حافظه های الکترونیکی Flash memory
حافظه ها ی الکترونیکی با اهداف متفاوت و به اشکال گوناگون تاکنون طراحی و عرضه شده اند.
حافظه فلش ، یک نمونه از حافظه های الکترونیکی بوده که برای ذخیره سازی آسان و سریع اطلاعات در دستگاههائی نظیر : دوربین های دیجیتال ، کنسول بازیهای کامپیوتری و ...
استفاده می گردد.
حافظه فلش اغلب مشابه یک هارد استفاده می گردد تا حافظه اصلی .
در تجهیزات زیر از حافظه فلش استفاده می گردد :
•تراشه BIOS موجود در کامپیوتر
•CompactFlash که در دوربین های دیجیتال استفاده می گردد .
•SmartMedia که اغلب در دوربین های دیجیتال استفاده می گردد
•Memory Stick که اغلب در دوربین های دیجیتال استفاده می گردد .
•کارت های حافظه PCMCIA نوع I و II
•کارت های حافظه برای کنسول های بازیهای ویدئویی
مبانی حافظه فلش
حافظه فلاش یک نوع خاص از تراشه های EEPROM است .
حافظه فوق شامل شبکه ای مشتمل بر سطر و ستون است .
در محل تقاطع هر سطر و یا ستون از دو ترانزیستور استفاده می گردد.
دو ترانزیستور فوق توسط یک لایه نازک اکسید از یکدیگر جدا شده اند.
یکی از ترانزیستورها Floating gate و دیگری Control gate خواهد بود.
Floatino gate صرفا به سطر (WordLine) متصل است .
تا زمانیکه لینک فوق وجود داشته باشد در سلول مربوطه مقدار یک ذخیره خواهد بود.
بمنظور تغییر مقدار یک به صفر از فرآیندی با نام Fowler-Nordheim tunneling استفاده می گردد.
از Tunneling بمنظور تغییر محل الکترون ها در Floating gate استفاد می شود.
یک شارژ الکتریکی حدود 10 تا 13 ولت به floating gate داده می شود.
شارژ از ستون شروع ( bitline) و سپس به floating gate خواهد رسید .در نهایت شارژ فوق تخلیه می گردد( زمین ) .شارژ فوق باعث می گردد که ترانزیستور floating gate مشابه یک پخش کننده الکترون رفتار نماید .
الکترون های مازاد فشرده شده و در سمت دیگر لایه اکسید به دام افتاد و یک شارژ منفی را باعث می گردند.
الکترون های شارژ شده منفی ، بعنوان یک صفحه عایق بین control gate و floating gate رفتار می نمایند.دستگاه خاصی با نام Cell sensor سطح شارژ پاس داده شده به floating gate را مونیتور خواهد کرد.
در صورتیکه جریان گیت بیشتر از 50 درصد شارژ باشد ، در اینصورت مقدار یک را دارا خواهد بود.زمانیکه شارژ پاس داده شده از 50 درصد آستانه عدول نموده مقدار به صفر تغییر پیدا خواهد کرد.یک تراشه EEPROM دارای گیت هائی است که تمام آنها باز بوده و هر سلول آن مقدار یک را دارا است.
در این نوع حافظه ها ( فلش) ، بمنظور حذف از مدارات پیش بینی شده در زمان طراحی ( بکمک ایجاد یک میدان الکتریکی) استفاده می گردد.
در این حالت می توان تمام و یا بخش های خاصی از تراشه را که بلاک نامیده می شوند، را حذف کرد.این نوع حافظه نسبت به حافظه های EEPROM سریعتر است ، چون داده ها از طریق بلاک هائی که معمولا 512 بایت می باشند ( به جای یک بایت در هر لحظه ) نوشته می گردند.
کارت های حافظه فلش
تراشه BIOS در کامپیوتر، متداولترین نوع حافظه فلش است .
کارت های SmartMedia و ComapctFlash نیز نمونه های دیگری از حافظه های فلش بوده که اخیرا متداول شده اند.
از کارت های فوق بعنوان فیلم های الکترونیکی در دوربین های دیجیتال، استفاده می گردد .کارتهای حافظه برای بازیهای کامپیوتری نظیر Sega و PlayStation نمونه های دیگری از حافظه های فلش می باشند.
استفاده از حافظه فلش نسبت به هارد دارای مزایای زیر است :
•حافظه های فلش نویز پذیر نمی باشند.
•سرعت دستیابی به حافظه های فلش بالا است .
•حافظه های فلش دارای اندازه کوچک هستند.
•حافظه فلش دارای عناصر قابل حرکت ( نظیر هارد ) نمی باشند.
قیمت حافظه های فلش نسبت به هارد بیشتر است
•حافظه فلش دارای عناصر قابل حرکت ( نظیر هارد ) نمی باشند.
قیمت حافظه های فلش نسبت به هارد بیشتر است لپ تاپ های کوچولو این کامپیوتر تخت کوچک سر و شکل و قیافه خوبی دارد با یک صفحه لمسی رنگی 7 اینچ ، یک پردازنده 900 مگاهرتز Celeron-M ULV، یک حافظه 512 مگابایتی و یک هارد 40 گیگا بایتی.
اندازه آن 23 در 14 سانتی متر است و ضخامت آن هم 2.5 سانتی متر و 770 گرم هم وزن دارد.
لپ تاپ تان را انداخته اید توی کوله پشتی و هی این طرف و آن طرفش می برید و هر جا می رسید ، آن را بیرون می آورید و کامپیوتر تخت قابل حمل تان را به رخ بقیه می کشید؟
اگر تو چنین حال و احوالی سیر می کنید، از چند وقت دیگر باید حسابی مواظب باشید.
چون ممکن است دوست تان یک کامپیوتر تخت قابل حمل خیلی کوچک تر از جیب بغلش در بیاورد و لپ تاپ تان را از چشم همه بیندازد!
Q1 یکی از اولین نمونه های این کامپیوترها معروف به اولتراموبایل پی سی است که یک شرکت کره ای از اواسط اردیبهشت عرضه آن را در بازار آغاز کرده است.
تحلیلگران برای این محصول جدید، بازار خوبی را پیش بینی می کنند، به خصوص اگر قیمت آنها کاهش هم پیدا کند.
از نظر اندازه ، این کامپیوترها بزرگتر از PDA ها هستند ولی از لپ تاپ های معمول کوچک تر هستند.
برخلاف PDA ها ، این کامپیوترها همه قابلیت های ویندوز را دارا هستند.
البته برخلاف لپ تاپ ها صفحه کلید ندارند و به جای آن صفحه لمسی دارند.شاید بپرسید اصلا چه نیازی به این وسیله جدید بود؟
خب ، کامپیوترهای تخت ، هیچ وقت واقعا با استقبال درصد زیادی از خریداران کامپیوتر روبرو نشدند.
برای این که این کامپیوترها با شکست کامل روبرو نشوند، مایکروسافت با همکاری تعدادی از شرکای خود برای ساخت یک کامپیوتر تخت جدید کوچک تر شروع به کار کردند.
هدف اصلی هم پایین آوردن قیمت به اندازه ای بود که عموم خریداران را برای خرید کامپیوترهای تخت ترغیب کند.
اسم شان هم قبل از این که درماه مارس در نمایشگاه CeBIT به نمایش در بیایند ، اریگامی بود.این کامپیوترها با آخرین نسخه ویندوز XP مخصوص کامپیوترهای تخت کار می کنند، پردازنده های بسیار پیشرفته ای دارند و کلی حافظه به اضافه فن آوری های مخصوص دستگاه های قابل حمل که داخل خود این کامپیوترها از اول جا سازی شده اند.
این کامپیوترها نباید صفحه های نمایش بزرگتر از 7 اینچ داشته باشند، وزن شان نباید از 900گرم بیشتر باشد، باید به فناوری های (Wi-Fi802.11b/g) و بلوتوس مجهز باشند و برای اتصال وسایل جانبی باید پورت های USB 2.0 داشته باشند.
البته هر تولیدکننده ای می تواند چیزهای دیگری مثل تیونر تلویزیون ، GPS و یا دوربین را به این کامپیوترهای تخت کوچک اضافه کند.
Q1 شروع امیدوارکننده ای برای این نوع کامپیوترها ست.
سر و شکل و قیافه خوبی دارد با یک صفحه لمسی رنگی 7 اینچ ، یک پردازنده 900مگاهرتز Celeron-M ULV ، یک حافظه 512 مگابایتی و یک هارد 40گیگا بایتی.
باتری قابل شارژ آن با هر شارژ تا کمی بیشتر از سه ساعت کار می کند.
باتری های با ظرفیت بالاتر هم دارد ولی وزن کامپیوتر را افزایش می دهند.
البته اگر مثل من از طرفداران پر و پاقرص کامپیوترهای تخت نباشید ، شاید با خودتان بگویید لپ تاپ های معمولی الان به طور کامل به نیازهای کاربران پاسخ می دهند و از شنیدن خبر آمدن لپ تاپ های کوچک تر زیاد هیجان زده نشوید.
ولی وقتی Q1 به دست من رسید، نظرم عوض شود ؛ اول از همه به خاطر شکل و اندازه اش.
Q1 از هر کامپیوتر تختی که تا به حال فرصت استفاده از آن را داشتم کوچک تر بود.
البته بزرگ تر از گوشی هوشمند Nokia 770 با قابلیت اتصال به اینترنت و وبگردی است.
ولی خب طبیعی است ، چون Q1، 40 گیگا بایت هارد دارد ولی محصول نوکیا ندارد.
وقتی برای بار اول براندازش کردم به نظرم بزرگ رسید، اما بعد از دو دقیقه کم کم دیدم اندازه اش خیلی هم خوب است.
امکانات ارتباطی اش هم حسابی کامل بود.
من توانستم Q1 را به شبکه بی سیم اینترنتی ام وصل کنم و وب گردی هم بکنم.
امکانات Wi-Fi و بلوتوس اش هم به نظر می رسید خوب کار می کنند.
یاد گرفتن کار کردن با Q1 هم فقط 60 ثانیه وقت گرفت.
مایکروسافت دو تا نرم افزار کلیدی برای این کامپیوترها داده: اولی اش Program Launcher است ، یک برنامه سازماندهی کننده و سرو سامان دهنده صفحه نمایش علاوه بر دسکتاپ استاندارد ویندوز.
دومی اش هم DialKeys است ، یک صفحه کلید لمسی که در گوشه های پایین صفحه نمایش باز می شود و جای خالی صفحه کلید را پر می کند.
شرکت سازنده Q1 یک درایو دی وی دی USB هم برای Q1 فراهم کرده است که هر که بخواهد می تواند بخرد و دی وی دی تماشا کند.
حتی بدون این درایو دی وی دی ،اگر یک SlingBox داشته باشید، می توانید از Q1 برای تماشای تلویزیون استفاده کنید.
خلاصه این که شما با اولتراموبایل پی سی می توانید هر کاری را که با کامپیوترهای عادی و یا لپ تاپ های معمولی می کنید، انجام دهید.
می توانید با استفاده از بلندگوهای استریو جاسازی شده در آن به موسیقی گوش بدهید.
می توانید از آن به عنوان یک قاب عکس الکترونیک استفاده کنید و کلی استفاده دیگر که مطمئنا گروه بازاریابی مایکروسافت به آن فکر کرده اند.
آینده خوبی در انتظار این کامپیوترهای تخت کوچک است.
تنها چیز نگران کننده قیمتی است که فعلا برای Q1 گذاشته اند: هزارو 99 دلار، این قیمت خیلی بالاست.
قیمت مدل های تولید کننده های دیگر هم در همین حال و احوال است.
در حالی که مثلا (Nokia 770 البته خوب با امکانات کمتر) ، 360دلار است.
مایکروسافت گفته که انتظار دارد قیمت این کامپیوترها به 500 تا 700 دلار برسد.
اگر چنین اتفاقی بیفتد مطمئنا مردم از این کامپیوترها با این سر و شکل جدید استقبال خوبی خواهند کرد.
RAID چیست گذرگاه IDE در طبقه بندی گذرگاههای سیستم ، جزء گذرگاههای خارجی محسوب می شود و در سیستم از آن به منظور ارتباط قطعاتی مانند Rewriter ، CD-ROM ، HDD و ...
استفاده می شود .
در سیستمهای امروزی به طور معمول دو کانکتور IDE برای برقراری ارتباط بین 4 وسیله جانبی وجود دارد ولی در پاره ای سیستم ها تعداد این کانکتورها 4 مورد می باشد ، دو کانکتور به عنوان IDE ، و دو کانکتور اضافی برای استفاده تحت عنوان RAID یا ATA 133,ATA 100 .
همانطور که می دانیم با استفاده از کانکتورهای IDE ی موجود روی مادر برد امکان استفاده از حداکثر دو دستگاه بر روی هر کانکتور وجود دارد .RAID تکنولوژی است که امکاناتی نظیر افزایش سرعت , Back up گیری همزمان روی یک یا چند درایو و … در اختیار کاربر قرار می دهد .
برای هر کدام از آرایشهای ممکن هنگام استفاده از دو یا چند هاردیسک , نسخه های متفاوت RAID مطرح می شود به عنوان مثال : RAID1 , RAID0 و….
در این مقاله سعی داریم که به نسخه های متفاوت RAID نگاهی نزدیکتر و دقیق تر بیا ندازیم .
RAID0 : ذخیره سازی روی چند دیسک بدون کنترل خطا مزایا و مشخصات : - داده ها به بلوکهایی تبدیل می شوند و هر بلوک در هارد دیسک مجزا ذخیره می شود.
- باعث بالا رفتن کارایی سیستم I/O می گردد چرا که بار ترافیکی نقل و انتقالات بین چندین کانال مجزا تقسیم می شود.
- بالارفتن کارایی بدلیل وجود کنترلرهای مختلفی که عمل کنترل ترافیک را به عهده می گیرند (افزایش سرعت) - طراحی بسیار ساده ( زیرا مدار محاسبه Parity وجود ندارد ) - عدم پرداختن به محاسبات مربوطه به Parity وکنترل خطا (افزایش سرعت به دلیل عدم پرداختن به محاسبات مربوط به Parity ) معایب : - عدم استفاده از Parity .(هیچ گونه کد تشخیص و تصحیح خطا در این نوع RAID وجود ندارد ).
- از کار افتادن یک درایو باعث از دست رفتن کلیه اطلاعات خواهد شد.
- عدم کارایی در محیطهای حساس به حفظ داده ها موارد استفاده : - میکس و پردازش تصاویر ویدیویی (میکس و مونتاژ ).
- واژه پردازی (نرم افزارهای تایپ و...
) - کارهایی که نیاز به سرعت بالا دارد.
Backup : RAID1 گیری همزمان داده ها به منظور Mirroring و Duplexing Mirroning : کپی برداری هم زمان روی دو درایو Duplexing : زمانی است که یکی از درایوها دچار مشکل شود و درایو سالمی را جایگزین نماییم سپس داده ها را روی درایو سالم کپی کنیم .
مزایا و مشخصات : -هنگام سیکل نوشتن , گویی اطلاعات روی یک دیسک نوشته می شود (در صورتیکه عملأ بر روی دو دیسک نوشته می شود .
مانند RAID0 ) ولی عمل خواندن , ازهر دودیسک انجام می شود ( کاهش ترافیک گذرگاه - نوشتن بر روی هر دو دیسک ولی خواندن مجزا ) - قابلیت برگرداندن %100 داده ها هنگام بروز مشکل برای یک دیسک .
- در نرخ انتقالات داده تغییر محسوسی نداریم.
(یعنی وجود دو دیسک تفاوتی با یک دیسک ندارد ) .
- در شرایط خاص RAID1, توانایی تحمل خرابی بیش از یک دیسک را نیز دارد .
- ساده ترین طراحی در تکنولوژی RAID (مدار مربوط به Parity وجود ندارد ) معایب : - بیشترین تعداد هارد دیسک در میان انواع RAID (بسته به انتخاب User ) - هزینه بالا RAID2 : دارای خاصیت ECC با استفاده از کد همینگ مزایا و مشخصات : - تصحیح خطای بسیار سریع - مناسب برای انتقال اطلاعات معایب : - طراحی بسیار یچیده که با صدمه دیدن یک دیسک دچار مشکل می شود .
- نامناسب در دید تجاری (تعداد زیاد درایوها ) کد همینگ : یکی از روشهای محاسبه و کنترل خطا در سیستمهای دیجیتال می باشد .
انواع روشها برای کنترل ترافیک داده های دیجیتال وجود دارد به عنوان مثال Parity haming code ,… که مجموعه این روشها را ECC می نامند .
(Error Checking and Correcting) RAID3 : انتقال موازی با استفاده از خاصیت Parity مزایا و مشخصات : - سیکل خواندن و نوشتن بسیار سریع .
معایب : - طراحی بسیار پیچیده که با صدمه دیدن یک دیسک مجموعه دچار مشکل می شود .
کاربرد : - میکس و مونتاژ تصویر ویرایش تصویر مانند RAID0 RAID4 : دیسک های داده مجزا دیسک مربوط به Parity مشترک مزایا و مشخصات : - سیکل خواندن بسیار سریع ( ترافیک کمتر در گذرگاه) معایب : - پیچیدگی بسیار بالا در طراحی مدار کنترلی مشکل در برگرداندن داده ها هنگام بروز اشکال در یک دیسک ( چرا که داده ها روی دیسکها توزیع شده است ) RAID5 : دیسک های داده مجزا و Parity توزیع شده در دیسکهای Data مزایا و مشخصات : - در این نوع به حداقل 3 درایو دیسک سخت نیاز داریم .
- تک تک بلوک های داده روی دیسک ها نوشته می شوند و Parity مربوط به هر بلوک نیز داخل هارد مربوط ذخیره می گردد.
- سیکل خواندن بسیار سریع (ترافیک کمتر در گذرگاه ) - سیکل نوشتن متوسط (محاسبات مربوط به Parity ) - قابلیت و اطمینان بالا (وجود ECC ) معایب : - خرابی در یک دیسک در خروجی تاثیر ندارد.
- طراحی پیچیده مدار کنترلی - مشکل در برگرداندن داده ها هنگام بروز اشکال کاربرد : - در سیستمهای Server و بانکهای اطلاعاتی ISPها RAID6 : دیسکهای داده ها مجزا با دو Parity توزیع شده مجزا مزایا و مشخصات : - RAID6 در واقع نسخه پیشرفته RAID5 می باشد که تصحیح و کنترل خطا را بهبود می بخشد .
این ویرایش RAID اطمینان و توانایی بالا در زمینه data storage فراهم می کند .
- بهترین انتخاب برای کاربردهای بحرانی و حساس معایب : - طراحی مدار کنترلی بسیار پیشرفته و پیچیده .
- سیکل نوشتن بسیار کند ( دوبار محاسبه مربوط به Parity ) - نیاز به N+2 درایو دیسک سخت .
بدلیل دارا بودن حالت Parity دو بعدی .
( N تعداد دیسکهای سخت در حالت معمولی ) - ادغام اطمینان بالا با قابلیت بالا RAID7 : نقل وانتقال بهینه شده غیر همزمان به منظوردستیابی به نرخ انتقال بسیار سریع مزایا و مشخصات : - نقل و انتقال غیر همزمان و دارای کنترلگرهای مستقل.
- درایو مجزا برای ذخیره کردن اطلاعات مربوط بهParity - برخورداری از سیستم Open System و استفاده از گذرگاهSCSI - گذرگاه Cache داخلی با سرعت بالا (X-bus ) - دیسک های خواندن و نوشتن از امکان Choching استفاده میکنند.
- تکنولوژی مدار تولید Parity تا حدودی با سایر انواع Raid تفاوت دارد .
-امکان Hot Swaping Open system : به سیستمی اطلاق می شود که قابلیت سازگاری با سخت افزارها و نرم افزارهای مختلف را داشته باشد و امکان کارکردن در سیستمهای مختلف را به راحتی داشته باشد .
RAID10 : این Raid حداقل به 4 دستگاه هاردیسک نیاز دارد مزایا و مشخصات : - عمل تکه تکه کردن بلوکهای داده همانند Raid1 انجام می پذیرد .
- تصحیح و کنترل خطا نیز مانند Raid2 می باشد .
- نرخ انتقال بالا - در شرایط معین , امکان تحمل خرابی چند دیسک در این نوع RAID وجود دارد .
معایب : - بسیار گران قیمت - منبع تغذیه حتمأ باید متصل به ups باشد .
- جابجایی درایوها باید به صورت موازی انجام گیرد .
- سیستمهای Server و بانکهای اطلاعاتی .
RAID53 : نرخ انتقال بالا همراه با قابلیت انتقال مناسب مشخصات و مزایا : -این آرایه RAID حداقل به 5 دستگاه دیسک سخت نیاز دارد .
- RAID53 در واقع باید RAID03 نلمیده شود زیرا عمل Striping آن همانند RAID0 بوده و Segment بندی آن نیز مانند RAID3 می باشد.
- تحمل خطای آن مانند RAID3 می باشد.
- نسبت به RAID3 دارای نرخ انتقال بسیار بهتری می باشد.
معایب : - قیمت بالا - همه دیسک ها باید با همدیگر سنکرون شوند که انتخاب نوع و مدل درایو را محدود می سازد .
- Stripe کردن در سطح بایتها نهایتأ در محاسبه ظرفیت فرمت شده تأثیر منفی می گذارد .
RAID 0+1 : نرخ انتقال داده بهینه مزایا و مشخصات : - حداقل به 4 دستگاه هاردیسک نیاز دارد .
- RAID 0+1 به عنوان آرایه آینه ای نیز معروف است با این تفاوت که قطعات داده ها یا Segment ها طبق استراتژی RAID0 ایجاد شده اند .
- تحمل خطای این نوع آرایه مانند RAID5 می باشد .
- نرخ انتقال بالا .
- بهترین انتخاب برای سیستمهایی که به کارایی بالا بدون توجه به حداکثر اطمینان نیاز داشته باشند .
معایب : - RAID 0+1 نباید با RAID10 اشتباه گرفته شود .
کوچکترین مشکل در عملکرد یک درایو , آرایه را به مدل RAID0 تبدیل خواهد کرد .
- قیمت بسیار بالا - جابجایی درایوها باید به صورت موازی انجام گیرد .
کاربرد : - پردازشهای تصویری و fileserever های عمومی .
نتیجه گیری : همانطور که مشخص شد ، استفاده ازRAID برای مقاصد معین می باشد و در کاربردهای عادی و روزمره کارایی چشمگیری را به سیستم PC اضافه نمی کند .
به عنوان مثال امکان استفاده از CD-ROM و Rewriter روی این کانکتورها وجود ندارد .بنابراین هنگام استفاده از RAID ابتدا هدف و مورد استفاده خود را مشخص کنید سپس RAID مناسب را انتخاب نمایید.
رجیستری چیست؟
در واقع رجیستری را می توان به عنوان بانک اطلاعاتی ویندوز معرفی کرد که برای نگهداری تنظیمات و گزینه های نسخه های 32 بیتی ویندوز همچون ویندوز 95،98،ME و NT/2000 مورد استفاده قرار می گیرد.
و شامل اطلاعات و تنظیماتی است که برای تمام قطعات سخت افزاری ، نرم افزاری ، کاربران و تنظیمات مربوط به خود سیستم مورد استفاده قرار می گیرد.
هر زمان که کاربری تغییری در تنظیمات مربوط به Control Panelیا File Associations، System Policies ایجاد کند و یا برنامه نرم افزاری جدیدی را نصب کند ، این تغییرات در رجیستری ویندوز ثبت شده و باقی می مانند.
فایل های فیزیکی که رجیستری را تشکیل می دهند بسته به نسخه ویندوز شما در محل و مکان خاصی نگهداری می شوند، در ویندوز 95 و 98 بصورت دو فایل مخفی در پوشه ویندوز قرار دارند و با نام های USER.dat و SYSTEM.dat شناخته می شوند .
در نسخه ME علاوه بر این دو فایل ، فایل دیگری نیز به نام CLASSES.dat به آنها اضافه شده است.در حالیکه در نسخه های NT/2000 ویندوز،فایلها در آدرس system32configقرار گرفته اند.این فایلها را نمی توان بصورت مستقیم ویرایش کرد و برای انجام چنین کاری به ابزار رایجی که با نام ویرایشگر رجیستری شناخته می شود نیاز است .
آشنایی با فایلهای User.dat و System.dat در رجیستری برای ایجاد رجیستری ، برنامه Setup ویندوز ، دو فایل به نامهای User.dat و System.dat را ایجاد می کند.
که از نوع Hidden ,System و Read Only هستند و در داخل پوشه اصلی ویندوز قرار می گیرند.
فایل User.datبرای ذخیره اطلاعات کاربر طراحی شده است و در آن فایل اطلاعات زیر ذخیره می شوند : 1-کاغذ دیواری ، الگوی رنگ ، گزینه ها ی ماوس، گزینه های اجازه دستیابی و دیگر پارامترهایی که در پنجره Control Panel تعیین می شوند .
2- نمادهای روی Desktop 3- پوشه ها ، میانبر ها(ShortCut) 4- پیکر بندی تعریف شده برای پنجره Windows explorer 5- پارامترهای تعیین شده برای Accessories ویندوز 6- اتصالات شبکه و کلمات رمز هر زمان که از ویندوز خارج می شوید سیستم کپی پشتیبان جدیدی از فایل User.dat را ایجاد می کند .
این کپی پشتیبان نیز از نوع پنهان ، سیستمی و فقط خواندنی است و نام آن User.DA0 می باشد .
اگر به هر دلیلی فایل User.dat خراب شده و یا از بین برود سیستم از این فایل استفاده می کند .
فایل System.dat نیز برای نگهدار ی اطلاعات سیستم طراحی شده است .
این فایل نیزاطلاعات زیر را در خود نگه می دارد .
1- گروههای مختلف سخت افزار های شناسایی شده توسط ویندوز 2- دستگاه های مختلف متصل شده به کامپیوتر 3- منابع مورد استفاده در هر دستگاه 4- اطلاعات Plug&Play بدست آمده از بایوس و یا دستگاههای Plug&Play 5- درایورهایی که در Mode حفاظت شده کار می کنند و در زمان شروع به کار ویندوز بارگذاری می شوند.
6- پارامترهای داخلی ویندوز 7- پارامترهای برخی از برنامه های کاربردی 32 بیتی باید به این موضوع توجه داشت که فایلها زیر از فرایند نظارت مستثنی می باشند: 1- فایلهای صفحه بندی حافظه مجازی(Vircual Memory Paging File) 2- داده های کاربر(محتوای پوشه هایی مثل My Document,Recycle Bin,Temporary Internet Files,History,Temp).
3-فایلهای گرافیکی که پسوند آنها از نوع Bmp,JPG,EPS و نظیر این ها باشد و فایل های داده ای که پسوند نام فایل آنها از نوع PDF,PST,MDB,XLS,DOC و غیره باشند.
استفاده از ابزار ضمیمه رجیسترى ویندوز ویندوز 98 و Me داراى یک برنامهbackground بنام Registry Checker هستند.
وقتى کامپیوتر خود را بوت مىکنید، Registry Checker کار اسکن را به منظور یافتن مشکلات آغاز مىکند و اگر نتواند آنها را برطرف نماید، مجددا آخرین پشتیبان رجیسترى را ذخیره مىکند.
اگر بگذارید کامپیوترتان بطور تمام وقت کار کند، این روش خوبى براى از نو بوت کردن کامپیوتر در طى روز خواهد بود وRegistryChecker نیز می تواند کارش را بخوبى انجام دهد.
همچنین میتوانیدRegistryChecker را بطور دستى فعال کنید.
براى انجام اینکار باید روى کلید Start و گزینه هاى Programs، Accessories، System Tools و System Information را کلیک نمایید، منوى Tools باز کرده و Registry Checker را کلیک کنید.
این ابزار در سری ویندوزهای NT و2000 تعبیه نشده است .برای این منظور میتوان از نرم افزارSystem Mechanic که یک نرم افزار قدرتمند در این زمینه می باشد و یا نرم افزارهای معادل آن استفاده کرد.
برنامه System Restore : کاربران ویندوز Me، XP میتوانند براى پشتیبان گیری از کل اطلاعات ( و حتى پشتیبانى از رجیسترى) مختصات System Restore را ایجاد نمایند.
بنابراین میتوانید از سیستم خود بطور کاملا دقیقى کپى بگیرید.
برای این منظور روى کلید Start و گزینهاى ProgramAccessoriesSystem Tool System Restore کلیک کرده و سپس Create a restore Point را در پنجره جاری انتخاب نمایید.
سپس روى Next کلیک کنید و بقیه مراحل را دنبال نمایید.و نیز برای بازیابی دوباره تنظیمات همین مراحل را دنبال میکنم ولی بجای زدن Option مربوط به Create a restore Point بر روی Restore my computer to an earlier time کلیک میکنیم و سپس بر رو ی Next کلیک میکنیم و در صفحه بعد تاریخ بازگشت مورد نظرمان را مشخص میکنیم.
اگر بعد از ایجاد یک SnapShot نرم افزاری بر روی سیستم نصب یا از آن حذف شد و یا تغییری در رجیستری ویندوز توسط نرم افزاری دیگر ایجاد شد ، نام آن تغییر به همراه تاریخ و ساعت آن درSystem Restore نشان داده میشود و میتوان بجای اینکه به Snapshot ایجاد شده توسط خودمان Back کنیم به تاریخ قبل از تغییرات انجام شده بعد ازSnapShot مان برگردیم.
بعد از انجام عمل Restore آپشن جدیدی به نام Undo my last restoration در برنامه System Restore ظاهر میشود که تا اولین ریستارت ویندوز باقی می ماند وتا اینکه ویندوز ریستارت یا ShutDown شد این Option نیز از بین میرود.
و برای این منظور می باشد که اگر از نقطه ای که به آن Restore کردید نا راضی هستید میتوانید توسط این آپشن به نقطه قبلیمان بر گردیم.
ناگفته نماند که بهتر است قبل از ایجاد Snapshot تمام پنجره ها را بسته و تمام برنامه های در حال اجرا را نیز ببندید.
و همچنین بهتر است برنامه های موجود در System Try را نیز Close کنید و همچنین تنظیمات موجود در استارت آپ و اسکجول تسک را نیز حذف کنید چون ممکن است به طور مثال نرم افزاری را بعد از ایجاد اسنپ شوت حذف کنید و بعدا که میخواهید تنظیمات ذخیره شده توسط سیستم رستور را باز یابی کنید بعضی از تنظیمات مربوط به آن نرم افزار نیز دوباره شروع به کار میکنند.پس قبل از اجرای سیستم رستور باید تا حد ممکن تنظیمات مربوط به نرم افزارهای نصب شده روی ویندوز را از بین برد.
این موضوع ممکن است باعث ایجاد اشکال در سیستممان شود چون ممکن است در هنگام ایجاد یک Snapshot، در سیستممان ویروس یا برنامه مخربی در حال اجرا باشد و بعد از ایجاد یک نقطه بازگشت .آن برنامه مخرب پیدا شده و پاک شود و بعدا وقتی که دوباره به آن نقطه بازگشت Restore کردیم دوباره تنظیمات مربوط به آن برنامه مخرب فعال شود.
تعیین کردن فضای روی دیسک برای برنامه System Restore:میتوان برای برنامه System Restoreمشخص کرد که چه مقدار از حجم هر درایو را BackUp بگیرد.برای این منظور بر روی Control Panel رفته و از آنجا System را اجرا کنید و سپس در پنجره جاری روی Tab سیستم رستور کلیک کنید.اگر در این پنجره روی تیک Turn off System Restore all drives کلیک کنید میتوانید برنامه سیستم رستور را از کار بیندازید.چون این برنامه مدام درحال بک آپ گیری می باشد در این پنجره میتوانیم با کلیک بر روی هر درایوو زدن دکمه Settings حجم مربوط به هر درایو را مشخص کنیم.
معمولا برای درایوهای با حجم کمتر از 4 گیگا بایت حداکثر 400 مگا بایت از کل حجم درایو به عنوان ماکسیمم مقدار در نظر گرفته میشود و برای دراویوهای بیشتر 4 گیگا بایت هم دوازده درصد از کل.حداقل فضای مورد نیاز این برنامه 200MB می باشد و اگر روی دیسک کمتر از این فضا خالی باشد این برنامه به طور خود کار غیر فعال می شود.
در درایوهای NTFS، System Restore داده های بایگانی شده را فشرده می کند.
این عمل در زمانی که کامپیوتر بیکار است انجام میشود.بعلاوه System Restore به صورت تناوبی بایگانی ها را پاک میکند.این کار با استفاده از الگوریتم (FIFO(First in First out و بر اساس تاریخ ایجاد نقطه بازگشت و مقدار فضای موجود دیسک انجام می شود سیستم رستور نقاط بازگشت را بصورت خودکار طبق قوانین زیر ایجاد می نماید: 1-روزانه: سیستم رستور یک نقطه بازگشت در هر 24 ساعت ایجاد می کند(اگر کامپیوتر روشن باشد).
2-تناوبی: به عنوان پیش فرض، این قابلیت غیر فعال است و واسط کاربر ، قابلیت پیکربندی آن را فراهم نمی آورد.برای پیکر بندی سیستم رستور به گونه ای که به صورت تناوبی یک نقطه بازگشت ایجاد کند ، از Group Policy و یا ویرایش رجیستری می توان کمک گرفت.