ارتش، به تشکیلات و امکانات نظامی یک کشور گفته می شود. ارتش معمولاً به ۳ گروه نیروی زمینی، هوایی و دریایی تقسیم بندی می شود. معمولاً درارتش ۲ گروه خدمت می کنند. اول ان دسته از افرای برای دوره سربازی وارد ارتش می شوند که وظیفه نام دارند. و گروه دوم افرادی که به استخدام ارتش در می آیند و کادر نامیده می شوند.
ارتش های منظم و مدرن در تمام پرسنل خود را مانند دیگر شرکت ها و سازمان های دولتی استخدام می کنند، اما ارتش های سنتی در برخی از کشور ها از جوانان برای حفاظت از کشور استفاده می کنند.
سربازان ارتش آلمان در بوسنی
ریشه‌شناسی
ارتش از واژه‌های برساخته در دوران معاصر است و از روی واژهٔ ارتشتار (ارتشدار) که پیش از آن به معنی سپاهی (لشگری) در زبان فارسی وجود داشت، برساخته شده‌است. این پسین‌سازی از این خاسته‌است که واژه را مرکب فرض کرده‌اند و جزء دوم دار را به معنای دارنده گرفته‌اند.[۱] این واژه را فرهنگستان ایران نساخته‌است بلکه نتیجهٔ کار عده‌ای است که در دوره‌های جدید اما پیش از کودتای ۱۲۹۹، در مقابل برخی از واژه‌های جدید و ترکی که در ارتش رواج داشت، به واژه‌گزینی پرداختند اما چون با این فن آشنا نبودند، دچار لغزشهایی شدند. اینان واژهٔ «ارتش» را به جای واژهٔ ترکی قشون قرار دادند و بدین وسیله می خواستند این واژهٔ ترکی را کنار بگذارند که البته سرانجام با جاافتادن این واژه، در این امر کام یافتند.[۲]