اینترنت (به عنوان اسم خاص، Internet) یک شبکهٔ رایانه‌ای بین‌المللی متشکل از شبکه‌های رایانه‌ای است که با روش سوئیچینگ بسته‌ها و با رعایت پروتکل TCP/IP و پروتکل اینترنت و چند پروتکل ارتباطی دیگر، پیوند دارند و به مبادلهٔ داده می‌پردازند.
بطور معمول، اینترنت را با سرویس‌‌های مشهور آن یعنی وب و پست الکترونیک می‌شناسند.
واژهٔ «اینترنت» در معنای عام برای اشاره به مفهوم «internetworking» و «internetwork» (و خلاصه‌تر «internet» با i کوچک) بکار می‌رود.
• ۱ ساختار اینترنت
• ۲ اینترنت امروزی
• ۳ فرهنگ اینترنت
• ۴ سایر موضوعات مرتبط
• ۵ نکات حقوقی و اخلاقی
• ۶ دسترسی به اینترنت
ساختار اینترنت
اینترنت یک مجموعه غول پیکر از میلیون‌ها کامپیوتر است که در یک شبکه کامپیوتری به هم متصل هستند. کامپیوترهای خانگی ممکن است از طریق خط تلفن با مودم، DSL یا مودم کابلی به فراهم‌کننده خدمات اینترنت (ISP) متصل شود. در یک شرکت یا دانشگاه کامپیوترها به یک شبکه محلی (LAN) در داخل سازمان وصل هستند. این شبکه را می‌توان از طریق یک خط تلفن سریع مثل T1 یا E1 به یک فراهم‌کننده خدمات اینترنت (ISP) وصل کرد. ISPها به ISPهای بزرگ‌تر وصل می‌شوند و ISPهای بزرگ‌تر یک ستون فقرات (Backbones) فیبر نوری را برای یک کشور یا ناحیه برقرار می‌کنند. ستون‌های فقرات در سراسر دنیا از طریق کابل نوری، کابل زیر دریا یا ماهواره به هم متصل هستند.
در اینترنت به طور کلی می‌توان همه کامپیوترها را به دو دسته تقسیم کرد. سرویس‌گیرنده / سرویس‌دهنده (Client / Server). سرویس‌دهندگان، خدماتی را (مانند وب و FTP) برای سایر سیستم‌ها فراهم می‌کنند و سرویس‌گیرندگان، سیستم‌هایی که برای دستیابی به این خدمات به سرویس‌دهندگان وصل می‌شوند. یک کامپیوتر سرویس‌دهنده می‌تواند چند سرویس را فراهم کند. برای مثال روی یک سرویس‌دهنده، یک نرم‌افزار وب سرور و میل سرور نصب کنیم.
نشانی آی‌پی
به هر رایانه در اینترنت یک (و در مواقعی چند) نشانی منحصر به فرد به نام نشانی پروتکل اینترنت اختصاص داده می‌شود که به اختصار آن را آی‌پی می‌گوییم. آی‌پی از چهار بخش عددی تشکیل شده که با نقطه از هم جدا می‌شوند (مانند 199.211.45.5). هر بخش می‌تواند از 0 تا 255 باشد. (۸ بیت یا ۱ بایت) پس 2 بتوان 8 آدرس مختلف داریم. هر رایانه در اینترنت آی‌پی یگانه‌ای دارد (در این مورد استثناهایی وجود دارد) . سرویس‌دهندگان اینترنت عموما آی‌پی‌های ثابتی دارند که تغییر نمی‌کند. کامپیوترهایی که با خط تلفن به اینترنت وصل می‌شوند آی‌پی پویا دارند، یعنی در هر تماس، آی‌پی آن‌ها را ISP اختصاص می‌دهد و احتمالاً هر بار که به اینترنت وصل می‌شوند آی‌پی متفاوتی می‌گیرند. برای دیدن آی‌پی رایانه خود می‌توانید از برنامه winipcfg.exe (در ویندوز ۹۵ و ۹۸ و ME) یا ipconfig.exe استفاده کنید. اگر از لینوکس یا یونیکس (یا سیستم‌های مبتنی بر آن‌ها) استفاده میکنید، از دستور ifconfig استفاده کنید. آی پی‌ها دارای 4 کلاس هستند:
• کلاس A:عدد اول از 0 تا 126 مثال:126.2.3.1
• کلاس B:عدد اول از 127 تا191 مثال: 154.5.1.5
• کلاس C:عدد اول از 191 تا 223 مثال:203.52.45.812
• کلاس D:عدد اول از 223 تا انتها مثال:254.23.54.9