شیخ احمد در سال 440 هجری قمری در قریه نامق کاشمر خراسان به دنیا آمد. تا بیست و دو سالگی زندگی را به عیش و نوش می گذراند اما بعد از این توبه کرد و هجده سال عزلت گزیدو پس از آن با توشه ای از معارف دینی و عرفانی برای ارشاد نزد مردم بازگشت .
شیخ احمد جام سفرهای متعددی به نقاط مختلف کرد و در سال 536 هجری ق . وفات یافت .
مهم ترین آثار او عبارتند از :
1) انس التا ئبین : مفصل ترین اثری است که در 45 باب تدوین کرده است.در هر باب پرسشهایی را مطرح و با باریک بینی های دقیق و استفاده از آیات و احادیث و امثال فارسی و عربی به نثری ساده بیان می کنند .
2) مفتاح النجات
3) روضه المذ نبین
4) سراج السائرین
5) دیوان اشعار
حمید سبزواری
حسین ممتحن معروف به حمید سبزواری در سال 1304 ه ش در سبزوار قدم
به عرصه ی هستی نهاد. پس از طی تحصیلات متداول به خدمت آموزش و پرورش در آمدواز شانزده سالگی به سرودن اشعار انقلابی و سیاسی پرداخت وبه همین علت در سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از آموزش و پرورش اخراج شد
او در قالب های مثنوی ، غزل ، شعرنو و چهار پاره طبع آزمایی کرده و سبک شعری او سبک خراسانی و عراقی است .
سبزواری از پیشگامان شعر انقلاب واز پر کارترین سرایندگان سروده های انقلاب است .
از مهم ترین سروده های او می توان به این آثار اشاره کرد :
1) خمینی ای امام
2) بانگ آزادی
3) همپای جلودار
4) شکست شیطان
5) برخیزید
6) سرود درد
7) سرود سپید
لطفعلی صورتگر
دکتر لطفعلی صورتگر فرزند میرزا آقاخان شیرازی از خاندان لطفعلی خان نقاش معروف قرن « 13» است که در سال 1279 در شیراز متولد شد . تحصیلات ابتدایی و متوسطه را قسمتی در شیراز و قسمتی در هندوستان به پایان رساند . در سال 1306 برای ادامه تحصیل به لندن رفت وبه اخذ درجه ی لیسانس در ادبیات و زبان انگلیسی نایل آمدوپس از سالها تدریس ادبیات و زبان انگلیسی دردانشکده ادبیات دانشگاه تهران باردیگردرسال 1316 به لندن رفت و به اخذ درجه ی دکترای ادبیات وزبان انگلیسی موفق گردید
از آن پس به استادی زبان و ادبیات فارسی و انگلیسی در دانشگاه تهران اشتغال داشت .
دکتر صورتگر در سال 1348 دار فانی را وداع کرد .
تألیفات او عبارتند از :
1) متون علم اقتصاد و تجارت
2) تاریخ ادبیات انگلیسی در دو جلد
3) کتاب سخن سنجی
4) منظومه های غنایی اپرون
5) منظومه ی توصیفی
6) مجموعه ی اشعار به نام « برگهای پراکنده »
7) دیوان اشعار که در حدود 8000 بیت می باشد
8) ترجمه ی مقالات « بایکن انگلیسی »
عبدالله مستوفی
عبد الله مستوفی نویسنده قرن 14 ه ق ازخاندان اصیل ایرانی است که پدران او در دوره ی قاجاریه شغل دیوانی و منصب امور مالی داشته اند به این جهت « مستوفی » به عنوان لقب درخانواده ی آنها باقی مانده است. وی مدتی ازطرف وزارت خارجه ی ایران درعهد
مظفرالدین شاه مأمور خدمت در پطرز بور گ شد . پس از بازگشت به تهران وتدریس در مدرسه ی سیاسی باز هم مدتی به کارهای دولتی سرگرم بود اما چون از کارهای رجال دولتی انتقاد می کرداو را کنار گذاشتند
مستوفی از روزگار جوانی به نویسندگی علاقه مند بود و آثار قلمی چندی اعم از ترجمه و تألیف از خود به یادگار گذاشت که برترو شیرین تر از همه کتاب « شرح زندگانی من » است که موضوع آن تشریح اوضاع اجتماعی و سیاسی و اداری دوره قاجار است.
مستوفی با زبانی شیرین و گرم اوضاع و احوال را بدان گونه که دیده بیان می کندو خاطراتش را هم در این کتاب نوشته است .