ارتقای سطح دانش, توانایی و مهارتهای ارتباطی برای پاسخگویی به نیازهای جدید یکی از رویکردهای مهم در سازمانهایی است که به اصل پویایی مداوم پایبندند. هر سازمانی برای ایجاد ارتباط مستحکم تر و بهتر با گروههای مخاطب و مشتریان خود تدابیری اندیشیده است. امکانات اینترنت یکی از مناسبترین و در عین حال ساده ترین راههای ایجاد ارتباط دوسویه بین سازمان و کلیه افراد و نهادهای ذینفع (Stakeholders) است. بهره برداری از امکانات اینترنتی همواره به دو عامل اصلی وابسته است. نخست, فناوری جدید و دیگر شیوه و کیفیت استفاده از این پدیده.
با اقبال رو به فزونی برای استفاده از اینترنت, شاید سخن راندن از مزایا و مضار اینترنت شاید در عمل چندان ثمربخش نباشد. اینترنت نیز همچون پدیده های دیگر عصر جدید راه خود را پیموده و با توجه امکانات بیسابقه ای که دارد, به سرعت در حال گسترش است.
اگر از چون و چرا و مجادله درباره اساس و فلسفه اینترنت صرف نظر کنیم وآنرا همچون رسانه های نوین، یک پدیده, با ویژگیهای خاص خودش بدانیم , ناگزیریم به تناسب موضوع مورد نظر, به جنبه هایی از اینترنت بپردازیم که مستقیم و غیرمستقیم بر روی سازمانها و کاربران تاثیر می گذارد.
1- سازمانها. سازمانها (اعم از دولتی و خصوصی) که از عمده ترین کاربران ایترنت هستند, دو دلیل عمده را برای توجیه ضرورت استفاده از اینترنت را مطرح می کنند؛ نخست آنکه این پدیده مجرای مناسبی برای انجام امور جاری, مانند مبادلات, ارتباطات دو و چند جانبه, و امر تجاری آنها است که علاوه بر کاهش هزینه ها و نیاز به نیرو انسانی, در تسریع امور تاثیر غیرقابل انکاری دارد. دیگر آنکه اینترنت جایگاه بسیار مناسبی برای انتقال اطلاعات به اشکال مختلف و اطلاع رسانی است. به ویژه آنکه ارتباط با مشتریان و مخاطبین از این طریق بر بسیاری از اشکال دیگر ارتباط برتری دارد.
2- کاربران اینترنت (بطور عام) اگر چه هنوز منابع اطلاعاتی, مجراهای انتقال اطلاعات و فرایندهای خارج از چهاچوب اینترنت بخش اعظم نیازهای کاربران را تامین می کند و شاید تا آینده ای نه چندان نزدیک, جایگاه آنها حفظ خواهد شد؛ اما ارزیابی گرایش کنونی کاربران به اینترنت حاکی از آن است که جایگاه این پدیده به عنوان یکی از مهمترین منابع اطلاعاتی و مجراهای ارتباط روز به روز مستحکم تر می شود. از این رو علیرغم معضلاتی که هم اکنون در زمینه بهره برداری از اینترنت وجود دارد, چشم پوشی از آن به معنای از دست دادن امکانات اطلاعاتی وارتباطی است که تامین آنها از طرق دیگر یا میسر نیست و یا مستلزم صرف هزینه, نیروی انسانی و زمان فراوان است.
چه باید کرد؟
قبل از اینکه اینترنت با همه کارکردهایش خود را بر ما تحمیل کند و با رفتار منفعلانه تسلیم بی چون و چرای آن شویم, لازم است ضمن وضع مقررات حقوقی, آموزش, ایجاد زیرساختهای مناسب, تامین منابع مالی و هزینه مشارکت سازمانها, گامهای اساسی در زمینه پوشش اطلاعاتی در اینترنت بر داشته شود. بدون تردید وجود منابع اطلاعاتی داخلی در اینترنت ثمراتی دارد که تنها محدود به منافع سازمان نمی شود؛ بلکه تامین نیازهای کاربران و نمایاندن توان علمی کشور از دیگر پیامدهای آن است.
با تسهیلاتی پس از ظهور پدیده «وب» در زمینه انتقال اطلاعات بر روی اینتر نت به وجود آمده است, گرایش به حضور در اینترنت و مشارکت در تبادل اطلاعات علمی و تجاری دچار تحولی اساسی شده است. حضور مراکز پژوهشی, دانشگاهها و سازمانهای تخصصی داخل کشور در اینترنت,- اگرچه چندان پر رنگ و مؤثر نیست- بدان معنا است که صرفنظر از نکات منفی, اینترنت پدیده ای است که می تواند در خدمت دانش, آگاهی و علم قرار گیرد. باید تلاش کرد و امیدوار بود که مراکز علمی و پژوهشی کشور هرچه بیشتر به اهمیت این پدیده در رشد علمی کشور توجه نموده و استفاده از اینترنت را به سطح «حضور تبلیغاتی» محدود نسازند.