پیکربندی یک چاپگر اشتراکی Samba
چاپگرهای لینوکس فدورایتان می توانند به عنوان چاپگرهای اشتراکی SMB پیکربندی شوند.
برای به اشتراک گذاری چاپگرتان بعنوان یک چاپگر Samba (SMB)، تمامی آنچه که باید انجام دهید پیکربندی تنظیمات پایه ای سرور Samba بگونه ای که در فصل هجدهم شرح داده شده است می باشد.
تمامی چاپگرهایتان باید بر روی شبکه محلی شما به صورت پیش فرض به اشتراک گذاشته شوند.
بخش بعدی نشان می دهد که تنظیمات حاصله چگونه به نظر می رسند و چگونه می توانید آن ها را تغییر دهید.
شناخت فایل SMB.conf مربوط به چاپ
هنگامی که Samba را به گونه ای که در فصل هجدهم تشریح می شود پیکربندی کردید، فایل /ctc/samba/smb.conf به گونه ای پیکربندی می گردد تا به تمامی چاپگرهای پیکربندی شده شما اجازه دهد تا به اشتراک گذاشته شوند.
در اینجا چند خط از داخل فایل SMB.conf که در ارتباط با به اشتراک گذاری چاپگر می باشد آورده شده است:
تنظیمات نشان داده شده مربوط به بخش پیکربندی Samba از داخل پنجره Samba server Configuration می باشد.
در این مورد من به کارگیری کلمات عبور رمزگذاری شده را انتخاب کرده ام.
این خطوط نشان می دهند که چاپگرها از /etc/printcap بارگذاری می شوند و این که سرویش CUPS بکارگرفته شده است.
رمزگذاری کلمه عبور فعال و فایل /samba/smbpasswd کلمات عبور رمز گذاری شده را ذخیره می نماید.
از آن جاییکه هماهنگ سازی کلمه عبور فعال است.
هر کلمه عبور Samba ی کاربر با کلمه عبور یونیکس محلی مربوط به کاربر هماهنگ می شود.
چند خط آخر تعریف واقعی چاپگرها می باشند.
این خطوط نشان می دهند که کاربران می توانند بر روی تمامی چاپگرها کارهایشان را چاپ نمایند (printable = yes).
برپایی کلاینتهای SMB
در صورتی که شما در حال پیکربندی یک چاپگر Samba بر روی کامپیوتر لینوکس فدورایتان می باشید، و در عین حال می خواهید تا آن را با کلاینتهای ویندوزی به اشتراک بگذارید، شانس با شما یار خواهد بود.
اگر Samba بر روی کامپیتورتان بدرستی تنظیم شده باشد، و کامپیوترهای کلاینت بتوانند بر روی شبکه به شما دستیابی پیدا نمایند، یافتن و بکارگیری چاپگرتان کار سر راستی خواهد بود.
اولین مکانی که یک کامپیوتر کلاینت باید در آن جا به دنبال چاپگر Samba ی اشتراکی شما بگردد، بخش Network neighborhood (برای ویندوز 2000 و XP، بخش My Network Place) می باشد.
از طریق میز کامپیوتر ویندوز 9X بر روی آیکون Network neighborhoodدوبار کلیک نمایید.
(در داخل ویندوز 2000 یا XP بر روی آیکون My Network Place دوبار کلیک نمایید).
نام کامپیوتر میزبانتان (نام NetBIOS که احتمالاً نام TCP/IPیتان نیز می باشد) باید بر روی صفحه نمایش در داخل یک پوشه workgroup بر روی صفحه ظاهر شود.
آیکونی که کامپیوترتان را نمایش می دهد را باز کنید.
پنجره هایی که باز می گردد باید چاپگرها و پوشه های اشتراکی شما را نمایش دهند.
اگر آیکون کامپیوترتان در داخل بخش Network neighborhoodیا My Network Place ظاهر نشد، سعی کنید از پنجره Search استفاده نمایید.
در داخل ویندوز XP گزینه People با Start – search – Computer را انتخاب نمایید.
نام کامپیوترتان را در داخل کادر Name تایپ کرده و بر روی دکمه Search کلیک کنید.
اگر پنجره Search کامپیوتر تان را یافت، بر روی آن دوبار کلیک نمایید.
پنجره ای ظاهر می گردد که چاپگرها و پوشه های اشتراکی کامپیوترتان را نمایش می دهد.
شکل 417 نتایج حاصل از جستجو به دنبال یک کامپیوتر را در ویندوز XP نشان می دهد.
پس از این که چاپگر به اشتراک شما گذاشته شما در داخل پنجره ظاهر گردید، کلاینت می تواند یک اشاره گر به آن چاپگر را به وسیله باز کردن (با دوبار کلیک) آیکون Printer پیکربندی نماید.
شما باید پیامی را ببینید که به شما می گوید که باید چاپگر را پیش از آن که بتوانید از آن استفاده نمایید Set up کنید.
برای شروع فرآیند پیکربندی چاپگر برای استفاده محلی بر روی دکمه Yes کلیک نمایید.
ویزارد Add Printer ظاهر می گردد.
به سوالات مربوط به چگونگی استفاده از چاپگر پاسخ دهید و درایورهای مناسب را اضافه کنید.
هنگامی که کارتان به پایان رسید، چاپگر در داخل پنجره چاپگرتان ظاهر خواهد شد.
اکنون می توانید آن را به عنوان چاپگر مورد نظر برای هر برنامه کاربردی در داخل ویندوز انتخاب کنید.
پس از این که چاپگر به اشتراک شما گذاشته شما در داخل پنجره ظاهر گردید، کلاینت می تواند یک اشاره گر به آن چاپگر را به وسیله باز کردن (با دوبار کلیک) آیکون Printer پیکربندی نماید.
اکنون می توانید آن را به عنوان چاپگر مورد نظر برای هر برنامه کاربردی در داخل ویندوز انتخاب کنید.
روش دیگر برای پیکربندی یک چاپگر SMB از روی یک سیستم عامل ویندوز رفتن به بخش Start – Setting – Printers می باشد.
آیکون Add printer را باز کرده و سپس در اولین پنجره گزینه Network printer را انتخاب نمایید.
آیکون Add Printer باز می گردد.
سپس دستور العمل های مربوط به افزودن یک چاپگر از طریق شبکه را دنبال نمایید.
خلاصه به اشتراک گذاری چاپگرها یک روش اقتصادی و مؤثر برای بکارگیری از منابع چاپ سازمانتان می باشد.
یک چاپگر محلی شده متمرکز، از نظر پشتیبانی مانند یک چاپگر ساده می باشد، در حالی که هنوز هم به تمامی افراد اجازه می دهد تا کارهای چاپی خود را انجام دهند.
شما چاپگرتان را به وسیله پنجره Printer Configuration پیکربندی می نمایید.
انواع متنوع فیلترها این امکان را فراهم می نمایند تا عمل چاپ را بر روی انواع مختلفی از چاپگرها انجام دهید، بعلاوه چاپگرهایی که به کامپیوترهای واقع بر روی شبکه متصل شده اند.
ایجاد حساب های کاربری user ساخت حساب های کاربری هر شخصی که از سیستم فدورایتان استفاده می نماید باید دارای یک حساب کاربری جداگانه باشد.
داشتن یک حساب کاربری به هر شخص فضایی را ارائه می نماید که وی می تواند با ایمنی کامل در آن جا فایل های خود را ذخیره نماید و همچنین می تواند واسط کاربر به خودش را بسازد (GUI، مسیر، متغیرهای محیطی و غیره) تا بتواند از کامپیوتر به روشی که دوست دارد استفاده نماید.
همچنین رجوع کنید به: اگر شما چندین کاربر دارید، همچنین باید در مورد تهیه نسخه های پشتیبان (backup) و مباحث ترمیم سازی (recovery) مطالبی را بداند برای کسب اطلاعات بیشتر به فصل سیزدهم رجوع نمایید.
شما می توانید حساب های کاربری را به سیستم فدورایتان به چندین روش اضافه نمایید.
این فصل چگونگی بکارگیری دستور useradd برای افزودن حساب های کابری به فدورا از طریق خط فرمان و چگونگی به کارگیری پنجره User Manager برای افزودن کاربران از طریق میز کار را تشریح می نماید.
افزودن کاربران با استفاده از دستور useradd سر راست ترین روش برای ایجاد یک کاربر جدید از طریق پوشه بکارگیری دستور useradd می باشد.
پس از باز کردن یک پنجره ترمینال با مجوز ریشه شما از دستور useradd در خط فرمان استفاده می کنید و جزئیات مربوط به حساب کاربری جدید را به عنوان پارامترهایی به این دستور ارسال می کنید.
تنها پارامتر ضروری برای دستور useradd نام login کاربر می باشد، امام احتمالاً تمایل خواهید داشت تا پاره ای اطلاعات اضافی را نیز لحاظ نمایید.
هر قلم از اطلاعات کاربر به وسیله یک کد حرفی منفرد که یک کاراکتر تیره (-) در جلوی آن قرار گرفته بیان می شود.
جدول 1ـ11 گزینه هایی که برای دستور useradd در دسترس می باشند را فهرست نموده است.
جدول 1ـ11.
گزینه های دستور useradd بعنوان مثال یک حساب کاربر جدید به نام Mary Smith با یک نام loginی بنام Mary بسازید.
در ابتدا به عنوان کاربر ریشه login نموده و سپس دستور زیر را تایپ کنید: # useradd –c Mary Smith mary تذکر: هنگامی که یک نام کاربری را انتخاب می نمایید آن را با یک عدد شروع نکنید (برای مثال، 06jsmith) همچنین بهتر است که از حروف کوچک بدون هیچگونه فضای خالی و کاراکترهای کنترلی و حداکثر هشت کاراکتر استفاده نمایید.
دستور useradd حداکثر تا 32 کاراکتر را مجاز می داند اما برخی برنامه ها با اسامی کاربری طولانی کار نمی کنند.
ابزارهایی نظیر ps در صورتی که اسامی طولانی باشند بجای اسامی UID ها را نمایش می دهند.
داشتن کاربرانی به نام های Jsmith و jsmith می تواند باعث سردرگمی برنامه هایی (نظیر Sendmail) شود که بزرگ و کوچکی حروف را تشخیص نمی دهند.
سپس کلمه عبور اولیه Mary را با استفاده از دستور passwd تنظیم کنید.
این دستور به شما اعلان می نماید تا کلمه عبور را دوبار تایپ نمایید.
(در اینجا برای نمایش کلمه عبوری که تایپ کرده اید کاراکترهای ستاره نشان داده می شوند.
هنگامی که شما کلمه عبور را تایپ می نمایید حقیقتاً هیچ چیزی نمایش داده نمی شود.) افزودن کاربر در مد گرافیکی افزودن کاربران با استفاده از User Manager اگر برای افزودن، تغییر دادن و حذف حساب های کاربری یک پنجره گرافیکی را ترجیح می دهید، می توانید از پنجره User Manager استفاده نمایید.
برای باز کردن این پنجره از طریق میز کار GNOME بر روی گزینه System Setting – User and Groups کلیک نمایید (یا از داخل پنجره ترمینال System configuration را به عنوان کاربر ریشه تایپ نمایید) .
شکل 1ـ11 یک مثال از این پنجره را نشان می دهد.
هنگامی که پنجره User Manager را باز می کنید، لیستی از تمامی کاربران عادی که فعلاً به کامپیوترتان اضافه شده اند را خواهید دید.
کاربران مدیریتی (UID ما بین 1 تا 499) نمایش داده نخواهد شد.
برای هر کاربر شما می توانید نام کاربر UID گروه اصلی نام کامل پوسته login و دایرکتوری خانگی وی را مشاهده نمایید.
بر روی هر یک از عناوین برای مرتب سازی کاربران بوسیله این اطلاعات کلیک نمایید.
برای افزودن یک کاربر جدید از طریق پنجره User Manager کارهای زیر را انجام دهید: برای باز کردن پنجره Create New User بر روی آیکون Add User کلیک نمایید (شکل 2ـ11 را مشاهده نمایید).
اطلاعات درخواستی را در داخل فیلد های زیر تایپ نمایید: -User Mame یک کلمه تکی برای توصیف کاربر.
عموماً نام کاربر هشت کاراکتری تماماً با حروف کوچک شامل نام حقیقی کاربر، نام خانوادگی، یا (اکثراً) ترکیبی از هر دوی آن اسامی می باشد (نظیر jwjones).
-Full Name نام کامل کاربر (معمولاً، نام، نام میانی و نام خانوادگی).
این نام عموما فقط برای نمایش بکار برده می شود بنابراین این بکارگیری حروف کوچک و بزرگ مناسب می باشد.
-Password کلمه عبور اولیه کاربر (اولین باری که کاربر به حساب جدید login می نماید از او خواسته می شود تا با استفاده از دستور pass این کلمه عبور را تغییر دهد).
-Confirm Password برای اطمینان از اینکه کلمه عبور را درست تایپ کرده اید آن را مجدداً تایپ نمایید.
-Login Shell پوسته پیش فرضی (برای وارد نمودن دستورات تایپی) که کاربر در هنگامی که در ابتدای login به فدورا از یک آزمایش کاراکتری مشاهده می نماید را معین نمایید.
-Create home directory بصورت پیش فرض این کادر انتخاب شده ودایرکتوری خانگی کاربر (بصورتی که بوسیله فیلد Home Directory نشان داده شده است) به صورت خودکار ایجاد می شود.
-Home Directory بصورت پیش فرض برای کاربر یک دایرکتوری خانگی از نام کاربر در دایرکتوری /home اختصاص داده می شود.
(برای مثال به کاربر sheree) بعنوان دایرکتوری خانگی وی، دایرکتوری /home/sheree اختصاص داده می شود.
اگر قصد دارید تا به کاربر یک دایرکتوری خانگی متفاوت اختصاص دهید این فیلد را تغییر دهید.
-Create a private group for the user اگر قصد دارید تا گروهی بوسیله نامی مشابه با کاربر برای این کاربر ایجاد شود، این کادر را تیک بزنید.
نام به فایل /etc/group اضافه می شود.
به این ویژگی اصطلاحاً (UPGs) user private groups اطلاق می گردد.
-Specify user ID manually عموماً شما این کادر را تیک نخواهید زد به این خاطر که UID مربوط به کاربر جدید به صورت خودکار تخصیص داده خواهد شد.
UID های جدید مربوط به کاربران جدید از 500 شروع می شوند.
اگر چه قصد دارید تا یک UID خاص را به یک کاربر اختصاص بدهید (برای مثال اگر قصد دارید تا UID با UID کاربر بر روی یک کامپیوتر دیگر واقع بر شبکه شما منطبق باشد) بر روی این کادر کلیک نموده و عددی که می خواهید در داخل کادر UID بکار رود را تایپ نمایید.
هنگامی که کارتان را انجام دادید بر روی دکمه OK کلیک کنید.
کاربر جدید به /etc/passwd و فایل های /etc/group اضافه می شود.
اکنون حساب کاربر برای login آن کاربر در دسترس می باشد.
گزینهتوضیحات-c commentتوصیفی از حساب کاربری جدید را ارائه می نماید.
معمولاً فقط نام کامل شخص می باشد.
به جای comment نام حساب کاربری را جایگزین نمایید.
اگر comment شامل چندین کلمه می باشد، از علامت های کوتپشن استفاده نمایید.-d home_dirدایرکتوری خانگی که برای حساب بکاربرده می شود را تنظیم می نماید.
پیش فرض قرار دادن نامی مشابه با نام login و قرار دادن آن در دایرکتوری /home می باشد.
بجای home_dir نام دایرکتوریی که استفاده می نمایید را قرار دهید.-Dبه جای ساخت یک حساب جدید، اطلاعات تدارک دیده شده را به عنوان تنظیمات پیش فرض جدید برای هر حساب جدیدی که ایجاد می شود ذخیره می نماید.-c expire_dateیک تاریخ انقضاء را برای هر حساب به فرمت MM/DD/YYYY اختصاص می دهد.
بجای expire_date تاریخ انقضایی که بکار می برید را قرار دهید.-f inactivityتعداد روزهایی که پس از انقضای کلمه عبور باید طول بکشد تا حساب بصورت دائمی غیر فعال (disable) شود را تنظیم می نماید.
تنظیم این پارامتر بر روی صفر، حساب را بلافاصله پس از این که کلمه عبور منقضی شد غیر فعال می نماید.
تنظیم این پارامتر بر روی 1- این گزینه را غیرفعال می نماید که رفتار پیش فرض می باشد.
بجای inactivity عددی که می خواهید بکار ببرید قرار دهید.-g groupگروه اولیه (نظیر آنچه در فایل /etc/group لیست شده است) را که کاربر جدید جزو آن گروه خواهد بود را تنظیم نمایید.
بجای group نام گروهی که بکار می برید را قرار دهید.-G grouplistکاربر جدید را به لیست تدارک دیده شده از گروه های جدا شده با کاما اضافه نمایید.-k skel_dirدایرکتوری اسکلتی شامل فایل های پیکربندی اولیه و اسکریپتهای login که باید به دایرکتوری خانگی یک کاربر جدید کپی شوند را تنظیم نمایید.
این پارامتر فقط در ارتباط با گزینه –m بکار برده می شود.
بجای skel_dir نام دایرکتوریی که می خواهید بکار ببرید را قرار دهید.-mبصورت خودکار دایرکتوری خانگی کاربر را می سازد و فایل های موجود در دایرکتوری اسکلتی (/etc/skel) را به داخل آن کپی می نماید.-Mدایرکتوری خانگی کاربر جدید را ایجاد نمی کند، حتی اگر رفتار پیش فرض بر روی ساخت آن تنظیم شده باشد.-nرفتار پیش فرض ساخت یک گروه جدید که منطبق با نام و User ID کاربر جدید می باشد را غیر فعال می نماید.-oاز –u uid برای ساخت یک حساب کاربری که داری UID مشابهی با نام کاربر دیگری می باشد استفاده می نماید.
این گزینه به صورت مؤثری به شما اجازه می دهد تا دو کاربر متفاوت با امتیازاتی بر روی مجموعه مشابهی از فایل ها و دایرکتوری ها داشتن باشید.-p passwdیک کلمه عبور را برای حسابی که در حال افزودن آن هستید وارد نمایید این کلمه عبور باید یک کلمه عبور رمزگذاری شده باشد.
بجای افزودن یک کلمه عبور رمزگذاری شده در اینجا می توانید از دستور passwd user بعداً برای افزودن یک کلمه عبور به user استفاده نمایید.-rبه شما اجازه می دهد تا یک حساب جدید را با یک user ID در محدوده ای که برای حساب های سیستم رزرو شده اند ایجاد نمایید.-s shellیک پوسته دستوری را برای بکارگیری برای این حساب تعیین می نماید.
بجای shell پوسته دستوری را قرار دهید.-u user_idشماره ID مربوط به حساب را تعیین می کند.
رفتار پیش فرض اختصاص خودکار عدد در دسترس بعدی می باشد.
بجای user_id شماره ID را قرار دهید.