دانلود تحقیق آموزش فتوشاپ 6

فتوشاپ 6 جدیدترین و مهمترین نسخه از برنامه‌ای است که از سال 1987 به بعد استانداردی برای اصلاح و دستکاری تصویر شده است.

نسخه جدید این برنامه، دارای ویژگی‌های جدید بسیاری از جمله نوار Tool Options می‌باشد که تمام گزینه‌های ابزار را درست نزدیک تصویر قرار می‌دهد تا بتوانید آنها را آسان تر و وسیع تر تنظیم کنید.

روی ابزارهای Type Tools کاملا کار شده است و اکنون می‌توانید متن را دقیقا روی تصویر و حتی روی یک مسیر قرار دهید.

ناظم‌های متنی و بندی (پاراگرافی) به این نسخه افزوده شده که به شما امکان می‌دهند تا حروف را کشیده و فضای خطی را تنظیم کنید و کارهای دیگری را با این ابزارها انجام دهید.

همچنین ابزارهای شکل دهی و برداری (Vector shape Tools) وجود دارند که به شما امکان می‌دهند تا با کلیک کردن ماوس، بتوانید شکل‌ها و مسیرهای شکل‌دار بسازید.
چنانچه با نسخه قبلی فتوشاپ کار کرده باشید، از این که نسخه جدید چقدر قدرتمند شده تعجب خواهید کرد.

اگر اولین بار است که فتوشاپ را تجربه می‌کنید، کاملا تحت تأثیر قرار خواهید گرفت و متوجه می‌شوید که فتوشاپ چه برنامه خوبی است.

برای کاربرانی که برای نخستین بار با فتوشاپ کار می‌کنند، موضوع بسیار تعجب‌آور اینست که کار با فتوشاپ واقعا دشوار نیست.

اگر با نرم افزارهای دیگر ادوب کار کرده باشید، رابط فتوشاپ، برای شما کاملا آشنا خواهد بود.

چنانچه اولین گام را به سوی ایجاد نگاره سازی رقمی بر می‌دارید، در هر فرصتی یک فصل از کتاب را کار کنید و تمرین‌ها و فعالیت‌ها را انجام دهید.

در این صورت، پیشرفت کار برایتان آسانتر خواهد بود.
صادقانه بگویم، یکشبه نمی‌توانید کارشناس فتوشاپ یا هر کار دیگر شوید.

اما خود آموز فتوشاپ 6 در 24 ساعت، در مدت 24 ساعت شما را راه می‌اندازد.

این کتاب، به 24 درس یک ساعته تقسیم می‌شود.

هر درس یک ساعت طول می‌کشد.

برخی از دروس به زمان بیشتری نیاز دارند و بعضی دیگر به زمان کمتر.

لفطا سعی نکنید که همه کتاب را رد یک روز در 24 ساعته تمام کنید.

حتی اگر می‌توانید نیز چنین کاری را انجام ندهید.

بهترین راه یادگیری اینست که یک تا دو ساعت بین جلسه‌های دروس به تمرین کردن اختصاص دهید.

زیرا می‌خواهید همه جا سرک بکشید و ببینید وقتی اینجا و آن جا کلیک می‌کنید در منوها چه می‌بینید و چه اتفاقی رخ می‌دهد.
برای شروع ، این اصل را انجام دهید: پنجره About Photoshop را باز نموده و یک دقیقه صبر کنید.

سیاهه‌ای از نام افرادی که روی برنامه کار کرده‌اند، شروع به پیمایش می‌کند.

در این سیاهه به نام فامیل افراد با دقت نگاه کنید.

جالب است...

آماده‌اید؟

شروع کنیم.

اصول فتوشاپ
در حال حاضر فتوشاپ مهمترین برنامه نگاره‌سازی (گرافیک) می‌باشد.

(گرچه از ده سال پیش تاکنون نسبت به اولین نگارش خود بسیار تغییر کرده است).

با آن که فتوشاپ عمدتاً برای خوشنمایی (retouch) عکس و دستکاری تصویر مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌توانید آن را برای ایجاد اصل هنر یعنی هم از چرکنویس و هم از روی عکس به کار ببرید.

از فتوشاپ حتی می‌توانید برای تنظیم نوع آن نیز استفاده نمایید.

این برنامه از یک بازی ویدئویی بسیار جالب تر بوده و ساده تر از آنست که شما فکر می‌کنید.

نحوه دستیابی به این روش
وقتی برای اولین بار فتوشاپ را اجرا می‌کنید، جعبه ابزار آن را در طرف چپ صفحه نمایش خواهید دید.

یک نوار Tool Options جدید درست در پایین عنوان‌های منوها (در بالای صفحه نمایش) و همچنین چهار مجموعه پنجره در طرف راست وجود دارد (در صورتی که، از رایانه مکینتاش استفاده می‌کنید)، در آن زمان می‌توانید رومیزی خود، یا هر چیزی باز دیگری را مشاهده نمایید.
وقتی برای اولین بار فتوشاپ را اجرا می‌کنید، جعبه ابزار آن را در طرف چپ صفحه نمایش خواهید دید.

یک نوار Tool Options جدید درست در پایین عنوان‌های منوها (در بالای صفحه نمایش) و همچنین چهار مجموعه پنجره در طرف راست وجود دارد (در صورتی که، از رایانه مکینتاش استفاده می‌کنید)، در آن زمان می‌توانید رومیزی خود، یا هر چیزی باز دیگری را مشاهده نمایید.

در ابتدای امر، شما یک ناحیه کاری را نخواهید دید، زیرا فتوشاپ بر خلاف بیشتر برنامه‌های نگاره سازی، به طور خودکار صفحه جدیدی را باز نخواهد کرد.

این بدان معناست که چون در فتوشاپ مهمترین قسمت کار روی تصاویر انجام می‌شود، می‌توانید تصویر مورد نظر خود را از منبع دیگری وارد کنید.

ممکن است بخواهید از تصاویر رقمی موجود در پویشگر یا دوربین رقمی استفاده نمایید.

همچنین شما احتمالاً روی پرونده‌های پایین گذاری شده از اینترنت یا عکس‌های موجود در CD-ROM کار خواهید کرد.

در ساعت 2 باز کردن و ذخیره سازی، کلیه مطالب مربوط به باز کردن این عکس‌ها را خواهید آموخت.

حال، بیایید یک صفحه خالی را باز نموده و برخی از ابزارهای فتوشاپ را نیز امتحان کنیم.

شروع یک صفحه جدید منوی File اولین منوی فتوشاپ و گزینه New اولین فقره آن می‌باشد.

هنگامی که این گزینه را انتخاب می‌کنید، جعبه محاوره‌ای New File باز می‌شود برای پرونده جدید خود در بالای این جعبه محاوره‌ای یک عنوان (مثلاً My New Page) درج نموده، یا آن را بدون عنوان رها کنید.

بخش‌های بعدی به طور خلاصه توضیحی را برای برپایی یک پرونده جدید در اختیار شما قرار می‌دهند.

اندازه تصویر در محل Image Size جعبه محاوره‌ای مزبور، اندازه ارتفاع و پهنا تصویر را بر حسب پیکسل (واحد تصویری)، اینچ، سانتیمتر، نقطه، پیکا یا نظایر آن تعیین کنید.

این اندازه گیری‌ها در منوهای پایین کشیدنی قرار دارند که می‌توانید با کلیک کردن روی پیکانه کوچک کنار واحد اندازه گیری، به آنها دسترسی داشته باشید.

فعال واحد اینچ را انتخاب کنید.

صفحه کاری خود را به اندازه کافی بزرگ نموده تا بتوانید به راحتی در آن کار کنید.

وضوح (Resolution) وضوح تصویر به تعداد نقاط جوهر در هر اینچ (البته اگر بخواهید آن را چاپ نمایید) یا پیکسل بر اینچ (اگر آن را در صفحه نمایش رایانه می‌بینید) دلالت دارد.

این امر بسیار مهم است،‌ زیرا وضوح تصویر، کیفیت آن را تعیین می‌کند.

هر چقدر درجه وضوح بالاتر باشد، کیفیت تصویر نیز بهتر خواهدشد، ولی در عوض حافظه بیشتری را اشغال می‌کند.

بسیاری از تصاویر چاپی دارای درجه وضوح dpi150 تا 300 (نقطه بر اینچ) می‌باشد.

از سوی دیگر وضوح مبصر (monitor) رایانه شما dpi72 می‌باشد که اصولا این مقدار بسیار کم است.

بنابراین، وضوح کارهای خود را همواره متناسب با خروجی به دست آمده، تنظیم کنید.

اکنون، وضوح را روی dpi72 قرار دهید، زیرا در حال حاضر فقط می‌خواهیم این صفحه را بررسی کنیم.

به همین دلیل، حالت رنگ را روی RGB (سه رنگ) تنظیم کنید.

رنگ RGB همان رنگی است که در مبصرها نمایش داده می‌شود.

برای تنظیم محتویات صفحه، روی دکمه White کلیک کنید.

بدین ترتیب، یک بوم سفید رنگ مخصوص نقاشی و رنگ آمیزی ایجاد می‌شود.

پس از کلیک کردن روی دکمه OK (در جعبه محاوره‌ای New File) پنجره جدیدی را مشاهده می‌کنید.

این پنجره فعال بوده و بوم به شکل یک مربع سفید رنگ بزرگ در داخل آن قرار دارد.

در فتوشاپ می‌توانید به طور همزمان چند پنجره را با هم باز کنید، ولی فقط یکی از آنها (که تصاویر را در آن به وجود می‌آورید و ویرایش می‌کنید) فعال است و همواره در پیش زمینه قرار دارد.

اشاره گر ماوس را در گوشه راست، پایین صفحه قرار دهید، سپس کلیک کنید و آن را بکشید.

بدین ترتیب پنجره مزبور بزرگ می‌شود، ولی توجه داشته باشید اندازه بوم تغییری نخواهد کرد.

پس از ایجاد این پرونده جدید اندازه بوم را فقط می‌توانید با انتخاب Image Canvas Size تغییر دهید.

این فرمان، تعیین ارتفاع و پهنای بوم را برای شما امکان پذیر می‌سازد.

بخش Anchor (لنگر) منطقه اصلی را تعیین می‌کند، یعنی جایی که با کلیک کردن روی هر یک از هشت مربع سفید می‌توان بوم مزبور را بزرگ یا کوچک نمود (تغییر دادن اندازه‌ تصویر، کاملا باعث تغییر اندازه بوم خواهد شد).

تغییر اندازه بوم موجب بیشتر شدن فضای اطراف تصویر می‌شود.

جعبه ابزار (Tool box) جعبه ابزار مانند یک میز کار یا جعبه رنگ نقاشی است که کلیه ابزارهای لازم برای رسم، نقاشی، پاک کردن و کارهای دیگر را دارا می‌باشد.

اگر از نگارش قبلی فتوشاپ استفاده کرده اید، اکنون کمی متعجب خواهید شد.

جای برخی از ابزارها تغییر کرده است و شامل قابلیت‌های جدیدی هستند که تعدادی از آنها بسیار جالب می‌باشند.

همچنین نوار Tool Options جدیدی وجود دارد که جایگزین لوحه Tool Options در نگارش‌های قبلی فتوشاپ شده است.

چهار مقوله این ابزارها در جعبه ابزار فتوشاپ عبارتند از: ابزارهای انتخاب ابزارهای نقاشی ابزارهای شکل، متن و مسیر ابزارهای دیدسازی (Veiwing) ابزارهای انتخاب (Selection) در بالای جعبه ابزار، گروهی از ابزارها به نام ابزارهای انتخاب وجود دارد.

از این گروه برای انتخاب کل تصویر یا قسمتی از آن استفاده می‌شود.

سه نوع ابزار انتخاب وجود دارد: ابزار Macrquees (خیمه‌ها)، ابزار Lassos (کمندها) و ابزار Magic Wand (عصای جادویی).

ناحیه انتخاب شده به صورت چشمک زن، نشان داده می‌شود خیمه نام دارد.

ابزار عصای جادویی بر حسب رنگ کار می‌کند.

در نتیجه، نمی‌توانید میزان شباهت رنگ را برای این ابزار تعریف کنید، بنابراین فقط کافیست برای انتخاب همه پیکسل‌های همرنگ یا پیکسل‌های مجاور هماهنگ، در هر جایی از تصویر کلیک نمایید.

آخرین ابزار در این مجموعه، ابزار جابه جایی (Move) است.

پس از یک انتخاب، از این ابزار برای جابه‌جایی ناحیه‌ انتخاب شده به مکان دیگر (در صفحه) استفاده کنید.

ابزارهای رنگ آمیزی در مجموعه ابزارهای رنگ آمیزی (Painting)، یک رنگ پاش (Airbrush)، قلمو (Paintbrush)، مداد (Pencil) و مهر لاستیکی (Rubber Stamp) وجود دارد.

این ابزارها به کمک یک یا چند روش، طوری رنگ را به صفحه مورد نظر اعمال می‌کنند که گویی با ابزارهای واقعی این کار انجام شده است.

رنگ پاش مداد و قلمو، پهنا و زاویه را تغییر می‌دهند.

ابزارهای مداد و قلمو در یک مکان جعبه ابزار قرار دارند.

همچنین پاک کن‌های (Erasers) گوناگونی وجود دارند که بخشی از تصویر را پاک می‌کنند.

شما می‌توانید از ابزار پاک کن با ابعاد خاص استفاده کنید.

یا این که با هر یک از شکل‌های رنگ پاش یا قلمو نواقص تصویر را از بین ببرید.

پاک کن‌های دو منظوره ویژه‌ای وجود دارند که به طور خودکار رنگ انتخاب شده یا پس زمینه را پاک می‌کنند.

قلموی تاریخچه (History Brush)، ابزار بسیار مفیدی است که در پنجره History قرار دارد و در مواقع لازم به شما امکان لغو (undo) یا عدم لغو (redo) بسیاری از تغییرات یا ضربش‌های قلمو را می‌دهد.

قلموی Art History ، امکان تقلید سبک‌های مختلف نقاشی را برای شما فراهم می‌سازد.

ابزار Gradient (شیب) پس زمینه‌هایی را به وجود می‌آورد که از یک رنگ به رنگ دیگری سایه می‌شود، یا حتی ممکن است رنگین کمان نیز به وجود آورد.

با استفاده از Paint Bucket (سطل رنگ) که با ابزار Gradient با هم (به طور مشترک) یک فضا را اشغال می‌کنند، می‌توانید رنگ را به منطقه انتخاب شده بپاشید.

بالاخره، ابزارهایی هم وجود دارند که تصویر را جابه‌جا یا محو نموده و شدت آن را تغییر می‌دهند.

این ابزارها، Smudgs (لکه زنی) Sharpen (واضح کننده)، Blur (محوکننده)، Sponge (اسفنج زنی)، Burn (سوزاننده) و Dodge (سایه روشن کننده) می‌باشند.

دومین و سومین گزینه از هر مجموعه، در منوهای کشویی یافت می‌شوند.

این ابزارها به طور کامل در ساعت 7 قلموهای رنگ و ابزارهای هنری، ساعت 8 نقاشی رقمی و ساعت 9 جابه جا کردن رنگها شرح داده خواهند شد.

ابزارهای شکل، نوع و مسیر این ابزارها را نمی‌توان مانند ابزارهای رنگ آمیزی و ابزارهای انتخاب به راحتی طبقه بندی نمود.

ابزارهای مزبور، مفید می‌باشند و کارهای مختلفی انجام می‌دهند.

حرف T روی شمایل نشان دهنده ابزار Tupe (متن) است که از طریق آن می‌توانید متنی را روی تصویر قرار دهید.

ابزارهای مسیر (Path)، با شمایلی به شکل خودکار نشان داده می‌شوند و مسیرهایی را رسم می‌کنند که وسیله‌ای برای رسم خط یا شکل می‌باشند.

پس از این که خط یا شکل مورد نظر خود را رسم نمودید، می‌توانید از این ابزارها برای انتخاب بخشی از مسیر خود استفاده نموده و مجدداً‌ آن را تغییر شکل دهید.

ابزارهای Path را می‌توان به عنوان ابزارهای Selection و Painting استفاده کرد.

در ساعت 13 مسیرها، نحوه کار با همه این ابزارها را خواهید آموخت.

ابزارهای Shape یک ویژگی جدید در فتوشاپ 6 محسوب می‌شوند.

با این ابزارها می‌توان شکل‌های توپر یا توخالی رسم نمود.

این شکل‌ها شامل مستطیل‌ها، بیضی‌ها، چند ضلعی‌ها و شکل‌های سفارشی شده می‌باشند.

ابزار Line که قبلا با ابزار Pencil با هم در یک جا بودند، به صورت یک منوی کشویی تغییر پیدا کرده‌اند.

ابزار Line خطوط مستقیم رسم می‌کند و در صورتی که کلید Shift را پایین نگاه دارید، می‌توانید به اندازه 45 یا 90 درجه آن را بچرخانید (گویی از یک گونیا یا خط کش T معماری استفاده کرده اید.

ابزار Notes (یادداشت‌ها) نیز در فتوشاپ 6 ابزار جدیدی است.

از این ابزار برای گذاردن یادداشت‌های برچسبی روی اسناد خود استفاده نمایید.

این یادداشت را می‌توان روی بوم و در محل مجاور آن مورد استفاده قرار داد.

تحشیه‌های صوتی را نیز می‌توانید به شرط نصب صدابر (microphone) روی رایانه به کار ببرید.

ابزارهای دیدسازی دو نوع ابزار دیدسازی (Viewing) وجود دارند که عبارتند از: ابزار Hand (دست) و ابزار Zoom (بزرگنمایی).

ابزار Zoom Tool همانند ذره بین‌های قدیمی است و ابزار Hand (که زیاد هم عجیب نیست)، شبیه به یک دست می‌باشد.

استفاده از ابزار Zoom موجب می‌گردد که با کلیک کردن روی بوم، بتوانید آن را درشت تر کرده تا نمای بزرگ شده تصویر مورد نظر خود را مشاهده نمایید و برای کوچکتر کردن آن، کلیدهای Option (در مکینتاش) یا Alt (در ویندوز) را در فشار نگاه دارید و روی تصویر کلیک کنید.

همچنین روی ابزار Zoom کلیک نموده و ماوس را بکشید تا بخش خاصی از تصویر را بزرگ نمایید.

هنگامی که تصویر را درشت نمایی می‌کنید، معمولاً به اندازه‌ای بزرگ می‌شود که می‌توان کل آن را با یک نگاه مشاهده کرد.

با استفاده از ابزار Hand می‌توان تصویر مزبور را درون پنجره حرکت داد.

خصوصا این ابزار پس از استفاده از ابزار Zoom برای توسعه تصویر، بسیار سودمند است.

ابزارهای Eyedropper (قطره چکان) و Measure (اندازه گیری) را می‌توان تحت این مقوله در نظر گرفت.

ابزار Eyedropper، نمونه هر رنگ کلیک شده را انتخاب نموده، و آن را جزو رنگ فعال قرار می‌دهد، بنابراین می‌توانید با رنگ مزبور شروع به رنگ آمیزی نمایید.

از ابزار Measure می‌توان برای اندازه گیری ابعاد و زاویه‌های موجود در تصویر استفاده نمود.

جهت اندازه گیری فاصله بین دو نقطه، روی خطی به دلخواه کلیک نموده و آن را بکشید و سپس این نمایش را در پنجره Into مشاهده کنید.

برای اندازه گیری یک زاویه، نخست یک خط اندازه گیری شده ایجاد نمایید، سپس مکان نما را در یکی از دو نقطه انتهایی آن قرار دهید.

این کار را در حالی انجام دهید که روی نقطه انتهایی اولین خط در جهت زاویه کلیک می‌کنید و ماوس را می‌کشید، کلید Option (در مکینتاش) یا Alt (در ویندوز) را در فشار نگاه دارید.

میانبرهای ابزاری (Tool Shortcuts) هر یک از این ابزارها را می‌توان با کلیک کردن روی شمایل مربوطه (در جعبه ابزار) انتخبا نموده، ولی فتوشاپ راه ساده تری را برای دستیابی به این ابزارها در اختیار شما قرار می‌دهد.

به جای کلیک کردن روی ابزارهای مورد نظر خود، می‌توانید یک میانبر تک حرفی برای انتخاب هر ابزار درج نمایید.

به منظور دو وضعیتی کردن ابزارهای موجود در محل منوهای کشویی، افزودن فشار کلید Shift به این حرف میانبر، باعث می‌شود راحت‌تر به ابزار مورد نظر خود دست پیدا کنید.

جدول 1-1 این ابزارها را با میانبرهای مربوطبه به صورت سیاهه نشان می‌دهد.

تا زمانی که بتوانید میانبرها را در ذهن خود حفظ کنید، این صفحه از کتاب را تا کرده یا به صورت کارت کوچکی همراه خود داشته باشید.

نوار گزینه‌های ابزاری به عقیده من، نوار Tool Options (گزینه‌های ابزاری) یکی از بهترین موضوعات ضمیمه شده به فتوشاپ 6 است (قبلاً، گزینه‌های ابزاری در لوحه پشت دو لوحه دیگر قرار داشتند).

این نوار، گزینه‌های ابزاری شما را همیشه در دسترس نگه می‌دارد و مطابق ابزار انتخابی شما تغییر می‌کند.

هر یک از فقرات گوناگون در این نوار، دارای منوهای پایین کشیدنی هستند که می‌توان با آنها انتخاب‌هایی را برای ابزار مزبور تنظیم کرد.

ترجیحاً می‌توانید نوار Tool Options را تا پایین صفحه نمایش بکشید.

اگر غیر فعال بود، در منوی Window روی گزینه Show Options کلیک کنید، یا برای باز کردن هر منو روی ابزار مربوطه بسادگی دوبار کلیک نمایید.

در منوها چه چیزهایی وجود دارند؟

منوهای بالای صفحه نمایش شامل فرمان‌هایی هستند که امکان باز کردن و دستکاری پرونده‌ها را به شما می‌دهند.

همان طور که امکان دسترسی به هر منویی وجود دارد، منوهای مذکور نیز دور از دسترس نیستند و فقط با کلیک کردن می‌توان آنها را باز نموده و فرمان مورد نظر را از سیاهه موجود انتخاب کرد.

وجود یک پیکانه یا یک بیضی در سمت راست یک فرمان منو بدین معناست که یک زیر فرمان (در مورد پیکانه)، یا یک جعبه محاوره‌ای (در مورد بیضی) در آن جا وجود دارد.

منوهای ویرایش پرونده دو منوی اول عبارتند از: منوی Edit (ویرایش) و منوی File (پرونده).

افرادی که با برنامه‌های مکینتاش یا ویندوز کار کرده‌اند، با منوهای Edit و File در فتوشاپ آشنا هستند.

منوی File، امکان کار کردن با پرونده‌ها را به شما می‌دهد، که این پرونده‌ها عبارتند از: باز کردن، بستن، ذخیره سازی، وارد کردن (importing)، صادر نمودن (exporting)، چاپ کردن آنها و نهایتاً خارج شدن از برنامه.

ویژگی‌هایی نیز برای صرفه جویی در وقت Automation وجود دارند که شما در ساعت 18 جلوه‌های خاص و ترفندهای مفید خواهید آموخت.

منوی Edit، شامل همه فرمان‌های ویرایشی است که شما در برنامه‌های کاربردی دیگر با آنها آشنا شده اید، برخی از این فرمان‌ها عبارتند از: Cut (برش)، Copy (رونوشت گیری)، Paste (چسباندن)، Delete (حذف کردن) و از همه مهمتر Undo (لغو کردن فرمان).

این منو، ابزارهای Transform ]برای تغییر مقیاس، (scale)، کج کردن (skew)، ایجاد اعوجاج (distor) و چرخاندن (rotate) انتخاب‌ها[ را نیز در بر می‌گیرد.

بالاخره منوی مزبور در جایی قرار دارد که تنظیمات رنگ را در آنجا انجام می‌دهید و Preferences (گزیده‌ها ) را نیز تنظیم می‌کنید.

منوهایی که احتمالاً‌با آنها مأنوس نیستید ]مگر این که در برنامه‌های تک نگاره سازی (graphics) دیگر با آنها کار کرده باشید[؛ عبارتند از: Image (تصویر) Layer (لایه) Select (انتخاب) Filter (پالایه) View (نما) Window (پنجره) منوی Image این منو دارای چندین زیر منو می‌باشد.

اولین زیر منو، Mode است که با آن می‌توانید یک حالت رنگ را برای کار خود انتخاب کنید (اکثراً در حالت RGB می‌باشد که به خاطر نمایش مبصر رایانه شما می‌باشد).

حالت‌های رنگ در ساعت 5 با جزئیات آن شرح داده می‌شود.

به علاوه، منوی Image دارای ابزارهایی برای تنظیم روشنی و درخشش تصویر است.

در ساعت 6 تنظیم رنگ این موضوع مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد و در آن ساعت با نحوه استفاده از ابزارها در منوی Adjust و Image آشنا خواهید شد.

هنگامی که می‌خواهید تصویری را بزرگتر یا کوچکتر نمایید و آن را به طور کامل یا جزیی به سمت کناره‌ها بچرخانید، باید از فرمان ImageRotate Canvas و imageImage Size استفاده کنید.

برای جداسازی موضوع یک تصویر از پس زمینه از فرمان Extract استفاده کنید.

]این روش خصوصاً برای عکس‌های کارنما (catalog photographs) مفید است[.

با فرمان Liquify (فرمان جدید در فتوشاپ 6) می‌توانید تصویر را کاملا شفاف (همانند یک مایع) نشان دهید.

همچنین می‌توانید انواع آلودن‌ها (smears)، گردش‌ها (swirls) و اعوجاج‌ها (distortions) را اعمال کنید.

در ساعت 4 تغییر شکل‌ها، نحوه به کارگیری و زمان استفاده از این ترفندها را می‌آموزید.

منوی Layer شاید قویترین ویژگی فتوشاپ، امکان کار کردن با لایه‌های مختلف باشد.

این ویژگی در ایجاد وصله چسبانی (collage) به شما کمک می‌نماید و می‌توانید بدون ترس از آسیب دیدن عکس اصلی، اصلاحاتی را انجام دهید.

این کار را روی ورقه‌های پلاستیکی فرانما (transparent) آزمایش کنید.

به طور کلی، هر لایه از لایه‌های دیگر جدا می‌باشد.

شما می‌توانید روی یک لایه نقاشی نموده و تیرگی آن را تغییر دهید یا هر تغییر دیگری که مورد نظر شماست روی این نقاشی اعمال کنید (البته بدون این که پس زمینه یا سایر قسمت‌های عکس موجود در لایه‌های دیگر، آسیب ببیند).

منوی Layer برای ایجاد لایه‌های جدید، جعبه‌های محاوره‌ای مختلفی را باز می‌کند.

همچنین این منو برای کار با لایه‌ها و ادغام آنها دارای فرمان‌های متعددی می‌باشد که در فتوشاپ 6 قرار داده شده‌اند.

منوی Select با وجودی که ابزارهای Selection در اختیار شماست، پس چرا به یک منوی Select نیاز دارید؟

منوی Select دارای ابزارهایی است که امکان اصلاح نواحی که از سوی شما انتخاب شده را فراهم می‌کنند.

ناحیه ‌انتخاب شده را نیز می‌توانید به تعداد پیکسل‌های مورد نظر خود بزرگ یا کوچک نمایید، یا لبه‌های آن را تا حدی پرآکند (teather) کنید که انتخاب مورد نظر شما در پس زمینه‌ای که می‌خواهید روی آن بچسبانید، محو شود.

در ساعت 3 حالت‌های انتخاب (Selection Modes)، ترفندهای لازم برای انتخاب و نیز کار با قسمت‌های انتخاب شده یک تصویر را خواهید آموخت.

منوی Filter پایه‌ها، ابزارهایی هستند که فتوشاپ را جذاب می‌کنند.

در منوی Filter تعداد زیادی از مقوله‌های مختلف سیاهه شده‌اند: تعدادی از آنها تصویر را واضح (sharpen) یا محو (blur) می‌کنند، برخی نیز تصویر را می‌چرخانند و بسیاری دیگر آن را به نقاشی‌های تقلیدی (Imitation)، رسم‌های مداد رنگی یا تندیس‌های نورانی نئونی تبدیل می‌کنند.

با پالایه‌ها کارهای زیادی را می‌توان انجام داد که در ساعت‌های 14، 15 و 16، نحوه انجام آنها را در عکس‌ها بیان خواهیم کرد.

عنوان‌های این ساعت‌ها به ترتیب عبارتند از: پالایه‌های بهبود دهنده تصویر، پالایه‌های ساخت تصاویر هنری و پالایه اعوجاج و جلوه‌های عجیب.

منوی View همانند ابزار Zoom، منوی View دارای فرمان‌هایی است که شما می‌توانید با آنها تصویر را بزرگ یا کوچک نمایید.

در این منو فرمان‌هایی وجود دارند که خط کش‌ها، خطوط راهنما و تورانه‌ها (grids) را هدایت می‌کنند و در اندازه گیری دقیق موضوعات به شما کمک می‌نمایند تا بتوانید آنها را در ناحیه کاری قرار دهید.

استفاده از فرمان Show باعث باز شدن زیر منویی می‌شود که تورانه‌ها، خطوط راهنما، نکات قابل توجه و قاش‌ها (slices) در دسترس شما قرار می‌گیرند.

در مورد اندازه گیری، خط کش‌ها را می‌توان بر حسب واحد پیکسل، اینچ، سانتیمتر، نقطه، پیکا یا درصد تنظیم نمود.

توصیه می‌کنم واحدی که بیشتر با آن آشنا هستید را انتخاب نمایید.

این تنظیم در یک جعبه محاوره‌ای Preferences انجام می‌شود، با انتخاب فرمان EditPreferencesUnits & Rulers ، این جعبه محاوره‌ای را باز کنید.

واحد اندازه گیری انتخاب شده با گزیده Units & Rulers، واحد اندازه گیری جعبه محاوره‌ای New را نیز تعیین می‌کند.

هنگامی که شکل مورد نظر خود را برای وب (Web) ایجاد می‌کنید، خط کش‌ها را بر حسب پیکسل تنظیم نمایید.

خطوط راهنما، خطوطی هستند که شما روی تصویر قرار می‌دهید تا موقعیت متن یا عنصر اضافه شده به تصویر را مشخص کنید.

تمرین: قرار دادن خطوط راهنما برای قرار دادن خطوط راهنما، مراحل زیر را انجام دهید: 1- فرمان View Show Rulers را انتخاب نمایید.

با این انتخاب، خط کش‌ها در لبه‌های بوم قابل مشاهده می‌شوند.

2- برای ایجاد یک خط راهنمای افقی، اشاره گر ماوس را روی خط کش موجود در بالای صفحه نمایش برده و آن را به طرف پایین بکشید.‌هان طور که ماوس را می‌کشید، یک خط در حال پیمایش به سمت پایین را مشاهده خواهید کرد.

خط کش سمت چپ، موقعیت این خط را نشان می‌دهد.

3- برای ایجاد یک خط عمودی، اشاره گر ماوس را روی خط کش موجود در سمت چپ صفحه نمایش برده و در طول بوم آن را بکشید.

در حین کشیدن ماوس، یک خط در حال پیمایش در طول بوم را مشاهده می‌کنید.

خط کش بالایی، موقعیت این خط را نشان می‌دهد.

همزمان با کشیدن ماوس، برای تغییر جهت یک خط راهنما، کلید Alt (در ویندوز) یا Option (در مکینتاش) را در فشار نگاه دارید.

پس از ایجاد خط راهنما در یک محل، دیگر نمی‌توانید آن را حرکت دهید مگر این که از ابزار Move استفاده کنید (بدون توجه به نوع ابزار انتخاب شده، می‌توانید آن را در جای خود قرار دهید).

با انتخاب گزینه Hide Guides از منوی View می‌توانید خط راهنما را پنهان نمایید، یا با استفاده از میانبر صفحه کلید در مرحله‌دوم، امکان آشکار و پنهان کردن خط راهنما وجود دارد.

برای حذف این خط راهنما، گزینه Clear Guides را از منوی View انتخاب کنید.

به منظور قفل کردن خطوط راهنما در محل خود، کلیدهای Option+Command+; (در مکینتاش) یا Alt+Control+; (در ویندوز) را درج نمایید.

با استفاده از فرمان Show Grid که در منوی View نیز یافت می‌شود، یک تورله کامل از خطوط راهنما روی تصویر ایجاد می‌شود که بسیار شبیه یک کاغذ نگاره فرانما می‌باشد.

با فرمان‌های Snap To ، یک عنصر راحت تر در موقعیت اصلی خود قرار می‌گیرد (مانند یک بلوک متنی).

در واقع، این فرمان یک خط راهنما یا یک خط تورانه‌ای مغناطیسی تشکیل می‌دهند که وقتی یک عنصر را نزدیکی آن خط قرار می‌دهید، خط مزبور عنصر را به طور مستقیم به طرف خود می‌کشد.

منوی Window اکثر فرمان‌های فتوشاپ را می‌توان به روشهای مختلفی به دست آورد.

لوحه‌های سمت راست صفحه نمایش فتوشاپ، حاوی اطلاعاتی درباره تصویر مورد نظر، ناظم‌های پاراگراف (بند) و نویسه (Character) برای ابزار متن، گزینه‌هایی برای بسیاری از ابزارهای موجود در جعبه ابزار، انتخاب رنگ‌ها، شکل‌ها، اندازه‌های قلمو و دستیابی به لوحه‌های History و Actions علاوه بر دستیابی به لایه‌ها، مسیرها و مجراها می‌باشد.

در منوی Window این لوحه‌ها نشان داده شده و پنهان می‌گردند.

اگر تعدادی لوحه نظیر Actions در دسترس شما باشند و در عین حال نتوانید از آنها استفاده نمایید، توصیه می‌کنم آنها را به هم نزدیک نموده تا صفحه نمایش خود را از آشفتگی نجات دهید.

منوی کمکی (Help) آخرین منو، منوی کمکی است که صفحات کمکی قابل درک فتوشاپ را در دسترس شما قرار می‌دهد.

گزیده‌های تنظیمی (Setting Preferenes) همچنان که با فتوشاپ بیشتر آشنا می‌شوید، ممکن است بخواهید روشهای اداره کردن تکالیف معین در آن را تغییر دهید و شاید مایل باشید از انتخاب کننده رنگ سیستم (System Color Picker) به جای نسخه فتوشاپی آن استفاده کنید.

حتی ممکن است بخواهید اندازه گیری یک طرحانه را برحسب اینچ و طرحانه دیگری را بر حسب سانتیمتر انجام دهید.

شاید گاهی اوقات لازم باشد که رنگ خطوط راهنما را تغییر دهید (آن هم به این دلیل که این رنگ‌ها مشابه رنگ زمینه عکس شما می‌باشند).

همه این تغییرات و موارد دیگر از طریق فرمان منوهای Edit Preferences انجام می‌شوند.

دکمه Next، برای پیمایش کردن در طول جعبه‌های محاوره‌ای استفاده می‌شود.

مکن است شما با چند گزیده (Preference) غیر قابل درک مواجه شوید.

فعلاً، تنظیمات پیش فرض را به همان حال باقی بگذارید.

همچنان که مطالب بیشتری در مورد این برنامه یاد می‌گیرید، در صورت لزوم می‌توانید به عقب برگردید و این گزیده‌ها را نیز تغییر دهید.

فتوشاپ برای وب خب، تقریباً کار تمام است، به آخرین ساعت رسیدیم.

حتی اگر در مورد ترفندها و ویژگی‌هایی که موجب صرفه جویی در زمان می‌شود هنوز ظاهر نشده باشید، آنقدر مطلب آموخته اید که بتوانید با کارآیی خوب با فتوشاپ کار کنید.

بقیه مهارت‌ها را در حین کار بیشتر با این برنامه خواهید آموخت.

ساعت آخر کتاب، به یکی از بهترین و جدیدترین کاربردهای فتوشاپ، یعنی قرار دادن کار در وب جهانی (World Wide Web) اختصاص داده شده است.

با مرورگر مورد علاقه خود یعنی Internet Explorer یا Netscape Navigator در وب به گشت و گذار پرداخته اید.

شما احتمالا پست الکترونیکی یا شاید صفحه خانگی مختص به خود دارید.

ولی آیا واقعاً می‌دانید در Cyber Space چه می‌گذرد؟

قبل از هر چیز باید بگویم که اگرچه وب را می‌توان فضای مجازی (به مفهوم ایجاد کننده فضای خالی و مسافت نامید، ولی باید بدانید که وب در فضای فیزیکی هم وجود دارد.

وب از رایانه‌هایی به نام خادم‌ها (Servers) تشکیل شده‌اند که پرونده‌های موجود در شبکه‌ها را به سراسر دنیا ارائه می‌دهند.

رایانه‌های مزبور از هر نوعی که باشند می‌توانند ایستگاههای تغذیه کننده SPARC، ریز رایانه‌ها، رایانه‌های بزرگ یا ماشین‌هایی متفاوت با آنچه روی میز شما قرار دارد را در بر می‌گیرند، این رایانه‌ها نرم افزاری را اجرا می‌کنند که می‌تواند از طریق آنچه ضوابط (Protocols) نامیده می‌شود، با دستگاه شما صحبت کنند.

بنابراین وقتی یک (Uniform Resource Locator) URL را برای دستیابی به یک محله وب در مرورگر خود تحریر می‌کنید، پیغامی که از تکه‌های الکترونیکی به نام بستک‌ها (Packers) تشکیل شده است، به سوی این رایانه‌های دوردست می‌رود.

سپس این رایانه‌ها، پرونده‌هایی که درخواست کرده بودید را به سوی شما می‌فرستند.

پرونده‌های مزبور که از صداها، تصاویر مختلف و متن‌های وب ساخته شده‌اند، باید از طریق خطوط تلفن یا خط تلویزیون بافه‌ای انتقال یابند.

هنگامی که برای محله وب خود نگاره‌سازی می‌کنید، این امر مشکل ایجاد می‌کند که باید آن را به خاطر داشته باشید.

سرعت خطوط تلفن آهسته است و در یک زمان باید اطلاعات زیادی از طریق این خطوط عبور کنند.

در صورتی که یک مودم بافه‌ای (کابلی) یا DSL, ISDN یا اتصال T1 در اختیار دارید، دیگر از نظر سرعت مشکلی نخواهید داشت.

یک مودم 8/28 کیلومتر در ثانیه سرعت نسبتاً بالایی دارد.

یک مودم 56 کیلوبیت در ثانیه نیز سرعت بسیار بالایی دارد، T1 ثانیه، ولی مودم 4/14 کیلو بیت در ثانیه نسبتا آهسته است.

ما قبلا از مودم‌های 2400 بیت در ثانیه راضی بودیم، ولی این مقدار مربوط به روزهای قبل از ایجاد وب بود که مودم‌ها را تنها برای پست الکترونیکی و گاهی گپ‌زنی در CompuServeیا America Online استفاده می‌کردیم.

همان طور که می‌دانید،‌ متداول ترین زبان برای انتشار اسناد در وب، HTML (HyperText Markup Language)، یعنی زبان نشانه گذاری فوق متنی است.

در واقع HTML یک زبان برنامه نویسی رایانه‌ای نیست، پس نگران نشوید.

همچنان که از نام آن پیداست، یک زبان نشانه گذاری محسوب می‌شود.

با استفاده از یکسری برچسب‌های نسبتاً ساده می‌توانید نحوه نمایش متن در مرورگر، تصاویر و پیوند با محله‌های دیگر را تعیین کنید.

فراگیری HTML مشکل نیست، ولی در واقع ضرورتی هم ندارد که آن را یاد بگیرید (اگر تصمیم به یادگیری آن گرفتید، به کتاب خود آموز 4 HTML در 24 ساعت که انتشارات Smas آن را منتشر کرده است، مراجعه نمایید.

این کتاب یک مرجع بسیار خوب برای یادگیری HTML می‌باشد).

برنامه‌هایی وجود دارند که احتمالا باید از قبل آنها را داشته باشید (شامل برنامه‌های نشر رومیزی، مرورگرهای وب و کلمه پردازها) و فقط با چند بار کلیک کردن ماوس این برنامه‌ها صفحات شما را به HTML ترجمه می‌کنند.

تنها کاری که باید انجام دهید، اینست که صفحه مورد نظر را با روش دلخواه طرح بندی کنید و تصاویر فتوشاپ را روی آن بچسبانید.

با این حال، باید مطمئن شوید که در یک قالب سازگار قرار دارید.

به دلیل این که صفحات وب در انواع رایانه‌های مختلف به نمایش در می‌آیند، نگاره سازی (گرافیک) باید تا حداکثر ممکن، در قالبی مرسوم و متداول قرار داشته باشد.

شروع برنامه Image Ready یکی از بهترین ویژگی‌های فتوشاپ 6، برنامه Image Ready 3 همراه آنست.

این آخرین و بهترین نسخه برنامه نگاره سازی وب است.

شما می‌توانید با کلیک کردن روی شمایلی که در انتهای نوار ابزار است، بین فتوشاپ و ImageReady در رفت و آمد باشید.

ImageReady ، یکی از برنامه‌های نگاره سازی وب ساخت شرکت ادوب است و دارای ابزارهای اساسی انتخاب، رنگ آمیزی و تصحیح رنگ است که قبلا آنها را در فتوشاپ آموخته اید، علاوه بر آن یکسری ابزارهای قدرتمند دیگر نیز دارد که کیفیت تصاویر را بالا می‌برند و آنها را پیش نمایش می‌کنند، همچنین غلتش‌ها (rollovers) و پویانمایی GIF را به وجود می‌آورند.