کودک از ابتداى ورود به‌دنیاى مدرسه، پیوسته در این تلاش است که به زندگى خوب، سالم و پرطراوت دست یابد. در تأمین این نیاز و تحقق چنین هدفی، بهر‌ه‌مندى دانش‌آموزان از امکانات ورزشی، در کنار سایر عوامل تربیتی، بسیار سازنده و مفید خواهد بود و لذا معلمان آگاه تربیت‌بدنى مدارس، بایستى به آموزش صحیح تربیت‌بدنى به دانش‌آموزان همت گمارند و در این راه از هیچ کوشش ثمربخشى دریغ ننمایند. کلیه تلاش‌ها باید در جهت توسعه آموزش تربیت‌بدنى و دانش نوین این رشته در بین دانش‌آموزان باشد چرا که از گذشته‌هاى دور، اعتقاد ما بر این است که “روح سالم در بدن سالم است”. پس چه بهتر که این کار، از مدارس آغاز گردیده و به‌نحو صحیح و اصولى دنبال گردد.
روش‌هاى آموزش مهارت‌هاى ورزشى در مدارس
براى آموزش مهارت‌هاى ورزشی، روش‌هاى مختلفى بکار مى‌رود. این روش‌ها با توجه به تأثیر و شرکت حس‌هاى مختلف در یادگیری، در سه گروه به‌شرح زیر تقسیم‌بندى مى‌گردند:
- روش تکلمى:
یکى از رایج‌ترین روش‌هاى آموزش مهارت‌ها یا شیوه اجراء یک فعالیت، استفاده از روش تکلمى است. در این نوع شیوه، معلم مرحله به مرحله یا به‌طور خلاصه، چگونگى اجراء یک فعالیت در مراحل مختلف را فقط به‌وسیله زبان بازگو مى‌کند. او به‌عنوان یک وسیله کمکى اولیه، یادگیرنده را به آنچه در قالب عمل باید پیاده کند آگاهى مى‌دهد و در حقیقت یک تصویر کلى از فعالیت مورد نظر را در ذهن فرد به‌وجود مى‌آورد. در آموزش با این روش، دانش‌آموزان مراحل مختلف حرکت‌ها را از طریق شنیدن و گوش دادن یاد مى‌گیرند.
- روش مشاهده‌اى:
یکى از مهم‌ترین و سودمند‌ترین راه‌هاى آموزش یک حرکت، نشان دادن آن به دانش‌آموزان است. نشان دادن مهارت یا حرکت معمولاً همراه با توضیح دادن است. نشان دادن حرکت به‌وسیله معلم یا دانش‌آموزان یا وسایل کمک‌آموزشى نظیر فیلم و پوستر و عکس مى‌تواند انجام پذیرد. - روش احساس حرکت:
این روش عبارت است از به‌وجود آوردن احساس حرکتى صحیح با هدایت کردن یک قسمت یا قسمت‌هاى مختلفى از بدن که در حرکت به‌کار گرفته مى‌شود. این عمل به‌وسیلهٔ معلم یا فرد ماهرى انجام مى‌گیرد. در بسیارى از موارد دیده شده است که برخى از افراد تا زمانى‌که این حس را پیدا نکرده‌اند، مهارت مربوطه را به‌خوبى انجام نمى‌دهند. به‌عنوان مثال این عمل براى کسى که وزنه پرتاب مى‌کند و حرکت دست را در موقع پرتاب به‌خوبى نمى‌داند یا کسى که چگونگى پرتاب وزنه را یاد نمى‌گیرد بسیار قابل استفاده است. مورد استفادهٔ دیگر این روش زمانى است که شخصى دچار نقص عضوى مثل کرى یا کورى باشد. معلم با هدایت کردن اجراء کنندگان حرکت، چگونگى انجام دادن آن را به‌وسیلهٔ به‌وجود آوردن احساس حرکت بدنی، به فرد مى‌آموزد.
بهداشت و ایمنى در برنامه‌هاى ورزش مدارس
رعایت بهداشت و ایمنى از موارد مهمى است که در اجراء هر رشته ورزشی، از نظر حفظ سلامت دانش‌آموزان باید به‌عمل آید. ایمنى و حفظ بهداشت، خود به‌خود به‌دست نمى‌آید و باید ضمن تعلیمات هر رشته ورزشی، مقررات ایمنى آن نیز تعلیم داده شود. پس از آموزش مقررات ایمنى و بهداشتى رشته‌هاى ورزشی، بر مربیان لازم است که بر اجراء صحیح و کامل آن نظارت کنند تا همه افراد، تمامى توصیه‌ها را بدون کم و کاست رعایت نمایند.
اولین مسئولیت مربیان ورزش، انتخاب زمین و محوطه ورزشى مناسب از نظر حفظ سلامت دانش‌آموزان است. محوطه ورزشى باید، داراى وسعت کافى بوده و از برجستگى‌ها، موانع و اشیائى که براى سلامت افراد خطرناک است، عارى باشد.
مسئولیت بعدى مربى ورزش این است که بر رعایت مقررات ایمنى هر رشته خاص از طرف شرکت‌کنندگان نظارت داشته باشد. نظارت و اجراء مقررات ایمنى از مهم‌ترین وظایف هر مربى ورزش به‌شمار مى‌رود. جو بازى باید ملایم و دوستانه باشد و بر مربیان است که با تمام قدرت، از خشونت در بازى‌هاى ورزشى جلوگیرى کنند، زیرا خشونت در ورزش جائى ندارد.
شایان ذکر است، مقررات ایمنى رشته‌هاى ورزشى باید در همه جا و در همه مدارس یکسان باشد و همه معلمان باید در این موارد هماهنگ عمل کنند. بهتر آن است که مقررات ایمنی، در تابلوى اعلانات مدارس نصب گردند تا همواره در معرض دید و مطالعه دانش‌آموزان قرار گیرد.