دانلود تحقیق رسانه ها

I.

مسائلی در مورد ارزیابی چند رسانه‌ای

صنعت چند رسانه‌ای به سرعت در حال تغییر است که به منظور بهره‌مندی کامل از امکانات اخیر تکنولوژی است.

این طبیعت پویای صنعت چند رسانه‌ای مشکلات زیادی را برای قابلیت استفاده از آنها ایجاد کرده است.

از طریق تحقیق گسترده در مورد نوشتجات رایج در زمینه‌های چند رسانه‌ها و قابلیت استفاده , روش است که روش ها و شیوه‌های قابلیت استفاده باید یک سطح بالای قابلیت استفاده برای اطمینان از وضعیت سیستم و کارآیی آن فراهم کنند تا از قابلیت اجرا در دامنه چند رسانه‌ای تکامل یافته بدون تغییر اطمینان یابند.

متخصصین قابلیت استفاده باید یک درک کلی از فناوری چند رسانه‌ای و کاربردهایش در حالیکه در تلاش برای معرفی نقاط ضعف در حوزه قابلیت استفاده هستند داشته باشند.

صحنه جدید : ارزیابی چند رسانه‌ای

کاربردهای چند رسانه‌ای از جهات زیادی با نرم افزار نست متفاوت است : تاکنون نسبتاً ساده بوده تا حوزه‌های استفاده از مجموعه برنامه‌های کامپیوتری را پیش‌بینی کنیم ولی کاربردهای چند رسانه‌ای این پتانسیل را دارند که در یک دامنه متعددی از این حوزه‌ها از قبیل سرگرمی , تحصیل و تجارت با ارتباطات و هنر استفاده شوند (مراجعه کنید به Petersen سال 1998) دامنه گسترده حوزه‌های کاربرد علمی در چند رسانه‌ها مسائل بعدی در مورد قابلیت استفاده از به وجود می‌آورد.

ملاک ارزیابی

از آنجائیکه ملاک موفقیت این سیستم‌ها از یکدیگر متفاوت می‌باشد , ایجاد ملاک ارزیابی حتی مهم‌تر می‌شود.

برای نمونه , درکارهای نستی تمایل به سیستم ها , راندمان یکی از مهمترین فاکتورها می‌باشد.

در صورتیکه در یک سناریوی بازی که سرگرمی مهم است به تأخیر انداختن کاربرد کارهای تکمیلی به وسیله پیدا کردن راه هایی برای سخت کردن بیشتر بازی‌ ممکن است یک عامل مهم موفقیت باشد.

روش محاسبه کمیت : بازده و کارآیی

بازده و کارآیی به طور نستی استفاده می شدند تا فعل و انفعال کاربرد یا یک محصول یا کاربرد جدید را اندازه گیری کند ولی این اندازه گیری‌ها ممکن است کاملاً در یک محیط رسانه‌ای جدید نامناسب باشد , برای مثال , وقتیکه یک کاربرد برای پیدا کردن اطلاعات در شبکه در حال جستجو است ( روجوع به Newnan , Smith و Parks سال 1997)
Petersen سال (1998) به این بحث پرداخت که هیچ کدام از روش‌های ارزیابی چند رسانه‌ای موجود نمی‌توانند رسیدگی کنند که چگونه مسائل سطح بالا مانند سرگیری‌های رسانه‌ها، زیبایی شناختی لذت و مشغولیت می‌تواند ارزیابی شود.

او به این بحث پرداخت که اکثریت مواد ارزیابی قابل دسترسی شامل مجموعه هایی از رهنمودهایی است که نمی‌تواند برای ارزیابی کاربردهای چند رسانه‌ای کافی باشد , در ابتدا به این علت که آنها عمومیت فاکتورهای قابل استفاده را به بهره دارند و دوم اینکه آنها در پیش بینی رفتار کاربرد ناموفق هستند.

Shneiderman سال (1997) از طرف دیگر با در نظر گرفتن قابلیت استفاده شبکه یک نظریه مثبت‌تری را مطرح کرد.

اگرچه بی اهمیت است که هنوز خیلی ابهامات برای طراحان در این زمینه وجود د ارد , او باور کرد که قلمروهای برنامه ریزی هم کنشگر کاربردگیر مثل سیستم منو وسیستم سازماندهی اطلاعات کلمات مشخص دراتصال متن به متن‌های دیگر و نمایش متن پس از انتخاب کلمه می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را می‌توان آسان کند.

روش محاسبه ذهنی (فردی)

Don , Oren , Laurel سال (1997) نشان داده‌اند که رسانه‌های متفاوت می‌تواند احساسات فردی که کاربران تجربه کرده‌اند را تحت تأثیر قرار دهد.

در یک تحقیق آنها یافتند که در جائیکه ویدئو برای ارائه اطلاعات استفاده می‌شود , کاربران علیرغم اینکه آن را سرگرم کنند.

یافته‌اند درباره اعتبار اطلاعات سؤال می‌کنند.

با ارائه متن مشابه مواد , کاربران احساس کردند اطلاعات معتبرتر است.

اشتباهات قلمی رسانه ها

در ارائه رسانه متفاوت , مشکلات قابلیت استفاده می‌تواند ناشی از اشتباهات قلمی رسانه‌ها باشد که در مورد شخص یا شرکتی است که نرم افزار می‌نویسد.

اشتباهات قلمی رسانه های نمی‌تواند کاری در مورد توانایی شرکت‌های نویسنده نرم افزار برای ایجاد مواد داخل آن قلمرو انجام دهد , ولی کار زیادی را می‌تواند با زبان و قرار دادهای مورد بحث آن قلمرو انجام دهد.

برای مثال , زبان مربوط به ویدئو قراردادهایی دارد در مورد اینکه کجا و کی حذف قسمتی از فایل در میان صحنه روی می‌دهد , به همین روش که انواع مشخص صداها استفاده می‌شوند تا معانی معین را نشان دهند.

با کمبود آگاهی , زبان , مشخص , رسانه ها , نویسندگان نرم افزار ممکن است موادی را تولید کنند که به صورت بالقوه در حال گیج کردن کاربران است.

فشرده سازی رابط کاربر کاربرد پویای چند رسانه‌ها همچنین می‌تواند مشکلات مضاعفی را با کنترل استاندارد واسطه‌ها ایجاد کند.

برای مثال , اتصال صوتی و تصویری چندین کامپیوتر به هم برای برقراری ارتباط کاربران نیازمند یک مجموعه متفاوت فرمانها از یک کاربرد نستی پردازش کلمه است , و اگر فعل و انفعال میانی این کابردهای مناسب باشد , فرمانها نیاز خواهند داشت , مکمل یکدیگر باشند.

تقاضای بیشتر از توانایی رسانه ها اگر بیش از یک شکل رسانه در هر زمانی به کاربر ارائه شود , خطر اضافه بار اطلاعات وجود دارد.

اتکا به سرعت ارائه هررسانه , بار اضافی اطلاعات می‌تواند به یک مشکل بالقوه برای کاربران برنامه کاربردی تبدیل شود.

پژوهش در مورد همبستگی میان کیفیت اطلاعات و سطوح فعل و انفعال کاربرد و ارتباط به صورت گسترده‌ای در ناحیه ارتباط صوتی و تصویری کاربران از راه دور جاری شده است.

اگر چه , مطالعات روان فیزیک خاصی ممکن است در تعیین حدود بالای ارائه اطلاعات موثر رسانه ای در سناریوهای خاص مفید باشد.

( رجوع کنید به Sapsford – Francis , Jonesl , Bearne سال1994) استفاده از تشبیهات طراحان زیادی تشبیهات را به کار می‌گیرند تا محیط الکترونیکی را مشابه خصیصه‌های محیط فیزیکی که شناخته شده‌اند سازند.

در جائیکه این کار موفقیت آمیز باشد , به کاربران اجازه می‌دهد تا یک درک آسانی از اینکه چه چیزی توسط طراحان بدون نیاز به کمک اضافی یا توضیح در نظر گرفته شده , بدست آورند.

اینگونه محیط‌ها همچنین می‌توانند به کاربران تازه کار به وسیله آماده ساختن موضوعات و عملکردهای آشنا در یک محیط نا آشنا اطمینان دهد.

وقتی تشبیهات به طور عادی توسط طراحان به کار برده می شوند تا یک معنای ویژه ارائه شده در یک خاص مانند پرکردن کابینت ها پوشه‌ها و اسناد یاکتابهای همراه بخشی از برنامه‌های اصلی قابل اجرا نشان دهند.

برنامه‌های حمایتی و کمکی و وسایل چند رسانه‌ای زیادی از تشبیهات در یک تلاش برای اینکه آنها را برای کاربر شهودی‌تر کند استفاده شد.

در حالیکه آنها مخصوصاً مفید می‌باشند اگر که واضح باشند , تشبیهات می‌تواند گمراه کننده باشد و ممکن نیست همیشه بهترین راه برای ارائه اطلاعات باشد.

Shneiderman سال (1997) اعتقاد دارد که طراحان باید احتیاط را به کابرند تا از برنامه سودمندشان در ارائه مفاهیم سطح بالا , شایستگی در میان موضوعات در سطح متوسط و تأثیر پیشنهاد جزئیات در سطح پیکسل اطمینان یابند.

در چند رسانه ای , نویسندگان نرم افزار مجبورند اطمینان یابند که تشبهی که آنها استفاده می‌کنند از طریق قفسه فایل‌ها به تجربه زندگی واقعی بدون از دست دادن هرگونه خصوصیات جدید رسانه خواهند بود.

در سال 1995 Richard Coyne بیان کرد که چگونه پذیرش تشبیهات معین چند رسانه‌ای می‌تواند بر روی اینکه چطور طراحان باید کارگیری تشبیهات در مدت روند طراحی به یک طراحی نزدیک می شوند تأثیر داشته باشد , طراح می‌تواند از مناظر متفاوت یک وظیفه معین آگاه شود.

روشها مقدمه‌ای بر ISO 13 407 کیفیت استفاده ارزیابی وقتیکه در انتهای فرآیند توسعه انجام گیرد به سبب استفاده محدود می‌باشد مگر اینکه نویسندگان نرم افزار این قصد را داشته باشند که زود برنامه‌ای مطابق روز ایجاد کنند.

ارزیابی درباره کاربران عادی محصول مورد نظر , یا اعتبار بر مبنای کاربر باید در تمام مراحل فرآیند طراحی , از اولین مدل‌های نمونه تا پیش از مراحل عرضه به وجود آید.

استانداردهای آماده ارائه ISO 13 407 یک چارچوبی برای فعالیت های متمرکز به ارائه محصول جدید کاربر اماده می‌کنند که می‌تواند با محیطهای متعدد ارائه محصول جدید سازگار باشد ؛ از یک نوع آبشار مستقیم فرآیند توسعه تا یک نوع تکراری محیط استانداردهای ISO 13 407 همانطور که نمایش داده شد روی فرآیند توسعه متمرکز است.

دو پروژه تکمیلی اخیر که به وسیله کمیته اروپائیان اداره می‌شد , کتابهای مرجع روش‌هایی که می‌تواند برای تکمیل استاندارد استفاده شود را ارائه کرده است ؛ پروژه‌های RESPECT , INSE.

این پروژه ها راجع به جمع آوری , امتحان کردن و ترقی کردن روش‌های طرز کار برای ارزیابی مبتنی بر کاربر و لوازم مورد نیاز استخراج و نمایش مبتنی بر کاربر می‌باشند.

شکل 1: بازدید مدل ISO 13407 این مدل شامل پنج مرحله است , چهارتای آن به طور ضمنی به یک حلقه می‌پیوندد.

اگرچه روندی که در بالا به طور مختصر شرح داده شد تکراری به نظر می‌آید.

اما مطمئناً به چیزهایی بستگی دارد تا اینگونه نباشد : ممکن است به یک مدل آبشاری چرخه زندگی تبدیل شود اگر که واقعاً نیاز باشد تنها یک بار با دقت انجام شود.

(‌در این حالت , واقعاً توجه بیشتری روی نیازهای کاربر و ارزیابی کاربر نسبت به آنچه یک نفر به طور عادی انتظار دارد در یک سیستم متداول توسعه بیابد , وجود دارد ) یا توسعه چرخه زندگی مدل 7 ( که در آن مرحله ارزیابی به عنوان علامتی از مرحله خصوصیات دیده شده است ) اگر چه , سود واقعی این مدل زمانی پدیدار می‌شود که برای راهنمایی یک فرآیند توسعه تکراری استفاده شود.

پاراگراف‌های ذیل یک خلاصه در مورد اینکه در هر مرحله فرآیند چه چیزی باید روی دهد ارائه می‌کند.

این موضوع مهم است که روی تغییر وضعیت از نوعی به نوع دیگر از هر مرحله تا مرحله بعد تأکید کنیم که یک در تکمیل موفقیت آمیز این فرآیند یک مرحله بسیار تعیین کننده است و مهم است که تا زمانیکه تمام جنبه‌ها برآورده شده‌اند و اطلاعات تأمین نشده اند , به مرحله بعد حرکت نکنید.

طرح ریزی فرآیند مبتنی بر انسان این مرحله اول نیاز جمع آوری تعهد تمام موارد درگیر در فرآیند توسعه فلسفه طرح متمرکز برکاربر می‌باشد که برای ایجاد یک نقشه است که به وسیله آن زمان و فرصت زیادی برای پرداختن به امتحان و استخراج لوازم کاربر و نیز جنبه‌های فنی‌تر توسعه وجود دارد.

تأثیر لازم این مرحله باید برای دست یافتن به توافق میان تیم طراحی باشد که درگیری کاربر در پروژه در آخر به سادگی نمی‌باشد , برنامه معتبرسازی نتیجه این مرحله اول است.

این امر معلوم می‌کند که مقداری تکرار برای هر کدام انجام خواهد شد , اگرچه , این طرح همچنین باید ملاک‌های موفقیت را در هر مرحله و روشهای اتخاذ شده برای دست یافتن به این ملاک و بررسی اینکه به این ملاک دست یافته شده است را لیست کند.

پروژه BASELINE یک کمک معتبرسازی بر مبنای کاربر را پیشنهاد و امتحان کرد که یک طرح بزرگ موقتی است که سازمان را قادر می سازد تا این نگرانی‌ها را کنترل نماید.

اگر چه کمک معتبر سازی بر اساس کاربر در پروژه BASELINE به طور آشکار برای استفاده در پروژه های درگیر در قلمرو مهندسی داده‌های برنامه کاربردی واسطه پردازش داده و کامپیوتر EC طراحی شده این در جهت استفاده صنعتی در خارج از این برنامه هم راستا با اهداف کلی برنامه کاربردهای واسطه پردازش داده و کامپیوتر EC به طور کلی می‌باشد.

طرح معتبر سازی یک سند در حال کار است که ابتدا در شرایط طرح کلی ایجاد شد که سپس در طول فرآیند طرح و توسعه , مرور و مراقبت شد , توسعه یافت و به روز گردید.

تعیین شرایط استفاده کیفیت استفاده از یک سییستم وابسته به درک و سازماندهی انجام کار برای خصوصیات کاربران , وظایف و محیط سازماندهی شده و فیزیکی است که در آن سیستم استفاده خواهد شد.

درک و معرفی جزئیات این شرایط به منظور هدایت تصمیمات طرح اولیه و آماده ساختن یک اساس برای تعیین شرایطی که در آن قابلیت استفاده باید ارزیابی شود , مهم می‌باشد.

ارزیابی‌های آزمایشگاهی این سیستم به وسیله کارکنانی که به طور کامل از آن آگاه می‌باشند احتمال دارد که نتایج پذیرش کاربر را ایجاد کند که وقتی این سیستم بعداً در محل آموزش از حافظه جمع آوری شود گمراه کننده می‌باشد.

دراینجا یک سیستم وجود دارد که در شرف ارتقاء یافتن و بهتر شدن است.

شرایط ممکن است قبلاً به خوبی درک شده باشد.

ممکن است نتایج گسترده‌ای از باز خورد کاربر وجود داشته باشد که گزارشات و دیگر داده‌ها را نمایش می‌دهد که یک اساس برای اولویت بندی نیازهای کاربر در نغییرات اعمال شده در سیستم را آماده خواهد کرد.

در مورد محصولات یا سیستم‌های جدید , لازم است تا در مورد شرایط استفاده از طریق مصاحبه و جلسات با شرط بندان پروژه اطلاعات جمع آوری شود.

شرایطی که در آن سیستم استفاده خواهد شد باید از جهات زیر مشخص شود : 1- خصوصیات کاربران در نظر گرفته شده.

2- وظایفی که کاربران انجام خواهند داد.

3- توقف مرتبه‌ای وظیفه سراسری.

4- اهداف کلی استفاده از سیستم برای هر دسته از کاربر, به همان اندازه خصوصیات وظایفی که ممکن است قابلیت استفاده در سناریوهای عادی را تحت تأثیر قرار دهد, برای مثال , بسامد و مدت زمان کارآیی سیستم.

5- لیست داده‌ها و خصوصیات آنها باید در برگیرنده تخصیص فعالیت ها و مراحل عملیاتی بین انسان و منابع تکنولوژیکی باشد.

وظایف نباید به تنهایی در مورد عملکردها یا ویژگی‌های آماده شده توسط یک محصول یا سیستم شرح داده شود.

6- محیطی که در آن کاربران از سیستم استفاده خواهند کرد.

7- در این مرحله اولیه مهم است که تعدادی نشانه راجع به اینکه نیازهای سیستم کمین به خوبی بهین باید باشد قرار دهیم, که با هداف امتحان کاربر در این محیط‌ها قبل از عرضه محصول می‌باشد.

خصوصیات مربوط به محیط اجتماعی و فیزیکی همچنین نیاز است که در نظر گرفته شوند.

شیوه‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد شرایط استفاده مورد استفاده قرار گیرد.

در نمونه اول معمولاً لازم خواهد بود تا یک گروه از شرط بندها را در یک محصول کنار هم جمع کنید ( مانند مدیر پروژه, یک برنامه نویس, یک متخصص بازاریاب , یک نماینده از تعدادی انواع مختلف کاربران که قبلا تعیین شده‌اند و نیز یک کارشناس قابلیت استفاده ) که به منظور بحث و توافق در مورد جزئیات شرایط در نظر گرفته شده استفاده می‌باشد.

در جائیکه اطلاعات جزئی تری‌ لازم است, ضرورت دارد که یک تحلیل وظیفه که موجب یک شرح منظم فعالیت های کاربر می‌شود, جاری گردد.

برونداد حاصل از این فعالیت ممکن است در یک شرح شرایط استفاده خلاصه شود, که توضیح دهنده خصوصیات مربوط به کاربران‌, وظایف و محیط است, معرفی می کند که کدام جنبه‌ها تأثیر مهمی روی طرح سیستم دارند.

تعیین کاربر و نیازهای سازماندهی شده در بیشتر فرآیندهای طراحی , یک فعالیت اصلی وجود دارد که نیازهای کاربردی محصول یا سیستم را تعیین می‌نماید.

برای طرح متمرکز بر کاربر , لازم است تا آن را به منظور ایجاد یک عبارت آشکار کاربر و نیازها سازماندهی شده می‌باشد که در ارتباط با شرایط شرح استفاده در جهات زیر است : 1- کیفیت رابط امکانات تأمین بهبود ارتباط بین کاربر وکامپیوتر وطرح محل کارکاربر با , ترمینال 2- کیفیت و محتوی وظایف کاربران ( شامل تخصیص وظایف میان دسته های مختلف کابر می‌باشد برای مثال , آیا مبتدیان در مورد ایجاد نمایش بهمین سیستم مسئول هستند که همانند حالتی است که در بیشتر کاربردهای مبتنی بر خانه می‌باشد , به همان اندازه راحتی , امنیت , سلامت و مخصوصاً انگیزه کاربران ).

3- اجرای مؤثر وظیفه مخصوصاً درباره وضوح کاربرد برای کاربر.

4- همکاری مؤثر و ارتباط بین دسته‌های مختلف کاربران و دیگر طرفین مربوط 5- اجرای مورد نیاز سیستم جدید بر خلاف اهداف عملیاتی و مالی.

از این طریق , ملاک قابلیت استفاده بدست خواهد آمد و اهداف در مبادلات مناسب قرار می‌گیرند که میان نیازها نیازهای مختلف معرفی می‌شود.

این نیازها باید در مورد شرایطی که امتحان بعدی را موجب می‌گردد بیان شود.

اهداف ذیل باید برای هر طبقه کاربرد در نظر گرفته می‌شود , که به دنبال بخش 11 مدل ISO 9241 می‌باشد : بازده : ملاکی که به وسیله آن دستیابی به حداقل سطح اجرای مؤثر ممکن است تعیین شود.

کارآیی : ملاکی که به وسیله آن موفقیت یا شکست اجرای وظیفه ممکن است تعیین شود.

رضایت : ملاکی که به وسیله آن کاربران ممکن است قضاوت کنند که سیستم در میزان قابلیت درونی‌شان تأثیر متقابل دارند : درجه بندی های ذهنی اغلب در اینجا به کار گرفته می‌شود.

اهداف قابلیت استفاده باید برای تمام نواحی اصلی اجرا و پذیرش کاربر تعیین شود.

این اهداف پذیرفته شده باید در یک سند اختصاصی کاربر و نیازهای سازماندهی تعیین شود.

شرایط لازم برای استخراج و تجزیه در بسیاری موارد پذیرفته شده که به عنوان پر اهمیت‌ترین بخش توسعه نرم افزار است.

در حقیقت , موفقیت شیوه متمرکز بر کاربر به صورت گسترده‌ای وابسته به این است که چقدر خوب این فعالیت انجام می‌پذیرد.

تولید راه‌حل‌های طراحی مرحله بعدی ساخت راه‌حل های بالقوه طراحی به وسیله ترسیم روی وضعیت ثابت هر تجربه و دانش شرکت کنندگان است.

بنابراین این فرآیند شامل موارد زیر است : • استفاده از دانش موجود (استانداردها, نمونه‌های راهبردهای دیگر سیستم‌ها و غیره) برای توسعه یک راه‌حل پیشنهادی طراحی.

• را‌ه‌حل طراحی را محسوس‌تر کنید (با استفاده از شبیه سازی‌ها, مدل های کاغذی, مدل‌های محصول جدید برای نشان دادن به مشتری و غیره) • نشان دادن مدل ها به کاربران و مشاهده آنها در حالیکه وظایف تعیین شده را با کمک یا بدون کمک سنجش‌گران اجرا می‌کنند.

• استفاده از این باز خورد برای بهبود بخشیدن به طرح • قرار این فرآیند تا زمانیکه اهداف طرح ( شامل اهداف قابلیت استفاده ) حاصل شود.

میزان درستی مدل و مقدار مورد نیاز تکرار تغییر خواهد کرد که وابسته به عوامل متعددی است که شامل اهمیتی است که متصل شده تا طرح را بهینه سازی کند.

در برخی پیشرفت‌ها ساخت یک نمونه ممکن است با تبدیل کاغذی داده به صورت گرافیکی از طرح‌های صفحه آغاز شود واز طریق مراحل متعدد تکرار نمایش‌های نرم افزارو با تأثیر متقابل پیشرفت کند که همراه عاملیت محدود زندگی واقعی است.

بعداً در طراحی , مدل‌ها می‌توانند در یک شرایط واقع گرایانه‌تر ارزیابی شوند.

وقتی در حال تلاش برای بهبود یک مدل برای برخورد با هدف طرح مانند قابلیت استفاده ارزیابی تعاونی می‌تواند ارزشمند باشد , در حالیکه یک سنجش‌گر در طول جلسه همراه کاربر و مشکلات را زمانیکه روی می‌دهد با کاربر مورد بحث قرار دهد.

که برای کسب بیشترین مقدار سود , بهتر است چنین ارزیابی‌هایی را با چندین بار تکرار همراه چندین کاربر انجام دهیم تا اینکه همراه تکرار کمتر با کاربران بیشتر باشد.

در این مرحله , تأکید بر روی باز خورد کیفی در طرح است.

ارزیابی مبتنی بر متخصص همچنین مفید است , تا وقتی است که کارشناسان در قلمرو کاربرد کارشناسی می‌کنندتا اینکه درباره طراحی تخصصی و چند رسانه‌ای کارشناسی کنند.

حتی اگر یک مدل « آبشار » مستقیم اتخاذ شود ( معمولاً به علل فشار زمانی ) این مرحله به سادگی به خاطر تعداد کم و سریع تکرارها درون فرآیند بزرگ‌تر نادیده گرفته می‌شود.

هرچه میزان اطمینانی که اهداف کاربر همراه مدل‌ها بدست می آورد بیشتر باشد , اطمینان بیشتری وجود خواهد داشت که مراحل ذیل از ارزیابی طرح‌ها بر خلاف نیازهای کاربر به طور یکنواحت سپری خواهد شد.

یکی از مسائل اصلی در کار مبتنی بر کاربر بررسی مجموعه در حال توسعه نیازها در مقابل تجربه و تمرینات کار کاربران نهایی واقعی است.

یک مجموعه‌ای از اسناد مورد نیاز تخصصی یک نمایش کافی برای اکثر مصرف کنندگان نهائی که معمولاً با شیوه‌ها و اصطلاحات اتخاذ شده نا آشنا خواهند بود نمی‌ باشد کاربران نهائی می‌توانند یک مدل محصول جدید برای نشان دادن به بیشتری مدل‌ کاغذی یا مجموعه تصاویری که بیشتر نقاشی متحرک را نشان می‌دهد را ارزیابی کنند و معمولاً می توانند بازخورد معنا داری در واکنش به چنین عبارت آورد شده به عنوان مثال نیازها نشان دهند.

این امر در برخی شرکت‌ها منجر به یک ترکیب اجتناب ناپذیر این مرحله با مرحله قبل شده است.

میزانی که این موضوع برای آن مطلوب یا ممکن است به دو عامل بستگی دارد : اول , تجربیات کاری سازمانی که توسعه را ایجاد می‌کند , و دوم : اندازه و محدوده پروژه , پروژه‌های کوچک نسبتاً غیر رسمی می‌توانند این دو مرحله را برای رسیدن به سود ترکیب کنند.

یک پروژه عظیم در یک محیط توسعه رسمی از لحاظ ضرورت این مراحل را به عنوان فرآیندهای جداگانه در نظر خواهد گرفت.

ارزیابی طرح‌ها در مقابل نیازهای کاربر ارزیابی یک فعالیت ضروری در طرح متمرکز بر کاربر است, ارزیابی حداقل از طریق دو روش می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد : تکوینی : به منظور آماده کردن باز خورد این می‌تواند برای بهبود طرح مورد استفاده قرار گیرد.

تلخیصی : برای ارزیابی اینکه آیا کاربر و اهداف سازماندهی بدست آمده است یا نه.

هرگونه از ارزیابی که مورد استفاده قرار گیرد , مهم است بفهمیم که نتایج ارزیابی‌ تنها به معنا دارای شرایطی هستند که در آن سیستم مورد امتحان قرار گرفته است.

اگر سیستم تنها در محیط‌های غیر واقعی امتحان شود , سپس نتایج احتمال دارد که در حد زیادی گمراه کننده باشد که این در زمانی است که با استفاده واقعی مورد مقایسه واقع شود.

به طور کلی , مفهوم بیان شده در ذیل باید به دو قسمت در نظر گرفته شوند : شرایط ارزیابی = شرایط استفاده اگر یک فرآیند تکراری استفاده شود , پس در ابتدا در طرح تأکید روی بدست آوردن بارخورد خواهد بود ( معمولاً شامل مجموعه‌ای از نقوص قابلیت استفاده است ) که می‌تواند به منظور بهبود طرح مورد استفاده قرار گیرد , در حالیکه دومی وقتیکه یک مدل واقعی در دسترس است ممکن خواهد بود تا اندازه‌گیری کنیم که آیا کاربر و اهداف سازماندهی بدست آمده‌اند یا نه.

مزایای فرآیند تکراری این است که در مراحل اولیه فرایند توسعه و طراحی , تغییرات نسبتاً کم هزینه‌اند , هرچه فرآیند طولانی تر پیش رود و هرچه سیستم کامل‌تر توضیح داده شود , معرفی تغییرات گرانتر خواهد بود.

آوردن ارزیابی کاربر در پایان فرآیند به طور جلوگیری کننده‌ای ممکن است گران باشد , و نادیده گرفتن نتایج آزمایشات کاربر در این فرآیند تنها اتلاف تلاش است.

شیوه‌های ارزیابی از جهت درجه رسمیت , دقت و میزان درگیری‌شان از سوی طراحان و کاربران متفاوت خواهد بود که وابسته به محیطی است که در آن ارزیابی هدایت می‌شود.

این انتخاب به وسیله محدودیت‌های مالی و زمانی مرحله توسعه چرخه دوام و طبیعت سیستم تحت توسعه به همان اندازه میزان کمال سازمان همراه طرح متمرکز بر کاربر تعیین خواهد شد.

تمام ارزیابی‌ها در این مرحله باید در یک گزارش ارزیابی قابلیت استفاده خلاصه شود که به طور پیش روزه‌ای به خوانند.

جزئیات بیشتر می‌شدهد که به همان اندازه است که گزارش پیشرفت می‌کند , و از طریق « نظرات طراحی و خلاصه‌» در پایان گزارش , در مورد داده‌های تجزیه شده از نظر آماری که نظرات در جهت مخالف آن استقرار است.

تمام چنین گزارشاتی باید شامل یک شرایط پرجزئیات از استفاده به خوبی شرایط ارزیابی به عنوان ماخذ باشد.

به طور کلی مؤثرترین کار قابلیت استفاده در ابتدا و به صورت پیوسته در طی مراحل چرخه دوام محصول انجام می‌شود.

هر بخش از این فرآیند همراه مجموعه برنامه‌های مربوط ارائه خواهد شد که کمک می‌کند , هر مرحله از فرآیند به طور مؤثری که ممکن است انجام داد.

طرح چند رسانه‌ای متمرکز بر کاربر مقدمه‌ای بر طرح متمرکز بر کاربر , ISO 13 407 برای چند رسانه‌ای گرچه طرح متمرکز بر کاربر برای مدت زمان قابل توجهی در اینجا بوده است , این تا زمان انتشار استاندارد ISO 13 407 نبوده که این مدت زمان به چیزی بیش از یک نظریه فلسفی در روشی که نرم افزار باید توسعه داده شود مرتبط است.

این استاندارد تشریح کننده مفهوم بر حسب 5 فعالیتی است که به آسانی درون بیشتر مدل‌های چرخه دوام نگاشته می‌شود: از آبشار , مدل 7 تا مدل‌های تکراری و نهائی که البته به خوبی ‌RAD ( ونیز JAD , اثر که هنوز موجود باشد ) که به ساده‌ترین شکل بیان شده این استاندارد طرح متمرکز بر کاربر را برحسب مواد زیر تعیین می‌کند: برنامه ریزی فرآیند متمرکز بر کاربر شرایط استفاده تجزیه تجزیه نیازهای سازمانی و کاربر ایجاد راه‌حل‌های طراحی ارزیابی طرح در مقابل نیازها همانطور که این مدل مطلوب به نظر می‌آید , شرکت‌های زیادی با در آمختن عمده فروشی در فرآیندهایشان شکل دادند.

به خوبی فهمیده شد که چرخه دوام شرکت محصول بسیاری از نیروها , فنی , اقتصادی به همان اندازه اجتماعی است که آن را به آن صورت که می‌باشد به وجود می‌آورد.

هر مدیری ورود یک چرخه دوام جدید , کاربرد پذیری امتحان و آزموده نشده و ناشناخته در سازمانش را با تردید بررسی می‌کند اگر که صرفاً از روی خصومت نباشد.

هر توسعه‌گر متخصص همچنین می‌داند که زمان و منابع کمیاب هستند و آن زمانی که صرف فعالیت‌هایی گردید که به طور عادی به کار تولید مربوط نیستند مانند موجب انجام کارشدن, اتلاف وقت می‌باشد.

در یک بازار رقابتی, این اتلاف زمان می‌تواند مخرب باشد.

و سازمانها در بازار چند رسانه‌ای فهمیده اند که همچنین یک مشکل در زمینه نهفته باقی مانده است که حل کردن آن مهم می‌باشد.

شرکت‌های موفق این کار را به خوبی انجام دادند, ولی برخی مدیران متعجب شدند که چرا به آن شکلی است که ما در حال انجام آن به خوبی هستیم, یا چه زمانی فرآیند دچار شکست می‌شود , چرا به آن شکل بود که مشتری چنین بد رفت ؟

مشکل ارتباط توسعه‌گر – مشتری می‌باشد.

مدل ISO 13 407 به این منظور توسعه داده شد تا به شرکت‌ها یک ابزاری را دهد که در یک روش سیستماتیک ارتباط توسعه‌گر – مشتری را به عهده گیرد.

از تاریخ توسعه نرم افزار سنتی چنین بدست آمده که چند رسانه‌ای روش انجام کارهایش را از جای دیگری به ارث برد.

که به صورت قابل شرحی در درصد زمانی بیشتری در آن تاریخ نستی کار نکرد.

برآوردهای حاصل از میزان که ارسال نشده , یا ارسال شده ولی غیر استفاده باقی مانده از میزان 70 درصد ( از نظر مفسران خوش بین ) تا 90 درصد ( واقع گرانه نامیده شده ) تغییر می‌کند.

پاسخ به اینکه بیتشر تولیدی باشیم این است که بیشتر متمرکز بر کاربر گردیم.

برای ایجاد راه حل‌هایی که به نیازهای قابل شناسایی افراد نایل شناسایی پاسخ دهد.

شرکت‌های چند رسانه‌ای موفق این راز را می‌دانند و بسیار نزدیک به مشتریانشان باقی مانده‌اند.

طرح متمرکز بر کاربر این راز را کمتر از یک هنر جادویی می سازد و بیشتر به صورت مجموعه اصول مهندسی است.

ولی حقیقت روشن این است که شرکت‌های زیادی نمی‌دانند چگونه وارد این چرخه مفتون شوند.

بهترین راه برای شروع آگاهی قابلیت استفاده در یک شرکت انتخاب یک پروژه قابل اداره و تقاضای شیوه‌های قابلیت استفاده در این توسعه است که برای نشان دادن ارزش‌هایی است که قابلیت استفاده برای محصول به همراه دارد.

با انجام این بازاریابی نتایج درسرتاسر سازمان باید قابلیت استفاده را در میان گروه پروژه آشکار سازد و سود قابلیت استفاده می‌تواند به دیگر نواحی محصولات مربوطه انتشار یابد که به عنوان نتیجه همکاری و هماهنگی می‌‌باشد.

آنچه ما در مورد آن سخن نگفته‌ایم این است که شرکت‌ها باید مدل‌ها و شیوه‌های قدیمی‌شان را دور بریزند.

آنچه ما می‌گوئیم این است که یک گروه از روش‌های کوچک که یک مقداری در اینجا و مقداری در آنجا بهبود یافته است وجود دارد که تلاش‌های کوچک را ایجاد کرده تا مقیاس کوچکی از شرح موفقیت قابل استفاده برای همگان در یک سازمان را به وجود آورد.

ولی همچنین یک روش در مورد جستجوی چیزهایی که بر شرکت یک دید جدید در مورد این مسئله می‌دهد وجود دارد.

بله , و ان طرح متمرکز بر کاربر نامیده می شود.

کار موفقیت آمیز همراه قابلیت استفاده به تغییر فرهنگی مربوط خواهد شد که امروز در شرکت‌های زیادی رو به ترقی است.

شیوه‌هایی که در این کتاب راهنما به اختصار تهیه شده‌اند , به عنوان مجموعه از شیوه‌های ارزیابی مرکزی EMMUS پیشنهاد شده‌اند که توسط تمام اعضای پروژه به کار گرفته شده است.

امید است که در نتیجه طبیعت غیر پیچیده و سادگی انجام آنها شیوه‌ها به وسیله تیم پروژه پذیرفته شود و بخشی از مجموعه برنامه نمایش معمولی EMMUS را شکل دهد.

بیشتر مواد که در شیوه‌های آشنا به کاربرده خواهند شد , از دیگر زمینه‌ها قرض گرفته می‌شوند.

ولی همانند هر فناوری جدید این شیوه‌ها , باید سازگار شوند و شیوه‌های جدید برنامه‌ریزی شده‌اند تا به خصوص پدیده منحصر به فردی را در شبکه عنوان کنند.

امیدواریم تلاش اولیه در اینجا اعمال شود تا مسیرهای هدایتی جدید را که احتمال دارد وارد شوند , همراه برخی از تحقیقات نخستین ما نشان داده می شوند به اختصار تشریح گردند که چگونه برخی از این تلاش‌ها احتمال دارد به عنوان چاشی‌های اصلی که لازم است در آینده با آن روبرو شد نشان داده می شوند.

به علت طبیعت متنوع و پیچیده فناوری شبکه , تقریباً تمام ارزیابی‌ها لازم خواهد بود تا یک شیوه‌های ترکیبی را به کار گیرند.

این کتاب راهنما ارائه می‌کند که چه چیزی می‌تواند به عنوان مجموعه برنامه ارزیابی EMMUS که در رفع اشکال کمک می‌کند مطرح شود که بخش‌های متفاوت را که یک دسته شیوه‌هایی را توضیح می‌دهد که می‌تواند برای کمک به فرآیند طراحی متمرکز بر کاربر استفاده شود.

به دنبال یک نگاه دقیق و عمیق به این شیوه‌ها و دلیل استفاده آنها ما به شما یک مجموعه‌ای از مطالعات موردی را ارائه می دهیم که در برگیرنده تکمیل موفقیت آمیز روش‌های پیشنهادی است که مستقیماً از صنعت حاصل شده است.

از روی امیدواری این مثال‌ها کمک خواهد کرد تا تجربه طراحی متمرکز بر کاربر را تعلیم دهیم.

مطالعه موردی : مورد اشتغال شرکت A یک سرویس اشتغال ملی است.

این شرکت یک سیستم کامپیوتری جدید را توسعه داده است که از روند اشتغال مشاوره شغلی و کار مربوط به بازسازی حمایت می‌کند سیستم قدیم توسط تعداد 10000 مأمور اشتغال در یک مبنای روزانه و اطلاعات در برگرفته شده در مورد کارکنان , جاهای خالی اشتغال و پروفایل‌های تمام جویندگان کار به کاربرده می‌شود.

این سیستم برای آینده که اعضای مردمی از بخش‌های یعنی سیستم استفاده می‌کنند طرح‌ریزی شد.

قبل از پروژه , یک مدل ویندوز بر اساس رابط کاربر توسعه یافت.

اگرچه آنجا برخی نگرانی‌های جدی در مورد قابلیت استفاده آن وجود داشت که چرا مشاوره در مرحله اول آورده شده.

شرکت A در همکاری با گروه مشاور قابلیت استفاده شرکت از طریق کاربر ارزیابی قابلیت استفاده و فعالیت های طراحی رابطه را ارزیابی کرده شیوه‌ای که استفاده شد پرسشنامه SVMI بود که به خوبی زمان مربوط به وظیفه بود ( برای اندازه‌گیری کارایی (بازده) ) نتیجه غیر قابل پیش بینی بود : نوع مبتنی بر ویندوز واقعاً از نظر قابلیت استفاده نسبت به نوع اصلی حتی بعد از آموزش قابل ملاحظه کاربران انتخاب شده ضعیف‌تر بود.

آنچه در بعد روی دارد یک فعالیت طراحی متمرکز بود که شامل طرح موازی و مدل برش فایل دو نوع متفاوت سیستم بر مبنای ویندوز بود که توسط یک کارگاه یکپارچه و توسعه مدل دوم دنبال شد.