سالها بود که کابران ریز کامپیوترهای و سیستم های سازگار با ان ، سیستم عامل را مترادف با می دانستند .
از سال 1981 که نخسین نسخه عرضه شد تا زمانی که با ظهور عامل ، مجبور به ترک میدان رقابت شد ، حاکم بی چون و چرا بر ریز کامپیوترها بود .
محیط ساده نوشتاری ، فرمانهایی که باید آنها را با دقت می نوشتند ، عدم پشتیبانی کامل ابزارهای صوتی و تصویری ، مدیریت نه چندان مناسب حافظه ( حداقل تا نسخه 5 ) و از همه مهمتر عدم وجود بهرهوری مناسب از امکانات سخت افزاری ، نیروی انسانی و زمان همگی از کاستی های آشکار این سیستم عامل بودند .
شرکت همواره در پی رفع دشواریهای بود و هراز گاهی نیز نسخه جدید با توانایی های بیشتر ، نسبت به نسخه های قبلی ، ارائه می کرد .
اما اشکال در ذات بود .
سرانجام شرکت ، برای آنکه از قافله عقب نماند ، یک رابط گرافیکی برای سیستم عامل خود تهیه کرد و آن را با نام روانه باز کرد .
اغلب کاربرد بزودی از این رابط گرافیکی ، به عنوان تکمیل کننده سیستم عامل خود استفاده کردند و نتیجه آن شد که محصولات فراوانی برای
کار تحت لوای این رابط گرافیکی بوجود آمدند .
اما همچنان را به عنوان قیم نیاز است .
بدون ، مفهومس برای وجود نداشت و این بود که بایستی سیستم را راه اندازی می کرد و سپس در صورت تمایل کار بر ( و وجود نرم افزار ) پروند به اجرا در می آمد و روابط گرافیکی برتر ظاهر می شد .
با پیشرفت سریع و چشمگیر فت آوری سخت افزاری کامپیوتر ، بهای کامپیوترهای بسیار قوی به سرعت کاهش یافت و شرایطی فراهم شد که تعداد زیادی از کاربران بتوانند با پرداختن بهای مناسبی ، سخت افزار کاملی داشته باشند .
حالا زمان آن رسیده بود که یک سیستم عامل گرافیکی تمام عیار وارد میدان شود .
بالاخره پس از سر و صدای فراوان و نامگذاری های متعدد ، در سال 1995 میلادی ، شرکت محصول نهایی خود را با نام 95 روانه بازار کرد .
سیستم عامل جدید بزودی جای خود را در میان کاربران ریز کامپیوترها بازکرد و در زمان کوتاهی عرصه را بر تنگ کرد.« از برجسته‌ترین
ویژگیهای می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- نصب آسان
- کارآیی و انعطاف پذیری زیاد
- داربودن یک رابط کاربر ساده وقدرتمند گرافیکی
- برنامه های کاربردی بسیار سودمند
- امکانات چاپی پیشرفته
- اجرای بهتر برنامه های کاربران
- پشتیبانی از شبکه و ارتباطات کامپیوتری
- اتصال به اینترنت و شبکه
- نصب و نگهداری آسان سخت افزار
- پشتیبانه کامل از سیستم های چند رسانه ای
- دسرسی از شبکه از راه دور »
« از سال 1995 به بعد ، این محصول هر سالی با نام آن سال به بازار عرضه شد :
، و بالاخره ، به همین خاطر ما از آن با نام سیستم عامل یاد خواهیم کرد »
، و بالاخره ، به همین خاطر ما از آن با نام سیستم عامل یاد خواهیم کرد » امکانات مورد نیاز برای نصب برای آنکه بتوانید از سیستم عامل استفاده کنید ، باید اول آن را نصب کنید .
حداقل سیستم مورد نیاز جهت نصب عبارتتند از : یک کامپیوتر با ریز پردازنده 80386 ( با سرعت 25 مگاهرتز یا بیشتر ) البته ریز پردازنده های 486 و بالاتر نتیجه بهتری دارند .
یک موس سازگار با میکروسافت .
یک دیسک گردان 5/3 اینچ ، 44/1 مگابایتی یا گرداننده دیسک فشرده لیزری .
حداقل 4 مگابایت حافظه اصلی .
کارت نمایشگر .
اگر نسخه ارتقایی را نصب می کنید باید از قبل را روی سیستم داشته باشید .
417 کیلوبایت حافظه قراردادی آزاد .
25 تا 40 مگابایت فضای خالی روی دیسک سخت .
بیش از 14 مگابایت فضای خالی اضافی روی دیسک سخت برای ایجاد پرونده .
نکته : اگر از یک کامپیوتر 386 با 4 مگابایت استفاده نماییم ، نمی توانید از کارآیی اصلی بهره‌مند شوید .
مقدار واقعی حافظه مورد نیاز حداقل 8 مگابایت است .
در صورتی که حداقل سخت افزار مورد نیاز را دارید ، اقدام به نصب آن نمایید .
برای این کار اگر از دیسک استفاده می کنید ، دیسک شماره 1 آن را در گرداننده قرار دهید و پروندخ را اجرا کنید .
از این مرحله به بعد با دقت به پیام های زمان نصب توجه کنید تا کار به پایان برسد .
اگر از دیسک لیزری فشرده استفاده می کنید ، باز هم پرونده را اجرا کنید .
به دلیل هماهنگی با سازمان آموزشی فنی و حرفه ای کشور از توضیح مراحل نصب صرفنظر می کنیم و شما را به کتابهایی که در این زمینه وجود دارند ، ارجاع می دهیم .
محیط پس از اینکه برنامه را نصب کردید ، کامپیوتر دوباره راه اندازی می شود و با سیستم عامل جدید شروع به کار می کند .
محیط رابط کاربر شامل یک میز کار است که در آن نشانه های برنامه های گوناگون قرار گرفته‌اند.
یک سطر به نام کارنما در پایین میزکار قرار دارد که روی آن دکمه ای با عنوان قرار دارد .
برای دسترسی به امکانات بایستی این دکمه را فشار دهید تا فهرست گزینشی آن ظاهر شود .
برای فعال کردن یا با موس روی ان کلیک کنید و یا را از روی صفحه کلید فشار دهید .
می توانید کارنما را با موس بگیری و بکشید تا در جای دیگری ، مثلاً به صورت عمودی در طرفین یا افقی در بالای میزکار ، قرار دهید .
موارد زیر به طور سراسری در صدق می کنند : برای فعال کردن هر برنامه ای روی نشان ان دو بار با موس کلیک کنید .
اگر در یک فهرست گزینشی ، در کنار گزینه ای علامت ► را مشاهده کردید ، باید منتظر زیر فهرستی از این گزینه باشید .
برای جابجا کردن نشانه ها ، آنها را با ماوس بگیرید و بکشید تا در محل جدید قرار بگیرند .
همانطور که از نام بر می آید ، این سیستم عامل بر اساس پنجره ها کار می کند و هر برنامه یک پنجره ویژه برای خود دارد .
ما مسائل مربوط به پنجره ها را در قسمتهای بعدی بررسی خواهیم کرد .
بر روی هر ناحیه ای که کلید راست موس را کلیل کنید ، یک فهرست گزینشی شامل فرملنهای مدیریت آن ناحیه ظاهر می شود .
ما موارد لازم را در قسمتهای بعدی آورده ایم .
برای خروج از از فهرست گزینشی دکمه گزینه را انتخاب کنید .
یک فهرت چند گزینه ای ظاهر می شود که به صورت پیش فرض ، گزینه اول آن فعال است .
این گزینه برای خروج از و خاموش کردن کامپیوتر بکار می رود .
گزینه دوم باعث راه اندازی دوباره سیستم می شود و گزینه سوم شما را به محیط می برد تا بتوانید برنامه های تحت را از آن محل اجرا کنید و سایر کارهای لازم را انجام دهید .
نکته : هرگز به شما اجازه نمی دهد از ترکیب کلیدهای برای راه اندازی دوباره استفاده کنید .
کنترل پنجره ها اساسی ترین موضوع در کار با مربوط به کنترل پنجره ها و عملیات آنها می شود .
در این بخش با مدیریت پنجره ها آشنا خواهید شد و کارهایی مثل بازکردن یک پنجره ، حداکثر کردن اندازه پنجره ، جابجا کردن پنجره و بالاخره بستن آن را بررسی خواهیم نمود .
آنچه گفته خواهد شد ، حالتی در برگیرنده دارد و در مورد تمامی پنجره های درست خواهد بود .
آشنایی با پنجره در یک پنجره در دارای قسمت های زیر می باشد : عنوان : نواررنگی که در بالای پنجره قرار دارد و شامل نلم پنجره و کلید های هدایت آن می باشد .
سطر وضعیت : سطر انتهایی واقع در پایین پنجره که در هر لحظه وضعیت محتویات آن را نشان می دهد .
سطر فهرست گزینشی : فهرست عملیات قابل اجرا در پنجره که هر کدام یک زیر فهرست دارد .
نشانه فهرتس گزینشی هدایت : یک نشانه گرافیکی است که فهرست عملیات هدایت پنجره را فعال می کند .
کلید حداکثر‌سازی:کلیدی که پنجره را به اندازه صفحه‌نمایش‌بزرگ می‌کند.
کلید حداقل سازی : کلیدی که پنجره را تا حدود قرار گرفتن روی کارنما کوچک می کند .
در این حالت پنجره همچنان فعال است .
کلید بستن : کلیدی که با آن پنجره بسته و غیر فعال می شود .
لبه های تغییر اندازه : دو ناحیه روی اضلاع افقی و عمودی پنجره که برای تغییر طول و عرض پنجره از آنها کمک گرفته می شود .
در حالت عادی می توانید کارهای زیر را روی یک پنجره انجام دهید : پنجره را تا حدی کوچک کنید که به شکل یک نشانه در کارتهای قرار بگیرد ولی همچنین فعال باشد .
این کار را حداقل سازی پنجره می گوییم .
پنجره را تا حد نهایی صفحه نمایش بزرگ کنید .
در این حالت پنره دارای حداکثر اندازه است.
جابجا کردن پنجره از یک محل به محل دیگر در صفحه نمایش .
انتخاب یک پنجره از میان چندین پنجره باز که منجر به قرار گرفتن آن در بالای پنجره های دیگر می شود و ان را برای کار فعال می کند .
بستن یک پنجره که منجر به غیر فعال شدن پنجره و توقف اجرای برنامه های کاربردی درون آن می شود .
چون این امکان وجود دارد که تعداد زیادی پنجره را به طور همزمان باز کنید ، ممکن است اسن پنجره ها روی هم واقع شوند ، در کنار هم قرار بگیرند و یا یکدیگر را بپوشانند .
در شرایط معمولی ممکن است شما دو پنجره باز داشته باشید .
اما آنچه که اهمیت دارد ، سازماندهی درست پنجره ها در صفحه نمایش است به نحوی که در دید باشند و برای انتخاب یک پنجره ، این کار به سادگی امکان پذیر باشد .
در برخی از برنامه های کاربردی ، خود برنامه پنجره های جدیدی را ( به طور احتمالی 9 خواهد داشت که مدیریت تما این پنجره ها با شما خواهد بود .
نکته : هنگامی که یک برنامه را اجرا می کنید ، در کارنما یک دکمه کارنمای جدید با نام برنامه کاربردی در حال اجرا ظاهر می شود .
نکته : گاهی اوقات هنگام استفاده از پنجره ها ممکن است بعضی از پنجره های شما امکان حداکثر و یا حداقل سازی نداشته باشند و به همین اندازه اکتفا شود .
حداقل سازی 1 اندازه یک پنجره اگر به صورت موقت کاری با یک پنحره ندارید ، می تواتنید اندازه آن را کوچک کنید .
این کار را با فشردن دکمه حداقل سازی پنجره انجام دهید .
با حداقل سازی یک پنجره ، برنامه های کاربردی آن به همان شکل حفظ می شوند و فقظ در شکل ظاهر ، از دسترس شما دور می شوند و پنجره به صورت یک نشانه در کارنما قرار می گیرد .
روش حداقل سازی پنجره در دکمه حداقل سازی مربوط به پنجره را در قسمت عنواه پنجره پیدا کنید .
اشاره گر ماوس را روی دکمه حداقل سازی قرار دهید و روی ان کلیک کنید .
در این شرایط خواهید دید که چطور پنجره اب می رود (!) و به شکل یک نشانه در کارنما جا می گیرد .
پس از حداقل سازی یک پنجره ، نشان ها و یا پنجره ای که در پشت آن بوده اند ظاهر می شوند .
به یاد بسپارید ککه انتهای راه اطلاع از فعال بودن پنجره ، توجه به کارنما و دیدن نشانه پنجره حداقل شده می باشد .
نکته : از جایی که ممکن است عنوانهای زیادی در کارنما باشند ، این احتمال وجود دارد که با حداقل سازی یک پنجره فقط چند حرف عنوان آن در کارنما (روی نشانه پنجره ) ظاهر شند و نام کامل آن دیده نشود .
حداکثر کردن اندازه یک پنجره در روش های گوناگونی برای بزرگ کردن یک پنجره وجود دارد .
شما می توانید پنجره ای را که تا حد یک نشانه کوچک شده و در کارنما قرار گرفته است به اندازه قبلی باز گردانید یا یک پنجره در حال نمایش را تا حد پوشاندن کامل صفحه نمایش بزرگ کنید .
در این قسمت روش های حداکثر سازی و حداقل سازی آن را خواهیم گفت .
در این زمینه سه شیوه زیر را بررسی خواهیم کرد : روی کلید پنجره در کارنما کلیک کنید .
روی کلید حداکثر سازی زیر پنجره کلیک کنید .
حرکت لبه های تغییر اندازه پنجره .
حداکثر سازی یک پنجره حداقل شده .
هنگامی که یک پنجره حداقل می شود ، نشانه آن در کارنما باقی می ماند .
برای حداکثر سازی چنین پنجره ای کافی است با ماوس روی نشانه آن کلیلک نمایید .
پنجره به سرعت بزرگ می شود و به اندازه قبلی خود بر می گردد .
حداکثر سازی 1 اندازه پنجره در هر پنجره ، در قسمت عنوان ، یک کلید حداکثر سازی وجود دارد .
برا‌انکه یک پنجره را تا حد پوشاندن تما صفحه نمایش بزرگ کنید ، کافی است روی کلید حداکثر سازی آن کلیک کنید .
پنجره به سرعت رشد می کند و همه صفحه نمایش ( و پنجره های زیرین ) را می پوشاند .
نکته : اگر روی ناحیه عنوان پنجره دبل کلیک نمایید ، اندازه پنجره حداکثر می شود .
پس از حداکثر سازی یک پنجره ، کلید حداکثر سازی تبدیل به کلید « بازگشت 2» می شود .
یعنی با کلیک روی آن ،توسط ماوس ،پنجره به اندازه پیش از بزرگنمایی باز می گردد .
چ نکته : اگر روی ناحیه عنوان یک پنجره حداکثر سازی شده ، دوبار با ماوس کلیک نمایید به اندازه پیشین خود بر می گردد .
تغییر اندازه پنجره به اندازه دلخواه تا اینجا دیدید که برای تغییر اندازه یک پنجره فقط میان دو حالت حداکثر و حداقل می توانستیم یکی را داشته باشیم .
حالا فرض کنید می خواهیم یک پنجره را تا حد معینی کوچک یا بزرگ کنیم .
برا یاین منظور از ناحیه «لبه های تغییر اندازه » استفاده می شود .
تغییرات می تواند در جهت کشیدگی افقی یا عمودی پنجره باشد و یا هر دو تغییر به طور همزمان اعمال شوند که در این صورت پنجره در هر دو جهت تغییر اندازه پیدا می کند .
در این قسمت به بررسی شیوه تغییر اندازه پنجره به اندازه دلخواه خواهیم پرداخت .
روش تغییر اندازه دلخواه پنجره نشانگر ماوس را روی ضلع افقی ( یا عمودی ) پنجره مورد نظر قرار دهید .
در این حالت این نشانگر تغییر شکل داده و به صورت یک پیکان دو سر در می آید .
کلید چپ ماوس را فشرده و در همین حال ماوس را جابجا کنید تا پنجره تغییر اندازه بدهد .
زمانی که پنجره به اندازه دلخواه رسید ، کلید ماوس را رها کنید .
برای تغییر همزمان طول و عرض پنجره قرار دهید و آنرا کلیک کرده و بکشید تا پنجره تغییر اندازه بدهد .
شکل نشان گر در حال تغییر اندازه مطابق جدول زیر خواهد بود نکته : در صورتیکه پنجره را حداکثر کرده باشد ، پنجره شما تغییر اندازه نمی دهد .
جابجا کردن پنجره محل قرار گرفتن یک پنجره در صفحه نمایش همواره یکسان نیست .
شما می توانید آنرا در هر جایی از صفحه قرار دهید .
به عنوان مثال اگر بخواهید دو پنجره را در کنار هم قرار دهید ، می توانید هر کدام از انها را جابجا کنید تا به منظورتان برسید .
این کار از طریق گرفتن و کشیدن پنجره با ماوس انجام می شود .
نکته : چنانچه پنجره ای را حداکثر کرده باشید ، پنجره شما جابجا نخواهد شد ، زیرا تمام صفحه را اشغال نموده و فقط هنگامی می توانید آنرا جابجا نمایید که حالت عادی داشته باشد ( در حالت حداقل شده نیز امکان جابجایی وجود ندارد ) .
روش جابجا کردن یک پنجره روش ناحیه عنوان پنجره کلیک کنید و در حالی که کلید ماوس را نگهداشته اید ، پنجره را تغییر مکان دهید 1.
در هر جا که خواستید ، کلید ماوس را رها کنید تا پنجره در آنجا مستقر شود .
بستن پنجره باز در هنگامیکه بخواهید یک برنامه کاربردی را پایان بدهید .
یا یک پنجره باز را ببندید ، می توانید با استفاده از کلید بستن پنجره ، پنجره فعال را ببندید .
توجه داشته باشد که عمل بستن با کوچک سازی متفاوت است .
در حداقل کردن یک پنجره ، برنامه کاربردی در حال اجرا درون پنجره ، در پس زمینه به کار خود ادامه می دهد .
ولی در مورد بستن پنجره ، برنامه ها از کار می افتند و پنجره غیر فعال می شود و از حافظه خارج می گردد .
روش بستن یک پنجره نشانگر ماوس را روی کلید بستن پنجره ، علامت ( ) ، قرار دهید و سپس کلیک کنید .
اگر رنامه درون پنجره در حال اجرا است ، می توانید با بستن برنامه (پایان دادن به آن توسط فرمانهای موجود در برنامه ) پنجره آن را نیز ببندید .
استفاده از فهرست گزینشی هدایت ( دکمه کنترل ) در گوشه سمت هر پنجره ای در یک نشانه وجود دارد این نشانه وقتی بسته است نیز دیده می شود .
اگر با استفاده از ماوس روی این نشانه دبل کلیک کنید ، پنجره بسته خواهد شد .
حال نشانگر ماوس را روی این نشانه قرار دهید و یک بار کلیک کنید خواهید دید که یک فهرست گزینشی باز می شود .
گزینه های این فهرست ، هدایت پنجره را در اختیار شما قرار می دهند تغییر محل پنجره و تغییر اندازه های آن با استفاده از این گزینه ها انجام می گردد .
گزینه های فهرست گزینشی هدایت در جدول زیر خلاصه ای از وظایف هر گزینه را آورده ایم : گاهی اوقات در زمان فعال شدن فهرست فوق ، برخی گزینه ها به رنگ خاکستری می باشند .
چنین گزینه هایی غیر فعال می باشد .
به عنوان مثال گزینه تا زمانی که پنجره حداکثر سازی نگردد ، غیر فعال خواهد ماند .
نکته مهم دیگر استفاده از کلیدهای میانبر است .
وقتی یک فهرست گزینشی را باز می کنید ، یک حرف هر گزینه با رنگ متفاوتی نوشته شده است ( یا پُر رنگ تر ) .
اگر ترکیب و حرف پر رنگ را فشار دهید ، معادل این است که روی گزینه انتخاب شده ، کلید را فشار داده اید .
نوعی دیگر از کلیدها وجود دارند که آنها را «شتاب دهنده» می گویند .
یک کلید شتاب دهنده ، می توان بدون باز بودن فهرست گزینشی ، فعال شود در حالیکه «کلید میانبر» این توانایی را ندارد .
مشهور ترین کلید «شتاب دهنده» است که معادل بستن پنجره می‌باشد .
بستن پنجره با کمک صفحه کلید اگرچه امروزه کاربران کمتر از صفحه کلید برای هدایت برنامه ها و منابع استفاده می کنند و بیشتر ماوس را بکار می گیرند ولی با وجود این بدنیست برای مواردی که ماوس دچار اشکال می گرند ولی با وجود این بدنیست برای مواردی که ماوس دچار اشکال می گردد و امکان کار با ان وجود ندارد بدانید که چطور می توان از صفحه کلید استفاده کرد .
روش کار روی پنجره به کمک صفحه کلید کلید را فشار دهید تا نوار روشن دور نشانه پنجره قرار بگیرد و منوی کنترل را باز نماید .
با کلیدهای جهت نما بالا و پایین روی گزینه ها حرکت کنید و مورد دلخواه را با زدن کلیدد فعال نمایید .
برای بستن پنجره را انتخاب یا کلید شتاب دهنده را فشار دهید .
لازم به ذکر است که سایر عملیات روی پنجره ها ، نظیر جابجا کردن یا تغییر اندازه نیز با انتخاب گزینه مناسب امکان پذیر می باشد .
در هر مورد کلیدهای جهت نما به شما یاری می دهند .
مرتب سازی نشانه ها در یک پنجره هنگامیکه یک پنجره را باز می کنید ، تعدادی نشانه داخل آن می بینید .
این نشانه ها هر کدام مربوط به یکی از فایلها یا برنامه های داخل پنجره مورد بحث می باشند .
مرتب بودن این نشانه ها از آن جهت که شما را در یافتن یک مورد خاص یاری می دهد ، بسیار اهمیت دارد .
یک روش مرتط سازی به صورت دستی انجام می شود .
یعنی هر نشانه را با ماوس بگیریدو بکشید .
با این روش همه نشانه ها را در کنار هم بچینید تا مرتب شوند .
اما در شیوه ای که خواهیم گفت مرتب سازی به صوورت خودکار انجام می شود .
روش مرتب سازی خودکار نشانه ها در پنجره مورد نظر کلیک راست کنید .
یک فهرست گزینشی ظاهر می شود .
گزینه را انتخاب نمایید .
زیر فهرست گزینشی جدیدی ظاهر می شود .
در زیر فهرست ظاهر شده مبنای مرتب سازی را انتخاب کنید و با ماوس روی آن کلیک کنید .
نشانه ها بر اساس شیوه درخواستی در پنجره مرتب می شوند .
در جدول زیر به وطر خلاصه شیوه های مرتب سازی را معرفی نموده ایم : آرایش پنجره ها همانطور که از نام بر می آید ، شما همواره در جریان کار با این سیستم تعداد زیادی پنجره را خواهید داشت .
اگر در شرایطی قرار بگیرید که چندین پنجره به صورت همزمان باز باشند ، بهتر است که سرو شکل مناسبی به آنها بدهید تا برای انتخاب هرکدام دچار سردرگمی نشوید .
یک راه این کار حداقل سازی پنجره ها و قرار دادن نشانه آنها در کارنما می باشند .
به دو دلیل این روش ممکن است مناسب نباشد .
اول اینکه اگر تعداد پنجره های حداقل شده زیاد باشد ، در ناحیه کارنما ، نشانه ها به طور کامل نشان داده نمی شوند و در واقع مسأله حل نمی شود .
دوم اینکه ممکن است نیاز به استفاده همزمان پنجره ها داشته باشید و نتوانید هیچ کدام را حداقل کنید .
راه حل مشکل در نظر اول با تغییر اندازه و جابجا کردن پنجره ها ، به نحوی که به شکل مطلوب در کنار هم قرار بگیرند ، می باشد .
اما پیش بینی لازم برای ارایش خودکار پنجره ها نیز ، به عمل آمده است .
روش آرایش خودکار پنجره ها به کلید راست ماوس در ناحیه کارنما کلیک کنید .
فهرست گزینشی کارنما ظاهر می شود .
توجه کنید که حتماً در یک قسمت خالی کارنما کلیک کرده باشید .
سه گزینه اول فهرست ظاهر شده مربوط به آرایش پنجره می باشند .
شرح هر گزینه را در زیر می بینید : گزینه مورد نظر را بر گزینید تا پنجره ها بر اساس آن در صفحه نمایش (میزکار) آرایش لازم را بگیرند .
توجه داشته باشید که در این شرایت کلید های هدایت کننده هر پنجره نیز حفظ می شود و می توانید در زمان مناسب انها را به کار ببرید .
آشنایی با «مرکز کنترل1» برای تنظیم و مدیریت ابزارهای سخت افزاری که به کامپیوتر شما بسته شده اند و به ان پاسخ می گویند ، از برنامه ای به نام «مرکز کنترل» ( یا ) استفاده می شود .
به عنوان مثال برای تنظیم پارامترهای حرکتی و نمایشی ماوس ، تنظیم سرعت های ضرب کلیدها در صفحه کلید ، قرار دادن صدا برای رویدادهای گوناگون در جریان کار با ، تنظیم چاپگر و ...
می توانید از امکانات « مرکز کنترل » بهره برداری نمایید .
در این قسمت ما بر اساس استاندارد سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور ، با پاره ای از این امکانات شما را آشنا می کنیم .
هشدار : فقط پس از اشنایی کامل با این برنامه اقدام به تغییر پارامترهای آن نمایید .
چون در صورتی که اشتباهی از شما سر بزند این امکان وجود دارد که تنظیم کامپیوتر بر هم بخورد .
اجرای برنامه «مرکز کنترل» معمولاً در میزکار نشانه وجود دارد .
با استفاده از ماوس روی این نشانه دبل کلیک‌کنید تا باز شود .
اکنون نشانه را مشاهده خواهید کرد با روش قبل آن را باز کنید .
اما با هر دلیلی با استفاده از نشانه ها ، برنامه را پیددا نکردید .
گزینه در فهرست را بکار بگیرید و دستور اجرای برنامه را بدهید .
حاصل کار آشکار شدن برنامه مورد نظر یعنی می باشد .
نکته : هرگاه برنامه ای را در نشانه ها ندیدید ، می توانید فایل اجرایی آن را توسط باز کنید تا برنامه فعال گردد .
پس از باز شدن پنجره «مرکز کنترل» نشانه های هر یک از عملیات آن ظاهر می شوند .
تنظیم پارامترهای ماوس در این قسمت می خواهیم با استفاده از ، مشخصه های ماوس بسته شده به کامپیوتر را مطابق میل کاربر تنظیم کنیم .
روش تغییر و تنظیم پارمترهای ماوس در پنجره ، روی نشانه دبل کلیک کنید تا پنجره مشخصات ماوس ظاهر می شود .
در پنجره ماوس چهار کلید به شرح زیر وجود دارند : در شرایط معمولی کلید فعال است .
هر کلیدی که فعال باشد جلوتر از بقیه قرار بگیرد.
پارامترهای قابل تنظیم در این پنجره عبارتند از : از تغییر کلید فعال ماوس و تعیین سرعت دبل کلیک .
در پیکربندی کلیدها ، کلید سمت چپ ماوس به طور پیش فرض فعال است .
یعنی اگر ماوس را در دست راست خود بگیرید ، انگشت اشاره شما روی کلید چپ قرار می گیرد .
در مقابل گزینه یک دایره کوچک قرار دارد که علامت خورده است .
برای تبدیل ماوس به یک ماوس «چپ دست» ( برای آنها که ماوس را در دست چپ خود می گیرند ) باید اشاره گر ماوس روی دایره مقابل اشاره کنید و کلیک نمایید .
حالا کلید سمت راست ماوس فعال می شود .
در شکل ماوس که در این جا دیده می شود ، نیز کلید راست ماوس تغییر رنگ می دهد .
در زیر ناحیه تعیین پیکربندی کلید ، نوع فعالیت کلیدها آمده است .
در حالت «راست دست» این اطلاعات به صورت زیر است .
کلید چپ : گزینشهای معمولی کشیدن عادی ( در مورد حرکت دادن نشانه ها ) کلید راست : فهرست گزینشی زمینه را فعال کند کشیدن ویژه با تغییر دادن کلید فعال چپ به راست ، این وظایف هم تغییر می کنند .
در ناحیه بعدی روی پنجره ماوس گزینه تعیین سرعت ضرب دبل کلیک ماوس وجود دارد .
یک نمایشگر قابل تنظیم در این قسمت قرار دارد که از آهسته تا سریع قابل تنظیم می باشد .
برای تغیر آن نشانگر ماوس را روی کلید تنظیم قرار دهید و کلیک نمایید و در حالیکه کلید ماوس را نگهداشته اید ، کلید تنظیم را در جهت مورد نظر حرکت دهید و سپس رها کنید .
سرعت دبل کلیک به حالت فعال کردن یک برنامه با ماوس بر می گردد .
هر چه این سرعت بیشتر باشد .
(یعنی به سمت رفته باشید ) فاصله میانی دبل کلیک زدن با ماوس باید کوتاهتر شود تا یک عمل انجام شود .
ولی اگر سرعت کمتر باشد ، فاصله زمانی میان دبل کلیک زدن بیشتر خواهد بود .
سعی کنید همیشه این پارامتر را در حد میانی قرار دهید تا دچار مشکل نشوید .
اگر سرعت باشد ، فاصله میان دبل کلیک باید بسیار کوتاه باشد و این کار تقریباً غیر ممکن می شود و در عمل دیگر نمی توانید این عملیات را برای فعال نمودن انجام دهید .
پس از اینکه تنظیم های لازم را به عمل آورید ، کلید را فشار دهید .
تنظیم بعدی است .
با ماوس روی آن کلیک نمایید تا پنجره آن باز شود .
این قسمت شکل های نشان گر ماوس در حالتهای گوناگون را نشان می دهد .
مثلاً در حالت عادی ، گزینش راهنمای خاص ، در زمان انتظار و ...
شما می توانید این شکلها را به میل خود تغییر دهید .
در قسمت طرح ها روی نشانگر پایین با ماوس کلیک نمایید تا فهرستی از طرح های موجود ظاهر شود .
هر طرح گروهی از شکلهای نشانگر ماوس برای عملیات و شرایط بهمراه دارد .
هر طرحی را انتخاب کنید ، نشانگرها را تنظیم می کند .
در حالت پیش فرض هیچ طرح ویژه ای در وجود ندارد ، برای تغییر شکل نشانگر باید از سایر برنامه های کمکی مخصوص این کار استفاده نمایید .
تنظیم پارامترهای حرکتی با کلید انجام می شود .
این کلید را فعال کنید تا پنجره آن ظاهر شود .
دو نمایشگر قابل تنظیم در این پنجره وجود دارد ک الف – سرعت نشانگر : این نمایشگر سرعت نشانگر ماوس را تعیین می کند .
یعنی میزان جابجایی نشانگر در جریان حرکت روی صفحه نمایش .
هر چه سرعت را بیشتر انتخاب نمایید ، یک حرکت کوچک ماوس منجربه جابجا شدن بیشتری در نشانگر روی صفحه می شود .
ب- نمایشگر ردیاب ماوس : اگر در جعبه بازرسی مقابل عبارت با ماوس کلیک نمایید ، این گزینه فعال می شود و در نتیجه با حرکت دادن نشانگر ماوس ، رد روی آن صفحه باقی می ماند .
می توانید سرعت ردیاب یاین نشانگر را نیز از آهسته تا سریع تغییر بدهید .
5-آخرین انتخاب در ماوس به نوع ان مربوط می شود .
کلید را فعال کنید تا پنجره آن ظاهر شود .
نام ماوس خود را در جعبه گفتگوی می بینید .
می توانید نام آن را با زدن کلید تغییر دهید و ماوس دیگری را برگزینید .
اشتباه در این قسمت موجب از کار افتادن ماوس شما می شود .
تنظیم صدا برای برای رویدادها در گزینه در مرکز کنترل شما با امکاناتی مواجع خواهید شد که بسیار جالب توجه هستند .
بخشی از این امکانات برای صدا گذاری روی رویدادهای خاص در می باشند .
شما می توانید برای تمامی رویدادهای صداهای مناسبی قرار دهید : بازو ببستن جعبه گفتگو اشتباه های کاربر شروع خروج حداکثر و حداقل سازی پنجره ها شروع برنامه ها نمایش فهرستهای گزینشی نمایش صفحه راهنما علاوه بر این رویدادها ، می توانید برای چندین رویداد دیگر نیز صداهای مناسبی قرار دهید .
ضمناً برای رویدادهای خاصی که مورد نظر کاربر هستند نیز می توانید صداهایی را تعیین نمایید.
روش صداگزاری روی رویدادهای را باز کنید .
روی نشانه با ماوس دبل کلیک کنید تا جعبه گفتگوی این قسمت ظاهر شود .
در طول فهرست رویدادهای قابل صدا گزاری حرکت کنید .
یکی از رویدادها را انتخاب کنید و را فشار دهید تا به جعبه وارد شوید .
در جعبه ، نام صدا ها وجود دارد .
یکی از صداها را برگزینید .
در جعبه نشانه یک بلندگوی بزرگ ظاهر می شود .
روی کلید در سمت راست نشانه بلندگو کلیک نمایید تا نمونه صدای انتخابی را بشنوید .
برای تغییر صدای یک رویداد ، نوار روشن را روی رویداد قرار دهید و صدا را دوباره با ماوس کلیک نمایید .
حالا عملیات سفارشی کردن صدا برای انجام شده است و می توانید شرایط را ذخیره نمایید .
برای این کار روی کلید کلیک نمایید و یک نام برای «طرح صدا» در جعبه گفتگو ذخیره طرح وارد کنید .