انقلاب مشروطیت در ایران که یک انقلاب اجتماعی محسوب می گردد در بین سالهای 1283تا1288 به ثمر رسید.
نیاز به تغییرات بنیادی در ساخت اقتصادی و اجتماعی مملکت توسط انقلابیون احساس می شد ،اما آنها به تغییر در ساخت سیاسی مملکت علاقمند بودند ، نتیجتاً تغییرات در سایر شئونات زندگی اقتصادی و اجتماعی مردم (ساخت اجتماعی –اقتصادی )مورد توجه قرار نگرفت . یکی از جنبه ها که تا سالیان بعد از انقلاب هیچ تغییری در آن بوجود نیامد ،نظام زمینداری بود. دلایل عمده مبنی بر اینکه چرا انقلاب به تغییر در ساخت ارضی مملکت منتهی نشد بسیارند که اهم آن به شرح زیر خلاصه می شود:
الف) پاره ای از طبقات هیات حاکمه در آن وقت نظیر روسای ایل بختیاری و حاکمان بزرگ ، نظیر سپهدار اعظم ، خودشان در انقلاب مشرطیت مشارکت داشتند .
ب)انقلاب مشروطیت در ایران یک انقلاب شهری متشکل از طبقات متوسط و بازاریان و سایر قشرهای شهر نشین بود، دهقانان ایران در این جنبش شرکت نداشتند.
ج) روابط نزدیکی همیشه میان مالکان و بازرگانان در ایران وجود داشته است .
برای مثال تجار با خرید زراعی به مالک تبدیل می شدند . به علاوه هدف اصلی انقلاب مشروطیت برقراری عدالت و انهدام نظام ظلم و استبداد حکام محلی بود .در دوره
1304-1320 تغییرات مهمی در زمینه املاک دولتی و موقوفات صورت گرفت اما پایگاه اقتصادی –اجتماعی رعایا تغییر تغییر بنیادی پیدانکرد.
در دهه 1330 اقدامات جزئی در مورد اطلاحات ارضی صورت گرفت یکی از اقدامات تصمیم شاه سابق در موردتقسیم روستایی بودکه پدرش به زور از مردم گرفته بود .
بین سالهای 1332و1341 تلاش دیگری در جهت اصلاح نظام زمین داری صورت گرفت و آن محدودساختن میزان اراضی مالکان به 400 هکتار در اراضی آبی و 800 هکتار در اراضی دیم که در سال 1339 به تصویب رسید اما هرگز به مرحله عمل در نیامد . هنگامیکه در سال 1340 روی کار آمد روشن ساخت که اگر رژیم شاه می خواهند زنده بماند باید به پاره ای اصلاحات داخلی دست بزند در مورد ایران کندی به ویژه به شاه سابق اخطار کردکه بدون انجام اصلاحات داخلی احتمالی سقوط رژیم او حتمی است .
پاسخ شاه به فشار کندی در این مورد انقلاب سفید بودکه مهمترین ویژگی آن اصلاحات ارضی سال 1341 می باشد. لایحه اصلاحات ارضی سال 1339در سال 1340توسط کابینه امینی اصلاح گردید و بعداً توسط مجلس به تصویب رسید .
با توجه به تغییر دولت در مورد نظام زمینداری سه مرحله متفاوت در اجرای تقسیم اراضی و واگذاری زمین به دهقانان ایران قابل تشخیص است.
مرحله اول:
اصطلاحات ارضی هدفش بیشتر حل مساله از زمیندا ری از طریق تقسیم و واگذاری آن به روستاییان بود.
مرحله دوم:
بیشتر روی شکل اجاره داری تمرکز یافته بود. ادامه مرحله دوم اصلاحات ارضی نتایج مطلوب و مورد نظر را به دنبال نداشت .
مرحله سوم :
اصلاحات ارضی ظاهراً به منظور از میان بردن انواع مالیکیتهای خصوصی و حل مساله اجاره داری به مرحله اجرا در آمده است.
هدفهای اقتصادی ،اجتماعی ،اصلاحات ارضی
اما در زمینه داخلی ،هدفهای اصلاحات ارضی در زمینه عمده سیاسی ،اقتصادی و اجتماعی قابل ذکرند.
هدف سیاسی اصلاحات ارضی از همه مهمتر بود زیرا اولاًبه نظر می رسید که قابل ازجدای هر گونه اصلاحاتی لازم است که از قدرت سیاسی مالکان بزرگ در ایران کاسته شود .
ثانیاً اجرای اصلاحات ارضی سبب ایجاد یک پایگاه اجتماعی در میان روستاییان برای رژیم وقت میگردید. ثالثاً طبقه ای از زارعان مرفه به وجود می آمد .