کامپیوترهای پیشرفته قادر به انجام عملیات گرافیکی زیادی می باشند. سیستم های عامل با رابط کاربر گرافیکی ، بازیهای کامپیوتری ، انیمشن و طراحی سه بعدی و ... از جمله مواردی هستند که انجام آنها نیازمند وجود سیستمی با توان بالای گرافیکی است . در صورتی که از کامپیوتر در مواردی نظیر تایپ ، صفحات گسترده ، کاربردهای ساده تجاری و ... استفاده می کنید لزومی به داشتن سیستمی با توان گرافیکی بالا نخواهید داشت .
کارت های گرافیک را می توان با استفاده از یکی از روشهای زیر در کامپیوتر نصب کرد:
• OnBorad . تراشه گرافیک بر روی برد اصلی قرار دارد.
• PCI . کارت گرافیک در یکی از اسلَت های PCI نصب می گردد.
• AGP . کارت گرافیک در اسلَتی نصب خواهد شد که مخصوص کاربردهای گرافیکی طراحی شده است .
به منظور ارسال تصاویر ویدیوئی ، نمایش بازیهای کامپیوتری ، به کارت هائی با بازدهی بمراتب بیشتر از PCI نیاز است . در سال 1996 شرکت اینتل (AGP(Accelerator Graphics Port را که نسخه اصلاح شده ای از گذرگاه های PCI است ، عرضه نمود. هدف از طراحی تکنولوژی فوق ارائه تصاویر ویدئویی و انجام عملیات گرافیکی با سرعت بالا است .شکل زیر معماری بکارگرفته شده در یک سیستم پنتیوم سه را که از AGP استفاده می کند ، نشان می دهد:
کارت های گرافیک که قبل از ارائه تکنولوژی AGP تولید می شدند، از یک گذرگاه برای ارتباط با پردازنده استفاده می کردند. گذرگاه یک کانال ارتباطیو یا مسیر بین عناصر سخت افزاری موجود در یک کامپیوتر است . تکنولوژی AGP مبتنی بر تکنولوژی PCI است و برخی اوقات گذرگاه AGP نامیده می گردد .البته تکنولوژی فوق یک گذرگاه سیستم نیست بلکه یک اتصال نقطه به نقطه (Point-to-Point) است . به عبارت دیگر در تکنولوژی فوق تنها دستگاهی که از طریق AGP به پردازنده و حافظه مرتبط می گردد ، کارت گرافیک است . در مسیر مربوطه هیچگونه توقفی وجود نداشته و نمی توان ادعا نمود که AGP یک گذرگاه اشتراکی است .
مزیت های تکنولوژی AGP نسبت به PCI عبارتند از :
کارائی سریعتر
دستیابی مستقیم به حافظه
شکل زیر یک کارت گرافیک AGP را نشان می دهد.
AGP بمنظور افزایش کارآیی خود از چندین روش استفاده می کند :
- AGP یک گذرگاه 32 بیتی با سرعت 66 مگاهرتز است . این بدان معنی است که در یک ثانیه می توان 32 بیت داده را 66 میلیون مرتبه انتقال داد.