لوح فشرده
یک لوح فشرده یک دیسک نوری است که برای ذخیره اطلاعات دیجیتالی استفاده می شود ، که در ابتدا برای ذخیره سازی اطلاعات صوتی توسعه پیدا کرده بود.
یک لوح فشرده استاندارد ، اغلب به عنوان لوح فشرده صوتی شناخته شده است برای متمایز ساختن آن از واریانس های آخر ، که اطلاعات صوتی را در یک قالب بندی موافق ذخیره می کند توسط استاندارد کتاب قرمز. یک لوح فشرده صوتی شامل چندین ترک اسریو که با استفاده از کدگذاری 16 بیت PCM با نرخ نمونه برداری 44.1 کیلو هرتز ذخیره می شوند. بیشتر لوح های فشرده قطری به اندازه 120 میلی متر دارند ، که برای نگه داری 74 دقیقه صوت و در عمل کمی بیشتر طراحی شده اند.
فناوری لوح فشرده با آخرین اصلاحات برای استفاده به عنوان یک وسیله ذخیره سازی اطلاعات طراحی شده ، که به CD-ROM مشهور است
تاریخچه
در اواخر دهه 1970 ، فناوری استفاده از لوح های لیزری ویدیوی ، پژوهشگران شرکت فیلیپس آزمایشات خود را همراه لوح های فشرده صوتی آغاز کردند، در ابتدا توسط تلفیق پهنای باند فرکانس FM و بعد از آن دیجیتالی کردن سیگنال های صوتی PCM شروع کردند.در پایان دهه 70 شرکت های فیلیپس و سونی و دیگر شرکت های اولیه ارائه کننده لوح های صوتی دیجیتالی بودند.
در سال 1979 شرکت های سونی و فیلیپس تصمیم گرفتند نیروهای خود را یکی کنند ، ونیروهای مشترک مهندسین خود را که گروهی بودند برای طراحی لوح های صوتی دیجیتالی . اعضای مهم نیروی کار Kees Immink و Toshi Doi بودند. بعد از یک سال آزمایشات و بحث ها و مشاوره ها نیروی کار استاندارد کتاب قرمز را پایه ریزی کرد. شرکت فیلیپس در عموم فرآیند تولید شرکت داشت ، که مبتنی بر شکست خوردن فناوری دیسک های ویدیویی لیزری بود. شرکت فیلیپس همچنین شرکت کرد در سوارسازی Eight-to-Fourteen ، EFM که ارائه می کرد هر دو اجرای بلند مدت و انعطاف پذیری بالای در برابر خسارات ناشی از جابه جایی مانند خراشیده شدن و ماندن جای انگشت را ارائه کرد. هنگامی که سونی روش اصلاح اشتباه را ابداع کرد، CIRC. حکایت لوح فشرده ، توسط عضو سابق نیروی کار نقل شده ، که اطلاعات زمینه ای از بسیاری از تصمیم گیری های تخصصی را به دست می دهد ، و شامل نمونه فرکانسی ، زمان پخش و قطر دیسک می باشد. به عقیده شرکت فیلیپس ، لوح فشرده مجموعا توسط گروه بزرگی از افراد که به عنوان یک تیم کار می کردنند اختراع شد.
لوح فشرده در سال 1983 به بازار عرضه شد ، و این اختراع اغلب به عنوان بیگ بنگ در انقلاب صنعت صوتی دیجیتالی شناخته می شود. لوح فشرده جدید با شوق و ذوق پذیرفته شد و مدیریت کیفیت آن نیز به طرز تحسین آمیزی پذیرفته شد. از نقطه شروع آن به عنوان قالب بندی موسیقی ، لوح فشرده برای در بر گرفتن دیگر استفاده ها رشد کرد. هم اکنون توسط آن امکان ارسال حجم بسیار زیادی از اطلاعات کامپیوتری به جای صوتی دیجیتالی فراهم شده است. یک کاربر لوح فشرده قابل ضبط برای ذخیره اطلاعات در اواخر دهه 1990 مقدمه چینی شد ، و این یک استاندارد غیر رسمی برای تبادل و انبار کردن اطلاعات کامپیوتر و موسیقی شد. لوح فشرده و مدل های بعدی آن به شدت موفق شده بود: در فروش جهانی سالیانه لوح فشرده صوتی ، CD-ROM و CD-R در حدود 30 بیلیون دیسک رسید.
جزئیات فیزیکی
لوح های فشرده از یک صفحه به ضخامت 1.2 میلی متر از جنس پلی کربنات پلاستیک ساخته شده که سطح آن توسط آلومینیوم بسیار رقیق و نازک پوشیده شده است. (در اصل طلا، که هنوز در برخی مواقع برای اطلاعات دراز مدت استفاده می شود.) لایه ای که توسط یک لاک الکل فیلم محافظت شده است . لاک الکل می تواند توسط یک برچسب چاپ شود. روش های متداول چاپ برای لوح های فشرده silkscreening و چاپ حاشیه می باشند. لوح های فشرده در دو اندازه در دسترس هستند. متداول ترین آن در قطر 120میلیمتر با ظرفیت 74 دقیقه صوت و 650 مگا بایت اطلاعات است( ظرفیت ذخیره سازی را ببینید). و همچنین آنهایی که به عنوان لوح های 80 میلی متری در دسترس هستند ، قالب بندی هستند که در اصل تنها برای لوح های فشرده صوتی استفاده می شود. لوح 80 میلی متری توانایی 21 دقیقه از موسیقی یا 180 مگا بایت از اطلاعات را دارد.