یکپارچه سازی فن آوریهای سرویس دهنده کاربرد شبکه و سرویس دهنده پایگاه داده چندگانه افزایش محبوبیت تجارت الکترونیکی بسیاری از شرکت ها را به رجعت به سرویس دهنده های کاربردی برای بکارگیری و مدیریت برنامه های کاربردی شبکه شان بطور مؤثر، متوجه نموده است. این سرویس دهنده های کاربردی برای ارتباط با یک سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS) برای ذخیره و بازیابی اطلاعات ترکیب بندی می کنند. این امر اغلب به این معنی است که برنامه های کاربردی شبکه باید با محیط های «قانونی» کار نماید. در نتیجه، توسعه دهندگان برنامه های کاربردی شبکه متوجه شده اند که کنترلی بر محصول DBMS مورد استفاده برای پشتیبانی برنامه های کاربردی شان ندارند یا نمی توانند پایگاه مورد طراحی را کنترل نمایند. در بعضی موارد، توسعه دهندگان ممکن است متوجه شوند که اطلاعات بحرانی برای برنامه کاربردی آنها در DBMS های چندگانه توسعه یافته توسط فروشندگان نرم افزار متفاوت منتشر می شود. مشکلاتی که توسعه دهندگان برنامه کاربردی تجارت الکترونیکی با آن مواجه هستند:
چنین وضعیتی می تواند کشمکش های متعددی تولید کند، یک معماری نرم افزار را در نظر بگیرید که استفاده از (EJBS) جاوا را احضار می کند، که یک مؤلفه فن آوری است که علاقه بسیاری را از طرف جامعه تجارت الکترونیکی بدست آورده است. یعنی وقتی اطلاعات همراه با موضوعات جاوا باید در ماورای مرزهای یک جلسه کاربردی موجود باشند. EJB های موجودیت در اکثر مواقع از یک DBMS منطقی برای چنین مقاصد ذخیره سازی استفاده می کنند. توسعه دهندگان EJB می توانند یکی از دو نوع EJB موجودیت را تولید نمایند: آنهایی که دارای توجه مدیریت شده هستند یا آنهایی که دارای تاکید بر مدیریت می باشند.
مدیریت اغلب توسعه دهنده را از نوشته کد (رمز) دسترسی اطلاعات خام (داده) رها می نماید، در عوض سیستم ای که ظرف EJB را راه اندازی می کند بطور خودکار SQL مناسب رادر صورت نیاز تولید واجرا
می نماید. برعکس، مواد و دانه های موجودیت مستلزم بر آن است که توسعه دهنده که روال های دسترسی اطلاعات خام خودش را کدبندی و حفظ نماید.
این امر اجازه انعطاف پذیری بیشتری را می دهد، اما مستلزم مهارت های برنامه ریزی اضافی است (مثل دانش درباره فن آوری DBMS) و نیازهای کار برای توسعه دانه و آزمایش راافزایش می دهد و از قابلیت حمل خود bear دانه جلوگیری می نماید. متاسفانه، شرکت هایی که قصد دارند از EJB های با موجودیت مدیریت شده ظرف (از این پس موسوم به دانه های موجودیت CMP) برای برنامه های کاربردی تجارت الکترونیکی خودشان استفاده کنند ممکن است با بعضی از موانع مواجه شوند.
سرویس دهنده برنامه کاربردی شبکه شرکت انتخاب شده ممکن است DBMS های شرکت مورد انتخاب را نتواند بکار ببرد. بعلاوه، اگر مقررات طراحی یک دانه موجودیت CMP را فرا بخواند که ویژگی های آن باید DBMS های «قانونی» چندگانه را در بر بگیرد، این امر یقیناً پشتیبانی نخواهد شد. درحالیکه کار بر روی هر کدام از این مشکلات امکان پذیر است، آنها می توانند دردسرهای اضافی را موجب شوند و از سرویس دهنده برنامه کاربردی شبکه تا تلاش برای انتقال اطلاعات (پرهزینه) یا بکارگیری یک فرآیند رونویسی اطلاعات را شامل گردند که تاخیر اطلاعات فیلمی کم را پشتیبانی می کند.
بازنگری یک راه حل بالقوه:
با این حال، راه دیگری موجود است که می تواند چنین کارهای غیرضروری را در بسیاری موارد ارائه کند. این راه شامل بکارگیری فن آوری سرویس دهنده برنامه کاربردی شبکه با فن آوری سرویس دهنده پایگاه داده چندگانه است. این گزارش یک پروژه را شرح می دهد که در آزمایشگاه مانتاترنرا IBM امکان چنین معماری ای را بررسی کرد ونتایج خوبی داشت. پروژه یک سرویس دهنده برنامه کاربردی شبکه را با یک سرویس دهنده پایگاه داده چندگانه (در این حالت تألیف پیشرفته websphere 31º) از (IBM برای پشتیبانی صف آرایی دانه های موجودیت CMP یکپارچه می کند که به منابع داده چندگانه دسترسی دارد.