده راجع به مشکلات محلی بوده باشد.

۶) استفاده از تخته سیاه: یک ابزار انعطاف پذیر با ساخت و استفاده آسان که اگر به طور مناسب استفاده شود می تواند خیلی جذاب شود استفاده از گچ های رنگی هم به زیبایی ظاهر آن می افزاید فقط نیاز به مهارت ها و آموزش برای استفاده بهینه از آن دارد.

استفاده از این وسیله برای کسانی توصیه می شود که مهارت لا زم را در استفاده بهینه از آن داشته باشند به نحوی که سریع بتوانند در صورت نیاز تغییرات لا زم را در نوشته های آن ایجاد کنند.

ولی در حالت کلی تخته سیاه می تواند وسیله اساسی هر گروهی باشد برای چکیده نویسی یا نوشتن خلا صه بحث ها، ترسیم نمودارها یا جدول ها.

باید در نظر داشته باشید که نوشته های تخته سیاه شفاف و سازمان یافته باشد.

۷) تابلو اعلانات: تابلو اعلا نات می تواند با جالب و گیرا بودن مطالبش و داشتن نمودارها و حاوی اطلا عات بودن و انعطاف پذیری قابل تامل است.

ایراد استفاده از آن این است که دقت لا زم را برای تهیه اطلا عات آن با توجه به نیازهای ارتباطی می طلبد.

آن چه که در این زمینه بایستی مورد توجه باشد آمیختگی مطالب آن با نقشه ها، عکس ها و...

است که در این صورت وسیله مناسبی برای اعلا م موضوعات چکیده ها، گردهمایی ها و اخبار مختلف خواهد بود.

۸) فیلم های آموزشی: به علت داشتن تصویر و صدای همزمان می تواند توجه مخاطبان را جلب کند و جذبه های هیجان انگیز بزرگی برای مخاطبان کثیری به وجود آورد.

معایب آن عبارت است از این که فیلم خوب کمیاب است، تجهیزات گران قیمت برای خرید و نگهداری می خواهد، ارتباط آن یک طرفه است مگر این که به طور مناسب به کار رود.

در این زمینه لا زم است که فیلم های آموزشی دارای بحث های آموزشی هم باشد و فعالیت گروهی هماهنگ صورت گیرد تا فیلم خوبی ساخته شود که مخاطب تشویق به انتقاد و ارزیابی از فیلم شود همچنین فیلم ها بایستی به جای آموزش فردی برای بحث های انگیزشی به کار برده شوند.

۹) اسلاد: اسلاید خیلی ارزان تر از فیلم تهیه می شود و کار با آن ساده تر از فیلم است.

حتی از عکس های ساده آموزشی هم می شود اسلاید تهیه کرد.

ایرادات عمده آن این است که برای همه موضوعات آموزشی نمی توان از آن استفاده کرد و محدودیت استفاده از آن این روش را برای همه مطلوب نساخته است.

به تنها نکته ای که در مورد استفاده از این روش می شود اشاره کرد این است که سعی شود از اسلایدها پس از تهیه، برای یک گزارش خوب استفاده شود.

۱۰) ارائه مدل ها: برای احساس های گوناگون جذاب است و می تواند در موقع و حالت مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

ولی چون افراد زیادی نمی توانند مدلسازی کنند یا استفاده مناسبی از آن داشته باشند زیاد مطلوب نظر نیست.

این مدل ها می توانند به صورت محلی عرضه شوند، منتها بایستی در محل ها و مراکز شناخته شده در معرض دید قرار گیرند.

۱۱) نقشه ها، جداول، نمودارها: هر سه جذابیت دیداری دارد و جزییات را به صورت ساده بیان می کنند و اجازه مطالعه فارغ البال را به مخاطبین می دهند و می توانند روی تابلوهای اعلا ن هم نمایش داده شوند، منتها اگر با توجه به راهنما مطالعه نشوند گمراه کننده خواهند بود همچنین مشکلات نگهداری و حمل و نقل آنها مزید بر علت است.

در این مورد به نکته خاصی که باید اشاره شود این است که می بایست نقشه ها، جداول و نمودارها برای گروه های مختلف ساخته شوند و علا ئم و چیدمان آنها برای مخاطبان آشنا باشد.