دانلود تحقیق کارشناسی مشکلات ویژه یادگیری اختلال در خواندن (بیان شفاهی/ بیانی)

خواندن
کودکان معمولاً خواندن را در کلاس اول و گاهی زودتر آغاز می کنند و در تمام طول دوران تحصیلشان این وابستگی به خواندن ادامه پیدا می کند.

تحقیقی که توسط کرک و الکنیز در 1975 انجام شد نشان داد که 60 تا 70 درصد کودکانی که در این برنامه ها ثبت نام کرده اند، دارای مشکل ناتوانی خواندن بوده اند.
انواع آموزش خواندن
1- خواندن تحولی: شامل نظامهایی از آموزش خواندن است که یک زنجیره تحولی ورود به تکامل از مهارتهای خواندن را در یک برنامه گروهی فراهم می آورند.

این نظامها معمولاً از کودکان انتظار دارند با سرعت و در مراحل خاصی خواندن را یاد بگیرند.
2- خواندن اصلاحی: به روش هایی اطلاق می شود که برای اصلاح عادات بد و غلط خواندن یا پر کردن شکافهایی که در معلومات کسب شده در طول دوره های برنامه خواندن تحولی برای کودکان پیش آمده، به کار می روند.

ممکن است کودک در مورد مهارت های بازشناسی نکات، درک، فهم معانی، آواها، سریعتر خواندن و یا در مورد سایر زمینه های تعبیر و تغییر نوشته ها به کمک احتیاج داشته باشد.

که با استفاده از آموزش تکلیف یعنی آموزش مستقیم یا اصلاح غلط های خواندن به صورتی که کودک بتواند پس از آن با سرعت و نرخ نسبتاً بهنجاری پیشرفت کند.
3- خواندن ترمیمی: گاهی اوقات این کودکان را با عنوان خوانش پریش می نامند.

آنها احتمالاً دارای نوعی ناتوانی یادگیری تحولی (توجه، حافظه، ادراک، تفکر یا اختلال زبان) هستند.
اکثریت قریب به اتفاق کودکانیکه کلاس اول را شروع می کنند احتمالاً 85 تا 90 درصد آنها با استفاده از برنامه های خواندن تحولی در خواندن پیشرفت می کنند، از میان 10 تا 15 درصد بقیه که مشکلاتی در پیشرفت بهنجاری خواندن دارند، بیشترین تعداد می توانند از طریق روشهای خواندن اصلاحی و یا استفاده از روش های آموزش تکلیف و آموزش مستقیم پیشرفت کنند.

1- یا حداکثر 2 درصد دچار ناتوانی یادگیری تحولی درونی هستند.
بعضی از کودکان هنگام خواندن، خطاهای زیر را مرتکب می شوند.
1) حذف ها: مثلاً من علی را دیدم (خواندن می شود ) من علی دیدم
2) افزایش ها: مثلاً مرد یک خرس چاق بزرگ دید در حالیکه چاق بزرگ وجود نداشته است.
3) جانشین سازی ها: جمله «سالی یک پیشی خوب است» می تواند به این صورت خوانده شود: «سالی یک پیشی خوب دارد» 3) جانشین سازی ها: جمله «سالی یک پیشی خوب است» می تواند به این صورت خوانده شود: «سالی یک پیشی خوب دارد» 4) تکرارها: جمله رنگ آبی آن اتومبلی را ببین (خوانده می شود ) رنگ آبی آن روی کلمه اتومبیل متوقف شود و تکرار می کند ...

رنگ آبی آن ...

5) حذف یا اضافه حروف: کودک بعضی صداها را حذف کرده یا بعضی حروف را به کلمه ای که می خواند اضافه می کند.

6) خطاهای وارونه سازی: کودک می تواند کلمه «داس» را «ساد» و یا کلمه «با» را «آب» بخواند.

7) خواندن سریع و بی دقت: بعضی کودکان که برای خواندن مطالب عجله می کنند، خطاهای بسیاری مرتکب می شوند و بویژه بسیاری از لغاتی که نمی توانند بخوانند را جا می اندازند.

8) خواندن کند و لغت به لغت: بعضی کودکان به کندی و لغت به لغت می خوانند علت تشکیل این عادت می تواند تمرکز بیش از حدودی رمزگردانی لغات باشد.

9) فقدان درک مطلب: بعضی کودکان لغات را رمزگردانی می کنند ولی توجه اندکی به معنای متن قرائت شده دارند.

رشد تحول زبان یکی از جنبه های جذاب رشد و تحول کودک بهنجار این است که کودکان چگونه یاد می گیرند رمز زبان فرهنگی که در تجربیات روزمره شان با آن برخورد می کنند را بفهمند و از آن استفاده کنند.

یادگیری شامل پاسخگویی به صداهای شنیده شده و آواگری های خود کودک است.

یادگیری رمز زبان بوسیله ی رشد و تحول بهنجار گفتار تسهیل می شود.

ناتوانیهای زبان بیانی کودکانی که دچار ناتوانی زبان گفتاری بیانی هستند، توانایی ناقصی برای بیان خودشان از طریق گفتار دارند ممکن است آنها در حین رشد و تحول اولیه لال و خاموش بوده و یا بندرت دارای گفتار اختصاصی نامعلوم، گفتار تقلیدی، یا پژواک گویی باشند.

یک نشانه عمومی آنها قابلیت مشارب برای استفاده از لغات، عبارات یا جملات است آنها می توانند در صورت درخواست تصاویر را تشخیص دهند.

از نظر عاطفی و هیجانی آنها غالب ساکت و حرف گوش کن و تابع هستند ولی ممکن است فاقد بیان چهره ای باشند در بعضی موارد ممکن است این کودکان بیحال و بی علاقه به نظر برسند.

جانسون و میکلباست در 1967 دو نوع متفاوت ناتوانی زبان بیانی را شناختند.

نوع اول بیانگر وجود مشکلات در انتخاب یا بازیابی لغات است که این امر ناشی از مشکلی در حافظه شنوایی یا بازشنیداری باشد.

دومین نوع نشاندهنده نحو یا لغت شناسی ناقص است.

این کودکان می توانند از لغات منفرد یا عبارتهای کوتاه استفاده کنند ولی برای سازماندهی کلمات یا بیان افکارشان از طریق جملات کامل مشکل دارند.

صفت مشخص گفتار آنها حذف لغات، تحریف آنها، نادرستی زمان افعال و اشتباهات نحوی دستور زبان است.

تشخیص ناتوانیهای زبان شفاهی یک روش برای آزمودن غیررسمی زبان کودک این است که چهار شیء آشنا جلوی کودک قرار دهیم اشیایی نظیر یک توپ، یک شانه، یک مداد و یک تکه کاغذ - هنگامی که از کودک می خواهید اشیاء را نام ببرد، اگر کودک نمی تواند این کار را انجام دهد، می توان نتیجه گرفت احتمالاً کودک دچار ناتوانی بیانی است.

- کودک در مقایسه با همکلاسیهایش تا چه اندازه می توان افکار خودش را به خوبی بیان کند.

- اگر کودکان برای شنیدن تفاوتها یا شباهتها در حرف اول، میانه و انتهای لغات، ترکیبات حروف بی صدا یا حروف صدادار، ناتوان باشند.

الزاماً در یادگیری زبان تکلیفی دریافتی در زبان بیانی مشکل خواهند داشت.

آموزش زبان شفاهی بیانی در تمام فعالیتهای کودک باید دلگرم و تشویق شود.

افکار و عقایدش را شفاهاً بیان کند.

بسیار از کودکانیکه ناتوانی زبان شفاهی شدید دارند برای افکارشان به ژستها و حرکات دستها تکیه می کنند.

نظامهای ترجیحی برای اختلالات زبان شفاهی روش همخوانی مک گنیس مک گنیس مشاهده نمود کودکان زبان پریشی که شنوایی و هوش تقریباً بهنجار داشتند از نظر تحول و گفتار مانند کودکان ناشنوا دچار تاخیر هستند.

اولین مرحله در روش مک گنیس هم دریافت شنوایی و هم بیان کلامی را بوسیله آموزش صداها، ترکیب صداها برای ساخت لغات و جور کردن لغات با تصویر برای معنی دادن به آنها، رشد می دهد.

دومین مرحله در سلسله مراتب ساختاری استفاده از عبارت و جملاتی است که فعل و حرف اضافه دارند.

سومین مرحله ایجاد و تحول زبان پیچیده تر است.

نظام جانسون- میکلباست برای تسهیل در ترمیم اختلالات زبان بیانی، تلاشهای ترمیمی می توانند به سوی هر کدام از سه نوع اختلال زبان شنوایی، یکپارچه سازی شنوایی- حرکتی و نحو جهت دهی شوند.

بازشنوایی، توانایی به یاد آوردن و شنیدن درونی مجدد آن لغات، صداها و آهنگ هایی است که قبلاً شنیده شده اند.

تکمیل جملات، تصاویر، نامیدن اشیاء و نشانه های بینایی، جنبشی و لامسه برای تحول و رشد زبان درونی طبقه بندی و ایجاد همخوانیها مورد استفاده قرار می گیرند.

ویژگی مهم اختلالات یکپارچه سازی شنوایی- حرکتی، دشواری در تقلید لغات است، حتی وقتی که این لغات فهمیده شده اند.

این کنش پریشی یعنی ناتوانی در انجام عمل ارادی است.

نشانه های بینایی نظیر نگاه کردن به لبها و لمس یا هدایت زبان و لبها برای تحول گفتار مورد استفاده قرار می گیرند.

روش مونتیری، نظامی برای تغییر و اصلاح رفتار شش متغیر برای یاری کردن کودک وجود دارد: 1- تهیه و تدارک محرکها 2- پاسخی که کودک باید به آن شرطی شود.

3- انواع تقویت هایی که داده می شود 4- جدول و تقویم تقویتها 5- ملاک برای پیشرفت به هر مرحله بعدی 6- مدلی که به کودک امکان می دهد نوع پاسخهای مورد انتظار را بداند.

زنجیره تکالیف با تصاویر شروع می شود با داستانها ادامه می یابد و سرانجام به مکالمه بدون تصاویر می رسد.

این نظام انفرادی است و بسیار ساخت دار و منظم است.

راهکارهای درمانی ارائه شده برای دانش آموز کلاس اول که مشکل در خواندن (بیان شفاهی) دارند.

1- استفاده از بازیهای نماد، کنش: که برای آموزش مهارت هایی نظیر سوگیری چپ و راست و زنجیره های خطی مورد استفاده قرار می گیرند.

2- تکالیف ترکیبی: برای آموزش رمزگردانی لغات بوسیله ی صداسازی (آنرا آرام بگو) و برای ترکیب سریع (آنرا تند بگو) مورد استفاده قرار می گیرند.

3- تکالیف موزون: که برای آموزش کودکان برای بازشناسی ارتباط بین صداها و کلمات به کار می روند.

4- دنبال کردن زنجره ای از وقایع یا مراحل 5- به کودک تکالیفی ارائه شود که می تواند در آن موفق شود و او را به خاطر تلاشهایش مورد ستایش و تحسین قرار می دهیم.

6- ایجاد هدف برای کودک مثلاً از او سئوالاتی می پرسیم که لازمه اش ایجاد تمرکز در خواندن است.

7- استفاده از لغت نامه برای فراگرفتن معانی جدید لغات 8- استفاده از لغات مترادف 9- انجام تکالیفی که برای ساخت یک لغت نامه شخصی و فهرستی از لغات منفی که درک آن برایش مشکل است.

10- استفاده از تکالیفی که به طبقه بندی حیوانات، گیاهان و نظایر آنها بپردازد.

11- پیدا کردن لغات مخالف و متضاد 12- کلمات در هم ریخته داده تا معنی جمله را تشخیص دهد.

مثلاً: رفته بود- حسن- دیروز- مدرسه- به حسن دیروز به مدرسه رفته بود.

«به امید موفقیت تمام معلمین در عرصه ی دانش و علم»