دانلود تحقیق نظام آموزشی چین

آموزش پیش دبستانی
آموزش پیش دبستانی همواره به عنوان یکی از مقاطع آموزشی کشور چین مدنظر قرار داشته است.

در نواحی شهری، آموزش پیش دبستانی عمدتاُ در کودکستان ارائه گردیده و مدت زمان سه ، دو یا یک سال به طول می انجامد گفتنی است که مراکز فوق بصورت تمام وقت، پاره وقت و یا پانسیونی فعالیت می نمایند.

در نواحی روستایی آموزش پیش دبستانی عمدتاً بصورت کلاس های نگهداری اطفال و کودکستان های فصلی است.

در مناطق باستانی، قومی، دور افتاده و فقیرنشین کشور علاوه بر آموزش پیش دبستانی طبیعی و معمول، آموزش غیر معمول با اشکال مختلف از قبیل مراکز فعالیتی کودکان، مراکز تفریحی و مراکز آموزشی متحرک «کاروان» فعالیت دارند.

در این مقطع ، کودکان رده سنی3 تا 6 سال به کودکستان نزدیک خانه خودرفته و درآنجابه تعلیم موضوعات اصلی و زبان بومی خود مبادرت می نمایند.

آن ها بازی می کنند، می رقصند و آواز می خوانند.

در این مقطع به کودکان ارزش حقیقت، مهربانی و زیبایی آموخته می شود در کشورچین آموزش کودکان جدی گرفته می شود زیرا شخصیت هر فرد طی سال های اولیه شکل می گیرد.

طی سالهای اخیر، سیاست آموزشی پیش دبستانی با توسعه چشمگیری روبرو بوده است.

به نحوی که مطابق آمار بدست آمده طی سال 1998، کشور چین از بیش 180000 کودکستان با 24000000 دانش آموز برخوردار می باشد.

طبق این آمار نرخ افرادی که در دوره یکساله آموزش پیش دبستانی شرکت دارند به 70% بالغ می گردد.

طی سالهای اخیر برنامه های آموزش پیش دبستانی در شهرهای بزرگ و متوسط کشور گسترش یافته است.

این در حالی است که برنامه های آموزش پیش دبستانی در نواحی روستایی، دورافتاده و فقیرنشین نیز از رشد چشمگیری برخوردار بوده است به نحوی که طی سال 1998، از میان 11 استان جنوب غربی و شمال غربی کشور بالغ بر 9/39 درصد از کودکان نواحی فقیرنشین از برنامه های آموزش پیش دبستانی سه ساله دولتی و 7/66 درصد نیز از برنامه های یکساله آموزش پیش دبستانی بهره مند گردیده اند.

از جمله مهم ترین مزایای کودکستان ها و مراکز پیش دبستانی کشور چین به ترکیب امور مراقبتی و آموزشی کودکان در جهت رشد بدنی، اخلاقی، فکری و زیبایی شناسی کودکان در اجزاء موزون و آمادگی آنان جهت بهره برداری از آموزش مدرسه ای ضابطه مند اشاره نمود.

فعالیتهای آموزشی مراکز پیش دبستانی در ساختاری متشکل، هدفمند و چند جانبه از آموزش هدایت کننده به سوی تقویت و توانمندسازی و رشد ذهنی کودکان سازمان یافته است.

علاوه بر پرداختن به فعالیتهای تفریحی کودکان که بخش اصلی فعالیتهای مراکز پیش دبستانی است، فراهم سازی محیط مناسب جهت ایجاد شرایط و فرصتهایی جهت مواجه واقعی کودک با مسائل و مشکلات زندگی و تقویت درک معانی از اهم اهداف اینگونه مراکز محسوب می گردد.

در جهت ارتقاء کیفیت مدیریت مراکز پیش دبستانی، دولت به اتخاذ سری قواعد دسته بندی شده مشتمل بر« نظام مدیریتی و نظام کاری کودکستانها» بر پایه اصول علمی مدیریتی مبادرت نموده است.

دولت چین همچنین به طراحی نظام ها و قوانینی در جهت ارزیابی کیفیت کاری معلمین و برآورد توانایی های آنان اقدام نموده است.

ساختار آموزش پیش دبستانی هدف مقطع آموزش پیش دبستانی ایجاد آمادگی ک ودکان جهت ورود به مراکز آموزش ابتدایی است.

طول دوره آموزش بر 1 سال مشتمل می گردد که از سن 5 سالگی آغاز می گردد.

هر کلاس درسی 30 دقیقه به طول انجامده و بر 12 ساعت کلاسی هفتگی مشتمل می گردد.

اولویتهای آموزشی از جمله مهمترین اولویتهای آموزشی مقطع آموزش پیش دبستانی در کشور چین می توان به موارد ذیل اشاره نمود: 1- توسعه سرمایه گذاریهای خارجی در حوزه آموزش پیش دبستانی بخش آموزش پیش دبستانی(ویژه کودکان رده های سنی 6-1 سال )با آینده درخشانی روبرو است.

طبق آمار بدست آمده تاکنون بیش از 20 مؤسسه زنجیره ای پیش دبستانی در پکن تأسیس گردیده که هر یک از مراکز متعددی در سطح شهر برخوردارمی باشند .

مراکزی از قبیل مرکز مراقبتی کودکان شرق، مرکز مراقبتی کودکان Body Care وابسته به آمریکا و مرکز مراقبتی Fun Dazzle هر یک از روش مدیریتی آموزشی خاص خود استفاده می نمایند .مرکز مراقبتی کودکان شرق که در سال 1998 به عنوان تنها مرکز تخصصی خصوصی در زمینه آموزش کودکان در پکن دایر گردید هم اکنون از 5 شعبه در سطح شهر پکن برخوردار می باشد که 4مرکز به نگهداری و آموزش کودکان رده های سنی 6-1 سال و 1 مرکز به آموزش زنان باردار اختصاص دارد.لازم به ذکر است که تاکنون مبلغی بالغ بر10 میلیون یوان (معادل 2/1 میلیون دلار ) جهت راه اندازی و فعالیت این مراکز سرمایه گذاری گردیده است.

در این مرکز سیستم بهره گیری از والدین جهت ارائه برنامه های آموزشی ( Teacher as Parents ) که در کشورهای غربی مورد استفاده بوده به کار گرفته شده و به تدریج به روش چینی تغییر وضعیت داده است.

طبق آمار بدست آمده طی سال 1999 ، تعداد30 مرکز مراقبتی کودکان در26 شهر مختلف چین دایر گردیده است.مؤسسه چند ملیتی Body Care که مرکزیت آن در کشور آمریکا قرار دارد، از سال 1998 به فعالیت خود به صورت رایگان جهت برگزاری دوره های آموزش تغذیه و بهداشت کودک در پکن مبادرت نموده است.

درسال 1999 موسسه فوق به منظورتوسعه فعالیتهای مراقبتی کودکان به تاسیس نخستین مرکزمشاوره درخصوص تغذیه و بهداشت کودکان مبادرت نمود .مؤسسه فوق همچنین به تاسیس دو مرکز جهت آموزش والدین در زمینه تغذیه ، هوش و روانشناسی کودک در پکن مبادرت نموده است.گفتنی است که کلیه معلمین این مراکز از زنان برخوردار از مدارک تحصیلی بهداشت و آموزش کودکان متشکل می گردد.

مؤسسه فوق همچنین مرکر دیگری در شهر دالیان دایر نموده است .طبق آمار بدست آمده ، از سال 1999 تاکنون مبلغی بالغ بر 13میلیون دلار با مشارکت با نک آمریکایی DDB و شرکت Body Care در این زمینه سرمایه گذاری شده است .

درسال1994، مؤسسه آموزش کودکان Fun Dazzle با هدف آموزش کودکان ازطریق سرگرمی و تفریح درچین آغاز به فعالیت نمود.

این مؤسسه به ارائه خدمات مختلفی ازقبیل سرگرمی ،آموزش وتغذیه به کودکان مبادرت می نماید.

استفاده از سرگرمیها ی آموزنده برای کودکا ن به منظور تقویت نیروی آموزشی آنان بخش اعظمی از روش تدریس این مؤسسه راتشکیل می دهد .درمرحله نخست، این مؤسسه 12 میلیون یوان (معادل45/1 میلیون دلار)جهت دایرنمودن 1مرکز در شهرپکن و 1 مرکز در شانگهای سرمایه گذاری نموده است .

این مؤسسه امیدوار است بتواند 80 مرکز در شهرهای مختلف چین دایر نماید.

این در حالیست که در حال حاضر کلیه این مؤسسات به دلیل بالا بودن هزینه های مختلف و پایین بودن درآمد والدین از درآمد ناچیزی برخوردار بوده و امیدوارند با افزایش نرخ در آمد مردم و افزایش آگاهی آنان نسبت به اهمیت آموزش پیش دبستانی در آینده از بازار کار خوبی برخوردار گردند.

درحال حاضر در کشورچین 20 میلیون خانواده برخوردار از کودکان رده های سنی 3-1 سال وجود دارند که تا سال 2005 هفت در صد به این رقم افزوده خواهد شد.بنا به اعتقاد کارشناسان ، درکشوری که هرخانواده ازحق برخورداری از 1 فرزند بهره مند می باشد، 30 درصد هزینه های خانواده متعلق به کودک خا نواده می باشد که این رقم خود به جذب سرمایه های فراوانی در بخش آموزش پیش دبستانی منتهی می گردد.

به واسطه توسعه مراکز فوق طی سالهای اخیر دولت چین به اتخاذ تدابیری در جهت ساماندهی این مراکز مبادرت نموده است.

علی رغم قوانین ومقررات تبیین شده توسط شهرداری پکن برای این گونه ، مقررات سرمایه گذاری دراین خصوص همچنان با مشکلات زیادی مواجه می باشد که باید مد نظر قرار گیرد.چراکه اغلب روشهای آموزشی بکار گرفته شده دراین مراکز از کشورهای غربی اتخاذ گردیده وتغییر آن بر اساس فرهنگ چینی چالش بزرگی برای این مراکز فراهم آورده است.

2- تأ مین سلامت و بهداشت کودکان از سال 2002، آموزش چگونگی تأمین سلامت کودکان در کلیه مهدهای کودک و مدارس پیش دبستانی شهر شانگهای بعنوان برنامه درسی ویژه گنجانده شده است.

گفتنی است که در صورت موفـقیت آمیز بودن ، برنامه فوق در سایر مراکز آموزشی کودکان کشور نیز به مورد اجرا گذارده خواهدشد.

لازم به ذکر است که طرح مذکور با همکاری سازمان جهانی KidsSafe برای نخستین بار در کشورچین به مورد اجرا گذارده شده است.

طبق آمار بدست آمده، 1/26 درصد مرگ و میر کودکان در چین بر اثر جراحات وارده از طریق سوانح مختلف بوده است که جان کودکان را تهدید می کند.بر اساس آمار ، در شهر شانگهای 45/3 نفر از هر یکصد هزار کودک در اثر غرق شدن و 93/1نفر در اثر تصادف رانندگی جان خود را از دست می دهند.طبق این آمار 52 در صد از جراحتها هنگامی رخ می دهد که کودکان همراه خانواده خودمی باشند.

این آمار و ارقام سبب گردیده تا توجه والدین به تضمین سلامت وامنیت کودکان جلب شده و اجرای برنامه آموزشی فوق نیز در این راستا می باشد.

3- اجباری سازی درس انگلیسی در دوره های آموزش پیش دبستانی باتوجه به روند رو به افزایش علاقه والدین به آماده سازی فرزندان خود برای آینده ، درس انگلیسی در مهدهای کودک شهرهای بزرگ کشور چین به ویژه شهر پکن به صورت اجباری در آمده و در بسیاری از مهدهای کودک، از معلمین انگلیسی و کانادایی جهت تدریس دروس انگلیسی بهره برداری می گردد.

بنابر آمار منتشره، بیش از 3 هزارموسسه آموزش زبان خارجی، در کشور چین فعالیت دارند که در آمد آنها بر10میلیارد یوان (معادل 2/1 میلیارد دلار آمریکا) بالغ می گردد.

معضلات آموزشی از جمله مهمترین مشکلات پیش روی آموزش مقطع پیش دبستانی می توان به افت راندمان نظام آموزش پیش دبستانی اشاره نمود.

در قانون آموزش و پرورش چین بطور واضح آمده است که آموزش و پرورش کودکان پیش دبستانی نخستین مرحله آموزش و پرورش و بخش مهمی از برنامه های آموزشی دولت است .

این نوع آموزش در ”برنامه اجرایی ارتقا آموزش و پرورش چین طی قرن 21 ” پیش بینی شده و در آن آمده است که آموزش و پرورش کیفی و توانمند باید از مقطع آموزش پیش دبستانی آغاز گردد.این در حالیست که از سال 1995 تا 2001 تعداد مراکز آموزش پیش دبستانی و شمار کودکان تحت تعلیم این مراکز با سیر نزولی مواجه بوده است.

تعداد مراکز آموزش پیش دبستانی سراسر چین از 180 هزار باب به 110 هزار باب و شمار کودکان حاضر در این مراکز نیز از 112 / 27 میلیون نفر به 218 / 20 میلیون نفر و نسبت کودکان رده های سنی3 تا 6 سال از 41 درصد به 34 درصد کاهش یافته است .علت اصلی این مسئله آنست که برخی از دولت های محلی به آموزش وپرورش پیش دبستانی اهمیت نداده و بر این عقیده اند که آموزش و پرورش پیش دبستانی بخشی از آموزش اجباری محسوب نمی گردد .

در زمان اجرای کوچک سازی ساختار اداری دولت ، برخی از سازمانهای اداری مرتبط با آموزش پیش دبستانی حذف شده و آموزش کودکستانی تحت نظارت دولت قرار نگرفته است ، برخی از دولتهای محلی نیز، مقطع آموزش پیش دبستانی را وارد عرصه بازار خصوصی نموده و مبادرت به قطع بودجه مدارس پیش دبستانی نمودند.

بدین ترتیب حقوق معلمین مدارس پیش دبستانی و هزینه آنان تامین نگردیده است.

بلکه آنان جهت تامین بودجه مورد نیاز خود به کارهای دیگر روی آوردند .

به علت کمبود بودجه حتی تعدادی از مدارس پیش دبستانی به بخش خصوصی فروخته شده و یا به انبار تبدیل گردیده اند .

با توجه به وضعیت پیش آمده و جهت جلوگیری از بروز لطمات بیشتر به بخش آموزش پیش دبستانی ، ادارات مربوطه دولتی در حال تدوین مقرراتی جهت ” اصلاح ساختار و توسعه آموزش پیش دبستانی ” می باشند.

آموزش پایه از زمان اعلام « قانون آموزش پایه جمهوری خلق چین» طی سال 1986، برنامه های آموزش پایه 9 ساله، بوسیله دولتها، در سطوح مختلف به اجرا درآمده است.

با توجه به آمار سال 1998، نرخ ثبت نام مدارس ابتدایی بر 9/98% و نسبت فارغ التحصیلان مدارس ابتدایی که به ادامه تحصیلات خود در مقطع متوسطه (شامل فنی، حرفه ای) مبادرت می نمایند بر 3/94% بالغ می گردد.

برنامه های آموزش پایه، 90% از جمعیت ملی و مقطع مقدماتی متوسطه 73% از این جمعیت را تحت پوشش قرار داده است.

در نواحی شهری و شهرهای بزرگ و نواحی ساحلی که از نظر اقتصادی پیشرفته اند، گسترش جامع آموزش مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) نیز به وقوع پیوسته است.

علاوه بر این دولت چین اهمیت زیادی به گسترش همگانی آموزش پایه در نواحی روستایی و فقیرنشین و اقلیت نشین کشور قائل است.

طی سال 1987، وزارت اقتصاد به صدور مصوبه «اعمال تغییراتی در نحوه اداره آموزش پیش دانشگاهی در نواحی روستایی» مبادرت نمود.

در حال حاضر، برای بخش ها، شهرها و روستاهایی که توانایی اداری آنها توسط مسؤولان شهر یا بخش مورد تایید قرار گرفته است، امکانات آموزش پیش دانشگاهی دولتی فراهم آمده است.

تلاش هایی در جهت یکپارچگی، توسعه آموزش و ارتقاء کیفیت نیروی کار به عمل آمده است.

گفتنی است که تلاش های مذکور به واسطه توسعه اقتصاد محلی و پیشبرد فرهنگ، اخلاق و ارتقاء سطح زندگی شهروندان چینی به سطح استاندارد صورت می گیرد.

از این روی آموزش روستاییان و اقتصاد محلی از پیشرفت چشمگیری برخوردار بوده است.

در حال حاضر بالغ بر 2/95% از مدارس ابتدایی، 6/87% از مدارس مقدماتی متوسطه (Junior) و 5/71% مدارس تکمیلی متوسطه ( Senior ) در شهرهای کوچک و روستاها واقع گردیده اند.

از سوی دیگر وزارت آموزش و وزارت اقتصاد مبادرت به اجرای « طرح ایالتی آموزش پایه درنواحی فقیرنشین» نموده اندکه از سال 1995 تا 2000 به طول می انجامد.

دولت مرکزی نیز به تخصیص بودجه ای ویژه بالغ بر 9/3 میلیارد RMB علاوه10 میلیارد RMB تامین شده توسط دولت های محلی جهت توسعه شرایط مدارس در نواحی فقیرنشین مبادرت نموده است.

سال تحصیلی در مقاطع آموزش ابتدایی و متوسطه به دو ترم تحصیلی تقسیم می گردد.

سال تحصیلی در مقطع ابتدایی بر38 هفته آموزش ترمیک با یک هفته اضافی به عنوان رزرو و 13 هفته تعطیلات مشتمل می گردد.

سال تحصیلی در مقطع مقدماتی متوسطه (Junior) نیز بر39 هفته آموزشی و یک هفته اضافی به عنوان رزرو و 12 هفته تعطیلات مشتمل می گردد.

سال تحصیلی در مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) نیز بر40 هفته آموزشی با یک یا دو هفته رزرو و 10 تا 11 هفته تعطیلات مشتمل می گردد.

ایام آموزشی در مقاطع ابتدایی و متوسطه، برپنج روز از هفت روز هفته مشتمل می گردد.

در پاییز 1993 ، مدارس ابتدایی و متوسطه به اجرای « برنامه تحصیلی تمام وقت مدارس ابتدایی و متوسطه به صورت آزمایشی» مبادرت می نمودند.

در این برنامه آموزشی، موضوعات درسی خود به دو دسته دروس دولتی و دروس محلی تقسیم شده وعناوین محلی توسط دولت های استانی مطابق با نیازهای محلی ارائه می گردد.

برنامه درسی مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) نیز خود شامل دو بخش دروس تئوریک و علمی است که عناوین درسی تئوریک نیز خود به دو دسته عناوین اجباری و عناوین اختیاری تقسیم می گردد.طی سال 1999، وزارت آموزش چین به طراحی سیستم برنامه تحصیلی پیش دانشگاهی جدید برای قرن بیست و یکم مبادرت نمود.

مطابق سیستم مذکور کلیه کودکان رده سنی 6 سال مناطق شهری و کلیه کودکان رده سنی 7 سال مناطق روستایی و فقیرنشین ملزم به حضور در مدارس ابتدایی می باشند.

مطابق سیستم مذکور همچنین در مناطق برخوردار از مدارس مقدماتی متوسطه (Junior) کلیه فارغ التحصیلان مقطع ابتدایی می باید بدون شرکت در هیچ آزمون ورودی در کلاس های درسی حضور یابند.

این در حالی است که فارغ التحصیلان مقطع مقدماتی متوسطه (Junior) در صورت تمایل به ادامه تحصیل در مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) ملزم به شرکت در آزمون ورودی محلی، قبل از ورود به این مقطع می باشند، علاوه بر این طی دوره آموزش پایه، حضور در آزمون های پایان ترم، انتهای سال تحصیلی و پیش از فارغ التحصیلی الزامی است.

زبان چینی و ریاضیات از جمله عناوین درسی اجباری جهت فارغ التحصیلی دانش آموزان می باشند و این در حالی است که سایر عناوین درسی منحصرا در جهت سنجش دانش آموزان ارائه می گردد.

قانون آموزش پایه قانون آموزش پایه از اول جولای 1986 به اجرا در آمده است.

در این قانون باید هر دانش آموز از 9سال آموزش رسمی برخوردار گردد.

جهت برآوردن این نیاز، کودکان ملزم به گذراندن آموزش پنج سال دوره ابتدایی و آموزش چهار ساله دوره مقدماتی متوسطه و یا آموزش شش سال ابتدایی و آموزش سه ساله مقدماتی متوسطه می باشند.

امروزه در کشور چین، نظام 6 و 3 سال متداول تر است (مورد دوم).

اما برخی مسائل و مشکلات مانع تحقق فوری این دوره نه ساله می گردد.

از این روی در قانون آموزش و پرورش پیش بینی هایی در نظر گرفته شده است که بر طبق آن مناطق کشور به سه قسمت شهرها و نواحی که از لحاظ اقتصادی پیشرفت کرده اند، شهرهای کوچک و روستاهایی که پیشرفت نسبی داشته اند و مناطقی که از لحاظ اقتصادی عقب مانده اند تقسیم می گردد.

در نواحی اول و دوم دوره نه ساله آموزشی در اغلب موارد متداول است.

آمارها نشان می دهد در مناطقی که 91 درصد جمعیت را درخودجای داده اند آموزش پایه متداول است.

طبق آمارهای به دست آمده طی سال 1994،8/44 درصدازکودکانی که به سن مدرسه رسیده اند واردمقطع آموزش ابتدایی شده وهرساله2 درصداز دانش آموزان مبادرت به ترک تحصیل می نمایند.80 درصداز دانش آموزان مقطع ابتدایی نیزبه مدارس مقدماتی متوسطه راه می یابندکه این رقم نشان دهنده 75 درصد ازجمعیت این گروه سنی درکل کشور است.

درمناطق عقب مانده که 25 درصد از جمعیت را درخود جای داده است برای اجرای برنامه های آموزش پایه زمان بندی های مختلفی وجود دارد.

بطور خلاصه آموزش نه ساله (اجباری) در حال همگانی شدن بوده و به عنوان قانون باقی نخواهد ماند.

در پایان اشاره بدین نکته الزامی است که مهمترین عامل افزایش هزینه های آموزشی در کشور چین ترک تحصیل دانش آموزان است.

مدارس کمک هزینه هایی از مقامات محلی دریافت داشته و به دانش آموزان اهدا می نمایند.

بررسی هزینه مدارس ابتدایی و مقدماتی متوسطه در یکی از شهر های بزرگ کشور نشان می دهد که طی سال 1994 میانگین هزینه دانش آموزان ابتدایی 4/95 یوان و دانش آموزان مقاطع مدقماتی و تکمیلی متوسطه بر 5/155 یوان و 3/257 یوان بالغ می گردد.

مقطع آموزش ابتدایی این مقطع شامل مقطع آموزش پیش دبستانی و ابتدایی است.

مهد کودک ویژه کودکان زیر رده سنی سه سال و پیش دبستانی ویژه کودکانی است که وارد سه سالگی شده و در شش سالگی وارد مدارس ابتدایی می گردند.

مقطع آموزش ابتدایی از کلاس اول شروع و بسته به نظام آموزشی تا کلاس پنجم یا ششم ادامه می یابد.

سال تحصیلی به دو ترم تقسیم می شود که هر ترم شامل 19 هفته و در مجموع مدت دو ترم 38 هفته آموزشی در طول سال است.

همچنین یک هفته اضافی (مثلا برای روزهای برفی در چین) هم در نظر گرفته اند و 13 هفته باقیمانده ویژه تعطیلات است.طی مقطع ابتدایی، دانش آموزان ملزم به گذراندن دروس متنوعی نظیر زبان چینی، ریاضیات و مطالب اخلاقی و همچنین ورزش و فعالیتهای فوق العاده می باشند.

گفتنی است که یادگیری زبان خارجی (انگلیسی) طی سال های آخر این دوره در زمره دروس اختیاری است.

ساختار آموزش ابتدایی تعداد ساعات درسی اختصاص یافته به دروس دوره ابتدایی مقطع آموزش متوسطه دوره آموزشی این مقطع 6 سال به طول انجامیده و به دو مقطع آموزش متوسطه و آموزش تکنیکی و حرفه ای تقسیم می گردد.

هر یک از این دوره ها خود شامل دو مرحله آموزشی دوره سه ساله مقطع مقدماتی متوسطه و دوره سه ساله مقطع تکمیلی متوسطه می باشد که گاهی اوقات در قالب دوره های 4ساله و 3 ساله بطول می انجامد.

شرط ورود به آموزش عالی قبولی در آزمون مقطع تکمیلی متوسطه و آزمون ورودی دانشگاه های کشور می باشد.

در نظام پذیرش دولتی رقابتی فشرده جهت قبولی در دانشگاه های معتبر وجود دارد.

مقطع مقدماتی متوسطه تا سه یا چهار سال ادامه یافته و در اکثر موارد مقطع تکمیلی متوسطه نیز شامل یک دوره سه ساله است.

سال تحصیلی مقطع مقدماتی متوسطه بر 39 هفته و یک هفته اضافی مشتمل می گردد.

در دوره مقدماتی متوسطه دروس متنوعی نظیر شیمی، فیزیک، زیست شناسی، تاریخ، جغرافیا و زبان های خارجی ارائه می گردد.

هم چنین دروس تربیت بدنی مورد تشویق قرار می گیرد.

مقطع تکمیلی متوسطه نیز بر40 هفته و یک یا دو هفته اضافی مشتمل می گردد.

طی مقطع تکمیلی متوسطه دانش آموزان دروس تخصصی علمی و علوم انسانی را می آموزند.

دانش آموزانی که از مدارس مقدماتی متوسطه فارغ التحصیل می گردند از مجوز ورود به مراکز متوسطه فنی و حرفه ای برخوردار می گردند.

در این مراکز آموزشی برنامه های آموزشی دو تا چهار سال ادامه می یابد گفتنی است که اغلب کشاورزان، کادر مدیریتی و تکنیکی و کارگرانی که از مهارت کافی برخوردار نمی باشند در مدارس متوسطه فنی وحرفه ای آموزش می بینند.

گروه سوم کارگران ماهری می باشند که جهت کسب مهارت های عملی و تولیدی در این مدارس ثبت نام می نمایند.

آموزش کامپیوتر درمدارس ابتدایی و متوسطه وزارت آموزش چین مصمم است که از سال 2001 ظرف 5 تا10 سا ل به تعمیم آموزش از راه دور از مدارس ابتدایی و متوسطه سراسر چین مبادرت نماید.در این راستا،تا انتهای سال 1999، بالغ بر60 هزارمدرسه آموزش ابتدایی و متوسطه به ارائه برنامه های آموزشی کامپیوتر مبادرت نمودند .درحال حاضر، در بیش از 20 هزار مدرسه ابتدایی و متوسطه کشور دروس کامپیوتری تدریس می گردد.

تعداد کل 3000مدرسه ابتدایی و متوسطه نیز به ایجاد شبکه کامپیوتری خود مبادرت نموده اند.درکشورچین بطورمتوسط به ازای هر121 دانش آموز یک دستگاه کا مپیوتروجود داشته و ازکل 200 میلیون دانش آموز کشور 30 میلون نفر به گذراندن دوره های آموزش کامپیوتر نائل می آیند .از جمله مهمترین اهداف دراز مدت آموزش کامپیوتر در مدارس ابتدایی و متوسطه می توان به موارد ذیل اشاره نمود، 1- دستیابی کلیه مدارس تکمیلی متوسطه سراسر کشور و مدارس مقدماتی متوسطه مناطق شهری، به امکانات کامپیوتری تا قبل از سال 2001 2- ارائه دروس کامپیوتری در کلیه مدارس متوسطه کشور تا قبل از سال2005 3- راه اندازی 2شبکه کامپیوتری بین مدرسه ای و اتصال90 درصد از مدارس ابتدایی و متوسطه به این شبکه کامپیوتری ظرف 5 تا 10 سال آتی آموزش عالی در کشور چین، هدف اصلی آموزش عالی تربیت متخصصان جهت توسعه بخش های مختلف کشور است.

دانشگاه هاو دانشکده ها و مؤسسات آموزش عالی به ارائه برنامه های چهار یا پنج ساله و همچنین دوره های تخصصی دو تا سه سال مبادرت می نمایند.

آندسته از دانش جویانی که اولین به اتمام نخستین دوره نائل آیند از مجوز حضور در دوره های بعدی برخوردار می گردند.

ساختار آموزشی از جمله مؤسساتی که به اهداف آموزش عالی تحقق می بخشند می توان به دانشگاه ها، دانشکده ها و مؤسسات فنی وحرفه ای اشاره نمود.

دانشگاه ها عهده دار آموزش، تحقیقات علمی و خدمات اجتماعی می باشند.

دانشگاهای چین به چند دسته تقسیم می گردند.

برخی از دانشگاه ها مستقیما تحت نظارت وزارت آموزش عالی قرار داشته و تعدادی از آن ها نیز توسط شهرداریها و استانداریها اداره می گردند.

علاوه بر این تعدادی دیگر نیز توسط مراکز محلی شهر ها مورد نظارت واقع می گردند.قوانین ثبت نام در دانشگاه های چین بسیار دشوار است تا بدین وسیله نظارت بر کیفیت روند ثبت نام دانشجویان حاصل گردد.

آن دسته از دانش آموزانی که از مراکز آموزش متوسطه فارغ التحصیل شده اند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی به دانشگاه بروند.

سال تحصیلی در مؤسسات آموزش عالی تمام وقت به دو ترم تقسیم می شود گفتنی است که برخی از دانشگاه ها نیز از سه ترم تحصیلی برخوردار می باشند.

ترم اول از اوایل سپتامبر و ترم دوم از اواسط فوریه آغاز می گردد.

هر ترم شامل بیست هفته آموزش بوده و دانشجویان پنج روز در هر هفته به کلاس می روند.

علاوه بر تعطیلات تابستانی و زمستانی، دانشجویان روز اول سال نو و سه روز نیز در روز جهانی کار و روز ملی تعطیل می باشند.

در طول ترم تعطیلات دیگری وجود ندارد.

سال تحصیلی دانشگاهی شروع کلاسها از ماه سپتامبر تا ماه ژوئن می باشد.تعطیلات آموزشی از اول جولای تا 31 آگوست به طول می انجامد.زبان آموزشی دانشگاه های کشورچینی، انگلیسی و پرتقالی است.

مقاطع آموزشی مقطع آموزش کاردانی حداقل زمان لازم جهت اتمام این دوره سه سال می باشد.دانش آموزانی که به اتمام مقطع تکمیلی متوسطه ظرف مدت زمان 2 سال مائل آیند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی به این مقطع وارد شوند که توسط مؤسسات تخصصی و پلی تکنیک برگزار می گردد.

مقطع آموزش کارشناسی مقطع کارشناسی مشتمل بر یک دوره 4 ساله آموزشی برای دانشجویان در دانشگاه ها یا دانشکده ها می باشد و این در حالی است که مدت زمان تحصیل در دانشکده های پزشکی و برخی از مؤسسات پلی تکنیک 5 ساله می باشد..آندسته از دانش آموزانی که به اتمام مقطع تکمیلی متوسطه طی 3 سال نائل آیند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی در این دوره ادامه تحصیل دهند.

دانشگاه ها، مؤسسات تخصصی و پلی تکنیک ها ارائه دهنده برنامه های آموزشی این مقطع می باشند.

مقطع آموزشی کارشناسی ارشد تحصیلات این مقطع از سال 1978 آغاز شده و از سال 1981 به بعد دانشجویان میتوانند پس از گذراندن از دو ونیم تا سه سال تحصیلی مدرک کارشناسی ارشد دریافت دارند.دوره کارشناسی ارشد شامل کار عملی، نوشتن ودفاع از پایان نامه / تز می باشد.

عمده دانشجویانی که از مدرک کارشناسی برخوردار می باشند در این مقطع پذیرفته می شوند.

طبق آمار بدست آمده، طی سال 1999 ، از بالغ بر 85 هزار دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد و دکتری گزینش و ثبت نام به عمل آمده است.

در این میان ، شمار دانشجویان درحال تحصیل مقطع کارشناسی ارشد بر 65 هزار نفر بالغ می گردد که در مقایسه با سال قبل نشانگر 4/19 درصد افزایش است.

طبق آمار بدست آمده طی سال 2001 ، شمار داوطلبان ورود به مقطع کارشناسی ارشد بر319 هزار نفر بالغ می گردد که درمقایسه با سال 2000، 45 هزار نفر معادل 45/16 درصد افزایش داشته و بالاترین رکورد در تاریخ کشور چین به شمار می آید.

گفتنی است که از میان این داوطلبان بالغ بر 8/84 درصد از مدرک علمی کارشناسی برخوردار بوده و 9/65 درصد نیز به رده های سنی کمتر از 25 سال تعلق دارند.

دانشجویان پسر2/65 درصد از داوطلبان را تشکیل داده و تعداد کادر آموزشی نیز بر 185 هزار نفر بالغ می گردد.

مقطع آموزشی دکتری دانشنامه دکتری حداقل ظرف مدت زمان سه سال تکمیل می گردد.

دانشجویان این مقطع ملزم به ارائه رساله آموزشی در جهت اثبات برخورداری توانایی انجام تحقیقات مستقل و تلاش خلاق و چشمگیری در رشته تحصیلی مربوطه می باشند.گفتنی است ، تنها دانشجویانی که از مدرک کارشناسی ارشد یا مدرک معادل آن برخوردار می باشند، در این مقطع پذیرفته می شوند.

مقطع آموزشی فوق دکتری در خلال اجلاس20 آوریل2002 پکن، موفقیتها و تجارب بدست آمده در زمینه پیشرفت نظام فوق دکتری ظرف 16سال اخیر، مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفته و برنامه 5 سال آینده فوق دکتری چین طی" دهمین برنامه 5 ساله " (2001 ـ 2005 ) تدوین گردید.

ازسال 1985، کشور چین به طراحی و تبیین نظام فوق دکتری مبادرت نموده و ظرف16 سال اخیر به موفقیتهای چشمگیری دست یافته است.

تاکنون تعداد947مرکز پژوهشهای علمی فوق دکتری در310 دانشگاه و انستیتو تاسیس گردیده است.

لازم به ذکر است که بالغ بر7 هزار پژوهشگر دراین مراکز فعالیت می نمایند.در حال حاضر، اغلب فارغ التحصیلان دوره های فوق، به عنوان پروفسور و پژوهشگراستخدام شده و برخی ازآنان نیز ریاست شعبه ای از علوم را برعهده دارند.

در حال حاضر، تعداد مراکز پژوهشهای علمی فوق دکتری در موسسات بزرگ دولتی بر 256 ایستگاه بالغ گردیده و بیش از400 پژوهشگر فوق دکتری به فعالیت در مراکز فوق مبادرت می نمایند.

در راستای اجرای دهمین برنامه 5 ساله ، کشورچین به تدوین برنامه ذیل در جهت پیشرفت نظام فوق دکتری مبادرت نمود: 1- افزایش تعداد دانشجویان فوق دکتری جدید و تعداد پژوهشگران مراکز پژوهشهای علمی به دو برابر تعداد فعلی تاسال 2005 2- افزایش تعداد پژوهشگران فوق دکتری به 12 تا 15 هزار نفر تا سال 2005 3- گسترش تعداد مراکز پژوهشهای علمی به 1000 مرکز 4- افزایش تعداد مقالات علمی دانشجویان فوق دکتری مراکز پژوهشهای علمی سالیانه به 30 هزار مقاله در سال تا اواخردهمین برنامه 5 ساله 5- افزایش تعداد دست آوردهای مهم تحقیقات علمی بر بیش از5000 مورد افزایش نسبت تبدیل دستاوردهای علمی فوق دکتری به تولید به میزان 30 درصد مدارک علمی مدرک کارشناسی به آندسته از فارغ التحصیلانی اعطا می گردد که واحد های درسی من جمله پایان نامه تحصیلی خود را به پایان رسانده باشند.

مدرک کارشناسی ارشد نیز به آندسته از فارغ التحصیلان دانشگاه ها، دانشکده ها و مؤسسات تحقیقاتی اعطا می گردد که به گذراندن واحد های درسی و دفاعیه پایان نامه خود نائل آمده باشند.

مدرک دکتری به دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه ها، دانشکده ها و مؤسسات تحقیقاتی در صورتی اعطا می گردد که آنان در کلیه آزمون های کتبی و شفاهی مورد پذیرش قرار گیرند.

آموزش عالی آزاد در سپتامبر 1992 نخستین دانشگاه آزاد کشور چین در شانگ های افتتاح گردید.

از جمله مهمترین رشته های ارائه شده در این دانشگاه می توان به علوم کاربردی، کامپیوتر، تجارت بین الملل و حسابداری اشاره نمود.

آموزش عالی کوتاه مدت دانشکده های آموزشی ویژه کشاورزان و کارگران و مدارس مکاتبه ای توسط کارخانه ها، استانداریها، شهرداریها و مقامات محلی اداره می شوند.

علاوه بر این بخش های صنعتی نیز نقش مهمی در آموزش تکنسین ها ایفا می نمایند.

دانشکده های مذکور از نقش بسزایی در ارتقاء سطح علمی کارگران و کشاورزان برخوردار می باشند.درحال حاضر دوره های آموزش کوتاه مدت در بسیاری از رشته ها نظیر ادبیات چینی، خوشنویسی، اقتصاد، معماری، داروسازی، هنر و ورزش های چینی در طول ترم و نیز هنگام تعطیلات ارائه می گردد.

دانشجویان خارجی مورد تشویق قرار می گیرند تا در دانشگاه های چین ادامه تحصیل داده و به اخذ مدارک کارشناسی ارشد و دکتری نایل آیند.

و از دانشجویان فارغ التحصیل نیز درخواست می گردد تا به کشور بازگشته و تحصیلات خود را ادامه دهند.

در برخی مؤسسات آموزش عالی زبان های خارجی نیز تدریس می گردد.در کشور چین مؤسسات آموزش عالی نقش مهمی در تحقیقات علمی ایفا می نمایند.

تا پایان سال 1997، بالغ بر 176400 نفر به دریافت مدرک کارشناسی و 3172700 نفر به دریافت مدرک کارشناسی ارشد نائل آمده اند.

کلیه مؤسسات آموزش عالی کشور مجهز به آزمایشگاه های علمی می باشند.

در کشور چین 3409 موسسه تحقیقاتی و 153 مرکز علمی فعالیت دارد که 416 موسسه به موضوعات مهم می پردازند.

دانشگاه های چین مستقیما تحت نظارت کمیسیون آموزشی کشور، وزارتخانه ها، کمیسیون های استانی و شهری اداره می گردند.

علاوه بر این جهت نظارت بر سطح کیفی آموزش های ارائه شده در دانشگاه ها آزمون ورودی مشکلی برگزار می گردد.

شرط اصلی راه یابی فارغ التحصیلان مراکز آموزش متوسطه به مؤسسات آموزش عالی پذیرش در آزمون سراسری ماه جولای است.سال تحصیلی دانشگاه ها عموما به دو ترم تحصیلی و در برخی دانشگاه ها به سه ترم که در اول ماه سپتامبر آغاز می گردد قابل تقسیم است.

دانشجویان برای جشن بهار مدت یک ماه تعطیل بوده و کلاسهای درس در اواسط ماه فوریه آغاز می گردد.

هر ترم تحصیلی نیز حدوداً 20 هفته بطول می انجامد.

در اکثر دانشگاه های کشور دوره های آموزش کوتاه مدت به خارجیان ارائه می گردد.

با افزایش تبادل فرهنگی چین با کشورهای دیگر، بسیاری از افراد مایل به ادامه تحصیل در این کشور می باشند.

این دوره ها خود به توسعه زبان چینی در بسیاری از موضوعات درسی نظیر: ادبیات، خوشنویسی، اقتصاد، معماری حقوق، داروسازی، طب سوزنی، هنر و انواع ورزش های چینی می گردد.

دوره های مذکور طی سال تحصیلی و در زمان تعطیلات ارائه شده و تا مدت 4 تا 20 هفته ادامه می یابد.

شهریه تحصیلی دوره های آموزش فوق بر حسب مدت زمان دوره و نوع موسسه متغیر است.