امنیت شبکه:
وقتی از امنیت شبکه صحبت می کنیم، مباحث زیادی قابل طرح و بررسی هستند، موضوعاتی که هر کدام به تنهایی می توانند در عین حال جالب، پرمحتوا و قابل درک باشند. اما وقتی صحبت کار عملی به میان می آید، قضیه تا حدودی پیچیده می شود. ترکیب علم و عمل، احتیاج به تجربه دارد و نهایت هدف یک علم بعد کاربردی آن است.
وقتی دوره تئوری امنیت شبکه را با موفقیت پشت سر گذاشتید و وارد محیط کار شدید، ممکن است این سوال برایتان مطرح شود که حالا باید از کجا شروع کرد؟ اول کجا باید ایمن شود؟ چه استراتژی را در پیش گرفت و کجا کار را تمام کرد؟ به این ترتیب انبوهی از این قبیل سوالات فکر شما را مشغول می کند و کم کم حس می کنید که تجربه کافی ندارید (که البته این حسی طبیعی است ).
پس اگر شما نیز چنین احساسی دارید و می خواهید یک استراتژی علمی - کاربردی داشته باشید، تا انتهای این مقاله را بخوانید.
همیشه در امنیت شبکه موضوع لایه های دفاعی، موضوع داغ و مهمی است. در این خصوص نیز نظرات مختلفی وجود دارد. عده ای فایروال را اولین لایه دفاعی می دانند، بعضی ها هم Access List رو اولین لایه دفاعی می دانند، اما واقعیت این است که هیچکدام از این‌ها، اولین لایه دفاعی محسوب نمی شوند. به خاطر داشته باشید که اولین لایه دفاعی در امنیت شبکه و حتی امنیت فیزیکی وجود یک خط مشی (Policy) هست. بدون policy، لیست کنترل، فایروال و هر لایه دیگر، بدون معنی می شود و اگر بدون policy شروع به ایمن سازی شبکه کنید، محصول وحشتناکی از کار در می آید.
با این مقدمه، و با توجه به این که شما policy مورد نظرتان را کاملا تجزیه و تحلیل کردید و دقیقا می دانید که چه می خواهید و چه نمی خواهید، کار را شروع میشود. حال باید پنج مرحله رو پشت سر بگذاریم تا کار تمام شود. این پنج مرحله عبارت اند از :
1- Inspection ( بازرسی )
2- Protection ( حفاظت )
3- Detection ( ردیابی )
4- Reaction ( واکنش )
5- Reflection ( بازتاب)
در طول مسیر ایمن سازی شبکه از این پنج مرحله عبور می کنیم، ضمن آن که این مسیر، احتیاج به یک تیم امنیتی دارد و یک نفر به تنهایی نمی تواند این پروسه را طی کند.
1- اولین جایی که ایمن سازی را شروع می کنیم، ایمن کردن کلیه سندیت های (authentication) موجود است. معمولا رایج ترین روش authentication، استفاده از شناسه کاربری و کلمه رمز است.
مهمترین قسمت هایی که باید authentication را ایمن و محکم کرد عبارتند از :
- کنترل کلمات عبور کاربران، به ویژه در مورد مدیران سیستم.
- کلمات عبور سوییچ و روتر ها ( در این خصوص روی سوییچ تاکید بیشتری می شود، زیرا از آنجا که این ابزار (device) به صورت plug and play کار می کند، اکثر مدیرهای شبکه از config کردن آن غافل می شوند. در حالی توجه به این مهم می تواند امنیت شبکه را ارتقا دهد. لذا به مدیران امنیتی توصیه میشود که حتما سوییچ و روتر ها رو کنترل کنند ).
- کلمات عبور مربوط به SNMP.
- کلمات عبور مربوط به پرینت سرور.
- کلمات عبور مربوط به محافظ صفحه نمایش.
در حقیقت آنچه که شما در کلاس‌های امنیت شبکه در مورد Account and Password Security یاد گرفتید این جا به کار می رود.